Juridisch geschil tussen oude klanten

[ikkrijg]

Twee oude klanten hebben een juridisch geschil met elkaar. (Voor het gemak partij A en partij B)

 

Nu ben ik door partij A benaderd om een oude e-mail van partij B gericht aan mij door te sturen naar partij A, omdat dit als bewijsmateriaal kan dienen. ( Partij A wil namelijk aantonen dat partij B mij opdracht heeft gegeven om een site offline te halen, om een reden die die niet bekend is bij mij.)

 

Nu wil ik niet partij kiezen voor A of B.

 

Maar wanneer ben ik verplicht om de mail van partij B te sturen naar partij A? Ik wil/ga namelijk niet de privacy van (oud)-klanten aantasten. Maar als deze mail, wel belangrijk is voor het conflict, wil ik deze informatie wel geven.

 

 

Ik hoop dat het een beetje duidelijk is ;-)

 

 

[djluc]

Een derde heeft in basis geen recht om een e-mail in te zien tenzij diegene zelf de e-mail ontvangen heeft. Wellicht als een rechter dit opvraagt o.i.d. dat je het dan doet maar zeker niet zomaar op verzoek.

 

Heb jij de website van A inderdaad offline gehaald omdat B mailde? Als dat niet het geval is zie ik het probleem ook niet echt wat die mail kan aantonen?

[ikkrijg]

Het is niet eens zo dat partij B opdracht gegeven heeft om de website van partij offline te halen.

 

De 2 klanten zijn zakenpartners die ruzie met elkaar hebben gekregen.

 

Nu heb ik een vermoeden dat partij A in zijn gelijk staat, maar dan hebben ze wel die mail nodig. (die ik heb)

 

Maar alleen een rechter kan om die mail vragen?

[djluc]

Het is niet eens zo dat partij B opdracht gegeven heeft om de website van partij offline te halen.

 

De 2 klanten zijn zakenpartners die ruzie met elkaar hebben gekregen.

 

Nu heb ik een vermoeden dat partij A in zijn gelijk staat, maar dan hebben ze wel die mail nodig. (die ik heb)

 

Maar alleen een rechter kan om die mail vragen?

Als B geen verzoek ingediend heeft en jij dat ook niet gedaan hebt kan je dat gewoon melden als B toestaat dat jij die informatie geeft aan A. Die mail hoef jij echt niet af te geven en wat jij denkt over het conflict is ook niet relevant en moet je jezelf niet in willen mengen denk ik!

 

Als die mail van belang is kan B die ook aanreiken (verzonden items) mochten ze het samen op willen lossen.

[ikkrijg]

Ik wil me ook niet mengen in het conflict.

 

Partij B zal echt geen toestemming gaan geven, ik heb het idee dat het om veel geld gaat namelijk.

 

Maar is de rechter de enige die de mail kan opeisen als bewijsstuk?

 

 

[TwaBla]

 

Je kan netjes duidelijk maken dat jouw correspondentie met al je klanten vertrouwelijk is en dat je dus alleen inzage kan geven als dat met toestemming van die klant is. De motieven voor zo'n verzoek doen er niet zoveel toe. Laat de eiser maar naar de rechter stappen en jou als getuige oproepen.

[JVerhallen]

Je zegt dat ze businesspartners zijn, zie/zag jij ze als 1 of 2 klanten? Als het 1 klant was kun je hem gewoon doorsturen, het komt vaker voor dat de ene persoon vragen heeft over acties van een andere persoon in hetzelfde project/contract.

 

Daarnaast is er geen briefgeheim oid van toepassing, jij mag het mailtje gewoon doorsturen, je mag het ook publiceren, zolang het geen laster/smaad achtige dingen betreft.

 

Misschien een idee om te vragen of het verzoek per email kan met een cc naar de andere persoon. Op die manier gaat het alvast open. Geef de andere partij een dagje om te reageren op het verzoek. Waarschijnlijk weet je dan wat je wil doen.

[ikkrijg]

De twee partijen zijn uit elkaar gegaan. Daarna is de mail gestuurd.

 

De inhoud van de mail stelt weinig voor, het is gewoon een opdracht aan mij gericht. (de mail heeft blijkbaar later een bepaalde lading gekregen)

 

@JVerhallen je suggestie vind ik wil goed. Maar waarom is er hier niet sprake van een briefgeheim?

[JVerhallen]

De twee partijen zijn uit elkaar gegaan. Daarna is de mail gestuurd.

 

De inhoud van de mail stelt weinig voor, het is gewoon een opdracht aan mij gericht. (de mail heeft blijkbaar later een bepaalde lading gekregen)

 

@JVerhallen je suggestie vind ik wil goed. Maar waarom is er hier niet sprake van een briefgeheim?

Nu ben ik geen jurist, maar volgens mij is het als volgt: Briefgeheim is van toepassing zolang de brief nog niet is gelezen. Zodra de brief gelezen is vervalt dat. Je mag dus een ongeopende brief niet openen (bv uit postvak), maar een geopende brief mag je wel lezen (bv uit afval).

 

Maar bedenk ook even het volgende:

Of jij dit mailtje wel of niet toestuurt maakt eigenlijk niet heel veel uit, behalve dat je daarmee de ene partij mogelijk verplicht om naar de rechter te stappen als je het niet doet en ze het onderling niet kunnen uitvechten.

Als ze het er onderling niet uitkomen of als een van beide partijen dusdanig wordt benadeeld kunnen ze het altijd nog uit laten zoeken door een rechter. Jij verplicht met jouw mailtje niemand om akkoord te gaan met een schikking of boete.

 

Vergelijk het maar eens met bijvoorbeeld een oplichter op internet, je hebt dan een IP of emailadres, maar dan moet je bij de ISP de gegevens erbij hebben voor een rechtzaak tegen de oplichter. De ISP kan zijn poot stijf houden waardoor je eerst een verzoek bij de rechtbank moet doen voor de gegevens om daarna ALSNOG de oplichter aan te klagen. Het wel of niet afgeven betekent niks voor de zaak tegen de oplichter, alleen maar vertraging.

In jouw geval gaat het niet om beschermde persoonsgegevens, maar om wat email communicatie....

[djluc]

Je gaat toch geen communicatie met een klant op verzoek van een andere klant doorsturen? Daar zou ik nou echt niet achter staan. Als er al eens een e-mailtje per abuis bij de verkeerde persoon beland bied je excuses aan. Als het moet, op juridische gronden o.i.d. dan wel uiteraard maar anders niet. Zeker niet als je weet dat het van groot belang kan zijn voor een conflict, daar moet je gewoon buiten blijven. Of het veel of weinig geld is maakt niet uit, dat is niet van belang.

[RiVe]

ik zou ook gewoon het bootje afhouden..

 

De mail is aan je personlijk gericht, en dat ga je toch niet doorspelen aan een ander.

 

Weg goede naam, weg integriteit, weg discretie.

 

Als het zo belangrijk is, doet een rechter wel uitspraak, dat zou ik afwachten.

 

[TwaBla]

 

Vergelijk het maar eens met bijvoorbeeld een oplichter op internet, je hebt dan een IP of emailadres, maar dan moet je bij de ISP de gegevens erbij hebben voor een rechtzaak tegen de oplichter. De ISP kan zijn poot stijf houden waardoor je eerst een verzoek bij de rechtbank moet doen voor de gegevens om daarna ALSNOG de oplichter aan te klagen. Het wel of niet afgeven betekent niks voor de zaak tegen de oplichter, alleen maar vertraging.

 

 

Die hele rechtsgang is alleen maar vertraging. Gewoon compleet er tussen uit knippen. Ik noem jou een oplichter en zonder dat voor te leggen aan een rechter ga je gewoon meteen naar het cachot. Dat ruimt lekker op.

 

;D

[ikkrijg]

Dan wacht ik het rechterlijk bevel af om de mail af te geven.

 

Ik heb zeker geen zin om me te mengen met een conflict waar ik niets mee te maken heb.