Advies gevraagd: echtscheiding en mijn bedrijf?

[DGA in de stress]

Ik zit in met een lastige kwestie, heb me al behoorlijk ingelezen, ook op dit forum, maar kom er niet goed uit. Stand van zaken: ik ben een kleine zelfstandige ondernemer en medio 2010 zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Er is destijds geen verzoek tot echtscheiding ingediend, ik ben wel verhuisd en we zouden na een jaar kijken of we definitief zouden scheiden. We zijn overigens in gemeenschap van goederen getrouwd.

 

In 2010 werden er allerlei afspraken gemaakt over de verdeling en deze werden vastgelegd bij een mediator advocaat maar alles bleef in concept. Medio 2012 werd er door beide partijen besloten definitief te scheiden o.b.v. de gemaakte afspraken. De gang naar de mediator werd weer ingezet. Vervolgens besloot mijn ex eenzijdig medio 2013, net voor de definitieve afronding, dat hij zich niet meer aan de afspraken wilde houden. Er stond immers nergens een handtekening onder. Inmiddels zitten we helaas ieder een eigen advocaat en alles verloopt bijzonder traag. Ik wacht nog op een voorstel van mijn ex in de hoop er onderling nog uit te kunnen komen maar ik vrees het ergste omdat hij bij nader inzien mijn bedrijf toch wil meenemen in de verdeling.

 

Mijn ex heeft een uitzonderlijk goede baan en verdient het tweedubbele van wat ik maandelijks aan salaris uit mijn onderneming haal. De oorspronkelijke afspraak was dat hij mijn bedrijf buiten beschouwing zou laten als ik geen partneralimentatie zou eisen. Inmiddels wil hij zijn ‘deel’ van mijn onderneming wegstrepen tegen allerlei gezamenlijke spaartegoeden en beleggingsfondsen. De eis dat ik geen partneralimentatie vraag blijft uiteraard overeind. Het ziet er naar uit dat ik op alle fronten aan het kortste eind trek. Omdat er formeel nog steeds geen aanvraag echtscheiding bij de rechtbank ligt zijn we ondanks dat we al ruim 3 jaar uit elkaar zijn nog niet gescheiden. Nu alsnog met een aanvraag voor partneralimentatie komen is mogelijk, maar omdat er al zoveel tijd is verstreken niet zeker dat ik dat krijg toegewezen ondanks het forse inkomensverschil en mijn huidige levensstandaard dat niet te vergelijken is van dat ten tijde van het huwelijk.

 

Los daarvan wil ik mijn kleine onderneming graag ‘redden’ en buiten de verdeling houden. Natuurlijk, het mooiste en beste is als we hier samen uit komen maar zoals gezegd is het eigen belang en de hebberigheid volledig toegeslagen en ik ben bang dat dit onderling niet gaat lukken, mits ik niet een deel van ons gezamenlijk opgebouwde privékapitaal opoffer.

 

Mijn vraag is of en hoe ik de onderneming uit de handen van mijn ex kan houden of krijgen. Moet ik deze voorafgaand aan de formele scheiding verkopen zodat mijn ex hier geen aanspraak meer op kan doen zodra de scheiding bij een rechtbank gaat voorkomen of kan dit niet? Op internet kan ik er weinig over vinden. Ik hoop op een gedegen, betrouwbaar advies.

 

[fvddungen]

Wat voor onderneming is het? EMZ, Vof, BV? Denk dat dat namelijk nogal wat verschil maakt.

 

Los daarvan (alhoewel ik geen scheidingsexpert ben): Als je ex veel meer verdient, kun jij dan geen aanspraak maken op alimentatie en dat tegen hem gebruiken? Kwestie van geven en nemen, toch?

 

[edit]Over de alimentatie had ik even overheen gelezen. Maar volgens mij kun jij zolang de rechter nog geen krabbel onder het convenant heeft geplaatst, daar aanspraak op maken. Dat gezeur heb ik bij mijn broer wel gezien.

[DGA in de stress]

Het gaat om een B.V. En ja, mijn laatste strohalm is inderdaad om dan toch maar die alimentatie aan te vragen maar het risico bestaat dat ik (omdat er zoveel tijd is verstreken) dat niet toegewezen krijg. Mijn ex zal aanvoeren dat ik al drie jaar in staat ben om voor mezelf te zorgen dus nu die alimentatie ineens nodig heb. Ik worstel dus met de onderneming alvorens het voor een rechter komt of voordat er een verzoek tot echtscheiding zal worden ingediend. Hoe stel ik die eventueel veilig?

[mmint]

Mijn ex zal aanvoeren dat ik al drie jaar in staat ben om voor mezelf te zorgen dus nu die alimentatie ineens nodig heb.

Vraag je advocaat of dit een houdbaar argument is. Ik dacht dat alimentatie niet zozeer uitging van behoefte, maar van draagkracht.