Saab & Victor Muller - Waarom wil het niet lukken ?

[member123]

Heb het idee dat de Chinesen een spelletje gespeeld hebben.

 

Eerst zouden ze namelijk mede eigenaar worden en ondersteuning bieden en bepaalde zaken afnemen.

Dat hebben ze zolang gerekt en zovaak afspraken niet nagekomen zodat Saab nog dieper in de problemen kwam.

 

Op het moment dat Saab op het randje stond kwam hun werkelijke plan naar voren: niet aandeelhouder worden/samenwerken maar ze wilden Saab gewoon helemaal overnemen.

 

Maar dat hadden ze vooraf kunnen weten dat dat niet zou lukken gezien de bescherming van GM op hun technieken (waar ze groot gelijk in hebben).

 

Chinesen hebben dus gegokt en verloren met hun vuile spel.

Helaas ten koste van de werknemers van Saab (hoewel die in oorspronkelijke plannen hun baan al 1 a 2 jaar terug kwijt geweest zouden zijn.

 

In elkgeval is er volgens mij achter de schermen gewoon een vuil spelletje gespeeld.

[Nico Schouten]

 

 

Anyway, ik denk dat ze Muller gewoon hebben aangesteld omdat hij nog enthousiast was over Saab, ze hebben hem wat zakgeld gegeven om wat goodwill te kweken bij de Zweden, ze hebben hem verboden om met de chinezen zaken te doen. De rest is history...

 

 

 

Er over nadenken heeft alleen zin als je je ook even in de historie verdiept.

 

Van het begin af aan was duidelijk dat GM niet in zou stemmen met overnames door bedrijven uit Rusland of China. Dat is contractueel bij de overname door Muller ook zo vastgelegd. Dat veel mensen blind zijn voor deze gemaakte afspraken en nu Victor Muller een heldenrol toe dichten is onjuist. Muller dacht het wel even te fixen door te handelen tegen de contractuele voorwaarden die hij zelf ondertekend heeft. De ondergang is niet te wijten aan GM maar komt volledig voor rekening van Muller. Je kunt van GM nu hooguit zeggen dat de voorwaarden misschien wat te rigide waren maar dat is achteraf praten.

 

Dat GM niet wil dat het direct in Chinese handen komt heeft weer te maken met de belangen die GM zelf aan het opbouwen is op de Chinese automarkt.

Het 'concurrentiebeding' had misschien wel afgekocht kunnen worden alleen waren er geen bedrijven bereid dat soort bedragen voor Saab neer te tellen. De overname voorwaarden met deze clausule waren immers voor de overname kandidaten al teveel van het goede.

 

Persoonlijk denk ik dat Saab misschien wel beter af was geweest als fantast Muller zich niet met het spel had bemoeit, mogelijk was Saab dan overgenomen door de Canadese toeleverancier, Magna.

 

Wat betreft het spel van de Chinezen, ik denk dat ik te weinig af weet van de manier waarop Chinezen handel drijven om te weten of ze een vuil spelletje spelen of dat het gewoon onze westerse kijk op onbekende oosterse handelswijzen is.

[Ard-Sc]

Je zou Victor Muller kunnen typeren als een "bedrijvendokter". In dit geval heb je te maken met een meer dan doodzieke patiënt, Saab. Dat het niet goed afloopt is eigenlijk qua kansberekening al de grootste kans. Stel dat Victor Muller van Saab een bloeiend bedrijf had gemaakt? Dan was het echt een huzarenstukje geweest.

 

Bij de methodes die "bedrijvendokters" gebruiken kun je natuurlijk zeker je vraagtekens zetten. Het lijkt toch een beetje op gokken met andermansgeld, casinokapitalisme dus. En in het casino wordt vaker verloren dan gewonnen.

[Annedien Hoen]

Je zou Victor Muller kunnen typeren als een "bedrijvendokter".

 

"Bedrijven plastisch chirurg" dan misschien ;)

Eentje die er niet bijster goed in is ook nog.

 

@reneo

"Stel je voor dat Muller een prutser is; Hoe kan zo 'n iemand zo 'n belangrijke positie krijgen bij zo 'n groot bedrijf, en zoveel geld + vertrouwen krijgen om zijn visie uit te werken? Ik hoop niet dat het allemaal prutsers zijn bij Saab, want dan is zo 'n bedrijf gedoemd om te mislukken.. "

Ehhhhh ... is dat niet een beetje naïef?

Iets met banken en verzekeraars en belangrijke posities en de wereldeconomie naar de haaien helpen met die oplichterij?

 

[René Veul]

Ik denk dat het heel normaal is om een 'bedrijven-doktor' langs te sturen wanneer een bedrijf in de problemen is. Soms kan iemand van buitenaf zorgen voor een frisse wind in de bedrijfsvoering, en voor een nieuwe manier van denken over problemen. (natuurlijk gaat dit meestal ten koste van banen.)

 

Een CEO heeft dan wel de hoogste positie binnen een bedrijf, maar is ook maar gewoon in loondienst. Dit betekend dat wanneer een CEO slecht presteert, dat deze persoon ook gewoon vervangen kan worden. En bij grote bedrijven kunnen werknemers daar ook wel invloed op uitoefenen, dus het zijn echt geen éénzijdige beslissingen.

 

Bedrijven zoals bijvoorbeeld Philips hebben al eens redelijk baat gehad bij een bedrijvendoktor om weer gezond te worden. Ik meen dat Timmer heel lang geleden heel erg effectief in efficiënt was in het genezen van Philips. Maar toen het bedrijf weer sterk & gezond was, kon Timmer niets constructiefs meer bijdragen en werd hij weer vervangen. Hij was heel goed in hervormen, maar niet zo goed in bedrijfsleiding. (Dit was héél lang geleden, ik weet niet meer precies hoe de vork in de steel zat.)

 

Ik meen zelfs dat bij een bedrijf als Shell een CEO ook maar een beperkte tijd mag blijven, om te voorkomen dat er een leidinggevende te veel invloed krijgt, met vriendjes op sleutel posities. Want dat kan ten koste gaan de effectiviteit ten behoeve van vriendjespolitiek.

 

Maar goed, ik zeg liever dat Saab ten onder is gegaan omdat het zich niet meer kon aanpassen aan de huidige tijdsgeest en dat er sprake is van een combinatie van factoren.

 

Ik bedoel, als je Victor Muller de schuld zou geven van het mislukken, dan maak je deze persoon ook belangrijker dan hij is. Victor Muller was gewoon een individu die zijn bijdrage heeft geleverd bij een serie gebeurtenissen over een langere tijd. Helaas heeft het niet goed uitgepakt.

 

Stel je voor dat er nou wel andere partijen waren die Saab wel konden redden, dan kan je zeggen dat zij het verprutst hebben door niet daadkrachtig te handelen. Dan kan je deze partijen net zo hard de schuld geven van het mislukken van Saab.

 

Zelf is mijn geloof in de marktwerking wel zo groot dat ik geen rekening hou met factoren als 'geluk' of 'vriendjespolitiek' in het al dan niet slagen van een onderneming.