• 0

Het onduidelijke nieuwe ontslagrecht

'Waar ben ik aan toe met het nieuwe ontslagrecht?' is de vraag die veel werkgevers zich de afgelopen periode hebben gesteld. De berichtgeving over dit onderwerp blijft doorgaan, vooral nu PvdA en VVD in een tijd zitten waarin ze akkoorden smeden (en deze vervolgens heroverwegen).

 

De gemiddelde ondernemer heeft natuurlijk het liefst niet te maken met het ontslaan van werknemers. Niet enkel omdat hij liever geen reden heeft om werknemers te ontslaan, maar tevens omdat hij bang is om verloren te raken in een web van juridische ontslagregels. Termen als 'ontslagverboden', 'duaal ontslagstelsel', 'kantonrechtersformule' en 'kennelijk onredelijk ontslag' dragen hun steentje bij aan de schijnbare ondoorzichtigheid van het huidige stelsel.

 

Met het nieuwe ontslagrecht moet het ontslaan van (voornamelijk langzittende) werknemers gemakkelijker worden. De hoofdlijnennotitie uit juni 2012 geeft inzicht: de twee ontslagroutes die we nu hebben worden omgevormd naar één ontslagroute, een ontslagvergoeding wordt verre van standaard en de opzegtermijn is altijd twee maanden. Gemak dient de mens, of in dit geval: de ondernemer. Het mooiste voor de ondernemer is dat er vooraf geen toestemming meer nodig is van UWV of kantonrechter, zolang de ontslagprocedure maar zorgvuldig is. De eerste zes maanden van de WW komen wel voor zijn rekening.

 

Er moet enkel nog het een en het ander uitgewerkt worden in wetsvoorstellen, maar de zogenaamde 'Kunduz-coalitie' staat achter de plannen, blijkt uit het Lente-akkoord. Geen vuiltje aan de lucht, de wetsvoorstellen worden eind 2012 verwacht.

 

Althans, dat was het plan. Niet meegenomen in die verwachtingen was de mogelijkheid dat VVD en PvdA samen een meerderheid in de Tweede Kamer zouden kunnen krijgen. In de onderhandelingen die volgen na de verkiezingen wordt besloten om de plannen aan te passen. 'Den Haag' besluit onder andere dat de opzegtermijn niet standaard twee maanden moet worden, maar beter variabel kan zijn. Ook de voorafgaande ontslagtoets door het UWV blijft bestaan. Hoe het zit met het betalen van de eerste zes maanden van de WW van de werknemer is onduidelijk.

 

Wat er nu precies op de arbeidsmarkt gaat gebeuren is onzeker, voor zowel ondernemer als werknemer. Het lijkt ook niets uit te maken in de publieke opinie: de zorgpremie is het onderwerp dat een grote schaduw werpt over de rest van het regeerakkoord.

 

Die zorgpremie zorgt op 12 november dan ook voor een aanpassing van het regeerakkoord. Een aanpassing van de zorgpremie en van de inkomstenbelastingtarieven. Mooie bijkomstigheid is dat er ergens 250 miljoen euro overblijft om de maatregelen op het gebied van ontslag en WW te verzachten. Wat er precies verzacht wordt is onduidelijk.

 

Dat is het woord dat centraal staat in deze column: onduidelijk. Onduidelijk wanneer het nieuwe ontslagrecht komt, onduidelijk wat in de wetsvoorstellen zal staan, onduidelijk of er nog een aanpassing komt, onduidelijk of het in dat geval bij die ene aanpassing blijft en onduidelijk welke gevolgen het voor werkgevers en werknemers heeft.

 

Zelfs als de wetsvoorstellen zijn gemaakt én door de Tweede Kamer zijn aangenomen, is de strijd nog niet beslecht. Veel ondernemers zullen zich het debakel met de 'nieuwe personenvennootschappen' herinneren, waarvan het wetsvoorstel jarenlang geblokkeerd werd in de Eerste Kamer waarna het werd ingetrokken.

 

Gaat dat ook gebeuren met het nieuwe ontslagrecht? In de Tweede Kamer zouden ze zeggen: 'Mevrouw de voorzitter, dat is momenteel nog onduidelijk'.

Link naar reactie

Aanbevolen berichten

  • 0

Ja, veel onduidelijkheid. Omdat wetsvoorstellen in deze tijd nog sneller komen en gaan dan de afwisseling van de seizoenen, is het misschien wel het beste om hierop maar niet te anticiperen, zolang ze niet door beide kamers zijn aangenomen. Het wetsvoorstel rond de personenvennootschappen is een goed voorbeeld. Niets is zo veranderlijk als de politiek. Niet vergeten moet worden dat het kabinet de eerst komende jaren geen meerderheid heeft in de EK en het dus lang niet zeker is dat controversiele wetsvoorstellen door beide kamers worden aangenomen.

 

Dat gezegd hebbende. Voor zover ik weet is de betaling van de WW door werkgevers gedurende de eerste 6 maanden van de baan. De versobering van de WW wordt aangepast door de maximale periode waarin je 70% van het laatstverdiende salaris ontvangt te verlengen van 1 naar 1,5 jaar. Althans, dat is wat ik er van begrepen heb.

Link naar reactie
  • 0

Als ik het goed begrijp verandert er niet heel veel, en is dat dan nog onzeker, terwijl de commotie voornamelijk politiek is. Het zou handig zijn als er niet zoveel onduidelijkheid werd geschapen, en als inhoudelijk punt, als de regels lekker simpel worden.

Ik denk niet dat de nu voorliggende wijzigingen iets gaan doen voor de werkgelegenheid of voor de economie, en dat is wel een gemiste kans.

Link naar reactie
  • 0

Er gaat volgens de plannen toch wel veel veranderen, met als hoofddoel de arbeidsmarkt flexibeler te maken. Om dat voor elkaar te krijgen worden een aantal maatregelen genomen die neerkomen op de vaste contracten ('onbepaalde tijd') minder vast te maken en de tijdelijke contracten minder tijdelijk.

 

Dat zijn natuurlijk maatregelen waar je voor of tegen kunt zijn, maar het probleem is dat niemand meer weet waar hij voor of tegen is, aangezien de plannen voor het nieuwe ontslagrecht steeds weer veranderen.

 

Momenteel zijn er weer nieuwe plannen die moeten worden uitgewerkt, die dan in een wetsvoorstel moeten worden verwerkt dat daarna ook nog moet worden aangenomen. Voor hetzelfde geld veranderen ze nog drie keer in de tussentijd door economische of politieke ontwikkelingen. Ondertussen zitten veel werkgevers en werknemers met de onzekerheid over die ontwikkelingen.

Link naar reactie
  • 0

Voor zover ik kan overzien en beoordelen, is er nog geen nieuw ontslagrecht, alleen een voornemen dat nog door de Tweede en Eerste Kamer moet. Wat er voor die tijd nog allemaal aan 'geboetseerd' moet worden, is mij onduidelijk en is er wat mij betreft ook te weinig informatie om - al dan niet door middel van een column - op een nieuw ontslagrecht te anticiperen.

 

Succès en groet,

 

Hans

Succes & Groet, 

Hans (J.H.) van den Bergh MSc BEc

HL-Deelnemer en -Moderator I Social Designer I Consultant Communicatie -, Innovatie - en Marketing-Strategie I Ontwerpend Onderzoeker Gediplomeerd Specialist Arbeidsrecht  Bedrijfsidee? Toets het gratis: HIERMEE!

Link naar reactie
  • 0

Hans, dat klopt inderdaad. Er is slechts een sterk voornemen om het ontslagrecht te hervormen en zoals ik het nu zie, gaat dat uiteindelijk ook daadwerkelijk gebeuren.

 

Jij geeft aan dat het onduidelijk is wat er precies gaat veranderen en dat er daarom niet met een column op geanticipeerd kan worden. Het anticiperen op een nieuw ontslagrecht was dan ook niet mijn bedoeling met deze column (ondanks dat er wel genoeg grond is om een eerste oordeel op te vellen).

 

De column is geschreven omdat er steeds veranderingen plaatsvinden in de plannen, waardoor veel ondernemers en werknemers geen idee hebben waar ze aan toe zijn over een jaar. Succesvol ondernemen heeft voor een groot gedeelte te maken met vooruitzien en daarop anticiperen. Als dat niet mogelijk is door steeds veranderende plannen, levert dat een aanzienlijk probleem op voor ondernemers met werknemers.

Link naar reactie
  • 0
Jij geeft aan dat het onduidelijk is wat er precies gaat veranderen en dat er daarom niet met een column op geanticipeerd kan worden. Het anticiperen op een nieuw ontslagrecht was dan ook niet mijn bedoeling met deze column (ondanks dat er wel genoeg grond is om een eerste oordeel op te vellen).

 

De column is geschreven omdat er steeds veranderingen plaatsvinden in de plannen, waardoor veel ondernemers en werknemers geen idee hebben waar ze aan toe zijn over een jaar. Succesvol ondernemen heeft voor een groot gedeelte te maken met vooruitzien en daarop anticiperen. Als dat niet mogelijk is door steeds veranderende plannen, levert dat een aanzienlijk probleem op voor ondernemers met werknemers.

 

Zal wel aan mij liggen, maar mijn interpretatie van 'anticiperen' is 'vooraf rekening houden met wat al dan niet zou kunnen gebeuren', volgens mij is dat precies wat jij zowel met je column als met bovenstaande reactie beoogt: anticiperen op wat mogelijk plaats zou kunnen vinden. Ik vind het daarvoor te vroeg, aangezien het hele proces nog doorlopen moet worden en dat er nog behoorlijk wat 'geplust' en 'gemind' gaat worden .

 

Succès en groet,

 

Hans

Succes & Groet, 

Hans (J.H.) van den Bergh MSc BEc

HL-Deelnemer en -Moderator I Social Designer I Consultant Communicatie -, Innovatie - en Marketing-Strategie I Ontwerpend Onderzoeker Gediplomeerd Specialist Arbeidsrecht  Bedrijfsidee? Toets het gratis: HIERMEE!

Link naar reactie
  • 0

Toch alvast even doorbomen. Een van de punten (punt 4):

 

Werkgever worden verplicht om de eerste zes maanden van de WW van de werknemer te betalen. Daarmee hopen de politieke partijen werkgevers te stimuleren om de werknemers bij ontslag snel aan ander werk te helpen.

 

Als politieke partijen beweren dat zij banen scheppen, dan bedoelen ze dat op dit soort afschuivende manieren. De werk gevende ondernemer kan hiervoor opdraaien.

 

Dit noem ik de werkgevers afhankelijke verzorging.

 

Werk geven zou juist beloond moeten worden, dan komen er meer banen.

 

Link naar reactie
  • 0

Ik kan me niet voorstellen dat dit er komen gaat, maar ik vrees er wel voor.

 

"Sorry Harry, dank voor je 35-jarige inzet voor ons. Nu is het helaas exit voor jou. Maar vergeet niet, jouw vertrek doet ons ook pijn. Wij moeten maarliefst 6 maanden WW betalen voor jou en om verder gezever voor te zijn, krijg je van ons ook vast de maximale 75K ontslagvergoeding mee. Dat kost ons meer dan een ton!

 

Wat zeg je? Je bent 55 jaar oud en met jouw leeftijd vindt je geen baan meer? Wat Harry? Die 6 maanden WW en 75K gaan maar 2 jaar mee? Sorry Harry, volgens ons rij jij nu een tunnel in. De v..e..r.b..i..n.d..i.n...g... v.a...l..t....w..e.g...."

 

Ik ga er geen politiek van maken want dat is mijn kracht niet. Maar ik zie wel waar het pijn gaat doen.

DenariusAdvies: Tax | M&A | Legal

Link naar reactie
  • 0
Voor contracten voor onbepaalde tijd komt één nieuwe wettelijk vastgelegde ontslagprocedure, in een civielrechtelijk repressief stelsel.

 

Bij de berekening van de ontslagvergoeding wordt op dit moment rekening gehouden met het salaris, dienstverband, gemis aan pensioenopbouw, reden van ontslag en de leeftijd van de ex-werknemer. Via de kantonrechtersformule (of ABC-formule) krijgt de werknemer een goede indicatie welke ontslagvergoeding hij tegemoet kan zien bij een gedwongen ontslag. De overheid kiest er voor om zich hiermee te gaan bemoeien via de introductie van een regeling waarbij de nieuwe norm voor de ontslagvergoeding aanzienlijk lager is dan wanneer de zaak voor de kantonrechter zou worden gebracht. De overheid noemt het een "civielrechtelijk repressief stelsel", simpel gezegd wil de overheid zoveel als mogelijk voorkomen dat ontslagzaken voor de civiele rechtbank worden gebracht.

 

Jurisprudentie zal t.z.t. meer duidelijkheid moeten bieden over de rechtspositie van een ontslagen werknemer en de praktische invulling van de overheidsnorm voor ontslagvergoeding.

Link naar reactie
  • 0

"Harry, we weten niet wat we zonder jou zouden moeten beginnen... Maar we gaan het toch proberen."

 

Er zijn medewerkers voor wie ik dansend en zingend zes maanden WW zou hebben ophoest om ze weg te krijgen, waar dat voorheen onmogelijk of onbetaalbaar was. En bij sommigen zou ik zelfs glimlachend die 75K erbij hebben gedaan met een strik erom. Niets persoonlijks overigens, maar omdat daarmee het bedrijf en de overige medewerkers een grote dienst zou zijn bewezen.

 

Aan de andere kant heb ik ook mensen ontslagen zien worden die wat mij betreft hun baan meer dan verdienden. Het is niet eerlijk verdeeld in de wereld.

 

Die zes maanden stellen op het geheel niet zoveel voor, dus ik kan me niet voorstellen dat werkgevers hun best gaan doen om ander werk te vinden. De versoepeling van de ontslagmogelijkheden maakt het meer dan goed. Pas over een jaar of tien, als het positieve effect is gewend, komt die aandacht voor de kosten er. Maar dan nog: hoeveel kost het een bedrijf om iemand binnen zes maanden aan een baan te helpen? Als je plust en mint met kosten en slagingskansen van outplacement trajecten is het maar de vraag of je een positieve business case krijgt voor een investering in outplacement.

 

Of ik het nu een goede zaak vind, die veranderingen, laat ik ook maar in het midden. Ik doe ook niet zo aan politiek.

Met vriendelijke groet, Ron van der Kolk MSc MBA

 

Ik werk via Inflection als interimmanager voor de publieke sector aan betere

dienstverlening, bedrijfsvoering & informatievoorziening door de overheid. 

Link naar reactie
  • 0

Aan de andere kant heb ik ook mensen ontslagen zien worden die wat mij betreft hun baan meer dan verdienden.

Ik zou niet anders verwachten. Ontslag is meestal een onvermogen om de persoon in dienst te houden, meestal financieel, ook al zou men heel graag met “hem” doorgaan. Dus een financiële aderlating (zeker voor MKB) is een nekslag.

 

Ten tweede, we moeten eens beseffen dat een baan accepteren, op voorwaarden van een (loon) vergoeding, ook inhoud dat je die baan kunt verliezen. Het is geen garantie voor werk. Net zo goed dat een werk gevende ondernemer veel (meer) risico loopt, moeten we (politieke gemeenschap) ook accepteren dat werk nemen het risico inhoud van werk verliezen.

 

Ten derde daarbij is er al een verzekering ingesteld (WW premie). Volgens mij dekt dit al ruim de huidige WW uitkeringen en is een extra doorbetalen als een soort "eigen risico" niet nodig.

 

Link naar reactie
  • 3

Ten tweede, we moeten eens beseffen dat een baan accepteren, op voorwaarden van een (loon) vergoeding, ook inhoud dat je die baan kunt verliezen. Het is geen garantie voor werk. Net zo goed dat een werk gevende ondernemer veel (meer) risico loopt, moeten we (politieke gemeenschap) ook accepteren dat werk nemen het risico inhoud van werk verliezen.

 

Maar als het daar om gaat hoeven we niets te veranderen. Het risico van werk verliezen loop je altijd, wij hebben in Nederland een ontzettend flexibel ontslagsysteem en heel sterke jurisprudentie. Dat dit niet zo zou zijn is puur een broodje aap. Als een werkgever van een werknemer af wil/af moet dan kan dat relatief eenvoudig en goedkoop. Het enige probleem is dat dit heel onbkend is en dat werkgevers gek gemaakt worden met angstbeelden van tonnen ontslagvergoeding.

En als er een andere reden is dan een bedrijfseconomische om een arbeidsovereenkomst te beëindigen dan kost dat wat geld. Maar dat is ook logisch. Wij kennen niet het Amerikaanse at will-systeem waarin als de will eindigt de werknemer ontslagen wordt (en misschien wel van rechtswege is). Bij ons zul je dan aan de rechter moeten vragen om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Die gaat dan wegen: waar ligt de oorzaak van dit ontslag. En tja, als de werkgever het levensonderhoud en de beroepseer van een werknemer wil ontnemen omdat deze een keer gevloekt heeft of omdat rood haar opeens de klanten zou schofferen of omdat de werknemer weggepest wordt en hij verzuimd heeft om daar iets aan te doen anders dan de zondebok ontslaan (dat noemen we met een mooi woord willekeur), dan kost het een paar centen. Maar negen van de tien keer wegen die kosten niet op tegen het verliezen van je aanstelling.

 

In Nederland zijn wij al lang bekend met het risico van het verliezen van je baan. Het enige wat nu gebeurt is dat risico nog groter maken, er wordt nog minder gedaan aan het vinden van een nieuwe werkplek en uiteindelijk krijgt enkel de voedselbank het drukker. Als we dan iets nieuws gaan doen, kijk dan eens goed om je heen. Denemarken wordt (terecht) vaak genoemd, maar als je maar een stukje van de weegschaal gebruikt, het flexibel ontslaan, en het begeleiden van werk naar werk vergeet slaat de balans heel fout door. Daar zijn wij mee bezig, met zijn allen.

 

Ten derde daarbij is er al een verzekering ingesteld (WW premie). Volgens mij dekt dit al ruim de huidige WW uitkeringen en is een extra doorbetalen als een soort "eigen risico" niet nodig.

 

Dan hebben we het natuurlijk of een prachtig staaltje machtsspel wat gespeeld is. WW was van werkgevers en werknemers samen, zij vulden de WW-kas. Werknemers hoefden een paar jaar terug opeens geen premie meer te betalen omdat de baten goter waren dan de lasten (dat waren nog eens tijden...). Natuurlijk makkelijk verkopen, geen WW-premiedruk meer in de Wig dus een hoger netto loon. Maar daardoor hebben werknemers hun legitimatie op zeggenschap over de WW (deels) verloren, het adagium is immers: wie betaalt bepaalt. En werkgevers zijn veel meer in voor alles wat leidt tot een lagere lastendruk.

 

Gevolg: de ww wordt uitgekleed in duur (van max. 60 maanden naar max. 38 maanden nu en naar de facto max. 12 maanden in de toekomst) en werknemers hebben niets meer te zeggen over deze verzekering want hoeven geen premie te betalen. En een beleid van baanbehoud (leiden van werk naar werk) komt niet van de grond wat kost te veel. Gevolg is dat er steeds meer mensen aan de onderkant geraken en als wij als samenleving maar hard genoeg trappen blijven ze wel rustig - dat gebeurt vanzelf als je in de hoek zit waar de klappen vallen.

 

Mensen laten zwemmen leidt maar tot één resultaat: het merendeel verdrinkt. Mensen laten werken leidt tot vele dingen, masr de belangrijkste is toch wel sociale welvaart voor de hele samenleving en daar profiteert iedereen van - ook mensen die 52% inkomstenbelasting betalen.

Financieel en fiscaal adviseur, ook op het vlak van werkgeverszaken en uitzendvraagstukken.

Deskundig en betrokken - cijfers moeten kloppen maar het draait altijd om de mens die de onderneming maakt.

 

http://www.dennisvandijk.com | info@dennisvandijk.com

Link naar reactie
  • 0

Natuurlijk is het sneu, vooral voor de 45 + medewerker die ontslag krijgt en die in de nieuwe plannen eerder, of aan het werk moet, of in de bijstand komt. Ik vraag me wel sterk af waarom een langere ww en/of een hogere ontslagvergoeding beter voor de samenleving zou zijn? Het geeft wat extra adem voor de werkeloze en het lijkt wat socialer, met name voor de oudere kansarme werknemer. Maar wat geeft het meer dan wat extra tijd? En hoe langer werkeloos hoe kleiner de kansen op de arbeidsmarkt.

 

Vooral aan het kansarme moet wat gedaan worden. Scholing en ontwikkeling zijn volgens mij toverwoorden. Daar ligt een taak voor de werkgever maar zeker ook voor de werknemer zelf.

 

En lukt het niet meteen om aan het werk te komen dan krijgt de werkzoekende in de plannen niet een percentage van het maximaal dagloon maar een uitkering op basis van laatst verdiend loon. Mits goed uitgewerkt zie ik meer voor- dan nadelen.

Link naar reactie
  • 0

En lukt het niet meteen om aan het werk te komen dan krijgt de werkzoekende in de plannen niet een percentage van het maximaal dagloon maar een uitkering op basis van laatst verdiend loon. Mits goed uitgewerkt zie ik meer voor- dan nadelen.

 

Kun je mij eens een link geven waar dat te vinden is, het afstappen van het maximaal dagloon en overstappen op het laatst verdiende loon? Dat is mij namelijk volledig ontgaan. Ik ben ook benieuwd naar de gevolgen voor de premie-afdracht, gaat dat dan ook over het gehele inkomen plaatsvinden? Dat kan nogal ingrijpende gevolgen hebben voor de werkgeverslasten bij topinkomens...

 

Maar even voor het beeld, van zo'n ingreep wordt enkel een bepaalde groep wijzer. Het maximum dagloon ligt op € 193,00 inclusief vakantiegeld. Dat is bruto € 50.203,00 per jaar. Het modaal inkomen in 2013 wordt door de regering geschat op € 33.500,00 per jaar. Dit zou dus enkel een voordeel zijn voor mensen die ruim bovenmodaal verdienen, dat zijn dus niet de veroleegster, leerkracht of politieagent. En laat dat nou juist de groep zijn waar onze economie op drijft.

Financieel en fiscaal adviseur, ook op het vlak van werkgeverszaken en uitzendvraagstukken.

Deskundig en betrokken - cijfers moeten kloppen maar het draait altijd om de mens die de onderneming maakt.

 

http://www.dennisvandijk.com | info@dennisvandijk.com

Link naar reactie
  • 0

Scholing en ontwikkeling zijn volgens mij toverwoorden. Daar ligt een taak voor de werkgever maar zeker ook voor de werknemer zelf.

 

Welke werkgever zit er te wachten op een omgeschoolde 45-plusser zonder werkervaring in zijn nieuwe beroep? En als we ons allemaal laten om- en bijscholen gaat daarmee misschien wel het gemiddelde niveau van de beroepsbevolking omhoog, maar neemt het aantal banen niet persé toe.

Link naar reactie
  • 0
De duur van de WW-uitkering wordt maximaal 24 maanden: 12 maanden gerelateerd aan het laatstverdiende loon en 12 maanden gerelateerd aan het wettelijk minimumloon. In de eerste tien jaar bouwen werknemers per gewerkt jaar één maand WW-recht op, daarna een halve maand per gewerkt jaar. Bestaande rechten voor wat betreft de opgebouwde jaren worden binnen het maximum van de nieuwe systematiek gerespecteerd.

bron

 

Dacht inderdaad dat dit voor een grotere groep een voordeel zou zijn. Maar, nogmaals, het gaat erom dat de werkende van waarde blijft voor de arbeidsmarkt en snel van werk naar werk gaat. Daarnaast hebben we te maken met een begrotingstekort en moeten regelingen worden versoberd. Er komen door de vergrijzing weer heel veel banen en ook daarom moet de overgang van werk naar werk soepeler gaan lopen met (om)scholing in de hoofdrol.

 

 

 

Link naar reactie
  • 0

Welke werkgever zit er te wachten op een omgeschoolde 45-plusser zonder werkervaring in zijn nieuwe beroep? En als we ons allemaal laten om- en bijscholen gaat daarmee misschien wel het gemiddelde niveau van de beroepsbevolking omhoog, maar neemt het aantal banen niet persé toe.

 

Hij zal wel moeten als er niets anders te krijgen is. Er zal misschien in eerste instantie ook een financiele prikkel voor de werkgever moeten komen. Dus een lager salaris dat in overeenstemming is met de ervaring in het betreffende beroep of een vorm van subsidie. Alles beter dan een economie die niet kan groeien wegens gebrek aan arbeidskrachten en een (ouderen)zorg die onvoldoende blijft door onderbezetting.

 

Link naar reactie
  • 0
De duur van de WW-uitkering wordt maximaal 24 maanden: 12 maanden gerelateerd aan het laatstverdiende loon en 12 maanden gerelateerd aan het wettelijk minimumloon.

 

Ah, ik snap de verwarring. Hoewel het er niet staat denk ik niet dat we op dat vlak veel verandering hoeven te verwachten. De huidige WW is namelijk ook loongerelateerd, met dien verstande dat er afgetopt wordt naar het maximum dagloon. Dit zal in het nieuwe systeem vermoedelijk niet veranderen, je krijgt maximaal 75%/70% van het maximum dagloon. Hier is de premie namelijk ook op afgestemd.

 

Maar, nogmaals, het gaat erom dat de werkende van waarde blijft voor de arbeidsmarkt en snel van werk naar werk gaat.

 

Ik kan het niet meer eens met je zijn. Ik vraag mij alleen ernstig af of je dit doel realiseert als je gewoon de kraan dicht draait. Ik heb het eerder geschreven: als je mensen laat zwemmen dan weet je zeker dat er mensen zullen vedrinken - tenzij je fatsoenlijk reddingsmateriaal hebt. Ik ben ervan overtuigd dat het niet gaat werken mensen gewoon in de bijstand te laten vertoeven. Dit maakt mensen murw en inactief en dat is desastreus voor de economie.

 

Even terug naar het Deense model: makkelijk ontslagen worden maar door de samenleving begeleid worden van werk naar werk. De regering die actief bezig is om werkgelegenheid te creëren en mensen daar te plaatsen. Dat is heel wat anders dat het systeem van het UWV dat wij hier hebben. Wij geven miljarden uit om mensen aan het werk te krijgen en het komt maar niet van de grond. Dan kun je natuurlijk door gaan met wat je altijd gedaan hebt, alleen bezuinig je op de kostenpost verzekeringsuitkeringen, of je gaat nadenken hoe het wel gerealiseerd kan worden. En wat doen wij: we knijpen de uitkeringen uit, graven ons in en wachten af in de wetenschap dat de storm wel over gaat.

 

Daarnaast hebben we te maken met een begrotingstekort en moeten regelingen worden versoberd.

 

Kijk, zie mijn eerdere opmerkingen over gespeeld machtsspel. De WW was geld van werkgevers en werknemers, en wordt nu toegeëigend door de overheid. Ik ben ervan overtuigd dat minder economische bestedingsruimte er toe leidt dat het begrotingstekort alleen maar groter gaat worden. Het is de slang die zichzelf in de staart bijt.

 

Er komen door de vergrijzing weer heel veel banen en ook daarom moet de overgang van werk naar werk soepeler gaan lopen met (om)scholing in de hoofdrol.

 

Ja, maar waarom niet wachten tot dat moment komt en nu in tijden van crisis en een daling van de particulieren bestedingen een impuls geven om nog minder uit te geven. Dat de vergrijzing komt staat vast. Maar het idee is dat mensen het wel makkelijk vinden om in de WW te zitten. Ik ken eigenlijk niemand die graag in de WW zit, het is bittere noodzaak voor deze mensen. Ze komen gewoon niet aan de gang. En dat dat over vijf of tien jaar wel gebeurt, daar heb je nu natuurlijk helemaal niets aan.

Financieel en fiscaal adviseur, ook op het vlak van werkgeverszaken en uitzendvraagstukken.

Deskundig en betrokken - cijfers moeten kloppen maar het draait altijd om de mens die de onderneming maakt.

 

http://www.dennisvandijk.com | info@dennisvandijk.com

Link naar reactie
  • 0

Ik had gehoopt dat je met "nieuw ontslagrecht" werknemers die helemaal niets bijdragen tot het bedrijf, zonder veel plichtplegingen zou kunnen ontslaan.

En ik ben dan altijd benieuwd hoe zo'n situatie is ontstaan. Want het begon allemaal met een werknemer die na 2 maanden proeftijd werd aangenomen omdat het management verwachtte dat deze een positieve bijdrage zou gaan leveren. Wat vervolgens niet gebeurde (foute inschatting? onvoldoende begeleiding?) of na verloop van tijd verslofte (onvoldoende waardering? onvoldoende uitdaging? onvoldoende bijsturing? onvoldoende communicatie?). In mijn optiek wordt het "omslagpunt" te weinig herkend of te lang genegeerd.

Link naar reactie
  • 0

Ik had gehoopt dat je met "nieuw ontslagrecht" werknemers die helemaal niets bijdragen tot het bedrijf, zonder veel plichtplegingen zou kunnen ontslaan.

En ik ben dan altijd benieuwd hoe zo'n situatie is ontstaan. Want het begon allemaal met een werknemer die na 2 maanden proeftijd werd aangenomen omdat het management verwachtte dat deze een positieve bijdrage zou gaan leveren. Wat vervolgens niet gebeurde (foute inschatting? onvoldoende begeleiding?) of na verloop van tijd verslofte (onvoldoende waardering? onvoldoende uitdaging? onvoldoende bijsturing? onvoldoende communicatie?). In mijn optiek wordt het "omslagpunt" te weinig herkend of te lang genegeerd.

 

En mochten bedrijfseconomische omstandigheden er toe leiden dat deze werknemer niets bijdraagt / bij kan dragen dan heb je de toetemming van het werkbedrijf om de overeenkomst met deze werknemer te mogen beëindigen heel vlot in huis - zonder bijkomende kosten als ontslagvergoedingen. Hoe zou je dat anders geregeld willen zien?

Financieel en fiscaal adviseur, ook op het vlak van werkgeverszaken en uitzendvraagstukken.

Deskundig en betrokken - cijfers moeten kloppen maar het draait altijd om de mens die de onderneming maakt.

 

http://www.dennisvandijk.com | info@dennisvandijk.com

Link naar reactie
  • 0

Dat blijf ik raar vinden. Ik had gehoopt dat je met "nieuw ontslagrecht" werknemers die helemaal niets bijdragen tot het bedrijf, zonder veel plichtplegingen zou kunnen ontslaan.

 

Dat is een veel voorkomend misverstand. Dat het nu moeilijk is, om werknemers die niet goed presteren te ontslaan. Gewoon een kwestie van een aantal gesprekken aangaan met de desbetreffende werknemer en een goed dossier aanleggen. Het grootste bezwaar in de huidige systematiek is natuurlijk de ontslagvergoeding die bij langzittende werknemers fors kan oplopen.

 

De nieuwe regering wil nu dat een ontslagaanvraag voortaan altijd verloopt via het UWV. UWV moet binnen korte tijd beslissen en als de werkgever en/of werknemer het er niet mee eens is, kan alsnog de gang naar de kantonrechter gemaakt worden. Ontslagvergoeding maximaal €75k.

Link naar reactie
  • 0

 

 

Ik had gehoopt dat je met "nieuw ontslagrecht" werknemers die helemaal niets bijdragen tot het bedrijf, zonder veel plichtplegingen zou kunnen ontslaan.

En ik ben dan altijd benieuwd hoe zo'n situatie is ontstaan. Want het begon allemaal met een werknemer die na 2 maanden proeftijd werd aangenomen omdat het management verwachtte dat deze een positieve bijdrage zou gaan leveren. Wat vervolgens niet gebeurde (foute inschatting? onvoldoende begeleiding?) of na verloop van tijd verslofte (onvoldoende waardering? onvoldoende uitdaging? onvoldoende bijsturing? onvoldoende communicatie?). In mijn optiek wordt het "omslagpunt" te weinig herkend of te lang genegeerd.

 

De vragen die je stelt zijn gerelateerd aan een "falende" werkgever en gericht op bij het in dienst treden van iemand. Althans zo komt het over. Heb een keer de volgende casus meegemaakt toen ik teamleider was:

 

Na een overname kon meneer mee naar een andere vestiging die verder rijden was. Hiervoor was financiële compensatie voorgesteld die over een periode van 4 jaar afgebouwd werd. Hier is meneer mee akkoord gegaan. Letterlijk de maand dat deze compensatie stopte begon het gezeur over zogenaamde rugklachten (terwijl meneer privé in een paar verhuizingen heeft meegeholpen nadat deze klachten zijn begonnen, actief aan het sporten was etc). Dus ARBO dienst erbij om zijn gehele werkomgeving te herinrichten maar de "klachten" stopte niet.

 

Vervolgens werd meneer lid van de vakbond en maakte dankbaar gebruik van de x aantal uren die iemand daar per periode aan mag spenderen ook tot de laatste seconde te spenderen, kent uiteraard alle regeltjes beter dan wie dan ook en zal ook niet schromen om deze te mis gebruiken.

 

Spendeerde ongeveer een uur of 4 per dag om te kletsen met collega's waardoor niet alleen hijzelf niet productief was maar ook zijn directe collega's van het werk af hield.

 

Het heeft ons toendertijd een vermogen gekost om deze persoon af te kopen, zijn pensioengat te dichten om voor elkaar te krijgen dat deze persoon vertrok.

 

Dat was, net als Christine, ook mijn verwachting dat het makkelijker zou worden om van dergelijke mensen af te komen. Het type die er een sport van gemaakt hebben om je tot last te zijn zonder dat je er echt iets tegen kunt doen.

 

(PS: Bovenstaand is een hele korte versie met lang niet alles wat er gebeurd is, enkel wat voorbeelden uit een totaalplaatje. De totale casu ben ik bijna 3 jaar (!!) mee bezig geweest.)

Bezig met ontwikkeling incasso 2.0. Lanceerdatum: Medio Q1 2014!

Link naar reactie
  • 0

Ik had gehoopt dat je met "nieuw ontslagrecht" werknemers die helemaal niets bijdragen tot het bedrijf, zonder veel plichtplegingen zou kunnen ontslaan.

En ik ben dan altijd benieuwd hoe zo'n situatie is ontstaan. Want het begon allemaal met een werknemer die na 2 maanden proeftijd werd aangenomen omdat het management verwachtte dat deze een positieve bijdrage zou gaan leveren. Wat vervolgens niet gebeurde (foute inschatting? onvoldoende begeleiding?) of na verloop van tijd verslofte (onvoldoende waardering? onvoldoende uitdaging? onvoldoende bijsturing? onvoldoende communicatie?). In mijn optiek wordt het "omslagpunt" te weinig herkend of te lang genegeerd.

 

De vragen die je stelt zijn gerelateerd aan een "falende" werkgever en gericht op bij het in dienst treden van iemand. Althans zo komt het over. Heb een keer de volgende casus meegemaakt toen ik teamleider was:

 

Na een overname kon meneer mee naar een andere vestiging die verder rijden was. Hiervoor was financiële compensatie voorgesteld die over een periode van 4 jaar afgebouwd werd. Hier is meneer mee akkoord gegaan. Letterlijk de maand dat deze compensatie stopte begon het gezeur over zogenaamde rugklachten (terwijl meneer privé in een paar verhuizingen heeft meegeholpen nadat deze klachten zijn begonnen, actief aan het sporten was etc). Dus ARBO dienst erbij om zijn gehele werkomgeving te herinrichten maar de "klachten" stopte niet.

 

Vervolgens werd meneer lid van de vakbond en maakte dankbaar gebruik van de x aantal uren die iemand daar per periode aan mag spenderen ook tot de laatste seconde te spenderen, kent uiteraard alle regeltjes beter dan wie dan ook en zal ook niet schromen om deze te mis gebruiken.

 

Spendeerde ongeveer een uur of 4 per dag om te kletsen met collega's waardoor niet alleen hijzelf niet productief was maar ook zijn directe collega's van het werk af hield.

 

Het heeft ons toendertijd een vermogen gekost om deze persoon af te kopen, zijn pensioengat te dichten om voor elkaar te krijgen dat deze persoon vertrok.

 

Dat was, net als Christine, ook mijn verwachting dat het makkelijker zou worden om van dergelijke mensen af te komen. Het type die er een sport van gemaakt hebben om je tot last te zijn zonder dat je er echt iets tegen kunt doen.

 

(PS: Bovenstaand is een hele korte versie met lang niet alles wat er gebeurd is, enkel wat voorbeelden uit een totaalplaatje. De totale casu ben ik bijna 3 jaar (!!) mee bezig geweest.)

 

Het is altijd jammer dat de uitzonderingen, de horrorverhalen, de overhand nemen als het gaat over werknemerschap en ontslagrecht, ik wil dit voorval zeker niet bagatelliseren, integendeel, maar het is een exces. Het overgrote merendeel van de Nederlandse werkgevers heeft een normale verhouding met de werknemers. Dat zijn werknemers die blij zijn met hun baan en daar uitdaging in vinden en plezier uit halen.

 

Wat je je als werkgever moet afvragen is als een werknemer meer tijd en enetgie steekt in de boel verstieren en proberen een zo hoog mogelijke afkoopsom te krijgen in plaats van plezier te halen uit zijn werk en hierin op zoek te aan naar nieuwe uitdagingen dan is er iets mis bij de werknemer maar ook bij de werkgever - het is teamwerk waar beide spelers een essentiële rol in spelen. Het kan im mijn optiek niet zo zijn dat omdat de werkgever zijn verantwoordelijkheid niet oppakt de werknemer zo maar op straat kan komen te staan.

Financieel en fiscaal adviseur, ook op het vlak van werkgeverszaken en uitzendvraagstukken.

Deskundig en betrokken - cijfers moeten kloppen maar het draait altijd om de mens die de onderneming maakt.

 

http://www.dennisvandijk.com | info@dennisvandijk.com

Link naar reactie
  • 1

Ik wil dit geval ook niet bagatelliseren, ik overdrijf wellicht, ken de hele casus niet, maar toch ...

 

 

Vervolgens werd meneer lid van de vakbond ...

Niets mis mee toch? Of vind jij van wel?

 

 

... en maakte dankbaar gebruik van de x aantal uren die iemand daar per periode aan mag spenderen ook tot de laatste seconde te spenderen ...

Die x aantal uren zijn toch in overleg vastgesteld, wat is er mis mee als die ook daadwerkelijk gebruikt worden?

 

 

... kent uiteraard alle regeltjes beter dan wie dan ook en zal ook niet schromen om deze te mis gebruiken.

Prima toch dat hij alle regeltjes kent? Als hij ze niet had gekend had je geklaagd dat zijn inzet voor de vakbond ook maar half werk was?

 

 

Spendeerde ongeveer een uur of 4 per dag om te kletsen met collega's ...

Heb je dat zitten timen? Waarom heb je na 1 uur niet ingegrepen?

 

Dit laatste is dus precies zo'n voorbeeld van wat ik bedoel met het herkennen van het "omslagpunt".

Link naar reactie
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
Hide Sidebar
  • Wil je onze Nieuwsflits ontvangen?
    Deze verzenden we elk kwartaal.

  • Wie is er online?
    7 leden, 248 Gasten

  • Breng jouw businessplan naar een higher level!

    Op dit forum worden alle onderwerpen m.b.t. ondernemerschap besproken.

    • Stel jouw ondernemersvragen
    • Antwoorden/oplossingen van collega ondernemers
    • > 75.000 geregistreerde leden
    • > 100.000 bezoekers per maand
    • 24/7 bereikbaar / binnen < 6 uur antwoord
    •  Altijd gratis

  • Ook interessant:

    Ook interessant:

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.