Fiscale aftrekposten als familie gratis meewerkt in een eenmanszaak

[Milly]

Mijn moeder en broer werken gratis mee in mijn eenmanszaak. Het gaat om ongeveer 15 tot 20 uur per week. Ik betaal in ruil hiervoor een soort onkostenvergoeding. Dwz dat hun maaltijd en eventuele reiskosten die ze maken/gebruiken door mij worden betaald.

 

Ik zou graag willen weten of er nog aftrekposten zijn mbt deze vrijwilligheid. Mijn boekhoeder zegt dat ik niets kan opvoeren als kosten. Dat leek me toch vreemd. Ik heb gezocht op de site van de belastingdienst en daar vond ik een stukje over de meewerkaftrek. Ik kon echter niet vinden hoe dit zit met een moeder en broer. Ik zag alleen partners en meewerkende kinderen.

 

Zijn de kosten mbt voeding enz. ook op te voeren als aftrekpost? Of is er uberhaupt nog iets op te voeren.

 

Ik hoop dat jullie mij wat meer kunnen vertellen.

[Astrid Heijkamp]

Het lijkt me dat je ze wel een vergoeding mag geven die jij zakelijk kunt aftrekken en die je moeder en broer voor hun ib aangifte moeten opgeven (overige werkzaamheden). Een situatie waarbij voor jou de kosten wel aftrekbaar zijn en niet belast bij je moeder en broer is naar mijn idee niet mogelijk. Reiskosten kan je dan daarnaast vergoeden a 0,19 / km.

 

Kwa voeding is er wel wat op te voeren maar dat is fiscaal redelijk uitgekleed en vaak levert het inboeken meer administratieve last dan voordeel op dus ik zou zeggen betaal dat gewoon uit prive.

 

Je moet zien te voorkomen dat er sprake zou kunnen zijn van een dienstverband maar als de arbeid gedaan wordt zoals je omschrijft, vrijwillig dus ze komen en gaan wanneer ze zin hebben dan lijkt me dat geen probleem.

[electra]

Maaltijden mogen meestal niet vergoed worden. Niet voor je zelf, niet voor personeel, niet voor onbetaalde medewerkers. Tenzij je een groot bedrijf hebt met personeel, dat evenementen organiseert waarbij een groot bedrag gemoeid gaat. De kleine ondernemer is hier weer in het nadeel. Toch zijn er nog wel mogelijkheden om iets te vergoeden aan gratis helpers.

 

Ik heb ooit bij de digitale aangifte per ongeluk het vakje aangeklikt voor het vragen van een uitspraak in een belasting kwestie. Daarop kreeg ik een belastingambtenaar thuis, die mijn boeken ging controleren. Omdat hij er toch was, heb ik hem gevraagd over een soortgelijke vergoeding:

 

Ik heb geen auto. Soms moet ik iets ophalen waarvoor een auto nodig is. Daarvoor huur een auto, of vraag ik iemand die een auto heeft om dat op te halen, of ik vraag een lift, of leen iemands privé auto. Ik vroeg de belasting ambtenaar, wat ik zo iemand die zijn prive auto en tijd ter beschikking stelt, mocht vergoeden.

 

Het antwoord was, dat ik daarin vrij was. Dit in tegenstelling tot gebruik van een eigen auto of een auto van de zaak, als ik die zou hebben. Want daar staan vaste bedragen en percentages voor.

 

Voorwaarde is wel, dat het zakelijk nog in de rede moest liggen. Dus geen overdreven hoge vergoedingen, omdat het anders geen aannemelijke kosten voor de onderneming zouden zijn.

 

Ik vergoed de benzinekosten + een broodje en een kop koffie onderweg. Ik laat de betrokkenen tekenen voor ontvangst op een Google-maps uitdraai van de route. De benzine bon en bon van de consumptie doe ik er bij. Dat keurde de ambtenaar goed.

 

Als je de reiskosten van je helpende familieleden vergoed, zou dat vergelijkbaar zijn en ook zo vergoed kunnen worden, lijkt me. Een kostenvergoeding is geen inkomen, dus aangifte hoeven zij daar niet van te doen. Maar als het gaat om halftijdsbanen, waarvoor wordt betaald, dan kan het al gauw als dienstverband worden gezien. Dat geeft een hele hoop verplichtingen.