De Tweede Kamer maakt zich niet alleen zorgen over de onverzekerde arbeidsongeschiktheidsrisico’s van ZZP-ers, maar ook over de rechtspositie van ZZP-ers bij aansprakelijkheid.
Een schrijnend voorbeeld daarvan uit eigen praktijk:
Hans is 45 en sinds kort ZZP-er. 3 dagen per week werkt hij als groepsleider in de dagopvang van een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Voorheen deed hij dat in loondienst, maar zijn werkgever wist hem te overtuigen van de vele voordelen van het zelfstandig ondernemerschap boven het loonslaaf blijven: meer inkomen, meer inkomen en meer inkomen ..en vrijheid natuurlijk (alhoewel die vrijheid vooral voor de instelling zelf voordelig blijkt te zijn). En omdat Hans de overige 2 dagen actief is als ontwerper van websites en uitzicht had op nog een opdrachtgever in de zorg was een VAR-verklaring vooralsnog geen probleem.
Over de nadelen werd niet gesproken: geen ontslagbescherming, geen recht op WW, geen pensioenopbouw, geen CAO, geen recht op loondoorbetaling bij ziekte en arbeidsongeschiktheid en geen beperking van zijn aansprakelijkheid bij eventuele schade.
Hans is er inmiddels achtergekomen dat de voorzieningen voor arbeidsongeschiktheid (verzekering bij UWV of verzekeraar) en pensioen een groot deel van zijn aanvankelijke inkomensvoordeel teniet doen. So be it.
Via een bevriende relatie werd Hans er op gewezen dat hij ook iets moest regelen voor zijn eigen aansprakelijkheid. Daarvoor kwam hij bij mij terecht. Hij had zelf al een voorstel ontvangen van een direct writer: voor € 175,- per jaar was hij klaar. Alleen sloot die verzekeraar aansprakelijkheid als gevolg van fysiek geweld uit, en dat was voor Hans wel een probleem: soms kon een patiënt “flippen” en moest hij/zij worden beetgepakt om letsel aan de patiënt of overige aanwezigen te vermijden. Daarbij kon het er soms ruig aan toe gaan.
Eerst schakelde ik onze bedrijfsjurist in om de overeenkomst tussen Hans en de instelling te screenen. Daarin stonden rare dingen: Hans bleek vrijwel onbeperkt aansprakelijk te zijn voor alles wat hij voorheen in loondienst deed. Ook bleek de omschrijving van de werkzaamheden waarvoor Hans was ingehuurd buitengewoon vaag. Hans diende bijvoorbeeld ook medicijnen toe: zowel de reguliere als de incidentele verdoving van een “flipper”. Daarover stond echter niets in de overeenkomst vermeld.
Uit verder onderzoek bleek dat Hans “formeel” nooit medicijnen had mogen toedienen in loondienst omdat hij daarvoor niet over de vereiste papieren beschikte. Hij had daarvoor destijds een “interne opleiding” gevolgd die, na enig doorvragen, vooral bleek te bestaan uit “learning on the job”.
Hand schrok toen ik hem meedeelde dat schade als gevolg van het toedienen van de verkeerde medicijnen - of een te hoge dosis - niet alleen een ongelimiteerde privaatrechtelijke aansprakelijkheid opleverde, maar ook strafrechtelijke consequenties heeft. In loondienst zou dat ook een groot probleem voor de instelling zelf zijn, maar als zelfstandige stond hij er helemaal alleen voor.
Op basis van de uitkomsten van ons onderzoek werd de instelling verzocht om aanpassing van de overeenkomst waarin de taken en bevoegdheden duidelijk beschreven stonden, inclusief het toedienen van medicijnen voor zover dat wettelijk is toegestaan. Ook werd voorgesteld om Hans schriftelijk te vrijwaren van aansprakelijkheid die niet verzekerbaar was voor Hans zelf.
De reactie van de instelling was kort en bondig: na intern overleg was besloten om niet langer van de diensten van Hans gebruik te maken.
Hans is inmiddels bij een andere zorginstelling werkzaam in loondienst, met een achteruitgang in salaris…. alle betrokkenen hebben hier een goede kater aan overgehouden en mijn persoonlijke ideeën over de kwaliteit van de zorg in Nederland zijn ook fors naar beneden bijgesteld.
Mijn mening
ZZP-ers doen er verstandig aan zich niet blind te staren op de inkomensvoordelen en zich ook te oriënteren op de nadelen. Ondernemen is risico lopen, maar verantwoord ondernemen is verstandig risico lopen.
Laat de activiteiten waarvoor je ingehuurd wordt goed beschrijven: dit voorkomt een hoop problemen achteraf
Onderschat de inhoud van een overeenkomst niet. Teken niet zomaar maar laat er door een deskundige naar kijken. Aanpassingen zijn vaker mogelijk dan men denkt: zeker als er tegengas wordt gegeven door een deskundige
Kijk goed naar de uitsluitingen van een verzekeringsvoorstel. Laat ook dat door een specialist bekijken of vraag offertes via een specialist aan
Maak waar mogelijk gebruik van vrijwaring: daarmee krijg je een deel van de bescherming die je genoot als werknemer weer terug. Een goede opdrachtgever is bereid hierover na te denken, zeker als verzekering moeilijk blijkt.
De Tweede Kamer doet er verstandig aan dit probleem bij de wortel aan te pakken: het tegengaan van dit soort pseudo-ondernemerschap door vooral goede voorlichting. Het actief blijven stimuleren van deze vormen van ondernemerschap leidt in de toekomst anders tot grote problemen.
Ondernemerschap is tegenwoordig een hype. Je bent bijna een loser als je op verjaardagen moet bekennen dat je nog loonslaaf bent. Ik zie wat dat betreft parallellen met de beleggingshype van eind jaren ’90: ook toen lieten mensen zich makkelijk gek maken en stapten ze en masse onvoorbereid in avonturen met onverantwoord grote risico’s. Laten we a.u.b. stoppen met het romantiseren van het zelfstandige bestaan.
Bezint eer ge begint: ondernemerschap komt met verantwoordelijkheden. Wie als ZZP-er zijn/haar zaakjes niet goed regelt loopt kans in het privé (gezins!)vermogen aangesproken te worden.
Ik adviseer over en bemiddel in verzekeringen voor ondernemers en bedrijven.
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
Norbert Bakker
Norbert Bakker
De Tweede Kamer maakt zich niet alleen zorgen over de onverzekerde arbeidsongeschiktheidsrisico’s van ZZP-ers, maar ook over de rechtspositie van ZZP-ers bij aansprakelijkheid.
Een schrijnend voorbeeld daarvan uit eigen praktijk:
Hans is 45 en sinds kort ZZP-er. 3 dagen per week werkt hij als groepsleider in de dagopvang van een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Voorheen deed hij dat in loondienst, maar zijn werkgever wist hem te overtuigen van de vele voordelen van het zelfstandig ondernemerschap boven het loonslaaf blijven: meer inkomen, meer inkomen en meer inkomen ..en vrijheid natuurlijk (alhoewel die vrijheid vooral voor de instelling zelf voordelig blijkt te zijn). En omdat Hans de overige 2 dagen actief is als ontwerper van websites en uitzicht had op nog een opdrachtgever in de zorg was een VAR-verklaring vooralsnog geen probleem.
Over de nadelen werd niet gesproken: geen ontslagbescherming, geen recht op WW, geen pensioenopbouw, geen CAO, geen recht op loondoorbetaling bij ziekte en arbeidsongeschiktheid en geen beperking van zijn aansprakelijkheid bij eventuele schade.
Hans is er inmiddels achtergekomen dat de voorzieningen voor arbeidsongeschiktheid (verzekering bij UWV of verzekeraar) en pensioen een groot deel van zijn aanvankelijke inkomensvoordeel teniet doen. So be it.
Via een bevriende relatie werd Hans er op gewezen dat hij ook iets moest regelen voor zijn eigen aansprakelijkheid. Daarvoor kwam hij bij mij terecht. Hij had zelf al een voorstel ontvangen van een direct writer: voor € 175,- per jaar was hij klaar. Alleen sloot die verzekeraar aansprakelijkheid als gevolg van fysiek geweld uit, en dat was voor Hans wel een probleem: soms kon een patiënt “flippen” en moest hij/zij worden beetgepakt om letsel aan de patiënt of overige aanwezigen te vermijden. Daarbij kon het er soms ruig aan toe gaan.
Eerst schakelde ik onze bedrijfsjurist in om de overeenkomst tussen Hans en de instelling te screenen. Daarin stonden rare dingen: Hans bleek vrijwel onbeperkt aansprakelijk te zijn voor alles wat hij voorheen in loondienst deed. Ook bleek de omschrijving van de werkzaamheden waarvoor Hans was ingehuurd buitengewoon vaag. Hans diende bijvoorbeeld ook medicijnen toe: zowel de reguliere als de incidentele verdoving van een “flipper”. Daarover stond echter niets in de overeenkomst vermeld.
Uit verder onderzoek bleek dat Hans “formeel” nooit medicijnen had mogen toedienen in loondienst omdat hij daarvoor niet over de vereiste papieren beschikte. Hij had daarvoor destijds een “interne opleiding” gevolgd die, na enig doorvragen, vooral bleek te bestaan uit “learning on the job”.
Hand schrok toen ik hem meedeelde dat schade als gevolg van het toedienen van de verkeerde medicijnen - of een te hoge dosis - niet alleen een ongelimiteerde privaatrechtelijke aansprakelijkheid opleverde, maar ook strafrechtelijke consequenties heeft. In loondienst zou dat ook een groot probleem voor de instelling zelf zijn, maar als zelfstandige stond hij er helemaal alleen voor.
Op basis van de uitkomsten van ons onderzoek werd de instelling verzocht om aanpassing van de overeenkomst waarin de taken en bevoegdheden duidelijk beschreven stonden, inclusief het toedienen van medicijnen voor zover dat wettelijk is toegestaan. Ook werd voorgesteld om Hans schriftelijk te vrijwaren van aansprakelijkheid die niet verzekerbaar was voor Hans zelf.
De reactie van de instelling was kort en bondig: na intern overleg was besloten om niet langer van de diensten van Hans gebruik te maken.
Hans is inmiddels bij een andere zorginstelling werkzaam in loondienst, met een achteruitgang in salaris…. alle betrokkenen hebben hier een goede kater aan overgehouden en mijn persoonlijke ideeën over de kwaliteit van de zorg in Nederland zijn ook fors naar beneden bijgesteld.
Mijn mening
Ik adviseer over en bemiddel in verzekeringen voor ondernemers en bedrijven.
Vragen of offertes? → Contact
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/15553-zzp-er-bezint-eer-ge-begint/Aanbevolen berichten
17 antwoorden op deze vraag