Kan naïef handelen op enig moment als te kwader trouw worden geïnterpreteerd?

[Hans van den Bergh]

Goedemorgen,

 

Even een toelichting op mijn vraag in de titel:

 

Een merknaam van mij (indertijd compleet met beeldmerk gedeponeerd bij BBIE) wordt sinds kort als handelsnaam en beeldmerk gevoerd door een rechtspersoon (B.V.).

 

Betreffende merknaam, het logo en het businessmodel met -plan is ooit (ruim 2 jaar geleden) tot stand gekomen tussen een bevriende zakenpartner en mij, met de intentie onder een nieuwe merknaam onze gezamenlijke activiteiten uit te bouwen. Om het geheel te beschermen, heb ik - als natuurlijk persoon - direct e.e.a. zoals boven vastgelegd, ook heb ik de domeinnamen direct geregistreerd.

 

Enthousiast gingen we samen verder met het uitwerken van het plan, de propositie werd al sparrend en brainstormend vertaald naar een samen vormgegeven website. Om de website online te kunnen brengen, heeft mijn partner verhuizing van de -.nl domeinnaam verzocht (andere extenties zijn nog steeds van mij).

 

Korte tijd later werd ik ziek (verhaal is hier wel bekend) en dat had tot gevolg dat ik mijn ondernemerschap (grotendeels)moest opgeven. Mijn partner en ik hebben toen niet goed (althans dat vind ik nu, staat ook niets op papier) afgesproken hoe met deze situatie verder te gaan. Het kwam erop neer dat hij zou proberen de zaak eerst alleen voort te zetten en uit te bouwen, kijken hoever hij daarmee zou komen en als ik weer in 'de running' was, kon ik weer aanhaken. Alles in goed wederzijds vertrouwen.

 

Sinds zeker een aantal maanden, maar - met tussenpozen - misschien wel sinds ruim een jaar, zijn we daarover in gesprek, zonder dat het maar concreet wordt. Onze doelstelling was indertijd om dit bedrijf uit te rollen naar landelijk niveau, eventueel over de hele Benelux (ons vorige bedrijf was ook al actief in België). Nu is september as. als mogelijke start darvan genoemd.

 

Nu blijkt echter dat het bedrijf wel draait in een bepaalde regio onder mijn merknaam en - zonder mijn medeweten - inmiddels is ondergebracht bij een B.V. waar via 2 andere B.V.'s (in een soort beheer - / holding constructie) mijn partner in betrokken is, plús - ook zonder overleg of kennisgeving - dat er iemand is ingelijfd die ik verder niet ken, maar die volgens mijn partner goed is in de financiën e.d.

 

Op de website staat ook vermeld 'dat een handelsnaam is van <... B.V.>, overigens is het daarbij gepubliceerde KvK-nummer weer van één van de andere B.V.'s. (Geeft al een raar 'smaakje.')

 

Al het bovenstaande is zonder enige vorm van overleg vooraf met - of kennisgeving aan - mij gegaan. Ik heb indertijd de registratie van (beeld)merk en domeinnamen met volledig medeweten van de partner gedaan en hem daar recent ook weer eens op gewezen.

 

De reactie is dan in de trant van: "Oh ja, is dat zo?" en daar blijft het dan ook bij, het gesprek over weer aanhaken is wat mij betreft niet zo moeilijk, want ik ga wat mij betreft gewoon meewerken aan het binnenhalen van nieuwe opdrachten, het uitbouwen naar landelijk niveau of zelfs weer naar Beneluxniveau en de verdiensten op de nieuwe opdrachten kunnen we dan gewoon delen.

 

Het risico van afbreuk op mijn merk is heel reëel aanwezig, het bedrijf blijkt recent namelijk al een keer 'vriendelijk, doch zeer dringend' door een echt grote partij op de vingers te zijn getikt wegens inbreuk op intellectueel eigendom door een concept domweg te kopiëren en in de markt te zetten. Op andere punten ontdek ik ook dat er misschien nog weleens een gevalletje portretrecht zou kunnen volgen.

 

Ook dit roept bij mij de neiging op te denken dat er wellicht een grote mate van naïviteit in het spel is, maar dat kan wel schadelijk uitwerken op mijn merk.

 

Kortom, nu - na al mijn ontdekkingen - zit ik mij echt af te vragen (daar heb ik tot op heden geen duidelijk antwoord op) of mijn partner hier heel naïef bezig is en zich niet bewust is van de consequenties (wegens mogelijk inbreuk en afbreuk op mijn merkrecht / intellectueel eigendom).

Of is hier - mogelijk beïnvloed door de persoon met wie mijn partner nu in de B.V. constructie zit - sprake is van kwade trouw en is dit dan (juridisch) ook als zodanig is te interpreteren? Mijn hoop is gevestigd op het eerste, dan komen we er misschien wel uit, maar in realiteit zou het laatste dus goed het geval kunnen zijn, maar dan onder een dekmantel van naïef handelen. Maar je begrijpt dat ik het e.e.a. met een gezonde dosis wantrouwen bekijk.

 

Ik wil de draad daar gewoon weer oppakken, e.e.a. in rap tempo professionaliseren en ik probeer nu de opties voor beide scenario's af te bakenen, hopelijk zijn er hier adviezen die mij hierin verder kunnen helpen? Alvast mijn dank!

 

Succès en groet,

 

Hans

 

P.s.; ik laat bewust (toespelingen op) namen e.d. achterwege, ik hoop dat dit bij de reacties ook in acht kan worden genomen.

[-retired member-]

Beste Hans,

 

Mijn eigen ervaring is dat de basis voor iedere samenwerking vertrouwen moet zijn.

 

Je verhaal is duidelijk geformuleerd en de vragen cq zorgen waar je mee zit zijn begrijpelijk. Het enigste wat ik je kan adviseren is om dit verhaal om te zetten in een constructief gesprek met de betrokkenen. Wanneer je hier niet de antwoorden krijgt die je wilt hebben (er wordt om de hete brei heengedraaid) doe het dan per brief of email, een directe geschreven vraag levert over het algemeen een direct antwoord op.

 

Je moet weten "waar" het bedrijf nu staat, wat de rol is van de aandeelhouder in de andere BV en of de visie van je oorspronkelijke partner nog steeds dezelfde is als op het moment dat jullie samen besloten dit avontuur te starten en of hij jou nog wel als partner ziet zitten.

 

Op basis van deze antwoorden moet jij je conclusies trekken denk ik. Strijd met open visier, maak gespreks verslagen die je ook aan je partner verstuurd en bevestig iedere afspraak die je gemaakt hebt en maakt schriftelijk. Mocht je tot de conclusie komen dat er zaken gebeuren of gebeurd zijn waar jij je niet senang bij voelt neem dan afscheid.

 

Een samenwerking waar sprake is van wantrouwen en achterdocht is nooit een lang leven beschoren...

 

Veel succes ermee in ieder geval!

 

Groet,

 

Steven

 

[Hans van den Bergh]

Beste Steven,

 

Dank voor je reactie. Uiteraard heb ik mondeling en via e-mail aangegeven hoe de formele stand van zaken is, nl. dat het merkenrecht in de Benelux bij mij berust en zaken niet zonder overleg met mij kunnen plaatsvinden. En daarbij aangegeven dat ik een goed gesprek daarover wil.

 

Aan de hand van de opties (die ik hier hoop te kunnen vormen), wil ik mijn doel van dat gesprek beter afbakenen en ook aan kunnen geven welke consequenties er kleven aan de diverse opties. Het ene uiterste is het naïeve handelen met de beste bedoelingen, dan is er uiteraard gewoon een goed gesprek mogelijk. Het andere uiterste is grofweg dat ik door beschreven handelswijze - uit (gespeelde) naïviteit of niet - na een afscheid met lege handen kom te staan en met een 'afgebrand' merk / bedrijf, omdat het bedrijf nu gewoon uit de startblokken blijkt te zijn gegaan. Een (misschien wel dé) kernvraag is dan of en hoe die optelsom van handelingen toch als te kwader trouw kunnen worden beoordeeld en hoe in dat geval kan worden opgetreden zonder dat er (teveel) schade aan het merk optreedt of dat er verhaal mogelijk is? (De merkenwet eist in voorkomend geval dat te kwader trouw moet worden aangetoond)

 

Succès en groet,

 

Hans

[adlasko]

Beste Hans,

 

Alvast één invalshoek van mij,

 

N.a.v. je reacties die ik al een tijdje volg en je vakgebonden mensenkennis en ervaring met karaktereigenschappen ga ik een beetje persoonlijk reageren.

 

Vaak is het belletje dat rinkelt of het gevoel dat je krijgt, als je de handelingen van je partner evalueert, de juiste schets van de situatie. Volgens mij besef je dit zelf ook wel, maar wil je dit ergens niet geloven. Ga je nu afwachten of handelen ?

 

Hersenspinsel van mij :

Je mernaam en opgebouwde ervaringen hiermee zijn door jouw geregistreerd, dus jouw eigendom, tenzij schriftelijk is overeengekomen dat dit niet zo is.

Als dit niet zo is, behoort dit tot jouw persoonlijke intellectuele eigendom, lees goodwill.

Als je je partner niet vertrouwt, dien je dus je eigendom te beschermen en dit territorium (juridisch) af te bakenen.

Je Goodwill dus juridisch (verdedigbaar) laten vastleggen.

dan,..

Verplaats de discussie van privé (vriendschap) en vertrouwen (naïviteit of kwader trouw) naar zakelijk en transparante samenwerking.

Primaire vraag :

Hoe wordt je goodwill en jouw positie binnen de nieuwe samenwerking gewaardeert en beloond ?

Dit wil je transparant hebben en dient op korte termijn (schriftelijk en juridisch) vastgelegd te worden.

Hier moet jouw partner zeker begrip voor hebben bij een goede verstandhouding, je kunt daarbij aangeven dat je hem wel wil vertrouwen, maar de "nieuwe" erbij betrokken is en je dit op een zakelijke manier wil benaderen.

 

Mocht de reactie je vermoedens bevestigen, dan zou ik de naam en goodwill uit het samenwerkingsverband halen en geen toestemming geven jouw intellectuele eigendom te gebruiken. Dit zal wel waarschijnlijk het einde betekenen van een vriendschap (of het formele einde van de vriendschap).

 

Lastige keuzes, maar blijf vertrouwen op jezelf en eigen (ervarings) gevoel.

 

Succes en sterkte,

Adlasko

 

 

 

[Hans van den Bergh]

N.a.v. je reacties die ik al een tijdje volg en je vakgebonden mensenkennis en ervaring met karaktereigenschappen ga ik een beetje persoonlijk reageren.

Prima!

 

Vaak is het belletje dat rinkelt of het gevoel dat je krijgt, als je de handelingen van je partner evalueert, de juiste schets van de situatie. Volgens mij besef je dit zelf ook wel, maar wil je dit ergens niet geloven. Ga je nu afwachten of handelen?

Ik handel, zeker nu ik achter al de misstanden kom, o.a. door hier mijn licht op te steken welke opties er zijn.

 

Je merknaam en opgebouwde ervaringen hiermee zijn door jouw geregistreerd, dus jouw eigendom,

Klopt.

 

tenzij schriftelijk is overeengekomen dat dit niet zo is, behoort dit tot jouw persoonlijke intellectuele eigendom, lees goodwill.

Klopt

 

Als je je partner niet vertrouwt, dien je dus je eigendom te beschermen en dit territorium (juridisch) af te bakenen. Je Goodwill dus juridisch (verdedigbaar) laten vastleggen.

Merknaam plus logo plus de activiteitenklasses zijn in 2009 geregistreerd bij BBIE op mijn naam, dus juridisch beschermd volgens de Benelux merkenwet

 

Verplaats de discussie van privé (vriendschap) en vertrouwen (naïviteit of kwader trouw) naar zakelijk en transparante samenwerking.

Heb ik in gang gezet door via e-mail erop te wijzen dat e.e.a. niet klopt.

 

Primaire vraag :

Hoe wordt je goodwill en jouw positie binnen de nieuwe samenwerking gewaardeerd en beloond?

Niet, ik heb mede Geld, Energie en Tijd gestoken in het opzetten van het nieuwe bedrijf, de nieuwe propositie, de naam, het logo, de website etc..., en tot op heden geen revenue-en mogen ontvangen.

 

Dit wil je transparant hebben en dient op korte termijn (schriftelijk en juridisch) vastgelegd te worden.

Hangt van het volgende gesprek af, in het ene uiterste (kwade opzet) zal ik wettelijk de roerende zaken en gelden kunnen opeisen, in het andere uiterste wodt het een gesprek waaruit geconcludeerd wordt dat ik nog steeds ervan uit mag gaan dat tussen de partner en mij een 50/50 deal bestaat en dat ik op basis daarvan weer mijn intrede doe.

 

Hier moet jouw partner zeker begrip voor hebben bij een goede verstandhouding, je kunt daarbij aangeven dat je hem wel wil vertrouwen, maar de "nieuwe" erbij betrokken is en je dit op een zakelijke manier wil benaderen.

Inderdaad is de 'nieuwe' mijn voornaamste zorgpunt (vermoed dat mijn partner daar teveel door is beïnvloed), die op eigen kompas door mijn partner is aangetrokken om vervolgens als niet-rechthebbende toch meent aan te kunnen schuiven in de gesprekken. Op zich wil ik best nadenken over het participeren van een goed financieel onderlegde partner, maar dat deze 'nieuwe' aande wieg heeft gestaan van deze wazige holding B.V. constructie, doet mijn vertrouwen in zijn competenties is geen goed.

 

Mocht de reactie je vermoedens bevestigen, dan zou ik de naam en goodwill uit het samenwerkingsverband halen en geen toestemming geven jouw intellectuele eigendom te gebruiken.

Dat kan, maar dat zal zonder afbreuk en verdere inbreuk moeten gebeuren.

 

Dit zal wel waarschijnlijk het einde betekenen van een vriendschap (of het formele einde van de vriendschap).

Dat kan, maar dat is echt afwachten.

 

Lastige keuzes, maar blijf vertrouwen op jezelf en eigen (ervarings) gevoel.

Inderdaad, aan de kennis ontbreekt het niet zozeer, maar hoe kom je hier het best uit, is de vraag.

 

Succes en sterkte, Adlasko

Bedankt!

 

Succès en groet,

Hans

[Joost Rietveld]

Hans

 

Waarom twijfel je tussen naïviteit en kwader trouw? Dat zijn nogal twee uitersten. Het zal wel in het midden uitkomen (grove schuld) omdat kwader trouw bewuste misbruik impliceert en naïviteit een gebrek aan welwillend overwegen.

 

Hoe dan ook, je weet wat je rechten zijn en ik zou daar zeker niet al te voorzichtig mee omgaan. Tenzij je echt terug aan boord wilt, dan zul je niet met scherp kunnen schieten.

 

Hoe zie je jouw positie in de nieuwe onderneming (if any)?

 

groet

Joost

[Hans van den Bergh]

Waarom twijfel je tussen naïviteit en kwader trouw?

Mijn partner en ik hebben in de voorloper van deze onderneming een aantal jaren goed samengewerkt en je leert elkaars redeneringen dan wel een beetje kennen, daar baseer ik mijn vermoeden van naïviteit op. En doordat er nu een 'derde' op het toneel is verschenen met een eigen kijk op de zaak, dat heeft wellicht de oordeelsvorming van mijn partner beïnvloed.

 

Als ik in het merkenrecht de richtlijnen en jurisprudentie erop na sla inzake kwade trouw of - opzet, dan komt een aantal zaken scherp naar voren, belangrijkste punt is dat een bedrijf dat een handelsnaam wenst te voeren, geacht wordt bekend te zijn met het merkenregister. Dus de nieuwe holding B.V. constructie, die geheel buiten mijn medeweten is opgericht, had zich - als zelfstandig rechtspersoon - van het bestaan van - en de rechten op - dit handelsmerk moeten vergewissen.

 

Een ander punt is dat er nimmer iets over het recht op gebruik (licentie) van het merk schriftelijk is vastgelegd, waardoor dit recht automatisch nietig is. Mijn partner zou mijns inziens wel moeten beseffen dat er geen recht is, immers, na mijn mededeling indertijd dat ik e.e.a. had geregistreerd, (beeld)merk plus domeinnamen, wist hij ook dat hij op een bepaald mometn de -.nl domeinnaam van mij naar hem moest verhuizen om de zaak online te kunnen zetten, wat ik dan ook - te goeder trouw - heb gedaan.

 

Hoe dan ook, je weet wat je rechten zijn en ik zou daar zeker niet al te voorzichtig mee omgaan. Tenzij je echt terug aan boord wilt, dan zul je niet met scherp kunnen schieten.

Vertrekpunt was - en het mijne is dat nog steeds - dat hij en ik dit op 50/50 basis in zouden gaan. Als we in gesprek komen (ik heb hem natuurlijk laten weten dat ik e.e.a. heb ontdekt en dat ik daarover dringend wil praten) wil ik uiteraard peilen in hoeverre hij daar (nog) toe bereid is. Als de zaak op scherp komt te staan, zal ik mijn recht moeten doen gelden.

 

Hoe zie je jouw positie in de nieuwe onderneming (if any)?

Als gelijkwaardig partner die ook nieuwe opdrachten genereert, de verdere uitrol voor zijn rekening neemt en vanaf dat ingelaste punt op basis van gelijkwaardigheid participeert. In dat geval zal er wel een licentiecontract of een merkenrecht overdracht moeten worden vastgelegd. Maar inderdaad is het afwachten hoe de balletjes gaan rollen.

 

Mis ik nog iets?

 

Goeie vragen, Joost, zet me wel weer aan het redeneren, bedankt!

 

Succès en groet,

 

Hans

 

[member123]

als ik je verhaal lees lijkt het me dat je naïviteit wel schrappen lijkt me.

Die voormalig partner is je vast niet per ongeluk vergeten te vertellen dat hij een nieuwe partner heeft gevonden.

Die voormalig partner is vast niet per ongeluk vergeten te vertellen dat hij met die neuwe partner ondertussen op bepaalde locaties van start is gegaan.

 

zijn nu niet dingen die je toevallig vergeet even te melden maar echt dingen die je heel bewust verzwijgt.

 

De enige manier waarop het naïviteit geweest zou kunnen zijn in mijn ogen is dat hij naïef is geweest toen hij dacht dat hij er wel mee weg zou komen als hij stiekem een andere partner nam en zonder jou te betrekken van start ging.

[Hans van den Bergh]

dat hij met die neuwe partner ondertussen op bepaalde locaties van start is gegaan.

Dat moet ik even nuanceren: De partner zou het voorlopig alleen proberen om de zaak verder op te zetten en ik zou op enig moment weer aanhaken. Hij is in z'n eentje wat mij betreft alleen teveel op eigen kompas gaan varen, want dat er ineens een nieuwe partner in beeld kwam, en dan ook nog in een hele holding constructie (en in een rechtspersoon die van mij geen toestemming heeft tot het gebruik van het merk), is voor mij inderdaad compleet nieuw. Het voelt echt vreemd dat ik bij mijn eigen toko moet gaan 'solliciteren',want daar lijkt het nu op.

 

Succès en groet,

 

Hans

[member123]

en zeg nu eens heel eerlijk... denk jij dat het naïef van hem geweest is dat hij dus een nieuwe partner genomen heeft, een hele holding structuur heeft opgezet en heel toevallig vergeten is jou hierover iets te melden?

Ben je dus van mening dat dit iets is dat je gewoon buiten je (toevallig voorlopig afwezige) partner om doet uit naïviteit?

[Hans van den Bergh]

en zeg nu eens heel eerlijk... denk jij dat het naïef van hem geweest is dat hij dus een nieuwe partner genomen heeft, een hele holding structuur heeft opgezet en heel toevallig vergeten is jou hierover iets te melden? Ben je dus van mening dat dit iets is dat je gewoon buiten je (toevallig voorlopig afwezige) partner om doet uit naïviteit?

 

Ik begrijp je vraag en ik zou het zelf ook heel anders doen. Sterker nog, ik had onlangs iemand gevonden die mijns inziens wel een goede aanwinst zou zijn in het bedrijf, en hem heb ik eerst netjes voorgesteld aan mijn partner en hen met elkaar in gesprek gebracht. Omgekeerd gebeurt dat dus niet, maar ik kan nu eenmaal niet onder zijn schedeldak kijken wat daarin precies omgaat. Het kan evengoed van zijn kant naïef zijn om te denken dat hij dit op deze manier allemaal gewoon maar kan doen, wellicht sterk beïnvloed door de nieuwe partner die de zaak heel anders ziet.

 

Maar ik geef toe: het is in mijn beleving zo langzamerhand wel veel om allemaal per ongeluk of uit naïviteit over het hoofd te zien, een goed voorbereid gesprek kan dat wellicht ophelderen.

 

Bij hem dring ik er ook op aan om dat gesprek z.s.m. te laten plaatsvinden en de eerste brief heb ik al in concept klaar liggen voor het geval dat het gesprek op niets uitdraait.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Annedien Hoen]

Laten we het eens over jouw naïviteit hebben ...

 

[TwaBla]

Een positieve invalshoek is dat jouw partner in jouw afwezigheid het bedrijf een aantal stappen vooruit heeft geholpen. Eerst was er een idee (fifty-fifty) en toen kwam er een naam met registratie (die deelde je niet) en toen kwam er een holding (die deelde hij niet) en nu moeten jullie dus onderhandelen. Vanuit zijn perspectief kan het ook zo zijn dat jij de ontwikkeling belemmerde door op de merkrechten te gaan zitten.

 

Dus jullie moeten allebei weer terugschuiven van ik naar wij. Sterkte!

 

(pluspunt: het idee leeft nog!) ;)

[Hans van den Bergh]

Een positieve invalshoek is dat jouw partner in jouw afwezigheid het bedrijf een aantal stappen vooruit heeft geholpen.

Precies zo heb ik er lange tijd ingezeten, maar ik vind dat er wel erg op eigen kompas is gevaren. En een deel van de investeringen in aanvang zijn ook door mij gedaan, daar wordt nu niet over gerept, daar zou ik ook revenue-en over moeten kunnen krijgen.

 

 

Eerst was er een idee (fifty-fifty) en toen kwam er een naam met registratie (die deelde je niet)

Nou, behoorlijk genuanceerder: er was een idee ontstaan tussen twee natuurlijke personen en die merkregistratie deelde ik direct van aanvang af met die natuurlijke persoon, ook toen die er tijdelijk alleen voor kwam te staan.

 

 

en toen kwam er een holding (die deelde hij niet)

die holding is mijn probleem helemaal niet, wel dat die holding (waar dus ook anderen in zitten) als rechtspersoon - formeel mijn - merk zonder toestemming gebruikt en dit als zodanig ook publiceert.

 

 

en nu moeten jullie dus onderhandelen.

Dat is van mij uit ook de bedoeling, maar voor elke onderhandeling geldt dat je moet bepalen wat je wilt bereiken en dat je van twee kanten bereid moet zijn om een oplossing te bereiken. Dat laatste valt van zijn kant nog te bezien. O.a. de merkenwet is (gelukkig?) heel duidelijk.

 

 

Vanuit zijn perspectief kan het ook zo zijn dat jij de ontwikkeling belemmerde door op de merkrechten te gaan zitten.

Dat is een onjuiste aanname, ik heb nimmer op die merkrechten gezeten, ben er er juist van uitgegaan dat hij terdege besefte dat hij dat recht alleen samen met mij kon hebben. In dat geval komt Annediens redenering dichter in de buurt, ik heb wellicht iets teveel vanuit mijn naïviteit geredeneerd dat dit onderling wel goed was afgesproken. (Dat blijkt anders te zijn.)

 

 

Dus jullie moeten allebei weer terugschuiven van ik naar wij. Sterkte!

Dat is ook mijn insteek, maar zijn 'wij' blijkt momenteel een nieuwe partner te zijn die met de holding onterecht het merk als handelsnaam voert.

 

 

(pluspunt: het idee leeft nog!) ;)

Klopt, maar er gebeuren wel dingen buiten mijn invloedssfeer die wel risico van afbreuk vormen.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Hans van den Bergh]

Laten we het eens over jouw naïviteit hebben ...

Is iets wat ik op diverse punten direct zal erkennen, maar daarin ben ik te goeder trouw. Succès en groet, Hans

[Annedien Hoen]

Laten we het eens over jouw naïviteit hebben ...

Is iets wat ik op diverse punten direct zal erkennen, maar daarin ben ik te goeder trouw. Succès en groet, Hans

 

Probeer je nou te achterhalen of je überhaupt of per ongeluk of opzettelijk genaaid bent?

;) Ik denk dat je de kwestie onnodig vaag maakt door bezig te zijn met naïviteit van de ander, of dat te kwader trouw is of niet. Op het moment dat jij recht gaat zetten wat hier scheefgegaan is wordt het snel genoeg duidelijk waar je mee te maken hebt.

De vraag is ook nog of je al uitgaat van de situatie "as is" en gecompenseerd wilt worden voor het buitenspel gezet worden, of dat je goedmoedig open in de val ... eh, in gesprek gaat met ze.

 

[Frans Sijtsma]

Als ik het goed lees was er dus nog geen sprake van een rechtspersoon maar was er in eerste instantie sprake van een concept cq. ver uitgewerkt businessplan zonder dat dit in een formele onderneming was ondergebracht?

 

Je partner heeft vervolgens de geplande activiteiten ontplooid vanuit rechtspersoon. Is deze speciaal voor dit plan opgericht of is eea aangevangen vanuit een reeds bestaande BV/Holdingconstructie?

 

Dat is in mijn ogen in die zin van belang dat in het eerste geval (nieuwe BV) jij zeker geinformeerd had moeten worden en eventueel uitgenodigd om te participeren. Dan lijkt kwade trouw me voor de hand liggen.

 

In de tweede situatie (inbrengen in bestaande structuur) zou je partner nog kunnen verdedigen dat het puur praktisch was en is om verder te kunnen gaan met het uitrollen van het concept (het is anders bijvoorbeeld lastig factureren).

 

Sinds zeker een aantal maanden, maar - met tussenpozen - misschien wel sinds ruim een jaar, zijn we daarover in gesprek,

 

Waarover hebben jullie in hemelsnaam gesproken? Als het over jullie gezamenlijk project gaat dan komt ergens toch wel ter sprake dat er al facturen gestuurd zijn, klanten zijn, etc.? Dan gaat er toch al eerder een belletje rinkelen? Of zie ik dat verkeerd cq. lees ik het verkeerd?

 

Eerder is al aangegeven dat vertrouwen de basis moet zijn. Ik lees in jouw bericht dat er een gezonde dosis wantrouwen is aan jouw kant, anders was je niet over het merkrecht als stok achter de deur begonnen. Aan de andere kant wil je dolgraag weer meedoen.

 

Waarom wil je zo graag meedoen? Omdat het je plan je kindje is, omdat je gelooft in het concept, of iets anders?

 

Welke uitspraak/uitspraken en/of acties van je partner zijn voor jou voldoende om het vertrouwen zodanig te herstellen dat je er met een volledig schone lei instapt en niet alleen maar meedoet om bv je kindje zelf op te voeden?

 

Frans

 

PS. het beeldmerkverhaal ben ik bewust niet op ingegaan aangezien dat in mijn ogen in dit stadium volstrekt irrelevant is. Dat is een stok om mee te slaan als je ruzie hebt. Wederzijds vertrouwen herstel je niet met stokken.

[Hans van den Bergh]

@ Annedien: ik probeer inderdaad recht te zetten wat scheef is gegaan en probeer, door mijn kennis hier te delen, feedback te krijgen die mij opties aanreiken hoe deze situatie dan het best 'aan te fietsen', want 'als ik word genaaid, wil ik ook zoenen.', als je begrijpt wat ik bedoel...

 

Als ik het onnodig vaag maak door over naïviteit te beginnen, dan is er misschien wel een beter woord voor te verzinnen. Maar ik heb het overigens evengoed over míjn naïviteit door misschien te lang te veronderstellen dat ik erop kon vertrouwen dat de partner - te goeder trouw of niet - conform de (mondelinge) afspraken (zoals ik ze mij herinner) verder zou gaan. En omgekeerd kan misschien mijn naïviteit ook wel worden uitgelegd als kwade trouw? In de trant van: ('Oh, nu het lekker gaat, komt hij ineens weer om de hoek zetten!')

 

Dan over naar @ Frans (Dank voor je heldere, op de feiten gerichte vragen :)): Als alles is gedaan om de zaak verder op te tuigen en echt met het goed bedoelde voornemen dat ik op enig moment weer kon aanhaken, dan heb ik nergens problemen mee, dat is ook mijn primaire vertrekpunt.

 

Maar: Waarom ik dan (juli jl.) met een derde aan tafel moet om als het ware in mijn eigen 'toko' te moeten 'solliciteren', begrijp ik dan niet en daar krijg ik geen opheldering over. Dat is ook een (dé?) kernvraag van mij: kan mijn partner misschien heel naïef veronderstellen c.q. staande houden dat dit zo bedoeld / afgesproken is, of is dit kwade trouw? Uit dat 'sollicitatiegesprek' met de 'derde partij' erbij is in ieder geval voortgekomen dat ik zou gaan nadenken over de instapconstructie e.d. en met wat voorstellen zou komen. Wél met het beeld voor ogen dat mijn partner tot op heden als natuurlijk persoon verder is gegaan met het uitrollen van het bedrijf. Er zijn toen al opdrachten binnengehaald, de verdiensten die hij daaruit behaalde na mijn uitval komen hem dan ook toe, vind ik, dat claim ik verder niet. En dat hij misschien iemand erbij heeft gehaald om hem op punten te adviseren (zo moest ik blijkbaar begrijpen), prima! Maar een holding opzetten is in mijn beleving iets heel anders!

 

Er was dus inderdaad tot en met december 2010 nog geen sprake van een rechtspersoon, er was in eerste instantie inderdaad sprake van een concept cq. gezamenlijk ver uitgewerkt businessplan wat al samenwerkend werd uitgevoerd zonder dat dit in een formele onderneming was ondergebracht. De eerste, geplande activiteiten (ook het in een later stadium binnenhalen en uitvoeren van opdrachten) zijn dus vanaf Q2 2009 niet ontplooid vanuit enige rechtspersoon, maar door ons als natuurlijke personen (2 samenwerkende IB-ondernemers).

 

Vervolgens is er blijkbaar een 'derde partij' (met een bestaande B.V.) bij mijn partner aangehaakt met wie januari 2011 de holding is opgericht met daarin de uitvoerende B.V. die - zonder licentie o.i.d.) mijn merknaam en beeldmerk als handelsnaam voert. In die B.V. zitten als de 2 bestuurders:

de (sinds 1995) bestaande beheer B.V. van de 'derde partij', plus de (eveneens januari jl. opgerichte) beheer B.V. van mijn partner. Het (beeld)merk is dus als handelsnaam met alle activiteiten ingebracht in een nieuwe structuur. Dit alles inderdaad zonder enig overleg met - of enige kennisgeving aan - mij en dit heb ik recentt zelf uitgezocht en ontdekt, want ook tijdens het laatste ('sollicitatie')gesprek (juli jl.) werd dit ook niet duidelijk uiteengezet. (het bleef bij: "Wij zijn aan het kijken welke structuur het beste zou passen, misschien heb jij daar ook een idee over.') en nu blijkt het sinds januari al helemaal te zijn opgericht.

 

Ik wil en wilde inderdaad hieraan meedoen, puur door ziekte en daaruit opkrabbelen ben ik uitgevallen, en sinds maanden zie ik de mogelijkheid om weer in te stappen, nogmaals: vanzelfsprekend zonder de claim op de verdiensten die mijn partner heeft behaald over mijn periode van uitval. De situatie die ik nu aantrof zorgt er natuurlijk voor dat er enig gezond wantrouwen ontstaat. En hoe lang kan een partner volhouden dat er te goeder trouw is gehandeld?

 

Is het weer iets duidelijker nu? Wel goede feedback, dank aan allen!

 

Succès en groet,

 

Hans

[TwaBla]

 

Het is duidelijk (en wat mij betreft ook begrijpelijk) dat jij een tijdje niet je oog op die bal hebt gehad. Dat hoeft niet uitgediept te worden, want een betrouwbare partner had je op de hoogte gehouden over de voortgang van een gezamenlijk project zonder je te vermoeien met overbodige details. Ik kan me alleszins voorstellen dat je vraagtekens plaatst bij hun intenties en snap ook waarom je niet meteen met de vuist op tafel slaat. Maar ik zou 'm niet het excuus van naiviteit gunnen.

[Hans van den Bergh]

Het is duidelijk (en wat mij betreft ook begrijpelijk) dat jij een tijdje niet je oog op die bal hebt gehad. Dat hoeft niet uitgediept te worden, want een betrouwbare partner had je op de hoogte gehouden over de voortgang van een gezamenlijk project zonder je te vermoeien met overbodige details. Ik kan me alleszins voorstellen dat je vraagtekens plaatst bij hun intenties en snap ook waarom je niet meteen met de vuist op tafel slaat. Maar ik zou 'm niet het excuus van naiviteit gunnen.

 

Ik had je al een reus gegeven, dus kan er zo snel niet één achteraan doen, maar je hebt het scherp samengevat op een manier die ik zocht en nu gevonden heb. Dank daarvoor, (ook) hier kan ik echt wat mee!

 

Succès en groet,

 

Hans

[Hans van den Bergh]

Om even een update te geven:

 

Sinds 27 juli jl. probeer ik 'mijn partner' (ja, nu toch maar even tussen aanhalingstekens) via e-mail, LinkedIn, telefoon, etc... te pakken te krijgen. Ook naar kantoor gebeld, waar een medewerker mij vertelde dat 'mijn partner' 'Inmiddels terug was van vakantie, maar niet beschikbaar.'

 

Zij heeft mijn naam en telefoonnummer genoteerd en beloofd dat zij direct aan hem door zou geven dat ik met spoed wil worden teruggegebeld. Ook hier de hele dag geen reactie op, dus afgelopen weekend een brief geschreven en deze zowel aangetekend en via gewone post verstuurd. (wel heeft de 'derde partij' mijn LinkedIn profiel bezocht)

 

Daarin persoonlijk gevraagd of hij het zich voor kan stellen dat bij mij enig wantrouwen zou kunnen ontstaan door het uitblijven van uitleg en informatie over de diverse belangrijke kwesties en het verzoek gedaan persoonlijk binnen vijf werkdagen naar mij toe te reageren.

 

Jullie begrijpen het al: geen reactie tot op heden. Vandaag gaat er dus, zowel aangetekend als per gewone post, een brief naar de B.V. die onterecht mijn handelsnaam voert. Hierin benadruk ik waarom ik de gang van zaken als 'te kwader trouw' beoordeel en doe ik het dringende verzoek om uitleg binnen vijf werkdagen waarom ik dat wellicht anders zou moeten worden interpreteren. Tevens verlang ik binnen dezelfde termijn een schriftelijk voorstel dat tot mijn tevredenheid bij zal dragen aan een structurele oplossing van deze situatie. Hierbij heb ik eveneens aangegeven dat, indien aan deze verzoeken geen gehoor wordt gegeven, een vordering zal volgen langs gerechterlijke weg.

 

Tot zover de update.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Astrid Heijkamp]

Jee Hans wat ontzettend vervelend, je voelde het vast al aankomen maar als het zo bevestigd wordt dan lijkt me dat toch pijn doen, als je vertrouwen beschaamd wordt dat voelt nooit goed. Is het niet verstandig om al juridische bijstand in te schakelen. Het lijkt me dat het in dit soort zaken belangrijk is om het meteen op de goede manier aan te pakken. Hoe dan ook heel veel succes.

 

Als ze je opzoeken op linkedin dan kunnen ze wellicht dit topic ook vinden. Misschien handig om daar rekening mee te houden met datgene wat je vanaf nu hierover plaatst ???

Astrid

[TwaBla]

 

Wat een ontzettende knurft.

[Hans van den Bergh]

Beste Astrid,

 

Dank je voor je reactie, teleurstellend is het zeker. De juridische bijstand zit al paraat uiteraard, maar ik zal wel het nodige moeten kunnen aantonen, dus vandaar dat ik eerst de weg met de noodzakelijke correspondentie volg, waarbij men de kans krijgt om alsnog te reageren c.q. zaken recht te zetten. Ik vind het trouwens prima - en daar houd ik ook rekening mee - dat zij dit forum wellicht lezen.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Hans van den Bergh]

Maar weer eens tijd voor een volgende update:

 

Na de persoonlijke brief, waar ook niet op werd gereageerd, maar een brief aan de directie van betreffende B.V. gestuurd (zowel per post al aangetekend) met wederom een verzoek tot opheldering en een reactietermijn van vijf werkdagen.

 

Maandag jl. dan toch een geprikkelde en verbaasde e-mail van de partner. Hij was net terug en zal z.s.m. reageren. De volgende dag een boze e-mail waarin hij aangeeft dat het hem rauw op z'n dak valt en dat ik toch gewoon had kunnen bellen of sms-en dat hij nu toch ook gewoon antwoordt en verder niets heeft kunnen lezen.

 

Per e-mail geantwoord dat ik kan begrijpen dat - indien hij het nu allemaal voor het eerst leest - het hem rauw op z'n dak valt. Tegelijkertijd vraag ik hem om begrip voor mijn positie, want dat ik oprecht van alles heb geprobeerd hem te contacten, en een telefoontje naar de zaak opleverde dat 'hij wel terug was van vakantie, maar niet beschikbaar' en dat ik daarom in de pen ben geklommen. Ik heb em aangegeven dat mijn ontdekkingen mij ook rauw op mijn dak vielen en dat ik graag naar een oplossing toe wil werken en dat zou ik dan graag uiterlijk vrijdag as. schriftelijk willen ontvangen.

 

Vandaag echter een mail van een advocatenkantoor ontvangen die de B.V. in deze zaak bij gaat staan en dat ik voor 1 september een inhoudelijke reactie kan verwachten. Daar heb ik mee ingestemd, met dien verstande dat ik de B.V. hiermee niet ontsla van aansprakelijkheid en verantwoordelijkheid inzake het voortdurende, onterechte gebruik van het (beeld)merk.

 

Wordt dus vervolgd:

 

Tot zover eerst.

 

Succès en groet,

 

Hans

 

 

[ChristelvR]

Als de partner daadwerkelijk uit naïviteit gehandeld had zou je partner weliswaar geschrokken zijn, maar persoonlijk naar een oplossing hebben willen zoeken, lijkt mij.

 

Je hebt zelf genoeg inspanning geleverd om te trachten het op te lossen.

 

Hoe vervelend en teleurstellend dit ook is: je hebt m.i. wel een antwoord.