De politiek maakt zich zorgen over de hoeveelheid startende ondernemers dat zich niet heeft verzekerd tegen de gevolgen van langdurige arbeidsongeschiktheid. De verschillen zijn inderdaad frappant: van de ondernemers die 3 jaar of langer bezig zijn heeft ruim 60% zich verzekerd bij een verzekeraar of het UWV. Van de nieuwe lichting ZZP-ers is slechts 22% verzekerd.
Zoals in mijn eerdere column (verplichte verzekering voor ZZP-er is onzin) en de commentaren daarop al naar voren kwam valt een deel van dit verschil te verklaren door het toegenomen aantal flexwerkers: ondernemers die (groten)deels in loondienst blijven werken en voor dat deel van hun inkomen dus ook sociaal verzekerd zijn. Ook zijn er ondernemers die het risico niet verzekeren omdat ze voldoende eigen vermogen, resterend/overig inkomen of het inkomen van de partner hebben om op terug te kunnen vallen.
Desalniettemin blijft – ook na correctie van de cijfers met bovenstaande constateringen – het verschil aanzienlijk: van de traditionele ondernemers verzekert gemiddeld 1 op de 4 zich niet zonder reëel alternatief te hebben (vermogen, ander inkomen, inkomen partner) , van de nieuwe lichting ZZP-ers is dat 1 op de 2.
Zo’n frappant verschil kan – IMHO - niet veroorzaakt worden door gebrek aan informatie over het risico en de oplossingen daarvoor alleen. Ook uit eigen praktijk blijkt dat de meeste ZZP-ers zich vooral niet verzekeren omdat ze de kosten daarvan eenvoudigweg niet kunnen betalen. Voor een (te?) grote categorie starters is zelfs een basisdekking vanaf € 60,- per maand al te duur.
De meest kwetsbare groep is de groep met een niet al te beste medische conditie: die zijn voor verzekering afhankelijk van de vrijwillige verzekering voor Ziektewet en WIA van het UWV. Maar voor deze non-selectieve acceptatie moet wel een forse prijs worden betaald van circa 13% (Ziektewet+WIA) van het verzekerde inkomen tot € 31.000,- : een premie die kan oplopen tot meer dan € 300,- per maand dus. Ook voor alleen een WIA-dekking (met een wachttijd van 2 jaar) moet nog ruim € 150,- per maand betaald worden.
En ja.. wie goed zoekt zal ontdekken dat ook verzekeraars een vangnetregeling hebben die ze verplicht moeten aanbieden aan ondernemers die niet op normale condities geaccepteerd kunnen worden én die aanvraag doen binnen 13 weken na aanvang van het ondernemerschap. Dit vangnet is helemaal bijzonder: dekking gemaximeerd tot het minimumloon, wachttijd 2 jaar, premie € 2.000,- per jaar. En het meest verrassende: wie binnen 5 jaar na aanvang van de verzekering arbeidsongeschikt raakt loop de kans dat de uitkering wordt beperkt tot max. 5 jaar.
Generaal pardon
Enigszins verbaasd was ik dus ook toen ik op een AOV-expertmeeting geïnformeerd werd over het binnenkort (planning november) te lanceren initiatief van de overheid en het Verbond van Verzekeraars: een generaal pardon voor alle onverzekerde ondernemers
Bedoeling is om in een landelijke campagne aandacht te vragen voor het risico van arbeidsongeschiktheid en alle onverzekerde ondernemers die zich niet binnen 13 weken na aanvang van het ondernemerschap hebben gemeld bij het UWV of een het verzekeringsvangnet van de verzekeraars, alsnog de eenmalige mogelijkheid te bieden dat te doen.
De gezamenlijke verzekeraars zullen dan ook hun nieuwe vangnetregeling presenteren, naar verwachting zonder de rare bepaling die de uitkering begrensd tot 5 jaar.
Waarom verbaasd?
Laten we eerlijk zijn: het probleem is en blijft de prijs. Wie het nu niet kan betalen, heeft aan het generaal pardon ook helemaal niets, behoudens die enkeling die nu al ziek zwak en misselijk is (maar wel een wachttijd van 2 jaar en 2 jaren dure premie moet zien te overbruggen).
Het is dus vooral windowdressing: het probleem wordt nogmaals onder de aandacht gebracht, leuke commerciële kansen voor verzekeraars en adviseurs, maar een concrete structurele oplossing bieden doen overheid noch verzekeraars niet.
Norbert Bakker
Norbert Bakker
De politiek maakt zich zorgen over de hoeveelheid startende ondernemers dat zich niet heeft verzekerd tegen de gevolgen van langdurige arbeidsongeschiktheid. De verschillen zijn inderdaad frappant: van de ondernemers die 3 jaar of langer bezig zijn heeft ruim 60% zich verzekerd bij een verzekeraar of het UWV. Van de nieuwe lichting ZZP-ers is slechts 22% verzekerd.
Zoals in mijn eerdere column (verplichte verzekering voor ZZP-er is onzin) en de commentaren daarop al naar voren kwam valt een deel van dit verschil te verklaren door het toegenomen aantal flexwerkers: ondernemers die (groten)deels in loondienst blijven werken en voor dat deel van hun inkomen dus ook sociaal verzekerd zijn. Ook zijn er ondernemers die het risico niet verzekeren omdat ze voldoende eigen vermogen, resterend/overig inkomen of het inkomen van de partner hebben om op terug te kunnen vallen.
Desalniettemin blijft – ook na correctie van de cijfers met bovenstaande constateringen – het verschil aanzienlijk: van de traditionele ondernemers verzekert gemiddeld 1 op de 4 zich niet zonder reëel alternatief te hebben (vermogen, ander inkomen, inkomen partner) , van de nieuwe lichting ZZP-ers is dat 1 op de 2.
Zo’n frappant verschil kan – IMHO - niet veroorzaakt worden door gebrek aan informatie over het risico en de oplossingen daarvoor alleen. Ook uit eigen praktijk blijkt dat de meeste ZZP-ers zich vooral niet verzekeren omdat ze de kosten daarvan eenvoudigweg niet kunnen betalen. Voor een (te?) grote categorie starters is zelfs een basisdekking vanaf € 60,- per maand al te duur.
De meest kwetsbare groep is de groep met een niet al te beste medische conditie: die zijn voor verzekering afhankelijk van de vrijwillige verzekering voor Ziektewet en WIA van het UWV. Maar voor deze non-selectieve acceptatie moet wel een forse prijs worden betaald van circa 13% (Ziektewet+WIA) van het verzekerde inkomen tot € 31.000,- : een premie die kan oplopen tot meer dan € 300,- per maand dus. Ook voor alleen een WIA-dekking (met een wachttijd van 2 jaar) moet nog ruim € 150,- per maand betaald worden.
En ja.. wie goed zoekt zal ontdekken dat ook verzekeraars een vangnetregeling hebben die ze verplicht moeten aanbieden aan ondernemers die niet op normale condities geaccepteerd kunnen worden én die aanvraag doen binnen 13 weken na aanvang van het ondernemerschap. Dit vangnet is helemaal bijzonder: dekking gemaximeerd tot het minimumloon, wachttijd 2 jaar, premie € 2.000,- per jaar. En het meest verrassende: wie binnen 5 jaar na aanvang van de verzekering arbeidsongeschikt raakt loop de kans dat de uitkering wordt beperkt tot max. 5 jaar.
Generaal pardon
Enigszins verbaasd was ik dus ook toen ik op een AOV-expertmeeting geïnformeerd werd over het binnenkort (planning november) te lanceren initiatief van de overheid en het Verbond van Verzekeraars: een generaal pardon voor alle onverzekerde ondernemers
Bedoeling is om in een landelijke campagne aandacht te vragen voor het risico van arbeidsongeschiktheid en alle onverzekerde ondernemers die zich niet binnen 13 weken na aanvang van het ondernemerschap hebben gemeld bij het UWV of een het verzekeringsvangnet van de verzekeraars, alsnog de eenmalige mogelijkheid te bieden dat te doen.
De gezamenlijke verzekeraars zullen dan ook hun nieuwe vangnetregeling presenteren, naar verwachting zonder de rare bepaling die de uitkering begrensd tot 5 jaar.
Waarom verbaasd?
Laten we eerlijk zijn: het probleem is en blijft de prijs. Wie het nu niet kan betalen, heeft aan het generaal pardon ook helemaal niets, behoudens die enkeling die nu al ziek zwak en misselijk is (maar wel een wachttijd van 2 jaar en 2 jaren dure premie moet zien te overbruggen).
Het is dus vooral windowdressing: het probleem wordt nogmaals onder de aandacht gebracht, leuke commerciële kansen voor verzekeraars en adviseurs, maar een concrete structurele oplossing bieden doen overheid noch verzekeraars niet.
Verzekeringsadviseur voor ondernemers | AOV | Aansprakelijkheid | Cyber | Pensioen.
Hulp nodig bij verzekeringen of wil je offertes? → Contact
Link naar reactie
Aanbevolen berichten
13 antwoorden op deze vraag