In de 17e eeuw was Schoonhoven al de stad van het zilver. Twee jonge mannen, die tevens neven waren, hadden de ambitie om zilversmid te worden. Tante Agaath liet als erfenis een aanzienlijk bedrag aan goudstukken achter, waardoor ze beiden een startkapitaal hadden om hun plannen te verwezenlijken.
De eerste jongeman bedacht zich geen moment, en pachtte een pand aan de markt in Schoonhoven. Prachtige locatie, waar het vooral met de verschillende weekfeesten erg druk was. Hij noemde zijn smederij ‘De vergulden stier’.
De andere jongeman ging aan de slag als leerling smid bij de grootste smederij in de stad. Daar leerde hij de fijne kneepjes van het vak, en bedacht in de tussentijd een manier om een grotere, betere smederij te starten dan waar hij nu werkte.
Na 3 jaar had de laatstgenoemde alle kneepjes van het vak onder de knie. Hij had veel geleerd van zijn leermeester. Van het slijpen van zilver, tot graveren en ciseleren. Na drie jaar hard werken, pachtte hij ook een pand aan hetzelfde plein als ‘De vergulden stier’. Kleiner, en in een hoekje van het plein. Een minder gunstige plaats dan ‘De vergulden stier’, maar hij was als een koning te rijk. Daarom noemde hij zijn smederij ‘De zilveren kroon’.
‘De vergulden stier’ had ondertussen een klantenkring opgebouwd, maar helaas kon hij lang niet alles zelf, doordat hij zonder kennis van zaken begonnen was. Hierdoor moest hij iemand aannemen, die wel ter zake kundig was. Ook zijn vrouw vond het maar niets dat hij een smederij had. Ze zag liever dat hij ging werken als leerling, zodat hij elke week een loonzakje mee naar huis kreeg met een goudstuk. Maar in de 17e eeuw was de emancipatie nog in geen velden of wegen te bekennen, dus zij had daar niets over te zeggen. Ze deed het huishouden en moest ook zijn smidsschort wassen. Maar ze stond niet achter het beroep van haar man, zodat ze niet gemotiveerd was om dit te doen. Hierdoor liep de smid vaak met een vuil schort aan, wat een smoezelige indruk gaf.
De andere smid had daarentegen alles goed met zijn vrouw besproken. Zijn vrouw kwam in de hogere kringen van Schoonhoven. Zij kon dus uitstekend peilen welke sieraden de dames graag wilden hebben. Zijn vrouw waste elke avond zijn schort, wrong het uit en zorgde ervoor dat hij elke morgen een fris en schoon schort aan deed.
Door de drie jaren die hij bij de grootste smederij van de stad had gewerkt, had hij heel veel verschillende, mooie dingen gezien die gemaakt werden van zilver. Zo zag hij dat een smid een prachtig slot maakte voor een sieradenkistje.
Een hooggeplaatst persoon kwam naar hem toe, en vroeg hem een sieradenkistje voor zijn vrouw te maken. Hij maakte een sieradenkistje, met een prachtig zilveren slot én zilveren hoeken.
Ondertussen kwamen er wat problemen in ‘De vergulden stier’. De werknemer wilde 2 goudstukken verdienen, in plaats van 1. Hij had namelijk meer kennis van zaken dan zijn werkgever! En de pandbaas kwam om te vertellen dat de pacht anderhalf keer zo hoog werd, omdat hij op zo een goede plaats zat. De kosten stegen de pan uit, de inkomsten daalden alleen maar. Hij had geen plan om het anders te gaan doen, zijn vrouw wilde liever dat hij ander werk zocht. Ook had hij geen idee waar de mensen die geld hadden voor zijn producten in geïnteresseerd waren. Bovendien kon hij alleen maar standaard sloten maken, en wist hij nooit iets nieuws te verzinnen.
‘De zilveren kroon’ werd steeds bekender en bekender. De mensen in de wijde omtrek wisten het kleine pand te vinden, en met de weekfeesten die een paar keer per jaar werden gehouden, kwamen er mensen van heinde en verre, om zijn kunstige werk te bestellen.
‘De vergulden stier’ kon zijn medewerker niet betalen, de pandbaas was woest omdat hij al een hele tijd achterliep met de pacht. In een kille oktobernacht pakte hij zijn kostbaarste spulletjes in, wekte zijn vrouw en samen trokken ze naar de zuidelijke Nederlanden. Met de noorderzon vertrokken…
Het mooie, grote pand kwam leeg te staan. Het uithangbord met ‘De vergulden stier’ werd weggehaald.
De eigenaar van ‘De zilveren kroon’ zag het allemaal aan, en dacht goed na. Na enige tijd koos hij ervoor om het grotere, beter gelegen pand van zijn voormalige concurrent over te nemen. Hij verhuisde zijn gereedschap van de ene kant van het plein naar de andere kant. Hing zijn uithangbord aan zijn nieuwe gevel en vertelde aan iedereen die het wilde horen dat hij was verhuisd.
Jaren later was hij de grootste zilversmederij van Schoonhoven en kreeg hij opdrachten van allerlei belangrijke mensen uit de Lage landen.
Nu is het de 21e eeuw… Door de globalisering is de concurrentie in nagenoeg elke branche groot. Maar hoe kun je de concurrentie voorblijven? De grondbeginselen zijn hetzelfde gebleven als in de tijd dat de smederijen hoogtij vierden. Hieronder een korte opsomming, van het onderscheidend vermogen wat smederij ‘De zilveren kroon’ had, en wat ook jij nodig hebt om jezelf te onderscheiden:
1) Eerst leerling-smid worden – Zorg dat je meer kennis van zaken hebt dan je concurrent!
2) Bedenk een plan om de grootste smederij te worden – Schrijf een strategisch (ondernemings)plan!
3) Huur niet het grootste pand aan het plein – Hou de kosten realistisch. Voor te veel functionaliteit betaal je te veel geld!
4) Zorg dat je vrouw je schort wast – Bespreek je plannen met het thuisfront. Ondernemen doe je met het hele gezin, niet alleen!
5) Loods je vrouw in de hogere kringen van Schoonhoven – Zorg dat je een uitgebreid netwerk hebt. Ondernemen is mensen om je heen verzamelen!
6) Laat je informeren over de sieraden die goed in de smaak vallen – Hoe de markt goed in de gaten, om in te kunnen spelen op trends!
7) Maak kistjes met zilveren sloten én zilveren hoeken – Wees creatiever dan je concurrent!
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
SimonvL
SimonvL
In de 17e eeuw was Schoonhoven al de stad van het zilver. Twee jonge mannen, die tevens neven waren, hadden de ambitie om zilversmid te worden. Tante Agaath liet als erfenis een aanzienlijk bedrag aan goudstukken achter, waardoor ze beiden een startkapitaal hadden om hun plannen te verwezenlijken.
De eerste jongeman bedacht zich geen moment, en pachtte een pand aan de markt in Schoonhoven. Prachtige locatie, waar het vooral met de verschillende weekfeesten erg druk was. Hij noemde zijn smederij ‘De vergulden stier’.
De andere jongeman ging aan de slag als leerling smid bij de grootste smederij in de stad. Daar leerde hij de fijne kneepjes van het vak, en bedacht in de tussentijd een manier om een grotere, betere smederij te starten dan waar hij nu werkte.
Na 3 jaar had de laatstgenoemde alle kneepjes van het vak onder de knie. Hij had veel geleerd van zijn leermeester. Van het slijpen van zilver, tot graveren en ciseleren. Na drie jaar hard werken, pachtte hij ook een pand aan hetzelfde plein als ‘De vergulden stier’. Kleiner, en in een hoekje van het plein. Een minder gunstige plaats dan ‘De vergulden stier’, maar hij was als een koning te rijk. Daarom noemde hij zijn smederij ‘De zilveren kroon’.
‘De vergulden stier’ had ondertussen een klantenkring opgebouwd, maar helaas kon hij lang niet alles zelf, doordat hij zonder kennis van zaken begonnen was. Hierdoor moest hij iemand aannemen, die wel ter zake kundig was. Ook zijn vrouw vond het maar niets dat hij een smederij had. Ze zag liever dat hij ging werken als leerling, zodat hij elke week een loonzakje mee naar huis kreeg met een goudstuk. Maar in de 17e eeuw was de emancipatie nog in geen velden of wegen te bekennen, dus zij had daar niets over te zeggen. Ze deed het huishouden en moest ook zijn smidsschort wassen. Maar ze stond niet achter het beroep van haar man, zodat ze niet gemotiveerd was om dit te doen. Hierdoor liep de smid vaak met een vuil schort aan, wat een smoezelige indruk gaf.
De andere smid had daarentegen alles goed met zijn vrouw besproken. Zijn vrouw kwam in de hogere kringen van Schoonhoven. Zij kon dus uitstekend peilen welke sieraden de dames graag wilden hebben. Zijn vrouw waste elke avond zijn schort, wrong het uit en zorgde ervoor dat hij elke morgen een fris en schoon schort aan deed.
Door de drie jaren die hij bij de grootste smederij van de stad had gewerkt, had hij heel veel verschillende, mooie dingen gezien die gemaakt werden van zilver. Zo zag hij dat een smid een prachtig slot maakte voor een sieradenkistje.
Een hooggeplaatst persoon kwam naar hem toe, en vroeg hem een sieradenkistje voor zijn vrouw te maken. Hij maakte een sieradenkistje, met een prachtig zilveren slot én zilveren hoeken.
Ondertussen kwamen er wat problemen in ‘De vergulden stier’. De werknemer wilde 2 goudstukken verdienen, in plaats van 1. Hij had namelijk meer kennis van zaken dan zijn werkgever! En de pandbaas kwam om te vertellen dat de pacht anderhalf keer zo hoog werd, omdat hij op zo een goede plaats zat. De kosten stegen de pan uit, de inkomsten daalden alleen maar. Hij had geen plan om het anders te gaan doen, zijn vrouw wilde liever dat hij ander werk zocht. Ook had hij geen idee waar de mensen die geld hadden voor zijn producten in geïnteresseerd waren. Bovendien kon hij alleen maar standaard sloten maken, en wist hij nooit iets nieuws te verzinnen.
‘De zilveren kroon’ werd steeds bekender en bekender. De mensen in de wijde omtrek wisten het kleine pand te vinden, en met de weekfeesten die een paar keer per jaar werden gehouden, kwamen er mensen van heinde en verre, om zijn kunstige werk te bestellen.
‘De vergulden stier’ kon zijn medewerker niet betalen, de pandbaas was woest omdat hij al een hele tijd achterliep met de pacht. In een kille oktobernacht pakte hij zijn kostbaarste spulletjes in, wekte zijn vrouw en samen trokken ze naar de zuidelijke Nederlanden. Met de noorderzon vertrokken…
Het mooie, grote pand kwam leeg te staan. Het uithangbord met ‘De vergulden stier’ werd weggehaald.
De eigenaar van ‘De zilveren kroon’ zag het allemaal aan, en dacht goed na. Na enige tijd koos hij ervoor om het grotere, beter gelegen pand van zijn voormalige concurrent over te nemen. Hij verhuisde zijn gereedschap van de ene kant van het plein naar de andere kant. Hing zijn uithangbord aan zijn nieuwe gevel en vertelde aan iedereen die het wilde horen dat hij was verhuisd.
Jaren later was hij de grootste zilversmederij van Schoonhoven en kreeg hij opdrachten van allerlei belangrijke mensen uit de Lage landen.
Nu is het de 21e eeuw… Door de globalisering is de concurrentie in nagenoeg elke branche groot. Maar hoe kun je de concurrentie voorblijven? De grondbeginselen zijn hetzelfde gebleven als in de tijd dat de smederijen hoogtij vierden. Hieronder een korte opsomming, van het onderscheidend vermogen wat smederij ‘De zilveren kroon’ had, en wat ook jij nodig hebt om jezelf te onderscheiden:
1) Eerst leerling-smid worden – Zorg dat je meer kennis van zaken hebt dan je concurrent!
2) Bedenk een plan om de grootste smederij te worden – Schrijf een strategisch (ondernemings)plan!
3) Huur niet het grootste pand aan het plein – Hou de kosten realistisch. Voor te veel functionaliteit betaal je te veel geld!
4) Zorg dat je vrouw je schort wast – Bespreek je plannen met het thuisfront. Ondernemen doe je met het hele gezin, niet alleen!
5) Loods je vrouw in de hogere kringen van Schoonhoven – Zorg dat je een uitgebreid netwerk hebt. Ondernemen is mensen om je heen verzamelen!
6) Laat je informeren over de sieraden die goed in de smaak vallen – Hoe de markt goed in de gaten, om in te kunnen spelen op trends!
7) Maak kistjes met zilveren sloten én zilveren hoeken – Wees creatiever dan je concurrent!
Veel succes met je smederij!
Grafstenen Rotterdam en Haardhout soorten en eigenschappen
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/28482-een-vechtende-smid/Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
10 antwoorden op deze vraag