• 0

Pas op voor olifanten!

Nog niet zo heel lang geleden waren er eens 2 geitenhoeders. Ze waren hun werk een beetje beu, vooral moe van hun baas die de geiten verkeerd behandelde, ze te veel uitmolk en altijd maar zeurde om meer, meer en meer. De geiten raakten daardoor van slag af, waardoor ze des te meer begonnen te poepen. En 2 maal raden wie dat mocht opruimen... de 2 boertjes inderdaad.

 

Maar wat de baas bovenal wilde, waren OLIFANTEN, hele grote olifanten. Een olifant vangen kost tijd, heel veel tijd. Maar als je er eentje hebt, ben je voor een lange tijd binnen! De baas was daar heilig van overtuigd: alleen met olifanten kon je echt succesvol zijn, en rijk worden, status krijgen, belangrijk zijn. Zonder olifanten blijf je gewoon een geitenboer, plachtte hij altijd te zeggen.

 

Op een dag waren ze het zat, en liepen weg bij hun baas. Een dorp verderop begonnen ze hun eigen geitenfarm. Het was zwaar werk: in het begin was er maar 1 geit, dus verdien je geen droog brood. Maar zachtjes aan - beetje bij beetje - begonnen de hoeders te groeien. De kudde nam toe, eerst met 2, toen met 4 en aan het einde van het jaar hadden ze 12 geiten. 12 Gelukkige geiten, die niet tot op het bot uitgemolken werden. En die poep? Die viel mee, die namen ze graag voor lief. Het was ten slotte hun eigen poep, en daar ben je niet snel vies van, dat hoort er nu eenmaal ook bij.

 

Er volgden voor de 2 boertjes 3 gelukkige jaren. Hard werken met z'n tweetjes, ook de geitenpoep opruimen, maar langzaam maar gestaag doorgroeien, geitje voor geitje. Aan het einde van dat jaar vonden ze zelfs versterking: een nieuw boertje dat zich graag bij hun aansloot, maar niet te beroerd was hard te werken en de poep op te ruimen. Hiermee konden ze nog beter doorgroeien.

 

En zo werd het 2010 op de snelgroeiende geitenfarm waar iedereen tevreden was...

 

Op een dag stond een van de 2 oorspronkelijke boertjes uit te rusten van het melken toen er een grote schaduw over hem heen viel. Hij draaide zich om en zag achter het hek van de schuur... een reusachtige olifant! De olifant drong zich letterlijk aan hem op en voordat hij het wist stond de olifant binnen de hekken. Maar dat was nog niet alles: verderop - achter de bosjes op de heuvel - zag hij de contouren van niet 1 maar 2 andere olifanten. Kun je nagaan: DRIE olifanten tegelijkertijd, en de ene nog reusachtiger dan de andere. Het boertje wist niet waar hij kijken moest....

 

De andere 2 boertjes waren ook met stomheid geslagen, maar net als boertje 1 direct enthousiast. Als je ze zo makkelijk kunt vangen, laat je ze niet lopen. Met de vangst en verkoop van 3 olifanten konden ze de geitenfarm direct vernieuwen, de kudde verdubbelen en personeel aannemen om de stront op te ruimen! Onmiddellijk werd besloten dat boertje 1 al zijn tijd aan deze olifanten zou gaan besteden, zij zouden de rest doen en aan het einde van het jaar zou alles anders zijn!

 

Dat viel helaas vies tegen. Ze waren nog steeds een snelgroeiende geitenfarm en ze moesten eerder opschalen naar 4 paar handen, dan terugschakelen naar 2. Dat zagen ze te laat in, veel te laat: het was gewoon te veel werk geworden voor met z'n tweetjes. De geiten begonnen te morren. Werden te laat gemolken gaven zure melk, de kaas stremde daardoor niet goed en de stront bleef liggen en stapelde zich op. Maar... de olifanten zouden veel goed maken toch? Binnenkort zou alles beter zijn en daar zouden de geiten vast even begrip voor hebben, het zou immers maar een maand of 2 duren.

 

Maar de termijn waarbinnen de 2 andere olifanten gevangen konden worden - en de eerste voor goed geld verkocht - viel vies tegen, heel vies. Olifanten zijn dan misschien log, maar zo glad als een aal en volkomen onvoorspelbaar. 2 Maanden werden 4 maanden, 4 werden er 6 en toen stonden de drie boertjes tot hun grote schrik opeens tot hun middel in de stront. Geitenstront van ontevreden geiten, olifantenstront van een olifant die maar niet verkocht werd en olifantenstront van de 2 overige olifanten die zich niet lieten vangen, maar wel graag alles onderpoepten. En met al die stront en stank kun je verder doorgroeien wel vergeten...

 

Gelukkig kwamen de boertjes - nuchter als ze waren - weer snel tot inkeer. Ze gingen back to the roots: geiten hoeden. En overwerken tot ze er bij neervielen om alle stront zo snel mogelijk weg te schuiven. De ene olifant werd vrijgelaten en samen met de andere 2 onder luid geschreeuw weggejaagd tot ver over de heuvels. De geitenstal werd flink uitgemest en ieder geitje kreeg een mooie strik, extra voer en vooral veel aandacht. En langzaam maar zeker lukte het de boertjes om de geiten weer tevreden te krijgen, de stank te verdrijven, het bedrijf weer te laten groeien en vooral zelf weer tevreden te zijn.

 

En boertje 1 kreeg daardoor zelfs weer tijd om - naast zijn drukke werk - ook nog administrator te worden op een actief ondernemersforum ;-)

 

Een paar wijze lessen uit dit misschien :-[ wel waargebeurde verhaal:

 

[*]Kleine geiten, kleine poep. Grote olifanten, serious shit. Weet waar je aan begint.

[*]Ook een olifant die uit zich zelf naar je toe komt lopen kan je nog veel shit bezorgen.

[*]Als je geiten tevreden zijn en de kudde groeit, vraag je dan af of je wel behoefte hebt aan olifanten. Blijf congruent in denken en doen en houdt vast aan je oorspronkelijke plan.

[*]Olifanten kosten buitensporig veel tijd. Jaag en hoedt ze dus alleen als je zeker weet dat het niet ken koste gaat van je geiten. Je geiten zijn je brood in goede en slechte tijden immers

[*]Staar je niet blind op die paar zeer succesvolle olifantenjagers. Je leest alleen de spaarzame succesverhalen, niet de honderden die faalden.

 

Beluister mijn nieuwste podcast: de verplichte AOV, wat moet jij er mee?

 

Link naar reactie

Aanbevolen berichten

  • 0

Leuk verhaal en wellicht voor vele ons (als we critisch naar ons zelf durven te kijken) ook heel leerzaam.

 

Helaas gebeurt het ook maar als te vaak dat de geiten farm niet wil groeien en dat men daarom ook maar olifanten, nijlpaarden en walvissen wil gaan hoeden en daardoor alles half doen en nergens meer echt goed in zijn. (Dit ging voor mij een hele lange tijd op, totdat iemand mij hier op het forum vroeg waar ik nou eigenlijk mee bezig was)

Link naar reactie
  • 10
Helaas gebeurt het ook maar als te vaak dat de geiten farm niet wil groeien en dat men daarom ook maar olifanten, nijlpaarden en walvissen wil gaan hoeden en daardoor alles half doen en nergens meer echt goed in zijn

Spijker op z'n kop Jasper!

 

Bij deze geitenhoeders lag het zelfs nog iets genuanceerder: ze hadden het idee dat de groei aan het afvlakken was en wilden daarom verdere groei forceren.

Pas na het opruimen van de bende kwamen ze tot het inzicht dat de groei nooit was afgevlakt, maar zelfst toegenomen was. Ze hadden zich laten misleiden door de percentuele groei("snelheid"), die afnam omdat de basis waarover je die berekent immers groter was geworden.

Bovendien bleek dat de echt groei(potentie) helemaal niet voornamelijk in nieuwe geiten zat, maar in het nog beter bedienen en uitnutten van de bestaande populatie.

 

 

 

Beluister mijn nieuwste podcast: de verplichte AOV, wat moet jij er mee?

 

Link naar reactie
  • 0

Leuke column. De juiste hoedmethode kan natuurlijk wel per zaak verschelen. Tenzij je het begrip "olifant" heel ruim gaat interpreteren. Daarnaast ligt er ook een spanningsveld tussen het beoogde netto resultaat en de marktmogelijkheden. De "verleiding" ligt altijd op de loer. ;)

Link naar reactie
  • 0
Tenzij je het begrip "olifant" heel ruim gaat interpreteren

Iedere ondernemer heeft zo zijn/haar eigen olifanten, walvissen en nijlpaarden. Maar de diersoort is niet willekeurig gekozen: In dit geval lag de "verleiding" van de geitenhoeders in een paar hele grote opdrachten, z.g.n. "Elephant Deals"

 

En de juiste hoedmethode speelt uiteraard ook een belangrijke rol. De meest efficiënte hoedmethode voor 12 geiten is is anders dan voor 200. Dus moet de hoedmethode aangepast worden aan de omvang en toekomstige groei. Valkuil is dat je dat te laat in zit, en achter de feiten aanloop of - andersom - je de andere kant doorslaat en hoge kosten moet maken voor een megafarm met ruimte voor 1.000 geiten die je de komende 5 jaar nog niet gevuld krijgt.

 

Maar daarover meer in mijn volgende column met de titel "Oei, ik groei"

(hetgeen, om inkoppertjes te voorkomen, geen betrekking heeft op mijn vakantie-buikje ;))

Beluister mijn nieuwste podcast: de verplichte AOV, wat moet jij er mee?

 

Link naar reactie
  • 1

Als het doel van een ondernemer groter groeien is, ligt deze conclusie van de column op de loer. Een ondernemer onderneemt bijna nooit om groter te groeien, maar bijna altijd omdat ie het leuk vindt dingen te doen en uit te proberen. Geld en groei is meestal bijzaak en een normaal gevolg van ondernemen.

Mijn ervaring is dat de wens naar groter groeien bijna altijd komt omdat je niet tevreden bent met het leven dat je op dat moment hebt. De uitdaging ligt dan in het vangen van een olifant en dan wordt je even afgeleid van je eigen ontevredenheid.

Als je in je eigen onderneming hebt geleerd tevreden te zijn en gewoon de normale groei aanvaart (of nul groei) kun je gaan kijken of je tijd vrij kunt maken voor nieuwe dingen. Lukt het de onderneming te draaien met minder uren inzet, dan is de tijd rijp voor een neiuwe uitdaging. De oude onderneming moet goed ondersteund blijven, en het nieuwe verhaal dient af en toe begrensd te worden om niet uit de hand te lopen.

Als je het zo doet is een olifant op je weg helemaal geen probleem.

Link naar reactie
  • 0

Het is maar wat je verstaat onder groter groeien. Voor de een betekent dat met personeel, meer personeel en nog meer personeel te werken. Voor de ander betekent het iets meer administratief werk. Ik durf te bewerend dat ik binnen 1 jaar gemakkelijk een 10-voudige groei kan opvangen. En ik werk daar ook aan. Dan moet ik dus voor mezelf een iets andere betekenis aan "olifant" geven, want de voorwaarde is wel, dat de klantenverhouding nagenoeg gelijk blijft.

Link naar reactie
  • 3

Een heel mooi verhaal en een mooie afwisseling ten opzichte van de gemiddelde column. Het heeft mij dan ook geïnspireerd om hier een klein vervolgverhaal op te schrijven. Misschien lang niet zo mooi als het origineel, maar goed voor een kleine glimlach.

 

 

Pas op voor geitjes

(klein vervolgje op de Olifanten)

 

De rust en tevredenheid op de boerderij was een verademing na de drukke periode van het vorige avontuur. De geitenhoeders konden er nu gelukkig wel een beetje lachen om de gedachten dat de olifanten succes had moeten brengen.

 

Op een gegeven moment zagen ze op het pad een bruin geit lopen. Het was een kleine, oudere geit, maar ze zag er verder wel prima uit. De boeren gingen eens kijken of het geitje verzorging kon gebruiken en een beetje goede melk zou kunnen geven. De kennismaking was prima en ze konden het wel goed vinden met elkaar. Het geitje zat echter wel behoorlijk te mekkeren over de geitenboerderij waar ze op dit moment vaak verbleef. Een boerderij waar het het smerig was, een hok met een dak zo lek als een vergiet en krappe slaapplekken. De boer was nog wel eens te laat met slecht en bedorven voer en de stront stapelde zich nog wel eens op. Op dit moment kwam de diarree er aan alle kanten uit omdat ze ziek en misselijk was.

 

De boeren hadden het vertrouwen dat Bruintje zich goed zou voelen bij hun in de boerderij. Ze verzorgden de andere geiten nu uitstekend. De olifanten worden vroegtijdig herkend en weggejaagd. Ook worden ze steeds beter en effectiever in de verzorging van de geiten. Ze geven alle geiten veel persoonlijke aandacht, altijd voldoende voer van het beste kwaliteit en vers, schoon water. Achter de boerderij hebben ze een grote ruime weide waar de geiten lekker kunnen rennen, spelen en zelfs klimmen, een mooi groot hok om te schuilen en met een borstel er aan vast om lekker de rug te krabben. De noodzakelijke wormbehandelingen en hoefverzorging kregen de geiten op tijd. Hierdoor hebben de meeste geiten ook weinig problemen, waardoor er ook nauwelijks mest en al helemaal geen diarree is. De mest dat er is wordt snel weggewerkt.

 

Het geitje was onder de indruk van de kwaliteit van de boerderij en het werk wat de boeren leverde en wou graag binnen de hekken. Maar Bruintje had wel een probleem. De hoeveelheid melk die de boeren van haar verwachtte was toch wel veel meer dan wat ze eerder gaf. De verzorging en voorzieningen waren wel minder, maar desondanks vond Bruintje het toch veel te veel melk. Dat kon ze zelf ook niet produceren en ze kon zich ook niet voorstellen dat de rest dit wel gaf.

 

De boeren hadden echter het vertrouwen in hun boerderij. Als Bruintje nog nooit zo'n goede verzorging had gehad, is het natuurlijk ook moeilijk om dit op waarde te schatten. Dus het werd een kleine compromis. De boeren zouden in het begin voer zonder de krenten gebruiken voor Bruintje en haar iets minder uitgebreid verzorgen, zodat ze langzamerhand de meerwaarde wel zou inzien. En dat was prima, dus Bruintje nestelde zich in het mooie nachtverblijf en ze genoot van de mooie wei en het goede voer zonder de krenten.

 

Helaas begon Bruintje de volgende dag wel een beetje te mekkeren. Het groene gras was hem toch niet groen genoeg. Het voer was dan wel goed, maar ze wou eigenlijk toch ook de krenten. Daarnaast kon ze maar niet van de eikels en beukenoten af blijven en bij de klaproos en rododendron struiken weg blijven. Terwijl die noten en planten bijzonder giftig voor de geiten zijn. Ze had dit van lams af aan al gedaan en geloofde dan ook niet dat dit zo erg was. Bruintje was dan ook alles behalve gezond. Het weinige melk wat ze dan ook produceerde was dan ook bijzonder zuur.

 

Wat de boeren ook probeerden, het werd maar nauwelijks beter. De waarschuwingen en adviezen die de boeren gaven werden in de de wind geslagen en de diarree bleef er maar uit komen. Ondanks de afspraak om de verzorging op een laag pitje te zetten, bleef Bruintje veel aandacht en verzorging eisen.

 

Op het moment dat de boeren het achterstallige melk gingen eisen ging het echter mis. De diarree was de schuld van de boeren omdat ze voer hebben gebruikt zonder de krenten. Het voer was dan wel iets minder dan wat de rest kreeg, echter nog wel altijd goed. En zeker beter wat ze bij veel andere boerderijen kon krijgen. Bruintje heeft voor de diarree een bezoekje aan de dierenarts gebracht en die rekening werd doorgestuurd naar de twee boeren.

 

Maar dit werd ze toch een beetje te gek. Ondanks waarschuwingen en het toch blijven eten van de eikels, beukennootjes, klaproos en de andere giftige planten. Ondanks de goede verzorging en het goede eten bleef ze dingen doen wat niet goed voor haar en voor haar melk was. Ze hebben Bruintje dan ook van de boerderij gestuurd met nog een uitmelker er achter aan om de laatste achterstallige beetjes eruit te persen.

 

Een kleine les uit dit misschien ook wel waargebeurd verhaal:

[*]Pas jezelf niet aan om mee te gaan in het slechte van een ander. Voor sommige is het: “Altijd te duur en 't is nooit goed”

[*]Op oud ijs vriest het licht – het is moeilijk om oude gewoontes te veranderen.

 

 

 

Draaijer Engineering - Technisch ontwerp- & adviesbureau binnen de installatietechniek

 

www.draaijer-engineering.nl

Link naar reactie
  • 0
Het heeft mij dan ook geïnspireerd om hier een klein vervolgverhaal op te schrijven. Misschien lang niet zo mooi als het origineel, maar goed voor een kleine glimlach.

 

Vind 'm mooi en heel herkenbaar...

Bovendien inspireert het mij weer tot nog meer...veel meer.... misschien zelfs wel..(Ja Ruben: zeg het maar!) ... maar eerst de geitenfarm op orde houden uiteraard.

 

Je bent bij deze aangenomen als Ghostwriter, of misschien is de term "Goatwriter" meer toepasselijk ;D

Beluister mijn nieuwste podcast: de verplichte AOV, wat moet jij er mee?

 

Link naar reactie
  • 0

Ja, hardstikke leuk verhaal. Eigenlijk weet iedereen het wel maar leuk hoe zo'n verhaal je even hierop wijst.

 

Zo werken wij voor een gemeente. Een klus met mooie omzet, binnengehaald via een aanbesteding. Maar uiteindelijk blijkt het een grote olifant te zijn die zorgt voor veel werk en problemen.

Link naar reactie
  • 0
Een klus met mooie omzet, binnengehaald via een aanbesteding. Maar uiteindelijk blijkt het een grote olifant te zijn die zorgt voor veel werk en problemen

 

Ja, dat klinkt als een klassieke olifant.

 

Mijn eye-opener: ik had in loondienst als accountmanager een paar "toprelaties" of "referentieklanten", Stuk voor stuk aansprekende namen, en een grote omzet per klant. Maar toen ik - zeer tegen de zin van mijn toenmalige leidinggevenden - eens kritisch ging kijken naar de daadwerkelijke kosten die wij voor die klanten maakten bleek al snel dat sprake was van een buitensporige scheefgroei. Er was helemaal geen rendement, sterker nog: de grootste olifanten hadden allemaal een negatief rendement!

Maar volgens het management moest ik dat zo niet zien, want die olifanten waren zulke sterke referenties dat we daarmee weer nieuwe olifanten binnenhaalden (....met een net zo slecht rendement...). En als een van die olifanten "by accident" een jaartje wel rendeerde, dan wist je al dat je weer tot op het bot werd uitgeknepen door de afdeling inkoop van die olifant (die op hun beurt doodleuk aangaf helemaal geen boodschap te hebben aan kwaliteit en de wederzijdse tevredenheid: er moest gewoon hoe dan ook een forse beparing gerealiseerd worden, desnoods ten koste van kwaliteit)

 

En dat laatste (besparing ten koste van kwaliteit) hoor ik nu bij mijn eigen klanten weer keer op keer als het onderwerp "aanbesteding" besproken wordt. Het lijkt wel alsof het woord "aanbesteding" in staat is om van iedere goede geit een slechte olifant te maken...

 

 

Beluister mijn nieuwste podcast: de verplichte AOV, wat moet jij er mee?

 

Link naar reactie
  • 0

Mijn dank voor de reusjes op mijn aanvulling. Het was erg leuk om te schijven, dus misschien dat ik de uitdaging voor volwaardige “Goatwriter” aanneem en nog een variant er uit kan halen. Het leven bied genoeg voedingsbodem.

 

Belangrijk punt bij veel van dit soort situaties is wel dat je het eigenlijk meegemaakt moet hebben om het te herkennen. Om de olifanten en mekkerende exemplaren te kunnen onderscheiden van je beste en waardevolle geiten moeten ze toch een keer op je pad gekomen zijn. En het is dan ook de eigen ervaring met het vorige project of opdrachtgever dat je de moed hebt om ze te weigeren. Het is echter wel goed om hier aan herinnert te worden door bijvoorbeeld dit verhaal van Norbert dat ze er wel zijn.

Draaijer Engineering - Technisch ontwerp- & adviesbureau binnen de installatietechniek

 

www.draaijer-engineering.nl

Link naar reactie
  • 0

Bovendien inspireert het mij weer tot nog meer...veel meer....

Het vervolg zou kunnen gaan over de luiheid die er bij de geitenhoeders langzaam insluipt. Daardoor ontstaan wat scheurtjes in de succesvolle bedrijfsvoering. In tegenstelling tot de boertjes - die hier blind voor lijken te zijn - zien al die tevreden geitjes dit duidelijk gebeuren. Maar ja, als je altijd zo goed verzorgd bent, ga je niet klagen over een paar kleine dingetjes. En als de problemen groter worden, durf je het niet meer te zeggen. Want misschien worden ze wel kwaad. Krijg je het verwijt "Had je dat niet eerder kunnen zeggen?" of - erger nog - word je net als het bruine geitje buiten het hek gezet. Hé, kijk, het hek staat trouwens open ...

 

 

Link naar reactie
  • 0

Nooit keihard je best gedaan voor die ene grote super opdracht? (veel omzet)

 

En dan vervolgens:

- Of de klus krijgen en er best veel gezeur mee hebben.

- Of er heel veel tijd ingestopt hebben, maar niet gekregen hebben?

 

Dat soort grote opdrachten zijn olifanten. Ze zijn of niet te vangen of je ruimt teveel mest.

 

De projecten die je dagelijks uitvoert zijn de geiten. Die leveren goede melk, klagen niet te veel, behandel je goed enz.

Nieuwsgierig naar mijn kijk op organiseren? Lees: Organiseren als spreeuwen: www.terogroep.nl/organiseren

Link naar reactie
  • 0
Het vervolg zou kunnen gaan over de luiheid die er bij de geitenhoeders langzaam insluipt. Daardoor ontstaan wat scheurtjes in de succesvolle bedrijfsvoering. In tegenstelling tot de boertjes - die hier blind voor lijken te zijn - zien al die tevreden geitjes dit duidelijk gebeuren. Maar ja, als je altijd zo goed verzorgd bent, ga je niet klagen over een paar kleine dingetjes. En als de problemen groter worden, durf je het niet meer te zeggen. Want misschien worden ze wel kwaad. Krijg je het verwijt "Had je dat niet eerder kunnen zeggen?" of - erger nog - word je net als het bruine geitje buiten het hek gezet. Hé, kijk, het hek staat trouwens open ...

 

Jij mag niet meer raden John! ;)

 

Elle voit tout dans sa tête

Visionnaire et prophète

Elle est si près de la vérité

Qu'elle s'y est brûlée

Beluister mijn nieuwste podcast: de verplichte AOV, wat moet jij er mee?

 

Link naar reactie
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
Hide Sidebar
  • Wil je onze Nieuwsflits ontvangen?
    Deze verzenden we elk kwartaal.

  • Wie is er online?
    1 lid, 124 Gasten

  • Breng jouw businessplan naar een higher level!

    Op dit forum worden alle onderwerpen m.b.t. ondernemerschap besproken.

    • Stel jouw ondernemersvragen
    • Antwoorden/oplossingen van collega ondernemers
    • > 75.000 geregistreerde leden
    • > 100.000 bezoekers per maand
    • 24/7 bereikbaar / binnen < 6 uur antwoord
    •  Altijd gratis

  • Ook interessant:

    Ook interessant:

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.