• 0

Help! Mijn Bedrijf gaat naar de Kloten! (Voorpublicatie Boek! Boek! Boek!)

Mijn 999-ste bericht moest maar iets bijzonders worden, dacht ik zo. Dus bij deze een voorpublicatie van één van de hoofdstukken van mijn nieuwe boek: Help! Mijn bedrijf gaat naar de Kloten! Het boek geeft een totaaloverzicht van je (on)mogelijkheden, de do's maar vooral don'ts in geval van een dreigend faillissement. Help! Mijn bedrijf naar de Kloten geeft je inzicht in de verschillende fases van insolventie en de rol van derden hierin. Het helpt je te begrijpen waarom dingen gebeuren zoals ze gebeuren, en geeft je inzicht in je eigen gedrag en het gedrag van anderen. Door het hele boek zijn tips verweven hoe je de juridische voetangels en klemmen kunt vermijden.

 

Het onderstaande hoofdstuk gaat over het beeld dat omstanders hebben van een ondernemer die in moeilijkheden verkeert. Veel plezier met lezen, en laat me vooral weten wat je er van vindt!

 


 

Hoofdstuk: Welkom bij de losers!

 

Wij Nederlanders zijn toch maar een raar volkje. Als het iemand voor de wind gaat hebben we wat te zeuren, maar als die persoon het niet redt, is het ook weer niet goed. Als je als ondernemer in Nederland het goed doet, en jezelf daarvoor trakteert op een hagelnieuwe Porsche, wordt je ervoor gestraft door je klanten. Want je zult wel te duur zijn, als je zo’n auto kunt betalen. In andere, minder calvanistische landen krijg je juist vanwege die auto nieuwe klanten. Iemand die zo’n auto kan betalen moet wel heel erg goed zijn in wat ‘ie doet. Het is maar je hoe je het bekijkt.

 

Maar we wonen nu eenmaal in Nederland, en daar moeten we het dan maar mee doen. Dus moet je er rekening mee houden dat je in tijden dat het eventjes minder met je bedrijf gaat, er evengoed commentaar op je geleverd wordt.

 

Mensen om je heen zullen er moeite mee hebben om een onderscheid te maken tussen de onderneming en de ondernemer als persoon van ‘vleesch en bloet’. Dus ben je, volgens de algemene opvatting van de Nederlandsche Burger, een loser. Een winnaar mocht je toch al niet zijn, maar men is er als de kippen bij om het niet slagen van de onderneming op jou als persoon te projecteren.

 

De losers onder de losers zullen hier onder gebukt gaan. Die laten hun oor hangen naar de mening van de grijze massa die nog nooit één euro zelfstandig hebben verdiend. Diezelfde grijze massa die zich hun hele werkende leven lang door anderen laten vertellen wat ze moeten doen. Die zich tientallen jaren al slijmend en stoelpootzagend de week door slepen naar dat ene lichtpuntje van de week: Het Weekend. Dat zijn degenen die zich het recht aanmeten om jou af te kammen. Jij, de ondernemer die voor eigen risico en rekening doet wat ‘ie het liefste doet, zijn eigen tijd indeelt, en hard werkt om zijn gezin te onderhouden. Vertel mij nu eens: Wie is hier nu de loser?

 

Dat je in de problemen bent gekomen, is al vervelend genoeg. Maar wie zich laat koeieneren door de mening van deze losers, is er wat mij betreft zelf één, en mag zich meteen aansluiten bij de kudde. Welkom bij de losers van de losers.

 

Je weet pas of je een winnaar of een verliezer bent als het gevecht is afgelopen. Als de gong gaat, en de stofwolken langzaam neer dalen. Pas dan kan de balans opgemaakt worden. De verliezers zijn halverwege het gevecht er tussenuit geknepen, de winnaars overzien het slagveld, likken hun wonden, schudden het gehavende hoofd eens een paar keer flink heen en weer en maken zich op voor de volgende ronde. Zolang je nog staat en vecht hoor je niet bij de losers.

 

Je maakt nog steeds kans om tot de exclusieve club van winnaars toe te treden. Zodra je de komende zware tijd hebt overleefd, en je tegen alle verwachtingen in er weer bovenop bent geklommen hoor jij bij een club Grote Namen waar de verliezers alleen maar over kunnen dromen.

 

Leden van deze club hebben allemaal, stuk voor stuk, heel zware tijden beleefd met hun bedrijf. De redenen waarom deze ondernemers uiteindelijk (bijna) failliet gingen waren erg uiteenlopend. Maar ze hebben allemaal één ding gemeen: Ze lieten zich niet kisten. Het niet slagen van de onderneming was voor deze ondernemers geen reden om aan te nemen dat ze niet in staat waren om een ander bedrijf wèl tot een succes te maken. Ondernemers die één of meer bedrijven niet van de grond kregen waren onder andere:

 

Sir Richard Branson

Zijn Virgin Records is uitgegroeid tot één van de succesvolste privaat gehouden bedrijven van de wereld. En van daaruit is het succes van het Virgin label maar doorgegaan. Brandson is succesvol met een platenlabels, vliegtuigmaatschappijen, telecom, spoorwegen en zelfs een winkel in bruidsmode: The Virgin Bridestore. Alleen om de naam zou je die winkel al neerzetten. Maar zijn Virgin Cola avontuur werd een flop. Net als zijn tijdschriftenuitgeverij.

 

John de Mol

‘Onze’ John is begonnen als loopjongen bij André van Duin’s Dik voor Mekaar Show. Om maar van het gezeur af te zijn mocht John koffie zetten voor André en zijn sidekick Ferry de Goot. John had wel al enige ervaring al platenopruimer bij Radio Noordzee, het radiostation van zijn vader. John heeft zijn klapper kunnen maken door het televisieproductiebedrijf Endemol, wat hij samen met zijn compagnon Joop van den Ende te verkopen voor 5,5 miljard euro aan het Spaanse Teléfonica.

 

Het had weinig gescheeld of John de Mol Televisieproducties was failliet gegaan. De eerste zeven (!) jaren leed John zware verliezen met zijn bedrijf. Het was Willem van Kooten die hem door het overnemen van 50% van zijn bedrijf en het verstrekken van een lening voor een faillissement behoedde. Na de succesvolle verkoop van Endemol wilde de Mol zijn succesverhaal herhalen met Talpa. Talpa als tv producent is nog altijd succesvol, maar zijn TV station moest twee jaar na de oprichting en 400 miljoen euro later de deuren sluiten.

 

Hans Kàzan

Met vingervlugge handjes miljoenen verdienen, en toch niet strafbaar zijn. Hans Kàzan weet hoe je dat doet. Neerlands bekendste goochelaar (die andere Hans, Hans Klok is illusionist) heeft een prachtig familiebedrijf weten op te bouwen, samen metzijn twee zoons Oscar en Renzo en zijn schoondochter Mara. In 2005 had Kàzan het zo goed voor elkaar dat hij de Hollandse regen kon verruilen voor de Spaanse zon.

 

In 2006 ging het mis met het oprichten van het Magic Palace. Kàzan ging hartstikke failliet. Ook Hans Kazàn is een man die zich niet in een hoek laat zetten door een schuld van enkele miljoenen. Sindsdien is hij hard op weg om zijn schulden weg te toveren.

 

Marco Borsato

Marco kan een goed moppie zingen. Dat staat buiten kijf. Hij sleept de ene muziek- en personalityprijs na de andere in de wacht en is dan ook nog eens de ideale schoonzoon. Maar Marco is ook maar een mens dat in de volle overtuiging het goede te doen, links en rechts ingehaald wordt door de realiteit. Onvoldoende zicht op wat er nu eigenlijk binnen zijn bedrijf speelde zorgde er voor dat uiteindelijk niemand meer wist hoe het in elkaar stak. En dan ga je, zoals we dat in Noord-Holland zo mooi zeggen, De Bietenbrug op. Van Symphonica In Rosso naar een executieveiling van je gouden platen op internet. Het kan verkeren. Die weg is in ieder geval een stuk korter dan de route van De Soundmixshow naar 12 Edison Awards en een lintje van de Koningin.

 

Het bedrijf van Borsato, The Entertainment Group, zou voornamelijk ten onder gegaan zijn aan een administratieve puinhoop. De boekhouding was niet bijgewerkt, er werden beslissingen genomen zonder dat daar een financiële basis voor was. Fijn, zulke managers. En dan heeft Marco niet eens de minste ingehuurd om de tent voor hem te leiden! Unico Glorie zat ooit in de Raad van Bestuur van Endemol en Rik van den Boog was directeur bij Ajax. Dat zijn mooie namen op je CV! Maar zelfs dan, als je denkt het allemaal geregeld te hebben, kan het dus misgaan.

 

Zoals ik in het begin zei (vorige hoofdstuk, niet voorgepubliceerd, RvdO): Het gaat er niet om waarom je failliet gaat, het gaat er om met welke instelling je dat faillissement afwikkelt. Marco Borsato gaf een persconferentie om het einde van The Entertainment Group mee te delen. Maar hij stond er wel alleen. Rik van den Boog was in geen velden of wegen te zien, en Unico Glorie was eveneens met stille trom vertrokken. Dat je Marco de mededeling laat doen, kan ik me nog ergens wel voorstellen. Hij is tenslotte wel Het Gezicht van het bedrijf. Maar heb dan in ieder geval de ballen om naast, of desnoods achter Marco te staan. Unico Glorie en Rik van den Boog waren niet eens op de locatie van de persconferentie aanwezig!

 

En wat deed Marco? Hij mobiliseerde mensen, zorgde voor extra concerten om op die manier fans die kaartjes hadden gekocht voor andere festivals niet te duperen. Marco ging er alléén in, en zal er ook alléén weer uitkomen.

 

En wat vond het Nederlands Publiek er van? “Borsato blijft een Italiaan he, dus is er vast gefraudeerd”, “Hij kan dan wel mooi zingen, maar van zaken doen heeft hij geen kaas gegeten” en meer van dat fraais. Maar dat waren wel dezelfde mensen die hem na veertien jaar hard werken vonden dat het hem was komen aanwaaien. In ons land doe je het toch nooit goed.

Het zijn maar een paar voorbeelden. Maar het laat wel zien dat een faillissement niet het einde van de wereld hoeft te zijn. Ja, het is vervelend, en ja, jij had het ook gaag anders gezien. Maar twee of drie jaar is sneller voorbij dan je denkt. In twee of drie jaar kan een hoop gebeuren. Dus over twee of drie jaar kun je er wel eens heel anders bij zitten.

 

Als er één belangrijke les geleerd kan worden van deze voorbeelden, is dat het niet slagen van de onderneming zeker niet hoeft te betekenen dat je als mens, vader, vriend, handbaltrainer of postzegelverzamelaar hebt gefaald. Het hoeft zelfs niet te betekenen dat je als ondernemer bent mislukt. Je hebt misschien fouten gemaakt, maar die maken we allemaal.

 

Je bent geen loser als je bedrijf het niet redt. Je bent geen loser als je failliet gaat. Je bent hooguit een loser als je er niet alles aan doet om de schade zo veel mogelijk te beperken, en alle schuldeisers schadeloos probeert te stellen. Maar omdat de rest van Nederland er toch hardnekkig anders over denkt, vraag ik je om de betiteling “Loser” als een geuzennaam te dragen, en met een hoofdletter te schrijven. Wij weten tenslotte wel beter (daar zijn we ondernemer voor).

 

Welkom bij de club, Loser. Je bevindt je in goed gezelschap.

 

 

Note: Dit stuk is eerder gepubliceerd op mijn blog.

Link naar reactie

Aanbevolen berichten

19 antwoorden op deze vraag

  • 0

Dag Ruben,

 

Mooi stuk , met een aparte invalshoek. Daar houd ik wel van. Beetje eenzijdig en gechargeerd, dat wel, maar dat zal een bewuste keuze zijn, neem ik aan? Ik denk dat het boek, dit hoofdstuk zeker, een hart onder de riem zal zijn voor veel onderemers.

 

Suc6!

 

John

 

P.S. Ik zie wel wat taalvautjes :-\

 

Link naar reactie
  • 0

Ruben,

 

Kort commentaar: stuk leest prettig en makkelijk, met hier en daar een glimlach. Juist dit laatste is o, zo belangrijk om weer op te kunnen krabbelen uit het gevoel van mislukking en een stuk eigenwaarde te hervinden.

Degenen die direct hun oordeel klaar hebben wanneer een ondernemer in zwaar weer komt te verkeren zouden hier veel van kunnen leren, of ze dat in hun vooringenomenheid ook doen is een tweede.

 

Wanneer volgt de rest?

 

Veel succes!

Marjan

 

maak eens een buiteling:

www.saltoadvies.nl

Link naar reactie
  • 0

Hi Ruben

 

Leuk stuk en ja, herkenbaar ook.

 

Ik ken een Duitse accountant die een onderneming drijft niet veel groter dan de onze. Hij rijdt lekker in een Maserati rond en dat is daar juist volledig geaccepteerd. Het is onderdeel van zijn succes.

 

Maar het kan ook anders in NL. Veel ondernemers die 'het gemaakt hebben' stellen zich zakelijk bescheidener op, maar zitten er privé weldegelijk warm bij. Dat laatste zien zijn klanten toch niet.

 

Tip: voel je de (dat komt allemaal door mijn centen) gedachten van klanten branden in je rug, verschijn dan in een middenklasser als je ze bezoekt en laat de dure klasbak lekker thuis voor privé (scheelt ook behoorlijk in de bijtelling;))

 

groet

Joost

DenariusAdvies: Tax | M&A | Legal

Link naar reactie
  • 0

Hallo,

 

na heel vaak meelezen en vandaag dit stukje... Moest ik me inschrijven bij deze club, ik moest hierop reageren:

Een woord HERKENBAAR :-[ zit midden in een situatie, leuk NEE, Opgeven... pfffffff dat is wel makkelijk.. Maar doen? Nee! schijnbaar teveel PITBULL in me bloed.

 

Leven van ondernemer zijn gaat niet over rozen... Nee alles behalve rozen! Mijn geval is vergunningen!

 

Dan denk je ach had ze maar geregeld! Nou ze waren met nadruk op geregeld. Ik had ze (nog steeds hoor! boel vellen papier met handtekeningen van burgemeester! En nu... Blijkt dat die handtekening niks is....... de mijne is nog meer waard! >:(

 

Pand kwijt, bank boos, woongemeente wil wel maar kan niet ivm vergunningen. In een woord, Kloten!

 

 

 

Link naar reactie
  • 0

Ik ben een ondernemer, maar niet omdat ik een Maserati zou willen hebben.

Ik wil met mijn systemen op de hele wereldmarkt een rol spelen. Dat is een pad van onderzoeken, keuzes, beslissingen en soms vechten. Een pad om goede en slechte partners te onderscheiden en samenwerking te optimaliseren. En het is een pad om de kwaliteit van mijn systemen te blijven bewaken. En "last but not least" een pad om af en toe een gelukssteentje van op te rapen.

Ondanks succes in verkoop en respons, sta ik nog maar ergens op het begin van het pad. Ik heb pas een paar kilometer afgelegd en er liggen er nog ontelbare voor me. Een pad met kronkels en grilligheden, waarop soms stevig geklommen moet worden. Mijn geest is mijn gids en leider. Gesterkt door ervaring en kennis, zal ik mijn tocht voltooien. Ik heb juist een bocht gerond en een klein feestje gevonden. Er zullen er vast meer komen......

Link naar reactie
  • 0

Heel herkenbaar die Nederlandse mentaliteit t.a.v. failliet gaan. Toen mijn vader failliet ging, waren veel ' vrienden' niet aanwezig. Vanaf dat moment was iemand vooral een 'kennis' en niet zo snel een 'vriend'. Is meteen weer een bedrijf gestart en 5 jaar later deed ie weer vollop mee!

Trail art: www.imsobo.com

Link naar reactie
  • 0

Twee keer in mijn leven mijn bedrijf moeten stoppen en na een periode van bezinning en lessen trekken nu - met 'Abraham' in zicht - weer deels in loondienst en deels nog actief als kleinschalig (wel met weer wat grotere plannen) ondernemer en nu durf ik mijzelf met trots dan toch een (hardleerse?) 'loser' te noemen. Dank Ruben, reus voor deze opsteker!

 

Succès en groet,

 

Hans

Succes & Groet, 

Hans (J.H.) van den Bergh MSc BEc

HL-Deelnemer en -Moderator I Social Designer I Consultant Communicatie -, Innovatie - en Marketing-Strategie I Ontwerpend Onderzoeker Gediplomeerd Specialist Arbeidsrecht  Bedrijfsidee? Toets het gratis: HIERMEE!

Link naar reactie
  • 0

Je bent geen loser als je bedrijf het niet redt. Je bent geen loser als je failliet gaat. Je bent hooguit een loser als je er niet alles aan doet om de schade zo veel mogelijk te beperken, en alle schuldeisers schadeloos probeert te stellen. Maar omdat de rest van Nederland er toch hardnekkig anders over denkt, vraag ik je om de betiteling “Loser” als een geuzennaam te dragen, en met een hoofdletter te schrijven. Wij weten tenslotte wel beter (daar zijn we ondernemer voor).

 

Welkom bij de club, Loser. Je bevindt je in goed gezelschap.

 

 

Bedankt voor een mooi stuk....

 

Je had bovenstaand (in ieder geval voor mij) niet beter kunnen treffen. Met een brokje in mijn keel, onderteken ik :

 

Met vriendelijke groet,

Loser

 

(PS...Proficiat met je 40e verjaardag...hahahaha !)

 

Link naar reactie
  • 0

Om eventueel commentaar voor te zijn : Higherlevel is een forum, waarbij we ondernemers ondersteunen. Daarbij hoort normaliter geen reclame. Daar zijn we behoorlijk strikt in.

 

Soms wijken we hier van af : als het (zeer) oudgediende lezen van ons forum zelf zijn zoals Karin Romme en nu dus Ruben en die een boeiend boek, publicatie, onderzoek hebben - wat van belang is voor alle leden van ons forum. En : die vervolgens niet alleen melden dat ze een boek etc hebben, maar daar ook graag verder over discussieren, zoals we nu hier doen.

 

Ik hoop dat iedereen het verschil ziet en trots is op het feit dat HL-leden het tot auteurs hebben geschopt !

Link naar reactie
  • 0

Gefeliciteerd, nog vele jaren gewenst!

 

Over je boek... Je schrijft mi alsof het voor een column is. In een moordend tempo zoveel mogelijk opzwepingen en informatie in een beperkt aantal regels. Alleen, in een boek heb je wat meer ruimte en is vaak ook langer dan een column. Daarbij lees je een column graag op maandag ochtend met een kop koffie en een boek eerder zondag avond met een glas wijn. Als je zo schrijft als nu en 100 pagina's weet te vullen haakt de gemiddelde lezer, vrees ik, na 3 pagina's af met een hartprobleem.

 

Neem wat meer tijd en ruimte, schrijf wat meer uit. Neem wat praktische voorbeelden en anekdotes op, voeg data toe.

 

Just my 2 cents, fijne verjaardag!

 

Link naar reactie
  • 0

Lekker opzwepend stuk, heb je af en toe wel nodig als ondernemer die door een dal(lletje) gaat.

 

Ik denk dat 't goed is dat een dergelijk boek wordt geschreven, kan wellicht net dat ene zetje zijn om van loser in Loser te veranderen. Overigens houd ik voor mezelf een andere terminologie aan. Mijn vader - ook ondernemer - had de neiging om bepaalde mensen, kwaadaardige kletskousen, charlatans en oplichters generaliserend te classificeren als "namaakmensen". Ik heb die term altijd onthouden, maar vanwege de negatieve bijklank zoek ik er persoonlijk liever de positieve tegenhanger van. Jouw Losers zou ik dan kenschetsen als "echte mensen". En ik denk dat ze dat wel verdienen, het belangrijkste is en blijft dat je het probeert, soms tegen beter weten in en soms zonder het gewenste resultaat, maar in ieder geval altijd met het gevoel dat je er voor gevochten hebt en dat je in die zin voldoet aan de kenmerken van "de echte mens", failliet of niet failliet.

 

Valt mee dat deze nog niet eerder voorbijkwam; in de US zien ze een faillissement als leerschool, je komt er sterker en ervarener uit en daarmee ben je in staat een betere ondernemer te zijn. Een groot contrast met Nederland (maar ook andere delen van Europa), eenmaal mislukt, altijd mislukt. Zou die mentaliteit ook niet samenhangen met die grotere auto? Elkaar het licht in de ogen niet gunnen? Dan denk ik ook hier weer, de "echte mens" staat hierboven en dat is onderdeel van zijn mogelijkheid om succesvoller te zijn dan al die mensen die zich druk maken over dit soort futiliteiten.

Link naar reactie
  • 0

...

Over je boek... Je schrijft mi alsof het voor een column is. In een moordend tempo zoveel mogelijk opzwepingen en informatie in een beperkt aantal regels. Alleen, in een boek heb je wat meer ruimte en is vaak ook langer dan een column. Daarbij lees je een column graag op maandag ochtend met een kop koffie en een boek eerder zondag avond met een glas wijn. Als je zo schrijft als nu en 100 pagina's weet te vullen haakt de gemiddelde lezer, vrees ik, na 3 pagina's af met een hartprobleem.

...

 

Helemaal mee eens! Je schrijft prachtig als altijd, en voor een roman kun je dat ook nog volhouden, maar voor een boek waar ook praktische tips en misschien een soort naslagdeel in zit is dit wel een behoorlijk gepeperd gerecht.

 

In dit stuk is ook nog niet te zien hoe je die praktische tips verwerkt. Ben wel benieuwd naar de rest!

r.i.p. Fred Wiersma | IN MEMORIAM

Link naar reactie
  • 0

Ik draai me over het algemeen weg van dit onderwerp, maar mijn onderschrift spreekt natuurlijk boekdelen.

Ik zou ook niet zo snel een boek over de positie van de ondernemer (in het algemeen) in de maatschappij lezen, want als individuele ondernemer heb je daar helemaal geen invloed op. De negatieve tendens, die aan het woord winst hangt, hebben we te danken aan grote ondernemingen (gedrochten) zoals o.a. KPN, de geprivatiseerde energiejongens en de oliemaatschappijen, die ongebreideld winsten scheppen uit de portemonnee van de consument. En dat is een situatie, die wij als kleine ondernemer, niet kunnen beïnvloeden.

Link naar reactie
  • 2

@Allemaal:

Dank voor de felicitaties voor het verlaten van mijn dertiger-zijn (het deed achteraf toch minder zeer dan vooraf gevreesd) en dank voor de complimenten en kritische noten.

 

@John Kode:

Een beetje eenzijdig en gechargeerd, och dat is wel schrijven des Rubens. Liever dat dan eindeloos mitsen, maren en tenzij-en. Liever dat de lezer van het boek achteraf zegt: "nou eigenlijk viel het wel mee", dan dat 'ie op minder dan noodzakelijk is voorbereid. En de taalvautjes zijn evident aan een ruwe copy. Nadat alle hoofdstukken zijn geschreven, gaan we er nog een keer met een stofkam doorheen (goed schrijven is goed schrappen). Het zou ook zomaar kunnen dat dit hoofdstuk verdeeld wordt over meerdere hoofdstukken.

 

@Marjan:

Ik heb het tempo en de inspiratie, maar aan een verschijningsdatum waag ik me niet meer. Dit boek had vorig jaar rond deze tijd al op de plank moeten liggen :s

 

@Paul Oudshoorn

Op mijn blog kun je een exemplaar reserveren, ook gesigneerd!

 

@Marco:

Dat ondernemen een aparte discipline is, komt zeker aan bod!

 

@Hans:

Draag de naam Loser met gepaste trots, Hans (maar wel voortaan met een hoofdletter schrijven)!

 

@Joost:

Eindelijk volwassen... (NOT!)

 

@Ewout:

Hoewel ik voorheen al veel schreef, heb ik hier op Higherlevel voor het eerst gepubliceerd. En omdat twee 'zekere iemanden' maar bleven zeuren om een Boek! Boek! Boek! leek het me niet meer dan logisch dan ook hier één (of later meerdere) hoofdstuk(ken) te plaatsen. Crowdwriting is misschien wat overdreven, maar de input is zeker welkom. En om nou een hoofdstuk stiekem als column te vermommen vind ik ook weer zo... tja... niets voor mij.

 

@Tonino:

Je hebt daar wel een puntje. Maar aan de andere kant moet ik ook wel bondig zijn om te voorkomen dat het boek Grunbergiaanse afmetingen krijgt. Maar het kan nog alle kanten op. Ik ga vooralsnog voor eerst een overzicht van het hele proces van begin tot eind, en dan in komende boeken de losse thema's uitdiepen. Maar misschien kom ik alsnog wel op 350+ pagina's voor de samenvatting en is het beter om de thema's meteen los te koppelen, al mis je dan weer het totaal overzicht... Eerst maar schrijven, daarna zien we wel weer verder.

 

@Karci:

Het faillissement als leerproces komt in andere hoofdstukken uitgebreid aan bod.

 

@Zeurkous @Fred ;)

Ik probeer te voorkomen dat het een boek wordt dat je alleen leest als "de poep de ventilator raakt'. Juist door de beladenheid van het onderwerp (en dus alleen nog maar op fluistertoon besproken wordt) heb ik ook gekozen voor de wat schreeuwerige titel "Help! Mijn bedrijf gaat naar de Kloten!". Het zou fantastisch zijn als ik iemand dit boek tussen een Playboy en een Penthouse op de toonbank bij de kassa zie leggen.

 

De titel had ook "De positie van de gefailleerde in een hedendaags sociaal-demografisch perspectief." kunnen zijn. Dan zou ik misschien wel de boekenlijst van het Erasmus kunnen halen, maar ik denk dat de gemiddelde ondernemer het boek dan laat liggen.

 

Dank iedereen voor het inhoudelijk commentaar! Ik zal het zeker ter harte nemen!

 

Link naar reactie
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
Hide Sidebar
  • Wil je onze Nieuwsflits ontvangen?
    Deze verzenden we elk kwartaal.

  • Wie is er online?
    10 leden, 214 Gasten

  • Breng jouw businessplan naar een higher level!

    Op dit forum worden alle onderwerpen m.b.t. ondernemerschap besproken.

    • Stel jouw ondernemersvragen
    • Antwoorden/oplossingen van collega ondernemers
    • > 75.000 geregistreerde leden
    • > 100.000 bezoekers per maand
    • 24/7 bereikbaar / binnen < 6 uur antwoord
    •  Altijd gratis

  • Ook interessant:

    Ook interessant:

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.