In hoger beroep tegen uitspraak kantonrechter

[ronald38]

Hallo allemaal,

 

Onlangs ben ik door de kantonrechter veroordeeld tot het betalen van een rekening van 1.100 euro. Omdat het vonnis erg snel lijkt te zijn opgesteld en de dagvaarding naar mijn mening enkele ernstige fouten bevat, waar in het vonnis niet naar is gekeken, wil ik in hoger beroep gaan.

 

Vraag is: kan dat, aangezien het bedrag lager is dan 1.800 euro?

[ikwileenltd]

Ja, dat kan. Door een kort geding aan te spannen bij de voorzieningenrechter. Kijk voor meer info even op www.rechtspraak.nl.

[Edward]

Ja, dat kan. Door een kort geding aan te spannen bij de voorzieningenrechter. Kijk voor meer info even op www.rechtspraak.nl.

Ik weet niet hoe je aan deze wijsheid komt, maar de minimumgrens voor hoger beroep bedraagt € 1750,- en alsdan moet een hoger beroep worden ingesteld bij het Gerechtshof.

 

 

[ikwileenltd]

Ik citeer:

 

Om te voorkomen dat het vonnis wordt uitgevoerd, is het mogelijk een kort geding aan te spannen. In een kort geding doet de rechter heel snel een voorlopige uitspraak. Hij kan dan verbieden om het vonnis uit te voeren tot het hoger beroep achter de rug is.

 

Bron: www.rechtspraak.nl

[ronald38]

 

Hmm, lekker vaag allemaal.

 

Maar nu dit: de primaire eis in de dagvaarding bevatte een grove rekenfout. Ik heb dit in mijn conclusie van antwoord aangegeven (ik heb zelfs een uitgebreide specificatie meegestuurd), maar de kantonrechter is hier in zijn vonnis gewoon aan voorbij gegaan.

 

Kan dit zomaar? Moet ik dit zomaar accepteren?

[Edward]

Ik citeer:

 

Om te voorkomen dat het vonnis wordt uitgevoerd, is het mogelijk een kort geding aan te spannen. In een kort geding doet de rechter heel snel een voorlopige uitspraak. Hij kan dan verbieden om het vonnis uit te voeren tot het hoger beroep achter de rug is.

 

Bron: www.rechtspraak.nl

Ik heb de pagina gevonden waaruit je citeert, je citaat klopt ook, maar het antwoord niet. En daar gaat om. Zie inderdaad www.rechtspraak.nl. Home > Wat is rechtspraak? > Rechtsgebieden > Civiel recht > Hoger beroep

Al in de eerste regel van de pagina had je kunnen lezen dat hoger beroep niet mogelijk is.

 

Het citaat wat jij aanhaalt heeft betrekking op de tenuitvoerlegging van een vonnis. Om dat te voorkomen kun je een kort geding aanhangig maken en de rechter verzoeken om in afwachting van de bodemprocedure de tenuitvoerlegging te verbieden. Hier houdt de relatie tussen kort geding en hoger beroep dan ook op. Een kort geding biedt in beginsel niets anders dan een tijdelijke voorziening, in afwachting van de hoofdzaak. Voor de goede orde, om een kort geding te kunnen starten moet er wel een bodemprocedure mogelijk zijn. Is dat niet het geval dan heeft het instellen van een kort geding weinig zin.

 

 

[Edward]

 

Hmm, lekker vaag allemaal.

 

Maar nu dit: de primaire eis in de dagvaarding bevatte een grove rekenfout. Ik heb dit in mijn conclusie van antwoord aangegeven (ik heb zelfs een uitgebreide specificatie meegestuurd), maar de kantonrechter is hier in zijn vonnis gewoon aan voorbij gegaan.

 

Kan dit zomaar? Moet ik dit zomaar accepteren?

Als de wederpartij fouten maakt in haar conclusie en jij hebt daar verweer op gevoerd, dan bestaat de kans dat de rechter jouw verweer niet aannemelijk heeft gevonden.

 

Als er fouten zijn gemaakt of het vonnis berust op bedrog of misleiding van de wederpartij dan zou je in bijzondere gevallen nog gebruik kunnen maken van buitengewone rechtsmiddelen, bijvoorbeeld door middel van het rekest civiel (herroeping van het vonnis). Een verzoek tot herroeping moet je instellen bij de Sector kanton die het vonnis heeft gewezen. Voordat je daartoe overgaat raad ik je echter aan om eerst de stukken te laten beoordelen door een deskundige.

 

 

 

[ronald38]

Ik zal het nog even toelichten.

 

In haar dagvaarding heeft de eisende partij beweerd 12 producten (laat ik het even algemeen houden) te hebben geleverd. Als grondslag hiervoor heeft zij hiervan de facturen bijgevoegd. Nu is het probleem dat er op één factuur dezelfde producten nog eens dubbel staan vermeld (ze staan ook al op een andere bijgevoegde factuur). Dit is een foutje geweest die de leverancier destijds heeft gemaakt en die middels een creditfactuur (die niet is bijgevoegd) weer is rechtgezet.

 

Het komt er dus op neer dat de bijgevoegde facturen betrekking hebben op niet 12, maar 9, producten terwijl er in de dagvaarding toch echt het aantal van 12 wordt genoemd. Dit heb ik in mijn verweer aangegeven door een uitgebreide specificatie bij te voegen en aan te geven dat het aantal niet klopt, maar hier gaat de rechter dus aan voorbij.

 

Ik, en anderen met mij, kunnen niet anders concluderen dat het vonnis haastig is opgemaakt. De rechter heeft gewoon geteld hoeveel producten er op de bijgevoegde facturen staan en heeft niet verder bij mijn argumenten stil gestaan. Dit blijkt ook uit het vonnis: de rechter verklaart daarin dat uit een simpele optelsom blijkt dat het toch echt om 12 producten gaat.

 

Daarnaast: ik heb aangegeven dat het door de leverancier in de dagvaarding genoemde bedrag (geëisde bedrag) niet klopt (ik had namelijk een factuur al betaald, dit staat echter niet vermeld op de dagvaarding). Hier heeft de rechter zelfs helemaal geen aandacht aan besteed.

 

Tot slot: de rechter heeft aan de gemachtigde van de eisende partij vergoedingen toegekend van enkele honderden euro's die niet eens in de dagvaarding zijn geëist, BOVENOP de door de gemachtigde geëisde vergoeding van zo'n 150 euro.

 

Vraag is: kan ik op basis hiervan gebruik maken van het rekrest civiel? Zo ja, binnen welke termijn? Schort dit de uitvoering van het vonnis op? Kan de rechter in zo'n procedure het hele vonnis nietig verklaren?

[Edward]

Vraag is: kan ik op basis hiervan gebruik maken van het rekrest civiel? Zo ja, binnen welke termijn? Schort dit de uitvoering van het vonnis op? Kan de rechter in zo'n procedure het hele vonnis nietig verklaren?

 

Ik zal mijn vorige antwoord nog even verder verduidelijken en daarbij tevens je vragen beantwoorden.

 

Zoals uit het bovenstaande duidelijk zal zijn geworden heb je in verband met de hoogte van de vordering geen mogelijkheid meer hoger beroep in te stellen. Aan gewone rechtsmiddelen ontbreekt het je dus.

 

Eventueel bestaat er dan alleen nog de mogelijkheid om het vonnis te laten herroepen. Een vordering tot herroeping is alleen zinvol als:

• een vonnis berust op bedrog dat door de wederpartij in het geding is gepleegd;
• een vonnis berust op stukken waarvan de valsheid na het vonnis is gebleken;
• je eerst na het vonnis stukken in handen hebt gekregen die van beslissende aard zijn en die de wederpartij heeft achtergehouden.

Indien je een vordering tot herroeping wil instellen dat moet dat binnen drie maanden gebeuren nadat één van de gronden voornoemd is ontstaan en je hiermee bekend bent geworden. Een verzoek tot herroeping moet je instellen bij de Sector kanton die het vonnis heeft gewezen. Let wel op, het instellen van een vordering tot herroeping heeft geen schorsende werking voor het vonnis. Wil je voorkomen dat de wederpartij tot tenuitvoerlegging overgaat dan zul je in de dagvaarding een verzoek tot schorsing van de tenuitvoerlegging moeten opnemen.

 

In ieder geval raad ik een ieder aan om, voordat men tot een herroeping wil overgaan, eerst de stukken te laten beoordelen door een advocaat of andere procesjurist om te bezien of het instellen van een vordering tot herroeping zinvol is.

 

Tot zover de theorie, nu de praktijk c.q. jouw specifieke geval. Zoals altijd zit het venijn weer in de staart.

 

Zoals uit het bovenstaande reeds volgt is een “rechtelijke fout” geen grond om herroeping van het vonnis te vragen, althans niet meer. Voor de wijziging van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering in 2002 kende artikel 382, sub 2-6 de apert rechterlijke fout als grondslag. Omdat de gronden vermeld in het laatstgenoemde artikel ook de grondslag vormden voor cassatieberoep en vaak aanleiding gaf tot niet-ontvankelijkheid en door het verstrijken van termijnen tevens verlies van rechtsmiddelen, is er bij de wetswijziging voor gekozen om de grondslag van de apart rechterlijke fout te verwijderen. Hier pluk jij dus nu de zure vruchten van.Het antwoord is dus nee, je het geen procesrechtelijke grondslag omeen vordering tot herroeping in te stellen. Je kan het natuurlijk proberen, maar de kans is levensgroot dat de dagvaarding stuit op een niet-ontvankelijkheid.

 

Wat volgens prof. Stein rest in zo’n geval is de Staat aansprakelijk te houden op grond van artikel 162 van boek 6 Burgerlijk Wetboek.. Daarbij zul je moeten stellen dat bij de voorbereiding van de rechterlijke beslissing zulke fundamentele rechtsbeginselen zijn veronachtzaamd dat van een eerlijke en onpartijdige behandeling van de zaak niet meer kan worden gesproken, terwijl tegen die beslissing geen rechtsmiddel open staat, als gevolg waarvan jij schade leidt waarvoor jij de Staat aansprakelijk stelt”. Zie in dit verband een uitspraak van de Hoge Raad van 3 december 1971 (NJ 1972, nr, 137).

 

Gelet op jouw posts denk ik echter dat in alle gevallen de kosten niet opwegen tegen de baten.

[ronald38]

Welja, wat leven we ook in een heerlijk land.

 

Laatste kans: ik heb in reconventie nog een schadevergoeding geëist van meer dan 1.750 euro. Op basis hiervan is het ook niet mogelijk om in hoger beroep te gaan?

 

Wat gebeurt er nu als ik weiger om de kosten voor de gemachtigde te betalen?

[Edward]

Welja, wat leven we ook in een heerlijk land.

 

Laatste kans: ik heb in reconventie nog een schadevergoeding geëist van meer dan 1.750 euro. Op basis hiervan is het ook niet mogelijk om in hoger beroep te gaan?

 

Wat gebeurt er nu als ik weiger om de kosten voor de gemachtigde te betalen?

 

Had dat gelijk medegedeeld, dat had mij een muisarm gescheeld. Het maakt niet uit wie van de partijen een vordering heeft. Als jouw vordering in reconventie wel boven de drempel uitkomt dan kun je gewoon hoger beroep instellen. Beter gezegd, in laten stellen, want je zult wel bijstand van een advocaat nodig hebben. Voor het Gerechtshof geldt - gelijk aan de Rechtbank, Dector civiel - dat je je verplicht moet laten bijstaan. Los hiervan blijft het echter steeds de vraag of de kosten opwegen tegen de baten.

 

Voor wat betreft jouw vraag over het weigeren van betaling. Dit zal ik je niet adviseren. Ik neem aan dat het vonnis uitvoerbaar is en dat betekent dat de deurwaarder tot executie kan overgaan.

 

 

 

[ronald38]

Ha, kijk. Het leven is voor mij weer wat kleurrijker geworden.

 

Los hiervan blijft het echter steeds de vraag of de kosten opwegen tegen de baten.

 

Dat is waar. Maar aan de andere kant: moet ik zo'n blunder gewoon over mij heen laten komen? Ik heb er per slot van rekening niet voor gekozen om gedagvaard te worden voor dat bedrag van 1.100 euro. En ik ben evenmin bereid om een gemachtigde meer te gaan betalen dan hij heeft geëist.

 

Wellicht kan ik eerst proberen om via mijn advocaat op een buitengerechtelijke wijze een schikking te treffen met de leverancier. Dat scheelt hem ook weer kopzorgen en een hoop risico's.

 

Ik zal de mogelijkheden eens gaan bekijken, tot dusver bedankt.

[Gast Jacobien]

Ha, kijk. Het leven is voor mij weer wat kleurrijker geworden.

 

Los hiervan blijft het echter steeds de vraag of de kosten opwegen tegen de baten.

 

Dat is waar. Maar aan de andere kant: moet ik zo'n blunder gewoon over mij heen laten komen? Ik heb er per slot van rekening niet voor gekozen om gedagvaard te worden voor dat bedrag van 1.100 euro. En ik ben evenmin bereid om een gemachtigde meer te gaan betalen dan hij heeft geëist.

 

Wellicht kan ik eerst proberen om via mijn advocaat op een buitengerechtelijke wijze een schikking te treffen met de leverancier. Dat scheelt hem ook weer kopzorgen en een hoop risico's.

 

Ik zal de mogelijkheden eens gaan bekijken, tot dusver bedankt.

 

Je kan er weinig tegen ondernemen als een kantonrechter een fout maakt.

Request civiel en cassatie zijn alleen in een paar gevallen mogelijk en in principe niet als de kantorrechter een fout maakt.

Ik heb hetzelfde gehad. In een zaak heb ik mij beroepen op de Europese richtlijn Koop op afstand. De rechter zei dat de richtlijnen niet geldig waren en ik verloor.

Ik was effe vergeten te vermelden dat het al in het BW was opgenomen. Anders had ik het wel gewonnen.

Het kantongerecht gaat ook af op wat partijen inbrengen. Ze hoeft niet zelf uitgebreid onderzoek te doen. Dat is anders bij bijvoorbeeld strafrecht.

Ik heb me er ook eindeloos kwaad over gemaakt en besloten voortaan een jurist in te huren en dit soort dingen niet meer zelf af te handelen. En ook maar betaald ja. Gewoon omdat er anders een beslaglegging zou volgen.

Jacobien