Concurrentiebeding, echter er is geen concurrentie meer

[Gover]

L.S.

 

Goedemiddag. We hebben een bedrijf in (medische) apparatuur, zuiver vertegenwoordiging (dus geen productie). Met andere woorden een verkoopmaatschappij/dealer. We hebben vertegenwoordingen van diverse buitenlandse firma's. Onlangs hebben wij een nieuwe vertegenwoordiger aangenomen. Deze was eerder werkzaam bij een andere firma in dezelfde branche.

De vertegenwoordiger welke we hebben aangenomen had bij zijn vorige werkgever (fictieve naam: Medica BV) een concurrentiebeding.

 

Het concurrentiebeding is specifiek voor Nederland, en specifiek voor de apparatuur welke onze nieuwe vertegenwoordiger voorheen verkocht bij de andere firma.

 

Ons bedrijf had geen enkel product welke concurreerde met de firma 'Medica BV'. Dus maakte dit voor het concurrentiebeding niets uit.

 

Los hiervan had onze Engelse moedermaatschappij al anderghalf jaar contact met een Japanse producent welke tot voor kort werd vertegenwoordigd door de firma Medica BV, om de vertegenwoording voor Nederland ook te bemachtigen. De Engelse moedermaatschappij was al jaren dealer voor het desbetreffende product in Engeland.

 

De Japanse producent heeft nu de dealership van Medica BV opgezegd wegens wanbetaling. De Japanse producent heeft ons bedrijf nu de vertegenwoordiging gegeven, zoals onze moedermaatschappij die ook al in Engeland sedert jaren bezit.

De firma Medica B.V. is uiteraard niet blij met de gang van zaken en dreigt nu met zware juridische stappen jegens onze nieuwe werknemer (boete's/beslaglegging woonhuis).

 

Uiteraard hebben wij reeds onze eigen advocaat ingechakeld, maar deze kon mij niet direct eenduidig antwoord geven met betrekking tot het concurrentiebeding. En wil dit afwachten totdat er een juridische procedure gestart wordt.

 

Ons dilemma is nu alsvolgt: Er is een concurrentiebeding voor product A, echter Medica BV is niet langer in staat dit product te vertegenwoordigen. Geldt het concurrentiebeding nu nog, daar er geen (niet langer) concurrerende producten aanwezig zijn tussen de oude en de nieuwe werkgever.

 

Aanvullend: er is geen relatiebeding en qua klantenbestand is er tussen ons en Medica BV zeer weinig overlap daar de vertegenwoordigde apparatuur totaal verschillende toepassingen kennen binnen de medische sector, muv van product A vanaf heden.

 

Het is een heel verhaal, los van mijn vraag hier op het forum ga ik nogmaals de advocaat achter de spreekwoordelijke broek aanzitten. Een eerdere zoektocht via zoekmachines leverde voor dit specifieke geval geen informatie op. Alvast hartelijk dank voor alle reacties. Ik hoop de gemoedsrust van onze nieuwe vertegenwoordiger enigszins te kunnen sussen.

 

Alvast een fijn weekend.

 

met vriendelijke groet,

 

Gover

 

[StevenK]

Ons dilemma is nu alsvolgt: Er is een concurrentiebeding voor product A, echter Medica BV is niet langer in staat dit product te vertegenwoordigen. Geldt het concurrentiebeding nu nog, daar er geen (niet langer) concurrerende producten aanwezig zijn tussen de oude en de nieuwe werkgever.

Ja, het geldt nog. U - of eigenlijk uw werknemer - doet er verstandig aan de rechtbank zo spoedig mogelijk te vragen het beding ter zijde te stellen of een schadevergoeding door de oude werkgever te laten betalen.

[Gover]

Bedankt voor de reactie, wat ik echter niet geheel begrijp: waarom zou de ex-werkgever een schadevergoeding moeten betalen? Het beding ongeldig laten verklaren daar de ex-werkgever niet langer concurrerend is, omdat wij dat product tegenwoordig voeren kan ik inkomen. Dat het beding geldt zolang het niet aangevochten is, prima, maar de schadevergoeding is me nu een raadsel.

 

Met vriendelijke groet,

 

Gover

[StevenK]

Bedankt voor de reactie, wat ik echter niet geheel begrijp: waarom zou de ex-werkgever een schadevergoeding moeten betalen?

Omdat de wet bepaalt dat een werkgever die een werknemer met een concurrentiebeding beperkt, aan de werknemer een vergoeding verschuldigd kan zijn. Het is gebruikelijk dat in dit soort procedures deze vordering tevens ingesteld wordt.

Het beding ongeldig laten verklaren daar de ex-werkgever niet langer concurrerend is, omdat wij dat product tegenwoordig voeren kan ik inkomen. Dat het beding geldt zolang het niet aangevochten is, prima, maar de schadevergoeding is me nu een raadsel.

De schadevergoeding wordt door de werknemer gevorderd, voor het geval de rechter het concurrentiebeding toch in stand houdt.

 

Let wel: het concurrentiebeding geldt voor de werknemer en het is dus de werknemer die de vordering instelt, niet de werkgever, hoe graag die dat ook zou willen. De werkgever zou hooguit een vordering uit onrechtmatige daad in kunnen stellen omdat het contractueel beperken van de werknemer, terwijl daarmee, nu zij het product niet meer voeren, geen enkel redelijk belang gediend is.

[Karel Stromph]

Ik sluit me aan bij het advies van StevenK, en wil hieraan ter verduidelijking toevoegen, dat de kantonrechter een vergoeding kan toewijzen aan de werknemer indien deze "schuldloos gescheiden" is van de werkgever. M.a.w. als de werknemer ontslagen wordt zonder dat hijzelf aanleiding daartoe geeft kan hem een vergoeding toegewezen worden. Ook de hoogte hiervan is afhankelijk van de situatie: heeft een beetje schuld, of helemaal geen. Nu, in jullie casus, niets te beschermen valt door de ex-werkgever, hoeft nog niet per se zo te zijn, dat de ex-werknemer "schuldloos" is. Bovendien kan het beding slaan op de klanten c.q. adspirant- en ex- klanten in een geografisch gebied, dus hoeft niet op het product te slaan. Laat staan als het verlies van het product (door de ex-werkgever) aan de ex-werknemer te wijten valt.

 

Uit je verhaal valt niet af te leiden of jullie nieuwe vertegenwoordiger ontslag heeft genomen of ontslagen is. De toewijzingen (if any) gebeuren bij een ontslagproces.

 

Het is overigens logisch dat bij "schuldloze scheiding", aangezeged door de werkgever, bij de handhaving van het postcontractuele concurrentiebeding de werknemer een vergoeding krijgt, immers hij word beperkt in zijn werk, een of twee jaar lang, in het voordeel van de werkgever. (kan ook 6 maanden zijn).

 

Nu jullie nieuwe vertegenwoordiger beperkt wordt in zijn werk kan hij - niet jullie - naar de kantonrechter stappen en de ontbinding van het beding vragen, als het hem niet toegewezen wordt (en hij is "schuldloos"), dan kan hij tevens een vergoeding vragen.

 

Een concurrentiebeding dient schriftelijk te worden aangegaan en wel om reden, dat door het ondertekenen bewijst de werknemer de consequenties van het beding doordacht en beseft te hebben.

 

Succes, Karel

 

 

 

 

[Jeroen Bakker]

In dit topic worden toch wel wat dingen gezegd waar ik van opkijk eerlijk gezegd.

 

Is dat serieus zo dat wanneer een concurrentiebeding wel houdend is, er bij 'schuldloze scheiding' tijden na dato nog schadevergoedingen aan de orde kunnen zijn? Ter grootte van wat? En zelfs als er bij de, laten we het maar even 'schuldloze scheiding' blijven noemen, al op enige wijze afgerekend is?

 

Indien ja, hoe zou dat te voorkomen zijn? Dus hoe voorkom je dat een steekhoudend concurrentiebeding als een boemerang terugkomt in de vorm van schadevergoedingen aan ex-medewerkers?

[Karel Stromph]

@Jeroen,

 

Als er arbeidscontract ontbonden wordt op verzoek van de werkgever, er heerst een postcontractueel concurrentieverbod, en de ontslag is niet de schuld van de werknemer, dan kan (en wordt ook vaak gedaan) een ontslagvergoeding toegewezen worden aan de ex-werknemer. In principe kan de kantonrechter een ontslagvergoeding toewijzen, maar ook niets toewijzen.

 

Ik gebruik de term "schuldloos gescheiden" omdat iedereen weet wat dat betekent, bovendien waarom zou dit begrip beperkt worden tot het huwelijk?

 

Ik kijk er van op dat je ervan opkijkt, omdat het logisch is, dat als de (ex) werkgever de arbeidsvrijheid van een (ex) werknemer beperkt, daarvoor moet betalen. Voor wat hoort wat. Het staat in BW boek 6 of 7.

 

Meestal zal de hoogte hiervan het salaris zijn van de (ex) werknemer gedurende de periode dat het verbod heerst. Kan ook meer zijn als hij kan bewijzen dat hij in zijn (eventuele) nieuwe baan nog meer kan verdienen, doch dat dit hem belet wordt.

 

Ik heb ik 1996 fl. 35.000,-- toegewezen gekregen voor 5 maanden uit de ontbinding van een agentuur-contract (op grond van dezelfde wet, wat heerst(te) bij arbeidsovereenkomsten) ten laste van de principaal (die hij overigens over 6 maanden mocht uitsprijden).

 

Met een welgemeende groet, Karel

 

P.S. ik weet niet hoe de kantonrechter reageert indien de werknemer zelf ontslag neemt, maar de beperking blijft een beperking en moet of ontbonden worden of er voor betaald?

[StevenK]

In dit topic worden toch wel wat dingen gezegd waar ik van opkijk eerlijk gezegd.

 

Is dat serieus zo dat wanneer een concurrentiebeding wel houdend is, er bij 'schuldloze scheiding' tijden na dato nog schadevergoedingen aan de orde kunnen zijn?

Naar mijn mening is er zelfs geen sprake van het 'schuldloos' criterium. De wet bepaalt nu eenmaal dat de mogelijk er is.

Ter grootte van wat? En zelfs als er bij de, laten we het maar even 'schuldloze scheiding' blijven noemen, al op enige wijze afgerekend is?

Ter grootte van het gemiste inkomen over de periode dat het beding gelding heeft.

Indien ja, hoe zou dat te voorkomen zijn? Dus hoe voorkom je dat een steekhoudend concurrentiebeding als een boemerang terugkomt in de vorm van schadevergoedingen aan ex-medewerkers?

Door bij voorbaat al een vergoeding hiervoor te be(p)(t)alen of door ipv een concurrentiebeding een relatiebeding te hanteren.

[Karel Stromph]

Steven,

 

Dat begrip "relatiebeding" hoor ik steeds weer maar (ben destijds 1996) nimmer tegengekomen. Het gaat in de wet om de "beperking van de vrijheid" (en zo te zien van welke aard dan ook). Ik ken wel een specificering van de "beperking", dat geografisch of productmatig toegepast kan worden. Is het relatiebeding na 1996 onstaan? Of is het de productbeperking in een ander jasje?

 

Jij hebt wellicht gelijk: de onslagvergoeding kan (niet imperatief) toegewezen worden aan een (schuldloos gescheiden werknemer), kan NIETS toegewezen worden, of zelfs ten gunste van de werkgever - indien hij door de werknemer tot ontslag gedwongen werd. Maar de context met het postcontractuele concurrentiebeding staat mogelijk niet vast.

 

Karel

[StevenK]

Steven,

 

Dat begrip "relatiebeding" hoor ik steeds weer maar (ben destijds 1996) nimmer tegengekomen. Het gaat in de wet om de "beperking van de vrijheid" (en zo te zien van welke aard dan ook). Ik ken wel een specificering van de "beperking", dat geografisch of productmatig toegepast kan worden. Is het relatiebeding na 1996 onstaan? Of is het de productbeperking in een ander jasje?

De wet (BW 7:653) maakt het onderscheid niet, maar als je naar het hele artikel kijkt, en dan vooral lid 4, dan zie dat het onderscheid er wel is. Daarbij komt nog dat er jurisprudentie is waarin het benaderen van relaties van de ex-werkgever als handelen in strijd met het goed werknemerschap en daarmee onrechtmatig wordt gezien, terwijl er niet eens een specifiek relatiebeding overeengekomen is.

 

Een relatiebeding verbiedt een werknemer ook niet om bij concurrenten in dienst te zijn, het verbiedt het contact met klanten van de ex-werkgever. In die zin valt het beding niet eens onder de werking van 7:653, omdat er geen verbod is ten aanzien van het werkzaam zijn, maar enkel ten aanzien van de klanten waarmee gewerkt wordt. Een relatiebeding dat de werknemer verbiedt bij de klant in dienst te treden, valt uiteraard wel onder de werking van 7:653.

 

[Karel Stromph]

Steven,

 

Dank je. Duidelijk, voor de goede orde geef ik hier het artikel ex BW 7:653

 

Karel

 

Artikel 653

 

1. Een beding tussen de werkgever en de werknemer waarbij deze laatste wordt beperkt in zijn bevoegdheid om na het einde van de overeenkomst op zekere wijze werkzaam te zijn, is slechts geldig, indien de werkgever dit schriftelijk is overeengekomen met een meerderjarige werknemer.

 

2. De rechter kan zulk een beding geheel of gedeeltelijk vernietigen op grond dat, in verhouding tot het te beschermen belang van de werkgever, de werknemer door dat beding onbillijk wordt benadeeld.

 

3. Aan een beding als bedoeld in lid 1 kan de werkgever geen rechten ontlenen, indien hij wegens de wijze waarop de overeenkomst is geëindigd, schadeplichtig is.

 

4. Indien een beding als bedoeld in lid 1 de werknemer in belangrijke mate belemmert om anders dan in dienst van de werkgever werkzaam te zijn, kan de rechter steeds bepalen dat de werkgever voor de duur van de beperking aan de werknemer een vergoeding moet betalen. De rechter stelt de hoogte van deze vergoeding met het oog op de omstandigheden van het geval naar billijkheid vast; hij kan toestaan dat de vergoeding op de door hem te bepalen wijze in termijnen wordt betaald. De vergoeding is niet verschuldigd, indien de werknemer wegens de wijze waarop de overeenkomst is geëindigd, schadeplichtig is.

 

 

[Karel Stromph]

Gover,

 

Terug naar je vraag.

 

Zo te zien heeft de oud-werkgever wel recht maar geen belang (want geen product) om het CB te excerseren.

 

Uit de antwoorden van Steven, mij en artikel 7:653 blijkt dat je nieuwe vertegenwoordiger zich krachtig kan weren en mogelijk een schadevergoeding kan eisen indien zij ex werkgever het CB wil excerseren. Jammer, dat de advocaat die je geraadpleegd hebt dit niet wist. Zoek er een andere, of beter gezegd zoek er geen, maar laat je nieuwe vertegenwoordiger een keurige brief schrijven naar zijn oud-werknemer, dat hij (de eerste) zekerlijk een vergoeding zal eisen indien de laatste doorzet.

 

Tot slot als je mij via mijn eMail-adres, het jouwe toestuurt, dan zal ik je de uitspraak van 31 oktober 1996 in mijn zaak toe mailen, zodat je vertegenwoordiger het als "manual" kan gebruiken. Hij mag het vrijelijk gebruiken (want in het openbaar uitgesproken, bovendien louter mijn voordeel).

 

Succes, Karel

 

[Karel Stromph]

Gover,

 

ik ben reuzebenieuwd goed deze zaak loopt, dan wel afgelopen is.

 

Ave, Karel