• 0

WSNP - De hel op aarde.

WSNP – De hel op aarde

 

Een woord vooraf

Dit artikel heb ik geschreven naar aanleiding van de tendens om de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen aan te bevelen als oplossing voor financiële problemen. Feit is dat maar weinigen weten wat de WSNP voor de saniet (want zo noem je iemand die tot het gedrocht is toegelaten) nu werkelijk betekent. Zelfs professioneel betrokkenen zoals bewindvoerders hebben geen idee wat de impact is op het dagelijks leven van de saniet en tot welke schokkende psychische, emotionele en zelfs fysieke schade de saneringsperiode van drie jaar kan leiden. In het onderstaande relaas ga ik uit van de WSNP situatie voor ondernemers. Niet van consumenten die met een lening of twee teveel Dirk Scheringa hebben gesponsord.

 

Een faillissement heb je zo aan de broek hangen. Ik heb ondernemers gesproken die zijn belazerd door hun klanten of compagnons. Ondernemers waarbij een futiliteit de katalysator was van een reeks gebeurtenissen die een gezond bedrijf binnen drie maanden tot schroot reduceerden. Gevallen waarbij een wraakzuchtig ex-personeelslid met een hele goede rechtsbijstandsverzekering de ondernemer blut heeft geprocedeerd. Boekhouders die in minder geciviliseerde landen standrechtelijk geëxecuteerd zouden worden voor het werk dat ze hebben afgeleverd, maar waardoor de ondernemer in kwestie het onderspit moest delven in de discussie met de fiscus. Ik heb het allemaal al gezien, allemaal al gehoord. Denk dus niet dat het jou niet zal overkomen. Dat dachten er zovelen vóór jou ook.

 

Ongetwijfeld zijn er personen die menen dat dit stuk hier en daar ongenuanceerd is. Ik kan maar één ding zeggen: Dat klopt. Dus mail me maar niet over situaties die net even anders zijn dan hier onder beschreven. Het is al een lang stuk geworden voor een forum of een blog. Wie meer wil lezen over de materie met al zijn mitsen en maren, die koopt maar het boek dat over een paar maanden uitkomt. Ik wil wel een inhoudelijke discussie over de WSNP en over hoe het eventueel anders zou moeten. Of niet natuurlijk. Ik zou zeggen, lees, huiver en laat me weten wat je er van vindt.

 

Waarom de onwetenden de WSNP prediken

De WSNP is in het leven geroepen om te voorkomen dat natuurlijke personen (menschen van vleesch en bloed, dus geen Vennootschappen) failliet verklaard worden. Onterecht heeft men dit vertaald in een 'vangnet voor financiële problemen'. Toegegeven, de WSNP heeft in veel gevallen voorkomen dat gezinnen met kleine kinderen uit huis geplaatst werden, en als clochards in kartonnen dozen achter het Centraal Station de nachten moeten doorbrengen. En ja, de WSNP voldoet aan de verwachtingen die men had bij het instellen van de voorziening. Minder persoonlijke faillissementen, en meer mensen die een nieuwe start kunnen maken met en schone lei zonder schulden. De statistieken zeggen het en de cijfers hebben gelijk, dus is het zo. De doelstelling is behaald, en verschillende staatssecretarissen kunnen weer een mooi projectje op hun CV zetten. Staat tenslotte wel goed als je voor de volgende kabinetsperiode solliciteert naar het ministerschap. Maar daar is niet alles mee gezegd.

 

De indruk is ontstaan dat een WSNP traject 'makkelijker' zou zijn dan een faillissement. Iets wat je even 'doet'. Je gaat 'gewoon' de WSNP in en alles komt goed. Dit is alles behalve waar. Maar ik snap wel waar die gedachte vandaan komt. Failliet gaan in Nederland wordt nog steeds gezien als een smet op iemands blazoen. Als een ondernemer kort geleden failliet is gegaan wordt daar door zijn omgeving wat besmuikt over gesproken. Er is werkelijk niemand die met open vizier naar je toe komt en gewoon vraagt hoe het met je gaat en wat er nu eigenlijk is gebeurd. Laat staan dat iemand dan vraagt of je ergens hulp mee kan gebruiken. Tegenwoordig als een ondernemer failliet dreigt te gaan wordt er door zijn omgeving (familie, vrienden) al snel de WSNP gepromoot. “Want dan ga je tenminste niet failliet”. Gelukkig. De familie-eer is gered, en we kunnen gewoon met Piet een biertje blijven drinken in de kroeg. Niets aan de hand mensen, we kunnen gewoon weer rustig slapen, de crisis is bezworen.

 

De overeenkomsten tussen faillissement en WSNP

Er zijn tussen een faillissement en een schuldsanering grote overeenkomsten, maar ook grote verschillen. In beide gevallen verliest de failliet / saniet het beheer over zijn vermogen, alsmede over het vermogen dat hij tijdens het faillissement / schuldsanering verwerft. In termen van een faillissement betekent dit dat de failliet alleen een tafel, een stoel, zijn bed, kleding en de “gereedschappen van een ambachtsman” mag houden. Althans, zo staat het in de wet. Twintig jaar geleden werd deze wet door curatoren ook zo letterlijk uitgevoerd. Tegenwoordig blijken curatoren wat reëler naar de materie te kijken. Een tv levert niet zo veel meer op tijdens een veiling. En zolang het interieur geen gecertificeerd antiek uit de Lodewijk XIV periode is, zal het de curator worst wezen. Tweehonderdvijftig euro voor een tweedehands Leen Bakker interieur zet niet zoveel zoden aan de dijk, dus waarom zou je dat dan weghalen? Het gebeurt nog wel, maar minder dan vroeger. Het lijkt wel alsof de curator van nu meer naar de definitie van vermogen volgens de WSNP kijkt. Volgens de WSNP wordt alleen inboedel dat “boventallig” is ten gelde gemaakt ten gunste van de boedelrekening. Dus de caravan wordt verkocht, het IKEA dressoir mag blijven staan. De high-end stereoset wordt verkocht, maar het speelgoed van de kinderen blijft. Zowel in geval van een faillissement als bij een schuldsanering mag de failliet / saniet een inkomen houden dat op 90% van het bijstandsniveau is vastgesteld. Alles wat meer wordt verdiend, gaat naar de boedelrekening.

 

De verschillen tussen een curator en een Miranda

Tot zover de overeenkomsten. Het zijn de verschillen die er toe doen. Het grote verschil tussen een faillissement en een schuldsanering zit 'm in twee zaken: De toezichthouder en de verplichtingen van de failliet / saniet. Om te beginnen met het faillissement. Bij het uitspreken van een faillissement wordt er door de rechtbank een curator aangesteld. Een curator is een advocaat die zich heeft gespecialiseerd in het insolventierecht, en een aanvullende opleiding heeft gevolgd om tot curator benoemd te kunnen worden. De curator heeft dus een zware universitaire opleiding, dito driejarige stage en aanvullende opleidingen gevolgd, om uiteindelijk het vak te kunnen uitoefenen waar zijn ouders van gedroomd hebben. Dit in tegenstelling tot de bewindvoerder WSNP. Iedere HEAO MER-muts die een cursus volgt mag zich bewindvoerder noemen. En dat is dan ook wat je zult aantreffen: een 25-jarige schoolverlater die jou gaat vertellen dat je het allemaal niet zo slim hebt aangepakt. Tien tegen één dat ze Miranda of Lonneke heet en dochter is van een apotheker - iemand die afgestudeerd is en toch winkelier is geworden (vrij naar Youp). En Miranda heeft gekozen voor HEAO MER omdat ze “daar alle kanten mee op kan”. En dat blijkt handig voor Miranda als ze na een half jaar uiteindelijk toch zwicht voor de onmetelijke status en Toyota Yaris van de zaak die het vak van TempoTeam intercedente met zich mee brengt. Ik heb deze typering meerdere malen voorgelegd aan personen die momenteel in de WSNP zitten, en iedere keer was het antwoord: “Alsof je mijn bewindvoerder persoonlijk kent”. Maar waar het om gaat is dat het beroep van bewindvoerder voor Miranda geen keuze is geweest, in tegenstelling tot de eerder genoemde curator. En dat merk je aan alles.

 

Door de postblokkade komt je post al later aan, maar Miranda weet dat proces te vertragen tot een week of drie. Áls je post al aankomt. Dus dat betekent dat je dochter van 7 pas een week ná de verjaardag van haar vriendinnetje de uitnodiging krijgt om op het partijtje te komen en dus nu pas snapt waarom haar vriendinnetje al een week geen woord tegen haar spreekt. (Jij bent allang blij, want geld voor een cadeautje is er toch niet.) De oproep van de rechtbank om te verschijnen voor de zaak die jij hebt aangespannen krijg je nét een dag of twee te laat (“deze kregen wij gisteren pas binnen”). De rekeningen die je moet betalen vallen pas ná de betalingstermijn op je mat. Als je wat wilt vragen aan je bewindvoerder kun je alleen bellen tussen 9:30 en 11:00, maar niet op woensdag en vrijdag, en op de andere dagen is ze net buiten de deur. Emails beantwoorden doen ze alleen op oneven woensdagen als het regent.

 

Als je denkt dat het bovenstaande overdreven is, moet je maar eens struinen op de diverse WSNP fora op internet. De verhalen die je daar leest zijn gewoon bizar. Eén verhaal wil ik je niet onthouden: De saniet woont in de kop van Noord Holland. De toegewezen bewindvoerder is in Dordrecht gevestigd. De post die vanwege de blokkade bij de bewindvoerder terecht komt, wordt niet doorgestuurd. De saniet moet het maar komen halen. Maar die reis kan hij niet betalen. Uiteindelijk weet de saniet toch bij de bewindvoerder te komen. De bewindvoerder wijst een paar verhuisdozen vol ongeopende enveloppen aan met alle ongesoorteerde post van al zijn cliënten. Zoek het maar uit. Natuurlijk komen dit soort excessen ook voor bij advocaten, maar toch minder. De advocaat kan in het uiterste geval zijn titel kwijtraken. Dit betekent dat hij dus 12 jaar voor niets heeft gestudeerd, in één klap uitgehockeyd is, zijn LinkedIn profiel kan opheffen en bij iedere promotie van zijn broer die medicijnen heeft gestudeerd het stilzwijgende oordeel van zijn ouders moet ondergaan. Dat is toch een nét iets andere insteek dan dat Miranda haar baan kwijt raakt en intercedente wordt bij TempoTeam.

 

Liquidatie van bezit of vergaren van vermogen?

Het belangrijkste verschil tussen een faillissement en een schuldsaneringstraject is dat bij een faillissement liquidatie van bezit centraal staat, terwijl in een schuldsaneringstraject het vergaren van vermogen de achterliggende gedachte is. Het lijkt hetzelfde, maar dat is het toch net niet. Op een bepaald moment is de curator klaar met het ten gelde maken van bezittingen. Er is gewoon niets meer. De curator zal dan bij de Rechter Commissaris een beëindiging van het faillissement aanvragen “wegens gebrek aan baten”. Het is op, uit, klaar, over. De meeste MKB-faillissementen duren dan ook één jaar, het wettelijk minimum.

 

Het vergaren van vermogen daarentegen houdt nooit op. Daar komt geen einde aan. En daar zit 'm nou net de crux. Als je als saniet je drie jaar lang de pleuris hebt gewerkt om je schulden af te lossen, dan kan een crediteur verzoeken om een verlenging van de WSNP periode. De Rechter Commissaris kan dat verzoek honoreren als daarmee volledige betaling van de schuldeisers gerealiseerd kan worden. De totale WSNP periode wordt dan 5 jaar. En juist dát maakt een schuldsaneringstraject zo zwaar. Het duurt zo veel langer dan een faillissement.

 

“Maar,” hoor ik je al roepen, “bij een faillissement krijg je geen schone lei. De schulden blijven bestaan en de schuldeisers kunnen na het opheffen van het faillissement weer aan de deur staan.” Dat klopt. Maar hoeveel schuldeisers zullen dat doen? In de praktijk hebben vrijwel alle crediteuren aan het einde van het jaar de openstaande schuld afgeschreven op de post “dubieuze debiteuren”. Daar is in een beetje serieuze begroting ook rekening mee gehouden. Vergeet niet; jouw crediteuren zijn ook ondernemers. En jij hebt jouw ondernemersrisico te dragen, maar zij óók! En de meeste ondernemers schrijven een post gewoon af, omdat ze a) niet nog meer negatieve energie willen steken in het terughalen van die paar rotcenten en b) ze weten dat het hen óók kan overkomen. De enigen die je tot aan je dood blijven achtervolgen zijn de fiscus, het UWV en de Bank.

 

Het geld achter de schermen

Maar ik wil nog even terug gaan naar de verschillen tussen een curator en een bewindvoerder. De curator krijgt een redelijke vergoeding voor zijn werk. Die vergoeding wordt vastgesteld door de Rechter Commissaris, en hoe meer werk het faillissement met zich meebrengt, hoe hoger de vergoeding is die aan de curator wordt toebedeeld. De bewindvoerder daarentegen, moet het doen met een maximale vergoeding van ca. € 50,- per maand. De bewindvoerder heeft ook gewoon een bedrijf te runnen. Een bedrijf met huisvestingskosten, personeel, kantoorkosten etc. Laten we nu eens stellen dat een bewindvoerder, om zijn bedrijf rendabel te laten zijn, rekent met een uurtarief van € 100,-. Dat houdt in dat deze bewindvoerder maximaal een half uur per maand, ofwel 7 minuten per week, kan besteden aan het dossier van een saniet. Dat is net genoeg om de post te verzamelen en door te sturen! De bewindvoerder heeft 250 dossiers nodig om zijn praktijk draaiende te houden, hoeveel mag je daar dan van verwachten? Ik heb dan wel even lekker afgegeven op de apothekersdochter, maar eigenlijk kan ze daar ook niet zoveel aan doen. Wellicht dat dat verklaart waarom Miranda binnen een half jaar vertrekt naar TempoTeam.

 

De koning is dood, lang leve Lonneke

Toch probeert Lonneke, die dan het dossier van Miranda heeft overgenomen, haar werk wel goed te doen. Je weet wel hoe dat gaat. Net van school, je eerste baan, dan wil je wel even indruk maken op de baas. Dus als je dan na drie weken eindelijk je post krijgt, dan tref je van die kittige, kleine roze Post-Its op je post geplakt. “Weet u wel dat u geen nieuwe schulden mag maken tijdens de WSNP periode?” “Wilt u hierover contact opnemen?”. Ja, dat weet de saniet heus wel. Maar als Lonneke het dossier had gelezen, dan had Lonneke geweten dat je van 90% bijstandsniveau geen huurwoning van € 850,- en € 600,- vaste lasten kunt onderhouden. En dan heeft het gezin nog steeds niet gegeten! En een goedkopere huurwoning is je nog steeds niet toegewezen door de gemeente. Maar daar heeft ze geen boodschap aan. Nieuwe schulden zijn nieuwe schulden, en als de saniet niet heel snel zorgt dat hij het oplost, vertelt ze het lekker door aan de Rechter Commissaris die dan de WSNP intrekt en je alsnog failliet verklaart. Dertig procent van de schuldsaneringstrajecten haalt de eindstreep niet.

 

Pure speculatie: Waarom ondernemers een kleinere kans op een schone lei hebben

Ik kan er niet de vinger op leggen, ik ben geen onderzoek tegengekomen die mijn vermoeden bevestigt, maar ik denk dat die 30% vooral onder de ondernemers te vinden is. Ondernemers hebben vaak een redelijk inkomen, met een dito uitgavenpatroon. En niet alle uitgaven kun je van het ene op het andere moment terugschroeven. Je koopwoning moet eerst nog verkocht worden. Een hoge huur is niet zomaar in te ruilen voor een lagere. Het is een heel ander verhaal als Ma Tokkie al in een getto-flat woont, en de rekeningen van de Wehkamp niet meer kan betalen van haar bijstandsuitkering. Ik wil de situatie niet baggitaliseren, maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel. Als je al op een minimum bestaansniveau leeft, maar schulden hebt gemaakt bij postorderbedrijven, mobile telefoonaanbieders, één van de leenfabrieken van ome Dirk of op andere manieren probeert om je levensstandaard op te krikken, dan is de WSNP niet zo een hele grote stap. Ik weet zeker dat ik met bovenstaande stelling niet heel veel vrienden maak, maar gesprekken met bewindvoerders bevestigen wel dit beeld.

 

Werken kreng!

Het vergaren van vermogen om je schulden af te betalen heeft nog een onverwachte consequentie: Als je in gemeenschap van goederen getrouwd bent, dan ga je beiden de schuldsanering in. En dat betekent dat ook de partner van de saniet verplicht wordt 40 uur per week te weken. Als ik dit vertel aan de partners van ondernemers (en dat zijn dan veelal de vrouwen), dan reageren ze geschokt. “Maar dat kán helemaal niet, ik moet voor de kinderen zorgen”. Het is niet leuk om te doen, maar de enige manier om ze er van te doordringen dat dit menes is, is door advocaat van de duivel te spelen. En daar maak ik geen vriendinnen mee, kan ik je zeggen. Maar de werkelijkheid wordt wél zo zout gegeten. Het kan de bewindvoerder noch de Rechter Commissaris namelijk ene reet schelen waar je je kinderen dan dumpt. Dat de kinderdagverblijven werken met wachtlijsten van een jaar of drie en je ouders te oud zijn of te ver weg wonen om die kleintjes op te vangen is namelijk geen reden. Werken, kreng! En ben je toevallig universitair geschoold biochemicus en er is even geen baan te vinden in jouw vakgebied? Jammer, maar dan ga je maar kadavers uitbenen of zo (het koekjes inpakken is allang uitbesteed aan de sociale werkplaats en de Penititare Inrichting). En als je aangeboden werk niet aanneemt, dan is werkweigering een grond om je uit de WSNP te zetten en om te zetten in een faillissement.

 

De kortzichtigheid van Lonneke

Als je als ondernemer al in geen 15 jaar voor een baas hebt gewerkt, is de kans op een loonbetrekking heel klein. Maar ondernemen is uit den boze. En nee, ook geen uurtje-factuurtje werk waar je geen investeringen voor hoeft te doen. Zelfstandigheid houdt een vergroot risico in op het maken van nieuwe schulden, en dat hebben ze liever niet. Dat je met je consultancy of interim werk € 125,- per uur / € 21.000,- per maand bruto toucheert doet dan niet ter zake. € 21.000,- bruto per maand is € 10.500,- netto. Als je dan € 1.250 mag houden en dus € 9.250,- per maand op de boedelrekening kan doneren en dus binnen een jaar je schuld van een ton hebt ingelost... Tja, leg dat Lonneke maar eens uit. Dan is het toch wel lastig dat ze niet nét even beter had opgelet waardoor ze tóch in Leiden had kunnen studeren.

 

De gevolgen

Ik heb inmiddels heel wat ondernemers gesproken die failliet zijn gegaan of in de WSNP terecht zijn gekomen. En mijn conclusie is dat de WSNP als veel zwaarder wordt ondervonden dan een faillissement. Een jaar stilzitten als je geschoren wordt, dat kunnen de meesten wel. Drie jaar vechten tegen een systeem dat wordt bewaakt door potentiële intercedentes is heel andere koek. Veel ondernemers overwegen dan ook om de WSNP om te laten zetten in een faillissement. En dat is dan wel weer ondernemers eigen: Let's get it over with. Even door de zure appel heen bijten, een jaartje schrijven aan een nieuw businessplan en dan weer lekker knallen. Fuck it. Fuck Miranda, fuck Lonneke. Maar ja dan krijg je weer ruzie met je vrouw.

 

Veel ondernemers zijn binnen een paar maanden overspannen, naar de kloten. Ze kunnen alles en willen veel maar mogen niets. Ondernemen is zoeken naar mogelijkheden. Hard werken zijn ze wel gewend, maar beperkt worden in zijn bewegingsvrijheid is de grootste straf die je een ondernemer kunt geven. De gevolgen zijn daarom niet alleen emotioneel en psychisch. Hartaanvallen, exceem op plaatsen waar je het nooit zou verwachten (“nee schat, ik ben niet vreemd gegaan”), hoge bloeddruk, pillen om te kunnen slapen, pillen om wakker te blijven, pillen om niet je kinderen letterlijk achter het behang te plakken, verwijten van partners en van jezelf, (v)echtscheidingen... De enigen die er beter van worden zijn de maatschappelijk werkers en scheidingscoaches (ja die bestaan...).

 

Hoe voorkomen?

Zorg dat je bijtijds hulp inroept van een door de wol geverfde adviseur. Het is op het gevaar af dat me preken voor eigen kansel wordt verweten, maar daar waar OndernemersKlankbord de mogelijkheden niet ziet, kan een insolventiespecialist net het verschil uitmaken. Maar pas op: Er zijn commerciële aanbieders die je zonder kosten, of tegen een geringe bijdrage, kunnen helpen. Begrijp me goed, geen kwaad woord over NVVK schuldbemiddelaars. Die doen prima werk. Maar zoals het vaker gaat met gesubsidieerde dienstverlening; ze krijgen te weinig betaald door de overheid om écht een verschil te kunnen maken. Op een schuld van twee ton, krijgt een NVVK schuldbemiddelaar € 4.500,- om het probleem op te lossen. Het lijkt veel geld, zeker als je het niet kunt missen, maar voor dat geld kun je gewoon weg geen juridisch waterdichte onderhandelingen voeren met de schuldeisers, correspondentie voeren met deurwaarders en advocaten, aanschuiven aan de onderhandelingstafel bij de bank en en passant op late uren de ondernemer in kwestie uit een dip praten. De NVVK schuldbemiddelaars horen bij dezelfde club als de bewindvoerders. Oprechte mensen die je graag wíllen helpen, maar eigenlijk onvoldoende uren kunnen investeren om je te kunnen helpen.

 

Een NVVK schuldbemiddellaar kan je alleen helpen als je bent uitgeschreven bij de Kamer van Koophandel. Op dat moment ben je geen ondernemer meer, maar consument. En dan val je als consument onder de Wet Consumenten Kredieten. Een commercieel adviseur mág volgens die WCK geen schuldbemiddeling uitvoeren. Das ist verboten! Alleen advocaten, notarissen, deurwaarders en andere beëdigde notabelen kunnen je dan nog helpen. Én de NVVK leden natuurlijk. Op zich is dat een goede wet, ingeroepen na diverse excessen met commerciële schuldhulpverleners in de jaren '90 die er met de buit vandoor gingen en de consument met een nog grotere schadepost achter lieten dan ze voor de hulp van het bureau hadden op te lossen. Zolang je nog ingeschreven bent bij de Kamer van Koophandel kan een adviseur in het kader van Business-to-Business nog veel voor je betekenen. Goedkoper dan een advocaat, maar effectiever dan een NVVK schuldbemiddellaar.

 

Een insolventiespecialist kost geld, dat is waar. Maar als je als ondernemer tijdig inziet dat het niet meer gaat, en er is nog cashflow in je bedrijf, dan kan hij veel voor je betekenen. Helaas kom ik te vaak tegen dat de ondernemer niet wil inzien dat het niet meer goed komt. Ook op het HigherLevel forum verschijnen nog wel berichten als: "Ik heb een faillissementsaanvraag binnengekregen, wie kan me helpen?". Eerlijk gezegd ben je dan gewoon te laat. Een half jaar eerder was een faillissement wellicht nog te voorkomen geweest.

 

Wie zijn cijfers goed op orde heeft kan - als hij eerlijk tegen zichzelf is - heus wel zeggen of de lopende cashflow de uitgaven van de komende drie maanden kunnen dekken. Maar kom dan niet met long-shots als: "Als deze offerte nu doorgaat, dan ben ik uit de zorgen". Het gekke is dat in die situaties die ene offerte nooit doorgaat. De kans op het winnen van de postcodeloterij is ongeveer even groot. Maar je hebt er wel drie maanden op gehoopt, en de beslissing om hulp in te roepen drie maanden uitgesteld. En die drie maanden kunnen net het verschil betekenen tussen het bedrijf redden en kennismaken met Miranda en haar collega's.

 

Failliet gaan is geen schande, er alles aan doen om een faillissement te voorkomen al helemaal niet.

Link naar reactie

Aanbevolen berichten

  • 0

Hoewel ik inhoudelijk niet veel kennis heb (begint wel te komen als ik zo al deze berichten lees) valt me op dat WSNP erger is dan brandmerken. Los van de oorzaak van de sanering en of je als saniet er zelf echt schuld aan hebt, kom je er eigenlijk niet meer los van.

Raar eigenlijk, want mensen die verwijtbaar werkloos werden en een tijdelijke sanctie op hun WW hadden, kunnen later met gerichte begeleiding een nieuwe start maken, eventueel als zelfstandige met een flinke sloot subsidie.

Vergis ik me, of hebben 'we' in dit land een cultuur die ondernemers die failliet gaan of moeten saneren feitelijk als losers kenmerkt en ze daarmee als een moderne paria verder door het leven laat gaan?

Link naar reactie
  • 0

Goeie tip man! Op de site van Zembla lees ik niet dat het ook gaat over WSNP bewindvoerders. WSNP bewindvoerders beheren de rekeningen van hun cliënten niet, behalve dan de boedelrekening. Ik ga straks kijken en wellicht kan dit nieuw voer voor het boek worden. Een kijken of ik een afspraak kan maken met de producer.

 

Voor wie vanavond niet kijken kan klikt na de uitzending hier.

Link naar reactie
  • 0

Prettig lezen en alhoewel je de HEAO-MER mensen wel heel erg vervelend wegzet begrijp ik dat de realiteit zo kan zijn (als mede HEAO-er staken de opmerkingen alleen een beetje :))

 

De enigen die je tot aan je dood blijven achtervolgen zijn de fiscus, het UWV en de Bank.

Laten dat nou net de grootste schuldeisers zijn bij een gemiddeld MKB faillissement. Dus net als Benm vraag ik me af of een faillissement dan inderdaad wel zo'n goede oplossing is.

 

Beide systemen zijn in mijn ogen gedrochten, maar de bureaucratie van de WSNP lijkt me inderdaad heel ernstig. Toch zal de "schone lei" voor veel mensen de uiteindelijk doorslag geven denk ik.

 

De uitzending van Zembla ga ik zeker kijken als deze beschikbaar wordt via "uitzending gemist".

Overzichtelijke website statistieken van ICStats, Visitor Engagement praktisch toepasbaar!

Link naar reactie
  • 0

Hee Welleke,

 

Ik omschrijf alleen een stereotiep beeld van HEAO MERers die als bewindvoerder werken om het verschil duidelijk te maken met de drijfveren van een advocaat-curator. Aangezien jij wel een echte baan hebt zou ik me niet al te veel aangesproken voelen ;).

 

Ruben

 

bedoel je dat hij administrator is :p

Ik zit nu nog op school en het doet me goed om te horen wat ik al lange tijd deed vermoeden.

Door alle die "brede vakpakketten" waar je "alles" mee kunt worden is voor mijn gevoel de kwaliteit van een hbo opleiding aan het achteruit gaan. Ikzelf kies dan ook voor een vervolgopleiding op universitair niveau en wilde jou nog even een reus geven voor de bevestiging van die keuze!

Voor al uw bedrijfssoftware & ICT Oplossingen

www.webaxs.nl www.relaxs.nl www.comaxs.nl

Link naar reactie
  • 0

Geweldig verhaal Ruben,

 

Heb er ook de uitzending van Zembla nog eens op nagekeken en ik denk dat je die inhoudelijke discussie wel op je buik kunt schrijven, want dit is gewoon waanzin. Maw: je hebt keihard gelijk.

 

Is dat boek waar je het over had al gepubliceerd?

 

Het probleem mi is voornamelijk de kwaliteit van de uitvoerende mensen. Er wordt veel gerept over falend toezicht, van met name de kantonrechters, maar daarin wordt voorbij gegaan aan het aanlokkelijke systeem, waarin je als bewindvoerder de macht krijgt om gelden van anderen te beheren (en daarbij het eigen salaris eraf te romen). Dit trekt op geld beluste types aan en juist niet de mensen met enige sociale kwaliteiten. Tel daarbij op dat er geen toelatingseisen zijn qua opleiding, werkervaring en of antecedenten en je hebt het ideale mechanisme bedacht om de foute mensen zichzelf te laten selecteren.

 

Als je dan hoort dat de kantonrechters zeggen dat het een kwestie van vertrouwen is, zal er nog veel nagedacht moeten worden over de vraag wie we willen vertrouwen. De saniet (zoals hij genoemd wordt) geniet geen enkel vertrouwen (en wordt volledig afhankelijk gemaakt), daarvoor in de plaats stellen we (Lonneke) een bewindvoerder, die op geen enkele wijze heeft aangetoond betrouwbaar te zijn en bovendien de schijn tegen heeft.

 

Dit systeem bijt zichzelf in de staart en maakt waarschijnlijk niet de beloften waar, waarvoor het werd ingesteld. Dat kan ook niet anders, want als je niet vakbekwame mensen dit verantwoordelijke werk laat doen, heb je niet begrepen waar het over gaat, namelijk het helpen van mensen die het zelf even niet meer kunnen.

 

Bedankt voor het aan de orde stellen, ik hoop dat het iets uithaalt.

 

Henk de Greef

 

PS: Zembla : mms://bongo06.omroep.nl/ug-ondemand/wm70c2/id/VARA/serie/VARA_101163309/VARA_101179447/bb.20081116.asf

Link naar reactie
  • 1

Henk,

 

Dank je wel voor je compliment. Deze blogpost / HL-column heeft nogal wat stof doen opwaaien. Inmiddels heb ik diverse keren journalisten te woord gestaan die mijn artikel als uitgangspunt hebben genomen voor eigen onderzoek. Ik begin langzaamaan de indruk te krijgen dat iedere curator en bewindvoerder dit stuk gelezen heeft. Als ik een curator nu ontmoet en ik stel me voor dan is het vrijwel meteen: "Ja, maar ik ken jou.." ;D

 

Laatst nog een informeel gesprek met een paar mensen waaronder een advocaat, we kenden elkaar helemaal niet. En ergens in dat groepje begon iemand over faillissementen, en in het gesprek dat volgde had de advocaat het ineens over "die WSNP-meiden ... van die Lonnekes.... dan weet je wel wat voor types dat zijn.... " ***PROEST***

 

De Zembla uitzending ging overigens niet over WSNP bewindvoerders, maar over bewindvoerders die worden aangesteld als personen niet meer voor zichzelf kunnen zorgen en niemand in de familie die taak over kan/wil nemen. Kleine nuance...

Link naar reactie
  • 5

De Hel op aarde...Miranda’s en Lonneke’s…het is me wat. Knap geschreven, dat dan weer wel. Maar fictie en realiteit worden zo nu en dan flink door elkaar gehaald en de waarheid ligt wat mij betreft ergens in het midden.

 

Wie ik ben? Ik ben zo iemand die, inmiddels 4 jaar geleden, in zwaar weer terecht gekomen is. Ik ben zo iemand die nachten lang op dit forum verbleef omdat ik hopeloos op zoek was naar een antwoord; Hoe kom ik het beste en het snelste uit dit financiële onweer en hoe kan ik eindelijk weer eens gemotiveerd verder met mijn bedrijf.

Hoe zorg ik ervoor dat ik ondanks de vele deurwaarders en aanmaningen en bijbehorende slapeloze nachten toch mijn vak kan uitoefenen om geld te verdienen en stukje bij beetje uit die uitzichtloze situatie geraak?

 

Het is heel gemakkelijk om te roepen dat de WSNP de hel op aarde is, maar ik durf te beweren dat dit lariekoek is en ik kan het weten. De werkelijke hel is de weg er naar toe. Je hoeft niet bang te zijn voor een Lonneke of een Miranda, integendeel. Natuurlijk kun je pech hebben en een bewindvoerder treffen waarmee het niet klikt. Of een streber die over de rug van jou een wit voetje wil halen bij zijn leiding gevende, natuurlijk. Maar er zijn regels binnen de WSNP en beide partijen dienen volgens deze regels te handelen. Jij en de bewindvoerder. Verder niks. Lijkt mij duidelijk.

 

Het werkelijke gevaar ligt op de loer wanneer je doormoddert en met mensen in zee gaat die het “wel even voor je oplossen”. Van die mensen die zich voordoen alsof ze je willen helpen maar eigenlijk in eigen belang handelen. Hoe groter de schulden, hoe beter het is. Ze brengen gewoon op voorhand een percentage van het totaalbedrag in rekening bij de schuldenaar, terwijl ze heel simpel uit de getoonde administratie kunnen opmaken dat er echt niks is. En dat terwijl ze nog niks voor je hebben gedaan. Betaal je niet!? Dan kan ik niks voor je doen, is dan de boodschap. Schuldhulpverleners of insolventiespecialisten worden ze in de volksmond genoemd, ratten of wolven komt eerder in me op.

 

En de in noodweer verkerende ondernemer is een makkelijke prooi. Hij is al lam geslagen door alle ellende en klampt zich vast aan de mooie woorden van de man in pak in zijn dure kantoor. “Je krijgt rust in je kop zodat je je weer kunt richten op het belangrijkste: geld verdienen” of “ Het is niet zo erg als het lijkt, ik heb bedrijven met veel hogere schulden erboven op geholpen”. Woorden die je weer hoop geven.

Loze woorden bleek achteraf, de rust heb ik nooit gekregen. Pas toen ik toegelaten werd tot de WSNP. En het was wel degelijk zo erg als het leek en het werd alleen maar erger en erger.

Nee, doe mij Lonneke dan maar. Die heeft voor €45,00 euro per maand gezorgd dat ik uiteindelijk mijn leven weer op de rit heb.

 

Het is heel simpel eigenlijk, wanneer er geen orders meer in de portefeuille zitten, er nauwelijks tot geen cashflow meer is, je leveranciers stoppen met leveren en je brievenbus vol ligt met aanmaningen en beslagen dan heeft een minnelijk traject in principe geen zin meer. Het is al te ver. Ga nooit en te nimmer op dat moment nog met een geprivatiseerde schuldhulp in zee. Het zijn namelijk geen tovenaars. Het zijn gewoon ondernemers, en die willen geld verdienen. Over de rug van een ander.

 

Beter probeer je zelfstandig met je accountant of boekhouder een minnelijke schikking tot stand te brengen. Lukt dit niet zorg dan dat je aansluitend de WSNP in kan.

Ook ik heb geloofd dat je er alles aan moet doen om in ieder geval uit de WSNP te blijven, maar er komt een moment dat je niet anders meer kunt. Want failliet gaan lijkt een betere optie maar ik ken iemand die 8 jaar geleden failliet gegaan is, inmiddels gepensioneerd (68) en hij moet nog steeds elke rotcent boven de beslagvrije voet afstaan aan de schuldeisers. Uiteindelijk zal hij tot aan zijn dood moeten betalen en dan is er nog steeds een restschuld. De rest van je leven op bijstandsniveau leven terwijl je in de meeste gevallen in drie jaar wettelijk schuldenvrij kan zijn. Was ik de WSNP maar ingegaan, zegt hij nu. Hij is er toen voor weg gelopen en zit tot zijn dood op de blaren. Ik heb dat niet gedaan en ben over een maand schuldenvrij, en dat voelt goed. Verdomde goed zelfs!

 

De afgelopen 3 jaar zijn omgevlogen. Natuurlijk is het niet altijd even makkelijk en heb je weinig te besteden, jammer dan. Dat zijn de risico’s die ondernemen met zich mee brengt. Daarnaast zijn er zo vele gezinnen in Nederland die op bijstandsniveau of zelfs daaronder leven, dan kun jij als doorgewinterde ondernemer dat zeker wel overleven.

 

Ik denk dat we juist blij moeten zijn dat de overheid ons allemaal beschermt wanneer we het zelf niet meer kunnen. Door wat voor reden dan ook.

 

Failliet gaan is een optie, WSNP is een oplossing. Dat is het werkelijke verschil.

 

Kortom,

WSNP de hel op aarde?? Zou kunnen, maar niet voor mij.

 

Link naar reactie
  • 0

Ik heb dat niet gedaan en ben over een maand schuldenvrij, en dat voelt goed. Verdomde goed zelfs!

 

 

Super om te lezen! Uitzicht hebben op iets positiefs is zo belangrijk in het leven!

 

Het is heel gemakkelijk om te roepen dat de WSNP de hel op aarde is, maar ik durf te beweren dat dit lariekoek is en ik kan het weten

 

 

100% met je eens!

 

 

Maar helaas toch ook een kritische noot...

 

Je zegt:

 

 

Beter probeer je zelfstandig met je accountant of boekhouder een minnelijke schikking tot stand te brengen.

 

Bij een geringe schuld zijn daar wellicht wel opties voor,maar uit ervaring is dit niet een weg die je wilt bewandelen. Een enkele boekhouder/accountant zal daar ervaring in hebben en dit kunnen uitvoeren. Maar 99% van deze partijen heeft daar geen ervaring in en zit daar ook helemaal niet op te wachten. Een minnelijke sanering is niet zomaar even iets wat je opzet en uitvoert. Ook hierin zitten voorwaarden,eisen en gevaren die je de rest van je leven kunnen achtervolgen.

 

Tevens hebben kantoren als ons al goede afspraken met de meeste instanties,incassobureaus en deurwaarders dat als wij erbij komen voor begeleiding we standaard uitstel krijgen van verdere maatregelen en komt er een rustperiode om te werken aan een oplossing.

 

 

Het werkelijke gevaar ligt op de loer wanneer je doormoddert en met mensen in zee gaat die het “wel even voor je oplossen”. Van die mensen die zich voordoen alsof ze je willen helpen maar eigenlijk in eigen belang handelen.

 

Die zijn er zeker! Er is helaas niet echt een keurmerk oid voor de tak van dienstverlening.

 

 

 

Ze brengen gewoon op voorhand een percentage van het totaalbedrag in rekening bij de schuldenaar, terwijl ze heel simpel uit de getoonde administratie kunnen opmaken dat er echt niks is. En dat terwijl ze nog niks voor je hebben gedaan. Betaal je niet!? Dan kan ik niks voor je doen, is dan de boodschap.

 

De boekhouder zal dit ook echt niet voor niks doen. Die brengt net zo goed een bedrag in rekening,en ja,ook in deze situatie vaak vooraf betalen.

 

 

Ga nooit en te nimmer op dat moment nog met een geprivatiseerde schuldhulp in zee. Het zijn namelijk geen tovenaars. Het zijn gewoon ondernemers, en die willen geld verdienen. Over de rug van een ander.

 

 

Schuldhulpverleners of insolventiespecialisten worden ze in de volksmond genoemd, ratten of wolven komt eerder in me op.

 

Hier scheer je wel alle dienstverleners over een kam....

 

Ons kantoor werkt in 90% van de zaken in opdracht van gemeenten. En ja, die gemeente betaald dan ook onze kosten en kost het de ondernemer niets! Dat doet een gemeente niet zomaar,die vergoed echt geen ratten en wolven in dit vakgebied...

 

 

 

Het allerbelangrijkste is uiteraard dat jij over een paar weken je leven weer kan dirigeren zoals jij wilt! Belangrijkste is dat de overheid eens paal en perk stelt aan de malafide kantoren! Belangrijkste is dat wij alle 408 gemeenten zo ver krijgen dat zij kosteloze schuldhulpverlening aan ondernemers gaan aanbieden zodat ook deze doelgroep alle beschikbare hulp kan krijgen om OF door te starten OF een goede begeleiding naar een schuldenvrije toekomst(WSNP)!

 

 

Groet,

 

Danny

Link naar reactie

Maak een account aan of log in om te reageren

Je moet een lid zijn om een reactie te kunnen achterlaten

Account aanmaken

Registreer voor een nieuwe account in onze community. Het is erg gemakkelijk!

Registreer een nieuw account

Inloggen

Heb je reeds een account? Log hier in.

Nu inloggen
Hide Sidebar
  • Wil je onze Nieuwsflits ontvangen?
    Deze verzenden we elk kwartaal.

  • Wie is er online?
    9 leden, 270 Gasten

  • Breng jouw businessplan naar een higher level!

    Op dit forum worden alle onderwerpen m.b.t. ondernemerschap besproken.

    • Stel jouw ondernemersvragen
    • Antwoorden/oplossingen van collega ondernemers
    • > 75.000 geregistreerde leden
    • > 100.000 bezoekers per maand
    • 24/7 bereikbaar / binnen < 6 uur antwoord
    •  Altijd gratis

  • Ook interessant:

    Ook interessant:

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.