Onbeperkt houdbaar

[John B]

Een paar jaar geleden kwam ik twee weken op rij na het boodschappen doen thuis met een product waarvan de houdbaarheidsdatum was verstreken. Balen dus. Teruggaan naar de supermarkt vond ik geen optie, je kunt immers via de kassabon wel aantonen dat je dat product die dag hebt gekocht, maar niet dat het dat specifieke pakje of zakje was, dat stond wellicht al tijden thuis in de kast.

 

Ik besloot voortaan nóg beter op te gaan letten. En al snel viel me op dat er heel wat verlopen producten in de schappen stonden. Of het nu om koek, vleeswaren, afbakbroodjes, sauzen, verpakte sla, kant-en-klaar maaltijden of zuivel ging. Regelmatig zag ik producten die er eigenlijk niet meer hoorden te staan.

 

Omdat het mij stoorde, wees ik de medewerkers van de supermarkt steevast op deze artikelen, met soms verrassende reacties: “Maar dit is toch nog goed tot november? O, sorry, november vórig jaar …”. Het lag aan de klanten (“die gooien altijd alles door elkaar”), aan de leveranciers (“het staat er ook zo onduidelijk op”) of heel af en toe aan een medewerker (“maar die werkt hier niet meer”).

 

Soms bleef na mijn melding het betreffende product nog weken in het schap staan. En een enkele keer werd het product direct weggehaald, om na een week weer vrolijk op die plek terug te komen.

 

Na een tijdje was ik de irritatie voorbij en begon het mij te intrigeren. Het werd mij duidelijk dat het hier om een procesprobleem ging en mijn onverbeterlijke verbeterdrift begon te werken. Dus maar eens een praatje gemaakt met een afdelingschef en van gedachten gewisseld met de bedrijfsleider. Op een gegeven moment heb ik zelfs aan de eigenaar van de supermarkt voorgesteld om samen naar oorzaken te zoeken en waar mogelijk op te lossen. “Niet nodig” was in alle gevallen het antwoord. Er werd al aan gewerkt en het probleem zou “binnenkort” uit de wereld zijn. Niet dus.

 

Na twee jaar “masseren” ben ik er onlangs mee gestopt. In mijn werk roep ik altijd dat het heel lastig is om mensen te helpen als ze niet geholpen willen worden. Waarom dan de illusie dat dat in een privé-situatie anders zou zijn? Sindsdien zie ik bij diezelfde supermarkt nog regelmatig producten die over de datum zijn, maar ik zeg er niets meer van. Het was in het begin wel even wennen.

 

Ze noemen het “beroepsdeformatie” en dat betekent dat je in je vrije tijd gedrag vertoont dat doorgaans alleen in je werk thuishoort. In het ene beroep komt het meer voor dan in het andere. Er zijn geen medicijnen voor en erover praten schijnt het erger te maken. En het gaat nooit over. Gelukkig maar. Onbeperkt houdbaar. Hoef ik dáár tenminste niet op te letten.

[Zomaar iemand]

Wist je dat het met uitzondering op zuivelproducten het helemaal niet verboden is producten van over de houdbaarheids datum te verkopen?

 

IK heb dit probleem ook ooit gehad en het aangekaard bij degene die over de voedselwarenwet gaan, deze vertelde mij dat en dat het terugbrengen wel mogelijk is omdat het product niet aan de verwachtingen voldoed.

[c.kamphuis]

John,

 

Heel herkenbaar. Volgensmij is dit tegenwoordig heel normaal bij supermarkten. Echter bij de supermarkt waar ik kom halen ze de produkten wel weg. En wanneer je een produkt hebt die op datum is, dan krijg je die gratis mee. Je moet er wel voor zorgen dat je dat produkt die dag nodig hebt, anders heb je aan dat gratis ook niets.

[Krypto]

duidelijk herkenbaar. Beroepsdeformatie.

Ik heb daar altijd last van. Als ik eens op een circuitdag rond loop kan ik niet anders er naar kijken dan vanuit het werk.

Racen en auto's waren een hobby (nog steeds trouwens) Nu is het al weer 15 jaar werk en is het ondernemen de hobby geworden en het racen en de auto's het product.

 

[Bazzio]

ik herken de symptomen, heb ik ook last van, ik kijk in elke winkel naar uitstraling, presentatie en het personeel.

Bij de grootste grutter van nederland kwam ik ook geregeld over datum tegen, ik zeg het inmiddels ook niet meer omdat de gemiddelde puber die er werkt (als je er al één kan vinden op de winkelvloer) je alleen maar schaapachtig kan aankijken en doe mijn boodschappen tegenwoordig bij de snelstgroeiende concurrent, die hebben het duidelijk beter op de rit staan.

[P.J.]

En dan nog maar niks schrijven over de werkorganisatie in kleinere supermarkten. Ik ga me daar echt niet druk om maken. Laten we het z'n charme maar behouden.....

[Hans v N]

Mijn zwager lacht om mensen die alles wegmikken wat 1 dag "over de datum" is. Mijn vrouw daarentegen haalt de neus op en het gaat de vuilnisbak in. "Het staat er toch niet voor niets op".

 

Zelf ga ik juist op zoek naar de 35% korting sticker omdat ik weet dat THT een grens is die verplicht op de verpakking komt.

Stel dat je een zonnebrandcrème op de markt brengt. Dan ga je die testen bij tropische temperaturen of nog flink daarboven en dan wordt er nog een flinke veiligheidsmarge ingebouwd en een datum bepaald. Waarom zou iets wat 3 jaar goed blijft, na 3 jaar en een week opeens onbruikbaar zijn? Sterker, onderzoek laat zien dat er 9/10 keer helemaal niets mee aan de hand is.

 

Dus er zijn mensen die er erg laconiek over zijn maar meer die de datum als keiharde grens zien. Een goede supermarktmanager houdt rekening met beide groepen. De C1000 in Prinsenbeek waar ik vorige week was heeft een grote bak met dingetjes die over de datum zijn. Daar liggen zelfs pleisters. Wat kan daar nu mis mee gaan vraag ik me dan af.

 

[Dennis_van_Dijk]

De C1000 in Prinsenbeek waar ik vorige week was heeft een grote bak met dingetjes die over de datum zijn. Daar liggen zelfs pleisters. Wat kan daar nu mis mee gaan vraag ik me dan af.

 

 

Ik zou ook niet weten wat er mee mis kan zijn. Ik denk alleen wel dat ze zich eens achter de oren kunnen krabben met betrekking tot hun voorraadbeheer ;)

[Bazzio]

Soms verkoopt een product heel goed en heb je er een aantal op voorraad, maar ineens besluit de consument het niet meer te willen kopen omdat het de verkeerde kleur heeft, of er is een nieuw modelletje ofzo, en dan staat het stil.

 

Voorraad = geld, dus er komt een moment waarop het dus verstandiger is om het af te prijzen en met verlies te verkopen dan het op de plank te laten staan... ;)

[Dennis_van_Dijk]

Ik denk ook dat het heel erg verstandig is om incourante voorraad te verkopen - zeker als er ook nog eens een houdbaarheidsdatum op staat die verstreken is / bijna gaat verstrijken. Je zult van mijn kant niets dan lof daarover horen 8)

 

Ik vraag mij alleen af hoe het mogelijk is dat je zoveel pleisters inkoopt dat deze over de datum heen gaan? Ik wet niet zoveel van detailhandel, maar als jij stelt dat voorraad gelijk staat aan geld (wat ik vanuit financieel oogpunt natuurlijk van harte onderschrijf) dan gaan bij mij toch de wenkbrauwen omhoog. Zeker als ik mij realiseer dat daar een voorraadbeheersysteem aan gekoppeld is.

[Harald van Reenen]

In Engeland is er een website die zich gespecialiseerd heeft in verkoop van producten die al dan net niet over de datum zijn: http://www.approvedfood.co.uk/

 

Prima idee als je dan in ruil daarvoor als consument ook goedkoper uit bent, maar zo te horen kunnen de supermarkten hier de over de datum producten toch wel kwijt.

[joop de kock]

Ik vind het belachelijk, als je een product koopt moet het zo zijn dat je niet hoeft te kijken tot wanneer het geldig is. de supermarkt moet dat in de gaten houden!

Die datum is er om thuis in de gaten te houden dat je het niet te lang bewaard.

Uiteraard zijn pleisters enzo niet zo belangrijk als melk of vis maar als ze adverteren met verse spullen wekken ze de schijn dat ,de vis vanmorgen nog zwom'.

Om dit probleem aan te pakken zou je de supermarkten moeten raken waar ze het meeste zeer hebben ,inderdaad in hun portomonai/imago.

Een meldpunt voor producten die gevonden zijn bij de desbetreffende supermarkt en hupsakee in de consumentengids ofzo!

Dan moet je zien hoe snel alles vers is!

Onzin om jezelf de schuld ervan te geven, je betaald immers wel hetzelfde voor die ouwe troep als voor vers en dat is diefstal!

Het scheinende is dat we er met z'n alle als kudde dieren genoegen mee nemen!

Ondernemers forum opgelet: begin een meldpunt en reken zware administratie kosten om de naam van de super te zuiveren! pak het maar op www.belazerd.nl ofzo!

Groet,Joop

[joop de kock]

Herstel, uit ergenis en als mens heb ik mijn laatste post geschreven.

Nu mijn reactie als uitvinder: zodra de verpakking gescant word ziet de kassa wat het is ,wat het weegt en wat het kost (neem ik aan)

Kun je in de spreepjescode niet iets inbouwen wat weet wanneer het binnen kwam en tot wanneer het er uit mag?

Op die manier kun je het product heel eerlijk zijn waarde laten hebben, elke dag wordt het iets minder waard tot het moment dat de verloopdatum aangekomen is.

Als het product over de datum is geeft de kassa precies 0,0 euro aan, de keus is of grais of een ander uit het schap pakken!

en als het langer dan de houdbaarheids datum in de schappen ligt krijg je elke dag dat het er ligt geld extra als je het meeneemt, moet je kijken hoe snel alles vers is!

Dat is de meest eerlijke manier van zaken doen, een auto van drie jaar oud is toch ook de nieuwwaarde niet waard?(zelfs als er niet mee gereden is) ;D

[P.J.]

Moet je eens opletten wat een auto na dertig jaar nog waard kan zijn als er niet mee gereden is. Zelfs met blauwe spikkeltjes.... ;)

[John B]

Grappig, dan denk je een column over beroepsdeformatie geschreven te hebben, gaat het merendeel van de reacties over het fenomeen houdbaarheidsdatum. Je kunt dus ook een té aansprekend voorbeeld gebruiken ... ;D

 

Maar om daar toch maar even op in te gaan (mede n.a.v. de reactie van Jasper), de verkoop van producten waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken is aan stricte regels gebonden. Dus zomaar in het schap laten liggen is er niet bij. Bij de supermarkt waar ik het over heb zijn het beleid en de instructie naar de medewerkers hierin ook duidelijk, alleen de uitvoering laat te wensen over.

 

Over die beroepsdeformatie hoop ik nog wel wat reacties te krijgen. @Jasper: kun jij bijvoorbeeld naar een concert gaan en dan gewoon genieten van de act, zonder continu te letten op de afwerking van het podium, de plaatsing van de boxen en een paar kapotte spots?

[joop de kock]

Tja sorry dat ik aan uw bootschap voorbij ben gegaan maar uw ijzersterke voorbeeld geeft te denken.die ergenis leeft enorm onder de mensen en ik denk dat het zo toch een nuttige extra wending krijgt via uw colunm.

Als ,uitvinder' denk ik bij alles wat ik zie of doe ,kan dit niet ander' zoals te lezen in mijn reactie wat tegelijkerijd bevestigd dat ik ook last heb beroepsdeformatie (al kende ik het woord niet) leuke colunm!

[odeon]

 

Ben wel benieuwd bij welke supermarkt John winkelt. Sinds ik alleenstaande vader ben, bezoek ik ook regelmatig de supermarkt en let bij het kopen uiteraard op de datum. In al die tijd slechts één keer meegemaakt dat een produkt over de datum was. Ik heb dat gemeld aan een medewerker, die direct het produkt uit het schap haalde en zijn excuses aanbod. De supermarkt waar ik kom is dan ook de snelstgroeiende in Nederland. Wellicht heeft dat er iets mee te maken.

[ronaldinho]

Hmm, het is niet zo dat ik dan naar de franchisenemer loop en zeg: "Hier, weer een aftrekpost". Wel ben ik veel met mijn vak bezig, ook als ik niet aan het werk ben. In hoeverre er dan sprake is van beroepsdeformatie is maar de vraag. Soms wel - dan zie je ergens iets en dan denk je: "He, dat gaat niet goed. Kan dat ook beter?" Maar vaak ben ik toch gewoon met mijn werk bezig, of reageer ik op vragen uit mijn omgeving. In die gevallen kwalificeer ik dat niet als beroepsdeformatie.

 

Meestal is het trouwens mijn vrouw die de over-datum-artikelen ontdekt. Als diezelfde vakkenvuller die dan aangeeft geen idee te hebben wat hij daarmee aan moet vervolgens bij een leeg schap volhoudt dat er nog 6 van moeten zijn, dan krijgt hij wel het achterste van het schap te zien ;D

[P.J.]

Misschien is het ook een typisch Nederlandse reactie om in alle schappen te gaan kijken of de producten nog wel aan de datum voldoen.

[Higherbridge]

Typisch Nederlands is met name het jagen op de 35% kortingssticker.

Iets waarmee ik me regelmatig bezighoud.

 

[Joost Rietveld]

Ik wilde jullie deze reactie toch even niet onthouden van een supermarktmedewerker op mijn opmerking (met de producten in mijn handen) dat deze 5 pakjes yoghurtkwark 8 dagen over datum waren:

 

"Dat is de zuivel afdeling meneer, daar werk ik niet". Klaar.

 

Terug naar beroepsdeformatie. Ja, dat is mij ook niet vreemd. Niet dat ik bij iedereen buiten werk ga vragen of alles wel spoort fiscaal, maar als iets op mijn pad komt, dan ben ik wel iemand die niet wegkijkt omdat het nu eenmaal niet onder kantoortijd gebeurt

[Zomaar iemand]

@ John,

 

Ik begrijp je vraagstelling niet helemaal. Volgens mij gaan mensen naar een concert om een complete show te zien, als daarbij een lamp of speaker kapot is, zien de mensen dat echt niet. Het is ook aan de lichttechnicus om dit op te vangen. Maar misschien bedoel je dit niet?

[John B]

Ik begrijp je vraagstelling niet helemaal.

Stel dat jij zelf naar een concert gaat (waar je dus niet zakelijk bij betrokken bent), geniet je dan van de show of ben je continu aan het kijken hoe anderen dat doen met podium, licht en geluid? Zodat je na afloop precies weet hoeveel m2 podium er stond en wat dat gekost zal hebben, maar op je toegangskaartje moet kijken welke artiest er ook al weer optrad ...

[P.J.]

Ik had het nuttiger gevonden als John in deze column de kwaliteit van de benzine als onderwerp had aangevoerd. Daar is geen sprake van het over de datum raken, maar van doelbewust leveren van benzine die heel verschillend in kwaliteit is. Die kwaliteit is grotendeels bepalend voor de uitstoot van uitlaatgassen en de samenstelling daarvan. Nu gaat de politiek wel een onderzoek laten houden naar de prijzen en eventuele prijsafspraken, maar het had veel nuttiger geweest om nu eens de kwaliteit ervan te onderzoeken. De oliemaatschappijen hebben daarmee vrij spel in Nederland. Ik heb de indruk dat dit in Duitsland veel beter geregeld is.

[Roel J]

Leuke column John. Ik was ook geneigd om in te gaan op die houdbaarheidsdatum, ik ben ook zo iemand die daar op let, mede doordat ik net 1x te vaak met een doos eieren die nog 2 dagen goed was thuis ben gekomen. Maar er zit ook wel een stukje oude beroepsdeformatie als voormalig keukenhulp waar je ook regelmatig je voorraad moest controleren op houdbaarheidsdatum en dat je dag schotel wel eens moest aanpassen (of 3 dagen dezelfde dagschotel) om bijna verouderde voorraad er doorheen te jassen :)

 

Qua beroepsdeformatie als boekhouder.. tsja een stuk lastiger. Je bemoeit je niet zo snel met hoe anderen de financiële huishouding organiseren. Belangrijkste waar ik het terug zie is dat ik elk jaar wel een andere spaarrekening heb, altijd op zoek naar de hoogste rente, dat komt wel voort uit het feit dat ik voor veel bedrijven het cashmanagement heb gedaan en dus altijd op zoek naar betere leenvoorwaarden, rentecompensatiestelsels tussen diverse bv's, deposito's voor tijdelijk overtollige cash enz, enz. Daardoor wil ik prive ook altijd de hoogste rente hebben en prive kun je dat eigenlijk alleen maar door ieder jaar over te stappen naar de aanbieder die op dat moment geld wil binnen halen en dus tussen de 0,5 en 1% toeslag op de gangbare tarieven wil betalen, deze premie rente loopt er meestal binnen een jaar weer uit door rente verlagingen en dan is het tijd om weer over te stappen. Ik heb vorig jaar 9 niet meer in gebruik zijnde spaarrekeningen opgezegd bij 7 verschillende aanbieders, dus ja ik geloof dat dat dan wel onder beroepsdeformatie valt ;D

[John B]

Ik had het nuttiger gevonden als John in deze column de kwaliteit van de benzine als onderwerp had aangevoerd.

Maar dan had ik niet geweten hoe ik de link naar beroepsdeformatie had moeten leggen ...