V.O.F. Uitstappen of Uitgooien..

[Esta_Martino]

Beste lezer.

 

Het onderwerp van mijn vraag zal ongetwijfeld een van de meest besproken onderwerpen zijn bij beeindigen van een vof. Helaas kan ik melden dat ook ik met het probleem zit.. Ik heb veelvuldig informatie gezocht op meerdere sites en fora, maar doordat elk verhaal andere details heeft, lijkt het me heel interessant om te weten hoe een buitenstaander naar mijn situatie kijkt.

 

Februari 2013 ben ik begonnen met het maken van plannen om een bedrijf te starten. Doordat ik veel mensen ken uit ons wereldje, zakelijke dienstverlening, was het 1e idee een soort front te maken met 5 man. Achteraf complete waanzin, en zodoende al vrij snel met 1 compagnon de afspraak gemaakt met zn 2e te gaan beginnen. We konden elkaar niet heel goed, hadden 3 maanden samen gewerkt, maar konden het goed vinden met elkaar. Belangrijker is dat we in elkaars kwaliteiten geloofden.

 

Door de drukke baan die hij had, heb ik zelf veel tijd besteed aan het concretiseren van onze plannen. Met de presentatie gids en ondernemingsplan ben ik opdrachtgevers gaan benaderen en zijn we samen deze gaan bezoeken. Na de 2e afspraak hebben we een opdrachtgever gestrikt, en konde we 3 maanden na deze afspraak beginnen, dat was juni en september zijn we begonnen.

In de tussentijd heb ik een website gemaakt, en voorbereidingen getroffen.

 

Goed, we waren begonnen...

 

Ons werk bestaat uit het verkopen van producten op zakelijk markt. We spraken af onze opbrengst na aftrek van kosten te verdelen. We begonnen met 2 man personeel, waar wij 40% marge op verdiende . Ook dit werd verdeeld.

Het 1e geschil is daargekomen. Na onze 1ste uitbetaling wou compagnon direct alles verdelen. Op zichniet gek aangezien we lang bezig waren en eindelijk is wat centen hadden verdiend. Bij de 2e en 3e betaling was het idem dito, daar ik wou investeren in bijv. Een bedrijfswagen en in werving en selectie. Dit was ons 1e discussie, welke geen groot probleem opleverde.

 

Na 2 maanden hadden we een auto nodig. Dit is noodzakelijk voor onze bedrijfsvoering. Ik wou goedkoop en zuinig, het liefst kopen voor 1500/2000, mijn compagnon wou lease voor 700 per maand. De beslissing hierover zou hoe dan ook op zijn keuze uitkomen. Ik begon me te irriteren over het idee dat ik had over hem, dat hij meer om luxe en status geeft dan om efficieente bedrijfsvoering. Belangrijk detail is dat compagnon de auto altijd mee naar huis reed op gezamelijke brandstof kosten, en ik mezelf per trein vervoerde. Dit zijn 75km heen en terug = 150km per dag. Overdehele maand gezien is dit 70% van hettotaal aantal kilometers. De treinkosten kwamen op mijn eigen prive rekening. Hier begon irritatie 2.

 

De laatste 2 maanden merk ik meer en meer dater operationeel gezien mijn compagnon zeer weinig toevoegt in de dagelijks3 gang van zaken. We maken geen stappen en leven als bedrijf met de dag. 1 zzp'er die voor ons werkte is inmiddels gestopt.

Er komt wei inig initiatief van hem uit om hier aan te werken.

 

Grootste punt is dat Compagnon door liever te feesten etc. tot 4x toe niet is komen opdagen op een werkdag. Aangezien hij de auto wel bij zich had, stond ons bedrijf stil.

 

 

Nu ben ik het zat. 2weken gelede heb ik hem laten weten dat ik eind deze maand de samenwerking wil beëindigen.

Ik ben echter bang voor wat zaken. Mijn compagnon wil graag door met de v.o.f. evenals ik dat wil. Ik heb geen zin in gezeur, dus wat mij betreft houd hij de naam, het pandje, de website en alles en ga ik zelf door met een andere naam.

Nouis het problee dat hij de bankpas heeft. Hij weigert mij geld over te maken en wil eerst door de accountant laten bekijken voordathij geld overmaakt, We hebben een paar boetes die we samen moeten betalen en btw. De komende 1,5 maand zal er wekelijks geld blijven binnenkomen ongeveer 6000. Alles bij elkaar heeft ons bedrijf nog 3000 te betalen. Er is dus sprake van winst lijkt mij.

 

Nou mijn angst. Mijn compagnon komt uit een goed nest en is omringd door advocaten, curators etc.

Ik wil verder zonder hem, maar daar heb ik mijn minimale 1500 voor nodig die ik nog krijg. Ik heb nooit een 2e bankpas aangevraagt maar zou nu de enige optie zijn om geld te halen. Echter heb ik geen zin om hier negatieve energie aan verspillen en wil ik lekker doorgaan en latem zien dat ik het alleen beter kan.

 

Het zal een wat onsamenhangend verhaal zijn, maar ik ben het even kwijt. Wie heeft er tips!

 

 

[Marcel Spruit R.I.P.]

Je bent gerechtigd tot een bankrekening, en je hoeft alleen maar morgen naar de bank te gaan om die aan te vragen, maar je hebt geen zin om er (negatieve) energie aan te besteden, begrijp ik het zo goed?

 

Sja, kun je een grove schatting maken hoeveel geld je hierop kan verliezen? Dan kun je de (negatieve) energie uitbesteden aan een advocaat, die kan vast inschatten of het voor dat bedrag de moeite is om hem/haar aan het werk te zetten.

 

Maar meer in het algemeen, lees ik nergens in je verhaal enige reden of aanwijzing dat jouw compagnon jou dat geld niet gewoon zou geven. Hij is misschien een luie hond in jouw ogen, en vindt zaken belangrijk die jij niet of minder belangrijk vindt, maar dat wil niet zeggen dat hij zich niet aan afspraken zou houden.

Ik begrijp vooral (lees: ik krijg de indruk) dat je angstig bent om hierover met hem het gesprek aan te gaan. Dat mag, maar het gesprek moet toch plaats vinden. Dus of je doet iets aan die angst, of je regelt dat een ander met hem dat gesprek voert.

 

En dan de hamvraag: is er een vof-overeenkomst? Daar staat namelijk - als het goed is - in hoe je afscheid van elkaar gaat nemen. Lijkt me nuttig als je je daar zoveel mogelijk aan houdt.

 

Succes, en sterkte, Marcel

[Esta_Martino]

Bedankt voor je reactie.

 

Het punt is vooral, en vandaar mijn ietwat emotionele betoog, is dat ik gister hem bevestigd heb per 1 januari zelf verder te gaan. Hij heeft zich laten adviseren door zijn thuisfront en heeft het advies gekregen dat ik geen cent meer mag krijgen totdat de accountant de beslissingen maakt. Hierna begon hij direct over advocaten en curators die hij allemaal in zijn kringen heeft (lees: vaders kringen).

 

Ik weet dat ik nu naar de bank kan en bij wijze van alles kan plunderen, maar zo zit ik niet in elkaar. Neemt niet weg dat ik binnen 2/3 weken mijn geld wil om een doorstart te maken.

 

 

[robberttk]

Dan lijkt het me zaak dat je de jaarcijfers dan op orde hebt, dan is het probleem toch opgelost?

 

Ik kan me ergens de reactie wel voorstellen, als je straks weg bent en je zou teveel hebben gehad, dan moet hij nog maar zien dat het terug komt. In dit soort situaties is het in eerste instantie de angst die regeert en zodra mensen advies inwinnen van anderen, worden situaties die eerst heel simpel leken nog wel eens ontzettend gecompliceerd gemaakt.

 

In je post hier merk ik ook dat je enigszins je hakken in het zand zet, alsof je je schrap zet voor een hoop gedoe.

 

In dit stadium is een gesprek met open vizier, met een grondige uitleg en een rustig gesprek misschien wel de oplossing. Geef volledige transparantie over je plannen en toon vooral ook begrip voor het feit dat je partner best geschrokken zal zijn en ook als 1e reactie de hakken in het zand doet.

 

Probleem is alleen dat als je allebei in het zand staat je ook niet nader tot elkaar komt.