Over coaches, marketing en strategieën (eenmanszaak).

[hidds]

Beste allemaal!

 

Ik ben vrij jong begonnen met mijn bedrijfje (17 jaar) en inmiddels alweer een jaar of 10 met succes bezig. De omzetten stijgen, maar ik ben niet helemaal tevreden... en dat gaat niet zo zeer om het financiële plaatje, maar als je van s'ochtends 6 tot s'nachts half 3 werkt, incl. het weekend... dan doe je iets fout (je uurloon zakt dan flink :)).

 

1. Omdat ik altijd alleen heb gewerkt ben ik bang om een tunnelvisie te ontwikkelen en belangrijke / makkelijke verbeteringen in mijn werkstijl over het hoofd te zien. Zou een coach hierbij kunnen helpen, of moet ik gewoon dit forum vaker gebruiken? ;). Zijn er mensen die ervaring hebben met business coaches?

 

2. Daarnaast stel ik mijzelf momenteel de vraag hoe ik mijzelf moet presenteren naar de buitenwereld toe. Momenteel hanteer ik op mijn website bijv. termen als "ons" en "wij". Ik vertel niet explicitiet dat hier 20 man werkt, maar ik ontken het ook niet. De laatste tijd twijfel ik of het wellicht toch een meerwaarde is om gewoon duidelijk te vermelden dat het om een eenmanszaak gaat... probleem is... gaat dit klanten afschrikken? Wat is jullie ervaring hier in?

 

3. Ik verricht middels mijn bedrijf een hoop werkzaamheden voor grote bedrijven (AutoRAI, Pretparken, van der Valk). Dit gaat echter via opdrachtgevers die deze opdracht zelf hebben binnen gehaald. Dus ook al doe ik het werk "officiëel" is het hun klant (het betreft webdesign/webdevelopment projecten). Nu zou ik deze namen graag in mijn portfolio willen opnemen, wat ook mag van de opdrachtgever, als ik hun naam als opdrachtgever maar vermeldt. Maar de opdrachtgever is een "groot" bureau met 20 man...... hoe groot is de kans dan dat bezoekers van de website een opdracht uiteindelijk bij mijn opdrachtgever plaatsen? Hoe open kan / wil je tegenwoordig zijn bij dit soort werkverhoudingen?

 

Ik hoop dat mijn vragen duidelijk zijn en in het goede forum zijn geplaatst. Zo niet, dan verneem ik dat uiteraard graag!

 

Alsvast bedankt!

 

Chris

[R.I.P. - Fred Wiersma]

1. Er zijn wel verschillende typen business coach op dit forum actief. Kijk eens onder columns naar wie jou daar aanspreekt; kijk in hun profiel of ze ook coaching aanbieden. Daarnaast raad ik je aan veel te lezen op andere delen van dit forum. Coaching is zeer effectief, en het is niet voor iedereen. Vorm je eigen mening ;). Dat kan trouwens vaak gratis, veel coaches doen een 1e gesprek gratis ook om te bepalen of het wederzijds klikt, dt is nl essentieel in een coachingstraject.

 

2. Ook hier zijn de meningen verdeeld. Het hangt o.a. van je branche af. Als je je als 'wij' wilt presenteren kun je ook iets opnemen over de mensen met wie je samenwerkt (bijv andere ZZPers).

 

3. Wees zo open mogelijk en wees niet bang. Stel dat klant X via jouw site bij Y uitkomt, dan had hij blijkbaar meer behoefte aan Y dan aan jou. Je hebt niets verloren. Ik ben een sterk voorstander van het aanbevelen van andere partijen, ook op mijn eigen website (noot: die moet ik nodig aanpassen ;)). Nog extremer: beveel je concurrent aan als je vindt dat die iets specifieks beter doet dan jij!

[Henk de Greef]

Over Ons en Wij, wordt veel nagedacht. Ons geeft een grotere uitstraling dan je werkelijk bent. Het is eigenlijk een leugentje om bestwil. Tegenwoordig neemt niemand het je kwalijk als je jezelf zo presenteert, want ergens doen we ons allemaal een beetje groter voor dan dat we zijn. Maatschappelijk geaccepteerd liegen, heet dat.

 

Toch blijkt, zodra je met de klant in contact komt, als snel dat het gaat over een éénmansbedrijf. Het kan dan een bewijs van leugenachtig gedrag zijn, als blijkt dat je presentatie op de website niet waarheidsgetrouw is. Wie garandeert dan, dat andere claims die je maakt, wel op realiteit berusten?

 

Zelf ben ik er een voorstander van om open en direct te communiceren. Het werkt niet altijd in je voordeel, maar voorkomt wel dat je voortdurend de schijn moet ophouden om niet door de mand te vallen. Wie veel liegt, moet veel onthouden. Wie open en eerlijk naar buiten komt, kan gewoon zichzelf zijn en blijven.

 

Groet,

Henk de Greef

 

[poirot]

Beste allemaal!

 

Ik ben vrij jong begonnen met mijn bedrijfje (17 jaar) en inmiddels alweer een jaar of 10 met succes bezig. De omzetten stijgen, maar ik ben niet helemaal tevreden... en dat gaat niet zo zeer om het financiële plaatje, maar als je van s'ochtends 6 tot s'nachts half 3 werkt, incl. het weekend... dan doe je iets fout (je uurloon zakt dan flink :)).

Als je een eigen zaak opstart ben je daar over het algemeen méér uren mee bezig, dan als je als loontrekkende aan de slag gaat. Het is dan ook van belang dat je je job heel graag doet.

Mijn persoonlijke record staat op 48 uur doorwerken met nauwelijks pauze. Dan val je letterlijk als een blok neer ;D

 

Om dit aan te pakken kan je, afhankelijk van de opdrachten, zoveel mogelijk automatiseren. Daarvoor moet elk onderdeel apart benadert worden en kijk dan waar je de procedure kan herzien. Zo werk ik bv met macro's die bepaalde taken afwerken zonder mijn tussenkomst...

 

...

2. Daarnaast stel ik mijzelf momenteel de vraag hoe ik mijzelf moet presenteren naar de buitenwereld toe. Momenteel hanteer ik op mijn website bijv. termen als "ons" en "wij". Ik vertel niet explicitiet dat hier 20 man werkt, maar ik ontken het ook niet. De laatste tijd twijfel ik of het wellicht toch een meerwaarde is om gewoon duidelijk te vermelden dat het om een eenmanszaak gaat... probleem is... gaat dit klanten afschrikken? Wat is jullie ervaring hier in?

 

3. Ik verricht middels mijn bedrijf een hoop werkzaamheden voor grote bedrijven (AutoRAI, Pretparken, van der Valk). Dit gaat echter via opdrachtgevers die deze opdracht zelf hebben binnen gehaald. Dus ook al doe ik het werk "officiëel" is het hun klant (het betreft webdesign/webdevelopment projecten). Nu zou ik deze namen graag in mijn portfolio willen opnemen, wat ook mag van de opdrachtgever, als ik hun naam als opdrachtgever maar vermeldt. Maar de opdrachtgever is een "groot" bureau met 20 man...... hoe groot is de kans dan dat bezoekers van de website een opdracht uiteindelijk bij mijn opdrachtgever plaatsen? Hoe open kan / wil je tegenwoordig zijn bij dit soort werkverhoudingen?

"ons" en "wij" slaat ook op de partners. Ook als je af en toe iemand aanneemt voor een opdracht, dan is het gebruik van die termen ook juist. Maar als je altijd alleen werkt, dan ligt het anders.

 

In mijn geval werk ik met partners waaraan ik bepaalde taken uitbesteed. Op deze manier bespaar ik enorm op de kosten, doordat ik geen personeel moet aannemen, en mijn prijs kan dan ook omlaag. Ik gebruik "wij" en "ons", maar vermeld ook dat er met partners gewerkt wordt.

Persoonlijk werk ik ook het liefst met dergelijke bedrijven, omdat het effect heeft op mijn eindprijs.

 

Een voorbeeld van een grote bedrijf VS eenmanszaak (algemeen bekeken):

Toen ik als loontrekkende aan de slag ging voor een Belgisch bedrijf die zich bezighoudt met SEO, webdesign/webdevelopment en webhosting, was het eerste waarover de klanten klagen, de prijs. Indien ik dezelfde prijzen zou hanteren, dan zou het betekenen dat ik maar 3-4 klanten per jaar nodig heb om een mooi omzet te behalen, en ook nog eens een overschot aan tijd.

In de prijs zit natuurlijk de vele (waarvan een deel naar mijn mening overbodig) personeelsleden, het aantal wagens voor het sales team die up to date gehouden wordt, het grote kantoor, de dure look om potentiële klanten te overtuigen van hun succes,...

 

[hidds]

Hartelijk dank voor de reacties! Wordt gewaardeerd!

Je merkt wel dat er veel verschillende meningen over de stellingen bestaan; waarschijnlijk ook de aanleiding voor mijn twijfel.

 

Persoonlijk neig ik ook naar het bieden van openheid & eerlijkheid. Ok, je bent een eenpitter, maar dat kan inderdaad juist in je voordeel werken als je kijkt naar het kostenplaatje. Het open & eerlijk opnemen van mooie projecten in je portfolio kan helpen aantonen dat je toch aan flinke / professionele projecten werkt. Dit zou een reden kunnen zijn om de projecten, ondanks de vermelding van de opdrachtgevers (welke ongeveer in dezelfde branche zitten), toch te tonen.

 

Het blijft risico's nemen... wat lastig is als je wel van het inkomen uit je bedrijf afhankelijk ben ;).

Ik denk dat ik deze werkwijze toch een kans ga geven.

[CHR!S]

Zelf als startend ondernemer ben ik ook aan het brainstormen over mijn communicatie richting de (potentiële) klanten. Dankzij een ruime horeca-achtergrond ben ik nu erg gefocusd op persoonlijke service en een hospitality gevoel richting leveranciers en klanten.

 

Een idee dat bij mij op is gekomen, wat misschien ook voor jou toepasbaar is. Dat is door je eigen gezicht letterlijk te gebruiken als het gezicht van het bedrijf. Dit kan je dus doen met een voorwoord op je eigen website, van jezelf. Stel jezelf voor als diegene die het allemaal regelt. Je hoeft niet de tekst eenmanszaak te gebruiken. Als er een klant namelijk op je site komt, met een grote opdracht dan zal deze snel afhaken bij het lezen over een eenmanszaak. Wanneer jij genoeg freelancers of andere bedrijven kan inzetten, om toch deze grote opdrachten uit te voeren.

 

(voorbeeld) In je tekst kan je dat doen door.. "Ik zal namens Sky Training ervoor zorgen dat er op een op persoonlijke en unieke manier uw wensen in kaart worden gebracht. Zodat u dankzij Sky Training duidelijk verbetering zal zien in uw manier van presenteren.

 

Een goed idee is om jezelf duidelijk als communicator in het bedrijf te zetten. Hoe jij verder de opdrachten uitvoert, gaat niemand wat aan. Je ziet dat dit vaak al gebeurd bij eenmanszaken die training geven. Zie bijv. Edo van Santen. Denk dat je een unieke benadering hebt, wanneer je dit ook in de IT branche gebruikt.

[Annedien Hoen]

Zo te horen ben je gewoon bang om fouten te maken en hou je daarom alles bij het oude.

Je bent daar dusdanig goed in (de controle houden) dat grote opdrachtgevers op je durven te vertrouwen, maar ondertussen zit je klem in een situatie zonder ademruimte of groeimogelijkheden omdat je al je capaciteit daarvoor nodig hebt. Je zit dan constant in overdrive, dat vreet energie en zorgt er ook voor dat je twijfelt, onzeker wordt, geen keuzes maakt.

 

Of niet? ;D

 

[hidds]

Klopt, als ik hier niet onzeker over was, dan was het stellen van vragen hierover niet nodig geweest :).

 

Je merkt op een gegeven moment gewoon dat je toch niet helemaal lekker in je vel meer zit, door de enorme druk, gigantische werktijden (18 uur per dag / 126 uur per week is geen uitzondering meer) en constante focus op lopende projecten (geen tijd om zaken even te reflecteren).

 

Daarbij komt dat je je soms "krampachtig" vast houd aan de huidige situatie / huidige klanten, want je kan er in principe toch aardig van rond komen? Bij een gesprek met de bank komt dan echter wel naar voren dat je met de gelopen uren het 3 of zelfs 4-voudige zou moeten verdienen en je nu bijna beter in loondienst kan gaan ;).

[retail]

Ik zou maar eens na gaan denken over je prijzen en deze omhoog gooien.

 

Als je je prijzen goed berekend dan zou je met minder uren meer over moeten houden.

Het is altijd een moeilijke stap je prijzen omhoog te gooien i.v.m. de evt. gevolgen maar als ik het zo lees is dat bij jouw echt een noodzakelijke stap.

[hidds]

Mijn probleem is niet mijn uurprijs, maar de hoeveelheid uren die ik reken. Dit zijn er regelmatig te weinig en ik zeg te snel "dat doe ik wel even". Maar dat komt in principe op hetzelfde neer ;).

 

Zonder hoog van de toren te willen blazen; ik weet dat ik goed ben in wat ik doe. De communicatie hierover naar de buitenwereld is voor mij een probleem... ik durf hier geen stappen in te maken en zit al enigszins in vastgeroest (de door mijzelf gevreesde tunnelvisie).

 

Voor mijn gevoel moet ik de stap maken naar openheid, en naar het gewoon vermelden van partners en open discuseren over de gemaakte kosten tegenover de gevraagde beloning, etc. Mijn angsten zijn echter dat ik alles wat er tot nu toe opgebouwd is mee verloren kan gaan ;). Risico van het vak, maar of ik het durf te nemen...twijfel twijfel.

Keuzes zijn een probleem.

 

[Annedien Hoen]

Misschien dat een "persoonlijke" coach dan een beter idee is dan een business coach want dit klinkt als iets dat in jouw persoonlijkheid zit, niet zozeer in je "business". Je kunt wel aan je business gaan sleutelen maar daar los jij je onzekerheid, besluiteloosheid en neiging tot ja-zeggen niet mee op.

[R.I.P. - Fred Wiersma]

Mijn probleem is niet mijn uurprijs, maar de hoeveelheid uren die ik reken. Dit zijn er regelmatig te weinig en ik zeg te snel "dat doe ik wel even". Maar dat komt in principe op hetzelfde neer ;).

 

Aha, een impulsieveling. Eerst die gewoonte maar eens afleren. Elke vraag om verandering is meerwerk. Meerwerk moet geschat worden, gecommuniceerd, afgesproken, en daarna pas uitgevoerd. Even of niet ;).

 

Zonder hoog van de toren te willen blazen; ik weet dat ik goed ben in wat ik doe. De communicatie hierover naar de buitenwereld is voor mij een probleem... ik durf hier geen stappen in te maken en zit al enigszins in vastgeroest (de door mijzelf gevreesde tunnelvisie).

 

Ik zie niet goed wat het probleem hier is? Vertel wat je kunt. Laat het zien door de resultaten en / of aanbevelingen van je klanten.

 

Voor mijn gevoel moet ik de stap maken naar openheid, en naar het gewoon vermelden van partners en open discuseren over de gemaakte kosten tegenover de gevraagde beloning, etc. Mijn angsten zijn echter dat ik alles wat er tot nu toe opgebouwd is mee verloren kan gaan ;). Risico van het vak, maar of ik het durf te nemen...twijfel twijfel.

 

Alles verloren? Ach dat zal wel meevallen. Als je meer gaat rekenen (alleen al de echt gewerkte uren) zullen de klanten in eerste instantie wel wat schrikken misschien. Maar je kunt dit ook langzaam opbouwen. Stel dat je nu 50% van de echt gewerkte uren doorberekent. Voer dat eerst eens op naar 60%. Wat gebeurt er met de klanten? Rennen ze weg? Zo niet, dan naar 70%. Etc.

 

Keuzes zijn een probleem.

 

Totdat je gekozen hebt en de oplossing je bevalt ;). Ja er is een risico dat je een verkeerde keuze maakt. So what? Kies opnieuw.

 

[P.J.]

Ik kan me de zorg van de TS wel voorstellen. In feite werkt hij als onderaannemer en heeft op het belangrijkste deel van zijn bedrijfsvoering geen enkele grip. Hij wordt door zijn "aannemer/opdrachtgever" volgeduwd met werk, dat hij waarschijnlijk goedkoper levert dan wanneer die aannemer het door zijn eigen personeel laat uitvoeren. In feite is dit een heel gevaarlijke en fragile situatie. Door de grote hoeveelheid werk krijgt de TS geen enkele kans om alternatieven op te bouwen en als zijn opdrachtgever besluit om geen gebruik meer te maken van zijn diensten, valt hij helemaal terug. Dat kan het resultaat worden van het feit dat hij nu gaat nadenken en wijzigingen in zijn situatie wil gaan maken, hetgeen heel normaal is. Het zou verstandig zijn als hij niet meer dan 50% van zijn beschikbare tijd aan opdrachten voor deze opdrachtgever gaat besteden en zelf een breder vlak aan klanten op gaat opbouwen. Als hij dat niet doet komt er een dag dat het bijltje valt.

[djluc]

Klinkt bekend!

 

Hoe zit het met je verantwoordelijkheden? Werken je mensen op eigen verantwoordelijkheid aan de projecten of zit daar een manager tussen o.i.d? Of komt uiteindelijk elk issue bij jou terecht?

[hidds]

Ikzelf beschik niet over andere mensen/werknemers, alles ontwikkel ik met mijn eigen 2 handen.

Over verantwoordelijkheid e.d. heb ik geen goede afspraken met opdrachtgevers (tot het natuurlijk fout gaat *zucht* ;)). Sterker nog, ik beschik niet over algemene voorwaarden en heb pas sinds enkele weken (na 10 jaar!) echt net briefpapier e.d.

 

Dit alles binnen het bewustwordingsproces waar ik momenteel in zit :)

[djluc]

Aha, ok ik had je eerste bericht niet goed gesnapt en dacht dat je met 20 man zit!

[Anthana]

Hoi Chris,

 

Niemand heeft dit nog gezegd, maar ik vind het hartstikke goed van je dat je op je 17e met je bedrijf bent begonnen. Je draait al tien jaar en je hebt genoeg werk. Je eigen website ziet er heel professioneel uit.

 

Doordat je zo jong bent begonnen, ben je in bepaalde opzichten in je "pioniersfase" blijven hangen. Het wordt nu tijd om een aantal zaken professioneel aan te pakken. Je schrijft dat je zelfs geen Algemene Voorwaarden hebt opgesteld. Ik raad je aan om dat zo snel mogelijk te doen. Je opdrachtgevers weten dan waar ze aan toe zijn en jij ook (als je je er zelf tenminste aan houdt!). Het opstellen van Algemene Voorwaarden dwingt je om over je eigen werkwijze/aanpak na te denken. Kijk rond op het net en laat je inspireren door de Algemene Voorwaarden van collega-webbedrijven.

 

Stuur jij je opdrachtgevers een offerte? Zijn je offertes wel concreet genoeg? Heb je voor jezelf helder wat meerwerk is en wat je als 'service' doet? Hier zijn niet altijd vaste regels voor te geven. De ene opdrachtgever is nu eenmaal waardevoller dan de andere ...

 

Veel succes!

Lonette Wiemans

 

 

[hidds]

Hoi Lonette,

 

Ik ben mezelf erg bewust dat ik enigszins ben blijven hangen in de werkwijze van 10 jaar geleden. Ik ben mijn hele huisstijl aan het omgooien, incl. de website (dank voor het compliment ;)) en ook het briefpapier wordt nu geregeld. Niet omdat ik niet wist dat ik dat eens moest gaan doen, maar het is er gewoon nooit van gekomen.... druk druk druk. Hetzelfde geldt voor die algemene voorwaarden, hoewel dat wel iets noodzakelijker is *kuch*. Het wettelijke vangnet is hiervoor niet sterk genoeg ;).

 

Wat betreft de offertes; In de regel ontwikkel ik systemen en software voor andere webdesignbureaus door het hele land. Ik werk hier zo veel mee, incl. hele kleine opdrachtjes (1 uur of minder zelfs) dat er meestal geen prijsopgave nodig is, dit gaat meestal op nacalculatie. Alleen bij grotere projecten gaat er dan per e-mail een eenvoudige prijsopgave die kant op.

 

Ik ben er ook wel enigszins trots op dat ik zo vroeg ben begonnen en dat het me uiteindelijk ook vrij aardig gelukt is... maar je kijkt soms wel eens om je heen (vrienden en familie) en dan twijfel je soms nog wel eens of je de goede keuze hebt gemaakt. Denk aan hypotheken (3 (goede) jaarcijfers) en andere ontberingen ;).

 

Groetjes!

 

Chris

[Joost Schravendeel]

Zo herkenbaar.

 

Ook begonnen op mijn 17e maar nog lang geen 10 jaar onderweg en (gelukkig) ook niet zolang blijven hangen waar ik ooit begonnen was.

 

Ik maakte websites vanaf mijn slaapkamer (bij mijn ouders thuis). Ging om 8 uur aan het werk wat, geloof het of niet, ik had wel een stagair die zijn stage liep op mijn slaapkamer. Hele dag bezig met de opdrachten die we samen konden maken en 's avonds ging ik alle mailtjes beantwoorden van de opdrachtgevers. Ik was 17 dus vond 3000 euro omzet per maand meer dan prima, af en toe een uitschieter naar boven waardoor ik impulsaankopen zoals mini-bikes en computers maandelijks kon doen.

 

Op een gegeven moment maakte ik héél veel kleine websites voor bedrijfjes uit de regio. Toen er een dag kwam dat ik echt véél meer opdrachten aan had genomen dan ik zelf kon bouwen ging ik op zoek naar 'partners' die werk uit handen konden nemen. Hetzelfde niveau moest gewaarborgd blijven dus ik koos heel zorgvuldig uit wie (ook uit mijn eigen contactenkring) de websites namens mij mochten bouwen. Toen bleek dat er gewoon helemaal niemand was die professioneel kon bouwen voor mijn prijzen en ik realiseerde me ook dat mijn business totaal niet schaalbaar was en dat niet kon zijn waar ik mijn school voor had verlaten.

 

Ik heb per direct mijn prijzen verviervoudigt. Ik had het voordeel dat ik destijds veel samen deed met iemand die wel enkele van de klanten wilden houden die sowieso bij mij weg zouden gaan na deze prijsverhoging. Maar het was veel opvallender hoeveel klanten gewoon nog altijd (3 jaar na de prijsverhoging) nog steeds klant zijn.

 

Het is heel vervelend om sommige klanten vaarwel te moeten zeggen maar ik heb het ze allemaal onder het genot van een drankje kunnen uitleggen. Ik was inmiddels een hobby-bedrijf ontgroeid maar mijn prijzen waren wel blijven steken, ik kon onmogelijk opschalen en/of een serieus leven bekostigen met het huidige businessmodel.

 

Het aannemen van personeel en verhuizen naar een kantoor (2e inmiddels) was wel een (hele) grote en spannende stap. Maar toen één van mijn personeelsleden zijn Opel kon inruilen voor een (bescheiden) BMW was ik bijna net zo trots als hijzelf. Op deze manier blijf ik de komende tig jaar nog genoeg energie hebben om te ondernemen.

 

Eigenlijk wil ik zeggen dat het verhogen van tarieven en het professionaliseren de beste stap is geweest die ik tot nu toe heb gemaakt. Iedere zondagavond ben ik blij dat als ik wakker wordt het weer een werkdag is.

[hidds]

Ach het klinkt nu allemaal heel dramatisch, maar de omzet stijgt elk jaar nog leuk, heb pas begin 2007 mijn studie hogere informatica afgerond, dus ik ben nog niet heel lang full-time bezig (alhoewel je de uren soms wel haalde naast de studie ;)). Leuke klanten en leuke projecten, maar ik rij nog wel in een smart ;).

 

Het is gewoon tijd voor de volgende stap... en daar probeer ik me wat op te orieënteren en KEUZES MAKEN!

 

Mocht je nog een goede programmeur nodig hebben trouwens.... ;)