Domme gans snapt vraag niet, wie kan mij helpen?

[paardje]

Ik kijk al een poosje tegen een vrij simpele vraag aan.

Je hebt van die momenten dat je iets zovaak opnieuw leest dat je het ineens niet meer snapt.

Dus kruip je in de telefoon en lig je samen in een deuk omdat je nu 2 mensen van de wijs hebt gebracht en je er allebei niet meer uitkomt. Daarom toch maar even hier mijn vraag stellen.

 

Het borduurt voort op:

Welke naam krijgt u bedrijf,

In welke branche gaat u starten,

wat is de rechtsvorm van u onderneming.

 

Drie keer te veel gelezen denk ik want wat betekend/omschrijf ik bij de volgende vraag:

Wat is de visie van uw bedrijfsidee?

 

[Merkava]

Drie keer te veel gelezen denk ik want wat betekend/omschrijf ik bij de volgende vraag:

Wat is de visie van uw bedrijfsidee?

 

 

In gewoon nederlands, wat wil je allemaal doen in dat bedrijf, en hoe wil je dat gaan doen.

 

Het is denk ik meer dat de vraagsteller zelf niet helemaal begreep wat hij bedoelde te vragen met in gedachte, welke mogelijke antwoorden hij aan de ondervraagde zou kunnen willen ontlokken zonder hierbij aan de vraagstelling voorbij te gaan.

[Hans S]

Wat ze met visie willen weten, is wat nou jou kijk op je bedrijfsidee is: hoe zie jij de markt en hoe zou je daar op in kunnen spelen met je idee.

 

Zo zou de visie voor de beertender kunnen zijn:

Onderzoek onder bierdrinkers wijst uit dat deze veel liever getapt bier drinken dan bier uit de fles. Daarom zien wij potentieel in een thuistap voor de thuisdrinkers.

[OlafJ]

Wat ik in de loop van de tijd heb gemerkt is dat visie een gevleugelde betekenis heeft gekregen. Als je iets kunt formuleren in de vorm van een opvatting over een of ander belangrijk onderwerp, dan is het gelijk een visie.

 

Ten aanzien van de visie van het bedrijf ben ik op zoek geweest (en nog steeds, vanwege dat gevleugelde karakter) naar een goede omschrijving van het begrip. Duidelijk is mij intussen geworden dat visie en missie het beste in evenwicht komen wanneer je ze benadert als de twee zijden van een medaille. Daarbij wordt de visie opgevat als de probleemstelling en de missie is de oplossing die je daarvoor biedt (in haar algemeenste formulering):

Visie: Wij zien in de maatschappij een ontwikkeling X die probleem Y tot gevolg heeft.

Missie: Door activiteiten in de categorie Z willen we de geconstateerde ontwikkeling X tegenwerken, opdat probleem Y opgelost wordt.

Of dit zal lukken is natuurlijk maar de vraag. Het zou bijvoorbeeld een nieuwe linkse partij kunnen zijn die in de verrechtsing van de samenleving een probleem ziet. Door zich verkiesbaar te stellen hopen ze dan als volksvertegenwoordiger die problemen aan te kunnen pakken.

 

Overigens zijn ganzen niet dom en een vraag die niet begrpen wordt is wellicht slecht geformuleerd.

[TwaBla]

Begrippen als visie en missie zijn een beetje vaag. Als je naar geslaagde ondernemers kijkt, dan hadden ze vaak een goed idee dat ze met vallen en opstaan gerealiseerd hebben. Dus nu leren studenten bedrijfskunde hoe je mission statements opstelt. Maar dat is geen papieren exercitie. Toch kan ik mij voorstellen dat een bank daar om vraagt. Het gaat niet om de juiste formulering, maar om de verbeeldingskracht en wil daarachter.

 

Wanneer je dus een manege wil beginnen, en je hebt daarover niet meer te zeggen dan 'oh, ik wil gewoon een manege beginnen', dan heb je eigenlijk geen visie. De bank wil horen wat je kijk op de markt is, en welke rol je daarin wil spelen. Ik noem maar wat, je zou bijvoorbeeld kunnen vaststellen dat er veel paardenliefhebbers zijn die werken terwijl de meeste maneges niet open zijn in de avond en weekends. Je visie zou dan kunnen zijn dat je juist op die tijden open wil zijn. Of dat je deelpaarden onder je hoede hebt (time-sharing van horses) voor mensen die geen eigen paard willen of kunnen kopen. Of dat je alleen witte paarden toelaat.

 

Met andere woorden: toon ideekracht en slagvaardigheid.

[OlafJ]

Wanneer je dus een manege wil beginnen, en je hebt daarover niet meer te zeggen dan 'oh, ik wil gewoon een manege beginnen', dan heb je eigenlijk geen visie. De bank wil horen wat je kijk op de markt is, en welke rol je daarin wil spelen.

 

Op zich ben ik het hier wel mee eens, maar ik heb ook de ervaring dat een hoogdravend ideaal haar doel voorbij kan schieten. Het hangt ook helemaal af van hoe de 'beoordeler' ertegenaan kijkt.

 

Tijdens de laatste gesprekken op weg naar een functie bij de rechterlijke macht vroeg de voorzitter van de sollicitatiecommissie mij waarom ik een loopbaan bij de magistratuur nastreefde. Ik dus niet te beroerd en vertellen over motieven in de reeks 'maatschappelijke bewogenheid' en 'een bijdrage willen leveren'. Hij geloofde er geen sikketpit van en vertelde over zijn motivatie, alsof een andere ondenkbaar zou zijn: hij zwaaide af van de dienstplicht en had een baan nodig.

Het deed er niet toe dat ik eerlijk had verteld waarom ik rechter of officier van justitie zou willen worden. Hij geloofde me toch niet.

 

Met banken pak ik het toch even anders aan. Voordat ik een plan indien wil ik eerst een gesprek met de contactpersoon. Hem vraag ik dan wat de bank wil zien. Ze worden zo vaak met overtollig leesvoer geconfronteerd dat ze met alle plezier tips geven om je plan in te korten en to the point te zijn.

 

Als je een manege wilt beginnen, gewoon omdat je een manege wilt, dan is de tegenvraag al gauw "waarom wil je dat?" Het antwoord op die vraag kan inzicht verschaffen in je visie, bijvoorbeeld omdat je dol bent op paardrijden en les geven en die twee dingen het beste kunt combineren in een manege (met rijschool)

[TwaBla]

Als je een manege wilt beginnen, gewoon omdat je een manege wilt, dan is de tegenvraag al gauw "waarom wil je dat?" Het antwoord op die vraag kan inzicht verschaffen in je visie, bijvoorbeeld omdat je dol bent op paardrijden en les geven en die twee dingen het beste kunt combineren in een manege (met rijschool).

 

Je betoogt met andere woorden dat alles een visie kan zijn, afhankelijk van je gesprekspartner. Als die gemotiveerd wordt door de behoefte aan een baan, dan dient jouw visie daar op aan te sluiten. 'Mijn visie is dat ik een baan nodig heb.' En als die vindt dat een patat met een visie is, dan moet je dus met een zak patat voor de dag komen. Zo bekeken is het inderdaad wel slim om even vooraf kennis te maken. ;)

[OlafJ]

Je weet het weer lekker te brengen, TwaLevel.

 

Ik geloof dat ik eerder al betoogd heb dat iedere opvatting over een onderwerp met enig gewicht een visie kan worden genoemd.

 

Je kunt natuurlijk een voorbeeld isoleren en daarop ingaan, maar de rest van het verhaal hoort er ook bij. Het ging erom dat een visie niet veel hoogdravender moet worden geformuleerd dan je werkelijke opvatting rechtvaardigt. Kom niet met een mooi geformuleerde visie omdat je denkt dat de lezer van je business plan dat graag wil zien. Blijf bij je oorpronkelijke uitgangspunten en houd het een beetje down-to-earth, maar lieg er niet om. Aan de andere kant kun je het ook te mager uitdrukken en roept je formulering nieuwe vragen op of geeft het geen inzicht.

 

Dank overigens voor je bijval om eerst kennis te maken, ook al was het voorwaardelijk.

[paardje]

Jemig zeg, dit is een lastige.

Toevallig had ik een enquete gehad waarin ik vragen stelde of het interesant gevonden werd door ruiters.

Met een beetje spiekhulp uit dit topic heb ik het volgende er van gemaakt.

 

(naam bedrijf) is kort samengevat een verhuur c.q. lease bedrijf.

Onderzoek onder paardenliefhebbers wijst uit dat men veel liever, meerdere malen per week kan paardrijden en daarbij tevens zelfstandig bezig kan zijn, dan 1 maal per week een les op een manege waarbij zelfstandig bezig kunnen zijn vaak niet mogelijk is.

Daarom zie ik potentieel in een verhuur c.q lease constructie.

 

Is dit enigzins een goede visie?

[TwaBla]

Is dit enigzins een goede visie?

 

Het is nog niet strak. Volgens mij is het slimmer om die zelfstandigheid los te zien van die lease-opzet. Naar de gebruiker toe is de zelfstandigheid een belangrijk verkoopargument, voor financiers is de lease-constructie interessanter. De visie in je businessplan zou dan horse-sharing kunnen zijn, naar model van time-sharing. Om het gat in de markt te visualiseren, kun je een matrix maken met op de x-as het bezit en op de y-as het al-dan-niet zelfstandig rijden. Dat geeft vier combinaties (misschien meer):

 

- zelfstandig rijden op eigen paard

- onzelfstandig rijden op eigen paard

- zelfstandig rijden op manegepaard

- onzelfstandig rijden op manegepaard

 

Als jouw idee goed is, dan is het aanbod in de derde combinatie gering terwijl de vraag groot is. De meeste maneges werken waarschijnlijk met combinatie 1 of 4.

 

De rent-a-horse constructie roept overigens wel nieuwe vragen op. Willen ruiters niet bij voorkeur op hetzelfde paard, en hoe kun je dan het gevoel van eigendom combineren met de noodzaak van delen? Is het interessant om ruiters met een eigen paard uit te nodigen om hun bezit te delen met derden? Wie wordt eigenaar? Wat is jouw risico als bv een paard een been breekt? Etc.

[paardje]

Dat geeft vier combinaties (misschien meer):

 

- zelfstandig rijden op eigen paard

- onzelfstandig rijden op eigen paard

- zelfstandig rijden op manegepaard

- onzelfstandig rijden op manegepaard

 

Als jouw idee goed is, dan is het aanbod in de derde combinatie gering terwijl de vraag groot is. De meeste maneges werken waarschijnlijk met combinatie 1 of 4.

 

Maneges werken met combinatie 1, 2 en 4.

Mijn idee sluit aan bij 3 zeg maar.

 

Het gaat om een verhuur c.q lease constructie.

Geen eigen paarden, maar paarden van het bedrijf.

Hoofdzakelijk het zelfstandig rijden, met de optie tot het volgen van een les.

Geschikt voor ruiters met enigszins wat ervaring.

Zelf een schema invullen (soort planbord met naam paard, tijden en dagen)

Waar een manege vaak maar 1 maal per week een les vrij heeft, is mijn bedoeling de ruiters zelf te laten kiezen hoevaak zij per week rijden. Dus bv 3 keer per week.

Misschien dat ik het nu iets duidelijker heb opgeschreven.