Onwillige Crediteur...

[Marcel (Up)]

Een beetje dommigheid / naïviteit zal me wel verweten worden, maar vooruit, dit neem ik op de koop toe.... :-\

 

Na een aangeboden crediteurenakkoord is 99,8 % akkoord gegaan.

Nu is het volgende het geval :

 

- een crediteur krijgt een akkoord aangeboden, waarop niet gereageerd wordt.

- crediteur krijgt een herinnering, waarop niet gereageert wordt.

- crediteur laat maanden niets van zich horen.

- crediteur "verkoopt" zijn vordering aan incassobureau, zonder verdere reactie.

- Incasso bureau stuurt 2 brieven, en is geïnformeerd over het aangeboden akkoord.

- Incasso bureau reageert niet op mijn info, mail en schrijven. Het blijft stil.

- Nu, maanden later, bericht men mij, dat er een dagvaarding in voorbereiding is.

- Na telefonisch contact, eist men het volle pond, en wil verder niet steken of snijden.

 

Een betalingsregeling zou wél mogelijk zijn. Na aangegeven te hebben door persoonlijke situatie niet in staat te zijn tot betalingsregeling, heeft bureau aangekondigd tot het uiterste te gaan.

Zelfs na uitleg privé situatie (Ook HV getrouwd, niets in bezit, geen inkomsten e.d.) was hun antwoord : " Ik hoop dat u bonnetjes heeft van de laatste 10 jaar, want wij geven de deurwaarder anders gewoon opdracht stickertjes te plakken !" (m.a.w. beslaglegging op wat niet door bonnetjes te bewijzen valt)

Wij hebben wél verrekend, maar niet via notaris.

 

 

In hoeverre geeft het geven van geen reactie mij enkele rechten ? Ik begrijp dat een vordering een vordering blijft.

 

Hier speelt alleen een stuk van (emotionele) onrechtvaardigheid. Het bedrag is niet dusdanig, dat ik het niet door gift of lening bij elkaar zou kunnen krijgen, maar ik ben benieuwd in hoeverre ik sta, mocht dit voorkomen ?

 

Met groet,

Marcel

[Didi79]

pffff

 

Denk je overal af te zijn, krijg je dit, Nou ik gun je het iig niet.

Maar ik begrijp dat je dus van 1 groep niet af bent...........erg vervelend zeg!

 

Ik denk alleen dat je redelijk sterk staat bij een rechter........JIJ hebt alles geprobeerd

om ''problemen'' te voorkomen. Maar dat is mijn mening....

 

Iig Sterkte en Succes ermee..........

[R.I.P. - Fred Wiersma]

 

...

Zelfs na uitleg privé situatie (Ook HV getrouwd, niets in bezit, geen inkomsten e.d.) was hun antwoord : " Ik hoop dat u bonnetjes heeft van de laatste 10 jaar, want wij geven de deurwaarder anders gewoon opdracht stickertjes te plakken !" (m.a.w. beslaglegging op wat niet door bonnetjes te bewijzen valt)

Wij hebben wél verrekent, maar niet via notaris.

 

 

In hoeverre geeft het geven van geen reactie mij enkele rechten ? Ik begrijp dat een vordering een vordering blijft.

 

Hier speelt alleen een stuk van (emotionele) onrechtvaardigheid. Het bedrag is niet dusdanig, dat ik het niet door gift of lening bij elkaar zou kunnen krijgen, maar ik ben benieuwd in hoeverre ik sta, mocht dit voorkomen ?

 

Met groet,

Marcel

 

Ik ben geen jurist, dat weet je. Mijn reactie zou zijn: see you in court! Je kunt laten zien dat er met alle (op 1 na) crediteuren een akkoord is gesloten, en dat je er alles aan gedaan hebt. Een beetje redelijke rechter zou dat moeten bevestigen. Daarnaast de andere partij liefst nog een boete opleggen wegens verspillen rechtbanktijd en onredelijk gedrag, maar dat zal wel utopie zijn.

 

Als je tot nu toe alleen mondeling contact hebt gehad, zou je je standpunt op hun vordering nog schrijftelijk kunnen bevestigen (en niet erbij zetten: see you in court). Gewoon zeer zakelijk blijven.

 

Misschien gaan ze het deurwaarderstraject in, misschien niet. Misschien zelf een kort geding aanspannen wegens onredelijkheid en om beslaglegging te voorkomen?

 

Succes met de beslissing.

[Marcel (Up)]

 

Als je tot nu toe alleen mondeling contact hebt gehad, zou je je standpunt op hun vordering nog schrijftelijk kunnen bevestigen (en niet erbij zetten: see you in court). Gewoon zeer zakelijk blijven.

 

Succes met de beslissing.

 

Hey Fred !

 

Bedankt voor je reactie !

 

Mijn reactie is ook : See you in court ! Maar ik wil daar niet op drijzand staan, ivm een principe kwestie...

 

Maar je quote hierboven vind ik een hele goede ! Ga ik gelijk doen. Hen vragen de ingenomen standpunten per mail of brief uiteen te zetten. Zeker omdat er buiten de "normale" procedure brieven geen enkele correspondentie bestaat...! (buiten mijn verzonden e-mails)

 

Marcel

[Marcel (Up)]

Daarnaast de andere partij liefst nog een boete opleggen wegens verspillen rechtbanktijd en onredelijk gedrag, maar dat zal wel utopie zijn.

 

 

Inderdaad, maar aan dat stukje lef ontbreekt het..... :P

 

Brief opgemaakt en verzonden per mail (nu) en post (morgen dan ;))

[Johan Mulder]

Hoeveel administratie heb je nog van de prive-zaken?

Zover mij bekend hoef je geen bonnetjes hebben, maar moet je kunnen aantonen dat iets op iemand kosten is aangekocht (bankrekeningoverzicht?)

 

Ik hoop dat je er goed uit komt.

 

Aan de andere kant moet je je ook een beetje inleven bij de crediteur om zijn situatie te begrijpen. Niet reageren is natuurlijk slordig, maar hoe zou jij reageren als een van jouw debiteuren met het verhaal komt dat hij een kale kip is en alles op naam van zijn echtgenote staat?

 

Succes met de afhandeling! Dat het weer snel "UP!!!!" mag worden. :)

[ironny]

Mijn persoonlijke mening ken je inmiddels wel, ;) maar wellicht denken anderen daar niet zo over, dus in t openbaar…

Ik vind namelijk dat je,nu je op de weg terug bent en het bedrag te overzien is, dit gevecht niet moet aangaan.

Je praat over een principekwestie na de grote brok ellende die je het laatste anderhalf jaar voor je kiezen hebt gehad.

Voor het grootste deel is dit opgelost na veel bloed, zweet en tranen. Heel veel negatieve energie is hier in gaan zitten en nu ben je weer omhoog aan t krabbelen. Plannen aan het bedenken, positief kijken naar de toekomst en de ellende proberen achter je te laten. Je in deze zaak uit principe hard opstellen, zelfs tot aan de rechtbank, kan leiden tot nieuwe spanningen, nieuwe negatieve energie die dus m.i. afbreuk doen aan de opbouw van iets nieuws.

Ik weet niet hoeveel energie jij weer hebt opgebouwd maar ik zou het steken in Up ipv Down..

 

[R.I.P. - Fred Wiersma]

Ironny, je post zet me flink aan het denken. Inderdaad is het de vraag hoeveel energie je in zo'n zaak moet steken. Dat is uiteraard een persoonlijke afweging.

 

Maak er zeker geen principekwestie van. Blijf zakelijk en netjes, en bekijk wat voor jou het zwaarste weegt. Je hebt voor zover ik weet geen recht op een crediteurenakkoord, dus een crediteur is niet verplicht mee te werken (tenzij de rechter zo bepaalt). Steek je energie in iets opbouwends en rond deze hele zaak zsm af.

[retail]

Lees je post net pas daarom een wat late reactie.

 

Één keer, schriftelijk en aangetekend, de situatie uitleggen en daarna nergens meer op reageren.

Durf er 100,00 op te zetten dat men nog wel schriftelijk gaat dreigen maar geen echte stappen gaan ondernemen.

Die incasso bureaus bluffen vaak maar een eind weg.

 

 

[Sancho Panza]

Hmmm, Down,

 

Sancho denkt dat je geen poot hebt om op te staan. Crediteuren akkoord gaat alleen op als ze allemaal meedoen. Als er één weigert, is het in principe niet eerlijk naar de andere crediteuren om toch door te gaan, maar bij 99,8%, zou Sancho eieren voor zijn (geen) geld kiezen. ;)

 

Het betekent echter helemaal niet dat alle crediteuren verplicht zijn om mee te doen. Je doet een voorstel tot "verstandige" afwikkeling van een feitelijk failliete zaak, met een beroep op de redelijkheid. Als er dan één tussen zit, die onredelijk is en blijft (komt nog wel eens voor), geeft jou dat niet een "recht".

 

Dus; "See ya in court" (eikel) zou wel eens erg nadelig uit kunnen pakken.

 

Sancho

[P.J.]

Ik heb er hetzelfde gevoel over als Sancho. Waarschijnlijk heeft die leverancier, (staat wat eerbiediger als crediteur) ook algemene leveringsvoorwaarden, waaronder hij ook aan jou heeft geleverd. Je zou sterk kunnen staan als je hem gewoon het grootste deel van zijn levering terug kunt sturen.

[Marcel (Up)]

Bedankt voor de reactie's allen.

 

Ik probeer het nog even onder woorden te brengen zoals ik het VOEL : Wat bezielt zo'n crediteur vraag ik me af. Deze jongen is een hele grote speler in de Nederlandse markt, en levert diensten. Het bedrag is dusdanig hoog/laag voor hen, dat daar niet één neushaartje van gaat trillen. Ik vraag me dus af, waarom zulke leveranciers weigeren gesprek aan te gaan.

 

Ik heb zelfs het vermoeden dat het hele akkoord misschien niet eens bij de goede afdeling of mensen is gekomen. En ik ben het helemaal eens met Johan, P.J. en Sanch hoor !

 

Ik werd/wordt ook niet gelukkig van zulke mensen waarvan IK geld te goed heb. Maar ik ben wel met zulke mensen om tafel gaan zitten in het verleden. En dit waren ook niet altijd de prettigste gesprekken, wanneer ik in de gaten kreeg, mijn geld niet te krijgen....

 

Misschien is het wel meer de frustratie. Waarom doe je mij dit aan ? Ik ben met heel mijn billen bloot gegaan, heb compleet open kaart gespeeld, en toch drijf je door. Wat kan nu toch de reden zijn van dit soort bedrijven om mensen moedwillig failliet te laten gaan ? Soms denk ik wel eens, dat die grote jongens een "10-stappen-plan" tegen de muur hebben hangen, waarmee gewerkt wordt, en alle emotie's uitgeschakeld worden.

 

Maandag bel ik nog met iemand ivm PM, maar ik ben bang dat ik toch met Ronny's post mee zal gaan.

Hoe hoog de frustratie dan ook zit, ik koop er in principe méér voor.....

 

[edit] PS : op mijn mail van gisteravond wat dan hun standpunt is (en van leverancier was) om niet mee te gaan maar in plaats daarvan tegen te werken, geen antwoord ontvangen vandaag. (natuurlijk wel andere zakelijkere en vriendelijkere woorden gebruikt)