Eigendom van gekocht design?

[zrski]

Ik had hier laatst een interessante discussie over, ik ben benieuwd wat jullie er van zeggen?

 

p.s.

Ik heb het express niet in het I.E. forum gezet omdat ik benieuwd ben naar de mening van de commercieelen op het forum.

[WelleKe]

Begrijp ik dit zo goed: Vind je mijn argument van 'carriere' niet relevant omdat het een klant een belemmering oplegt?

Ow zal ik nog ff schoppen dan? :P

[Celletje1974]

Over dat 'deponeren als merk' heb ik zo mijn twijfels... Ik vraag me af of je als opdrachtgever een logo als (beeld)merk kunt registreren als een ander (de ontwerper) daar de auteursrechten op heeft (of zit ik hier mis...?)... Zou dat niet een registratie op basis van kwade opzet (ik ben de gebruikelijke term even kwijt...) zijn?

[zrski]

OK, dus als de vormgevers dat zo duidelijk weten dan vind ik dat dit duidelijk gecommuniceerd moet worden voordat de verkoop gesloten wordt.

 

"Luister meneertje, u koopt nu een logo bij mij, maar daar mag u eigenlijk niks mee. Pas als u me wat meer betaald is het ECHT van u." en dan niet: "trouwens, hardstikke leuk dat je het logo gekocht hebt, maar je mag er nu echt geen fuck aan veranderen omdat het van mij is."

 

Helaas zijn niet alle vormgevers hier even goed in. Het vormgeven is het vak van de vormgever dus ik vind dat het de verantwoordelijkheid van de vormgever is om dit vage recht goed te communiceren.

[R.I.P. - Benm]

Zou dat niet een registratie op basis van kwade opzet (ik ben de gebruikelijke term even kwijt...) zijn?

 

En registratie 'ter kwader trouw' heet het in juristen-lingo meen ik.

 

Ik vraag me af of daar in bovengenoemd voorbeeld sprake van zou zijn - meestal wordt hierover gesproken als je besluit een merk te registreren dat al door een ander in gebruik is, maar niet geregistreerd. Als de registratie achteraf ter kwader trouw blijkt, verlies je deze. Aan de andere kant lijkt me me ook weer sterk dat je iets kunt registreren waar je de auteursrechten niet op hebt.

 

Wat me het meest opvalt aan de discussie is eigenlijk het onbekend zijn van de hele gang van zaken bij veel opdrachtgevers. Het berusten van het auteursrecht bij de opdrachtnemer is geen 'trucje' van een clubje vervelende ontwerpers, maar common practice.

 

In 90% van de gevallen komt het hele probleem trouwens helemaal niet naar voren, en ik denk dat het in het groote deel van de overige gevallen ook wel 'vriendelijk' opgelost wordt. Maar er zullen altijd gevallen zijn waarbij het 'hard tegen hard' moet worden beslecht, en dan heeft de ontwerper de wet aan zijn zijde. Een opdrachtgever die ervan houdt om dingen hard te spelen, zou echter ook een type moeten zijn dat de AV leest voor ergens een handtekening onder te zetten.

[TwaBla]

De bronnen die Annedien noemt als 'deskundig' op het gebied van auteursrecht zijn belangenorganisaties die een belang hebben bij handhaving van het huidig recht. Als tegenwicht zou je dit betoog eens moeten lezen.

 

Annediens argumentatie rammelt bovendien. Eerst mag Shell zijn logo niet blauw maken, en later weer wel. Ik zou zeggen: kijk naar de historie van het Shell-merk en je ziet tientallen veranderingen aan dat schelpje. Shell heeft dat vast netjes geregeld, anders hadden ze met de erfgenamen van de oorspronkelijke ontwerper moeten onderhandelen. Dat is toch te gek voor woorden.

 

Volkswagen heeft ooit een filmpje gemaakt waarin ze toonden hoe mensen hun eigen auto versierden. Met het auteursrecht in de hand zou je dat kunnen verbieden. Onzin? Architecten houden verbouwingen tegen. En als ik een foto publiceer waarop toevallig een kunstwerk staat, moet ik de kunstenaar een vergoeding betalen.

 

Het auteursrecht is hard aan herziening toe. Wanneer ik als vrije kunstenaar iets maak, moet ik dat kunnen beschermen. Maar wanneer ik in opdracht werk, dan mag ik niet zeuren. Althans niet achteraf.

 

;D ik ben professioneel auteur en zeurpiet

[Mikky Vrolijk]

Tenzij je die verwachting ook uit en zwart op wit vastlegt, heb je het Nederlands Recht 'tegen je' en ligt het per definitie bij de maker en niet bij jou. Kan je het nog zo vurig verwachten... ;)

Dat kalopt !

 

Ik vind dat ook dat je zelf de keuze moet hebben of je het zelf doet of door iemand anders laat doen (de designer die het initieel gemaakt heeft of een ander).

Hierover moet je dus afspraken maken. In dit geval achteraf waarschijnlijk.

 

Ik heb dit akkevietje 2x bij anderen meegemaakt. Een heel geharrewar ... daar was het logo van de designer, mocht niet aan vertimmert worden. big troubles en verloren. Die personen hadden het alleen kunnen winnen als er in de opdracht iets in de trand zou staan "gemaakte ontwerpen zijn en blijven eigendom van opdrachtgever".

In ben geen jurist, maar die 2 bedrijfjes waar ik het over heb hebben toen wel een jurist in de arm genomen ... en verloren. Dus er zal wel ergens een regeltje zijn dat de designer in zijn recht staat?

 

OK, dus als de vormgevers dat zo duidelijk weten dan vind ik dat dit duidelijk gecommuniceerd moet worden voordat de verkoop gesloten wordt.

Live is a bitch. Maar net als bij de belastingen ben je hier ook zelf verantwoordelijk voor. Ik haat dit soort cliché's, maar zo wordt er nu eenmaal met je omgegaan.

 

Ehmmmm ... miskien kun je er nog onderuit komen als daar niets over in zijn leveringsvoorwaarden staat? Maar verhaal blijft moeilijk.

 

 

[Wilbert Philippo]

Die rechten zijn vak niet te volgen. B.v: een architect heeft een bepaald recht als men iets aan zijn ontwerp wil veranderen. Hier valt natuurlijk wel wat voor te zeggen, de objecten die een architect maakt zijn ook zijn visitekaartje, maar toch.

 

Ik heb ooit in de zonweringsbranche gezeten. Ik werd daar regelmatig geconfronteerd met gebouwen die door toepassing van veel glas volkomen onwerkbaar wren voor het personeel. De temperatuur bleek achteraf toch niet te beheersen, of mensen zaten in het voor of najaar recht in de zon te kijken. Als de eigenaar van het gebouw zocht naar oplossingen op het gebied van zonwering aan de buitenkant, gebeurde het regelmatig dat de architect daar een stokje voor stak omdat zijn ontwerp dan aangetast werd. Aan de andere kant is zo'n architect enorm gevrijwaard van fouten die hij maakt. Als zo'n gebouw onwerkbaar blijkt te zijn door zijn ontwerp is hij niet aan te spreken.

 

Kortom, we zijn hier in Nederland toch wel wat doorgedraafd met onze beschermingsregels.....

[zrski]

Ik ben ook van mening dat we die beschermingsregels met dit te ver aan het doordraven zijn.

 

Ik denk zowieso dat je als designer je klant hiervan op de hoogte dient te brengen, als je dat NIET gedaan hebt dan vind ik het "bad style" om op je auteursrecht strepen te gaan staan en denk ik dat het zeker niet bevordelijk werkt voor je aquisitie (ontevreden klanten schreeuwen nu eenmaal harder dan tevreden klanten)

[Annedien Hoen]

TwaLevel:

Annediens argumentatie rammelt bovendien. Eerst mag Shell zijn logo niet blauw maken, en later weer wel.

Dat rammelt niet, je hebt niet goed gelezen.

Shell mag zelf z'n logo wel blauw maken, maar ik niet.

Of jij (tenzij je toevallig ...). Of Welleke.

Wellicht had ik dit iets duidelijker moeten stellen. (Dus niet "iemand" schrijven, maar "iemand die geen Auteursrechthebbende is", maar ik dacht dat de hele passage dit wel duidelijk maakte).

 

Annedien:

Het zou wat zijn als iemand met een beiteltje de Rodins in het Kroller-Muller even ging bijwerken. "Ik heb toch entree betaald? Ik vind ze niet zo mooi...kijk...*hak hak*, zonder die ronding is 'ie veel sprekender."

Of het Shell-logo blauw zou maken.

 

Uit het genoemde betoog begrijp ik na diagonaal lezen dat het betoogt tégen het 'herhaaldelijk uitvoeren van copyright-controle' omdat dit niet in het belang van het publiek is, en eigenlijk niet na te leven?

(vooral auteur/publiceer-gericht- gaat over oplages van duizenden en duizenden auteurs- lijkt me een ander element van Auteursrecht 'raken' dan een klant die zelf een logo wil kunnen mogen aanpassen. Het is weliswaar relevant, maar betoogt volgens mij niet voor afschaffing van het Auteursrecht, maar voor een herziening van de constructie ten aanzien van auteurs en (massaal) publicerende partijen. Do correct me if I'm wrong.)

 

TwaLevel's opmerking:

"De bronnen die Annedien noemt als 'deskundig' op het gebied van auteursrecht zijn belangenorganisaties die een belang hebben bij handhaving van het huidig recht. "

moet impliceren dat mijn bronnen daardoor minder betrouwbaar zouden zijn? Of wat is daar de bedoeling van?

Ik neem toch aan dat ze zich baseren op het Auteursrecht dat nog steeds van kracht is.

Ook de website www.justitie.nl citeert www.auteursrecht.nl als bron om meer over Auteursrecht te achterhalen;

 

Het lijkt me logisch dat een organisatie die kennis over het auteursrecht helpt verspreiden dit ook onderschrijft; voor BNO (www.bno.nl) geldt dat dit een beroepsvereniging is en natuurlijk (duh) de belangen van vormgevers als oogmerk heeft-- maar dat lijkt me voor de hand liggen.

 

Verder beweer ik niet 'journalistiek onpartijdig' te zijn, dus wat je impliceert door mijn bronnen (weliswaar terecht, maar contextueel suggestief) als belangenorganisaties bestempelen vind ik typisch iets voor een professioneel auteur die onderwerpen met tendentieuze ondertoon "aan de kaak" denkt te stellen.

 

Zrski:

Ik vind het geen "bad style" om op je strepen te gaan staan; ze staan er niet voor niks.

Dat vormgevers beter moeten communiceren is geloof ik al een aantal keren geconcludeerd en hier ben ik het helemaal mee eens- wat niet wegneemt dat het ook niet terecht is dat, omdat het voor de opdrachtgever het meest convenient is om aan te nemen dat ze met het ontwerp mogen doen wat ze willen, het daardoor "bad style" zou zijn om pas achteraf op het Auteursrecht te beroepen.

Voor veel vormgevers is het ook zo 'gewoon' dat ze zeggenschap hebben over hun ontwerp dat ze zich vantevoren niet kunnen voorstellen dat iemand zelf in Paint gaat rommelen met z'n ontwerp. Echt schokkend ;D

 

Volkswagen heeft ooit een filmpje gemaakt waarin ze toonden hoe mensen hun eigen auto versierden.

Zolang mensen hier nog vrolijke bloemen, koeievlekken en stripfiguren op schilderen wél-- ik vraag me af wat ze zouden doen als het geen leuke propaganda/marketing zou zijn, maar iemand structureel fascistische of andere sociaal onwenselijke en illegale afbeeldingen op Volkswagens zou afbeelden? Ik verwacht niet dat ze zich op hun Auteursrecht zouden beroepen (hoewel?), maar dat filmpje was niets meer of minder dan leuke propaganda voor Volkswagen en in mijn perceptie geen argument dat in het nadeel van het Auteursrecht pleit.

 

Verder denk ik dat in de hele procedure van 'ontwerpen' één dingetje nog niet besproken is:

Waarom huur je in eerste instantie een professional in?

Je koopt iemands expertise, je zegt: "Jij kan dit op een manier die professioneel is en die me aanspreekt". Laten we niet vergeten dat ontwerpers professionals zijn, die de expertise hebben om wat de opdrachtgever wil, uit te voeren.

Vormgevers hebben meestal jarenlang geoefend en gestudeerd voordat ze op het niveau zijn waarop ze staan op het moment dat je ze inschakelt. Er zijn opdrachtgevers die niet op zoek zijn naar een 'vomgever' maar een 'grafisch notulist' (dat zijn erg uitdagende klanten kan ik je zeggen ;-) maar over het algemeen huur je een designer toch niet in om een beginnetje te maken aan iets waar je zelf aan verder kunt knutselen?

(Beetje kort door de bocht, maar laten we wel wezen ::))

Want ongeacht of het wettelijk gezien 'goed' of 'fout' is; de meeste doe-het-zelf zakenmensen verknallen het oorspronkelijke ontwerp en halen het kwaliteitsniveau naar beneden. Daarom kan het ook zo schadelijk zijn voor de goede naam van een ontwerper als hij of zij daarmee direct of in retrospect geassocieerd wordt. Met een 'andere stijl' geassocieerd worden is al onwenselijk; met andermans amateur-aanpassing nog ietsje meer onwenselijk.

Een op z'n strepen staande ontwerper is dus niet eens zozeer de bewegingsvrijheid van de opdrachtgever aan het beperken, maar ook aan 'damage control' aan het doen ten aanzien van z'n portfolio/goede naam/reputatie. Dat is meer dan een beetje bepalend voor je waarde als ontwerper.

 

Eigenlijk zou er dus niet moeten staan:

"Eigendom van gekocht design" maar

"Eigendom van gekocht gebruiksrecht voor design".

Dat is iets anders, toch?

 

Groet,

Annedien

 

 

 

 

[Persoon]

Een op z'n strepen staande ontwerper is dus niet eens zozeer de bewegingsvrijheid van de opdrachtgever aan het beperken, maar ook aan 'damage control' aan het doen ten aanzien van z'n portfolio/goede naam/reputatie. Dat is meer dan een beetje bepalend voor je waarde als ontwerper.

 

Volgens mij richt zo'n actie meer schade aan. Ik zou niet meer met die persoon willen samenwerken en dat zou toch de toekomst moeten zijn ???

Het 'op je strepen staan' is veelal een laatste red/plaag poging om te laten zien "wie de baas is". Of je daarmee respect afdwingt is nog maar af te wachten. Zoals Zrski al al zei: ontevreden klanten schreeuwen harder als de tevreden klanten.

 

Hoe zit het eigenlijk met de accountant? Ik huur zijn professionaliteit in, maar verwacht toch wel dat het mijn eigendom is en blijft. Ik mag veranderen in die cijfers en rapporten wat ik wil. Sterker nog: de belastingdienst ziet mij als de eindverantwoordelijke en niet de accountant...

[WelleKe]

Want ongeacht of het wettelijk gezien 'goed' of 'fout' is; de meeste doe-het-zelf zakenmensen verknallen het oorspronkelijke ontwerp en halen het kwaliteitsniveau naar beneden. Daarom kan het ook zo schadelijk zijn voor de goede naam van een ontwerper als hij of zij daarmee direct of in retrospect geassocieerd wordt. Met een 'andere stijl' geassocieerd worden is al onwenselijk; met andermans amateur-aanpassing nog ietsje meer onwenselijk.

 

Eigenlijk heb ik nog nooit bij een logo zien staan wie de ontwerper ervan was, dus kan ik niemand een schouderklopje geven of afkraken. Daarmee wil ik aangeven dat het argument van goede naam wat mij betreft meteen van tafel kan.

 

[TwaBla]

Meestal reageer je erg to-the-point Annedien. Nu niet.

 

Als tandarts A mijn kunstgebit maakt, mag ik dan zonder zijn instemming naar tandarts B gaan?

 

Als ik een tafel en stoelen koop, mag ik die zonder instemming van de meubelmaker verven?

 

Wat rechtvaardigt die onaantastbare positie van ontwerpers en auteurs eigenlijk? Je krijgt veel geld voor een tekeningetje (of wat tekst) en dan wil je daar altijd zeggenschap over houden. Kom nou toch. Dat kan nooit de bedoeling van het auteursrecht geweest zijn. Want dat recht is ook van toepassing voor die tandarts en meubelmaker.

 

 

En over Shell: die mag zijn logo volgens jouw eerste redenering niet blauw maken zonder instemming van de ontwerper.

[Annedien Hoen]

"Het 'op je strepen staan' is veelal een laatste red/plaag poging om te laten zien "wie de baas is"."

Dat is jouw interpretatie en volgens mij meestal bezijden de motivatie van een ontwerper om zich te beroepen op zijn rechten. Daar komt bij; een ontwerper wil meestal best wel de opdrachtgever 'de baas' (jouw woorden) laten zijn over een ontwerp, maar dan moet de opdrachtgever daar ook iets tegenoverstellen meestal. En daar hebben de meeste opdrachtgevers geen zin in.

Wat wel gewoon zo is, is dat een vormgever tot op grote hoogte 'de baas' blijft over z'n eigen ontwerp, maar dit heeft weinig te maken met het willen redden of de opdrachtgever willen plagen.

 

Daarmee wil ik aangeven dat het argument van goede naam wat mij betreft meteen van tafel kan.

Dus omdat jij er nog nooit van gehoord hebt kan een argument van tafel? Interessante redenatie.

Volgens mij is het beschermen van die naam en reputatie juist een enorm belangrijk element van de functie het Auteursrecht. Natuurlijk wil ik je gerust van een praktijkvoorbeeld voorzien (gebaseerd op een werkelijk voorgevallen gebeurtenis, en een mogelijk scenario daaruit voortvloeiend; de plagiaat-folder is werkelijk gemaakt, het gesprek tussen Pietje en Klaasje is hypothetisch):

 

Pietje: "Zeg, door wie heb jij je folder eigenlijk laten ontwerpen?"

Klaasje: "Door Annedien Hoen."

Twee weken later, een creatieve medewerker van het bedrijf van Pietje, Joris, heeft zélf in Word een minder fraaie (op mijn ontwerp gebaseerde) plagiaat-versie van de folder gemaakt, om zelf promotie te maken voor een andere gebeurtenis.

Klaasje krijgt dit foldertje van Joris op zijn bureau en denkt:

"Iek...die Annedien Hoen produceert amateuristische bagger."

 

Via andere wegen:

Iemand kijkt in mijn portfolio, ziet dat ik het logo voor Stichting Dolle Designers heb gemaakt. Dat blijft ergens hangen, maar niet precies.

Ondertussen zit Harry, de voorzitter, zelf lekker te Corel Drawen met mijn ontwerp, en zet het online.

De "iemand in kwestie" komt op Stichting Dolle Designers terecht en denkt: "Oh ja, dat logo is door Annedien gemaakt."

Alleen is dat niet zo, en als Harry wel creatief maar niet professioneel bezig geweest is, is dat schadelijk voor mijn reputatie. Als Harry wel goed kan ontwerpen, maar hij wijkt af van mijn ontwerp, word ik met de 'verkeerde' stijl/handschrift geassocieerd.

 

Zulke dingen worden steeds relevanter naarmate meer werk 'in omloop' is, je meer exposure krijgt (print, internet) en een grotere naamsbekendheid krijgt. Op kleine schaal zijn zulke consequenties nog te overzien, maar als je grotere bekendheid geniet kan zoiets er flink inhakken.

Je moet er toch niet aan denken dat je tijd moet besteden aan het rechtzetten van zoiets? Of dat het je opdrachten kost?

 

Verder komt het regelmatig voor dat ontwerpers genoemd worden, soms in een creditline, of ergens bijgedrukt, of genoemd in een dankwoord, of... noem maar op.

 

Ik hoop dat het zo wat duidelijker is.

 

 

 

 

 

 

[TwaBla]

Voor het gemak heb ik de relevante passages uit het aangehaalde betoog over de historie van het copyright/droit d'auteur even samengevat.

 

Het van oorsprong Britse copyright diende vooral om drukkers te vrijwaren van diefstal (reproductie) van boeken. Het van oorsprong Franse droit d'auteur is ontstaan om de literatuur te beschermen. Het auteursrecht is dus verbonden aan de persoon van de maker. Vandaar dat schilderijen gesigneerd worden en boeken de naam van de auteur op hun rug hebben. Die twee rechten smolten samen en werden op steeds meer terreinen toegepast.

 

"Over time, copyright expanded in two directions. First, copyright came to encompass more and more types of creative work — art, performances, music, photographs, recordings, moving pictures, videos, and, recently, computer programs. The expansion was driven partly by changing technology, but it was promoted by the financial interests that trade in creative commodities."

 

"The problem of copyright is not author rights — the problem is balance. Copyright is control, with a purpose. Copyright controls the dissemination of works in order to provide incentives to create and to publish; that’s good for everyone, authors and the public alike. But perpetual (or nearly perpetual) control works against the public interest, and that’s true whether it’s the publisher or the author who exercises the control. Encouraging every author to retain copyright simply replaces the deliberate tyranny of the few by the inadvertent tyranny of the many."

 

Zoals je ziet is een wetgeving die bedoeld was voor oorspronkelijke werken (literatuur, beeldende kunst) uitgerekt naar meer praktische creaties (ontwerp, software). De tandarts die een scheef gebit corrigeert, creëert ook een uniek werk en kan aanspraak maken op het auteursrecht. De plastisch chirurg. Het wachten is op de eerste dokter die zijn patiënt verbiedt naar een andere arts te gaan, om zijn 'goede naam' te beschermen.

[WelleKe]

Quote:

Daarmee wil ik aangeven dat het argument van goede naam wat mij betreft meteen van tafel kan.

 

Dus omdat jij er nog nooit van gehoord hebt kan een argument van tafel? Interessante redenatie.

 

Beetje flauw om zo te reageren. Ik zie het er eigenlijk nooit bijstaan. En de voorbeelden vind ik ook niet helemaal kloppen.

Ik zeg niet helemaal omdat ik het gevoel wel begrijp. Maar zeker het eerste voorbeeld, daar doe je niks aan. Ook met gewoon zaken doen, waarbij er geen auteursrecht is, heb je last van mensen die niet verder kijken dan hun neus lang is en voorbarige conclusies trekken. Vooroordelen is ook zo´n uiting.

 

Jantje heeft een mooie watercooler op zijn werk

Pietje vraagt waar die vandaan komt

Jantje zegt Aqua fantastic

Een week later komt Jantje bij Pietje en daar staat een nieuwe watercooler. Jantje tapt wat water en daarbij wordt zijn broek nat. Hij denkt jeetje Aqua fantastic verkoopt ook bagger!

 

Voorbeeld is identiek aan dat van jou maar nu denk je waarschijnlijk dat het nergens op slaat nietwaar ;)

[zrski]

Ik denk dat commercieel en marketing technisch gezien de impact van een ontevreden klant groter is dan de "distant possibility" dat iemand onthoud dat een design door impulsant is gemaakt.

 

Met meer dan 2000 commercieele indrukken per dag (of zijn het er nog meer) is de kans echt ongelofelijk klein dat mensen een design naar de designer tracen. Wat ik wel heb gedaan is bij ongelofelijk goed werk uitzoeken wie hier achter zit. Maar dat betekend dus dat die impact alleen positief zou zijn. Als iemand "kut werk" op zijn site heeft staan, ga ik echt niet uitzoeken door wie het gemaakt is.

 

Klanten binding, duidelijk communicatie en niet op je strepen gaan staan, maar met de klant meedenken is volgens mij dus veeeeeeel lonender dan het vasthouden aan je auteursrecht en ontevreden klanten kweken.

 

Het inhuren van een prof. doe ik omdat ik proffie werk verwacht, niet omdat ik proffie werk denk te mogen lenen.

[Annedien Hoen]

TwaLevel;

Dat tandartsen en meubelmakers er geen werk van maken mag toch geen reden zijn dat ik als vormgever me niet kan of mag of zou beroepen op het Auteursrecht?

Bij tandartsen en meubelmakers speelt 'controleerbaarheid' misschien een rol, en zien ze er om die reden vanaf hier echt veel aandacht aan te besteden?

-"Zo mevrouwtje, dat was een eersteklas zenuwbehandeling! Als u hier even wil tekenen dan krijgt u het in licentie."

 

Dat is hun keuze, hun goed recht en zie ik niet als reden waarom ik niet to-the-point zou zijn.

Wel bedankt voor het compliment :-)

 

En over Shell: ten aanzien van deze multinational heb ik aangenomen dat ze de auteursrechten hebben afgekocht- dat had ik dan ook even moeten vermelden waarschijnlijk, voor alle duidelijkheid.

[TwaBla]

En over Shell: ten aanzien van deze multinational heb ik aangenomen dat ze de auteursrechten hebben afgekocht- dat had ik dan ook even moeten vermelden waarschijnlijk, voor alle duidelijkheid.

 

Als ze het recht afgekocht hebben, is dan de goede naam van de ontwerper niet meer van belang?

[WelleKe]

Als ze het recht afgekocht hebben, is dan de goede naam van de ontwerper niet meer van belang?

LOL

 

Ik vind het wel een leuke discussie ;)

[Annedien Hoen]

Als ze het recht afgekocht hebben, is dan de goede naam van de ontwerper niet meer van belang?

 

Dan heeft de ontwerper dat belang secundair gemaakt aan het belang van Shell, waarschijnlijk tegen een flinke financiële vergoeding.

 

[Annedien Hoen]

Welleke ... :)

"En de voorbeelden vind ik ook niet helemaal kloppen."

Misschien omdat je die (praktijk)ervaring niet hebt en geen vormgever bent? Dat bedoel ik trouwens (evenmin) flauw- maar als het je vak is en je bent er dagelijks mee bezig komen er toch wat meer relevante situaties en ervaringen voorbij dan als het je verder niet 'raakt'.

 

"Hij denkt jeetje Aqua fantastic verkoopt ook bagger!

Dat is een nogal uitdagende vergelijking -- niet in de laatste plaats omdat ik niet weet of Pietje nou ook een Aqua fantastic heeft gekocht (dan is het een terechte psychologische koppeling van Aqua fantastic aan een slecht presterend product) of dat Pietje een rip-off heeft (dan blijft het een vage vergelijking, want Jantje is bekend met Aqua fantastic en leert nu dus iets over 'zijn' Aqua fantastic? Over dat het toch eigenlijk een wanproduct is? Dat snap ik niet helemaal....

 

 

[zrski]

Voor shell heb je het over een flinke financieele vergoeding, maar wat is het prijskaartje voor princiepes als het om MKB-ers gaat?

[Martin Milner]

En over Shell: ten aanzien van deze multinational heb ik aangenomen dat ze de auteursrechten hebben afgekocht- dat had ik dan ook even moeten vermelden waarschijnlijk, voor alle duidelijkheid.

 

Als ze het recht afgekocht hebben, is dan de goede naam van de ontwerper niet meer van belang?

 

Als ze het recht afgekocht hebben hebben ze niet alleen de gewerkte uren maar uiteraard ook het copyright gekocht. De ontwerper heeft er dus al een "schadevergoeding" voor ontvangen en zijn/haar ziel verkocht ;D Bij software hoor je overigens niemand schreeuwen "dat het van hem is en dat hij er mee mag doen wat hij wil" omdat iedereen maar aanneemt dat het intellectuele eigendom bij de fabrikant ligt. Je koopt dus gewoon een licentie voor het gebruik. Beetje raar om daar hier dan zo'n punt van te maken.

 

Ik zou er niet aan moeten denken dat iemand mijn software steelt en er zelf van alles aan gaat prutsen. Of een ontwerp... blegh. Het is overigens in het belang van de klant om, mocht hij iets willen veranderen aan het design, contact op te nemen met de ontwerper. Dan kunnen veranderingen gewoon doorgesproken worden en op smaakvolle wijze geimplementeerd. Ik heb reeds vele wanstaltige designs gezien welke een samenraapsel waren van een goed design en wat "leuke wijzigingen" van de kant van de klant.

 

Ik vind dus HEEL stellig dat het recht bij de maker ligt!

[zrski]

Hi Martin,

 

Leuk om de kant van software ontwikkeling er bij te betrekken. Als ik door een developer voor mijn bedrijf een stukje software laat bouwen. Dan is die software van MIJ. Inclusief copyright en broncode. Ik heb er voor betaald, dan mag de developer wat mij betreft dus absoluut niet deze code gebruiken voor andere klanten.

 

Helaas wordt dit ook bij software ontwikkeling vaak slecht gecommuniceerd en zorgt het dus ook in die branche nogal eens voor koppijn.

[Martin Milner]

En hoe doe je dat met je windows licenties?

 

Citeer brief aan bill gates:

"Moet je es goed luisteren bill, ik heb die software gekocht ja! Dus ik doe ermee wat ik wil!

 

De groeten,"

 

Ja ik noem maar een voorbeeld ;)

Ik vind dat het copyright bij de maker ligt. Zou lekker zijn als klanten mijn software gingen recyclen voor hun eigen behoeften. Ik zou er wel een zaak aan wagen 8)