BTW naheffing met onredelijke gevolgen...

[AJvR]

Beste HL'ers,

 

Ik heb al geruime tijd een heftig conflict met de fiscus inzake een BTW naheffing over de jaren 2000 t/m 2004. Het betreft een navordering van ongeveer 400.000 euro inclusief rente. Het ziet er naar uit dat we in het ongelijk worden gesteld met als gevolg dat we dus echt 400k moeten gaan betalen >:( :(. Onze laatste mogelijkheid is cassatie, dit gaan we ook doen maar is waarschijnlijk uitstel van executie, letterlijk.

 

Het betreft een administratieve fout met verstrekkende gevolgen, de boete voor schuld (50k, je voelt je dan echt een crimineel) is wel komen te vervallen echter de naheffing en rente blijft staan.

 

Korte situatie schets:

 

In 1999 zijn we, samen met diverse concullega's, begonnen met de verkoop van losse gsm abonnementen via internet. De handelswijze was als volgt. Wij, als tussenpersoon tussen telecomprovider en consument, ontvingen een bonus voor het afsluiten van een abonnement. In die tijd was die bonus zo hoog dat je gratis of bijna gratis abonnementen kon aanbieden. De gewone winkels gebruikte deze bonus voor het gratis leveren van een mobieltje bij het abonnement, op internet werd de bonus dus gebruikt als een korting op de abonnementskosten voor diegene die al een mobieltje hadden.

 

Veel verkopen tegen lage marges dus, een voorbeeldje:

 

Abonnement met 180 gratis belminuten per maand, looptijd 1 jaar: abonnementskosten 30 euro / maand, ofwel 360 euro per jaar. Als een klant dit abonnement afnam kreeg zij, van ons, na ongeveer 8 weken 360 euro uitbetaald op zijn/haar bankrekening en had dus per saldo het abonnement, inclusief 180 belminuten vrij bellen, helemaal gratis...

 

Voor het afsluiten van dit abonnement kregen we zeg 400 euro inclusief btw van de provider uitgekeerd.

 

Recap:

Ontvangen bonus van provider 336 euro exclusief BTW (= 400 euro inclusief BTW)

Uitbetaalde bonus aan klant 303 euro exclusief BTW (= 360 euro inclusief BTW)

Brutowinst 33 euro

 

Althans, dit is zoals wij de marge destijds berekende en zoals de concurrentie ook handelde. Wij verrekende de BTW op de uitbetaalde bonus met de BTW op de ontvangen bonus. Dit is echter een foute administratieve verwerking gebleken welke ik hier ook niet ga bediscussiëren daar de rechter hier al over heeft beslist, er is onterecht BTW verrekend. Het gaat over vele duizenden afgesloten abonnementen vandaar de 400.000 euro naheffing.

 

Feiten zijn echter als volgt:

- de markt handelde destijds op deze wijze

- volledig transparante markt, ben je niet (ongeveer) even voordelig dan verkocht je ook niets

- één belastinginspecteur heeft deze handelswijze destijds goedgekeurd bij een concurrent

- wij, helaas en als enige hebben gehandeld in een vof en zijn dus persoonlijk aansprakelijk

 

En, naar mijn mening het belangrijkste gegeven, we hebben geen geld achterover gedrukt ten nadele van de fiscus. De marge die wij hanteerde, waarbij wij er dus vanuit gingen dat we BTW konden verrekenen, was ongeveer 10%, niets bijzonders dus en volledig gebaseerd op noodzakelijk hoge aantallen. De vertegenwoordigers van de diverse Telecomproviders rekenden deze marges overigens ook zo aan ons voor.

 

Wat zijn nu de gevolgen als we zouden betalen? Zoals blijkt uit bovenstaande berekening zouden we dan per afgesloten abonnement geen 33 euro verdienen maar 24 euro verlies (360 -/- 336) draaien, dit gaat dus het resultaat worden van 5 jaar je de pleuris werken, uiteindelijk alleen voor de fiscus en consument. De nettowinsten over die 5 jaren worden in één keer omgezet in 5 jaar zwaar verlies, ongelofelijk dat dit zo kan maar wordt wel realiteit.

 

Hebben jullie nog een advies over hoe hiermee om te gaan, juridisch zijn we zo goed als uitgeprocedeerd....politiek of zo? Dit valt toch buiten iedere definitie van redelijkheid en billijkheid?

 

[ronaldinho]

Tja, in cassatie kun je alleen nog over de interpretatie van het recht procederen, tenzij de uitspraak van het Hof erg onduidelijk (onbegrijpelijk) is. Als het alleen over feiten gaat, heeft dat weinig zin.

 

Hoe heb je de aanslagen verwerkt in de inkomstenbelasting? Je gaat immers van een winst naar een verlies. Op het moment dat de aanslagen werden opgelegd kon je al een voorziening treffen en in ieder geval de IB, voor zover betaald, terughalen. Als je dat nog niet hebt gedaan, kun je twee dingen doen: zo snel mogelijk in het oudst mogelijke jaar alsnog corrigeren en de verliezen verrekenen met de jaren daarvoor, of nu de lasten nemen en voorlopig de komende jaren geen belasting meer betalen. Dat neemt uiteraard niet weg dat het heel vervelend is, maar verder kun je er weinig aan doen. In combinatie met een eventuele betalingsregeling zou je best een eind kunnen komen.

 

De politiek gaat je niet helpen. Als ik naar de uitspraken kijk op dit gebied, is de wetgeving op zich duidelijk (ik ken de uitspraken op dit gebied verder niet inhoudelijk, dus ik kan er weinig over zeggen). De enige zaken die positief uitpakten voor belanghebbenden, zijn zaken waarin een beroep op het vertrouwensbeginsel werd gehonoreerd. Btw is bovendien Europees, daarin kan Nederland niet al te veel zelf in regelen. Zouden ze dat hier wel doen, dan zou dat weer kunnen worden uitgelegd als staatssteun. Bovendien zal de politiek weinig doen met individuele gevallen, tenzij je een grote multinational bent (dan zijn er namelijk grotere belangen, zoals bijvoorbeeld werkgelegenheid).

[AJvR]

Bedankt voor je reactie Ronaldinho,

 

De IB laat ik even buiten beschouwing, mij gaat het er om dat de fiscus/overheid niets tekort gekomen is. Ik geef je hieronder een realistische situatie met betrekking tot de BTW opbrengsten voor de overheid. De eerste situatie is zoals wij destijds gehandeld hebben, de tweede situatie is zoals er, fiscaal juridisch gesproken dan, gehandeld had moeten worden (en vanaf 2005 is er ook op deze wijze gehandeld door alle betrokkenen). Als de fiscus zijn zin krijgt dan is er dus sprake van een soort dubbele heffing...

 

1. BTW heffing zoals wij dat hebben gedaan.

 

Telecom provider:

 

Opbrengst abonnementskosten klant: 360 euro inclusief BTW / 303 euro exclusief BTW

Te betalen BTW: 57 euro

 

Uitbetaling bonus aan tussenpersoon: 400 euro inclusief BTW / 336 euro exclusief BTW

Te vorderen BTW: 64 euro

 

Tussenpersoon:

 

Opbrengst bonus: 400 euro inclusief BTW / 336 euro exclusief BTW

Te betalen BTW: 64 euro

 

Uitbetaling bonus aan klant: 360 euro inclusief BTW / 303 euro exclusief BTW

Te vorderen BTW: 57

 

Recap:

 

BTW heffing:

+ 57 – 64 + 64 – 57 = 0 euro

 

Toegevoegde waarde:

+ 303 – 336 + 336 – 303 = 0 euro

 

Per saldo geen toegevoegde waarde en dus ook geen BTW

 

2. BTW heffing op fiscaal juridisch juiste wijze.

 

Hierbij verwerkt de telecom provider de korting rechtstreeks op de abonnementskosten. De abonnementskosten zijn in dit geval dus gratis. Voor diegene die niet bekend zijn met deze branche, Telecom providers kochten zich letterlijk in de markt, men nam een klein verlies door een 1 jarig abonnement gratis of vrijwel gratis weg te geven in de hoop dat een abonnee zou blijven zodat ze het 2de jaar gingen verdienen aan het abonnement.

 

Telecom provider:

 

Opbrengst abonnementskosten klant: 0 euro inclusief BTW / 0 euro exclusief BTW

Te betalen BTW: 0 euro

 

Uitbetaling bonus aan tussenpersoon: 40 euro inclusief BTW / 33 euro exclusief BTW

Te vorderen BTW: 7 euro

 

Tussenpersoon:

 

Opbrengst bonus: 40 euro inclusief BTW / 33 euro exclusief BTW

Te betalen BTW: 7 euro

 

Recap:

 

BTW heffing:

+ 0 – 7 + 7 – 0 = 0 euro

 

Toegevoegde waarde:

+ 0 – 33 + 33 – 0 = 0 euro

 

Per saldo geen toegevoegde waarde en dus ook geen BTW

 

 

De fiscus/overheid is dus niet door ons benadeeld, toch willen ze 400k naheffen (waarschijnlijk met succes)! Dit is voor mij surrealistisch...

 

[djluc]

Op welke grond willen ze dan die 400k heffen? Ik zie het verschil in de btw niet? Ziet het wel in de BTW sfeer als achtergrond? Of waarop willen ze heffen?

 

 

[AJvR]

Op welke grond willen ze dan die 400k heffen? Ik zie het verschil in de btw niet? Ziet het wel in de BTW sfeer als achtergrond? Of waarop willen ze heffen?

 

 

 

Puur op formeel juridische basis, je kan alleen BTW terugvorderen als je een faktuur krijgt bij inkoop zeg maar. Dit was bij ons niet het geval, wij stuurde een credit nota naar de consument met daarop de BTW vermeld. Dit is administratief een foute handeling en betwist ik ook niet (achteraf gesproken dan). Wel is het zo dat deze handelswijze destijds door al mijn concurrenten zo werd uitgevoerd, door de vertegenwoordigers van de telecom providers werden de marges zo voorgerekend en er is ook één belasting inspecteur die de handelswijze formeel heeft goedgekeurd. Dit laatste is helaas niet voldoende om een beroep te doen op het gelijkheidsbeginsel, althans dit is afgewezen door de rechter.

[djluc]

Tussenpersoon:

 

Opbrengst bonus: 400 euro inclusief BTW / 336 euro exclusief BTW

Te betalen BTW: 64 euro

 

Uitbetaling bonus aan klant: 360 euro inclusief BTW / 303 euro exclusief BTW

Te vorderen BTW: 57

Als ik het goed begrijp krijg jij 400 euro binnen met een creditnota van de provider? Anders kunnen zij tenslotte niet handelen met BTW. Jij stuurt vervolgens een creditfactuur van 360 euro incl. naar je klant. Over het resterende bedrag (jouw toegevoegde waarde) betaal jij netjes BTW?

 

Nergens benadeel je toch de belasting?

[StevenK]

De fiscus kan, op grond van de leidraad invordering, allerlei mooie regelingen accepteren.

 

Op de inhoud valt er niks te winnen, want wat jij hebt gedaan is wat mij betreft evident fout: je verrekend BTW op een transactie met een niet-BTW plichtige.

[AJvR]

Tussenpersoon:

 

Opbrengst bonus: 400 euro inclusief BTW / 336 euro exclusief BTW

Te betalen BTW: 64 euro

 

Uitbetaling bonus aan klant: 360 euro inclusief BTW / 303 euro exclusief BTW

Te vorderen BTW: 57

Als ik het goed begrijp krijg jij 400 euro binnen met een creditnota van de provider? Anders kunnen zij tenslotte niet handelen met BTW. Jij stuurt vervolgens een creditfactuur van 360 euro incl. naar je klant. Over het resterende bedrag (jouw toegevoegde waarde) betaal jij netjes BTW?

 

Nergens benadeel je toch de belasting?

 

Dat is juist, de fiscus komt niets tekort, zie ook mijn vorige bericht voor de berekening.

[djluc]

De fiscus kan, op grond van de leidraad invordering, allerlei mooie regelingen accepteren.

 

Op de inhoud valt er niks te winnen, want wat jij hebt gedaan is wat mij betreft evident fout: je verrekend BTW op een transactie met een niet-BTW plichtige.

Kijk, hier komt het inzicht. Moet de eindgebruiker van een product of dienst dan niet altijd de BTW betalen?

[AJvR]

De fiscus kan, op grond van de leidraad invordering, allerlei mooie regelingen accepteren.

 

Op de inhoud valt er niks te winnen, want wat jij hebt gedaan is wat mij betreft evident fout: je verrekend BTW op een transactie met een niet-BTW plichtige.

 

Dat is formeel gezien juist en betwist ik ook niet meer maar nogmaals:

 

1. de markt handelde destijds zo, deed je niet mee dan verkocht je ook niets

2. de marges werden zo uitgerekend voor ons, door de vertegenwoordigers van de telecom providers

3. er is een belasting inspecteur die deze handelswijze bij een concurrent formeel heeft goedgekeurd

4. en natuurlijk het allerbelangrijkste, de fiscus is niets tekort gekomen, 400k vorderen in dit geval is puur graaien

 

[ronaldinho]

Ik weet niet of dit uit de zaak van AJvR komt, maar het is in ieder geval soortgelijk.

Anders dan belanghebbende betoogt oordeelt de rechtbank dat geen sprake is van een korting op de abonnementsprijs, nu niet belanghebbende maar de provider de ondernemer is die het telecomabonnement met de consumenten heeft afgesloten. Derhalve kan belanghebbende niet een korting verlenen op de door de provider daarvoor in rekening gebrachte prijs.

 

De rechtbank trekt de bemiddeling uit elkaar in een dienst door AJvR aan de provider (belast met btw) en een dienst door de particulier aan AJvR. Zoals Steven zegt, zit daar geen btw op, en kan daar dus ook geen btw over teruggevraagd worden. Op de creditfactuur mocht dus geen btw staan.

 

Overigens is de rechtbank het met je eens dat er sprake is van dubbele heffing, maar concludeert dat dat terecht is.

4.5. Belanghebbende heeft gesteld dat het niet in aftrek brengen van de cash back op de belaste omzet leidt tot een dubbele heffing van omzetbelasting. De rechtbank acht die zienswijze juist. Immers, in het door de provider aan de consument in rekening gebrachte bedrag zit omzetbelasting begrepen en dat bedrag aan omzetbelasting wordt niet verminderd door de cash back terwijl die cash back de facto wel het door de consument betaalde prijs vermindert. Anders dan belanghebbende meent is dit gevolg echter niet in strijd met het neutraliteitsbeginsel in de omzetbelasting. Het wordt veroorzaakt door een geldstroom van belanghebbende naar de consument die niet het gevolg is van een door die consument aan belanghebbende verleende, voor de omzetbelasting relevante prestatie.

 

De vraag of je inderdaad 2 prestaties moet constateren, is wel een interessante. Die is wellicht om te vormen in een rechtsvraag, die je dan aan de Hoge Raad kunt voorleggen (mits je daarvoor voldoende financiele middelen bij elkaar kunt brengen, want zo'n procedure is vrij kostbaar en zelfs als je wint krijg je heel weinig kosten vergoed).

 

De 4 punten die je noemt kun je echter helemaal niets mee in een procedure. 1 en 2 heeft de fiscus en de rechter niets mee te maken, daar kun je geen vertrouwen aan ontlenen. 3 kan in principe alleen die concurrent vertrouwen aan ontlenen, iets wat de rechtbank ook al heeft gezegd (die concurrent heeft dat ook met succes gedaan, overigens). 4 is ook geen argument, maar als gezegd biedt dat heel misschien voldoende aanknopingspunten om een discussie op gang te brengen - maar het is dus maar de vraag of je daar iets mee kunt.

[AJvR]

Ik weet niet of dit uit de zaak van AJvR komt, maar het is in ieder geval soortgelijk.

... 4 is ook geen argument, maar als gezegd biedt dat heel misschien voldoende aanknopingspunten om een discussie op gang te brengen - maar het is dus maar de vraag of je daar iets mee kunt.

 

Dit is zeker een soortgelijke zaak. Ik ben deze draad gestart omdat mijn inziens de gevolgen van deze zaak onredelijk en onbillijk zijn.

 

De fiscus/overheid komt niets tekort en toch worden wij de nek omgedraaid. Na 2004 is de branche, administratief gezien, anders gaan handelen. De provider geeft nu de korting rechtstreeks aan de consument en de tussenpersoon krijgt een veel kleinere bonus/provisie voor zijn bemiddeling, zie ook mijn berekening '2. BTW heffing op fiscaal juridisch juiste wijze.' zoals ik eerder heb gepost. Het uiteindelijke resultaat, na wijziging handelswijze, is voor alle belanghebbende (consument, provider, tussenpersoon, fiscus) exact hetzelfde. Nogmaals we hebben niet gefraudeerd en de fiscus is niet benadeeld, het desondanks navorderen van 400k is daarmee buiten alle proporties van redelijkheid en billijkheid.

[StevenK]

De fiscus kan, op grond van de leidraad invordering, allerlei mooie regelingen accepteren.

 

Op de inhoud valt er niks te winnen, want wat jij hebt gedaan is wat mij betreft evident fout: je verrekend BTW op een transactie met een niet-BTW plichtige.

Kijk, hier komt het inzicht. Moet de eindgebruiker van een product of dienst dan niet altijd de BTW betalen?

De eindgebruiker moet BTW betalen over de dienst (het abonnement), maar de wat TS heeft gedaan is daarna een betaling aan de eindgebruiker en uit die betaling een bedrag aan BTW gehaald en teruggevraagd. Dat kan niet, want die BTW is niet op de in de Wet OB voorgeschreven wijze gespecificeerd op een factuur van de eindgebruiker aan TS.

[AJvR]

De fiscus kan, op grond van de leidraad invordering, allerlei mooie regelingen accepteren.

 

Op de inhoud valt er niks te winnen, want wat jij hebt gedaan is wat mij betreft evident fout: je verrekend BTW op een transactie met een niet-BTW plichtige.

Kijk, hier komt het inzicht. Moet de eindgebruiker van een product of dienst dan niet altijd de BTW betalen?

De eindgebruiker moet BTW betalen over de dienst (het abonnement), maar de wat TS heeft gedaan is daarna een betaling aan de eindgebruiker en uit die betaling een bedrag aan BTW gehaald en teruggevraagd. Dat kan niet, want die BTW is niet op de in de Wet OB voorgeschreven wijze gespecificeerd op een factuur van de eindgebruiker aan TS.

 

Bedankt voor je reactie StevenK maar zoals diverse malen gezegd, dit staat niet (meer) ter discussie, het gaat om de onredelijke gevolgen waar even aan voorbij wordt gegaan...

[ronaldinho]

Ik vrees dat je daarbij echter aanloopt tegen het eeuwenoude gezegde "dura lex, sed lex".

 

Dat je niet hebt gefraudeerd klopt, daarom is de boete ook geschrapt. Maar dat is geen reden om de wet aan de kant te schuiven. Ook niet als je er door in de problemen komt en ook niet als je op een andere wijze wel tot het juiste resultaat had kunnen komen.

 

Als alternatief is er wellicht nog een civiele actie tegen de providers mogelijk? Je geeft immers aan dat zíj hebben aangegeven dat het wel zo kon. Lijkt me echter ook een lastige zaak.

[odeon]

@ AJvR

 

Wat de BTW-casus betreft, zijn jullie min of meer "uitgeprocedeerd", dus daar valt m.i niet zo veel meer aan te doen. BTW-technisch klopt de uitspraak wel, ook al komt het onrechtvaardig op jullie over.

 

Wat mij verbaast is dat jullie voor de v.o.f. als ondernemingsvorm gekozen hebben. Je hebt dan niet alleen persoonlijke, maar ook hoofdelijke aansprakelijkheid. Met een BV-constructie had de schade wellicht beperkt kunnen blijven door de BV failliet te laten gaan. (Aangezien er geen sprake was van fraude, maar van misleiding door de providers, had de fiscus jullie niet als bestuurders aansprakelijkheid kunnen stellen.) Weliswaar geen chique oplossing, maar nood breekt wet.

 

Daarnaast is het jammer dat jullie de casus destijds - net zoals die concurrent - niet voorgelegd hebben aan de fiscus.

 

Het lijkt er nu op dat jullie heel veel "leergeld" moeten betalen.

 

 

[djluc]

De fiscus kan, op grond van de leidraad invordering, allerlei mooie regelingen accepteren.

 

Op de inhoud valt er niks te winnen, want wat jij hebt gedaan is wat mij betreft evident fout: je verrekend BTW op een transactie met een niet-BTW plichtige.

Kijk, hier komt het inzicht. Moet de eindgebruiker van een product of dienst dan niet altijd de BTW betalen?

De eindgebruiker moet BTW betalen over de dienst (het abonnement), maar de wat TS heeft gedaan is daarna een betaling aan de eindgebruiker en uit die betaling een bedrag aan BTW gehaald en teruggevraagd. Dat kan niet, want die BTW is niet op de in de Wet OB voorgeschreven wijze gespecificeerd op een factuur van de eindgebruiker aan TS.

Het probleem zit 'm dus eigenlijk is het feit dat de cash-back niet wordt gezien als een korting op de verleende dienst?

 

Als dit inderdaad zo is dan is het uiteindelijk als enige mogelijkheid om te proberen (een deel van) de vordering te verhalen op de leveranciers van destijds. Dat is lastig omdat het uiteindelijk ondernemersverantwoordelijkheid is om de wet correct te volgen. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat als het op papier voorgerekend is e.d. het ergens onderbouwd zou kunnen worden.

[AJvR]

 

Dat is formeel gezien juist en betwist ik ook niet meer maar nogmaals:

 

3. er is een belasting inspecteur die deze handelswijze bij een concurrent formeel heeft goedgekeurd

 

 

3. kan in principe alleen die concurrent vertrouwen aan ontlenen, iets wat de rechtbank ook al heeft gezegd (die concurrent heeft dat ook met succes gedaan, overigens).

 

Maar hoe kijk jij hier nu, na je 'ingeleefd' te hebben, tegenaan?

 

In een 'brick & wall' onderneming kan ik me er iets bij voorstellen, de goedkeuring van de inspecteur in de betreffende regio heeft dan nauwelijks invloed op de concurrentie, concurrentie was voor 2000 voornamelijk regionaal dus dergelijke besluiten hadden minder invloed. In ons geval is het echter zo dat wij allemaal op dezelfde markt handelden, namelijk héél NL via het internet. Als één concurrent het formeel wel mag schakelt zij daarmee in één keer al haar concurrenten uit (volledig transparante markt), dit moet niet kunnen naar mijn mening. Als ik in de regio van de concurrent was gevestigd dan was het dus door de desbetreffende inspectie wél goedgekeurd en had ik nu geen drama meegemaakt. Volgens de rechter is één inspecteur niet voldoende basis voor een beroep op het gelijkheidsbeginsel, ik kan me hier iets bij voorstellen maar toch voelt het veel meer als een wet die nog niet is aangepast aan de wereld zonder grenzen..., let wel, in die tijd was e-commerce een redelijk nieuw fenomeen, zeker voor de overheid.

 

Behalve het bovenstaande en alle reacties die ik tot nu toe heb gehad heeft niemand mij nog kunnen uitleggen, anders dan 'dit zijn de regels', dat het de overheid geoorloofd is om dubbel te heffen. De rechter zegt dat het niet in strijd is met het neutraliteitsbeginsel, een beetje hetzelfde als dat je de ruimte kan veranderen omdat de lichtsnelheid een constante is...

 

De basis van de BTW, (zou) moeten zijn dat er een X% wordt geheven over de toegevoegde waarde en dat is bij ons gewoon zo 'gebeurt' (p.i.).

 

 

 

 

[odeon]

Behalve het bovenstaande en alle reacties die ik tot nu toe heb gehad heeft niemand mij nog kunnen uitleggen, anders dan 'dit zijn de regels', dat het de overheid geoorloofd is om dubbel te heffen. De rechter zegt dat het niet in strijd is met het neutraliteitsbeginsel, een beetje hetzelfde als dat je de ruimte kan veranderen omdat de lichtsnelheid een constante is...

 

De basis van de BTW, (zou) moeten zijn dat er een X% wordt geheven over de toegevoegde waarde en dat is bij ons gewoon zo 'gebeurt' (p.i.).

 

De basis van de BTW is dat er omzetbelasting wordt geheven over de levering van goederen en diensten en dat daarop in mindering kan worden gebracht de omzetbelasting ter zake van aan de onderneming verrichte leveringen van goederen en diensten. De afnemers van de abonnementen zijn doorgaans geen ondernemers, laat staan dat ze een goed of dienst aan u hebben geleverd, dus BTW-technisch klopt het allemaal. De dubbele heffing waar u het over heeft, zie ik niet.

 

De inspecteur die goedkeuring heeft verleend aan uw concurrent, heeft de wet verkeerd toegepast.

 

Ik heb een aantal zaken gehad, waarbij op grond van nieuwe rechtspraak bleek dat de ondernemer achter bezien te veel omzetbelasting had afgedragen. De reactie van de rechter is dan steevast: Pech gehad, u had destijds ook de mogelijkheid om bezwaar te maken, Dat u dit heeft nagelaten, is uw eigen verantwoordelijkheid.

 

U had gewoon een goede adviseur moeten inschakelen.

 

Dan had u:

a) De aansprakelijkheid beter afgedekt;

b) De BTW-kwestie - net zoals de concurrent - van tevoren afgestemd met de fiscus, om verrassingen achteraf te voorkomen.

 

Het zijn tenslotte geen peanuts waar we hier over praten.

 

Er ligt hier dus ook een stukje eigen verantwoordelijkheid van de ondernemer, hoe zuur dit ook is.

 

Odeon

 

 

 

[AJvR]

De basis van de BTW is dat er omzetbelasting wordt geheven over de levering van goederen en diensten en dat daarop in mindering kan worden gebracht de omzetbelasting ter zake van aan de onderneming verrichte leveringen van goederen en diensten. De afnemers van de abonnementen zijn doorgaans geen ondernemers, laat staan dat ze een goed of dienst aan u hebben geleverd, dus BTW-technisch klopt het allemaal. De dubbele heffing waar u het over heeft, zie ik niet.

 

Jij kan misschien geen dubbele heffing zien maar hij is er wel, de rechter heeft dit overigens ook bevestigd...(zie ook bericht van Ronaldinho op pagina 1 van deze draad). Ik dacht zelf overigens dat de doelstelling van de BTW is belasting te heffen over de toegevoegde waarde.

 

De inspecteur die goedkeuring heeft verleend aan uw concurrent, heeft de wet verkeerd toegepast.

 

Suggereer je impliciet dat we die inspecteur aansprakelijk zouden moeten stellen wegens het veroorzaken van concurrentie vervalsing?

 

Ik heb een aantal zaken gehad, waarbij op grond van nieuwe rechtspraak bleek dat de ondernemer achter bezien te veel omzetbelasting had afgedragen. De reactie van de rechter is dan steevast: Pech gehad, u had destijds ook de mogelijkheid om bezwaar te maken, Dat u dit heeft nagelaten, is uw eigen verantwoordelijkheid.

 

Bezwaar maken tegen? Ik zie de relevantie van je opmerking niet t.a.v. deze casus.

[odeon]

Jij kan misschien geen dubbele heffing zien maar hij is er wel, de rechter heeft dit overigens ook bevestigd...(zie ook bericht van Ronaldinho op pagina 1 van deze draad). Ik dacht zelf overigens dat de doelstelling van de BTW is belasting te heffen over de toegevoegde waarde.

 

Misschien kun je de term BTW maar beter vergeten. De officiële term is Omzetbelasting. Heffing vindt plaats op grond van de Wet op de omzetbelasting. De term "toegevoegde waarde" zul je nergens in de wet tegenkomen. Ik begrijp dat je gevoelsmatig vindt dat er sprake is van dubbele heffing, maar ik kan hier geen enkel wetsartikel aan koppelen en de rechter (ik heb de uitspraak niet gelezen) blijkbaar ook niet. Je zou kunnen beargumenteren dat heffing in strijd is met doel en strekking van de Wet op de Omzetbelasting, maar in OB-procedures kom je daar m.i. niet zo ver mee.

 

Suggereer je impliciet dat we die inspecteur aansprakelijk zouden moeten stellen wegens het veroorzaken van concurrentie vervalsing?

 

Nee, dat suggereer ik niet. Een toezegging van een inspecteur geldt in principe voor 1 concreet geval en derde belanghebbenden kunnen zich daar niet zonder meer op beroepen, tenzij er sprake is van beleid.

 

Bezwaar maken tegen? Ik zie de relevantie van je opmerking niet t.a.v. deze casus.

 

Wat ik steeds bedoelde te zeggen, was dat veel leed was te voorkomen als jullie de zaak ook hadden voorgelegd aan de Belastingdienst. De kans was aanwezig dat je dan ook een goedkeuring had gekregen, omdat jullie inspecteur zijn collega niet wou afvallen. En bij een afwijzing, had je je business-model er op aan kunnen passen. Mijn insteek is dat je procedures zoveel mogelijk moet voorkomen. Het kost bakken met geld (een veelvoud van preventief advies) en de uitkomst is vaak ongewis. Voorkomen is beter dan genezen.

 

 

[AJvR]

... Ik begrijp dat je gevoelsmatig vindt dat er sprake is van dubbele heffing, maar ik kan hier geen enkel wetsartikel aan koppelen en de rechter (ik heb de uitspraak niet gelezen) blijkbaar ook niet. Je zou kunnen beargumenteren dat heffing in strijd is met doel en strekking van de Wet op de Omzetbelasting, maar in OB-procedures kom je daar m.i. niet zo ver mee...

 

Zoals reeds voorgerekend en bevestigd door de rechter is er wel degelijk concreet sprake van dubbele heffing, heeft niets met gevoel te maken.

 

Anyway, de Hoge Raad heeft het Gerechtshof in het gelijk gesteld met als gevolg dat we de naheffing moeten gaan betalen.

 

Vijf jaar voor MINDER dan niets gewerkt, de naslag zorgt immers voor dik verlies. De fiscus claimt nu tonnen BTW welke zij in de fiscaal juridisch correcte situatie (zoals na 2004) nooit hadden gehad. We hebben dus enkel voor de overheid gewerkt, tonnen belasting afdragen en daarna nog een grote schuld hebben bij diezelfde overheid, moderne slavernij is het.

[Mod edit: animated gif smilies van planetsmiles verwijderd, levert in Google Chrome namelijk een virusmelding op waardoor het topic niet leesbaar is]

[electra]

Of je gelijk hebt, dat weet ik niet. Maar als je van je gelijk overtuigd bent en je raadpleegt een jurist, die het na goed bestuderen van de zaak met je eens is, dan kun je na cassatie ook nog in beroep bij de Raad van Europa.

 

Er is zelfs een uitspraak in een heel andere zaak, waarbij het Hof van Europa aan Nederlanders toestemming geeft om cassatie over te slaan en direct nadat een beroep is verloen, bezwaar aan te tekenen bij de raad van Europa. Argument daarvoor was: De Nederlandse rechter geeft de Nederlandse overheid vrijwel altijd gelijk. Nederlanders hebben geen rechtsgelijkheid als de wederpartij de Nederlandse overheid is.

 

Je hebt dan wel een advocaat nodig, die ficaal juridisch goed op de hoogte is, ook nog voldoende weet van internationaal recht, en Europees recht in het bijzonder, en die het aandurft om een zaak tegen de belastingdienst te voeren.

 

Zelf voer ik nooit een zaak tegen de belastingdienst. Daar heb ik de financiën niet voor.

Maar ook als je geen rechtsmiddelen tot je beschikking hebt, is er altijd nog een mogelijkheid: In plaats van een BEZWAAR kun je een VERZOEK indienen. Als je niet met je hakken in het zand staat, kun je soms meer berijken.

 

[odeon]

@ AJvR

 

Jammer dat jullie de procedure voor de HR verloren hebben en inderdaad erg zuur voor jullie

 

@ Electra

 

Ik neem aan dat je met de Raad van Europa het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) bedoeld. M.i. zijn in deze casus de rechten van de mens niet in het geding, Zou je een linkje kunnen geven van de uitspraak waar jij naar refereert. De uitspraak bevreemdt me nogal, want dat zou betekenen dat het EHRM van mening is dat de scheiding der machten in Nederland een facade is. Het is inderdaad waar dat de overheid meer procedures wint, dan bedrijven en burgers, maar dat heeft m.i. meer te maken met slecht en/of kansloos procederen, dan met rechtsongelijkheid. Zeker in belastingprocedures (is mijn ervaring) stelt de rechter zich onafhankelijk op. Gelukkig zijn er in Nederland nog genoeg advocaten/fiscalisten die het "aandurven" om tegen de belastingdienst te procederen. De vakstudie staat er elke week vol mee. We leven gelukkig niet in een bananenrepubliek ;).

 

De Hoge Raad (of een lagere rechter) kan in een BTW-procedure wel prejudiciële vragen stellen aan het Europees Hof van Justitie, dat over interpretatie van de BTW-richtlijn gaat. Voor zover ik weet, kun je als belastingplichtige niet rechtstreeks een procedure aanspannen bij het HvJ.

 

Het indienen van een verzoek om ambtshalve vermindering lijkt me voor TS een vrij zinloze actie, nu de hoogste rechter van Nederland blijkbaar heeft geoordeeld dat de naheffing omzetbelasting terecht is. Wellicht kan er nog wel een (coulante) betalingsregeling worden getroffen.

 

Odeon

 

[Iwan van Geelen]

Bedankt voor je reactie Ronaldinho,

 

De IB laat ik even buiten beschouwing, .....

 

 

Ik denk dat je hier misschien wel een heel belangrijk punt, misschien zelfs wel je "redding' laat lopen....

 

Door de aanslagen rente etc kan het zo zijn (ik ben geen expert over de termijnen/terugwerkende krachten) dat je IB totaal er anders uit gaat zien... In het beste geval komt er dus een pot(je) geld vrij. Dat geld kan je dan gaan gebruiken voor je OB schuld te gaan inlossen..... het is maar een idee

[AJvR]

@electra

Wij hebben weinig trek in verder procederen, dit loopt al vanaf 2005 en hangt als een molensteen om onze nek.

 

@odeon

De Hoge Raad heeft volgens mij alleen gekeken of de wet goed toegepast is en niet naar de mijn inziens onredelijke gevolgen.

 

@Iwan

Ik weet dat verlies verrekend kan worden, gaan we vanzelfsprekend doen, blijft er per saldo nog steeds > 200k euro te betalen.

 

Ik ga nu een beroep doen op mediation waarbij ik hoop dat we tot een enigszins redelijke regeling kunnen komen.

 

Redelijkheid & billikheid:

Redelijkheid en billijkheid behelst de sociaal aanvaardbare normen zoals ze door het gewoonterecht, ongeschreven recht of algemene rechtsbeginselen zijn geformuleerd. Deze kunnen strijdig zijn met gecodificeerd recht, bijvoorbeeld wanneer het naleven van een overeenkomst zou leiden tot een dermate ongunstig effect voor een der betrokkenen dat het afdwingen van naleving van die overeenkomst onaanvaardbaar zou zijn naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid.

 

Het is mijn inziens onaanvaardbaar omdat:

- De belastingdienst in geen enkele administratief juiste situatie die BTW had ontvangen, ze trachten enkel van onze administratieve fout te profiteren.

- Er is aantoonbaar geen schade voor de fiscus, of ze moeten zoals het nu administratief verwerkt wordt ook schade lijden.

- Een naheffing houdt impliciet in dat ze dus menen iets tekort te komen.

- Na invordering ontstaat er helemaal een kromme situatie, namelijk een negatief toegevoegde waarde, dus de grondslag voor BTW heffing is er niet.

- Een naheffing zou volgens mij een foutieve situatie moeten herstellen, dat gebeurt in dit geval helemaal niet.

- Wij hebben er geen voordeel aan gehad.

 

Het moet toch duidelijk zijn dat het afdwingen van deze 'overeenkomst' een dermate ongunstig effect heeft voor ons dat dit onaanvaardbaar is naar de maatstaven van redelijkheid en billijkheid. Het komt feitelijk neer op > 5000 uur werken waarbij de overheid tonnen verdiend enkel en alleen aan een administratieve fout (anders hadden ze dit nooit gehad) en wij verlies draaien en met een restschuld overblijven.

 

Mijn idee om ze tot deze bewustwording te leiden is ze te laten aantonen dat ze iets tekort komen, niet enkel op basis van een administratieve fout. En dan hopen dat ze met die bewustwording tot rede komen.