Kun je kennis delen?

[Gast Kanban]

Denken jullie dat je kennis kunt delen? Het lijkt een retorische vraag maar denk er maar eens goed over na......filosofen zijn het nog steeds niet eens. Ik ben benieuwd hoe jullie hier over denken. Ik zal mijn mening later publiceren!

 

Succes,

 

Evert

[Celletje1974]

het is denk ik een beetje een perceptie/definitie-kwestie...

Dat klopt inderdaad. Pas als je terugkeert naar de woordbetekenissen, kun je concluderen of kennis deelbaar is of niet... ;D

 

1) hebben jullie te maken met kennis-intensief werk en zo ja, hoe voorkom je dat kennis je organisatie uitdruppelt (bijv. door vertrek van personeel). Exit-gesprekken, procedures, databanken...???

 

Bij mijn werkgever wordt geprobeerd de kennis van de medewerkers in een databank op te nemen (waarvan ik dus in de voorgaande discussie heb aangegeven dat dat onmogelijk is ;D ).

 

Bij de opdrachtgevers (via mijn werkgever) vind informatieoverdracht ;) meestal plaats in de vorm van procedures, werkinstructies, 'een keer meelopen/voordoen' en handleidingen.

 

Bij mijn onderneming (in oprichting) heb ik ook met kennisintensief werk te maken. Doordat ik zelf de enige werkende ben, is de kans op kennis-verlies vrij gering. Uiteraard tenzij er iets met mijzelf gebeurt, maar ja dan is het ook einde onderneming...

 

2) verspreiden van informatie (en eventueel kennis ;D) is niet echt efficiënt met betrekking tot korte-termijn winstoogmerk. Iemand met heel specialistische kennis, deze kennis laten verspreiden (zodner af te doen aan de vraag of kennisdeling mogelijk is) is wel leuk, maar op korte termijn brengt dit misschien niet zoveel op als deze persoon alleen maar zijn kennis laten gebruiken... Hoe vind je als ondernemer de juiste balans... Iemand ervaringen?

Informatieoverdracht en leren zijn altijd tijdrovende klussen, maar moeten gezien worden als investeringen, en dus in een lange(re) termijn perspectief.

 

In een organisatie met een korte-termijn winstoogmerk zal informatieoverdracht inderdaad gezien worden als kostenpost zonder opbrengsten (aangezien die buiten de korte termijn vallen).

 

Eerlijk gezegd denk ik niet dat er snel te veel informatie gedeeld wordt. Ik zie wel vaak wel dat er (te) weinig informatie gedeeld wordt.

 

De informatie waar ik als ondernemer op zou bezuinigen zijn 'handboeken' en dergelijke, die na het schrijven direct in de kast belanden, en daar pas weer uit komen als ze door de volgende persoon bijgewerkt moeten worden...

 

Iemand met heel specialistische (en bedrijfskritische!) kennis, zou zijn collegae in principe 'on the job' moeten opleiden naar hetzelfde niveau. Dit om de continuiteit van de onderneming te waarborgen. Als specialistische, bedrijfskritische kennis slechts bij één persoon aanwezig is, is de continuiteit van de onderneming hooguit net zo zeker als het dienstverband van die persoon...

[AOS]

Hier is dus geen kennis overgedragen, maar informatie. Tegelijkertijd heeft er een leerproces plaatsgevonden, waardoor de ontvanger van de informatie weer kennis heeft gemaakt.

Ik vraag me af of je zaken als kennis, ervaring en informatie zomaar uit elkaar mag halen. Ook is de cultuur en de manier van overdracht (bijv. intonatie, emotie en volgorde) en je humeur niet zomaar los te maken van datgene wat je overdraagt en bepaalt welke kennis en hoe de ander de kennis in zich op gaat nemen.

 

Als een wiskundige vergelijking op een regenachtige dag niet opgaat voor een systeem waarmee je bezig bent, dan is dat op dat moment een klote-vergelijking dat complete onzin is, bedacht door een idioot in een ivoren torentje, en dit vertel je een collega, een bedrijf of een kennis-instituut (eventueel de concurrentie ;D).

 

Op een andere dag gaat de vergelijking wel op en dan is die vergelijking de nobelprijs waard, bedacht door een genie, en ook dit kun je overdragen inclusief ervaring en emotie.

 

De vergelijking is hetzelfde, de kennis is anders. Tenzij je al te erg overdrijft zal dit van invloed zijn op de manier waarop de ontvanger deze kennis opslaat.

 

Natuurlijk kun je beide afdoen als informatieoverdracht, maar daarmee doe je denk ik een aantal zaken tekort die ook een rol spelen in de overdracht en de opname.

 

 

[Celletje1974]

Aos,

 

Dat is een van de belangrijkste redenen waarom ik consequent zeg dat kennis niet te delen is. Daar waar gesproken wordt van kennisoverdracht, is er in feite sprake van informatieoverdracht met een gelijktijdig leerproces.

 

Dit leerproces wordt, zoals je heel terecht aangeeft, door heel veel factoren beïnvloed. Dit kan er toe leiden dat er heel andere kennis uit de informatie gehaald wordt door de ontvanger, dan de kennis op basis waarvan de informatie gemaakt is.

 

groetjes,

 

Marcel

 

[AOS]

 

Dit leerproces wordt, zoals je heel terecht aangeeft, door heel veel factoren beïnvloed. Dit kan er toe leiden dat er heel andere kennis uit de informatie gehaald wordt door de ontvanger, dan de kennis op basis waarvan de informatie gemaakt is.

 

groetjes,

 

Marcel

 

Met die factoren kun je onbewust of bewust ook sturen. De omgeving, cultuur en wat er al gezegd of geschreven is zijn ook belangrijke factoren, volgens mij. Met andere woorden: het is enigzins stuurbaar in welke vorm het overgebrachte in het brein van de ontvanger terecht komt. Je kunt, volgens mij, kale informatie (en ik denk dat jij dat een beetje bedoeld) zo verpakken, deels ook met kale informatie, maar ook andere factoren, dat je kennis kunt overdragen. Dat zal nooit met honderd procent efficientie gebeuren. Gelukkig niet.

Sterker nog: grote efficientie kan vreselijke gevolgen hebben (zoals WO II).

 

 

[Celletje1974]

AOS,

 

Die 'gelukkig niet' deel ik!

 

Maar ik ben nog altijd van mening dat informatie delen in combinatie met een (al dan niet bijgestuurd) leerproces, niet hetzelfde is als het delen van kennis.

 

Bij delen van kennis stel ik me namelijk een proces voor als "iemand heeft iets geleerd, en daardoor kan iemand anders het ook beheersen zonder het te leren" ...

 

Het proces dat we nu met zijn allen kennis delen noemen is:

 

1. Persoon A heeft kennis

2. Persoon A legt uit over zijn kennis (informatie)

3. Informatieoverdracht / Communicatie tussen Persoon A en Persoon B

4. Persoon B hoort de uitleg (informatie)

5. Persoon B begrijpt de uitleg

6. Persoon B heeft geleerd

7. Persoon B heeft kennis

 

Terwijl de term kennis delen eerder duidt op het volgende proces:

 

1. Persoon A heeft kennis

2. Kennisoverdracht / Communicatie tussen Persoon A en Persoon B

3. Persoon B heeft kennis

 

Dat scheelt heel wat stappen waarbij allerlei misverstanden en invloeden de boel zouden kunnen beinvloeden...

[AOS]

Bij delen van kennis stel ik me namelijk een proces voor als "iemand heeft iets geleerd, en daardoor kan iemand anders het ook beheersen zonder het te leren" ...

En ik denk dat dat vrijwel altijd het geval is. Eén van de dingen die ik mij nog heel goed kan herinneren van mijn studie was dat de docent "Chemische Binding" zijn collegeserie begon met: "wanneer begrijp je eigenlijk iets? Ik begrijp er niets van wat ik tijdens mijn colleges ga vertellen, maar ik heb thuis drie bloedjes van hongerige kinderen dus daarom ga ik toch vertellen". Dit zei hij overigens niet omdat hij eigenlijk niet geschikt was om die colleges te geven, hoewel ik van de rest mij niet veel meer kan herinneren.

 

Ook ik heb helaas later zelf moeten ervaren dat je domweg iets niet volledig kan begrijpen en doorgronden. Toch kan tijdens een onderzoek zeer waardevolle kennis gegenereerd worden die toepasbaar en verkoopbaar is.

 

Iets sterker. Een bedrijf kan iets verkopen waar dat bedrijf geen enkele (juiste) kennis over heeft. Toch kan het bedrijf foldertjes e.d. uitgeven waarin staat waarom hun product zo goed is en de klanten nemen dat als zoete koek over. Ik ken een vrij extreem voorbeeld, maar over het algemeen gebeurt dit maar zelden, en is er wel wat kennis bij bedrijven en klanten aanwezig.

 

Toch kan een universiteit bepaalde kennis delen, zonder dat een bedrijf die kennis echt hoeft te doorgronden (en vice versa!) en wat toch leidt tot een goed werkend en goed verkopend product. Dat zal ook wel moeten want anders zou er nooit ook maar enig kennisintensief bedrijf iets kunnen produceren en verkopen.

 

Veel bedrijven houden ook een strikte geheimhouding van kennis in acht. En soms verbaas ik me erover wat er wel en wat er niet verteld wordt, maar het is mogelijk om met wat luttele informatie en wat combineren e.d. een concurrent te worden zonder dat je echt diepgaande kennis nodig hebt. Dat zal geen robuust bedrijf zijn waar continuiteit verzekerd is.

 

m.a.w. je kunt zeker een aap een kunstje leren zonder dat die het begrijpt.

 

Het proces dat we nu met zijn allen kennis delen noemen is:

 

1. Persoon A heeft kennis

2. Persoon A legt uit over zijn kennis (informatie)

3. Informatieoverdracht / Communicatie tussen Persoon A en Persoon B

4. Persoon B hoort de uitleg (informatie)

5. Persoon B begrijpt de uitleg

6. Persoon B heeft geleerd

7. Persoon B heeft kennis

Punt 5 gebeurd dus nooit helemaal omdat Persoon A ook nooit helemaal iets begrijpt. Hij zal wel proberen (is te hopen) zijn kennis zo goed mogelijk onder woorden te brengen zodat Persoon B zijn zienswijze kan overnemen.

 

Zo'n schema is natuurlijk ook al veel te simpel en laat een heleboel dingen weg. Plus dat het impliceerd dat er niets tegelijkertijd gebeurt en er geen feedback of discussie is. Daarbij is punt 2, 3 en 4 onlosmakelijk verbonden met punt 5, 6 en 7.

Ik geef toe het is misschien iets gedetailleerder dan:

 

1. Persoon A heeft kennis

2. Kennisoverdracht / Communicatie tussen Persoon A en Persoon B

3. Persoon B heeft kennis

 

Maar niet veel anders ;D.

[Olivier]

Grappig dat in een tijd waar men het heeft over IT (lees: informatie technologie) we nog niet spreken over kennis technologie. Tsja, kennis deelbaar maken is wellicht toch nog de grootste uitdaging die IT wellicht kan voortbrengen. Waren we maar zover.

 

 

 

Oeioeioei, wat wordt dit ingewikkeld ;D Maar goed, for argument sake, vind ik Celletjes interpretatie eigenlijk wel interessant. Het heeft namelijk nogal wat inplicaties voor mijn eigen interessegebied, namelijk de "kenniseconomie" en de "kennisinstellingen". Als wat wij kunnen delen geen kennis is maar informatie; dan zijn de "kennisinstellingen" (universiteiten) eigenlijk "informatie-instellingen"?

 

Als dat inderdaad zo is, dan vraag ik mij af, waarom de overheid zo vertrouwt op de "informatie-instellingen" om de "kenniseconomie" uit het slob te trekken.

[H.]

Dit is gewoon een interpretatiediscussie.

Inderdaad, dat was mijn idee ook al halverwege het lezen van deze draad.

 

Je kan kennis opvatten in de zin van "Ervaring", "Praktijk", "Ondervinden" (wat niet overdraagbaar is)

en in de zin van "Uitleg", "Theorie" en "Aanname" (wat dus wel overdraagbaar is).

 

Ook moest ik meteen denken aan de uitdrukking "Ter kennisgeving" wat dus duidelijk

inhoudt dat het overgedragen wordt (het wordt gegeven) en in deze uitdrukking wordt kennis

dus opgevat als het overdraagbare "Uitleg", "Theorie" en "Aanname".

[Nils de Witte]

Als dat inderdaad zo is, dan vraag ik mij af, waarom de overheid zo vertrouwt op de "informatie-instellingen" om de "kenniseconomie" uit het slob te trekken.

 

Hmm interessante vraag. Daar zou ik ook het antwoord wel eens op willen weten

[Lawman]

Geheel eens met Sisyphus!!! Dit lijkt mij om meedere redenen een overbodige vraag. Naast de reden die Sisyphus geeft verwijs ik naar de reflectie van die gedachte in iedere wet die gaat over intellectueel eigendom of vermogensrechten. Denk ook aan het huwelijkvermogenrecht, regelingen tussen aandeelhouders, gezamelijke uitvingen/octrooirechten en zie bijvoorbeeld vandaag nog mijn antwoord op de vraag over muziek en auteursrecht dat ontstaan is door teamwork.

 

Een betere vraag zou zijn hoe je goed kan regelen wat van jou en van mij is.................... Dit blijkt bijzonder lastig in de praktijk omdat mensen veelal menen dat er een goed begrip is en zaken niet schriftelijk moeten worden vastgelegd omdat dat een inbreuk op het aanwezig veronderstelde werzijdse vertrouwen.................. Voer voor juristen en andere vormen van geschillenbeslechters.

 

Lawman

[Mikky Vrolijk]

Waarom mislukken zo veel kennismanagementprojecten? Slechte uitvoering, oordelen experts. Wie kennisoverdracht goed organiseert, wordt er nog altijd beter van.

 

Tip in dit artikel is introduceer een beloningssysteem >>>

 

 

[molecuultje]

Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat kennisinstellingen terecht kennis en geen informatie-instellingen worden genoemd. Wat zij doen is veel meer dan informatie vergaren en verwerken. Ze diepen materie uit, leggen dwarsverbanden, zoeken oorzaak en gevolg en testen hun opgedane inzichten uit. Ik denk dat veel kennis prima te delen is. Zeker als het gaat om fundamenteel onderzoek dat resulteert in kennis die voor veel sectoren relevant kan zijn. Kijk je bijvoorbeeld naar alle kennis die de afgelopen 40 jaar op het gebied van de biotechnologie is ontstaan, dan zie je dat die toepasbaar is in tal van sectoren (voedselverwerking, landbouw, visteelt, medische sector,...). Het geberut heel vaak dat iemand kennis genereert die naast zijn eigen vakgrebied ook tal van interessante andere toepassingen oplevert. Waarom zou je je inzichten die voor andere sectoren dan die van jou van belang zijn, dan niet delen?

[TwaBla]

 

Mijn betovergrootvader heeft jaren zitten klungelen met houtjes en steentjes tot hij een vuurtje kon maken. Toen was hij zo dom/aardig om die kennis te delen met zijn buurman. Die gebruikte die informatie om ook een vuurtje te maken.

 

So what's the point?

[molecuultje]

Hoi TwaLevel,

ik begrijp je laatste opmerking niet. Wat wil je zeggen?

[Celletje1974]

Ik denk dat TwaLevel wil zeggen dat het delen van informatie ;D wel eens kan leiden tot het afbranden van de hele tent :-[

[MissM@c]

Heel platonisch gezegd kun je mijnsinziens kennis niet delen; het ligt er echter wel aan hoe je DELEN wil definiëren...tenslotte is het (helaas) nog niet mogelijk om in te loggen op iemand anders grijze massa en dan nog is het niet deelbaar als je de volledige kennis zou kunnen downloaden. Dan praat je over het dupliceren c.q. kopieren van kennis.

Als je kennis zou kunnen delen dan zou het tevens betekenen wanneer iemand zijn/haar kennis met je deelt; ieder een helft over houdt....dat kan niet (tenzij je accuut last krijgt van alzheimer ofzo). Je kan kennis wel verdelen zodat meerdere partijen een deel van de kennis in huis hebben en die vervolgens bij elkaar zou moeten leggen om weer tot een eenheid te komen van de kennis die door een persoon werd verdeeld om welke reden dan ook, nadeel hiervan is dat als er één de pijp uitgaat en zijn kennis niet heeft gedocumenteerd of heeft overgebracht er essentiële kennis verloren gaat.

 

Als de definitie van delen betekent dat je je kennis wilt mede- delen, overbrengen etc, dan is het alsnog afwachten of de toehoorders/studenten/cursisten en andere geinteresseerden het ook op een dusdanige manier oppikken dat de kennis die je hebt gemede-deelt nog wel het zelfde is als de kennis die jij bezit....ken je dat niet; de juf verteld een verhaaltje en tien kinderen verder is het verhaal een compleet eigen leven gaan leiden...

 

Maarja waar hebben we het over; het gaat hier over een gezegde en tja hier uit blijkt maar weer dat je ook maar niet alles te letterlijk moet nemen.

Dus Conclusie; letterlijk en feitelijk; kennis kan je niet delen wel dupliceren

figuurlijk; kennis delen met anderen ( gezegde/zegswijze) ;D

[Wilbert Philippo]

Heel platonisch gezegd kun je mijnsinziens kennis niet delen;

 

ff off-topic: ik ben wel benieuwd hoe jij het dan niet-platonisch zou uitdrukken... ;D

[TwaBla]

Hoi TwaLevel,

ik begrijp je laatste opmerking niet. Wat wil je zeggen?

 

Vooral dat ik de zin van deze gedachtenwisseling niet begrijp.

 

Nogmaals. Mijn grootvader ontdekte hoe hij met een paar stenen en wat stro een vuurtje kon maken. Hij deelde zijn kennis met de buurman. Deze gebruikte die informatie om ook een vuurtje te maken. Nu is mijn opa dood. Zijn kennis is voor eeuwig verdwenen. De informatie wordt echter doorgegeven.

 

Kennis kun je niet delen; informatie wel. So what's the point?