Bestuursproblemen

[stichting BA]

Beste mensen,

 

Een tijd geleden heb ik al eens een bericht geplaatst over bestuursproblemen die er zijn binnen de stichting waar ik, samen met één ander persoon, bestuurslid van ben.

 

Wij hebben veel gepraat en alle mogelijkheden besproken om er samen uit te komen. We zijn beiden tot de conclusie gekomen dat dit niet gaat lukken en nu moet er dus iemand op gaan stappen of misschien (erger zelfs) zal de stichting ontbonden moeten worden.

 

Nu is het zo dat het andere bestuurslid heeft toegegeven dat, kijkend naar het belang van de stichting, het nadeliger zou zijn als ik zou vertrekken. Zij zou bereid zijn om op te stappen, maar wil dan een aantal voorwaarden achter laten. Onder deze voorwaarden moet de stichting dan verder.

Kan iemand mij vertellen of zij, juridisch gezien, dit wel mag als zij toch uit het bestuur stapt? Het lijkt mij namelijk niet geheel eerlijk tegenover het nieuwe bestuurslid (die er toch moet gaan komen).

 

Verder vraag ik me af hoe het zal gaan, als beiden weigeren om op te stappen en we hiermee naar de rechter gaan? Is de kans dan goot dat deze de stichting alsnog ontbindt? Of wat er anders besloten zou kunnen worden? Als er iemand is, die mij daar een antwoord op kan geven, zou dat erg fijn zijn!

 

Alvast bedankt voor het antwoord.

 

Vriendelijke groet,

 

Mirelle.

 

[Hans van den Bergh]

Is misschien een tussenstap mogelijk? Bijvoorbeeld de stichting inderdaad ontbinden en dat jij vervolgens met een nieuwe stichting, maar met de zelfde doelstelling als de oude, onder 'eigen vlag' verder gaat, dus zonder voorwaardelijke inbreng van de voormalige bestuurspartner?

 

Succès en groet,

 

Hans

[perry]

 

 

Ben wel nieuwsgierig in welke visie en meningen jullie nu verschillen.

 

Kun je daar iets meer over vertellen?

 

Perry

[ecofin]

Met alle respect maar, regeren door voorwaarden te stellen die na vertrek moeten worden nagekomen, lijkt me onjuist. Zijn er dan trouwens sanctiemogelijkheden als aan die voorwaarden niet wordt voldaan?

 

Uit het bestuur is uit het bestuur.

 

John

[stichting BA]

Beste Perry,

 

Het voornaamste probleem momenteel is dat mijn bestuurspartner groot eigen belang heeft in de stichting. Het betreft een stichting waarbij opvang geboden wordt aan kinderen met een psychiatrische stoornis. Het persoonlijke doel van mijn bestuurspartner is om een geschikte plek voor haar kind op te richten (zij heeft een kind met een dergelijke stoornis).

Dat is absoluut erg, maar er zijn vervelende situaties ontstaan, omdat zij alleen vanuit de behoefte van haar kind kan denken en steeds weer het belang van haar eigen kind voorop wil zetten (dus bijvoorbeeld voorrang voor bepaalde plekken etc).

 

Belangrijke verschillen in onze visie zijn momenteel; dat zij ouders heel aktief wil betrekken bij het bestuur. Dat wil ik ook, want dat is altijd goed, maar zij wil dat ouders ook stemrecht krijgen in bestuurszaken. Dit is iets wat ik te ver vind gaan, deze ouders zijn tenslotte je klanten. Ik vind dat als je een goed bedrijf wilt runnen, dan luister je naar je klanten en neem je hun mening serieus. Al deze ouders stemrecht geven lijkt mij vragen om moeilijke situaties. Het gaat hier tenslotte om ouders die vaak zwaar overbelast zijn en ons opzoeken om tot rust te kunnen komen. Verder zullen ze m.i. te emotioneel betrokken zijn. Dit is iets wat ik nu ook al vaak aan mijn bestuurspartner merk.

 

Verder is het hebben van personeel iets wat ons vaak tot meningsverschillen brengt. Zij wil alles bepalen en laat personeel niet los. Ik ben ervan overtuigd dat je personeel ook hun 'eigen plek' moet laten creeren en ze de kans moet geven om hun eigen kennis te gebruiken om de stichting goed te laten draaien. Zij wil alles vastleggen en daar moet het personeel zich aan houden. Er moet zelfs toestemming gevraagd worden als het personeel bijvoorbeeld nieuwe plantjes in de tuin wil planten. Ik ben van mening dat wij als bestuur vastleggen hoe de uitstraling van de tuin moet zijn en dat het personeel zelf moet kunnen bepalen hoe dit wordt uitgevoerd.

Het klinkt allemaal heel kinderachtig, maar dit soort kleine dingen (en het zijn er een heleboel) zorgen voor een hele vervelende werksfeer. Zeker omdat het maar niet lukt om een middenweg te vinden. Dit lukt in gesprekken vaak wel, maar in de praktijk is hier vaak niks van te merken.

 

Het is een heel verhaal, ik hoop dat het een beetje duidelijk is. Ik ben erg benieuwd naar uw mening erover.

 

Vriendelijke groet,

Mirelle.

 

 

 

 

quote author=Perry link=board=53;threadid=20581;start=0#msg176358 date=1219226183]

 

 

Ben wel nieuwsgierig in welke visie en meningen jullie nu verschillen.

 

Kun je daar iets meer over vertellen?

 

Perry

[stichting BA]

Beste John,

 

Bedankt voor uw antwoord.

 

Die sanctiemogelijkheden wil zij dus op gaan stellen en ik vraag me dus af of dit juridisch gezien wel mag? Het lijkt mij namelijk niet en ben ook van mening; uit het bestuur is uit het bestuur.

 

Met vriendelijke groet,

 

Mirelle.

 

Met alle respect maar, regeren door voorwaarden te stellen die na vertrek moeten worden nagekomen, lijkt me onjuist. Zijn er dan trouwens sanctiemogelijkheden als aan die voorwaarden niet wordt voldaan?

 

Uit het bestuur is uit het bestuur.

 

John

[stichting BA]

Beste Hans,

 

Bedankt voor uw antwoord.

 

Dit zou wat mij betreft een goede oplossing zijn, alleen staat mijn bestuurspartner daar niet voor open...

Vandaar dat ik me afvraag of dit iets is wat de rechter zou kunnen beslissen als wij er niet samen uit gaan komen?

 

Vriendelijke groet,

 

Mirelle.

 

 

 

Is misschien een tussenstap mogelijk? Bijvoorbeeld de stichting inderdaad ontbinden en dat jij vervolgens met een nieuwe stichting, maar met de zelfde doelstelling als de oude, onder 'eigen vlag' verder gaat, dus zonder voorwaardelijke inbreng van de voormalige bestuurspartner?

 

Succès en groet,

 

Hans

[Hans van den Bergh]

Natuurlijk is de beslissing uiteindelijk aan de rechter over te laten. Maar of die beslissing dan ook de beoogde oplossing is, blijft tot die tijd een vraag.

 

Heb je al eens pogingen ondernomen te onderhandelen, of is er al eens een stuk mediation met hulp van een onafhankelijk buitenstaander geprobeerd?

 

Want mocht het zover komen, willen rechters in voorkomend geval weleens meewegen of alles redelijkerwijs geprobeerd is om een oplossing te bereiken, wat dus van invloed kan zijn op de beslissing.

 

Succès en groet,

 

Hans

[R.I.P. - Fred Wiersma]

@Mirelle, het lijkt of je medebestuurder een behoorlijke control freak is. Ik zou in zo'n geval ernstig overwegen zelf de stichting te verlaten, en (eventueel na enige tijd, als de oude niet goed werkt) een nieuwe stichting op te richten. Zoals je de situatie beschrijft kost je het nu vooral energie die je beter kunt besteden. Een bijkomend voordeel is dat als je aangeeft op te stappen, de ander wie weet wakker schrikt en meer voor rede vatbaar zal zijn ;)

[stichting BA]

Beste Hans,

 

Bedankt voor de tip!

Ik zal zeker in overweging nemen om er een derde onhafhankelijke persoon erbij te halen. Dit is in een eerder staduim al wel eens gedaan, maar we zijn nu alweer een tijd verder.

Ik zorg er nu ook voor dat ik alle correspondenties tussen haar en mij bewaar, zodat ik, als het nodig mocht zijn, altijd aan kan tonen wat er besproken is.

 

Vriendelijke groet,

Mirelle.

 

Natuurlijk is de beslissing uiteindelijk aan de rechter over te laten. Maar of die beslissing dan ook de beoogde oplossing is, blijft tot die tijd een vraag.

 

Heb je al eens pogingen ondernomen te onderhandelen, of is er al eens een stuk mediation met hulp van een onafhankelijk buitenstaander geprobeerd?

 

Want mocht het zover komen, willen rechters in voorkomend geval weleens meewegen of alles redelijkerwijs geprobeerd is om een oplossing te bereiken, wat dus van invloed kan zijn op de beslissing.

 

Succès en groet,

 

Hans

[stichting BA]

Beste Fred,

 

Ja, een control freak is het zeker.

Is opzich niet heel erg (ben ik zelf ook wel een beetje ;) ) maar er zijn wel grenzen!

 

Het vreemde is, dat ze precies wil weten wat er gedaan wordt, maar dat ze niet eens weet hoeveel personeel ze in dienst heeft.

 

Ik denk er zeer zeker over na om de stichting zelf te verlaten. Het kost inderdaad zeer veel energie en dat is zonde. De stichting verdient het meer om die energie te krijgen en dat is ook erg hard nodig. We zijn nog maar een paar maanden geleden gestart en er moet nog erg veel gebeuren voordat het goed gaat lopen.

Ik weet zeker dat, als ik de stichting verlaat, deze binnen een half jaar op zijn gat ligt. Dat maakt het zo moeilijk om op te stappen. De naam van de stichting blijft toch (ookal stop ik) met mij verbonden. Als ik dan iets nieuws op zou zetten zal dit mij blijven volgen.

Verder zegt mijn gevoel dat ik te hard heb gewerkt om dit op te geven. De stichting is een groot succes aan het worden en het gaat hier om mensen. Als de stichting er onderdoor gaat zijn de kinderen en de ouders de dupe.

Dat maakt het allemaal zo moelijk om te stoppen.

 

Een goede optie zou zijn dat ik uit het bestuur stap en dat ik als directeur werkzaam blijf voor de stichting. Enige probleem is dat ik er niet aan moet denken om zo'n baas boven me te hebben ;)

 

Ook bedankt voor de tips!

 

Vriendelijke groet,

 

Mirelle.

 

 

 

@Mirelle, het lijkt of je medebestuurder een behoorlijke control freak is. Ik zou in zo'n geval ernstig overwegen zelf de stichting te verlaten, en (eventueel na enige tijd, als de oude niet goed werkt) een nieuwe stichting op te richten. Zoals je de situatie beschrijft kost je het nu vooral energie die je beter kunt besteden. Een bijkomend voordeel is dat als je aangeeft op te stappen, de ander wie weet wakker schrikt en meer voor rede vatbaar zal zijn ;)

[Joost Schravendeel]

Vraag ook aan je medebestuurder of ze denkt dat de stichting bestaansrecht heeft zonder jou, als het antwoord nee is moet ze bij zichzelf gaan nadenken wat het beste voor haar kind is (gezien dat haar belangrijkste beweegreden is).

 

Succes in ieder geval!

[Cath]

Beste Fred,

 

Ja, een control freak is het zeker.

Is opzich niet heel erg (ben ik zelf ook wel een beetje ;) ) maar er zijn wel grenzen!

 

Het vreemde is, dat ze precies wil weten wat er gedaan wordt, maar dat ze niet eens weet hoeveel personeel ze in dienst heeft.

 

Ik denk er zeer zeker over na om de stichting zelf te verlaten. Het kost inderdaad zeer veel energie en dat is zonde. De stichting verdient het meer om die energie te krijgen en dat is ook erg hard nodig. We zijn nog maar een paar maanden geleden gestart en er moet nog erg veel gebeuren voordat het goed gaat lopen.

Ik weet zeker dat, als ik de stichting verlaat, deze binnen een half jaar op zijn gat ligt. Dat maakt het zo moeilijk om op te stappen. De naam van de stichting blijft toch (ookal stop ik) met mij verbonden. Als ik dan iets nieuws op zou zetten zal dit mij blijven volgen.

Verder zegt mijn gevoel dat ik te hard heb gewerkt om dit op te geven. De stichting is een groot succes aan het worden en het gaat hier om mensen. Als de stichting er onderdoor gaat zijn de kinderen en de ouders de dupe.

Dat maakt het allemaal zo moelijk om te stoppen.

 

Een goede optie zou zijn dat ik uit het bestuur stap en dat ik als directeur werkzaam blijf voor de stichting. Enige probleem is dat ik er niet aan moet denken om zo'n baas boven me te hebben ;)

 

Ook bedankt voor de tips!

 

Vriendelijke groet,

 

Mirelle.

 

 

Beste Mirelle,

 

We horen hier alleen het verhaal van jouw kant; je collega zal het waarschijnlijk weer heel anders zien. Een mediator zoals al eerder voorgesteld,lijkt mij dan ook een heel goede suggestie. Wat mij wel opvalt is dat zowel jij als je collega nu met een dubbele pet op zitten. Jij als bestuurslid en directeur van de stichting en dus als je eigen werkgever en zij met haar kind..

 

Dat lijkt mij geen gezonde situatie, nog afgezien van of dat wettelijk (in jouw geval dan) mag. Ik zit zelf ook in een stichtingsbestuur maar bij ons is het in ieder geval vaak statutair uitgesloten dat bestuursleden in loondienst zijn van de stichting.

[stichting BA]

Ook deze tip zal ik zeer zeker meenemen!

Bedankt!

 

 

Groet,

Mirelle.

 

 

 

Vraag ook aan je medebestuurder of ze denkt dat de stichting bestaansrecht heeft zonder jou, als het antwoord nee is moet ze bij zichzelf gaan nadenken wat het beste voor haar kind is (gezien dat haar belangrijkste beweegreden is).

 

Succes in ieder geval!

[stichting BA]

Daar heeft u ook helemaal gelijk in. Een mediator is dan ook een goede optie. Die kan de zaak neutraal aanhoren en dan inderdaad van beide kanten. Een verhaal heeft tenslotte altijd 2 kanten...

 

Ook wat betreft het hebben van meerdere petten heeft u gelijk. Dit is ook een moeilijk onderdeel. Voor mij ook een belangrijke reden geweest om een BV op te willen richten, dan wordt dat héél anders gezien.

Mijn bestuurspartner stond erop dat het een stichting werd en ik zag er (op dat moment) geen problemen in. Ik hoef niet rijk te worden van de stichting en heb er ook totaal geen moeite mee dat het vermogen in de stichting blijft. Er moet nog genoeg gebeuren in de branche waarin wij werkzaam zijn.

Voor mij was het belangrijk dat ik zelf, juist om die kwaliteit, die binnen dergelijke instellingen vaak mist (heb ik uit eigen ervaring helaas vaak moeten zien) te waarborgen en neer te zetten. Uiteraard wil ik daar, net als alle andere mensen die werken, wel gewoon een loon uithalen. Voor niks werken is tegenwoordig helaas niet meer te doen ;)

Uiteraard heb ik uitgezocht of het juridisch gezien mag om binnen onze stichting in loondienst te zijn; dit mag en onze statuten sluiten dit ook niet uit. Het is niet zo dat ik als bestuurder in loondienst ben, want dat mag niet. Ik ben in loondienst als directeur. Maar ja, die twee petten kan inderdaad best weleens lastig zijn!

 

Bedankt voor het antwoord!

 

Groeten,

Mirelle.

 

Beste Fred,

 

Ja, een control freak is het zeker.

Is opzich niet heel erg (ben ik zelf ook wel een beetje ;) ) maar er zijn wel grenzen!

 

Het vreemde is, dat ze precies wil weten wat er gedaan wordt, maar dat ze niet eens weet hoeveel personeel ze in dienst heeft.

 

Ik denk er zeer zeker over na om de stichting zelf te verlaten. Het kost inderdaad zeer veel energie en dat is zonde. De stichting verdient het meer om die energie te krijgen en dat is ook erg hard nodig. We zijn nog maar een paar maanden geleden gestart en er moet nog erg veel gebeuren voordat het goed gaat lopen.

Ik weet zeker dat, als ik de stichting verlaat, deze binnen een half jaar op zijn gat ligt. Dat maakt het zo moeilijk om op te stappen. De naam van de stichting blijft toch (ookal stop ik) met mij verbonden. Als ik dan iets nieuws op zou zetten zal dit mij blijven volgen.

Verder zegt mijn gevoel dat ik te hard heb gewerkt om dit op te geven. De stichting is een groot succes aan het worden en het gaat hier om mensen. Als de stichting er onderdoor gaat zijn de kinderen en de ouders de dupe.

Dat maakt het allemaal zo moelijk om te stoppen.

 

Een goede optie zou zijn dat ik uit het bestuur stap en dat ik als directeur werkzaam blijf voor de stichting. Enige probleem is dat ik er niet aan moet denken om zo'n baas boven me te hebben ;)

 

Ook bedankt voor de tips!

 

Vriendelijke groet,

 

Mirelle.

 

 

Beste Mirelle,

 

We horen hier alleen het verhaal van jouw kant; je collega zal het waarschijnlijk weer heel anders zien. Een mediator zoals al eerder voorgesteld,lijkt mij dan ook een heel goede suggestie. Wat mij wel opvalt is dat zowel jij als je collega nu met een dubbele pet op zitten. Jij als bestuurslid en directeur van de stichting en dus als je eigen werkgever en zij met haar kind..

 

Dat lijkt mij geen gezonde situatie, nog afgezien van of dat wettelijk (in jouw geval dan) mag. Ik zit zelf ook in een stichtingsbestuur maar bij ons is het in ieder geval vaak statutair uitgesloten dat bestuursleden in loondienst zijn van de stichting.