2000 jaar Marketing?

[Hans van den Bergh]

Ooit - men zegt ca. 2.000 jaar geleden - was er een verloofd stelletje in het gebied dat wij nu het Midden Oosten noemen. De man was timmerman en had inmiddels een eigen woning plus werkplaats, dus hij was er klaar voor om een gezinnetje te stichten. Om het huwelijk een feit te laten zijn, moest de timmerman zijn aanstaande nog wel zijn woning binnenvoeren. Voordat dit gebeurde, werd de vrouw - die nog maagd was - echter zwanger. Het was een raadsel hoe dit kon gebeuren, en normaal zou een vrouw in die tijdgeest en in die omgeving al snel van overspel, ontrouw, ontucht of iets dergelijks worden beticht en tot de dood door steniging worden veroordeeld.

 

Maar de optelsom van overlevering, geloofsovertuiging en de zucht naar een geloofwaardige uitleg (misschien om steniging te voorkomen?) leverde het volgende verhaal op: ‘De vrouw was draagmoeder van de zoon van God.’ Nooit eerder en nooit later is het voorgekomen dat een maagd zwanger werd zonder bevruchting, zelfs heden ten dage zullen vrouwen met zo’n verhaal niet gemakkelijk wegkomen bij hun aanstaande. De timmerman echter – een zeer gelovig mens – vond deze verklaring zeer plausibel en voerde de vrouw toch zijn huis in, waardoor zij – terwijl ze strikt genomen zwanger was van een ander – toch zijn vrouw werd.

 

De zoon werd geboren in een periode dat de overlevering over de zoon van God door de plaatselijke heerser toch wel als bedreiging werd opgevat. Hij beval voor de zekerheid om toch maar alle eerstgeboren zonen in die periode te doden. Het timmermansechtpaar wist hieraan te ontkomen. In die donkere periode van kortere dagen en lagere nachten stond er ook een hemellichaam fel te schijnen. Deze werd gezien als een wegwijzer en een teken dat deze zoon wel de nakomeling van de oppermachtige moest zijn. In de 33 jaar die volgden, werd de zoon steevast voorgehouden dat er een God was en dat hij daar de zoon van was en dus heel bijzonder was. Hem worden zelfs wonderen toegeschreven. Zoonlief die met deze opvattingen werd opgevoed, kon dus niet anders dan hier geloof aan hechten en gedroeg zich dan ook als zodanig.

 

Zoals elk geloof, had de stroming die hij vertegenwoordigde ook tegenstanders en uiteindelijk werd de ergernis zo groot dat men besloot om deze jongeman met die vreemde opvattingen, 33 jaar oud, maar te doden op een manier die voor die tijd zeer gebruikelijk was: kruisiging. De jongen was zozeer in de opvattingen gaan geloven, mede omdat dit door zijn naaste omgeving nooit werd ontkracht of tegengesproken, dat hij zelfs bereid was ervoor te sterven.

 

Het verhaal over de geboorte, het leven en de dood van deze bijzondere jongen ging, in de eeuwen die volgden, de wereld over. In gebieden waar men moeite had dit verhaal te zien als de enig echte religie, werd aansluiting gezocht met plaatselijke gebruiken. Zo werd er een verbinding gelegd met de periode dat de wintertijd inging en met de lokale gebruiken daaromheen. Bijvoorbeeld: In een bepaald gebied werd een boom mooi versierd als teken van die overgang van langer naar korter daglicht en vervolgens werd de boom in brand gestoken om de boze geesten weg te houden.

 

Door het verhaal erbij te vertellen dat de zoon van de oppermachtige precies in deze periode geboren was, werd de kwestie steeds geloofwaardiger gemaakt en geleidelijk vloeiden plaatselijke rituelen en het verhaal over deze jongen in elkaar over tot een aangepaste, lokaal aanvaardbare versie. En als je er maar trouw in geloofde, stond er aan het eind van je aardse bestaan een prachtige beloning te wachten. De rituelen rond de geboorte van deze jongen houden in de donkere periode van het jaar in diverse vormen nog steeds stand.

 

In de lage landen van Europa was er een geloof in een goedheiligman die - in de periode dat de dagen korter en donkerder werden - goede dingen voor kinderen deed en voor de kinderen die erin geloofden, was er een prachtige beloning te verwachten. Kinderen die stout waren, werden echter door de Moorse knechten van de goedheiligman ontvoerd om als slaaf te gaan werken. Kinderen werden met deze opvattingen opgevoed en hechtten daar geloof aan.

 

Na een tijdje, als ze wat ouder werden, werd de kinderen verteld dat het niet echt was, het bestaan van deze goedheiligman werd ontkracht en tegengesproken. Maar het jaarlijkse ritueel hield lang stand, de kinderen van voorheen haalden doodleuk hetzelfde trucje later weer met hun eigen kinderen uit.

 

De bewoners van de Europese landen, zoals Engeland, Spanje en de lage landen gingen de wereld over. Een nieuwe wereld werd ontdekt en die werd - na het nodige landje pikken - ingericht als nieuw te bewonen land, en de gebruiken en rituelen van de diverse culturen vloeiden geleidelijk in elkaar over. In sommige delen van de nieuwe wereld ontstond het geloof in ‘Santa Claus’, een dwergachtig figuur in een groen pakje die stoute kinderen in de donkere periode ontvoerde, maar lieve kinderen beloonde. Zijn naam lijkt verdacht veel op die van die Europese goedheiligman (Sint Nicolaas, al snel verbasterd tot Sinterklaas, klinkt bijna als ‘Santa Claus’). Kinderen werden met deze opvattingen opgevoed en konden daar alleen maar geloof aan hechten.

 

Daarbij werd dan ook steevast het verhaal van de jongen verteld die ooit in het Midden-Oosten was geboren uit een maagd. De boom werd versierd, Santa Claus was op jacht naar stoute kinderen en deelde stiekem prachtige beloningen uit aan lieve kinderen. De boom werd later verbrand of men stak andere dingen in de brand. Na een tijdje werd de kinderen verteld dat het verhaal van de jongen echt was, maar het bestaan van die groene dwerg Santa Claus werd ontkracht en tegengesproken. Maar dit jaarlijkse ritueel hield lang stand en de kinderen van voorheen haalden hetzelfde geintje later weer doodleuk met hun eigen kinderen uit.

 

In 1936 was er in die nieuwe wereld een fabrikant van een drankje die iets bedacht om het brouwsel breder onder de aandacht te krijgen. Het drankje viel namelijk bij veel mensen in de smaak en er werden soms zelfs wonderen aan toegeschreven. Hij bedacht dat Santa Claus degene moest zijn die dit wonderlijke drankje, Coca Cola genaamd, in de donkere periode van het jaar verdere bekendheid moest geven. Maar dan moest het wel positief worden gebracht, zonder dat Coca Cola ook verbonden kon zijn aan een dreigende figuur in een groen pakje die ook kinderen ontvoerde. Hij bedacht daarom een geheel nieuwe Santa Claus: een vrolijke, vriendelijke dikkerd in een roodwit pak, die als door een wonder met een fel verlichte arrenslede langs de hemel kon rijden. Kinderen werden met deze opvattingen opgevoed en hechtten daar geloof aan.

 

De boom werd versierd en Santa Claus deelde stiekem prachtige beloningen uit aan de kinderen. De boom werd later verbrand of men stak andere dingen in de brand. Maar na een tijdje werd de kinderen verteld dat die vrolijke, vriendelijke dikkerd in een roodwit pak niet bestond, zijn bestaan werd ontkracht en tegengesproken.

 

Dit jaarlijkse ritueel houdt nog steeds stand...

[TwaBla]

 

Het lijkt me nogal wiedes dat mensen die in een god geloven (wat voor gedaante dan ook) een vergelijking met de kerstman, sinterklaas, de paashaas of batman niet waarderen. Die nemen hun geloof serieus en eten dus geen koe, geen varken of vis op vrijdag. Die vrijheid hebben ze, want dat is een fundamenteel mensenrecht.

 

Maar zelfs met een sterke geloofsovertuiging zul je de rechten van andersdenkenden ook moeten respecteren. Zeker in een tijd waarin mensen vervolgd, vastgezet en zelfs vermoord worden om hun overtuiging of geloof, lijkt me al dat gesteggel over een column zwaar overdreven.

[Marjan]

Maar zelfs met een sterke geloofsovertuiging zul je de rechten van andersdenkenden ook moeten respecteren.

 

Een geloofsovertuiging heeft toch niet alleen met god (in welke gedaante dan ook) te maken? Dat is toch de overtuiging dat je ergens (waar dan ook: God, de kerstman, jezelf, marketingstrategieën, etc.) in gelooft? Kortom, ik deel je mening dat in de reacties op deze column nogal wat misbaar wordt gemaakt over "het geloof" (whatever that may be) en dit overtuigt mij eerder (meer) van de kortzichtigheid van welk geloof dan ook.

[John B]

Beste Hans,

 

Ik heb me een hele tijd afgevraagd waarom ik het gevoel van een aantal reageerders over deze column deelde. Ik denk uiteindelijk dat het niet komt door de inhoud van de column, maar door de toon. Je gebruikt - bewust of onbewust - een aantal technieken uit de retorica die ook door populistische politici worden gehanteerd (niet zelden ingegeven door hun spin doctors) en die retoriek alleen al roept bij veel mensen gevoelens van weerstand op.

 

Een aantal voorbeelden.

 

Gebruik verkleinwoorden bij zaken die je in twijfel wilt trekken. In jouw column begin je met "stelletje" en "gezinnetje". Verderop doet ook het gebruik van woorden als "zoonlief" en "oppermachtige" (twee keer) het in de context erg goed.

 

Draag zaken aan die voor de meeste mensen niet te verifiëren zijn. Voor zover ik heb kunnen nagaan had een man in die tijd het recht om zijn van overspel verdachte echtgenote te laten stenigen. Maar dat klinkt veel te ingewikkeld, dus jij maakt daarvan dat de vrouw "tot de dood door steniging zou kunnen worden veroordeeld". Maar van een "veroordeling" was volgens mij geen sprake en zeker niet "tot de dood". Bovendien was hier nog ook helemaal geen sprake van een "echtgenote".

 

Zet iets als waarheid neer wat voor de meeste mensen aannemelijk is. "Nooit eerder en nooit later is het voorgekomen dat een maagd zwanger werd zonder bevruchting" is inderdaad heel aannemelijk, maar verdient het ook de stelligheid waarmee je het hier neerzet? Wetenschappelijk bewijs is er immers niet voor.

 

Maak iets nog erger dan het al is. Je stelt " ... terwijl ze strikt genomen zwanger was van een ander". Hoezo "van een ander"? Als Maria niet onbevrucht zwanger was, zou het dan niet het meest logische zijn dat ze zwanger was van Jozef?

 

Ga door met argumenteren, ook als je je punt al hebt gemaakt. Om je vergelijking met Sinterklaas en de Kerstman te kunnen maken, had je na een paar alinea's in mijn optiek al genoeg materiaal aangedragen. De rest voelt - althans voor mij - als een overbodige kruistocht (...).

 

Ontdoe je in je betoog van ongewenste ballast. Met "... dit verhaal te zien als de enige religie ..." suggereer je dat die religie zo'n 2000 jaar geleden is begonnen, maar die religie was natuurlijk al veel ouder.

 

Gebruik intensief een bepaalde sleutelwoord voor een beoogde koppeling. Je gebruikt in het eerste deel 8 keer het woord "geloof" (of een variant) en begint vervolgens het tweede gedeelte met "In de lage landen van Europa was er een geloof in een goedheiligman ...". Je plaatst dat "geloof" daarmee in één lijn met het "geloof" in je eerdere verhaal. Het grote verschil is echter dat het eerstgenoemde geloof van generatie op generatie is overgedragen door mensen die zelf geloofden, in tegenstelling tot het geloof in Sinterklaas en de Kerstman, dat door volwassenen wordt verkondigd die het geloof in die twee heren zelf al lang hebben verloren. Een essentieel verschil, wat door handig gebruik van het koppelwoord onder tafel terechtkomt.

 

C'est le ton qui fait la musique. Ik vraag me af of je zonder al die retoriek je punt wellicht beter had kunnen maken.

 

Het is maar een idee ...

 

Groet,

 

John

[Hans van den Bergh]

Beste John,

 

Dank voor je reactie op de vorm. Inderdaad heb ik deze bewust gekozen, met het doel om de beschreven situatie zoveel mogelijk te ontdoen van de mythen eromheen.

 

'Er is nog nooit een kok gevonden, die lekker koken kan voor alle monden', zo heb ik het gegeven te accepteren dat er mensen zijn die moeite hebben met de gekozen vorm, maar ik zie nog steeds voldoende grond om vast te houden aan de parallellen die ik zie tussen de processen die leidden tot een verhaal wat voor velen een levensovertuiging is gaan vormen.

 

Dat er door de eeuwen heen mythische figuren als Sint Nicolaas en Santa Claus gekoppeld zijn geraakt aan het religieuze Kerstverhaal is in mijn ogen een keihard gegeven en vraag ik mij in de column o.a. dus af waarom dat is gebeurd. Wie ben ik dan om dat - in mijn ogen - essentiële gegeven dan los te laten?

 

Succès en groet,

 

Hans

[Hans v N]

Je gebruikt - bewust of onbewust - een aantal technieken uit de retorica die ook door populistische politici worden gehanteerd (niet zelden ingegeven door hun spin doctors) en die retoriek alleen al roept bij veel mensen gevoelens van weerstand op.

 

Tjonge John. Juist jouw "analyse" zit mijns inziens vol met valse retorica. Je valt de vorm aan en probeert daarmee de boodschap te ridiculiseren. Eerdere gelovige reageerders doen dat door ongenuanceerde versterking van de gekozen woorden of door opeens overdreven respectvol te worden. Blijkbaar zijn er mensen die bang zijn dat zij of anderen aan het twijfelen gebracht worden. Dan heb ik goed nieuws. Twijfel is heel gezond.

 

 

 

 

 

[John B]

Je valt de vorm aan en probeert daarmee de boodschap te ridiculiseren.

Beste Hans,

 

Ik denk dat je mijn reactie dan niet goed hebt begrepen (of ik ben niet duidelijk genoeg geweest). Ik val de vorm niet aan, ik probeer alleen aan te geven hoe die hier gebruikt is en waarom ik kan begrijpen dat deze hier en daar weerstand oproept.

 

Groet,

 

John

[Hans van den Bergh]

Blijkbaar zijn er mensen die bang zijn dat zij of anderen aan het twijfelen gebracht worden. Dan heb ik goed nieuws. Twijfel is heel gezond.

Inderdaad, dank je Hans, zo zit ik er ook in.

 

Bij tijd en wijle word je door een ander inzicht geprikkeld en maakt die prikkeling blijkbaar iets los: je voelt de behoefte om het te negeren, te accepteren, te bestrijden of er wellicht eens dieper over na te denken. De keus ligt bij jezelf, maar ik denk ook dat het laatste in veel gevallen de beste keus is; als het je prikkelt, onderzoek het dan eens.

 

Hoe kan het dat bepaalde zekerheden (zoals Marjan aangaf) die je koesterde in je bestaan, door een ietwat andere blik ineens niet meer zo zeker lijken te zijn? In plaats van met alleen maar weerstand vanwege de vorm o.i.d. zou je zelfs met een sterkere overtuiging uit je twijfel kunnen komen.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Hans van den Bergh]

Hallo John,

 

'Aanval op de vorm' is misschien te zwaar aangezet, maar je stelt het ter discussie en terecht: de vorm is vaak de drager van de inhoud.

 

Het grappige is echter dat je - in mijn ogen - exact dezelfde vorm en stijl van redeneren kiest. En het zou weleens een deel van de sleutel kunnen zijn van het antwoord op mijn vraagstelling, een paar voorbeelden:

 

Ook jij gebruikt hier en daar indringend het woord 'is', dit komt inderdaad als stellig over. Het is overigens medisch wetenschappelijk nimmer bewezen dat een maagd onbevrucht zwanger kon worden.

 

Als je tegenwerpt dat Maria dan weleens zwanger kon zijn gemaakt door Jozef, dan haal je daarmee een essentieel deel uit het Kerstverhaal, wat wellicht ook weerstandgevoelens kan oproepen.

 

Over de koppeling dat het verhaal van gelovigen op 'gelovigen' is overgebracht, ben ik het niet met je eens. De gelovigen die door de eeuwen heen het Evangelie (wees eerlijk: hier en daar ook 'te vuur en te zwaard') verspreidden, hebben bewust koppelingen met plaatselijke gebruiken en overtuigingen gemaakt en met mythische figuren die daar de dragers van waren. Sterker nog; er zijn theorieën dat Sint Nicolaas van Myra bewust is aangedragen door de Rooms Katholieke kerk als de verpersoonlijking van Wodan, een god waar destijds in deze contreien ook van generatie op generatie heilig in werd geloofd.

 

Waarom zulke koppelingen zoeken en maken als een middel om te overtuigen, zodanig dat o.a. ik er nu juist grond in zie om beargumenteerd te betwijfelen of de oorsprong wel als enige waarheid te zien is? Ik vermoed dan (nog steeds) andere motieven met daarbij de behoorlijk effectieve inzet van technieken die we nu 'marketing' zouden kunnen noemen.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Linda Maas]

Ik had de column al eerder gelezen, maar nog niet de mogelijkheid gehad om te reageren. Bij deze wil ik nog even aangeven, leuke column. Jammer dat sommige zich door deze column aangevallen voelen, want hier had ieder willekeurig geloof kunnen staan. Met de aanloop naar kest, en bijna iedereen die dit verhaal kent, is het een 'prikkelende' vergelijking aan de reacties te zien. Precies zoals een column moet zijn, alleen jammer dat er teveel op de 'gekozen manier' wordt ingegaan.

 

Mooi voorbeeld van knap staaltje (personal)branding door de eeuwen heen.

[Hans van den Bergh]

Misschien wel relevant in dit verband: momenteel op National Geographic een herhaling van het programma over hoe betrouwbaar ons geheugen is. Laat o.a. zien hoe zelfs op heel korte termijn volledig foute getuigenissen van gebeurtenissen worden afgelegd en waardoor dat komt. Wat zegt dat over de waarheidsgetrouwheid na zo'n 2.000 jaar?

 

Succès en groet,

 

Hans

[Roel J]

Het lijkt er sterk op dat een discussie over de processen die leiden tot rotsvaste overtuigingen die je als marketeer graag zou willen bereiken er niet meer inzit, het gaat inmiddels vooral over de vorm van de column

 

Mijn persoonlijke visie? ook ik ben opgegroeid met een christelijke achtergrond, al hebben mijn ouders mij altijd voorgehouden dat ze willen dat ik kennis neem van de gebruiken en gewoontes maar dat het "belijden van het geloof" een eigen keuze is, uiteindelijk speelt geloof geen grote rol in mijn leven, maar ik ben wel blij met wat ik weet over het geloof. Ergo, ik ken het verhaal en kan het met enige afstand lezen zonder een gevoel dat dit niet zou mogen. Maar ik weet en tot op zekere hoogte begrijp ik dat dit voor anderen in de samenleving wel tot de onbespreekbare onderwerpen hoort.

 

Maar als ondernemer is hier volgens mij ook wel een heel belangrijke les uit te trekken voor je marketinginspanningen (onder de aanname de vergroten van naamsbekendheid en omzetgroei het doel zijn). Je kunt best kiezen voor een prikkelende campagne maar je moet altijd heel goed nadenken over de risico's daarvan dat een onderwerp verkeerd valt en je vooral negatief in de aandacht staat of wat milder gezegd, dat de gesprekken en discussies over de vorm gaan en niet de buzz of aandacht creëert die je beoogde waarbij iedereen je product wil hebben. Bij de beoordeling of de keuze van het prikkelende onderwerp is het dus ook veel belangrijker dat je doelgroep hem acceptabel vind en niet zozeer of je zelf vind dat het een acceptabel onderwerp is, ook al zijn er hele mooie parallellen te trekken tussen je onderwerp en je bedrijf of product. Als je publiek ze niet accepteert of als ze zelfs maar begrip op kunnen brengen voor de criticasters zullen de parallellen "sterven in schoonheid". Dit verklaart dan ook meteen waarom in "mainstream marketing" delicate onderwerpen op grote afstand worden gehouden, het afbreuk risico is gewoon te groot.

 

Maar er zit wel weldegelijk een interessante discussie in het ongrijpbare van marketing en het onverwachte succes of falen. Een grappig internet filmpje van een tiener word een ware (marketing) hit en niet lang daar na ontstaat de term "viral marketing" en gaan bedrijven proberen die grappige tiener te evenaren of te overtreffen met allerlei varianten van you-tube filmpjes. Het is jammer dat die discussie niet van de grond komt door de gekozen vorm.

 

Als ik kijk een hedendaagse versie van het Coca cola Santa Claus verhaal qua succes moet noemen dan vind ik dat Apple toch wel een heel eind komt.. Apple heeft een merkkracht weten te ontwikkelen waardoor er een buzz ontstaat van "dit moet je hebben" en sommige Apple addicts vertonen grote loyaliteit in het verdedigen van Apple als er kritiek komt op de producten, de gedachte.. het lijk wel een religie.. is wel eens bij mij op gekomen.. Voor mijn gevoel is er in het begin altijd een (grote?) geluksfactor in het aanslaan van een campagne of merkbeleving, maar als dat eenmaal ontstaat vraagt het vooral een goede marketeer die in staat is het ontstane succes vast te houden en uit te bouwen.

 

25 jaar geleden kreeg ik het vak reclame-leer op de Middelbare Detailhandelsschool, wat mij het meest is bijgebleven van dat vak is de uitspraak van de docent, een man uit de praktijk. Het grootste probleem van je marketingbudget is dat ongeveer 50% van dat budget weggegooid geld is, de grootste uitdaging is uit te vinden wát weggegooid geld zou zijn.. Voor mij is dat altijd een leidraad geweest in de gevallen dat ik als controller betrokken was bij marketingprojecten. hoe vind ik de voorstellen die het meest waarschijnlijk weggegooid geld zijn, zonder de creativiteit en X-factor van de campagne eruit te knuppelen want van marketing zelf heb ik te weinig verstand,.

 

 

[TwaBla]

 

Ook andere geloven hebben zich bestaande rituelen toegeeigend, net zoals Coca-Cola onze sinterklaas heeft afgepakt. Het slachtfeest bestond immers al lang voordat de islam opkwam. Elke cultuur heeft eetfeesten. Dan worden de restjes opgemaakt, vetgemeste dieren bereid voor de winter, goede vangsten gevierd. Dat doen bedrijven nu voor commerciële doeleinden. De nieuwjaarsduik was al een evenement voordat Unox zijn worstevingers er aan waagde. Die mannen van unilever hebben zelfs geprobeerd de elfstedentocht te kapen!

 

Marketeers en missionarissen: geen respect voor tradities. ;)

[Linda Maas]

Na de reactie van TwaBla moest ik aan de nieuwe reclame denken van DE (al vind ik die persoonlijk niet heel sterk ;) )

 

 

>

[Hans van den Bergh]

Beste Roel, Je raakt mijns inziens de kern op meerdere punten. Nogmaals benadruk ik dat er 'nooit kok is gevonden, die lekker koken kon voor alle monden.' En dat de discussie juist daarom ook over de vorm gaat, vind ik dan ook essentieel. Want het is - net als bij de column - toch wel bepalend wat je kiest om uiteindelijk de juiste (meest gedragen) vorm bij de propositie te vinden.

 

Neem ik een totaal ander voorbeeld (of weer niet?):

 

Ooit had je een succesvolle cup-a-soup reclame met een softe coach die om vier uur tijdens zijn 'cup-a- soup moment' 'Nu even niet!' gestoord wilde worden en zich daarna kwetsbaar opstelt en vergeving zoekt. Kijk ik nu naar de reclame van de koffie cups die ook in een Nespressomachine kunnen, dan zie ik een groot ambassadeur van de hedendaagse Evangelie-belijdenis, Arie Boomsma, weggepiept de suggestie wekken dat hij een enorm godslastering de lucht in slingert om na de kalmering van de juiste espresso bijna hetzelfde als die coach van Cup-a-soup met een soort messias-achtig gebaar zich schuldbewust opstellen en vergeving zoeken.

 

Zijn die spots effectief qua vorm? In het geval van cup-a-soup want ik weet die vorm naadloos aan de propositie van cup-a-soup te verbinden. Bij de koffie en Arie Boomsma heb ik dat ook, maar tegelijkertijd moet ik aan die koffie reclame denken in termen van: Enerzijds herhaling van hetzelfde cup-a-soup trucje, zelfs met de tegenstelling tussen de softe coach die ook een agressive kant heeft en de overbekende geloofsovertuiging van Arie i.c.m. de overduidelijke godslastering die hij in mijn ogen in deze commercial pleegt. Die vrijheid heeft hij, wat mij betreft maar ik vind de reclame door de kopie kwalitatief minder geloofwaardig en ik kan Arie ook niet echt meer als gelovig Christen zien.

 

Dus anderzijds weet ik mij wel die koffiecups te herinneren en is het bij mij een redelijk effectieve reclameboodschap, maar wel met meer neveneffecten, nl. de kopie van cup-a-soup en de godslasterlijke Arie.

 

Een zoektocht naar de juiste vorm gebeurt dus met name door er maar actief mee te experimenteren, in de wetenschap dat je 'nooit lekker zult kunnen koken voor alle monden.' Streef dan wel naar de meeste 'monden'.

 

Succès en groet,

 

Hans

 

Edit: Linda, blijkbaar twee zielen, één gedachte!

[Veeveevee]

De 'profeet' Gordon Gekko (http://nl.wikipedia.org/wiki/Gordon_Gekko) gelooft in het kapitalisme en dit geloof is zo slim geweest om via organische weg een 'Black Friday' te creeren voor kerst.

Als je nergens in gelooft, hopelijk wel in jezelf, en je niet echt identificeert met een groep, dan weet marketing jou niet te vinden. Wanneer je een boodschap over wilt brengen, geloof of niet, dan zoek je de grote aantallen. The missionarissen in Afrika hebben daarvan gebruik gemaakt, maar bedrijven doen dat nu steeds effectiever.

Z'n figuur als Gordon Gekko kan alleen symbolische waarde krijgen wanneer er al een grote onderstroom is die er iets in herkent en dat oppikt. Dan kan z'n symbol een transportmiddel worden voor andere boodschappen.

 

Op deze manier bouwen wij van het ene symbol naar het andere: bedrijf, geloof, bestuur, systeem.

[asdfasdfasdf]

Mij kwetst het juist als we een artikel zoals '2000 jaar marketing' niet meer zouden mogen schrijven. Maar ik ben slechts '1 individu'. Staat het belang van 1 inidividu voorop boven een massa christenen of moslims? Geloof zou niets met macht te maken hebben, voortkomend uit conventioneel denken en daarmee onconventionele ideeen in de kiem smorend...de macht van de volgzame massa kanzelfdenken en daarmee onze individuele vrijheid de das omdraaien.

 

Met alle respect voor alle gevoelens en eigen opvattingen van veel christenen, joden en moslims. Vaak hebben zij een zeer hoge intentie naar geluk en goed voor de medemens zijn. En soms ook heel weinig... Kortom, geloof is zo relatief als dat de mensen de 'boodschappen' begrijpen en daarmee 'aankunnen';

Voor veel mensen is het verdwijnen van massareligie uiteraard een zeer angstaanjagend gevoel omdat hun 'haven' in deze veiligheid van massadenken wordt gevonden. Zelfbewust denken is niet voor iedereen even makkelijk. Vandaar dat ik ook begrijp dat sommigen de column kwetsend vinden. Je kunt 'volgzame' mensen niet veroordelen op hun volgzaamheid. Ze doen dit ook vaak met de beste intenties.

 

Los van de discussie: Feitelijk hebben de marketeers van religies hun werk dus redelijk 'goed' gedaan. Ik ken nog weinig ondernemingen die langer dan 1000 jaar bestaan..

 

We zijn juist afgelopen 500 jaar maar met name afgelopen 50 jaar losgekomen van volgzaam denken. Het is geweldig dat een analyse zoals in het verhaal hierboven wordt gegeven en dat een discussie hierover kan worden gehouden. Niet wegstoppen dus!

 

Een teruglink naar ondernemerschap: Doen waar jij zelf in gelooft, wars van nuchtere en volgzame praktijken. Geloven is iets heel kwetsbaars, maar ondernemers die gedreven worden door anders zijn doen en denken vervangen angst door moed. Tenzij je wil kiezen voor korte termijns succes, niet positioneert en prijsvechten je ultieme doel is ( zwartwit gesteld want op alle regels zijn weer een uitzondering). Ondernemers zijn juist de pioniers die met hun hun eigen unieke dromen-denken-doen zeer inspirerend kunnen (ik benadruk 'kunnen') zijn voor velen..zelfs voor massareligies...