Zware tijden, durven mensen nog hun baan op te zeggen?

[SPer]

Hallo allemaal,

 

Ik wil toch iets in de groep gooien. Ik ben al een paar jaar bezig met een full time onderneming (financiele dienstverlening) naast mijn full time baan en dat begint een beetje zwaar te worden. Werkweken van 70-80 uur en in vakanties werken zijn normaal. Alleen al het bijhouden van vaktechniek kost al 15-25 uur/wk en daarnaast ben je nog bezig met nieuwe opdrachtgevers werven en bestaande opdrachtgevers te bedienen.

Vooral dat eerste gaat moeizaam. Klanten zoeken op Twitter en advertenties op marktplaats leveren ontzettend weinig rendement op. Klussensites zoals hoofdkraan, freelance etc zijn toch best wel duur. Ik denk dat ik nu het roer radicaal moet omgooien en volledig moet concentreren op mijn business en extra business bij ontwikkelen.

Hoe staan jullie er tegen over? Durven jullie nog in crisis tijd om je baan op te zeggen om volledig te concentreren op een 'onzekere' business?

[Stoffenwinkel]

Over 20 jaar kom je om van de stress vanwege al het personeel dat je moet aansturen en alle beslissingen die er te maken zijn! ;D

 

Zekerheden bestaan niet in het leven, doe dat waar je hart ligt!

[henkh]

Waarom 20 jaar, en waarom zou jouw bedrijf juist dan niet meer lopen.

 

Zo gek is dat niet hoor, aan den lijve ondervonden. Mijn bedrijf werd gewoon ingehaald door de technische ontwikkelingen. Van een goedlopende 1 uur fotoservice vanaf 1984 naar een compleet verdwenen markt in 2006 door de opkomst van digitale fotografie. De noodzaak om snel je fotorolletje te laten ontwikkelen omdat je benieuwd was naar het resultaat was volledig verdwenen. Het resultaat kon je immers gelijk zien op het beeldschermpje of de computer.

 

En tegenwoordig worden al meer foto's gemaakt met de telefoon dan met een fototoestel :-\

 

Daarna 5 jaar gewerkt bij een schoonmaakbedrijf. En sinds 14 januari 2013 weer zelfstandig ondernemer.

 

Ingrijpende wijzigingen in de markt kunnen inderdaad het einde van een bedrijf of een hele bedrijfstak betekenen.

[RiVe]

Waarom 20 jaar, en waarom zou jouw bedrijf juist dan niet meer lopen.

 

Zo gek is dat niet hoor, aan den lijve ondervonden. .

Klopt Henk, maar is het reëel om je nu al zorgen te maken over iets, waarvan je het bestaan nog niet kan vermoeden.

 

[henkh]

Waarom 20 jaar, en waarom zou jouw bedrijf juist dan niet meer lopen.

 

Zo gek is dat niet hoor, aan den lijve ondervonden. .

Klopt Henk, maar is het reëel om je nu al zorgen te maken over iets, waarvan je het bestaan nog niet kan vermoeden.

 

 

Nee, uiteraard niet. Tenminste voor mij niet. Ik heb mij eigenlijk nooit dit soort dingen afgevraagd. Wel op het moment dat het ging spelen. maar dan ook gelijk aan de slag gegaan om de schade te beperken en er voor te zorgen dat er brood op de plank blijft. Nu op mijn 56ste weer helemaal voor mezelf maar wel heel defensief. geen zin om grote avonturen aan te gaan of risico's te lopen. Dus zuinig zijn, kosten goed bewaken en alles aanpakken wat geld op levert. Nu de markt zwaar onder druk staat kan je geen nee tegen klanten zeggen. (maar dat is weer een andere discussie ;D)

[Middle]

maar is het reëel om je nu al zorgen te maken over iets, waarvan je het bestaan nog niet kan vermoeden.

Ik neem aan dat daar nog een vraagteken achter hoort.

 

Het idee dat je bedrijf immuun is voor ontwikkelingen en tijd is een van de domste ideeën die een ondernemer kan hebben. Dat is een hele grote valkuil.

[RiVe]

maar is het reëel om je nu al zorgen te maken over iets, waarvan je het bestaan nog niet kan vermoeden.

Ik neem aan dat daar nog een vraagteken achter hoort.

 

Het idee dat je bedrijf immuun is voor ontwikkelingen en tijd is een van de domste ideeën die een ondernemer kan hebben. Dat is een hele grote valkuil.

 

Is niet mijn idee, maar moet ik mij nu al zorgen maken over iets, ik kan nog niet vermoeden wat, iets wat mijn bestaan als ondernemer gaat opheffen.

 

Hoeveel beroepen zijn er opgehouden te bestaan. Kijk eens naar oude straatnamen, hoeveel beroepen bestaan niet meer.

En dan 20 jaar geleden starten als 1 uurs fotoservice, en je dan al zorgen maken dat er ooit mensen foto's gingen maken met een telefoon. Was in de tijd van de eerste mobiele telefoons, daar kon je mee bellen en een alarm instellen. Maar daar stopte de mogelijkheden mee.

 

Zeker behoort een ondernemer in te spelen op de ontwikkelingen, maar soms gaan de ontwikkelingen sneller dan de ondernemer of wordt het voor de ondernemer niet meer rendabel genoeg om door te gaan.

 

En dan is ondernemen ook op tijd de stekker eruit trekken en verder gaan, top voor Henkh, gestopt met het ontwikkelen van foto's en verder gegaan als schoonmaak bedrijf.

Ben je toch een topondernemer. Zonder vraagteken.

 

 

[Maric]

Geen idee of het voor jou mogelijk is, maar zou je niet minder uur bij je huidige baas kunnen gaan werken, zodat je in ieder geval wat meer tijd voor jezelf en je nodernemer bent en daarnaast ook een "veilige" basis hebt om op terug te vallen. Veilig even tussen haakjes, want met deze crisis is bijna niemand zijn baan zeker, ook al heb je een vast contract en werk je ergens als meer dan 10 jaar.

[R.I.P. - Benm]

Waarom 20 jaar, en waarom zou jouw bedrijf juist dan niet meer lopen.

 

Zo gek is dat niet hoor, aan den lijve ondervonden. Mijn bedrijf werd gewoon ingehaald door de technische ontwikkelingen. Van een goedlopende 1 uur fotoservice vanaf 1984 naar een compleet verdwenen markt in 2006 door de opkomst van digitale fotografie. De noodzaak om snel je fotorolletje te laten ontwikkelen omdat je benieuwd was naar het resultaat was volledig verdwenen. Het resultaat kon je immers gelijk zien op het beeldschermpje of de computer.

 

Dat is wel een goed voorbeeld van hoe iets toch stuk kan lopen, zonder dat je zelf de boel verbruid. Er is altijd een risico dat iets door techniek ingehaald wordt, en dan is het ofwel inspelen op de nieuwe situatie, ofwel einde oefening.

 

Overigens vermoed ik dat dit voorbeeld net zo goed geldt voor werknemers in loondienst: ooit moeten er veel mensen gewerkt hebben in het ontwikkelen van filmpjes en afdrukken van die negatieven maken. Ik neem gemakshalve aan dat deze allemaal hun baan kwijt zijn geraakt. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de ontwikkeling van Kodak die bewust de digitale camera's van de markt wilde houden, kun je zien hoe dat fout kan gaan. Ze hadden nota bene het eerste prototype digitale camera al in de jaren 70, en hadden daarmee een fortuin kunnen verdienen als eerste leverancier (en daarmee meteen marktleider).

 

Verschil tussen ondernemer en werknemer is dat je zelf de keuze hebt hoe je je aanpast aan een veranderende markt. Er zijn genoeg bedrijven die verdienen aan het afdrukken van digitale foto's, maar om zoiets op te zetten heb je wel veel kapitaal nodig, en dat moet je op zo'n moment maar zien aan te trekken.

[dsy]

Ja ik denk dat het inderdaad ook sterk afhangt in wat voor sector je bedrijf zit. De val van de 1uurs fotoservice kon je natuurlijk al aan zien komen, idem met de brick&mortar winkels die cd's/dvd's verkochten.

 

Er blijven natuurlijk altijd een aantal bedrijven over die niet echt gevoelig zijn voor technologische ontwikkelingen, maar ja bijna elk bedrijf is wel gevoelig voor een algehele economische terugval. Maar als ik een loodgieters bedrijf zou hebben zou ik mijn iig niet zo heel erg druk maken :).

[R.I.P. - Benm]

Ik denk eerlijkgezegd dat je de val van zo'n fotoservice in 1984 zeker nog niet kon zien aankomen - digitale camera's waren dingen voor laboratoria. Pas eind jaren 90 kwamen er digitale cameras die voor consumenten betaalbaar waren.

 

Druk maken over iets dat misschien gaat gebeuren zou ik me ook niet.

 

Het zou best kunnen dat men een of ander materiaal/techniek uitvindt waardoor water- en rioleringsleidingen nooit meer kapot gaan. Mocht het gebeuren kun je altijd nog installateur van die dingen worden :)

[henkh]

Ik denk eerlijk gezegd dat je de val van zo'n fotoservice in 1984 zeker nog niet kon zien aankomen - digitale camera's waren dingen voor laboratoria. Pas eind jaren 90 kwamen er digitale camera's die voor consumenten betaalbaar waren.

 

De klad kwam er pas in rond 2004. eind jaren 90 ontwikkelden met gemak nog zo'n 10.000 filmpjes per jaar. In 2005 waren dat er nog geen 1200 en in 2006 heb ik bij 500 filmpjes de stekker er uit getrokken. In de tussentijd wel ingespeeld op digitale foto's door zwaar te investeren maar de omzet hiervan bleef ook achter bij de verwachtingen.

 

Overigens vermoed ik dat dit voorbeeld net zo goed geldt voor werknemers in loondienst: ooit moeten er veel mensen gewerkt hebben in het ontwikkelen van filmpjes en afdrukken van die negatieven maken. Ik neem gemakshalve aan dat deze allemaal hun baan kwijt zijn geraakt.

 

Inderdaad: Op het hoogtepunt waren er 10tallen ontwikkelcentrales en zo'n 2000 1 uur fotoservicepunten in Nederland. Oftewel big business. Allemaal vergane glorie. :-\

 

Maar terug naar het topic. en de vraag of mensen hun baan nog durven op te zeggen. Vind het moeilijk om er iets zinnigs over te zeggen. Kan me voorstellen dat velen het een hele stap vinden zeker met een vast contract, aan de andere kant zegt een vast contract niet zoveel meer. kortgeleden binnen mijn familie nog mee te maken gehad.

 

Zelf vanaf 1984 ondernemer geweest en vanaf 2007 werknemer. Maar mijzelf daar nooit thuis in gevoeld dus voor mijzelf was de terugkeer naar ondernemer een logische. Wel vanuit familie, vrienden en collega's veel reactie van onbegrip en ongeloof ontvangen. Waar begin je aan? je hebt toch een vaste baan?

 

Dus buiten het feit of je die zekerheid wilt/kunt opgeven heb je ook nog te maken met (negatieve) reacties van anderen. :(

[R.I.P. - Benm]

Uitsluitend negatieve reacties?

 

Ik denk dat er genoeg mensen positief tegenover zullen staan, maar die moet je dan wel weten te vinden. Van familie/gezinsleden kan ik het me nog wel voorstellen, die zijn afhankelijk van de (schijn)zekerheid van een vaste baan. Maar collega's en vrienden, zouden die er zelf stiekum niet ook een beetje van dromen het aan te durven?

[henkh]

Uitsluitend negatieve reacties?

 

Laat ik het zo zeggen: "bezorgde reacties" ;) zo van: ja maar? en vul dan maar aan ;D

 

Maar collega's en vrienden, zouden die er zelf stiekum niet ook een beetje van dromen het aan te durven?

 

Dromen misschien wel maar de stap zetten? Rond me heen merk ik toch dat veel mensen een (vaste) baan een stuk (schijn) zekerheid vinden. :P

 

 

[R.I.P. - Benm]

Eigenlijk is dat iets vreemds. Als je tijdens een crisis gaat ondernemen is men er veel minder enthousiast over dan tijdens een groeiperiode. Waarschijnlijk omdat ze niet voortduren voorbeeldien zien van mensen die 'het maken'.

 

Anderzijds is een vaste baan tijdens een crisis een stuk minder zeker dan tijdens groei, en geef je tijdens groei feitelijk veel meer zekerheid op.