Medewerkers snappen me niet

[liesbeth1975]

Klinkt triest he?

 

Sinds een paar jaar ben ik ondernemer. Het is een familiebedrijf, maar/en ik heb laten zien dat ik mijn positie (CEO) niet cadeau heb gekregen.

Ik heb geld geïnvesteerd, werk knoerthard, ben er altijd, m'n deur staat open voor een gesprek als men dat wenst, beloon mezelf qua salaris met het absolute minimum, heb interesse voor de medewerkers (en hun problemen) en probeer ze zo tevreden mogelijk te maken qua materialen en omgeving om in/mee te werken.

 

Het probleem:

Het is een familiebedrijf... ;)

De familie voor mij is altijd erg (!) tolerant en coulant geweest omtrent extra uurtjes uitbetalen.

Dit werkt echter alleen bij 1 klant, andere klanten accepteren die extra uren niet.

Er werken bij deze ene klant al jaar en dag dezelfde medewerkers, die dan ook verwachten deze uren allemaal betaald te krijgen die ze schrijven (en dus niet werken....).

Ik heb daar paal en perk aan gesteld. Ze krijgen wat ze hebben gewerkt, net zoals de rest van de medewerkers. Als ze uit 'dank je wel' extra uren krijgen die wij als project ook krijgen, dan vind ik dat bij tijd en wijle prima, maar dan moet ik het wel van ze weten. Als het niet op de urenbonnen staat waarom er meer is geschreven dan de blackbox, dan streep ik ze weg.

 

Natuurlijk begrijp ik dat die twee mensen de extra uren als een soort 'verworven recht' zijn gaan zien, maar ik begrijp niet dat de rest van de mensen (ca. 20) meegaan in hun 'gezeur' over het feit dat er dus uren worden weggestreept bij die twee.

 

Simpelweg:

medewerker 1: werkt 50 uur - schrijft 50 uur - krijgt 2000

medewerker 2: werkt 50 uur - schrijft 60 uur - krijgt 2200

 

Dat tast toch je rechtsgevoel aan als je medewerker 1 bent?

 

Het probleem: die twee zeuren en klagen over het feit dat ze hun hypotheek niet meer kunnen betalen, terwijl ik vind dat ze al jarenlang 'gejat' hebben van het bedrijf en dat dit eerlijk is: iedereen krijgt betaald naar werken en soms een uurtje meer als de klant tevreden is.

 

Welke werkgever accepteert dat?

Hoe los ik dit op? Praten heeft dus geen zin, want ook al leg ik 100x uit, de onrust in het bedrijf blijft door die twee.

Ze begrijpen me gewoon niet heb ik het idee. Het interesseert ze geen biet wat ik wil/vind/verwacht/denk als ze maar zo veel mogelijk centjes hebben aan het eind van de maand.

 

P.S. Gelukkig zijn ze in de minderheid, maar ze zijn wel de reden waarom ik twijfel waarom ik er zo ontzettend veel energie in steek....

 

Sorrie voor het geklaag, maar ik zie geen oplossing. Moet ik maar gewoon 'schijt' aan die 2 mensen krijgen en het los laten? Of moet ik hen maar gewoon lekker blijven betalen voor uren die ze niet werken?

 

 

 

 

[Jacqelien]

Hallo Liesbeth,

Dit is wel een heel vervelende situatie. Heb je dit ook al met de klant besproken bij wie zij gedetacheerd zijn? Ik vind dat je helemaal gelijk hebt en dat je iedereen de gewerkte uren moet uitbetalen.

 

[robberttk]

Personeel denkt in de eerste plaats aan het eigen belang. Ze hebben hun levensstijl gebouwd op het extra geld dat ze altijd kado kregen en zijn nu, logisch ook, niet blij dat ze dat " verworven recht" kwijtraken, ook al heb je rationeel gezien precies gelijk.

Het is voor jou als persoon kwetsend dat je, terwijl je hart en ziel in je zaak legt en alles doet om zo goed mogelijk voor je personeel te zijn, altijd mensen hebt die egocentrisch denken. Dat heeft ook te maken met het feit dat ze vaak niet zien wat voor werk je doet, hoeveel uren je werkt, wat je precies voor moeilijke keuzes je moet maken en vaak, omdat je de sterkste bent (de baas), zien ze ook niet helemaal meer goed dat je ook een persoon bent, die gekwetst kan worden.

 

Dat alles beseffen lost het nog niet op, maar het helpt wel. Wat ik in dit soort situaties doe, is vaak rationeel voor de hele groep uitleggen waarom de beslissing genomen is, dat het logisch is dat ze erover praten met collega's en het moeilijk hebben, maar dat het niks oplost. Je mag de andere medewerkers ook duidelijk maken dat zij niet over alle info beschikken om een mening te vormen, en mensen uitnodigen om individueel met je erover te komen praten.

 

Belangrijkste in deze situatie is dat je de angel eruit haalt door open, direct, hard en menselijk te zijn. Laat ook zien dat het je pijn doet dat je deze reactie krijgt, maar maak geen verwijten. Begripvol zijn voor hun gemis, maar aangeven dat de reactie pijn doet zorgt ervoor dat je meer menselijk wordt voor ze.

 

Uiteindelijk ebt het altijd wel weg, maar het is en blijft vervelend voor jou als persoon

[20:41]

Hoe waardevol zijn deze werknemers voor jou onderneming?

[Ewout Wolff]

Kijken of ik je goed begrijp:

 

die 2 schrijven teveel en de klant waar dit aan wordt doorgerekend, accepteert dit ?

 

Verder lees ik dat die twee al jaren bij die klant zitten (tot tevredenheid, neem ik aan). Zijn ze onvervangbaar?

 

Je hebt volgens mij gedaan wat je moest doen: vroeg of laat zou je enorme problemen hebben gekregen met deze situatie. Ongelijkheid tussen werknemers, problemen met de klanten als daar een wisseling van de wacht komt, die het overschrijven niet meer pikken, etc, etc. En dan zijn de problemen nog veel groter dan je nu beschrijft, volgens mij.

 

Als je een klein bedrijf hebt, dan is het grote nadeel en voordeel dat mensen elkaar erg goed kennen. En dan komt de emotie eerst en de ratio later. Wellicht een extra argument: zou je die klant kunnen verliezen door het teveel schrijvende duo ?

Voor de rest heeft Roberttenk het bij het juiste eind : blijf uitleggen waarom je dit gedaan hebt. Een extern argument werkt soms ook goed.

 

Ik hoop niet dat de 2 aan het stoken zijn. Mocht dit wel het geval zijn, dan wordt het nog lastiger voor je en zal je de 2 zsm de laan uit moeten gooien.

 

Een erg vervelende situatie. Maar je doet volgens mij precies wat je moet doen. Liever dat je even hel hebt op de korte termijn, dan een enorm vervelend knagend gevoel op de langere termijn - dat is echt veel erger.

 

veel succes, dank voor je openhartigheid en erg boeiende vraag !

[T.C.J.W.E]

Als jullie bedrijf wat groter is zou je eventueel met de personeelsvertegenwoordiging de situatie door kunnen nemen. Omdat zij de belangen van alle werknemers behartigen zou het erg handig zijn als zij zich kunnen vinden in jouw beweegredenen.

[P.J.]

Ik sluit me bij de mening van Ewout aan. Als die medewerkers denken dat ze het recht hebben om ongewerkte uren betaald te krijgen, kunnen ze aardig van een kouwe kermis thuiskomen. Waarschijnlijk ben je in het verleden te soft geweest, om er een eind aan te maken, maar dit soort zaken kunnen nooit door de beugel en zoals hier wordt bewezen, denken dergelijke werknemers daar ook nog rechten aan te kunnen ontlenen. Rotte appelen zijn slecht voor een bedrijf. En als die werknemers van mening zijn dat ze bij een ander bedrijf wel de mogelijkheid krijgen om ongewerkte uren betaald te krijgen, dan laat ze maar mooi opstappen.

[Gast]

Hallo Liesbeth,

 

Je verhaal is voor mij zo onduidelijk en roept zoveel vragen op om jouw situatie goed te kunnen begrijpen, dat ik je niet kan helpen. Ik ga niet zitten gissen of aannamen doen.

 

Ik vind het vreemd als dit nu plots een heikel punt wordt in jouw familiebedrijf. Ben je er net pas achter of zo?

Als de klant op de hoogte is en betaald, wat is dan het probleem als de hele familie het ook weet en het prima vindt?

Ik krijg de indruk dat er veel meer aan de hand is, ook omdat je een paar keer uitdrukkelijk het woord 'familiebedrijf' een bijklank geeft.

 

Ga eens met je verhaal naar een collega ondernemer die jij persoonlijk vertrouwd en die jouw familie/bedrijf niet kent, dus onbevooroordeeld en neutraal jou een spiegel voor kan houden. Een gesprek zal je meer helpen dan een post op dit forum schat ik voor jouw situatie in.

 

In elk geval succes. Ik vind het moedig dat je je kwetsbaar opstelt, rechtvaardig wilt handelen en naar een goede oplossing voor iedereen wilt zoeken.

[odeon]

Als de klant op de hoogte is en betaald, wat is dan het probleem als de hele familie het ook weet en het prima vindt?

 

1. Het is niet fair naar andere medewerkers toe en zorgt dus voor scheve ogen.

2. Mocht er ooit onenigheid komen dan kan de klant dit tegen Liesbeth gebruiken.

3. Het tast het gezag van Liesbeth aan. Het is goed dat leidinggevenden en medewerkers amicaal met elkaar omgaan, maar uiteindelijk stelt de leidinggevende de normen, en niet de medewerkers.

[John B]

Als de klant op de hoogte is en betaalt, wat is dan het probleem als de hele familie het ook weet en het prima vindt?

Misschien kan Liesbeth even inspringen om wat te verduidelijken?

 

Het gebruik van de woorden "project" en "blackbox" in haar verhaal gaf mij namelijk het idee dat het hier om projecten gaat tegen een vaste prijs. De klant tekent de urenbriefjes, maar dat heeft geen invloed op de prijs die hij betaalt (tenzij het meerwerk is, vandaar dat dat dan op die urenbonnen moet zijn aangegeven). Dus ófwel die klant weet precies hoe het zit, maar gunt die medewerkers wat extra salaris, ófwel die klant vertrouwt (ten onrechte) blindelings op die medewerkers, ófwel die klant kijkt helemaal niet hoeveel uren er op die bonnen staan, omdat het voor hem toch niet uitmaakt. En de enige die hiervan dus nadeel ondervindt is Liesbeth.

[TwaBla]

 

Er werken bij deze ene klant al jaar en dag dezelfde medewerkers, die dan ook verwachten deze uren allemaal betaald te krijgen die ze schrijven (en dus niet werken....).

 

 

Hoe weet je dat ze niet werken in de extra uren?

[TwaBla]

 

Misschien moet je een groter probleem creëren (lees uitdaging) zodat je een paar kleine probleempjes in een grotere verpakking kan oplossen. Maar dan meteen iets waar het hele bedrijf bij betrokken is.

 

...als er al geen groter probleem is.

[Zomaar iemand]

Een vervelende situatie.

 

Maar misschien is het ook eens tijd om naar een oplossing te zoeken voor het probleem dat nu is ontstaan bij de werknemers.

Zij geven aan dat ze een probleem krijgen met hun hypotheek en niets is vervelender dan een ontevreden personeelslid. Dus probeer eens voor te stellen dat ze het geld wel kunnen krijgen (wat ze teveel betaald krijgen), maar dat ze er dan wel voor moeten werken. Nu weet ik niet of je ook werk hebt voor ze.

Het is ook maar een idee.

Als ze dit niet willen dan heb je vaak in de ogen van hun collega's toch iets gedaan om een goede oplossing te bedenken en heb je grote kans dat de twee probleem gevallen alleen staan in hun strijd.

 

 

[liesbeth1975]

Iedereen bedankt voor de reactie. Het zijn van een familiebedrijf is op zich niet het grootste probleem; het is wel een feit dat door het 'softe' management van voorheen ("alleen een hond heeft een baas") ze uitermate verwend zijn.

Ik ben zelf meer van het "ik zoek mijn eigen vrienden wel uit" (maw: ik ben binnen het bedrijf niet op zoek naar nieuwe vrienden, terwijl ik wel menselijk blijf natuurlijk)

 

Ik hoop dat ik overal antwoord op ga geven in deze reactie:

 

1. @ TwaBla + NicoCost: Ik weet dat ze die uren niet werken omdat ik kan zien dat ze al thuis zijn. ;) Ze hebben een blackbox in de auto sinds we nieuwe auto's hebben (nu ca. 1,5 jaar). Deze twee medewerkers reden in het eerste jaar nog in een auto van de opdrachtgever (trouwens ook met blackbox, maar daar werd blijkbaar niks mee gedaan.) Sinds een half jaar rijden ze gewoon met een auto van ons, waardoor wij dus nu kunnen zien (controleren) of de uren kloppen.

2. @ TwaBla: Er is 'helaas' geen groter probleem dan dit, behalve dan wat minder aanbod van werk (maar iedereen werkt nog gewoon en er zijn geen problemen).

3. @ John Boumans: het is niet allemaal aangenomen werk (dat wordt ook wel op uren gecontroleerd, maar dan voor nacalculatie en ook de lonen), maar ook regiewerk. Voor deze twee is het regiewerk.

De projectleider van de klant is een 'oude rot' die het (denk ik) allemaal niet zoveel meer uitmaakt. Zelf vroeger buitendienstmedewerker geweest en gunt de jongens wel wat. De uiteindelijke klant is echter wel soms geïrriteerd dat we zo duur zijn.... (reden genoeg toch zou je denken, maar ja... niet voor mijn twee buitendienstmonteurs).

4. @Ewout: In principe is iedereen vervangbaar, maar ze worden wel als 'voorkeursmedewerkers' door de klant gevraagd door hun vele ervaring. Maar goed: zonder hen zullen we het echt wel overleven. Ik wil het liever oplossen, maar als dit zo doorgaat dan mogen ze vertrekken.

[Hans v N]

Het probleem zit dus vooral in jouw hoofd. De medewerkers, de collega's en de klant zijn tevreden. Sterker de klant is blij met de mannen en gunt ze de (mini) bonus.

 

Het schrijven van uren die je niet gewerkt hebt is volgens mij fraude. Maar omdat het in de cultuur geslopen is wordt het niet zo gezien.

 

Zou het een oplossing kunnen zijn om, in overleg met de klant, voortaan de uren correct te schrijven tegen een wat hoger tarief maar net wat minder dan nu zodat de medewerkers en de klant er mee kunnen leven?

 

Heb het zelf ook wel meegemaakt dat een supermarktmanager de uren naar boven afronde als bonus als je een dag keihard had gewerkt. Ook dat was op een gegeven moment "verworven".

[liesbeth1975]

Beste Hans,

 

Het is dus niet o.k. omdat de collega's het ook niet zo prettig vinden dat deze twee op vrijdag al om 14:00 bij moeders de vrouw zitten, maar toch tot 17:00 schrijven.

 

Voor hetzelfde aantal uren krijgen deze mensen honderden euro's meer betaald en dat wordt echt niet als rechtvaardig gezien.

 

Liesbeth

[Frans Sijtsma]

Je hebt in mijn ogen gelijk dat het niet ok is.

 

Het probleem is dat als je ze deze 'verworvenheid' afpakt, dit op een of andere manier zal doorwerken.

Aan de ene kant zal het voor de meeste werknemers als rechtvaardig overkomen, zeker als het een structureel probleem is dat je oplost.

Aan de andere kant, en dat ervaar je nu al, heb je er twee medewerkers bij die zich benadeeld voelen en dit gevoel schijnbaar omzetten in een negatieve houding.

Die straalt af op de rest van de groep, maar ook op je klanten.

Als geld echt een probleem voor ze wordt ivm hypotheek o.i.d. dan is mijn ervaring dat je er redelijkerwijs van uit kunt gaan dat ze andere manieren gaan vinden om die gemiste inkomsten te compenseren, bijvoorbeeld door langer op de werkplek te blijven, langzamer te werken, langer pauze te houden etc.

Niet alleen bij die ene klant, maar bij meerdere klanten.

 

Gegeven de omschrijving die je geeft heb ik de indruk dat het om relatief eenvoudig werk gaat. Bouw, installatiebranche of montagewerk ofzo. Hierbij is de klantrelatie wel van belang, maar zeker op dit moment speelt de kostprijs een grote rol.

Je geeft aan nacalculaties te maken. Ik vraag me af hoe je nog winst in die branche kunt maken op een project als bij afgesproken prijzen (hier niet het geval, maar elders wel geef je aan) als je medewerkers op structurele basis 10-20% van je kostprijs extra van je willen hebben. (ervan uitgaande dat je omzet voor een redelijk deel op uren gebaseerd is)

 

Het ondermijnt dus je concurrentiepositie ten opzichte van gelijkaardige bedrijven in sterke mate.

 

Op basis van dat gegeven kun je een gesprek met alle medewerkers aangaan, gebaseerd op de volgende punten:

- De economische situatie verslechterd, dus je moet scherper calculeren om opdrachten binnen te halen

- Om scherper te calculeren moet je betrouwbare urenstaten hebben

- Het schrijven van niet-noodzakelijke uren leidt tot hogere offerteprijzen en dus tot minder opdrachten

- De consequentie van minder opdrachten lijkt me duidelijk.

 

Verder die twee opsplitsen en nieuwe teams maken, of gaan rouleren, waardoor ze vrijwel nooit meer samenwerken en meestal gekoppeld zijn aan mensen die je vertrouwt.

 

Mocht dat geen nut hebben en blijft de negatieve insteek overheersen dan snel afscheid nemen.

 

Als je het blijft tolereren creëer je een vrijbrief voor anderen om gelijksoortige acties te ondernemen en je kunt het ze dan niet eens kwalijk nemen.

 

Als Ewout al zei: Beter eventjes veel pijn dan jarenlange achterdocht en achterklap op je werkvloer

 

Succes

 

Frans

[TwaBla]

Het is helemaal begrijpelijk dat je scheefgegroeide situaties wil rechttrekken. Moet je ook. Nou spits je echter alle aandacht en alle discussie toe op deze ene situatie - die wellicht ook het enige probleem is. Vandaar mijn suggestie: maak er een groter probleem van. Dan kan je het hele bedrijf betrekken bij de oplossing. Voer bv self-service in bij planning en toewijzing van honorering, met eventueel bonusklussen onder het mom van een bedrijfsbreed zelfbedieningssysteem. Bedenk maw een omweg om dit ene probleem te gebruiken voor een algehele cultuur-aanscherping, waarvoor je uiteraard ruggesteun wil krijgen van de familie.

 

Want daar schort het ook een beetje aan.

 

Maar je lijkt teveel op de bal gefixeerd. Richt je op het hele spel!

[CHR!S]

Toch kan je vaak pas spelen wanneer je een bal raakt.

 

Van medewerkers moet je niet de vrijheden afpakken, omdat ze zoals eerder genoemd het op andere punten recht kunnen trekken.

 

Ondanks dat de medewerkers hier in kwaad daglicht worden gezet, zijn het ook ambassadeurs van je bedrijf. Ze zorgen ervoor dat de klant tevreden is, dat jou marge lager ligt, of de eindprijs bij de klant hoger dat staat daar los van.

 

Dat ze niet juist hun uren op schrijven heeft met normen en waarden. Wanneer zij het niet zien als pikken dan zullen ze dit ook niet veranderen. Je kan jou normen en waarden en principes delen met deze medewerkers.

Daarbij kan je ook uitleggen dat je gaat beginnen met een onderzoek naar kostenefficiency om te zien waardoor je zelf de prijs lager kan houden. Hierbij kan je deze medewerkers betrekken naar hun mening voor kansen.

 

Zelf zou ik proberen ze meer verantwoording te geven naar het bedrijf en zichzelf. Hier open je een deur waarin je direct de conversatie met hun aan kan gaan met deze problemen.

 

Gr. CHR!S

[JVerhallen]

Medewerkers snappen jou ontzettend goed ben ik bang ;)

Ze weten dat de bal bij jou ligt en de vraag is of jij nu "de bitch" gaat uithangen of dat je enige handigheid/souplesse gaat tonen.

 

Allereerst, jij hebt gewoon gelijk. Je wordt betaald voor gewerkte uren en niet voor ongewerkte uren.

 

Heb je genoeg krediet om je medewerkers achter jou en het bedrijf te krijgen, of zijn eigenlijk de 2 oude rotten aan de macht?

Die machtsstrijd is nu bezig en zul je in je voordeel moeten gaan beslechten. Door bijvoorbeeld een gul gebaar te maken naar ALLE medewerkers voor hun harde inzet krijg je veel meer krediet bij de rest en zijn de 2 oude rotten zeurders waarvoor het nooit genoeg is.

 

Bijvoorbeeld: Ga een vrijdagmiddag karten met het bedrijf, het liefst van 16:00 tot 17:00. Of regel een borrel aan het eind van de dag op kosten van jou. Als ze afwezig zijn dan krijgt de rest van de groep meer cohesie en verslapt hun macht. Daarnaast bouw je zelf meer krediet op door leuke dingen te doen. Zijn ze er wel, dan heb je een eerste stap gezet om hun te bewegen wel tot 17:00 te werken.

[Jaap Haagmans]

3. @ John Boumans: het is niet allemaal aangenomen werk (dat wordt ook wel op uren gecontroleerd, maar dan voor nacalculatie en ook de lonen), maar ook regiewerk. Voor deze twee is het regiewerk.

De projectleider van de klant is een 'oude rot' die het (denk ik) allemaal niet zoveel meer uitmaakt. Zelf vroeger buitendienstmedewerker geweest en gunt de jongens wel wat. De uiteindelijke klant is echter wel soms geïrriteerd dat we zo duur zijn.... (reden genoeg toch zou je denken, maar ja... niet voor mijn twee buitendienstmonteurs).

Dat is zeker reden genoeg! Het draait om de klant en niet om de "bonus" die twee verwende heren gewend zijn te krijgen. Die bonus is niet contractueel vastgelegd en daar hebben ze dus geen recht op. Als je niet meer rondkomt van je salaris kun je daar altijd met je baas over praten, maar het heft in eigen hand nemen is geen normale gang van zaken.

[TwaBla]

Toch kan je vaak pas spelen wanneer je een bal raakt.

 

Pingelaars zijn geen goede aanvoerders.

[Micha van Veen]

Ik heb dit topic ook een beetje zijdelings gevolgd omdat ik een beetje tegen management / leidinggeven aanleun. Ik probeer hetvolgde gewoon, en kunnen jullie er niks mee dan negeren jullie het maar. Maar ik bedoel het wel serieus.

 

Ik heb samen met mijn vrouw sinds een bullmastiff gekocht(grote prachtige hond met veel karakter, hij eet 2 kilo per dag en is graatmager maar wel 55 kilo aan spieren). Hij is nu een jaar oud. Ik heb wel ervaringen met honden, mijn vrouw wat minder. Maar die is wel in de gehele linie beter met dieren in het algemeen. In de puppy periode nam zijn het voortouw op basis van enthousiasme en ik meer iets op de achtergrond. Nu is de hond 1 jaar en lekker aan het puberen. En nu komen de rangorde discussies.

 

Mijn vrouw ziet hem alleen s'avond. En daardoor is er een afstand ontstaan.

Ik zie hem de gehele dag en bemoei mij er s'avonds niet zoveel mee.

Mijn vrouw is van de begeleiding, beloning, truukjes, geplande aandacht, vrijheden, sturing.

Ik stoei veel meer, trek spelletjes, uitdagen, prikkelen en doen wat ik wil.

Mijn vrouw begint zich bewust te worden dat zij maar 10 kilo zwaarder is. En niet alles is spieren ;D

3 maanden geleden had mijn vrouw een hele goede band. Beter als die van mij. Nu is dit veel minder. Hij vertrouwd haar iets minder, gaat iets minder graag met haar mee en is wat onzekerder als hij bij haar is.

 

Dit in tegenstelling tot mij, want die band is nu heel goed. Hij daagt mij uit en ik reageer dominant en overtuigend. Net als hiervoor. Maar hij volgt prima, speelt gezellig en loopt leuk mee. Geen angst, dreiging, oortjes normaal, staart ontspannen. Gewoon leuk...

 

En misschien dat ik het mis heb, maar ik zie parallellen.

Wanneer ik de hond ruimte geef, zal hij deze pakken. En wanneer ik overtuigd ben van mijzelf, kan ik dit prima corrigeren door de gegeven ruimte terug te claimen. Maar dan moet ik geen angst hebben dat hij mij niet meer leuk vind, of dat hij bang van mij wordt of boos. Ik ben de baas en dit geval heel primair.

 

En ik had beter die ruimte niet kunnen geven, want dat schept verwarring. Maar ik ben een mens, en mensen zijn niet zo constant. Maar puntje bij paaltje is iemand de baas. Klaar.

 

En ik ben het met iedereen eens, honden zijn geen mensen. Maar als je baas wilt zijn, moet je ook af en toe bereidt zijn om simpelweg baas te zijn. En bazen kunnen vrijheden geven, en wegnemen. Is niet goed, maar daarvoor zijn ze baas. Dan hadden de medewerkers maar de ballen moeten hebben om een bedrijf op te starten.

 

Micha

 

[MartinM]

De analogie met de hond stoort me een klein beetje, maar dat is geheel persoonlijk. In het verleden kregen mensen die mij vroegen of ze mijn baas konden spreken steevast een reactie in de zin van: "Een hond heeft een baas, een werknemer een werkgever."'

 

Back on-topic: Ik kan me wel vinden in de strekking van je verhaal Micha. De reden dat een leidinggevende of een eigenaar van een bedrijf meer (behoren) te verdienen dan een "standaardwerknemer" is op een aantal zaken gebaseerd. De investering die zij zelf hebben gedaan (opleiding, extra uren in starten van een bedrijf, harder werken om voor promotie in aanmerking te komen, het lopen van ondernemersrisico, het afgerekend worden op bedrijfsresultaten etc.).

Maar daarbij komt ook het dragen van verantwoording, ook al is die niet altijd even prettig. Hierbij horen zaken als het wijzen van mensen op non-functioneren, het melden van berichten omtrent slechtere tijden voor het bedrijf indien dat zijn weerslag heeft naar het personeel toe, tot aan het voeren van exit-gesprekken wanneer dit onvermijdelijk is geworden.

 

Aan de TS wil ik nog het volgende meegeven: Je bent WERKgever.

Voor mij houdt dit in dat jij binnen je organisatie mensen werk verschaft, waardoor zij in staat zijn om voor zichelf een inkomen te genereren en daarmee hun eigen rekeningen te kunnen betalen. Buiten jouw organisatie bestaat jouw activiteit uit ondernemen, je zorgt dat je opdrachten binnenkrijgt, linksom of rechtsom. Met die opdrachten kunnen de uren waarvoor een WERKnemer bij jou in loondienst is, gevuld worden. Dat is een doodsimpel principe. Als deze WERKnemers van mening zijn dat zij ook niet gewerkte uren aan jou en daardoor indirect aan jouw klant in rekening kunnen brengen, wordt het hoog tijd dat ze zelf ondernemer gaan worden, in plaats van jou te belemmeren in jouw wijze van ondernemen.

Kortom, wees creatief, gebruik de adviezen uit dit topic, maar bovenal: schep duidelijkheid en accepteer geen actieve tegenwerking zoals je die nu krijgt. Bijt door de zure appel heen en hou de touwtjes in handen.

 

Succes!

[Micha van Veen]

MartinM.

 

Je hebt helemaal gelijk. Daarom vond ik het ook een beetje eng om te plaatsen. Maar ik refereer alleen aan de parallelen, en niet over de baas. Als iemand aan mij vroeg of hij/zij de baas mocht spreken, dan was mijn reactie "die hebben we niet".

 

Micha

[TwaBla]

En nu komen de rangorde discussies.

 

Ben benieuwd waar mevrouw Micha in deze dynamiek eindigt. Waarschijnlijk in het midden, maar wel als afgeleide van het baasje. Dat is nog eens innovatief ondernemen. De leiding nemen door een hond in huis te halen die meer spiermassa heeft dan je ondergeschikten.

 

Zit...

 

Zit!!!!