Curator verzaakt? Nasleep faillissement ex-compagnon

[Jorrit_J]

Een paar jaar lang een bedrijf gehad met partner. Beiden een holding BV, die samen een werk BV hadden.

 

De compagnon maakte er uiteindelijk een potje van, en zijn holding ging failliet.

 

Zijn holding had een schuld openstaan aan de werkmaatschappij van iets meer dan 50k, nog 20 a 30k aan anderen, en ook nog 50k aan de belastingdienst (nooit loonbelasting betaald, gewoon uitgekeerd aan zichzelf; ongeveer 120k totale schuld, dus). Persoonlijk had hij aan zijn holding ook een schuld van meer dan 50k.

 

Hij was de financiele man, dus het duurde even voor ik door had wat er aan de hand was. Toen ik achter deze schulden kwam heb ik meteen om de werkmaatschappij te beschermen zijn aandelen overgenomen (voor een klein doch door de accountant verantwoord bedrag). Zijn holding's schuld aan de werkmaatschappij bleef wel staan, en de werkmaatschappij had ook schulden (a 20k, dankzij zijn financieel management) - die door mijn holding afgelost zijn.

 

Nu is hij door de curator uiteindelijk wel bestuursaansprakelijk gesteld, en heeft een minnelijke regeling getroffen van 10k (tien, ja!). Meneer heeft ondertussen natuurlijk ook al weer een stevige bovenmodale baan te pakken.

 

De vraag is - kan dit zomaar? Hij heeft het er (naar verluid) op gegooid dat als hij meer moest betalen hij gewoon niet meer zou gaan werken en er dus toch nooit geld zou gaan zijn. Hij heeft dus door grove mismanagement een schuld van 120k opgebouwd, als een koning gefeest, en hoeft maar 10k terug te betalen (wie wil dat nou niet? oplichterij loont, blijkbaar)

 

Als schuldeiser vind ik dit allerminst 'minnelijk' - niet dat ik ooit echt verwachtte geld te zien, natuurlijk. Let wel, ik ben er niet op uit om mijn voormalig compagnon te ruineren, maar hij komt nu wel heel makkelijk weg - effectief zonder een enkele traan of kleerscheur.

 

Mijninsziens heeft de curator hier echt met de pet naar gegooid. Dit kan toch gewoon niet? Overigens was de curator vanaf het begin of aan al raar bezig. Maandenlang niet reageren op het indienen van mijn claims (herhaaldelijk gemaild en gebeld). Een keer had ik zelfs een assistent aan de telefoon toen ze mijn stukken (weer) kwijt waren, en die zei doodleuk dat deze zaak geen prioriteit had omdat ze miljoenenzaken hadden om aan te werken. Ronduit schandelijk - maar hier heb ik natuurlijk geen bewijs voor.

 

Maar wat kan ik hier nog tegen doen? Ik heb al een keer proberen een (redelijke prijzige en gerenommeerde) advocaat hierop te zetten, maar die was uiterst vaag in de mogelijkheden en kansen. Mocht een advocaat het advies zijn, naar welk specialisme ben ik dan op zoek? Ik heb al vaker gehoord dat je tegen een curator weinig kans hebt ... Maar her en der is ook het geluid opgegaan dat ik wellicht zelf de openstaande schuld alsnog bij hem persoonlijk neer kan leggen?

 

De grootste grap is nog dat dit betekend dat ik meer van zijn schulden afgelost heb dan hij zelf gaat doen ...

 

(Verslag curator via persoonlijk bericht, als iemand interesse heeft in die details, ik ga namen (nog) niet aan de grote klok hangen)

 

(Overigens zijn zowel mijn eigen holding als de werkmaatschappij inmiddels gewoon financieel gezond, maar ik liep ten tijde van dit probleem wel degelijk het risico zelf ook tenonder te gaan aan deze malaise)

[Ido van der Gragt]

Beste Jorit,

 

Het lijkt mij niet opportuun om dit via het faillissement te doen. De curator zal met toestemming van de RC een redelijke deal hebben gesloten. Hij kan daar in ieder geval zelf van betaald worden. Door de deal krijgt de bestuurder van de BV kwijting voor de interne aansprakelijkheid (BW2:9 of in voorkomend geval BW2:248). Mocht je we iets voor elkaar krijgen, dan nog zal een meeropbrengst naar de belastingdienst gaan vanwege hun preferentie.

 

Misschien kan je na faillissement een vordering vanwege persoonlijke aansprakelijkheid indienen op grond van een onrechtmatige daad (BW6:162). Het verslag van de curator kan daarbij wellicht ondersteunend zijn. Het is geen makkelijke procedure en kan kostbaar zijn.

 

Succes, Ido van der Gragt

[StevenK]

Ik sluit me bij Ido aan.

[Christine]

ehm, misschien heb ik het mis, maar je hoeft als schuldeiser toch niet akkoord te gaan met wat de curator zegt? Als er schuld open blijft staan, kun je die toch nog opeisen? Maar wie ben ik, Ido en Steven weten hier veel meer van.

[StevenK]

ehm, misschien heb ik het mis, maar je hoeft als schuldeiser toch niet akkoord te gaan met wat de curator zegt? Als er schuld open blijft staan, kun je die toch nog opeisen? Maar wie ben ik, Ido en Steven weten hier veel meer van.

Om hem privé aan te spreken, moet je aantonen dat hij wanbestuur heeft gepleegd als bestuurder van zijn holding. In het algemeen is dat lastig, maar het feit dat hij in het faillissement heeft geschikt onderbouwt wel dat hij mogelijk aansprakelijk is te houden. Of dat lukt, is afhankelijk van de inhoud van het dossier en uiteindelijk van hoe de rechter daarover beslist.

 

Het is in ieder geval niet zo dat door de deal met de curator TS geen verhaal meer kan zoeken.

[Jorrit_J]

Bedankt voor jullie reacties!

 

Het lijkt mij niet opportuun om dit via het faillissement te doen. De curator zal met toestemming van de RC een redelijke deal hebben gesloten. Hij kan daar in ieder geval zelf van betaald worden.

 

Dat vind ik dus het rare aan situaties als deze - in principe doet een curator dus niets buiten hun eigen loon verzekeren (lucratief spelletje). De andere gedupeerden doen er blijkbaar niet zo toe.

 

Door de deal krijgt de bestuurder van de BV kwijting voor de interne aansprakelijkheid (BW2:9 of in voorkomend geval BW2:248). Mocht je we iets voor elkaar krijgen, dan nog zal een meeropbrengst naar de belastingdienst gaan vanwege hun preferentie.

 

Dat had ik zelf ook bedacht, vandaar dat ik ook niet echt verwachtte er meer uit te halen. Typisch is trouwens dat de claim van de belastingdienst ook van geen kanten klopt. Ze claimen 20-25k meer dan de daadwerkelijk schuld, omdat zij claimen dat bepaalde betalingen nooit gedaan zijn - terwijl het gewoon via bankafschriften te bewijzen is dat die betalingen wel gedaan zijn. Dit heb ik overigens destijds ook zowel bij mijn ex-compagnon (die dit wel al vermoedde) als de curator neergelegd, maar hier is verder niets mee gedaan. Voor mijzelf natuurlijk wel relevant, want hoe lager de preferente schuld, hoe meer mijn bedrijf terugkrijgt, toch? (Mits de curator een deal had gesloten die boven de preferentie schuld uitgekomenw was).

 

Misschien kan je na faillissement een vordering vanwege persoonlijke aansprakelijkheid indienen op grond van een onrechtmatige daad (BW6:162). Het verslag van de curator kan daarbij wellicht ondersteunend zijn. Het is geen makkelijke procedure en kan kostbaar zijn.

 

Om hem privé aan te spreken, moet je aantonen dat hij wanbestuur heeft gepleegd als bestuurder van zijn holding. In het algemeen is dat lastig, maar het feit dat hij in het faillissement heeft geschikt onderbouwt wel dat hij mogelijk aansprakelijk is te houden. Of dat lukt, is afhankelijk van de inhoud van het dossier en uiteindelijk van hoe de rechter daarover beslist.

 

Uit het verslag:

 

"De curator is van oordeel dat aan de bestuurder het verwijt kan worden gemaakt dat hij zijn taak als bestuurder onbehoorlijk heeft vervuld en dat aannemelijk is dat dit een belangrijke oorzak van het faillissement is"

 

...

 

"Ter zake bestuursaansprakelijkheid tracht de curator de curator een minnelijke regeling te bereiken met de bestuurder"

 

Dit is neem ik aan wel ondersteunend, maar niet voldoende, omdat er geen rechter aan te pas is gekomen maar een regeling is getroffen ?

 

Het punt kostbaarheid is ook niet onbelangrijk - als zo'n zaak 20k gaat kosten om 50k te winnen, met 30% kans van slagen, is het natuurlijk geen goede investering.

[RT....]

Het is mij niet helemaal duidelijk ten aanzien van welke schuld het akkoord van 10k is gesloten.

Hebben we het over een faillissementsakkoord in de zin van art. 138 Fw? Of betreft het een akkoord tussen de curator en bestuurder, opdat de curator de bestuurder verder niet aansprakelijk zal stellen? Aangezien je aangeeft dat de bestuurder door de curator is aangesproken, ga ik even uit van dat laatste.

Dat doet ook vermoeden dat het faillissement nog niet is afgewikkeld (althans, dat kan ik uit je bericht niet afleiden), wat is hierover de laatste stand van zaken?

Vermoedelijk is er bij de failliet (zoals 'gebruikelijk') niets meer te halen, dus kun je naar je 50k fluiten, maar dat kan de curator je snel genoeg vertellen. Zonder verdere info is het niet doenlijk om te bepalen of je de bestuurder nog in privé kunt aanspreken.

[Jorrit_J]

 

De precieze antwoorden op de vragen die je stelt staan naam ik aan het verslag, waarvan ik je via persoonlijk bericht een link heb gestuurd. Van mijn interpretatie van het verslag als leek komen we denk ik niet bij die antwoorden.

 

Een van mijn vragen is over dat er niets meer te halen zou zijn. Op het moment van failissement was dit zeker het geval: er waren enkel schulden op mijn ex-compagnon's prive saldo, en geen (significante) bezittingen. Mijn reactie daarop zou zijn: dan ga je toch werken en draag je daarvan een gedeelte af? Dat kunnen mensen in de schuldsanering toch ook? Het lijkt er voor mij op dat de curator dat nooit gesteld heeft - en zodoende is het nu dus goed leven voor mijn ex-compagnon, die een aardig goed betaalde baan heeft.

[StevenK]

 

Een curator moet afwikkelen op basis van wat er is, niet op basis van wat er zou kunnen komen.

[brood]

Een vervelende nasleep.

Ik merk het onterechte gevoel dat bij dit voorbeeld de belastingdienst een preferente positie mag innemen.

In eerste instantie heeft wellicht de failliet bij de belastingdienst een uitstel van betaling gekregen. Of doordat deze onoplettend is of te laks is met het innen.

 

Het loopt uiteindelijk wellicht ook elders fout, zodat de boel failliet gaat. Dan is de fiscus er wel als de kippen bij om de achterstand helemaal terug te halen.

Zou men veel strenger optreden om geen uitstel te verlenen en eerder agressiever te vorderen dan loopt het niet zo explosief en lopen schuldeisende ondernemers minder risico.

 

Daarentegen heb ik begrepen dat de fiscus (begin 2013) juist wel meer uitstel verleent dan in het verleden. Voor schuldeiser dus een slechte zaak.

 

[RT....]

Jorrit,

 

Uit het faillissementsverslag blijkt dat er sprake is van een negatieve boedel. Bovendien heeft de fiscus een flinke preferente vordering, terwijl jouw vordering (naar wat ik kan opmaken) een concurrente vordering is.

Dat houdt in dat de fiscus zich als eerste kunnen verhalen op enig actief dat in de boedel zit, na omslag van de faillissementskosten (salaris curator etc).

De schikking die de curator heeft getroffen ziet op de schuld van de bestuurder (in persoon) aan de failliet. De curator schrijft in het verslag inderdaad dat hij vermoedt dat er sprake is van wanbestuur, maar daar zou ik niet te zwaar aan tillen. In slechts enkele gevallen zal de curator hier iets mee (kunnen) doen, en veelal wordt dit ‘argument’ ingezet om een schikking af te dwingen.

Daarbij moet je je realiseren dat een eventuele opbrengst van een dergelijke procedure of schikking in de boedel vloeit. Na aftrek van de faillissementskosten, gaat het restant naar de preferente schuldeiser(s) en als er dan nog iets overblijft komt jij als concurrent crediteur pas aan de beurt. Iets dat vrijwel nooit het geval is.

 

Linksom of rechtsom, jij zult er niets mee opschieten als de curator wel een procedure start of een hogere schikking treft.

De mogelijkheid die je dan nog zou resten is om de bestuurder aansprakelijk te stellen op grond van onrechtmatige daad. Wil dit slagen, dan moet de bestuurder een voldoende ernstig persoonlijk verwijt gemaakt kunnen worden. Denk bijvoorbeeld aan de situatie dat een bestuurder nog een nieuwe schuld aangaat, terwijl hij weet dat de vennootschap die schuld nooit zal kunnen betalen (de Beklamel-norm). Dat is een zeer lastige hobbel om te nemen (een BV-vorm biedt niet voor niets bescherming aan haar bestuurders).

Of daar in dit faillissement sprake van is kan alleen beoordeeld worden met een uitgebreide kennis van het dossier, iets dat je over moet laten aan een specialist.

 

Helaas kan ik er niet meer van maken. Het is erg vervelend en onrechtvaardig dat zo iemand er zo makkelijk af komt, maar dat staat los van de vraag of jij de vordering van de werkmij op hem kunt verhalen. Het antwoord op die vraag is doorgaans 'nee', en anders zal het waarschijnlijk nog lastig blijken je gelijk te krijgen…en te verhalen.

 

Wellicht dat andere leden hier nog mogelijkheden zien!

 

In ieder geval heel veel succes en sterkte met het verdere verloop.

 

 

[Jorrit_J]

Iedereen ontzettend bedankt voor jullie bijdragen!

 

Het is enorm vervelend wat er gebeurd is, uiteraard ook voor mijn ex-compagnon, die er naar mijn geloof ook niet opzettelijk een potje van heeft gemaakt (desalniettemin is hij er natuurlijk wel verantwoordelijk voor).

 

Het is natuurlijk ook al weer een paar jaar geleden, en alhoewel ik ook een tijd risico heb gelopen hieraan ten onder te gaan, zijn mijn BVs nu (gelukkig, eindelijk) weer financieel gezond - iets waar je in deze tijden ook dankbaar voor mag zijn.

 

Ik heb nooit verwacht geld terug te zien, en het verlies daarvan moeten nemen is (gelukkig) niet iets waar ik nog wakker van hoef te liggen.

 

Wat wel is blijven knagen is de vraag: "moet ik hier nog iets aan proberen doen?". Dankzij eerdere ervaringen met proberen je recht te halen had ik al niet het idee dat dit vruchten af zou werpen, maar de details hoe en waarom ontbraken.

 

Dankzij de reacties zowel in deze thread als per persoonlijk bericht ben ik er alleen maar meer van overtuigd dat verdere actie niet goedkoop zal zijn en zelfs in het gunstigste geval niet erg veel kans van daadwerkelijk innen heeft, en dus waarschijnlijk geen slimme besteding van tijd en middelen zou zijn.

 

Daarmee hoop ik dan ook dat ik die knagende vraag nu weg kan stoppen met een "nee" als antwoord, en het hoofdstuk hierover kan sluiten, tenzij iemand nog andere mogelijkheden ziet.

 

Als voetnoot wil ik wel nog steeds stellen dat elke gedachte aan de curator en haar kornuiten mijn bloed nog steeds doet koken. Herhaaldeijk ben ik door hen dermate vreemd behandeld dat de stempel 'onprofessioneel' mijninsziens nog een compliment is. Jammer genoeg kan ik daar niets van bewijzen, maar als iemand nog ideeen heeft om daar iets mee te doen, houd ik me aanbevolen.

 

Nogmaal bedankt voor jullie tijd, aandacht, en hulp!