Vanuit IRO traject naar ondernemerschap

[Archos]

Goedemiddag HL-ers,

 

Allereerst wil ik me graag even voorstellen. Mijn naam is Sander en bezoek al een tijdje deze website omdat ik hier heel veel meningen te lezen krijg van mensen die zo'n beetje op dezelfde lijn als ik zitten, mensen met ondernemersgevoel dus. Ik hoop hier mijn steentje bij te kunnen dragen, mocht daar prijs op worden gesteld.

 

De reden waarom ik dit bericht plaats is dat ik in een nogal moeilijke positie ben aanbeland sinds een jaar. Het is moeilijk om in dit bericht alles zo nu even tegelijk te formuleren maar het komt erop neer dat ik vanwege medische omstandigheden niet of nauwelijks in aanmerking kan komen voor een baan als grafisch vormgever. Die medische omstandigheden houden in dat ik rond de 250 kilo weeg omdat mijn hele stofwisseling niet goed functioneert. Een en ander zit zo: als wij mensen iets eten, dan proeven we met de tong of iets smaakt of niet, of je iets meer wil eten of juist niet etcetera. Nou, die smaakpapillen geven dus prikkels af aan de hersenen dat er voeding is binnengekomen en dat dit verwerkt moet gaan worden. De hersenen geven dan op hun beurt weer prikkels af naar de organen die stoffen moeten aanmaken om dat voedsel te verteren. Leptine is zo'n stof bijvoorbeeld. Nou en dat werkt van geen kant bij mij en dus kunnen jullie wel nagaan wat er in mijn 36 levensjaren is gebeurd.

 

Ik heb vanaf mijn 6e (uiteraard eerst aan de hand van mijn ouders) tot nu zelf van alles ondernomen. Ik heb zelfs een enorme operatie ondergaan waarbij ze gekeken hebben hoe die hele huishouding functioneert bij mij want ik heb me laten vertellen dat het nogal uniek schijnt te zijn. Maar daar hoef je dus niet bepaald blij mee te zijn want juist omdat het in die jaren 80 en 90 zo uniek gevonden werd, werd zoiets ook niet vergoed door mijn zorgverzekeraar. Dus heb ik me via een persoonlijke lening moeten laten helpen. En het eind van het liedje is dat er een aantal professoren met de armen gespreid zeiden dat ik er maar mee moet zien te leren leven. Hele dure diagnose dus en ook een heel lang verhaal verders... maar het komt erop neer dat ik zo goed en zo kwaad als dat is gegaan mezelf wel heb kunnen redden.

 

Ik heb tot 2002 een baan gehad als procesoperator bij een groot chemisch bedrijf. Daarmee verdiende ik goed genoeg om die lening te kunnen dragen dus dat zat wel goed zo. Maar het bedrijf ging in 2002 dicht en daar sta je dan. Omdat iemand van mijn gewicht natuurlijk vierkant overal wordt afgewezen bij sollicitatiegesprekken, is het gewoon erg moeilijk om in deze maatschappij vooruit te komen. Dus ik heb me toen weten om te scholen als dtp-er/grafisch vormgever. Iets wat ik als hobby al deed vanaf 1995 dus dat was mijn enige mogelijkheid nog. Met heel veel aanpakken en doorzetten en dankzij een reïntegratietraject kon ik aan de slag bij een reclamebureau. Blij als ik was met deze kans heb ik echt keihard drie jaar gebuffeld. Heel veel geleerd over ondernemerschap in de wetenschap dat me dat later wel eens van pas kon komen.

Helaas was mijn werkgever niet bepaald ondernemer van het jaar. Ik zeg dat niet om hem zwart te maken, maar ik werkte daar op basis van termijncontracten en bepaalde afspraken. Nou ja, dat is tegenwoordig niet echt veel meer waard want hij is bepaalde afspraken niet nagekomen en nou ja... hele akelige situatie geweest.

 

Maar nu zit ik dus een jaar in de WW en werkpaard als ik ben, wil ik daar gewoon uit. Ik heb 150 sollicitaties verricht en 30 sollicitatiegesprekken gehad. Zelf mijn steentje weer bijdragen. Ik vind dat een groot goed. Maar door mijn uiterlijk word ik overal afgewezen. Maar het gekke daarbij is dat men vooraf bij de sollicitaties op basis van mijn brief en bijgevoegde voorbeelden erg enthousiast is om mij uit te nodigen. Ik heb dat allemaal zwart op wit. Maar ja, dan ziet men je natuurlijk en dat gesprek verloopt dan op zich nog wel best maar is het later steevast: "we zoeken iemand met een beter aansluitend profiel op de functie". Dus dan weet je wel genoeg want vooraf werd zowat de rode loper uitgerold. Niet dat ik nu mezelf zo goed vind, maar ik heb er juist voor gezorgd dat de enige kans die ik dan nog heb ook zo goed mogelijk kan aangrijpen. Ik besteed daar al mijn tijd, geld en energie aan om mijn vaardigheden op professioneel niveau te houden.

 

Maar het lukt gewoon niet. Dus moet ik zelf een onderneming opzetten. Ik heb mijn ondernemerspapieren gehaald in de jaren 90 want ik vind ondernemen echt fascinerends. Mooiste wat er is. Daarom kijk ik graag naar zoiets als Dragons Den. Maar ja, ik moet rondkomen van een uitkering van 770 euro en door die PL voor mijn operatie zit ik nog een jaar in de schuldsanering. Dus het is gewoon erg erg erg moeilijk om iets op te zetten. Ik heb alles netjes uitgewerkt. Ondernemingsplan en alles wat daarbij komt kijken gemaakt en ook bij veel mensen al langsgeweest. Zelfs ook enkele investeerders benaderd (ja, ook die uit Dragons Den onder andere). Van eentje kreeg ik antwoord terug dat ik niet goed genoeg ben voor een eigen onderneming, aan de hand van het getoonde werk. Dus ja, dat motiveert me natuurlijk enorm. In ieder geval wel een eerlijke reactie wat ik wel waardeer. Ik maak dat wel eens anders mee want ik krijg zoveel tegenstrijdige reacties van mensen die het juist wel mooi vinden. Vanuit het UWV en het reïntegratietraject komt ook niet veel ondersteuning. Niet dat dat zou moeten maar ik voel gewoon dat je van deze instanties niet op aan kunt. Zo krijg ik bijvoorbeeld al een tijdje geen antwoord op bepaalde vragen.

 

Kijk, ik weet dat ik kan beginnen vanuit huiselijke situatie maar ik heb nauwelijks tot geen mogelijkheden om hier mensen te ontvangen. Aangezien ik ook geen geld heb om me te laten inschrijven bij de KvK of een BTW nummer aan te vragen, komt het allemaal over als hobbygedoe. En dat wil ik dus niet. Ik wilde graag een kleine kantoorruimte huren zodat ik daar iets fatsoenlijks van kan maken. Het schijnt dat er mogelijkheden zijn om financiering te krijgen vanuit het UWV maar dat is dan weer niet mogelijk in mijn situatie. En ik mag nu ook niet beginnen want dat heeft meteen consequenties voor de uitkering en dat risico kan ik nu niet nemen. Kortom, het is echt een kwestie van de rug tegen de muur want ze willen wel dat ik zo snel mogelijk uit die ww ga. Omdat ik altijd geweigerd heb om me te laten afkeuren want ik vind mezelf niet gehandicapt of zo, krijg ik nu ook te horen dat ik me al die jaren ook heb weten te redden.

 

Nu krijg ik dus links en rechts adviezen van hoe en wat je op de site moet zetten. Natuurlijk weet ik dat zelf ook wel maar ik word er nu wel een beetje moedeloos van, want ik moet namelijk wel luisteren naar die adviezen want anders kan ik problemen krijgen met het UWV. Voor alle duidelijkheid: die adviezen gaan gewoon over de opmaak van een en ander en niet de content zelf. Dus met andere woorden: de persoonlijke smaak van iemand die niet persé die van een ander is. Daarom zou ik graag jullie reactie willen weten als dat mogelijk is. Ik weet niet precies of het gebruikelijk is om hier een website te vermelden maar anders moeten de moderators dat maar even corrigeren dan.

 

edit: link verwijderd door mezelf.

 

Let op: het is niet de bedoeling dat ik hier acquisitie zit te plegen want ik zit nog helemaal in de seed fase zeg maar. Maar ik wilde graag de mening weten van de gelijkgestemden hier.

 

Nooit heb ik gedacht dat na jaren van gewoon netjes gewerkt te hebben voor je geld en aan de regels te hebben gehouden, je nu zo wordt fijngemalen door bureaucratische regelgeving en gedoe.

 

In ieder geval bedankt voor jullie aandacht.

[Archos]

Bedankt voor alle reacties tot dusver!

[Ard-Sc]

 

Oei, dit draadje las ik zojuist bij een ander topic. Tja, in feite vroeg ik hier ook om een site review. Dom, dom van mij. In ieder geval was het niet mijn bedoeling om reclame te maken of acquisitie te plegen. Ik zal er in ieder geval niet meer naar verwijzen en deze discussie wat algemener te trekken naar mijn situatie.

 

Excuses.

 

Sander,

 

het siert dat je de forumetiquette wil respecteren. Dat je enkel goede intenties hebt is mij wel duidelijk.

 

Het is in het algemeen ook heel goed dat je dingen naar jezelf toetrekt, alleen vermoed ik dat jij in jouw situatie er ook voor moet waken dat je niet direct te streng voor jezelf bent. Als beginnend ondernemer mag je in je enthousiasme best een keer over de schreef gaan, wat dat betreft is ondernemen ook juist je eigen grenzen opzoeken en verleggen, zo zul je ook merken dat je dan als persoon gaat groeien. Als gevolg hiervan zul je dan ook je zelfbeeld verder opvijzelen en je je lekkerder gaan voelen.

 

De maatschappij en ook de commerciele markt zijn wat dat betreft voor iedereen even hard, dus jij zult ervoor moeten zorgen dat je daar tegen opgewassen bent.

 

Volgens heb je best mogelijkheden, het enige waar het wellicht wat aan ontbreekt is zelfvertrouwen-lef-branie e.d. Het is misschien wel heel zinvol om in de komende periode waarin je financieel toch enigszins met handen en voeten gebonden bent juist aan deze (heel persoonlijke) aspecten van het ondernemerschap te gaan werken. Zo kun je wanneer je uit je schuldtraject bent er met frisse zin tegenaan.

 

Ik wens je in ieder geval alle succes toe!! Ard

[Pim de Bruijn]

Sander,

 

Als bestuursvoorzitter van de Stichting Eigen Werk heb ik regelmatig te maken met mensen die willen starten vanuit een steun situatie. Er is op dit moment zelfs een WSNPér als proef die zijn eigen leeg gemaakte BV mag inzetten om te ondernemn en die daar inmiddels ook succesvol mee is. Ja hij moet zijn verdiensten in de bv voorlopig onder aftrek van het VTLB inleveren, maar werkt gemotiveerd aan de toekomst. Afspraak is dat zijn bv op een nul waarde zit bij het einde van de WSNP of hij koopt hem uit de WSNP regeling. Doorgaan kerel en wees creatief en ondernemend. Dat is waar een ondernemer altijd voor staat.

 

Overigens mooie website heb je. Daar kun je dus duidelijk wat mee en dat hoeft niet al teveel te kosten.

 

Laat je gewicht je sterke kant worden!

 

Groet,

 

Pim

[PaulGo]

Archos,

 

Je had het over een PC uit '97. Windows XP computers zijn tegenwoordig niet meer zo duur. Voor het starten van een bedrijf kan je veel beter up to date apparatur hebben. Zelf leef ik erg zuinig en bespaar op alles. Dus geen auto, vakanties enz. Ook octrooien schrijf ik meestal zelf. Dat spaart kapitalen uit. Mijn website ( www.dimensor.nl )heb ik met een vriend opgezet, die expert is in webdesign. Prototypes ontwerp en maak ik zelf. Ook zoek ik altijd partners voor mijn diverse uitvindingen. Je kan gemakkelijk overal tienduizenden Euro's in steken, maar dat levert nauwelijks meer resultaat op. Zelfs een ingehuurde vakman kent jou product niet 100%. Dit is natuurlijk bij iedere starter anders. Ook de marketing kan als je het slim aanpakt veel goedkoper. Via startpagina dochters of fora als deze. Zelf heb ik jaren geleden dure verkopers ingeschakeld. Die vervolgens niks deden, maar wel rekeningen stuurden. Dus schakel ik ze alleen nog in als ze eerst op No cure no pay basis werken.

[Archos]

Bedankt voor de indrukwekkende woorden Ard,

 

Het is voor mij een beetje moeilijk om zo uit te wijden over mijn ondernemersdenkwijze en verleden omdat ik inderdaad al heel gauw het gevoel krijg dat ik zielig overkom. Dat is dus absoluut niet het geval maar ja, feit blijft dat mijn probleem gewoon zichtbaar is en met me meegaat waar ik ga of sta. Dus in die zin ben ik altijd wel wat schuwer in het benaderen van eventuele klanten o.i.d. Daarom vind ik een internetshop ook een uitkomst omdat het op het net gaat om wat je te vertellen hebt en niet hoe je eruit ziet. Dat is dus ook mijn ervaring want vooraf word ik enthousiast uitgenodigd voor sollicitatiegesprekken en dan als ik mezelf laat zien, slaat men om als een blad aan de boom.

 

En dat is ook goed hoor. Ik heb van Dr. Phil geleerd dat het beter zo moet gaan dan dat je achter je rug om wordt afgewezen. Daarom ben ik ook voor mezelf erg streng en wil ik bijvoorbeeld absoluut niet gekeurd worden voor de WAO of WIA zoals dat nu heet. Sterker nog, ik ga al jaren überhaupt niet meer naar de dokter. Dat is gewoon een keuze geweest want ik heb genoeg gehad. Destijds was mij gezegd dat ik niet ouder dan 30 zou worden en ik ben nu al 36 dus wie heeft de wijsheid in pacht? Ik leef nu volgens het motto: "beter te verbranden dan te vervagen" dus elke dag benut ik ten volle en dan zie ik wel wanneer het kaarsje uitgaat. Nou, dat is waar ik me goed bij voel :)

 

Daar haal ik ook mijn zelfvertrouwen uit en mijn lef en branie komt tot uiting dat ik bijvoorbeeld nu ook naar investeringsmaatschappijen stap met mijn plan, sinds ik Dragons' Den gezien heb. Wetende dat ik met mijn saneringsregeling al bij voorbaat weinig kans zal maken maar ja, niet geschoten is altijd mis. Ik heb verder alles wel zo'n beetje geprobeerd wat in mijn mogelijkheden lag. Het gaat niet om het geld maar juist om de ruggesteun waarmee ik dan naar de instanties kan gaan. Dat is een stukje zekerheid waarmee ik dan de instanties kan laten zien dat ik er alles aan doe om vooruit te komen. Dat helpt mij heel erg bij de opbouw van die persoonlijke capaciteiten. Ik ben vroeger ook deur aan deur gegaan met flyers en heb op beurzen gestaan met mijn tekeningen dus ik voel heel duidelijk die grenzen aan inderdaad.

 

Net zoals mijn ziekte is deze fase van mijn leven ook heel goed voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik heb geleerd dat ik niets vanzelfsprekends moet vinden en dat je moet werken voor je resultaten dus de zin om er tegenaan te gaan is altijd aanwezig geweest. Ik heb de komende week nog wat gesprekken met de instanties om echt dubbel en dwars de zekerheid te hebben wat ondernemerschap voor gevolgen heeft en dan moet het maar gaan gebeuren.

 

Dank je wel voor de succeswens. Wordt gewaardeerd.

[Archos]

Doorgaan kerel en wees creatief en ondernemend. Dat is waar een ondernemer altijd voor staat.

 

 

Laat je gewicht je sterke kant worden!

 

Groet,

 

Pim

 

Dank je wel Pim. Erg vriendelijk van je.

 

Het gewicht is in zoverre ook een sterke kant dat ik daardoor geleerd heb wat het is om een kans te krijgen. Ik bedoel, ik heb vroeger vaak in het ziekenhuis met andere mensen gesproken die een beperking hebben en steeds hoorde ik ook dat men er voor wil gaan.

 

Kortom, wij melden ons niet zo snel ziek en zijn loyaal aan werkgevers die hun nek uitsteken. In mijn geval niet anders want ik heb in mijn dienstverband me nauwelijks ziek gemeld (simpel griepje daargelaten) of ook een snipperdag opgenomen. Laatste keer dat ik echt vakantie had was in 1992.

 

Ik heb het ook nodig om elke dag te werken. Maar ja, dat vond mijn laatste werkgever wel mooi zo. Daar ben ik wat te naïef in geweest want ik was er altijd. Tot 's avonds laat en in de weekenden want nou ja, de grafische branche is ook hobby en ik heb er ook mijn oren en ogen goed opengehouden hoe je een zaak in die branche moet opzetten.

 

Wat ik net ook al zei: ik denk niet dat ik zonder mijn probleem zo geworden zou zijn als mens. Je wordt toch gevormd door je ervaringen nietwaar?

[Archos]

Archos,

 

Je had het over een PC uit '97. Windows XP computers zijn tegenwoordig niet meer zo duur. Voor het starten van een bedrijf kan je veel beter up to date apparatur hebben. Zelf leef ik erg zuinig en bespaar op alles. Dus geen auto, vakanties enz. Ook octrooien schrijf ik meestal zelf. Dat spaart kapitalen uit. Mijn website ( www.dimensor.nl )heb ik met een vriend opgezet, die expert is in webdesign. Prototypes ontwerp en maak ik zelf. Ook zoek ik altijd partners voor mijn diverse uitvindingen. Je kan gemakkelijk overal tienduizenden Euro's in steken, maar dat levert nauwelijks meer resultaat op. Zelfs een ingehuurde vakman kent jou product niet 100%. Dit is natuurlijk bij iedere starter anders. Ook de marketing kan als je het slim aanpakt veel goedkoper. Via startpagina dochters of fora als deze. Zelf heb ik jaren geleden dure verkopers ingeschakeld. Die vervolgens niks deden, maar wel rekeningen stuurden. Dus schakel ik ze alleen nog in als ze eerst op No cure no pay basis werken.

 

Nou Paul, het is alsof ik mezelf hoor. Ik merk dat jij ook het nodige hebt meegemaakt en respect van mijn kant hoe jij het doet als ondernemer. Waar ik tegenaan loop in mijn branche waar ik wil beginnen zijn de steeds nieuwere updates van softwarepakketten. Voor een grafisch vormgever zijn Photoshop, Illustrator, Indesign etc. ongelofelijk belangrijk want dat zijn de tools om mee te werken. Althans, waar heel veel ondernemingen mee werken en die gaan er vaak vanuit dat de andere kant ( ik dus bijvoorbeeld) dat ook wel even heb liggen. Die software draait dan ook op steeds betere computers dus je moet op een gegeven moment wel mee, want je kunt aangeleverde bestanden op een gegeven moment niet meer openen met lagere versies. Dan kun je wel bellen of ze het lager wegschrijven maar dan vervallen vaak bepaalde opmaaktools weg omdat die niet in lagere versies zijn opgenomen. Dat schiet dus niet op. Maar het gaat nog wel voorlopig, omdat ik als logo tekenaar nog steeds kan vertrouwen op mijn potloodje.

 

Het mooie is wel dat ik nu echt creatief kan ondernemen door te roeien met de riemen die ik heb. Dus ik ben ook heel blij dat ik een aantal bevriende collega's heb die een bestandje dan in een lagere versie kan wegschrijven voor mij. Dus ik heb die partners die jij beschrijft ook.

 

En inderdaad, dure verkoopadviseurs zoals jij het al schrijft. Daar heb ik dan geen ervaring mee. Maar in mijn geval ging het bijvoorbeeld om de zoveelste dokter die zei: "Die en die kuur moet je gaan doen" of zoals nu een UWV adviseur die zegt "ik weet wel iemand die voor een vriendenprijsje..." Dus ja, ook ik ken mensen die ook een eigen agenda erop na houden, want die kosten moet ik dan zelf ophoesten en dat geld heb ik dus niet. Daar doe ik niet zielig over maar het is gewoon frustrerend dat men zoiets zegt, wetende hoe mijn situatie ervoor staat.

 

Qua marketing hoop ik op de mond-tot-mond reclame van vroeger. Ik heb voor mijn werkgever en dus ook indirect voor de klant, heel veel werk verricht. En vaak ook op het laatste moment nog even. Dus dan zei men altijd: "als je iemand zoekt, ik weet wel iemand..." Ik heb het afgelopen jaar zo goed mogelijk geprobeerd om die contacten warm te houden, dus hopelijk werkt een sterk informeel netwerk mij beter dan dure advertentiecampagnes.

 

Bedankt voor je reactie.

[PaulGo]

Hoi Sander,

 

Ik ken het probleem van dure software als Photoshop, Inventor enz. Meestal kan je op marktplaats aan goedkope tweedehands komen. Zo ben ik ook aan mijn CAD programma gekomen. Je hebt dan niet altijd de nieuwse versie, maar de updates zijn goedkoper. Ook denk ik dat niet iedere opdrachtgever het erg vindt als er met een oudere versie gewerkt wordt. Zelf hoef ik ook niet al die tierlantijntjes van de nieuwste Adobe Acrobat . Ik ken ook mensen, die een bevriende student hebben gevraagd om een studentenlicentie van de nieuwste versie van een peperduur programma te kopen: ipv 4000 Euro, 300 Euro en zat anderen die een crack hebben gedownload. Door de hoge prijzen van sommige softwaremonopolisten jagen die klanten gewoon de illegaliteit in.

[Archos]

Hoi Sander,

 

. Ik ken ook mensen, die een bevriende student hebben gevraagd om een studentenlicentie van de nieuwste versie van een peperduur programma te kopen: ipv 4000 Euro, 300 Euro en zat anderen die een crack hebben gedownload. Door de hoge prijzen van sommige softwaremonopolisten jagen die klanten gewoon de illegaliteit in.

 

Absoluut Paul.

Alleen ben ik daar zelf nogal een rare in. Ik heb daar veel te veel geweten voor en dus heb ik hier geen enkel illegaal pakket liggen. Tja, men zei vroeger wel eens dat ik dan een brave jongen mag zijn maar daar win je de oorlog niet mee. Maar dat moet dan maar. Gelukkig heb ik dankzij een omscholingstraject een aantal educatieve versies kunnen krijgen van de software die ik nodig heb. Zat toen bij de prijs in. Daar heb ik achteraf gezien heel veel geluk mee gehad.

 

Ook denk ik dat niet iedere opdrachtgever het erg vindt als er met een oudere versie gewerkt wordt

 

In principe niet nee. Maar het is ook niet zozeer de uiteindelijke opdrachtgever zelf, bijvoorbeeld een winkelier of zo, maar omdat ik met mijn illustratievaardigheden goed uit de voeten kan, word ik nogal eens ingeschakeld door andere vormgevers die zelf niet kunnen tekenen. En die kijken dan raar op als ze hun bestanden in lagere versies moeten terugzetten. Dus die groep zijn dan mijn opdrachtgevers die dan gelijk navragen hoe en waarom precies ik als collega in het vak niet met hetzelfde materiaal werk. Tja, en dan krijg je soms de vreemdste reacties te horen.

 

[Nico Schouten]

Laat jij je niet een beetje teveel gek maken door opdrachtgevers ?

Heb je er al eens over nagedacht om net als elk grafisch bureau een beperkte reeks programma's te gebruiken maar daar wel het uiterste uit te halen. Ik weet uit de tijd dat ik in het grafische werk zat, dat we toeleveranciers hadden met elk hun eigen expertise als het ging om dtp werk.

Ik lees ook mee op een grafisch forum waar toevallig laatst de discussie ging over de nieuwe adobe CS3 suite. Dan lees je dat er nog velen zijn die de aanschaf om verschillende technische en economische redenen uitstellen.

Het is lang niet altijd zinvol om meteen met het nieuwste van het nieuwste te zitten als de overigen in de keten de oudere versies nog gebruiken. Zaken als prijs, conversieproblemen, bugs, opleidingen, enz wegen allemaal mee.

 

Naar mijn bescheiden mening focus je teveel op wat er niet kan en te weinig naar wat er wel kan.

[Archos]

Dat is waar Nico, heb je gelijk in. En dat is wat jij of iemand anders hier ook al aangaf. Het komt voornamelijk door die eigenwaarde. Op zich denk ik dat het ergens daarmee wel goed zit. Want ik ben een man van principes, hou me aan de regels, probeer iedereen in zijn of haar waarde te laten, ben beleefd etc etc. Maar ja, als ik op straat loop, dan krijgen heel veel mensen spontaan een nekverrekking. En dat knaagt ook wel door vroeg of laat naar andere gebieden. Daarom denk ik ook vanuit de klant. Hoe kom ik over bij iemand die bij komt voor mijn dienstverlening? Vinden ze het niet vreemd dat ze naar een voormalig slaapkamertje moeten gaan omdat ik daar mijn spullen heb staan? Maar dat zijn zaken waar je in principe toch niets aan kunt doen. Mensen vormen hun eigen mening wel. Dat is ook goed, maar ik vind dan wel dat op de gebieden waar ik wel invloed op heb de zaken goed geregeld moeten zijn. Het is de eerste indruk die vaak allesbepalend is.

 

Maar ik moet ook helemaal niet het nieuwste van het nieuwste hebben. In mijn offertemodel staan ook overigens wel de aanleverspecificaties en dan ga ik ervanuit dat de opdrachtgever daar rekening mee houd. Maar uit ervaring blijkt dat toch niet altijd zo. En verder Nico, trek ik wel degelijk alles uit de middelen die ik heb. Ook uit de computer zelf. Ik ben ooit nog eens begonnen met een ZX Spectrum van 1K geheugen herinner ik me nu. :) Dat waren mooie tijden want je maakte gebruik van de technische fouten die in het apparaat zaten zoals de Commodore 64. Maar tegenwoordig is dat gepionier er niet meer bij. Als je tegenwoordig een grote full colour afbeelding moet opmaken voor een spandoek moet je echt wel wat power hebben staan. Het duurt anders te lang qua rekentijd en mensen komen vaak bij je op het allerlaatste moment.

 

Maar je hebt echt gelijk. Dat weet ik zelf ook wel als ik naar mijn eigen intuïtie luister. Ik ben ook van plan om de aankomende week de knoop door te gaan hakken want ik treuzel lang genoeg.

[Nico Schouten]

Dat is waar Nico, heb je gelijk in. En dat is wat jij of iemand anders hier ook al aangaf. Het komt voornamelijk door die eigenwaarde. Op zich denk ik dat het ergens daarmee wel goed zit. Want ik ben een man van principes, hou me aan de regels, probeer iedereen in zijn of haar waarde te laten, ben beleefd etc etc. Maar ja, als ik op straat loop, dan krijgen heel veel mensen spontaan een nekverrekking. En dat knaagt ook wel door vroeg of laat naar andere gebieden. Daarom denk ik ook vanuit de klant. Hoe kom ik over bij iemand die bij komt voor mijn dienstverlening? Vinden ze het niet vreemd dat ze naar een voormalig slaapkamertje moeten gaan omdat ik daar mijn spullen heb staan? Maar dat zijn zaken waar je in principe toch niets aan kunt doen. Mensen vormen hun eigen mening wel. Dat is ook goed, maar ik vind dan wel dat op de gebieden waar ik wel invloed op heb de zaken goed geregeld moeten zijn. Het is de eerste indruk die vaak allesbepalend is.

 

Je haalt nu eigenwaarde en normen en waarden door elkaar.

Het gaat erom dat jij tevreden bent over jezelf, dat je houdt van jezelf, daar zouden andere mensen helemaal geen invloed op mogen hebben.

Het is natuurlijk mooi dat jij er principes op na houd, maar die principes zeggen iets over de relatie die jij hebt met de buitenwereld, en niks over de relatie die jij met jezelf hebt, en dat is waar het omdraait.

Je moet echt iets aan je eigenwaarde gaan doen, en niet omdat de klant daar om vraagt, maar omdat je daarmee zelfverzekerder over gaat komen, het zal je helpen meer uit het leven te halen.

En in jouw geval zal het vele onzekerheden als sneeuw voor de zon don verdwijnen.

 

Maya Angelou :

"People will forget what you said, people will forget what you did, but they will never forget how you made them feel"

 

Een goed gevoel kun je alleen maar overdragen als jij jezelf goed voelt, dat moet van binnenuit komen, dat moet gewoon een ingebakken zitten in je hele doen en laten.

Klanten die jouw uiterlijk meenemen in hun overweging hebben zelf een minderwaardigheidscomplex, stuur die maar lekker naar je concurrenten.

 

Maar je hebt echt gelijk. Dat weet ik zelf ook wel als ik naar mijn eigen intuïtie luister. Ik ben ook van plan om de aankomende week de knoop door te gaan hakken want ik treuzel lang genoeg.

 

Kijk, dat klinkt goed. ;)

[maarten88]

Allereerst moet ik toegeven niet alles te hebben gelezen, gezien het erg lange stukken tekst zijn.

Er zijn bedrijven die je helpen bij het starten van een eigen bedrijf vanuit een uitkering. Het is de overheid die deze bedrijven bepaald, dus dat is in jou situatie handig. Al helpt de overheid niet, deze bedrijven hebben meestal een gratis informatiegesprek waarna ze naar je mogelijkheden kijken. Mag in vragen in welke gemeente je woont?

[Archos]

 

 

Het gaat erom dat jij tevreden bent over jezelf, dat je houdt van jezelf, daar zouden andere mensen helemaal geen invloed op mogen hebben.

Het is natuurlijk mooi dat jij er principes op na houd, maar die principes zeggen iets over de relatie die jij hebt met de buitenwereld, en niks over de relatie die jij met jezelf hebt, en dat is waar het omdraait.

Je moet echt iets aan je eigenwaarde gaan doen, en niet omdat de klant daar om vraagt, maar omdat je daarmee zelfverzekerder over gaat komen, het zal je helpen meer uit het leven te halen.

En in jouw geval zal het vele onzekerheden als sneeuw voor de zon don verdwijnen.

 

 

 

Indrukwekkende woorden Nico, bedankt.

En ik wil niet eigenwijs doen of koppig overkomen, maar ik ben toch echt wel dat stadium van houden van jezelf wel voorbij. Daar is echt teveel voor gebeurd. Maar ik heb er wel vrede mee hoe het nu ervoor staat met mezelf. Wat ik nu doe en ben is precies wat ik van mijn leven verwacht had. Dat is ook de reden waarom ik al langer leef dan mij was voorspeld, denk ik zo.

Ook als ondernemer zit ik goed in mijn vel, al klinkt dat raar. Als ik zo om me heen kijk en ik zie wat ik al aan voorbereiding heb gedaan voelt dat goed aan. Plan is klaar, administratie is klaar, databases zijn klaar. Allemaal resultaat van jaren hard en intensief bezig zijn.

 

Het probleem is echter dat ik steeds met mensen te maken krijg die je van het kastje naar de muur sturen. Saillant voorbeeld is nu dat ik van een adviseur steeds te horen heb gekregen dat ik een website met mijn foto moet maken en daar naar moet verwijzen zodat men alvast voorbereid is op wat voor reus kan komen binnenstappen. Dan doe ik dat en nu is het steeds de kritiek dat in zijn ogen de website nog niet goed genoeg is en ik er maar beter niet naar kan verwijzen. En zeg ik dat ik volwassen genoeg ben om dat zelf te bepalen, gaat er een rapport naar het UWV dat meneertje Archos niet meewerkt met alle gevolgen vandien. Brrrrr

 

Snap je Nico? Dit zijn van die zaken waarop ik als ondernemer geen grip kan hebben en daar word ik nogal moedeloos van.

 

In ieder geval ben ik al weer wat stapjes verder in het traject. Ik heb nu heel duidelijk zwart op wit hoe het nu precies zit in mijn specifieke geval met regelingen dus ik kan nu in ieder geval voldoende comfort bieden als er mensen iets in mijn plannen zien qua investering. En anders begin ik gewoon zelf. Zo ver ben ik nu wel inmiddels.

[Archos]

Allereerst moet ik toegeven niet alles te hebben gelezen, gezien het erg lange stukken tekst zijn.

Er zijn bedrijven die je helpen bij het starten van een eigen bedrijf vanuit een uitkering. Het is de overheid die deze bedrijven bepaald, dus dat is in jou situatie handig. Al helpt de overheid niet, deze bedrijven hebben meestal een gratis informatiegesprek waarna ze naar je mogelijkheden kijken. Mag in vragen in welke gemeente je woont?

 

Hallo Maarten,

Ik heb in de afgelopen jaren met allerlei instanties en adviesorganen al gesproken. Het is niet zo dat ik niet wil luisteren o.i.d. maar het is in mijn geval nu eenmaal erg moeilijk om in deze maatschappij staande te houden omdat ik nogal wat fysieke en medische beperkingen heb. Doe ik niet zielig over maar het zijn nu eenmaal wel de feiten. De mogelijkheden die er zijn, zijn meer gericht op gehandicapten. Tja, ik vind dat ik mezelf niet zo moet beschouwen, al kan ik erg moeilijk lopen. Maar mijn verstand werkt nog prima dus vandaar dat ik vind dat ik nog best mee kan komen.

 

Ik maak het mezelf misschien daardoor erg moeilijk maar het is nu eenmaal de aard van dit beestje. Overigens woon ik in Ede, als antwoord op je vraag.

 

Groet

[Nico Schouten]

 

Het probleem is echter dat ik steeds met mensen te maken krijg die je van het kastje naar de muur sturen. Saillant voorbeeld is nu dat ik van een adviseur steeds te horen heb gekregen dat ik een website met mijn foto moet maken en daar naar moet verwijzen zodat men alvast voorbereid is op wat voor reus kan komen binnenstappen. Dan doe ik dat en nu is het steeds de kritiek dat in zijn ogen de website nog niet goed genoeg is en ik er maar beter niet naar kan verwijzen. En zeg ik dat ik volwassen genoeg ben om dat zelf te bepalen, gaat er een rapport naar het UWV dat meneertje Archos niet meewerkt met alle gevolgen vandien. Brrrrr

 

Snap je Nico? Dit zijn van die zaken waarop ik als ondernemer geen grip kan hebben en daar word ik nogal moedeloos van.

 

Is dit werkelijk wat hij gezegd heeft, of is dat wat jij in jouw belevening ervan hebt gemaakt.

 

Ik weet dat het lastig is als je in een situatie zit die maakt dat anderen blijkbaar bepalen wat jij doet. Maar er is altijd een keuze.

Zo denk ik dat het rapport waar jij over spreekt dat je niet meewerkt eerder een angst is die door jezelf gevoed wordt. Net zo goed als dat jij altijd zult reageren op opmerkingen die voor jouw gevoel te maken hebben met jouw uiterlijk. Maar heeft dat uiterlijk iets te maken met wie jij bent als ondernemer, nee, helemaal niks. Maar als jij er gevoelig voor bent wordt het wel ineens een issue.

Ik heb het idee dat je teveel denkt vanuit de positie "ik ben dik dus ik heb een probleem", als je zo denkt dan is dat zeker waar. Je kunt beter denken vanuit "ik maak mooie grafische producten", daar heeft je gewicht dan helemaal niks mee te maken.

 

[Archos]

 

 

Is dit werkelijk wat hij gezegd heeft, of is dat wat jij in jouw belevening ervan hebt gemaakt.

 

Ik weet dat het lastig is als je in een situatie zit die maakt dat anderen blijkbaar bepalen wat jij doet. Maar er is altijd een keuze.

Zo denk ik dat het rapport waar jij over spreekt dat je niet meewerkt eerder een angst is die door jezelf gevoed wordt. Net zo goed als dat jij altijd zult reageren op opmerkingen die voor jouw gevoel te maken hebben met jouw uiterlijk. Maar heeft dat uiterlijk iets te maken met wie jij bent als ondernemer, nee, helemaal niks. Maar als jij er gevoelig voor bent wordt het wel ineens een issue.

Ik heb het idee dat je teveel denkt vanuit de positie "ik ben dik dus ik heb een probleem", als je zo denkt dan is dat zeker waar. Je kunt beter denken vanuit "ik maak mooie grafische producten", daar heeft je gewicht dan helemaal niks mee te maken.

 

 

Bedankt voor de reactie Nico.

Dit is inderdaad zo gezegd hoor, anders zou ik dat niet zo vermelden. Het is in sommige gevallen wel zo dat ik me dingen verbeeld maar dat heeft meer te maken als ik op straat loop en je het gevoel hebt dat je steeds aangestaard word. Ik werk ook vanuit de gedachte dat ik goed werk maak. Dat wordt juist gevoed door de gedachte van: "Ik kan misschien dit of dat niet meer in de ogen van een ander, maar dan zal ik ze wel even wat laten zien". Ik trek dus energie uit mijn situatie. Maar dan gebeurt er steeds wel weer daarna wat me dan helemaal weer paf laat staan met de gedachte: "Heb ik dat?"

 

Voorbeeldje:

Ik heb tijdje terug ergens gesolliciteerd want dat ben ik nog steeds verplicht te doen, ook al zit ik in het ondernemerstrajectgevoel. Vervolgens krijg ik een uitnodiging voor a.s. maandag om te komen praten. Echter, omdat de plaats waar dit bedrijf gevestigd is nogal moeilijk te bereiken is vanuit mijn woonplaats, dacht ik vrijdag om even een verkennend autoritje te maken. Dan weet ik in ieder geval hoe ik moet rijden zodat je niet voor verrassingen komt te staan en misschien wel te laat komt of zo. Ik heb op de terugweg in een aantal zware files gezeten. Aangezien mijn stoel nogal ver naar achteren staat omdat ik nogal zwaar ben, zie je dus makkelijker in een file wie er achter het stuur van een auto zit en dus kun je wel nagaan hoe ik gezien heb hoe mensen zich dan een nekverrekking oplopen als ze mij zien. Ik ben natuurlijk niet blind en verbeeld ik me zoiets toch echt niet.

Dus al met al best zware rit gedaan. Dan kom ik thuis en krijg ik niet veel later een telefoontje van dat bedrijf met de mededeling dat ze vanuit het hoofdkantoor de opdracht hebben gekregen om voorlopig niemand meer aan te nemen. Dus mijn sollicitatie komt te vervallen. Nota bene nadat ik dus voor mezelf dat ritje heb gemaakt. Hoe vreemd kan zoiets dan toch lopen?

 

En zo gaat dat nu steeds Nico. Het zijn van die dingen die me overkomen elke keer en dan kan ik wel blijven jodelen tegen mezelf dat ik goed werk kan maken... je komt op een gegeven moment steeds nieuwe obstakels tegen. Ik wil niet klagen of zelfmedelijden oproepen maar het is echt zo dat als je voor een dubbeltje geboren bent je nooit een kwartje gaat worden. Wat je ook doet.

 

Actuele situatie:

ik moet voor het starten van een onderneming toestemming hebben van wat instanties. Op dat papierwerk wacht ik nu al 3 weken, terwijl mij telefonisch een week was toegezegd. Ik ben daar al een paar keer naar toe geweest om de mensen even in de ogen te kijken, zodat ze zien wat het is voor mij.

 

Ik heb gelukkig ook al wat toezeggingen en aanvragen op papier, dus ik kan zo beginnen. Als ik wat brutaler was geweest had ik nu al geld kunnen gaan verdienen. Maar omdat ik alles netjes wil doen zoals de overheid dat voorschrijft, is het zo frustrerend om zo fijn gemalen te worden.

 

Maar ik ga door... wat er ook gebeurt.

[Tonino]

Hoi Archos,

 

Toch zit er wel wat in om wat meer van jezelf “bloot” te geven. Mensen hebben, zoals je zelf al aangeeft, al snel iets van “jakkes wat een vetklep”. Je zou kunnen proberen om dat een beetje weg te nemen op je website.

Vertel (heel in het kort, 3 zinnen, zakelijk) waarom je zo’n omvang hebt en bouw je bedrijf er omheen. Slogan “reclame met inhoud”, Sander Dreef: “Reusachtige vormgeving”, “reclame zonder dikdoenerij”, sorry voor de slechte voorbeelden, maar ik ben helaas niet zo goed in dit soort woordgrapjes… Dit alles niet ten nadele van jou, niet om het uitbuiten van je ziekte maar enkel om er een positieve draai aan te geven. De omvang is een wezenlijk onderdeel van jou, dus daar kan je iets mee doen.

We hebben het hier op HL al vaker gehad over een alternatieve presentatie naar de klant toe, sommigen komen in vrijetijdskleding, sommigen in roze driedelige pakken, sommigen in camouflage, etc. etc. Dat heb jij niet nodig! Geen enkel probleem voor jou om met kopen en schouders boven de reclame jongens crowd uit te steken. Met een beetje creatieve naam, slogan en een kort stukje op je website wordt de eerste reactie bij je klanten misschien wel een glimlach in plaats van… De bedrijven waar je op kantoor komt zullen je ongetwijfeld toch al niet snel vergeten. Maak van je handicap je grootste kracht!

 

Succes!

[renep]

Sander Dreef: “Reusachtige vormgeving”, “reclame zonder dikdoenerij”, sorry voor de slechte voorbeelden, maar ik ben helaas niet zo goed in dit soort woordgrapjes…

 

Nou, ik vind ze erg leuk :) Je moet het maar durven, maar het lijkt me inderdaad een prima idee.