Nieuw Contract, lagere waardering, zelfde werk

[Trui]

Ik heb een vraagje over een situatie waar ik in ben beland.

 

Werk bij een thuiszorginstelling 20 uur pw (tijdelijk contract)

Voor de (huishoudelijke) werkzaamheden ben ik ingedeeld in de functiewaarderingsgroep 15.

 

Nu loopt mijn contract af.

De organisatie zegt het volgende.

 

Vanwege onzekere toekomst door WMO willen ze geen vast contract aanbieden.

Een nieuw contract kan eveneens niet aansluitend omdat dit het tweede contract is. (vorige jaar contract gekregen voor 1 maand waarna een aanvulling volgde voor een jaar)

Als een derde contract zou worden gegeven betekend dat dat ik in vaste dienst zou komen en dat wil men vanwege onzekerheden niet.

 

 

Hun voorstel is dat ik een maand (31 dagen) op papier in dienst ga bij een collegaorganisatie en daarna een nieuw contract bij de huidige instelling krijg voor een half jaar.

 

De functiewaarderingsgroep waarin ik terecht kom is een groep lager als nu (FWG10) omdat ook de prijzen onderdruk schijnen te staan.

 

Vergeleken met collega´s die in vaste dienst zijn en hetzelfde werk doen ga ik op deze wijze ongeveer 15% achteruit volgend jaar.

 

Ik voel deze situatie als discriminerend aan maar heb niet veel keuze.

Als ik negatief ga reageren bieden ze me natuurlijk geen contract meer aan.

 

 

Is een voorstel om een maand bij een ander bedrijf (alleen op papier) en dus wel voor mij dezelfde werkplaatsen en werkomgeving, wel legaal????

 

 

Heeft iemand idee hoe ik toch voor het zelfde salaris verder kan gaan???

Hoe ik het aan moet pakken om dus werk en salris te behouden??

 

Ik hoor graag wat tips.

[Henk de Greef]

Beste Trui,

 

Hoewel dite een ondernemersforum is, waar deze vraag niet thuishoort, zal ik toch even proberen om je van een kort antwoord te voorzien.

 

De situatie die je schetst is door de huidige ontwikkelingen in de thuiszorg heel herkenbaar. De politiek denkt namelijk dat er in de zorg maar wat aan gerotzooid wordt en dat het om die reden veel goedkoper moet kunnen. Één van de gevolgen daarvan is dat er bezuinigd moet worden op personeelskosten.

 

Het aanbod dat men jou doet is wel legaal, binnen de grenzen van de wet, maar komt niet overeen met datgene wat de wetgever voor ogen had toen deze wetgeving werd ingevoerd. De beperking van drie tijdlijke contracten is juist om de rechtspositie van werknemers te versterken en niet om ze tijdelijk een andere baan te laten accepteren. Dat dit in de praktijk wel voorkomt valt onder de noemer "handige" interpretatie.

 

Mijn interpretatie van het verhaal is dat men jou wel een waardevolle werknemer vindt, maar dat men niet bereid is om de prijs daarvoor te betalen. Dat is een onderhandeling die je zelf moet voeren en waarvan de inschatting van kansen afhankelijk is van te veel factoren om hier uit te diepen.

 

Het is dus volledig van je eigen inschatting afhankelijk of je dit gedrag van je werkgever acceptabel, bevredigend en voldoende waarderend vindt. Indien je dit werk leuk vindt om te doen, door een aangeboren wens om voor anderen te zorgen of iets van dien aard, heb je bijna geen keuze en zal je de grillen van de werkgever moeten accepteren. Maar als de situatie er zo voor staat dat je ook gemakkelijk een andere baan zou kunnen accepteren, worden je kansen groter. Je zou dan kunnen vragen waarom die vaste aanstelling zo'n groot probleem is en waarom jij de problemen van de instelling moet oplossen. Het personeelsbeleid en de bijbehorende kosten zijn per slot van rekening niet echt jouw verantwoordelijkheid. Zorg kost nu eenmaal geld en jouw bijdrage aan die kosten is maar marginaal....

 

Deze laatste optie is wel hoog spel en kan je je baan kosten, waardoor je die alleen kunt spelen als niet je hele welzijn daarvan afhankelijk is. Voor het behoud van zekerheid is het waarschijnlijk beter om het spel mee te spelen, maar bedenk je daarbij wel dat jij door je welwillendheid, om tijdelijk een andere functie te accepeteren, je eigen rechtsonzekerheid (tijdelijk contract) in stand houdt.

 

De hamvraag is dus: Hoe graag wil je dit werk doen?

[Highio]

Mijn persoonlijke mening is, dat de persoon die je dit letterlijk aangeboden heeft zich diep moet schamen. Hoeveel bewijs heb je dat ze deze constructie voor je regelen? Vraag om een kopiemail o.i.d. Als je zoiets in handen hebt, kan er opeens heel veel meer (handelswijze is net zo ethisch als het huidige voorstel).

 

Met jouw ervaring zou ik me niet laten kisten, in de lagere waardering kan je altijd weer aan de slag (zonder dat ik inzicht in je persoonlijk financiën heb).

[Ard-Sc]

Naar mijn idee kloppen hier wat dingen niet.

 

Voor zo ver als ik de Flexwet ken (dat is naar mijn mening waar het hier om draait), worden hier enkele zaken door elkaar gehaald.

 

De "onderbrekingstermijn" is niet 1 maand, maar is 3 maanden.

 

Het gaat niet om het 3e contract bepaalde tijd, maar om het 4e.(met de nodige mitsen en maren natuurlijk)

 

Zoek maar eens even op flexwet dan kom je o.a. deze informatie tegen:

 

http://www.nov.nl/emc.asp?pageId=841

 

Wanneer de betreffende afdeling PZ zo blijft aanmodderen zul je waarschijnlijk vanzelf op den duur voor onbepaalde tijd in dienst zijn.

 

Ga eens naar een inloopspreekuur van een van de vakbonden of wordt lid van zo'n club.

 

 

 

 

[Trui]

Hartelijk dank voor de reacties.

Het bevestigd mijn gevoel.

 

Ik zal er weinig mee kunnen denk ik.

Wat heel erg frustrerend is dat deze organisatie een minderheid die juist het geld heel hard nodig heeft doodleuk discrimineert en financieel tekort doet.

 

Men bied men nu een tijdelijk contract van een half jaar aan.

Als ik ga reageren en tegenwerken is een volgende periode natuurlijk helemaal al uitgesloten.

In totaal zal het me ongeveer 500 Euro schelen die overigens heel hard nodig is om mijn gezin te onderhouden.

 

Het zou fijn zijn dat dergelijke organisaties aangepakt zou kunnen worden zonder dat namen genoemd zouden worden.

Op deze manier worden ook andere collega's benadeeld en blijft dit gedrag dus bestaan.

 

Ben geen lid van een bond vanwege financiele overwegingen maar zal dit nu moeten bekopen alhoewel een persoonlijke aanpak met enkel voor een half jaar kunnen helpen.

 

Het werk op zich doe ik met veel plezier en is afwisselend en in de buurt. Ik zou wel ergens anders kunnen werken maar dat zal resulteren in veek meer reistijd en kilometers zodat het voordeel nihil zal zijn.

 

Mijn plan is om schriftelijk aan te geven dat ik het erg onplezierig vindt om in salaris achteruit te moeten maar financieel genoodzaakt ben het aanbod aan te nemen. Indien mogelijk meer uren wil werken om toch het bedrag te kunnen verdienen.

 

Mochten er suggesties zijn hoe de organisatie aangesproken kan worden zonder dat namen hoeven te worden genoemd houd ik me aanbevolen.

 

 

 

 

[Sancho Panza]

Beste Trui,

 

Organisaties kunnen niets doen en dus ook niet aangepakt worden. Dat klinkt vreemd, maar dit komt omdat de organisatie een samenvoegsel is van mensen die iets doen. De organisatie zelf bestaat eigenlijk niet en is daardoor een grote onbekende die niet aanspreekbaar is. Nu krijg ik gelijk alle juristen over me heen die zeggen dat de organisatie wel een rechtspersoon is, maar die juristen weten ook dat je nog steeds niets kan als je niet weet hoe de bevoegdheden binnen de rechtspersoon geregeld zijn. Mensen dus.

 

Ik steek dit betoog af omdat je geen namen wilt noemen. Ik weet niet wie je in bescherming neemt, maar als die persoon zich verschuilt achter "de organisatie", dan heb je aan dit betoog heel veel. Je vraagt dan gewoon welke naam er hoort bij die organisatie, want er is altijd iemand verantwoordelijk, hoe hoog hij of zij ook in de boom zit.

 

Je zal er niet aan ontkomen om het uit te onderhandelen met de verantwoordelijke persoon, dus die moet je aanspreken. In de anoniemiteit zal je dat niet lukken, want dat is juist het systeem dat ervoor zorgt dat dit soort misstanden kunnen ontstaan. Er zullen dus wel namen genoemd moeten worden, tenzij je tegen het onbekende spook wilt strijden.

 

En inderdaad, als er niemand iets doet, zal het gewoon op deze manier doorgaan, zoals het eigenlijk al tijden gaat. Toch blijft het een afweging voor jezelf, want als je "moeilijk" gaat doen, heb je een dikke kans dat de "organisatie" je uitspuugt. Dit terwijl je eigenlijk sterk benadeeld wordt, maar dat zullen er maar weinig toegeven.

 

Het plan om je verhaal op papier te zetten vind ik een goed idee, tenminste als je iets wilt doen. Schrijf je direct verantwoordelijke een nette brief, waarin je uitlegt dat je er niets van begrijpt dat je beloning omlaag gaat, terwijl je dezelfde werkzaamheden blijft doen en misschien wel meer. Spreek ook je verbazing uit over de gang van zaken, de procedure. Blijf feitelijk, zonder te veel emotie en probeer verwijten te voorkomen. Houd het probleem van de onbegrip dus bij jezelf. Als je dit nette verhaal op papier hebt staan kan het geen kwaad om kopietjes te versturen naar de hogere lijnmanagers en personeelszaken, wellicht ook de directie. Je hebt dan een mooi vuurtje gestookt waar binnen de grenzen van de redelijkheid door "de organisatie" een antwoord op geformuleerd zal moeten worden. Als dat antwoord uitblijft, weet je exact wat je voor die club waard bent: geen antwoord.

Als er wel een antwoord komt, zullen de verschillende betrokkenen zich af moeten vragen of ze zich met dit gedrag van hun "organisatie" kunnen vereenzelvigen en dat lijkt me een lastige opgave.

 

Als je de lieve vrede wilt bewaren en zekerheid op een baan, moet je niets doen en het aanbod (inclusief verlies) accepteren. Dat is wat de meesten doen en dus eigenlijk ook door "de organisatie" wordt verwacht. Die keuze is geen schande, want velen gingen je voor.

 

Heel veel succes en wijsheid!

Sancho

 

 

 

 

 

[nonex.nl]

... Als je dit nette verhaal op papier hebt staan kan het geen kwaad om kopietjes te versturen naar de hogere lijnmanagers en personeelszaken, wellicht ook de directie. ...

 

Vergeet de clientenraad niet, die kunnem ook lastig zijn naar de directie toe, zeker als ze verwachten dat de kwaliteit van de geboden zorg er op achteruit zal gaan.

[TvG]

Lastig probleem. In principe gaat het om twee zaken: het "ontwijken" van een vast contract en het inschalen in een lagere functieschaal. Dit "ontwijken" is m.i. zeker niet uniek. Ook bij mijn oude werkgever (fin. dienstverlening) werden constructies bedacht om iemand te behouden zonder direct een vast contract aan te gaan. Dit werd gedaan met name gedaan wanneer er onzekerheid was over de continuering van de functie. In de thuiszorg is helaas veel onzekerheid zonder dat de zorgverleners hier veel invloed op kunnen uitoefenen. Daarom kan ik de terughoudendheid van de werkgevers om mensen in vaste dienst te nemen ergens wel begrijpen. Eventuele contracten kunnen bij een aanbesteding zo weer verdwenen zijn.

 

Ander punt is echter de lagere functie-indeling. De thuiszorg kent een functiewaarderingssysteem (FWG) waarvan men niet zo maar van mag afwijken.

 

Probleem is echter om je recht te halen. Het optreden als klokkenluider zal je positie zeker niet versterken. Waarschijnlijk is er een ondernemingsraad binnen de organisatie of eventueel een kaderlid van een vakbond. Met name de hand lichten met het FWG om goedkopere krachten binnen te halen raakt namelijk iedereen en dus ook de vaste krachten.