Klantentrouw/klantenscheiding

[TwaBla]

 

Soms worden trouwe klanten letterlijk vaste klanten...

 

Een bejaarde vrouw uit Emmen mag de HEMA in haar woonplaats niet meer in. De 83-jarige vrouw, lid van vier zangkoren, werd in juli vorig jaar de zaak uitgezet omdat andere klanten zich stoorden aan haar gezang. Ook zou ze kinderen tegen de wens van ouders snoep geven en als vaste klant steeds op 'haar' plekje willen zitten. De zaak kwam gisteren voor de politierechter omdat justitie haar had vervolgd wegens huisvredebreuk.

 

De vrouw weigerde het pand te verlaten omdat ze vond dat ze niets verkeerd had gedaan. De politie moest eraan te pas komen om haar uit de winkel te verwijderen. De HEMA legde de vrouw een toegangsverbod op.

 

De rechter verklaarde de vrouw schuldig aan huisvredebreuk, maar legde geen straf op. In juli wordt de ontzegging opgeheven, maar volgens de advocaat peinst de vrouw er niet meer over om terug te keren naar de HEMA.

 

(Bron: BN/De Stem/Dagblad van het Noorden)

[Ewout Wolff]

Blijft een mooi onderwerp, waar we wel eerder over gesproken hebben: wees geen slaaf voor je klanten, maar weet wanneer je afscheid moet nemen.

 

Sommige bedrijven doen dit op puur economische gronden, anderen gaan er meer op basis van gevoel er mee om.

 

Maar je hoort ondernemers in het openbaar bijna nooit over spreken. Het meest heb ik het gemerkt bij bouwers/verbouwers - dan kreeg ik een offerte die krankzinnig hoog was, of mensen belden nooit terug, hadden geen tijd of anders.

 

Het is zeker het moeilijkste voor een beginner: Nee zeggen tegen een potentiele klant, terwijl je iedere cent kunt gebruiken. Ook ik zit nu weer in zo'n fase. Aan de zucht die ik slaak als een potentiele klant afbelt of iemand anders heeft gekozen, zou ik kunnen afleiden dat ik liever een paar weken thuis zit te werken voor mijzelf, dan bij een heeel vervelende opdrachtgever te moeten zitten. Toch blijft het moeilijk.

 

De ervaring zal het mij uiteindelijk leren.