(schijn) intelligentie een ramp?

[Karel Stromph]

Nu spritualiteit en andere minder grijpbare zaken aan de orde komen, waag ik me aan deze topic.

 

Als kind hoorde ik dat ik intelligent was en was daar trots op. Deed alles er aan liet niets na nog intellegienter te lijken. Daarin was ik behoorlijk geslaagd. Goed, ik had wel wat in mijn mars, maar meer dan dat ook niet. In de loop der jaren reisde en las ik veel. Zodat ik allengs behoorlijk belezen en bereisd werd. Maar dat is iets ANDERS dan intelligentie. Ik had ook ondekt, dat ik als ik echt intelligent was geweest vele problemen veel sneller en eenvoudiger had opgelost. Louter lexiconale kennis reikte niet.

 

Allengs had ik ook ontdekt dat als ik echt hulp van anderen nodig had, mij deze hulp vaak onthouden werd, omdat ik "intelligent genoeg" was om het zelf op te lossen.

 

Hebben van jullie ook last gehad van dergelijke schijn intelligentie? Zijn jullie ook (voortdurend) hierdoor in de steekgelaten?

 

Karel

 

 

[Karel Stromph]

@Hans,

 

Inderdaad is mijn topic enigszins verkeerd gesteld, ramp moet je vervangen met "nadeel", of "contraproductief". "Schijn" kun je eigenlijk ook weglaten (behalve bij mij).

 

Karel

[Annedien Hoen]

En nóg een kneus, want ik zou 'klagen over een kneus'. ;D

 

kneus    7 september 2008    Re:(schijn) intelligentie een ramp?    Klagen over een kneus... Tsk!

 

De "grap" is dat mijn post geen vorm van klagen was maar een "Q.E.D", ik zie erdoor gedemonstreerd dat je dit soort reacties bij mensen kunt verwachten omdat je benoemt dat je een bepaalde kwaliteit hebt- in mijn geval "scherp waarnemen". (Dat vermoed ik althans, de kneuzende weldoener die een bijzonder belang stelt in mijn karaktervorming heeft er niet bijgezet wat er precies niet bescheiden zou zijn aan mijn bericht )

Ik vind het persoonlijk nogal onbescheiden om een ander mens van onbescheidenheid te "betichten".

Ik denk dat veel mensen zich er ook daadwerkelijk door laten ontmoedigen en hun kracht laten indammen, hun stem laten verstommen en hun intelligentie weer in een doosje stoppen en verder gaan met "normaal doen".

Enne... klagen over dat ik klaag over een reus, wat is dat dan?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Annedien Hoen]

Tjonge Annedien. Even een paar boeken lezen, met vooral meningen van één schrijver, en je bent een expert.

??? Zelfbenoemd dan wel.

Was het maar zo eenvoudig. Juist de voeling met de praktijk en vooral ook voortschrijdend inzicht is uitermate belangrijk. Zou wel gemakkelijk zijn even een paar boeken of liever nog goede samenvattingen van boeken en een paar youtube filmpejs en hup je kan zo een doktersjas aan.

Je hebt gelijk; het is een hele kunst de juiste conclusies te trekken uit wat iemand schrijft en het dan "in eigen woorden" niet dusdanig te verdraaien dat het niks meer te maken heeft met wat iemand eigenlijk zegt.

[Karel Stromph]

@Linda81

 

Je zegt het en ik geloof het. De grondslag hiertoe zou kunnen zijn dat enerzijds de contempraine competitie erg groot is. Nog steeds zijn minder vrouwen op hogere posten, dus schaarste in deze voor vrouwen.

 

Anderzijds de evolutionaire competitie. "Ingebakken" competitie. Ik herinner me op enig moment was er een overschot van 20.000 vrouwen tussen de 20 en 40 in Helsinki. ALLE vrouwen van deze leeftijd zagen er mooi en goedverzorgd uit en ze waren vrijgevig. Aan de jonge mannen onder ons die nu in het vliegtuig naar Helsinki willen springen: het was 30 jaar geleden, ik weet niet hoe het NU is.

 

Karel

[DunneSloeber]

Beste mensen, zijn jullie het met mij eens dat dit een volledig doodgebloedde discussie is, waar mensen op basis van primaire gevoelens aan het reageren zijn?

 

Intelligentie is een mate van probleemoplossend vermogen. Intellect is de paraplu waar deze en meer hersenspinseltypen onder vallen. Als mensen met elkaar omgaan op basis van perceptie ( ik denk dat diegene erg slim is, want... ) kan dat desastreus zijn voor een organisatie. Als mensen met elkaar omgaan op basis van respect, een prettige samenwerking waarin verschillende typen intellect samenkomen is de kans op succes groot.

Geen een type intellect is superieur, gelukkig met elkaar zijn in het moment nu wel.

[Martijn Pulles]

Hmm, wazige draad begint dit te worden, wat de betrekkelijkheid van het onderwerp slechts benadrukt. In mijn ogen ben je slim, of intelligent of wat dan ook, als je in staat bent om gelukkig te leven, met de nadruk op gelukkig. Tevreden zijn en je draai / balans gevonden hebben, en dat ook uitstralen zeg maar. Zoiets kan vele vormen aannemen en is per persoon verschillend.

 

Hoe betrekkelijk is een IQ test of een Mensae lidmaatschap als je zelf niet heppie de peppie bent..? En wat zegt dat dan? Misschien een erg kort door de bocht redenatie en misschien zelfs een cliche, maar het leek mij een zinnige toevoeging op dit onderwerp ;D

[Pawelotti]

Hoe intelligent moet je zijn om je tijd te verspillen aan zulke vraagstukken?

 

Je bedoelt gewoon dat je het niet interessant vindt en tijdverspilling vindt. Correlatie van intelligentie niveau en tijdsverspilling is weer een ander vraagstuk, hoewel tijdverspilling nog een STUK lastiger te meten is dan intelligentie. :P

 

De mensen die in de laatste 21 eeuwen filosofisch wetenschappelijke vraagstukken geen tijdverspilling vonden, hebben de fundamenten geleverd voor alle wetenschappen die we vandaag kennen.

 

Beetje jammer dat er zo flauw wordt gedaan. Maar ik heb gemerkt dat flauw doen een soort trend is op HL.

 

Beste mensen, zijn jullie het met mij eens dat dit een volledig doodgebloedde discussie is, waar mensen op basis van primaire gevoelens aan het reageren zijn?

 

Doodbloeden klinkt zo naar. Zullen we het houden op "de relevantie voor ondernemers is inmiddels ver te zoeken"?

 

Ik wil best aanzet doen tot iets wat wellicht meer relevant is:

 

Wie heeft last gehad van intelligentie in de praktijk van ondernemen?

 

Voorbeelden: je business plan schrijven. Je kan ruw weg naar 2 doelen kijken: ben ik trots op dit plan op intellectueel niveau - of is het gewoon "goed genoeg" als leidraad voor mijn bedrijf en moet ik niet zo snel mogelijk aan de slag?

 

Of problemen in je bedrijf: als je iets niet kunt oplossen en op dat moment de kennis niet voorhanden hebt dan kan je twee dingen doen - die kennis vergaren of iemand aan stellen die jou aanvult. Voor de ondernemer is het meestal "slim" dat tweede te doen. Je kan niet alles zelf. Ik denk dat een heel intelligente ondernemer o.a. ook problemen kan hebben met delegeren. Hier moet de ondernemer er voor dus waken om zo snel mogelijk een zo goed mogelijk resultaat te verkrijgen, en niet telkens aan intellectueel gymnastiek te doen.

 

Ik ben zelf geen programmeur , maar ik heb wel wat geprogrammeerd en ik heb wel kennis van dergelijke zaken. Waar ik bijvoorbeeld problemen mee had is dat mijn programmeurs dit wisten en automatisch mij betrokken bij technische discussies. Dat was op z'n tijd wel handig, want ik had wel wat te meldden - echter als ik er op terug kijk dan was het niet erg efficiënt. In 99% van de gevallen was het beter als ze me 3 alternatieven voorschotelden en voor- en nadelen daarvan in plaats dat we er helemaal diep op in gingen.

 

Hoewel ik absoluut aanraad dat een ondernemer basiskennis heeft over elk deel van z'n bedrijf. Als je dat niet hebt dan heb je een "black box" in je bedrijf zoals Eben Pagan dat noemt. Je weet niet precies wat er gaande is, hoe het werkt.. je kan productiviteit niet meten en uit onbegrip kan er frustratie ontstaan. Waarom doen ze dat zo? Waarom duurt het zo lang? Waarom ging dat niet goed? Etc.

[Henny van der Pluijm]

 

Fred, je kunt inderdaad allerlei normen afspreken over intelligentie. Dat bevestigt het feit dat intelligentie geen vaststaand gegeven is.

 

Ik kan mezelf wel blijven herhalen, maar dat heeft geen zin.

 

Als je zegt dat "leuk" of "aardig" niet te meten is, is iedereen het met je eens. Als je zegt dat hetzelfde geldt voor intelligentie, staat iedereen op zijn achterste benen.

 

Mensen zijn zich bewust van allerlei theorieen en testjes en verwarren dat met objectieve meetbaarheid. Nee, dames en heren, intelligentie testen is een industrie waar veel geld in omgaat en waar de ene theorie over intelligentie nog geloofwaardiger is dan de andere.

 

Dat betekent tegelijkertijd dat er niet een echt geloofwaardige theorie is en dat is precies wat je verwacht bij een niet objectief meetbaar verschijnsel.

 

Zo moeilijk is het niet.

 

 

....

Vaststellen van iemands intelligentie is nooit meer dan een cirkelredenering, aangezien het altijd neerkomt op vaststellen van iets waarvan we hebben afgesproken dat het intelligentie betekent.

 

Dit is het eerste wat je moet begrijpen over intelligentie. Het is een menselijk bedenksel.

 

 

We hebben wel meer afgesproken, bijv wat wetenschap is. Is dat dan ook een cirkelredenering?

 

Over intelligentie kun je bepaalde normen afspreken, bijv rekenvaardigheid, logisch redeneren, rijtjes aanvullen, snelheid van oplossingen vinden en nog meer factoren. Dat we normen afspreken, en vervolgens gaan meten hoeveel iemand scoort, is niet een losstaand menselijk bedenksel, maar een methode om een verschijnsel te verklaren. In dit geval; hoe komt het dat sommige mensen makkelijker / sneller (bepaalde typen) problemen oplossen dan andere? Onder welke voorwaarden treedt dit op? Is het een constant verschijnsel (zijn sommigen altijd intelligenter dan anderen of is het plaats / tijd / situatie gebonden)? Etc etc. Dat afdoen als 'het is een menselijk bedenksel' lijkt me wat kort door de bocht en bagatelliseren van iets dat zeker zinvol is.

 

 

[Henny van der Pluijm]

@Henny van der Pluijm

Ken je 'the fallacy of expertise'?

 

Wat jij doet ziet er in mijn perceptie wel degelijk uit als gelijk willen hebben, waarbij je je status als psycholoog aangrijpt om je argumenten kracht bij te zetten. Als er iéts is dat wemelt van de aannames en verkalkte concepten dan is het de psychologie.

Het tot stand komen van diagnoses voor de DSM IV gaat bijvoorbeeld via stemmen.

(Zie: "The Truth About Mental Illnesses")

 

Dat er binnen de psychologie een soort werkbare hypothese voor de menselijke psyche (het veronderstellen van de aanwezigheid van een psyche is al zoiets) is ontstaan in de loop der tijd is iets anders dan dat er harde wetenschappelijke bewijzen zouden zijn voor al die concepten waaruit de psychologie is opgebouwd.

 

 

Leuk, Annedien. Wat je nu doet is mij ervan beschuldigen gelijk te willen hebben, vervolgens mijn standpunt kopieren en doen alsof je het zelf bedacht hebt. Lekker overzichtelijke discussie zo.

 

 

 

[Henny van der Pluijm]

 

Hier kan ik me helemaal bij aansluiten. Intelligentie als middel om gelukkig te worden, dat is een mooie operationele definitie van intelligentie.

 

 

 

 

Hmm, wazige draad begint dit te worden, wat de betrekkelijkheid van het onderwerp slechts benadrukt. In mijn ogen ben je slim, of intelligent of wat dan ook, als je in staat bent om gelukkig te leven, met de nadruk op gelukkig. Tevreden zijn en je draai / balans gevonden hebben, en dat ook uitstralen zeg maar. Zoiets kan vele vormen aannemen en is per persoon verschillend.

 

Hoe betrekkelijk is een IQ test of een Mensae lidmaatschap als je zelf niet heppie de peppie bent..? En wat zegt dat dan? Misschien een erg kort door de bocht redenatie en misschien zelfs een cliche, maar het leek mij een zinnige toevoeging op dit onderwerp ;D

[Annedien Hoen]

 

Leuk, Annedien. Wat je nu doet is mij ervan beschuldigen gelijk te willen hebben, vervolgens mijn standpunt kopieren en doen alsof je het zelf bedacht hebt. Lekker overzichtelijke discussie zo.

 

Zo leuk vind je het volgens mij niet? ;)

Ik ben me er niet van bewust dat ik jouw standpunt zou kopiëren, en zou doen alsof ik dat zelf bedacht heb. Als dat zo zou zijn zou ik, als je me niet in combinatie met een kneus zou hebben geschoffeerd, wel genegen zijn geweest dit te erkennen en recht te zetten.

 

Er worden blijkbaar nogal wat pijnpuntjes geraakt in dit topic ;D

 

@Hans van Nijnatten

Je hebt gelijk dat er een verschil is tussen jarenlang iets onderzoeken of het boek dat daar het resultaat van is lezen. Dat was iets te kort door de bocht van me, te weinig uitgesponnen wat ik bedoel.

In mijn ervaring is dat veel van het 'voortschrijdend inzicht' weg te knippen uit materiaal en wat je overhoudt is vaak wel de kern en dus wel van waarde. Ik heb vaak meegemaakt dat ik bijvoorbeeld een artikel las en dacht dat ik dan het boek ook moest lezen, maar na het lezen van het boek moest constateren dat alles eigenlijk al wel in dat artikel stond. Met bepaalde specialismen zal dit niet werken (een wetenschappelijk artikel over enzymen, leesbaar voor 'dummies' bijvoorbeeld) maar in veel gevallen is de monopolie die professionals op hun vakgebied proberen te behouden niet te rechtvaardigen.

Onder artsen is er zoiets bekend als het "printout syndrome"; patiënten die zich middels Internet dusdanig goed hebben geïnformeerd dat ze met hun eigen diagnose, gewenste behandeling en medicijn dat ze voorgeschreven willen hebben op het spreekuur komen. Dat zal in veel gevallen goed gefundeerd materiaal zijn, hoewel de achtergrond en kennis van de arts in bepaalde gevallen vanzelfsprekend superieur zal zijn aan wat je via Internet bij elkaar kan sprokkelen en combineren.

Ik vind die 'eigenwijsheid' een goede ontwikkeling in elke discipline, in het belang van het individu en in het belang van het collectief. Mensen worden bovendien gelukkig(er) van zelfbeschikking. Mensen die de 'point of locus' bij zichzelf houden genezen sneller en vaker (de mensen die een second opinion gaan halen, die zich verdiepen in hun diagnose/ziekte en behandelmethoden).

Verder is er een fenomeen dat er voor zorgt dat hoe meer je van een onderwerp afweet, hoe meer je de illusie krijgt dat je een expert bent, terwijl in feite veel te veel factoren onzeker zijn. Een aap kan net zo goed beleggen als een 'professional'. (En nee, een aap kan niet net zo goed een niertransplantatie uitvoeren, duh ;) ... niet dat ik weet althans.). Als je iemand de juiste bouwstenen geeft om over iets na te denken kan deze net zo goed een idee vormen en oplossingen bedenken.

 

@Pawelotti

You rock!

 

 

[DunneSloeber]

Verder is er een fenomeen dat er voor zorgt dat hoe meer je van een onderwerp afweet, hoe meer je de illusie krijgt dat je een expert bent, terwijl in feite veel te veel factoren onzeker zijn. Een aap kan net zo goed beleggen als een 'professional'.

Een ander fenomeen is dat hoe meer je van het onderwerp afweet, hoe meer je weet dat je weinig weet. Bovendien, hoe komt het dan dat Warren Buffet in grondstoffen investeerde, terwijl iedereen in dot commers investeerde. Grondstoffen waren saai, of zo. Maar Buffet vond 400% winst maken op je investering in 1 jaar helemaal niet saai. In totaal heeft hij zijn initiële kapitaal 42 keer over de kop laten gaan, of in die orde van grootte.

 

Met andere woorden attitude, gecombineerd met de juiste kennis ( Buffet had een hele goede leermeester ) is een kenmerk waarmee sommige mensen zich duidelijk onderscheiden van primaten.

Er zijn ook mensen die zich een attitude aanmeten, met de verkeerde kennis als basis, met alle gevolgen van dien.

[Annedien Hoen]

Verder is er een fenomeen dat er voor zorgt dat hoe meer je van een onderwerp afweet, hoe meer je de illusie krijgt dat je een expert bent, terwijl in feite veel te veel factoren onzeker zijn. Een aap kan net zo goed beleggen als een 'professional'.

Een ander fenomeen is dat hoe meer je van het onderwerp afweet, hoe meer je weet dat je weinig weet. Bovendien, hoe komt het dan dat Warren Buffet in grondstoffen investeerde, terwijl iedereen in dot commers investeerde. Grondstoffen waren saai, of zo. Maar Buffet vond 400% winst maken op je investering in 1 jaar helemaal niet saai. In totaal heeft hij zijn initiële kapitaal 42 keer over de kop laten gaan, of in die orde van grootte.

 

Met andere woorden attitude, gecombineerd met de juiste kennis ( Buffet had een hele goede leermeester ) is een kenmerk waarin sommige mensen zich duidelijk onderscheiden van primaten.

Er zijn ook mensen die zich een attitude aanmeten, met de verkeerde kennis als basis, met alle gevolgen van dien.

 

Wat je nu aanhaalt is vermoedelijk een illustratie van diezelfde onvoorspelbaarheid waar mensen zich in vergissen; kan jij me vertellen hoe veel mensen er, samen met Warren Buffet, óók in grondstoffen investeerden en grandioos verloren hebben? Kan jij uitsluiten dat dit succes gebaseerd is op een serie toevalstreffers of aan elkaar hangt van causale verbanden waar je geen weet van hebt (of kunt hebben)? Hoeveel mensen die alles volgens het boekje deden zijn hun geld kwijtgeraakt door iets onvoorspelbaars? (9/11?) Achteraf relaties aanbrengen in een serie gebeurtenissen is een ander fenomenaal menselijk talent en oorzaak van veel onjuiste aannames genaamd 'narrative fallacy'. Meer informatie hier.

Maar waarschijnlijk waan ik me nu expert in de 'epistemology of randomness' omdat ik er een boek over gelezen heb ;)

-

Ik heb de afgelopen dagen veel nagedacht over dit topic en me afgevraagd wat voor mij 'positieve intelligentie' is. Ik ken hele intelligente mensen waar ik liever niet mee omga omdat ze als persoon niet prettig in de omgang zijn (soms helaas mede veroorzaakt door die intelligentie, vermoed ik) en intelligente mensen die prettig zijn in de omgang, leuk zijn om mee te communiceren en een bepaalde schwung hebben waardoor het contact ook voedingswaarde heeft.

Ik heb hier zelf inmiddels wat ideeën over gevormd wat de verschillen zijn, maar ben eerst benieuwd of er meer mensen zijn hier die dat onderscheid herkennen en voor zichzelf een idee hebben waar het mee samenhangt?

 

[DunneSloeber]

Als iemand een kapitaal heeft van 62 miljard dollar kan ik nog steeds niet uitsluiten dat Buffet een dosis geluk heeft gehad, alleen ik vind de waarschijnlijkheid op "alleen een serie toevalstreffers" zo klein. Bovendien hoeft hij toch geen ondernemer/investeerder te zijn die alleen af gaat op gegevens uit het verleden. Ik denk dat er een grote waarschijnlijkheid is dat hij juist het heden als uitgangspunt neemt om te beslissen waarin hij zijn geld stopt.

Dat je miljardair kan worden met een toevalstreffer komt wel voor, neem nou diegene die pixels op internet verkocht, of die mannen van YouTube. Filmpjes op het internet zetten, en er wordt een aantal jaren later miljarden voor betaald. Ik denk niet dat de YouTube mannen hier gehandeld hebben op basis van een vooropgesteld plan, hoe scoor ik eenvoudig een paar miljard.

 

Wat Buffet, en andere goede ondernemers kenmerkt is het toegeven dat je er naast zit, of je te realiseren dat andere mensen je waardevolle zaken vertellen, terwijl het emotioneel toch een beetje pijn doet.

[Marco van den Maagdenberg]

 

Ik heb de afgelopen dagen veel nagedacht over dit topic en me afgevraagd wat voor mij 'positieve intelligentie' is. Ik ken hele intelligente mensen waar ik liever niet mee omga omdat ze als persoon niet prettig in de omgang zijn (soms helaas mede veroorzaakt door die intelligentie, vermoed ik) en intelligente mensen die prettig zijn in de omgang, leuk zijn om mee te communiceren en een bepaalde schwung hebben waardoor het contact ook voedingswaarde heeft.

Ik heb hier zelf inmiddels wat ideeën over gevormd wat de verschillen zijn, maar ben eerst benieuwd of er meer mensen zijn hier die dat onderscheid herkennen en voor zichzelf een idee hebben waar het mee samenhangt?

 

Kijk, dit is nu een vraag die echt interessant is, althans dat vind ik.

Intelligentie op zich vind ik niet bijster interessant, je kan het meten, en afhankelijk van de parameters worden daaraan conclusies verbonden en nog erger je wordt in een bepaald hokje geplaatst.

 

Het gaat er niet om, hoe intelligent ben je (op een schaal van 0 tot 100, ik noem maar wat), maar hoe ga je met je intelligentie om. Hoe bedt je dat in, in je sociaal gedrag, hoe bewust ben je van je omgeving.

 

In mij leven heb ik ervaren, dat altijd alles in balans moet zijn, althans zoveel als mogelijk, wil je een gelukkig mens worden.

Met intelligentie alleen red je het niet, intelligentie dient in evenwicht te zijn met emotie, dat zich uit in gedrag waarmee een relatie opgebouwd kan worden, ook met mensen die wat intelligentie betreft door de natuur minder bedeeld zijn geworden.

Uiteindelijk draait het allemaal om relaties. Mensen hebben mensen nodig en dan kom ik weer terug op het gedrag tussen mensen.

 

Sommige mensen met een hoog of groot intellect zijn niet altijd in staat zijn een warme relatie op te bouwen, omdat bij hun de emotie wat minder ontwikkeld is en dat is jammer, want daardoor kan je ongelukkig in deze wereld komen te staan.

Omgekeerd kan het ook, mensen met een wat minder ontwikkeld intellect, maar met een zeer ver ontwikkelde emotie, ervaren hetzelfde probleem.

 

Balans tussen intellect(ratio) en emotie, waardoor warme relaties opgebouwd kunnen worden, dat is positieve intelligentie !

 

 

[Maarten]

Zeer interessant in dit kader (oorzaak en gevolg) zijn recente inzichten (niet helemaal onbetwist) dat we denken dat we uit vrije wil dingen doen maar dat we feitelijk slaafs onze hersenen volgen. De hersenen kunnen een intelligent proces volgens deze theorie afsluiten met een conclusie en ons vervolgens laten denken dat we dat hebben bedacht.

 

Je hebt het dan toch ook zelf bedacht? Alleen niet bewust...

 

 

[Karel Stromph]

@Marco.

 

Jij: Het gaat er niet om, hoe intelligent ben je (op een schaal van 0 tot 100, ik noem maar wat), maar hoe ga je met je intelligentie om. Hoe bedt je dat in, in je sociaal gedrag, hoe bewust ben je van je omgeving.

 

Dit is nu het punt wat in deze topic steeds weer terugkomt: de partiële intelligentie. Naar mijn overtuiging (maar ik ben geen psycholoog, ken de technique niet) MOET, welke schaal je ook gebruikt, de "overall" intelligentie uitgedrukt worden, dus INCLUSIEF de sociale vaardigheid. En niet alleen hoe goed je in wiskunde, of van mijn part in mozaïek leggen bent.

 

Een zijsprong naar de beurs: 25 jaar geleden maakte ik een computerprogramma (basic, op mijn TRS-80), die elke dag via de teletext alle beursresultaten inlas (er mocht geen dag ontbreken, als ik op reis was, deed mijn vrouw dat) en liet 3 voortschreidende gemiddelden (4, 8, en 18 daags) berekenen. 4<8<18= kopen, 4>8>18 verkopen. Andere gevallen: afwachten. Het werkte uitstekend en ik verdiende behoorlijk mee (jammer dat ik niet meer geld had). Dit "verhaal" werd afgedrukt in de "Flying Dutchman" van de KLM, met als resultaat, dat er een ware stormloop ontstond voor het programma zelf (ja ook van grote pensieonfondsen), zodat ik in 1982 aanmerkelijk meer had verdiend met het slijten van het programma, dan met de beurs zelf. Tot mijn verbazing werkt deze technique NU niet meer en dat komt omdat nu veel meer mensen veel betere maar identieke programma's gebruiken en dus alle dezelfde beslissing maken.

 

@Hans van Nijnatten

 

Dat een aap de aandelenmarkt beter of even goed "voorspelt"

 

Je mag gewoon Karel tegen mij zeggen.

 

In het Arabisch is er een uitdrukking "zo slim als een aap", worden mensen mee bedoeld.

 

Ave, Karel

[Marco van den Maagdenberg]

@Marco.

 

Jij: Het gaat er niet om, hoe intelligent ben je (op een schaal van 0 tot 100, ik noem maar wat), maar hoe ga je met je intelligentie om. Hoe bedt je dat in, in je sociaal gedrag, hoe bewust ben je van je omgeving.

 

Dit is nu het punt wat in deze topic steeds weer terugkomt: de partiële intelligentie. Naar mijn overtuiging (maar ik ben geen psycholoog, ken de technique niet) MOET, welke schaal je ook gebruikt, de "overall" intelligentie uitgedrukt worden, dus INCLUSIEF de sociale vaardigheid. En niet alleen hoe goed je in wiskunde, of van mijn part in mozaïek leggen bent.

 

Karel,

 

Ik reageerde op een uitspraak/vraag van Annedien en gaf een verklaring voor e.e.a. zoals ik dat zie. Veelal wordt intelligentie met ratio verbonden, volgens mij hoort daar ook nog een emotionele component bij. In dat opzicht zijn wij het volledig met elkaar eens.

 

En in alle bescheidenheid, geeft mijn antwoord van zoëven ook een verklaring op de in dit topic gestarte titel: "(schijn) Intelligentie een ramp "

 

marco

[Annedien Hoen]

 

Sommige mensen met een hoog of groot intellect zijn niet altijd in staat zijn een warme relatie op te bouwen, omdat bij hun de emotie wat minder ontwikkeld is en dat is jammer, want daardoor kan je ongelukkig in deze wereld komen te staan.

Omgekeerd kan het ook, mensen met een wat minder ontwikkeld intellect, maar met een zeer ver ontwikkelde emotie, ervaren hetzelfde probleem.

 

Balans tussen intellect(ratio) en emotie, waardoor warme relaties opgebouwd kunnen worden, dat is positieve intelligentie !

 

Wat misschien ook lastig is om te managen is dat mensen met een hoog IQ vaak ook een heel intens gevoelsleven hebben, vanuit een bepaalde gevoeligheid maar eigenlijk té goed in staat zijn om dit te rationaliseren, of juist niet goed in staat zijn om hier mee om te gaan vanuit bepaalde oordelen over zichzelf en hun emoties. Vaak kan er onderhuids een explosief vat aan emoties groeien en broeien die een intelligent mens heel 'dom' kunnen maken, vaak vanuit het niets of door een schijnbaar onschuldige aanleiding. Of dingen in een 'inzicht' begrijpen (een flits, een totaaloverzicht van begrip zonder hier 'taal' of chronologie bij nodig te hebben) en dit niet kunnen overdragen of uitleggen, wat natuurlijk frustrerend is.

Ook de onvermijdelijke 'levensvragen' komen vaak harder en intenser aan. De één verstopt zich er voor, de ander gaat des te harder graven en zoeken. Wat dat betreft kan een hoge intelligentie voor de bezitter ook zonder enig gedrag of input van buitenaf een 'ramp' zijn.

 

In mijn definitie is "positieve intelligentie" denk ik ook de intelligentie die iemand gebruikt om dienstbaar te zijn. Als je die vanuit compassie inzet om anderen te helpen.

 

 

 

[Karel Stromph]

@Annedien,

 

"Wat misschien ook lastig is om te managen is dat mensen met een hoog IQ vaak ook een heel intens gevoelsleven hebben, vanuit een bepaalde gevoeligheid maar eigenlijk té goed in staat zijn om dit te rationaliseren, of juist niet goed in staat zijn om hier mee om te gaan vanuit bepaalde oordelen over zichzelf en hun emoties. Vaak kan er onderhuids een explosief vat aan emoties groeien en broeien die een intelligent mens heel 'dom' kunnen maken, vaak vanuit het niets of door een schijnbaar onschuldige aanleiding. Of dingen in een 'inzicht' begrijpen (een flits, een totaaloverzicht van begrip zonder hier 'taal' of chronologie bij nodig te hebben) en dit niet kunnen overdragen of uitleggen, wat natuurlijk frustrerend is.

Ook de onvermijdelijke 'levensvragen' komen vaak harder en intenser aan. De één verstopt zich er voor, de ander gaat des te harder graven en zoeken. Wat dat betreft kan een hoge intelligentie voor de bezitter ook zonder enig gedrag of input van buitenaf een 'ramp' zijn.

 

In mijn definitie is "positieve intelligentie" denk ik ook de intelligentie die iemand gebruikt om dienstbaar te zijn. Als je die vanuit compassie inzet om anderen te helpen. "

 

Dit slaat helemaal op mij, de hoge IQ uitgezonderd, bij mij is het immers een "tromp l'oeil", etalage. Het effect is het zelfde.

 

Bij de "één verstopt.... de andere" ook nog eens een keertje in één en dezelfde persoon, naargelang de aanleiding.

 

 

Karel

 

 

[Marco van den Maagdenberg]

In mijn definitie is "positieve intelligentie" denk ik ook de intelligentie die iemand gebruikt om dienstbaar te zijn. Als je die vanuit compassie inzet om anderen te helpen.

 

Als je met de intelligentie , ook de intelligentie bedoeld van personen die niet door de natuur toebedeeld zijn met een bovenmatige intelligentie, dan ben ik het volledig met je eens. Feitelijk zeggen we dan hetzelfde, het gaat om balans.

 

 

[Christine]

Een ander fenomeen is dat hoe meer je van het onderwerp afweet, hoe meer je weet dat je weinig weet.

 

Kijk, dat is nou' s een intelligente uitspraak! Heb ik niks aan toe te voegen (en wie mij kent weet hoe spaarzaam ik met die laatste woorden ben :-)

[DunneSloeber]

@Christine

Vereerd met je waardering, dank je hartelijk.

[Hans v N]

De vraag is dus waneer het weten het "niet weten" in gaat halen want eens zal er een omslagpunt moeten komen.

[DunneSloeber]

Dat is de vraag Hans. Je zou eens kunnen zoeken naar de film The Powers Of Ten. Dan krijg je in 9 minuten een beeld van het heelal, mooi! Wat ik van wetenschap weet is dat alles dus oneindig is, een eeuwige herhaling van geboorte, leven en sterven. En intussen is er steeds weer evolutie en vernieuwing. Ik denk dat het een goed plan is voor de overlevingskansen van de mensheid de natuur te accepteren, onderzoeken ... prima ... en de overtuiging te hebben dat wij alles kunnen weten en begrijpen? Niet uit te sluiten, ik denk van niet. Het heeft meer zin om goed en gezond met elkaar te leven. Een uitdaging die groot genoeg is voor de mensheid!