• 0

Herrie met jezelf, mag dat hier ook?

Kort voorstellen. Man, 40, bijna 11 jaar eigen bedrijf. Klein bedrijf, maar 11 jaar winstgevend. Altijd winstgevend (in het magerste jaar een paar procent, in de meeste jaren tientallen procenten).

 

Toch is de drive weg. De fun ontbreekt. De ambitie om te knallen is niet meer. Wat zijn de symptomen?

 

- futloos, weinig energie om dingen op te pakken, nieuwe projecten beet te pakken. In tegenstelling tot vroeger, geen of veel minder interesse om me te verdiepen in nieuwe ontwikkelingen.

- concentratieproblemen, moeite om mezelf te concentreren op een pakketje werk, op dagen dat ik alleen moet/mag werken, komt er nagenoeg niks uit mijn handen.

- desinteresse, klanten interesseren me niet (meer), ik wacht tot ze aan mij vragen hoe het er voor staat, ipv pro-aktief te handelen. Hierna pak ik het wel op, en weet ik het weer recht te breien. Vooral door ervaringen uit het verleden wordt het wel gepikt, maar hoe lang gaat dit duren?

- sociaal verbergen, afgelopen week een afspraak verzet omdat ik 'geen zin had'. Met smoesje afspraak maand uitgesteld, wordt wederom door klant gepikt.

 

Het lijkt alsof ik op ramkoers lig. Wachten tot er ergens een conflict gaat optreden. Tot een grote klant opstapt, of een vervolg-opdracht niet wordt gegund.

 

Ben nu ruim 10 jaar ondernemer, en heb financieel een buffer van bijna 20 jaar opgebouwd als ik mijn huidige jaarsalaris pak. Financieel onafhankelijk zijn was altijd een grote drijfveer, maar die is eigenlijk wel bereikt. Niet helemaal, maar toch.

 

Ook zakelijk is er financieel geen probleem. Er is nul komma nul vreemd vermogen, en er is in 2009 al voldoende omzet en orderportefeuille om het jaar winstgevend af te gaan sluiten. De klantenkring is beperkt, maar bestaat uit jarenlange relaties bij voornamelijk grote bedrijven tot multinationals.

 

En toch. De drive is weg. Ik vind het zelf uitermate storend dat het op deze "automatische" piloot blijft draaien. Zelfs in deze tijden, waarin alle klanten toch op de kleintjes letten. En dat ik in feite op halve, misschien zelfs wel, kwart kracht het geheel makkelijk draaiende houd. Nog steeds met nette winstmarge.

 

Aan de andere kant ben ik veel tijd bezig met onzinnige plannen. De hele boel maar liquideren, de centen op de bank, en met vrouw en kind een guesthouse beginnen op bijv. Curacao of Bonaire. Als ik echter serieus nadenk over zo'n optie, dan vrees ik dat ik bij klant 25 - die enthousiast reageert dat ie zo jaloers is en het wel wil overnemen - kribbig zal reageren dat hij echt niet zo origineel is.

 

Ook heb ik al een gedetailleerde planning en berekening gemaakt om er met zijn allen maar 1 jaar van tussen te trekken. Via lente en zomer op het zuidelijke halfrond, naar lente en zomer op het noordelijke halfrond. Al ben ik van mening dat ik dan de problematiek een jaar vooruit schuif. Plus alle praktische problemen (middelbare school, jaar vrij?, werk van mijn vrouw). Ik heb ze beiden al doorgerekend :-), schijnbaar is daar de concentratie wel voor aanwezig.

 

Overspannenheid en/of burn-out. Dat zijn de mogelijkheden die ik op dit moment serieus beschouw. Als ik op internet bekijk wat de kenmerken zijn, dan herken ik me wel in enkele, maar zeker niet in alles. Slapeloosheid? Nog nooit last van gehad. Geen zin, futloos, geen concentratie, dat is er wel.

 

Mid-life crisis is ook een optie. Ben bijna altijd wel een beetje voorlijk geweest. Het zou zeker nog enige jaren moeten duren, maar het is een mogelijkheid. Het uit zich bij mij dan in elk geval niet in buitenechtelijke relaties :-).

 

Ik kan de reacties op dit bericht al een beetje voorspellen, vooruitlopend dan:

 

"Voldoende financiele armslag, ga er een tijdje tussenuit."

 

Ik ben het bedrijf. Zonder mij kan ik net zo goed liquideren. (momenteel bv met 2 werknemers, enkelen free-lance). Klanten huren ons in, omdat ik er zit. Het klinkt misschien arrogant, maar ik ben er van overtuigd dat ik het prototype van "Die vent én zijn tent" ben. En daarnaast is er zeker het verantwoordelijkheidsgevoel. Ik verschaf werk en inkomen voor anderen, met partners en kinderen.

 

"Zoek een vervanger"

 

Dat is een serieuze optie. Ik heb nu 100% van de aandelen en ik zou zonder meer bereid zijn om - indien het een geschikte kandidaat betreft - daar gezamenlijk mee op te trekken, en bij geschiktheid die aandelen te verdelen. Om aansluitend zelf weer inspiratie te zoeken in nieuwe dingen, uitdagingen, misschien zelfs sabatiical, studie op te pakken (eindelijk eens een papiertje halen). Binnen de huidige medewerkers zitten ze niet. Ze zijn betrokken, maar willen toch gewoon de zekerheid van die baan.

 

Maar, hoe vind je wel zo iemand? Zie dan weer eerdere rijtje: sociaal verberg gedrag, futloos, desinteresse. Zie dan maar eens iemand te vinden die je kan enthousiasmeren om er vol in te gaan.

 

"Verkoop de boel, en volg je gevoel"

Tsjaa, het rijmt zelfs, maar eerlijk gezegd verwacht ik niet dat daarmee het probleem is opgelost. Verkopen zou ik volgens mij moeten doen op het moment dat ik nog volop er in zou willen knallen, niet op dit moment.

 

Wat ik mij afvraag?

- Wie herkent dit, zoja, hoe kwam je er in, en belangrijker: er weer uit?

- Tips en truuks om de lol in het ondernemen er weer in te krijgen?

 

Groet!

Wonderland

 

 

 

Link naar reactie

Aanbevolen berichten

  • 0

Ik herken dit globaal gezien. Zelf heb ik snel hetzelfde probleem namelijk en daarom ben ik ondernemer geworden. Zodat ik zelf kan bepalen wanneer ik wat doe en wanneer ik de verandering opzoek. Zorg dat je iets gaat doen waar nu je interesses liggen! Ja jij bent het gezicht van je bedrijf nu maar zo werkt het niet en bovendien ben jij de ondernemer en dus de baas.. Wees dan ook een ondernemer en onderneem de verandering die nodig is op een voor jou zo effectief mogelijke manier. Aan je cijfers te zien heb je blijkbaar de middelen om in ieder geval te doen wat je leuk lijkt. Is zoiets er ook? Iets waar je je op wilt storten?

 

Vele ambitieuze jonge ondernemers hebben die middelen niet en zijn misschien wel jaloers op jou "luxe" probleem. Je kan er dus ook voor kiezen om te gaan investeren in zulke ondernemers.

 

Waar ik mee bezig ben is een breed bedrijf aan het opzetten waardoor ik me op veel verschillende activiteiten kan gaan storten, misschien is dit ook iets voor jou?

 

In welke branche zit je momenteel?

 

Vriendelijke groet,

 

Leon

www.LeonPals.com & www.Twitter.com/LeonPals

www.Zwirt.com & www.twitter.com/Zwirt

Link naar reactie
  • 0

@wonderland,

 

Je hebt veel bereikt, en nu de lol en de passie verloren in wat je doet. Dat is wat ik er uit lees. Ik lees niet dat je overspannen bent.

 

De oplossing klinkt simpel: vind je passie weer terug. Ja, maar hoe dan? Daar zijn verschillende mogelijkheden voor die er toch op neer komen dat je bij jezelf kijkt naar wat jou beweegt, en wat jij anders wilt dan dat je nu hebt. Niet dat wat je nu hebt slecht is, tenslotte heb je jarenlang daar wel je passie in gevonden, maar is het nu tijd voor iets anders.

 

Om dit proces voor jezelf te versnellen kan ik je aanraden een coach te zoeken. Je kan dat ook doen met een goede vriend(in), je partner of familielid. Het nadeel daarvan is dat hun agenda deels anders kan zijn dan die van jou. Ook hebben ze al een bepaald beeld van je, wat hun objectiviteit in de weg kan staan.

 

Een coach heeft geen andere agenda dan de jouwe, en kan objectiever dan de mensen in je leven met jou werken.

r.i.p. Fred Wiersma | IN MEMORIAM

Link naar reactie
  • 0

Je had er een column van kunnen maken, een héél herkenbaar probleem.

Persoonlijk krabbel ik net weer uit zo'n fase, ook ik had hulp ingeroepen van een medeforumlid ondanks dat ik een einzelganger ben.

De coach is nu net op vakantie en we zouden na zijn vakantie aan de gang gaan, gelukkig ben ik er voor mezelf uit en heb zijn hulp niet meer nodig.

 

Zonder uitdaging is er geen spanning en zonder spanning wordt het allemaal erg saai.

Zoek naast je huidige werkzaamheden een nieuwe uitdaging dat werkt voor mij goed, ik wilde eerst alles over een nieuwe boeg gooien maar waarom zal je een goede onderneming afstoten.

 

Alleen al het vinden van een gat in de markt is zo'n tijdrovende bezigheid dat je geen tijd meer heb om je bezig te houden met andere zaken.

Ook het buitenland verhaal is heel herkenbaar, wij gaan ooit ook eens maar is dat wel zo zaligmakend?

 

Neem eens een tijdje overal afstand van en geniet eens een dag of 14 van je gezin en je zal zien dat je je weer stukken beter voelt.

 

Link naar reactie
  • 1

Heel verhaal en ik ben het met de anderen eens: zoek een coach, praat met meerdere coaches en kijk wie van hen jou triggert. We hebben hier een paar goeie, Fred, Annedien, Henk, Ruben en waarschijnlijk vergeet ik er een paar.

 

Ik wil me maar even beperken tot je twee vragen:

 

Ik herken je verhaal deels. Ik wil namelijk altijd nieuwe uitdagingen. Als ik iets heel goed weet of kan, dan zoek ik er weer iets bij waar ik helemaal niks vanaf weet. Voorbeelden: na Rechtenstudie zelfstandig gaan werken als procesmanager, daarna IT projecten gaan managen, daarna overnameadviseur geworden en weer wat later een behoorlijk heftige waarderingsstudie opgepakt (vereiste vooropleiding doctoraal economie en ik ben jurist....) en afgerond. Daarna moest ik weer wat nieuws bedenken en toen werd het een blog en een webwinkel. Weer iets waar ik bijna niets vanaf weet en vanaf het begin alles heb uitgezocht.

 

Kortom, ik zoek zelf steeds een nieuwe uitdaging waarbij ik wel ook gewoon mijn brood wil blijven verdienen. Dus geen sabbaticals etc. Doordat ik dan met iets nieuws bezig ben, zijn mijn 'oude' dingen dan opeens prima, ontspannend, eenvoudig, een rustpunt op de dag.

 

Dit is hoe ik het doe, misschien kun je er iets mee. En ondanks dat je nu een beetje gek van jezelf wordt, wens ik je toch veel plezier op je ontdekkingstocht.

Link naar reactie
  • 0

 

Kortom, ik zoek zelf steeds een nieuwe uitdaging waarbij ik wel ook gewoon mijn brood wil blijven verdienen. Dus geen sabbaticals etc. Doordat ik dan met iets nieuws bezig ben, zijn mijn 'oude' dingen dan opeens prima, ontspannend, eenvoudig, een rustpunt op de dag.

 

 

En ik maar denken dat ik de enige ben met een korte spanningsboog ;D. Alle gekheid op een stokje, maar ik denk dat dit een probleem is dat veel ondernemers hebben alleen niet herkennen, laat staan erkennen.

 

Ik heb het verhaal van dichtbij, maar dan van de andere kant meegemaakt met een partner die geen zin meer had en - al dan niet mede door een 'buitenechtelijke' relatie - daardoor de brui eraan heeft gegeven. Voor een zakenpartner is dit buitengewoon lastig omdat je ineens voor alles verantwoordelijk wordt. Voor een nieuwe partner een weinig uitdagende propositie.

 

Het probleem van ´die vent met zijn tent´ is dat de vent het sterke merk is. Stap jij eruit dan is de tent weinig meer waard. Verkopen is dus geen optie.

 

Gezien het feit dat je nog geen besluit hebt genomen over jouw toekomst ligt het in de rede dat je eigenlijk op zoek bent naar een nieuwe uitdaging. Het advies wordt gegeven om met een coach het diepe in te duiken, maar daar moet je wel volledig voor open staan. Er zijn op dit forum een aantal leden actief die zeker de kwaliteiten hebben om je verder te helpen, maar iets zegt mij dat je met jouw ervaring ook zelf voldoende kwaliteiten hebt om die rol te vervullen en andere verder te helpen. Juist dat geeft veel voldoening en jouw wellicht ook weer nieuwe inspiratie en ideeën.

 

Gezien jouw ervaringsjaren en leeftijd zou je ook kunnen gaan nadenken over een opvolging. Anderen zullen dat misschien te vroeg vinden, maar juist als je een idee hebt om ooit nog eens heel wat anders te doen (het guesthouse) dan is dit misschien nog niet zo´n gek moment.

jurist - interim manager legal - maar bovenal ondernemer 4legal ||legalalert | JuridischActueel |

Link naar reactie
  • 0

Alle gekheid op een stokje, maar ik denk dat dit een probleem is dat veel ondernemers hebben alleen niet herkennen. laat staan erkennen.

 

Herkennen zeker wel, erkennen duurt verrekte lang..... TS erkent in ieder geval. Wanneer je al aan erkennen van dit probleem bent, ben je o zo ver !!!

 

Volg de adviezen, zoek en coach, je hebt weer peper in je r**t nodig, om je terug het ondernemerspad op te blazen !

Je doet dit niet voor niets al 11 jaar, en geloof me, ik snap je helemaal !

 

Sterkte, en kop op !

Down

Link naar reactie
  • 0

Herkenbaar verhaal.

Wat de andere reacties ook aangeven: probeer uit te vinden waar je passie NU ligt en probeer je daarna te richten.

Je kunt dit doen m.b.v. een coach. Je kunt ook bij jezelf te rade gaan. Dit is misschien wat omslachtiger en duurt misschien

wat langer maar uiteindelijk zul je zelf ook de antwoorden kunnen vinden op de vragen die je jezelf stelt.

 

www.reith.nl

Link naar reactie
  • 0

 

Toch is de drive weg. De fun ontbreekt. De ambitie om te knallen is niet meer. Wat zijn de symptomen?

 

 

Dit zijn geen symptomen, maar gevolgen! Besef dat eerst en ga daarna zoeken naar de oorzaak. Iets in jou heeft deze passieve houding veroorzaakt. Daar kom je echt wel achter, maar vergt waarschijnlijk hulp van iemand die in staat is om dit bloot te leggen. Zoek die begeleiding en er zal een wereld voor je open gaan. Of je door moet gaan of juist wel afscheid moet nemen, kun je leren. Geld en cliënten spelen daarin geen rol. Je kunt zonder beiden beslist doen wat je hart je ingeeft. Als je dichtbij jezelf blijft, dan zal de keuze goed uitpakken. De weg daar naartoe is een leerproces.

 

Succes

Joost

DenariusAdvies: Tax | M&A | Legal

Link naar reactie
  • 1

Ik zet wel een sluis open :-).

 

@Joost. Ik onderstreep je conclusie. Het zijn gevolgen, daar ben ik me ook van bewust. Ik ben ook nadrukkelijk op zoek naar de oorzaak.

 

Daar ligt ook de kern. Qua persoonlijkheid ben ik het sterkste in initiëren, het bedenken en het opstarten. Wat dat betreft herken ik mijzelf in de beschrijving die Manon geeft. Punt is dat daar juist de fut ontbreekt. De dagelijkse gang van zaken is dus met dat kwart aan inspanning voldoende. Simpel gesteld zou je dus drie-kwart over moeten hebben om weer nieuwe uitdagingen op te pakken.

 

@René, 14 dagen genieten werkt zeker. Alleen het werkt maar voor 14 dagen :-), de oplossing moet toch constructiever in elkaar gezet worden. De verhouding work & play houd ik goed in de gaten, ik heb gekozen voor ondernemerschap en ben overtuigd dat die omgeving mij ook veruit het beste past. Dat is al weer een start :-).

 

Vervolg-stappen liggen inderdaad erg voor de hand. Eerst maar eens uitzoeken wat nu die oorzaak is.

 

Qua coaching heb ik een enkele ervaring. Enkele jaren geleden contact gehad met een coach, die gespecialiseerd was in late herkenning van hoogbegaafdheid. Na 1 gesprek (dat ook contant afgerekend moest worden ;-) ) zouden we daarna meerdere wandelsessies tussen de knotwilgen houden om de oorzaak te vinden. Begrijp me niet verkeerd, knotwilgen zijn mooi, maar dit vond ik een te zweverige aanpak. Werkt vast in andere sectoren, maar ik voelde me er niet toe aangesproken.

 

Ik ga het toch nogmaals opstarten, ik heb het idee dat ik zelf er veel langer over ga doen om anders een punt te zetten. Ik ga een shortlist maken en dan met maximaal 3 coaches een kennismaking arrangeren. Om van daaruit te oordelen wie de beste klik biedt.

 

Dank voor alle reacties!

 

 

 

Link naar reactie
  • 0

 

Daar ligt ook de kern. Qua persoonlijkheid ben ik het sterkste in initiëren, het bedenken en het opstarten. Wat dat betreft herken ik mijzelf in de beschrijving die Manon geeft. Punt is dat daar juist de fut ontbreekt. De dagelijkse gang van zaken is dus met dat kwart aan inspanning voldoende. Simpel gesteld zou je dus drie-kwart over moeten hebben om weer nieuwe uitdagingen op te pakken.

 

 

 

Ik zie dit anders. Als ik jouw 1e post lees. heb je absoluut fut om nieuwe dingen op te pakken. Je hebt al een wereldreisplan en een emigratieplan gemaakt. Je hebt nagedacht over een partner in het bedrijf, over een studie enzovoort. Oftewel, je bent onwijs bezig in je hoofd en ook praktisch.

 

Ik krijg het idee dat deze dingen niet passen in het beeld wat jij hebt van een 'zinnige' tijdsbesteding en daarom lijkt het voor jou alsof je niks doet. Hoe zie jij dat?

 

Persoonlijk zoek ik de uitdaging namelijk ook wel eens in privédingen (trouwen, kind, verhuizen etc). Stilstaan is niks voor mij, er moet altijd iets nieuws in de lucht hangen.

Link naar reactie
  • 0
Ik krijg het idee dat deze dingen niet passen in het beeld wat jij hebt van een 'zinnige' tijdsbesteding en daarom lijkt het voor jou alsof je niks doet. Hoe zie jij dat?

 

Daar heb je een punt. Tijdsbesteding moet wel "zinnig" zijn. Door het ontbreken van die drive, komt er minder uit mijn handen. En dat neem ik mezelf wel kwalijk. De dag moet inderdaad wel "zinvol" besteed worden.

 

Het hoofd werkt gewoon door, het geschetste is nog maar een deel van de ideeën die daar in zitten. Het feit dat de "fut" er uit is, de beleving, de ambitie om daar ook weer mee aan de slag te gaan (idee verpakken in concept voor klant, klant of mezelf teasen, omzetten in uitvoerbaar project) die is er niet. En dat stoort me.

 

Het is ook niet iets van de laatste dagen. Het sleept zo al een jaartje aan. Dat het nu ook omslaat in desinteresse in klanten, projecten en producten, is wel nieuw. Dat is ook mijn trigger om er nu daadwerkelijk wat mee te gaan doen.

 

Dus, zoals ik al meldde, ik ga het coachen maar eens "beleven" :-)

 

 

 

 

 

 

 

Link naar reactie
  • 0

Hmmm, Ja Wonderland,

 

Ik heb er even over nagedacht, maar eigenlijk gaat het altijd over herrie met jezelf, dus, ja, dat mag!

 

Als ik dit verhaal zo lees, denk ik dat je redelijk vast zit. Vast in denken, wel te verstaan, waardoor het doen achterwege blijft. Voor ieder plan zijn wel voor- en tegenargumenten te bedenken, waardoor het een ideale manier wordt om nog even wat langer na te denken en zodoende het doen wat uit te stellen. Het kan zelfs zover gaan, dat je zoveel belangrijke dingen hebt te overdenken, dat je afspraken gaat afzeggen en zelfs vermijden. Dat kost alleen maar veel tijd, die je anders nuttig zou kunnen doorbrengen met denken.

 

Jouw situatie lijkt iedeaal in eerste instantie, waardoor het erg lastig wordt om je bedenkingen bij anderen neer te leggen. Zij snappen er niets van, want als er één is die niet zo mogen klagen, dan ben jij dat wel, is de heersende gedachte. Maar is die situatie wel zo ideaal? Dat is een vraag, die je alleen zelf kunt beantwoorden. Nu heb ik slechts de professionele kant van het verhaal gelezen, over werk en winst, maar hoe zit het met de persoonlijke kant van dit verhaal? Waar komt die hoogbegaafdheid vandaan? en hoe hangt dit samen met futloosheid?

 

Probeer er vooral geen naam aan te geven in de zin van "midlife" of "burnout", dat zijn kaders, die je gelijk in een hokje plaatsen voor professionele hulp, waar je in de regel ook niet meer vanaf komt. Vraag je eens af wat er zou gebeuren als je succesvol wordt in de ramkoers, zodat je bedrijf of jijzelf echt op zijn bek gaat. Wat zou je dan doen?

 

Henk de Greef

 

 

Link naar reactie
  • 0

Iedereen heeft het zowat over coaches, maar je kan ook eens bedenken om zelf een coach / mentor te worden voor startende ondernemers. Ik zelf ben nog geen jaar bezig, soms TE enthousiast maar dat springt ook over op mijn mentor heeft hij mij verteld.

 

Ik weet niet hoe het zit met andere startende ondernemers, maar het lijkt me dat bijna iedereen toch wel iets te enthousiast in het begin is? :)

 

Volgens mij is er best een kans dat het bij je zelf ook weer een beetje begint te kriebelen om wat actiever te gaan ondernemen! ;)

 

Succes!

Link naar reactie
  • 0

Ik zie een bepaalde rode draad in dit topic. Ik ben er sinds een tijdje achter dat ik hier ook zwaar last van heb... Zou het deel zijn van het ondernemers-gen?

 

Mijn man heeft het niet zo geloof ik ;D Alhoewel, die is altijd 100% up to date met alle nieuwe ontwikkelingen op het gebied van Microsoft Software ontwikkeling. Maar is een echte specialist en gaat echt niet zomaar iets anders doen.

 

En hij wil eigenlijk ook niet zo vaak verhuizen als ik ;D

Link naar reactie
  • 0

Kwetsbaar verhaal, complimenten voor de moed. Je aanpak om hulp te zoeken op een ondernemersforum geeft wel te denken. Je kunt een dergelijk probleem niet oplossen op dezelfde manier als het probleem tot stand is gekomen.

 

Ben je toe aan een coach? Jezelf echt leren kennen? Je motivatie is m.i. nog te rationeel en je denkt nog teveel in termen van resultaten (korte termijn oplossing; terug naar wat je had) i.p.v. een ontdekkingstocht (lange termijn ontwikkeling; gelukkig zijn). Mocht je met iemand gaan praten, probeer dan samen eerst eens te definiëren wat jij met het coachtraject wil bereiken. Trek daar maar eens 4 sessies van 2 uur voor uit.

 

Wat ik je ten sterkste aanraad: Welke proces je nu ook ingaat, doe het samen met je levenspartner.

 

Link naar reactie
  • 0

Als ik je verhaal zo lees, vraag ik me af of het geen verveling is.

Je zegt zelf dat het bedrijf prima loopt, maar dat JIJZELF niet prima in je vel zit.

Is het misschien zo dat je wat te veel op automatische piloot terecht bent gekomen?

Dat je dus eigenlijk iets moet gaan organiseren waar spanning en sensatie in zit.

Wat dat is weet ik ook niet, want voor de een is het al voldoende om een flyer uit te delen in de stad, terwijl een ander misschien het assortiment om gooit.

 

Is dat het misschien? Verveling?

 

Sorry voor de typfouten, mijn toetsenbord is aan vervanging toe.

Link naar reactie
  • 0

hoi,

hier een aantal losse coachvragen

- hoe komt het dat je de drive/fut niet meer hebt? Wat houd je werkelijk tegen?

- wat zou je het liefst willen bereiken? Welk resultaat wil je?

- Waar ligt je focus nu? Hoe is je houding? Welke overtuiging heb je nu?

- welke innerlijke ballast zou je overboord willen gooien?

- als je leven weer is zoals jij het wilt leven, wie zou je dan zijn? Wie zou je dan zijn voor je familie, je vrouw, je kind, jezelf, je klanten, je bedrijf?

- Welk plezier zou je dan hebben? Hoe zou je focus dan zijn? Welke overtuiging zou je dan hebben?

- wat heb je nu nodig om nu je focus te veranderen?

- wie kan je daarbij helpen?

etc

etc

 

Ik hoop dat je hier een beetje mee vooruit kunt komen.

 

Angeline

Link naar reactie
  • 0

Hee Wonderland,

 

In alle adviezen mis ik er nog een: niets doen en afwachten. Dat zou ik je aanraden. Je bent van ver gekomen en hebt veel bereikt. Je bent voor het overleven van de onderneming niet meer cruciaal al ben je nog wel nodig. Het is niet voor niets dat veel hartaanvallen na de pensionering komen.

 

Mijn tips: niet met coaches aan de gang, niet gaan graven. Geef je over aan de situatie, het is iets onvermijdelijks. Doe een paar yoga oefeningen per dag. Neem dagelijks wat meer tijd voor jezelf. En wacht. Je hebt tijd, het gaat weer over, er mankeert niets aan je.

 

Groet, Rob

Link naar reactie
  • 0

Hoi,

 

Is het misschien een idee om samen met een ander je dagelijkse werkzaamheden door te nemen. Kijken waar de uitdagingen nog liggen. Als je er middenin zit, zie je ook je mogelijkheden niet. Een ander kijkt er anders naar en kan je op andere ideeen brengen.

 

Tip: Misschien zou je jonge ondernemers kunnen ondersteunen in deze tijd. Jij bent iemand met ervaring in het ondernemersschap en kunt een winstgevende onderneming draaiend houden in crisistijd.

Link naar reactie
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
Hide Sidebar
  • Wil je onze Nieuwsflits ontvangen?
    Deze verzenden we elk kwartaal.

  • Wie is er online?
    9 leden, 256 Gasten

  • Breng jouw businessplan naar een higher level!

    Op dit forum worden alle onderwerpen m.b.t. ondernemerschap besproken.

    • Stel jouw ondernemersvragen
    • Antwoorden/oplossingen van collega ondernemers
    • > 75.000 geregistreerde leden
    • > 100.000 bezoekers per maand
    • 24/7 bereikbaar / binnen < 6 uur antwoord
    •  Altijd gratis

  • Ook interessant:

    Ook interessant:

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.