oudere directeur wil aanblijven

[Hanson]

 

 

beste lezers,

 

Wie weet een goede oplossing voor het volgende probleem:

 

Sinds een jaar of 8 ben ik voor 50% eigenaar / dir bij ons bedrijf. Mijn collega-dir wordt dit jaar 68. In 2007 heeft hij al eens aangegeven nog 2 jaar door te willen gaan, dus tot 2009. Afgelopen jaar (2010) gaf hij aan in elk geval nog tot zijn 70e door te willen gaan. Omdat twee kapiteins op een schip vaak niet gaat, heb ik enkele jaren geleden `vrijwillig` wat stappen op zij gezet zodat hij alleen de directie kon voeren en ik mij meer als aandeelhouder op afstand zou gedragen. Zelf ben ik nu 55 jaar. Enkele keren per jaar hebben we een aandeelhoudersvergadering. De zaak draait goed.

 

Ik zit dus al weer enkele jaren op de reservebank en wil zolangzamerhand, maar toch zeker binnen nu en 2,5 jaar, weer graag op de zaak aan het werk. Ook wil ik zijn aandelenpakket (50%) van hem gaan overnemen en de zaak alleen verder gaan runnen. Ik heb geen interesse om hem bijv. als adviseur of commissaris aan te houden.

 

Wat moet ik doen om te zorgen dat de overname goed verloopt en dat hij ook daadwerkelijk gaat stoppen rond zijn 70e jaar zodat er voor mij als ondernemer binnen mijn eigen bedrijf nog ruimte is om weer lekker aan het werk te gaan. (thuis zitten geeft geen voldoening meer en bovendien kom je op mijn leeftijd 55 elders niet meer aan werk)

 

Alle ideeen zijn welkom!

 

Hanson

 

 

 

[idbroker]

Je moet gewoon duidelijk zijn in wat jouw voorwaarden zijn voor de overname van zijn aandelen.

Eén van jouw voorwaarden is dat hij helemaal stopt. Je kunt hem een duidelijk (qua tijdsbesteding en aard) afgebakend adviseurschap als worst voorhouden in geval hij bezwaar maakt tegen jouw voorwaarden.

 

Een andere mogelijkheid is hem voor een bescheiden vaste vergoeding per jaar gedurende twee jaar aan te houden als adviseur op afroep en in die periode geen gebruik te maken van zijn diensten. Na twee jaar heeft hij dan wel een andere invulling van zijn leven gevonden.

[Dennis_van_Dijk]

Ook wil ik zijn aandelenpakket (50%) van hem gaan overnemen en de zaak alleen verder gaan runnen.

 

 

Dit kan lastig zijn. Ik neem aan dat jullie de aandelen zelf in eigendom hebben (dus niet in een stichting ondergebracht), al dan niet door middel van een holding. In dat geval zie ik niet hoe je hem kan dwingen om zijn aandelen aan jou te verkopen, tenzij hierover iets is opgenomen in de statuten. Je kunt een eigenaar niet zomaar dwingen om afstand te doen van zijn bezit. Bovendien kan ik mij voorstellen dat bij een goed draaiende zaak het dividend een mooie aanvulling is op de pensioenvoorziening. Je zult dus met een mooi bod komen wil jouw partner zijn pakket verkopen.

 

 

Ik heb geen interesse om hem bijv. als adviseur of commissaris aan te houden.

 

 

Dit bevreemdt mij. Komt dit omdat je de kosten niet kwijt wilt zijn of omdat je partner blijkbaar behoorlijk dominant is / kan zijn en moeilijk de teugels kan loslaten? Ik vraag dat omdat het blijkbaar een persoon is met goede kennis van zaken, die het bedrijf en de klanten kent en in staat is om het bedrijf goed te laten lopen. Pensionering van dergelijke personen is meestal een braindrain en bedrijven binden ze graag na pensionering door middel van een adviseurschap aan de organisatie. Jij kiest er expliciet voor om deze persoon niet te houden.

 

 

Wat moet ik doen om te zorgen dat de overname goed verloopt en dat hij ook daadwerkelijk gaat stoppen rond zijn 70e jaar zodat er voor mij als ondernemer binnen mijn eigen bedrijf nog ruimte is om weer lekker aan het werk te gaan.

 

 

Wat je moet doen is hierover goed in gesprek gaan met je partner. Ik kan mij voorstellen dat dit voor jou bekend is (je denkt er immers intensief over na) maar dat jouw partner er helemaal niet bij stil staat dat dit bij jou speelt. Net als in elke relatie, en die heb je zeker als je samen een bedrijf bezit, is communicatie cruciaal.

 

En nu ik het tweede deel van het citaat lees zie ik dat er ook nog een andere mogelijkheid is. Blijkbaar heb jij op een bepaald moment aangegeven dat je een stap opzij zet om hem te laten sturen. Ik kan mij voorstellen dat hij hierdoor vragen heeft over jouw capaciteit om zijn positie over te nemen.

Ondernemers sturen graag zelf, investeerders liggen meestel op het dek van hun jacht en laten anderen sturen. Kan het zijn dat hij in zit over de capaciteit en de kwaliteit van zijn opvolger - en dan niet op het vlak van jou persoonlijk maar meer op het vlak van jouw ondernemersvaardigheden? Ik kan mij voorstellen dat op het moment dat hij hier een goed gevoel bij heeft de stap terug zetten een stuk makkelijker zal zijn. Dan ligt er nog een mooie taak voor jou om dit voordeel weg te werken.

 

 

(thuis zitten geeft geen voldoening meer en bovendien kom je op mijn leeftijd 55 elders niet meer aan werk)

 

 

Dit sluit aan met wat ik hierboven heb geschreven. Jouw partner ziet het drijven van de zaak niet als een bezigheidstherapie maar als het doel van zijn leven. Ik zeg niet dat jij dit niet serieus neemt of niet kan (integendeel, ik heb hier geen enkele mening over omdat ik dit niet kan inschatten!), maar blijkbaar heb je echt genoegen genomen met thuis zitten en hem de touwtjes in handen zien hebben. Begin eens met jouw rechtmatige plaats binnen de hiërarchie van jouw onderneming op te eisen - ik kan je op een briefje geven dat als je dit pas over twee jaar doet het echt een sprong in de koude diepte zal worden, je hebt echt die inwerktijd nodig.

 

 

Succes!

[TwaBla]

 

Waarom neem je niet een tijdje afstand? Weg van vier jaar frustratie! Ga lekker zeilen, een berg beklimmen, doe iets leuks terwijl je vennoot het bedrijf runt. Of kondig dat alvast aan, op zo'n manier dat die vennoot eens gaat nadenken over de toekomst van het bedrijf en jullie beider betrokkenheid. Want als dat al eens goed besproken is, heeft dat blijkbaar niet tot conclusies geleid waar een van jullie iets mee doet.

 

Waarom bied je jouw 50% niet aan die vennoot aan? Waarom zoek je geen koper voor jouw helft? Wat doet jouw vennoot wanneer je vertelt dat je een koper hebt? Wees eens creatief. Bluf!

[Dennis_van_Dijk]

Je doet je adagium (Op de bres!) wel eer aan ;D

 

Wees eens creatief.

 

Helemaal eens!

[Hanson]

 

 

 

beste mensen,

 

Bedankt voor jullie adviezen! Ik heb op de eerstvolgende vergadering agendapunt `afspraken samenwerking` gezet

waarin we samen ook eens moeten gaan kijken hoe volgens onze eigen wensen / ideeen de toekomst van het bedrijf eruit zou moet zien. Gewoon eens losjes over praten en peilen wat de ander wil. In ons vennootschapscontract staat wel de clausule dat als wij onze aandelen willen verkopen, we deze eerst moeten aanbieden aan de andere aandeelhouder (blokkade).

Als we over 2-4 jaar echt een goede prijs kunnen krijgen, juist als we samen verkopen, sluit ik niet uit dat ik meedoe.

We zijn momenteel met nieuwbouw en het bedrijf zal er daarna veel aantrekkelijker op worden. Nu mijn aandelen verkopen lijkt mij in ieder geval niet verstandig.

 

Dennis schrijft zeker wat wijze woorden hier. Hij is inderdaad het type dominant en, ook goed gezien, zijn werk is zijn doel in het leven. Daarnaast vind hij het beter dat hij de leiding heeft omdat hij dat beter kan dan ik en meer ervaring heeft. Dat met die ervaring klop ook wel. Ook denk ik dat het maar door blijven werken een soort therapy voor hem is ivm familie-omstandigheden in het verleden (echtscheiding, zoon verloren, vorige bedrijf moeten verkopen) en het heden (bijna niemand van zijn eigen familie wil hem nog zien). Daarnaast rommelt hij wat met BVtjes, gedraagd zich vaak alsof de zaak uitsluitend van hem is en zal iedere kans benutten om mijn positie nog verder te verzwakken. Ik leef hier al jaren mee, dus ik lig er echt niet meer van wakker. Lastig en vervelend blijft het wel.

 

groet

A. Hanson

 

 

 

 

[Highio]

Nu mijn aandelen verkopen lijkt mij in ieder geval niet verstandig.

Misschien denk de eigenaar van de andere 50% er wel hetzelfde over. ;)

 

Zijn privésituatie er bij halen, klinkt weinig zakelijk. De rest van jouw verhaal komt mij al te vrijblijvend over. Ik zou het agendapunt fijn scherper formuleren en plannen: Wij, jij of ik eruit!? Nader te bepalen inclusief data.

 

Weekendgroet,

 

Highio

[Hanson]

 

 

Ja, misschien heb je gelijk.

 

Om de zaak nu nog wat gecompliceerder te maken het volgende:

 

Wij beiden hebben vanuit onze holding een managementovereenkomst met de werkmij. Deze zijn gemaakt in 2000. Zoals ik al vertelde heb ik enkele jaren terug, met tegenzin en onder druk van mijn compagnon, afstand genomen van de zaak en gedraag me sindsdien mer als aandeelhouder op de achtergrond. Wel heb ik over de jaren heen regelamtig aangegeven dat ik graag weer werkzaam zou willen zijn op de zaak. Dat heeft hij echter altijd tegengehouden.

 

Afgelopen augustus 2010 kreeg ik ineens een brief waarin hij mijn managementovereenkomst opzegt en wel om de reden dat ik `er niet meer voor werk`. We hebben daarna wat brieven aan elkaar heen en weer geschreven, maar het lijkt erop alsof hij op zijn standpunt blijft staan. Vandaar dat ik een advocaat in de hand genomen heb die de eerstvolgende aandeelhoudersvergadering er bij zit. Ik wil dan hetzij: a. doorbetaling van mijn fee , b. betalingen middels interim dividend (de zaak kan dat gemakkelijk doen want de eigen vermogenspositie is zeer hoog (85%) c. mij gewoon de gelegenheid geven om weer te gaan werken op de zaak of c. ik ga een schadeloosstelling eisen.

 

Hij heeft mij overigens ook gevraagd of ik wil instemmen met mijn eigen ontslag als directeur (zo staat het nl in het vennootschapscontract - 2/3 van de stemmen vertegenwoordigend 50% van de aandelen = benodigd om een dir te kunnen ontslaan, en ik mag daar een financiele vergoeding tegenover zetten.

 

vragen:

 

1. is het opgeven van mijn directeursschap zonder risico (het lijkt aantrekkelijk als er een leuke om geld tegenover staat)

2. als ik dat doe heb ik nog steeds recht op dividend

3. ik ben nu nog steeds `volledig bevoegd` en kan theoretisch morgen de zaak binnen lopen en voor mezelf een werkplek

creeeren. Is natuurlijk niet goed voor de organisatie en er komt een hoop heibel van. Hij heeft in het verleden mede-werkers tegen mij opgezet, mensen zelfs een spreekverbod met mij opgelegd enz enz.. Eeen teruggang van mij naar de zaak zal dan bijna wel vergezeld moeten gaan van een rehabilitatie van mijn persoon want hij heeft het (ik hoor dat van ex-werknemers) wel erg bont gemaakt t.o.v. mij.

 

Wat zal ik doen, welke keuze(s) zijn verstandig?

 

goed weekend en alvast bedankt voor het meedenken.

 

A. Hanson

 

 

 

 

 

 

 

[Dennis_van_Dijk]

Beste Hanson,

 

Ik kom een aantal merkwaardige tegenstrijdigheden tegen in jouw relaas. Maar laat ik bij het begin beginnen...

 

Wel heb ik over de jaren heen regelamtig aangegeven dat ik graag weer werkzaam zou willen zijn op de zaak. Dat heeft hij echter altijd tegengehouden.

 

 

Als ik het goed begrijp heeft jouw holding een managementovereenkomst met de werkmaatschappij. En jij bent ingevolge deze overeenkomst verplicht om werkzaamheden te verrichten voor deze BV? Ik weet niet wat de taakomschrijving was, maar ik lees uit het citaat hierboven dat jouw partner jou niet de ruimte heeft gegeven (of, vanuit zijn perspectief, jij de ruimte niet hebt genomen) om jouw rechtmatige positie op te eisen.

 

 

Afgelopen augustus 2010 kreeg ik ineens een brief waarin hij mijn managementovereenkomst opzegt en wel om de reden dat ik `er niet meer voor werk`.

 

 

Wie zegt deze overeenkomst op? De werkmaatschappij met wie je deze overeenkomst hebt of jouw zakenpartner? Dat jij er niet meer werkt kan feitelijk juist zijn, maar volgens mij niet ter zake doend. Maar daarvoor zouden we hier de tekst van de managementsovereenkomst moeten hebben. Ik vermoed dat jouw advocaat wel weet hoe hij hier mee om moet gaan. In mijn optiek is er een verschil tussen "niet meer werken voor" en "niet meer toegelaten worden op de werkplek en daardoor niet meer werken voor".

 

 

We hebben daarna wat brieven aan elkaar heen en weer geschreven, maar het lijkt erop alsof hij op zijn standpunt blijft staan. Vandaar dat ik een advocaat in de hand genomen heb die de eerstvolgende aandeelhoudersvergadering er bij zit.

 

 

Weet jouw zakenpartner dit? Je zet de boel hierdoor wel heer erg op scherp! Als jij daar met jouw advocaat gaat zitten is er eigenlijk al geen mogelijkheid meer om hier samen uit te komen. Jullie moeten communiceren met elkaar, niet via een middleman! Kom op, het gaat om jouw zaak en je laat het door je vinges slippen!

 

 

Ik wil dan hetzij: a. doorbetaling van mijn fee , b. betalingen middels interim dividend (de zaak kan dat gemakkelijk doen want de eigen vermogenspositie is zeer hoog (85%) c. mij gewoon de gelegenheid geven om weer te gaan werken op de zaak of c. ik ga een schadeloosstelling eisen.

 

 

Dit gaat niet werken zo. Jij moet weten wat je wilt! Wat jij wilt zijn niet vier opties, jij wilt eigenlijk maar één van deze opties. Hier moet je op inzetten! En hier is ook de tegenstrijdigheid die ik constateer:

 

Ik zit dus al weer enkele jaren op de reservebank en wil zolangzamerhand, maar toch zeker binnen nu en 2,5 jaar, weer graag op de zaak aan het werk. Ook wil ik zijn aandelenpakket (50%) van hem gaan overnemen en de zaak alleen verder gaan runnen. Ik heb geen interesse om hem bijv. als adviseur of commissaris aan te houden.

....

(thuis zitten geeft geen voldoening meer en bovendien kom je op mijn leeftijd 55 elders niet meer aan werk)

 

 

en in jouw laatste bijdrage lees ik:

 

 

1. is het opgeven van mijn directeursschap zonder risico (het lijkt aantrekkelijk als er een leuke om geld tegenover staat)

 

 

Ik denk dat TwaBla een hele wijze tip heeft gegeven:

 

 

Waarom neem je niet een tijdje afstand? Weg van vier jaar frustratie! Ga lekker zeilen, een berg beklimmen, doe iets leuks terwijl je vennoot het bedrijf runt. Of kondig dat alvast aan, op zo'n manier dat die vennoot eens gaat nadenken over de toekomst van het bedrijf en jullie beider betrokkenheid. Want als dat al eens goed besproken is, heeft dat blijkbaar niet tot conclusies geleid waar een van jullie iets mee doet.

 

 

Neem afstand en maak voor jezelf uit wat je eigenlijk wilt. Ga niet zwalken, dan kom je bij voorbaat nergens uit. Kom erachter wat je doel is en stippel die koers uit. Ga niet wedden op vier paarden, dan kun je er zeker van zijn dat je met het minste paard naar huis toe gaat!

 

 

Hij heeft mij overigens ook gevraagd of ik wil instemmen met mijn eigen ontslag als directeur (zo staat het nl in het vennootschapscontract - 2/3 van de stemmen vertegenwoordigend 50% van de aandelen = benodigd om een dir te kunnen ontslaan, en ik mag daar een financiele vergoeding tegenover zetten.

 

 

Tja, naast het feit dat ik eigenlijk vind dat je je gedachten moet opmaken en moet kiezen wat je wilt kan ik je alleen maar adviseren om je niet te laten opjutten door de ander. Geef gewoon aan dat je niet op zijn voorstel ingaat en ook niet instemt met het ontslag als directeur. Als een situatie al een aantal jaren voortduurt hoeft het ook niet van vandaag op morgen afgelopen te zijn.

En belangrijk, bespreek dit face to face, doe dit niet door middel van juristen of anderen. Je moet er samen uitkomen. Geef hem aan dat hij zich ook moet realiseren dat hij niet het eeuwige leven heeft en dat het niet verantwoord is als hij na zijn 70e aan het roet blijft staan, Continuïteit is van essentieel belang voor een organisatie. Geef aan dat je graag met hem wilt spreken over de toekomst van de werkmaatschappij en daar met hem koers in wil bepalen.

Let wel, net zo serieus als hij jou vraag om terug te treden als directeur kan jij hem ook vragen om terug te treden op het moment dat hij een zekere leeftijd heeft bereikt.

 

Succes!

[Manon GJ]

Beste Hanson,

 

Er speelt overduidelijk veel en veel meer dan puur het feit dat jij weer aan de slag wilt. Zoals Dennis ook aangeeft: praten met je zakenpartner is de enige optie. Continuiteit van het bedrijf is niet gewaarborgd op dit moment en daar maak je je zorgen over. Graag wil jij weer meer betrokken zijn zodat de continuiteit gewaarborgd blijft en jouw aandelen in waarde minimaal gelijk blijven.

 

Omdat de verhouding niet goed is, zal het lastig worden je zakenpartner te bewegen terug te treden, laat staan zijn aandelen te verkopen. Je kunt hem niet dwingen. Eventueel kun je zijn ontslag vorderen als hij de zaak schade zou toebrengen, maar dat lijkt niet het geval.

 

Bekijk het eens vanuit zijn standpunt. Hij runt de tent alleen, jij krijgt fee terwijl je niet werkt, je krijgt dividend terwijl hij daar voor zorgt, je bent er al jaren niet en dan kom je nu opeens met eisen.......Voorzichtig insteken is het devies maar wel open en eerlijk.

 

In dit soort situaties is wat kan/mag of toegestaan/verboden is veel minder belangrijk, het is een kwestie van communicatie, van gunnen enzovoort. Met advocaten etc ga je hier in deze fase niet uitkomen. Mijn advies is dan ook om geen advocaat mee te nemen naar de AVA en ook om gewoon eerst eens een gesprek te hebben ipv een AVA waarop je dit punt wilt bespreken.

 

Succes!

 

Manon

[Hanson]

 

 

 

beste Dennes, Manon en overige forumleden,

 

Bedankt voor jullie reactie. Het is best wel fijn om min of meer anoniem je vraagstuk(ken) op deze manier neer te kunnen leggen en daarvoor ook ter zake doende praktsiche adviezen terug krijgt, dus hulde voor dit forum.

 

Betreft enkele opmerkingen van Dennis: vanwege de onrust tussen ons beide directeuren is in 2006 toen al in bijzijn van zijn en mijn advocaat beslist dat 1 kapitein op het schip beter was en dat mijn compagnon vanwege zijn ervaring daarvoor het meest in aanmerking kwam. De deal was en is: ik houd afstand tot de zaak en personeel en hij runt de tent. Ik krijg x bedrag aan fee per maand en hij, omdat hij er werkelijk voor werkt (pl/mn 20 uur per week) het dubbele. Naast de aandeelhouders-vergaderingen (3-4 x per jaar) die niet op de zaak maar elders plaatsvinden, kom ik 1 x per jaar op de zaak. Ook dat vind hij wel genoeg. We maken dan echt een afspraak voor een bedrijfsbezoek, lopen door de zaak en ik praat dan wat met de medewerkers. Meer `staat `hij mij dan ook eigenlijk `niet toe`. Ik moet al helemaal niet zomaar op de zaak komen want dan leid ik de medewerkrs maar af... However, ik heb daar de afgelopen jaren vrede mee gehad.

 

Nu hij echter ineens mijn management overeenkomst op wil zeggen, niet even eerst bellen en praten maar gewoon een aangetekende brief sturen, vind ik het ook wel even welletjes, en ga ik nu niet meer met z`n tweeen rond de tafel. Was het een normaal mens, dan was dat geen probleem. Deze persoon gaat rustig met mij praten, maakt daarna zijn eigen bespreekverlag wat dan helemaal niet strookt met de werkelijkheid en slingerd dat als waarheid de wereld in. Nee, ik neem nu een advocaat mee die rustig op de achtergrond mee gaat luisteren en wel optreed als dat nodig is.

 

Ter illustratie een praktijkvoorbeeld van een handelswijze van mijn collega dir.: in december, 4 maanden na de ontbindingsbrief over de management overeenkomst, stuurt hij mij een mail waarin hij zegt: Mocht je nog een extra maan fee willen, dan kan dat, maar met het sturen van de nota daarvoor verklaar je wel akkoord te gaan met de ontbinding.....?!

Tja, hoe zou een rechter zoiets noemen?

 

Dit type mens is van : een vinger dan de hele hand, dingen doen die niet kunnen (maar wel als er niemand kijkt) vooral eerst aan zichzelf denken enz. Ik zal nu voor mezelfop moeten komen en ook moeten kiezen voor mezelf. Het meenemen van een advocaat tijdens een bespreking hoeft natuurlijk niet per definitie escalerend te werken. Ik doe het juist om de zaak beheersbaar te houden en vooral de emotie van beide dir eigenaren niet teveel te laten domineren. Ik wil hem laten weten, tot hier en niet verder!

 

mt vr gr.

hoor / zie graag reacties

 

A. Hanson