Ik wil het niet kopen, maar ik wil het wel hebben

[SebastiaanEikholt]

"We are reluctant to buy", zo werd enige tijd geleden bericht op een Amerikaanse weblog. En daar blijkt zeker tijdens de economische crisis wel een kern van waarheid in te zitten. Hoe vaak worden we niet geconfronteerd met berichtgeving in media die nog maar eens benadrukken wat de gevolgen zijn van de economische crisis. We moeten inleveren, hebben minder te besteden, en dit wordt ons dagelijks nog maar eens duidelijk gemaakt op het nieuws. Gevolg is dat we de hand op de knip houden. Hoewel dit niet wil zeggen dat we minder willen consumeren. Natuurlijk is er die nieuwe televisie, auto of de elektronische hebbedingetjes. We willen het allemaal hebben, maar het is niet altijd financieel haalbaar.

 

Dat er tijdens de economische moeilijke jaren gekeken wordt naar efficiëntere wijzen van consumeren kan niet ontkend worden. Bedrijven en overheidsinstanties hechten steeds meer waarde aan een consumptiepatroon binnen de circulaire economie. Een duurzame economie waar hergebruik centraal staat en waardevernietiging wordt beperkt. Precies zoals de politiek al jaren voor ogen heeft. Burgers, organisaties en bedrijven worden gestimuleerd om met duurzame innovatieve oplossingen te komen. Het is goed voor het milieu en bovendien kan het hergebruik van producten tot lagere productiekosten leiden en dus tot een aantrekkelijkere prijs voor de consument.

 

Een belangrijke trend binnen een circulair systeem is de 'rental economy': de huur en verhuur van producten en diensten. De aankoop van een product of dienst staat niet meer centraal, maar het tijdelijk gebruik ervan. Een duidelijke groei is zichtbaar binnen de muziekindustrie. In plaats van het kopen van cd's, streamen we muziek via online websites en apps. We hebben het niet, maar we gebruiken het wel. Maar het gaat verder dan alleen muziek. Zo bieden Amerikaanse websites de mogelijkheid tot het huren van kinderspeelgoed, een graafmachine, een jurk voor een gala of bijvoorbeeld de huur van een auto voor slechts een enkel uurtje. Even de wekelijkse boodschappen doen en weer inleveren die auto.

 

Ook zijn in Nederland inmiddels dergelijke verhuur initiatieven gestart, waarbij online websites als intermediair gelden tussen bedrijven of tussen bedrijf en consument. Een voorbeeld is het net gelanceerde zoef.com. Producenten blijven eigenaar van het product en geven het tijdelijk uit handen. Groot voordeel voor de klant, er kan op goedkope wijze tijdelijk gebruik worden gemaakt van een product of dienst, waardoor men niet achterblijft met een dure aankoop, die zelden wordt gebruikt. Daarnaast biedt het diverse aanbod de mogelijkheid om gebruik te maken van niet alledaagse producten en diensten. Hoewel men hiervoor diep in de buidel moet tasten is het reeds mogelijk om een compleet vliegtuig te huren. Gewoon in een luxe Jet vanaf een willekeurig vliegveld in Nederland richting de andere kant van de wereld vliegen.

 

Maar is het wel zo dat dit allemaal op basis van ideologische duurzame gedachten tot stand komt? Wil men wel consumeren binnen een circulaire economie of liggen er niet andere motieven aan ten grondslag? Uiteindelijk willen consumenten toegang hebben tot goederen en diensten die niet altijd binnen handbereik liggen. Zeker gezien het toenemende aanbod. De rental economy lijkt daarmee een sta in de weg te zijn van bedrijven die niet verhuren maar alleen verkopen. Toch kan het juist een boost geven aan verkopende bedrijven.

 

Het is naar mijn mening zelfs onvermijdelijk dat een nieuw verdienmodel, op basis van verhuur zijn intrede zal doen. Zeker binnen e-commerce, waar de laatste jaren de concurrentie sterk is toegenomen. Tegen lage kosten kan een goedlopende webwinkel worden gestart. Daarmee neemt het aantal bedrijven toe die ook een hap van de taart opeisen. Voor bestaande ondernemers wordt het moeilijk om in een verzadigde markt zich te onderscheiden. Op verschillende wijzen wordt getracht om voordeel te behalen, bijvoorbeeld door het consumentengedrag beter in kaart te brengen. Op basis van persoonlijke kenmerken en het online zoekgedrag kan een relevanter aanbod worden getoond aan de consument. Naar mijn mening is het juist de worst die moet worden voorgehouden aan de consument. Tegen een lage prijs en voor korte tijd de mogelijkheid geven om gebruik te maken van een product of dienst (verhuur), met als doel om de consument te bewegen om het uiteindelijk aan te schaffen. Hetzelfde idee als de premium accounts die verschillende apps en websites hanteren. Je mag proeven, maar wil je alles opeten dan betaal je meer. Biedt de rental economy voordelen voor het bedrijfsleven? Ik denk het wel. De vraag is of het haalbaar en noodzakelijk is.

[herman van der helm]

Er wordt in deze column gedacht in termen van product en dienst. Veel mensen doen dit ook. Je hebt als klant echter geen behoefte aan het product of dienst, maar aan het resultaat ervan.

Je wilt eigenlijk geen lamp of stroom, maar je wilt licht. Daar wil je voor betalen.

Als je dus verhuur van een product verandert in vergoeding voor het resultaat ervan, denk ik dat je verder komt. Een mooi voorbeeld is dit:

http://turntoo.com/

[jamesJones]

GSM providers dachten hier ook op in te spelen met leasen, maar volgens mij is dat niet zo'n succes. Dit soort dingen zullen best werken in tijden van crisis maar ik denk dat iedereen toch liever eigenaar is van zijn/haar product.

 

Op zich verder niks mis mee als je denkt hoeveel troep er op de wereld weggegooid word.

[herman van der helm]

GSM providers dachten hier ook op in te spelen met leasen, maar volgens mij is dat niet zo'n succes. Dit soort dingen zullen best werken in tijden van crisis maar ik denk dat iedereen toch liever eigenaar is van zijn/haar product.

 

 

Mensen hebben grote behoefte aan contact met elkaar, daar willen ze voor betalen. Ze willen geen telefoon of bereikbaarheid leasen of kopen. Dat is alleen maar een hulpmiddel.

Als mensen zouden ontdekken dat contact gewoon zo op straat ligt, door bijvoorbeeld elkaar eens vriendelijk aan te spreken zouden ze al die "ondingen" zoals mobieltjes en smartphones nauwelijks meer nodig hebben.

[ID vision]

Een wereld zonder smartphones, ondenkbaar eigenlijk.