• 0

BTW terug vorderen buitenland inkoop goederen

Beste members,

 

Ik heb vorig jaar een partij goederen aangeschaft in Duitsland. Dit is een winkel geweest en ik heb de goederen eigenlijk gewoon op de "normale" manier gekocht als een particulier, inclusief BTW. Er was niemand aanwezig op dit moment die mij kon voorzien van een aangepaste factuur met 0% tarief en VAT nummer en ik heb de fout gemaakt te denken dat ik deze BTW makkelijk kon terug vorderen.

 

Dit is helaas niet gebleken: ik heb het via de belastingdienst proberen terug te vorderen via de speciale belasting dienst website maar dit is meerdere keren afgewezen met de boodschap dat ik simpelweg een 0% tarief factuur moet maken en dat deze website niet geschikt is om de BTW van voorraad terug te vorderen, alleen voor alle andere kosten in het buitenland.

 

Mijn vraag:

 

- Is er een manier om BTW terug te vorderen uit het buitenland voor inkoop van goederen?

 

Het gaat om een relatief groot bedrag en ik weet niet goed hoe dit op te lossen.

 

Avast dank voor het meedenken.

 

Groet,

 

RLX

 

Link naar reactie

Aanbevolen berichten

  • 0

Nogal makkelijk (van de fiscus bedoel ik), de winkel in kwestie had alleen een 0%-factuur mogen uitschrijven als ze kon aantonen dat de goederen naar het buitenland vervoerd waren. Dat kon ze in jouw geval niet, want jij nam ze mee, dus er was geen vervoerder die een mooie verklaring af kon geven o.i.d.

 

Optie 1: je verzoek om teruggaaf is schriftelijk afgewezen en je kunt bezwaar maken.

 

Optie 2: je gaat naar de winkel toe, je overlegt je oorspronkelijke factuur, je neemt wat droge worst mee en acceptabel bier, je legt je probleem uit, en zij draaien een 0%-factuur voor je uit en geven je de btw terug.

 

Succes, en welkom op HL trouwens!

Op 20 juli 2016 ontvingen wij het trieste bericht dat Marcel is overleden.

Marcel was een meer dan gewaardeerd deelnemer aan ons forum ! We zullen hem missen!

Link naar reactie
  • 0

Of een bezwaar zin heeft is nog maar de vraag, De Europese richtlijn voor BTW-teruggaaf (2008/9) stelt in artikel 4, onder b) dat de richtlijn niet van toepassing is op "gefactureerde btw-bedragen voor goederenleveringen die krachtens artikel 138 of artikel 146, lid 1, punt b) van Richtlijn 2006/112/EG van btw vrijgesteld zijn of kunnen worden". Artikel 138 is de intra-communautaire levering. Optie 2 biedt zo te zien nog de meeste kans.

Link naar reactie
  • 0

Allereerst moet je, via de Nederlandse belastingdienst, je verzoek om teruggaaf aan Duitsland richten. Zij nemen de beslissing. Dit kan, mits aan de minimale waarde voldaan, tot een half jaar na afloop van een jaar.

 

Vervolgens zal de duitse autoriteit een beslissing nemen. Soms slipt het erdoor heen, maar als het om grote bedragen gaat, dan zullen zij zich (als de factuur op een Nederlands adres staat en ze weten je BTW nummer (het hoeft nog niet op de factuur te staan)) op het volgende standpunt stellen:

 

Die Voraussetzungen für eine steuerfreie innergemeinschaftliche Lieferung gemäß § 6a Umsatzsteuergesetz

(UStG) lagen vor. Vom Rechnungsaussteller hätte daher keine Umsatzsteuer in Rechnung gestellt werden

dürfen (Urteil des Bundesfinanzhofes vom 17.02.2011 – V R 28/10).

Eine Voraussetzung zum Vorsteuerabzug nach § 15 Abs. 1 Nr. 1 UStG ist, dass die Steuer gesetzlich

geschuldet wird (Urteil des Bundesfinanzhofes vom 02.04.1998 VR 34/97). Wird die Steuer nur geschuldet,

weil sie zu Unrecht ausgewiesen worden ist, so ist der Vorsteuerabzug unzulässig. In diesem Fall haben Sie

gegebenenfalls einen zivilrechtlichen Anspruch gegenüber dem Rechnungsaussteller zur Berichtigung der

Rechnung und zur Gutschrift der Umsatzsteuer.

 

Wat zo veel inhoudt dat de opmaker van de rekening het fout gedaan heeft. Hij zal je een nieuwe rekening moeten verschaffen. Die kun je civielrechtelijk afdwingen. De verkoper heeft vervolgens een probleem met zijn belastingdienst want daar moet hij de BTW weer terugvorderen.

 

In mijn geval werd de BTW teruggaaf uit Duitsland geweigerd op bovenstaande grond geweigerd.

 

Ik ben er hard ingegaan en heb bezwaar gemaakt en de verkoper ook zeer strak gehouden. Uiteindelijk moet het geld van de belastingdienst in Duitsland komen. Ondanks dat de verkoper een nieuwe rekening op had moeten stellen en de BTW bij de belastingdienst terug had moeten vragen en vervolgens aan mij door had moeten storten heeft de duitse belastingdienst ervoor gekozen om toch ermee akkoord te gaan dat niet aan alle voorwaarden voor een netto levering voldaan was, en heeft mij het geld direct teruggeven.

 

Altijd bereid tot nadere toelichting!

Link naar reactie
  • 0

Marcel, BJM & Ondernemer 1979, dank jullie allen voor julilie antwoord.

 

Hier was ik al bang voor, al heeft O1979 zijn verhaal wat hoop.

 

Ik heb opnieuw contact gehad met de verkoper, maar deze had niet echt "zin" om een nieuwe factuur uit te draaien, de BTW terug te vorderen en mij dit te betalen.

 

Zijn er trouwens bedrijven die zich hier in specialiseren (BTW verzoeken buitenland, bezwaarschriften schrijven)? Ik zou zeker wat over hebben om dit uit te besteden.

 

@Ondernemer1979, PM is onderweg.

Link naar reactie
  • 0

Googelen op "BTW teruggaaf Duitsland" dan kom je ook wel een aantal gespecialiseerde bedrijven tegen.

 

In Nederland kent men overigens de zogenaamde vervoersverklaring bij afhaaltransacties (mededeling 38). Echter stelt de belastingdienst hierbij dat deze beter alleen toegepast wordt bij "vaste klanten die al vaker zonder problemen bij u hebben gekocht". Zoniet is het advies om toch BTW in rekening te brengen. De klant heeft dan eigenlijk geen andere mogelijkheid om zich voor de BTW te registreren en de overbrenging als een fictieve intracommunautaire levering aan te geven.

Als je dit vaker overkomt zou je dus eens na kunnen denken over een Duits BTW-nummer.

Link naar reactie
  • 0

Ik loop nu volgens mij tegen hetzelfde probleem aan. Eind vorig jaar heb ik een bijna nieuwe auto zakelijk in Duitsland gekocht, en zelf naar Nederland laten transporteren. De (zakelijke) verkoper bracht btw in rekening. Ik heb toen gevraagd om dit tegen 0% tarief te factureren, maar hij gaf aan dit niet te kunnen omdat hij er niet zeker van kon zijn dat de auto ook daadwerkelijk naar Nederland was/werd gebracht. Ik zag daar niet zo'n probleem in omdat ik dacht de btw gewoon digitaal via de daarvoor beschikbare site terug te kunnen vragen. Dat in nu afgewezen door de duitse belastingdienst met als reden dat ik dat maar met de leverancier (had) moet(en) regelen. Wel erg gemakkelijk van hun! Weet iemand een specialist hiervoor om hier tegen bezwaar te maken? Heeft verder iemand de kennis of de duitse belastingdienst dan (altijd?) aan het kortste eind trekt? Als dat laatste niet het geval is, dan zal ik nog meer in het werk moeten stellen o de leverancier de btw te laten corrigeren op de factuur.

 

Pieter

Link naar reactie
  • 0

Hoi Pieter,

 

Ik heb uiteindelijk gebruik gemaakt van een juridisch kantoor gespecialiseerd in het terugvorderen van BTW uit het buitenland. Dit is uiteindelijk niét gelukt: de ondernemer in kwestie heeft niet thuis gegeven en dan heb je geen poot om op te staan. De ondernemer weigert een nieuwe factuur te maken.

 

De extra kosten van het advocaten kantoor waren ook niet mals trouwens. Ik weet niet om hoeveel BTW het gaat maar ik zie dit als een (extreem) dure les.

Link naar reactie
  • 0

Het lijkt erop dat het kantoor geprobeerd heeft de BTW terug te vragen op grond van de teruggaafregeling. Even los van eventuele termijnen zou de oplossing kunnen zijn een Duits BTW-nummer aan te vragen, in je Duitse BTW aangifte de betaalde BTW op te voeren en via een met overbrenging van eigen goederen gelijkgestelde intracommunautaire levering de BTW terug te krijgen.

Link naar reactie
  • 0

Karma,

 

Heeft het advocatenkantoor dan bezwaar gemaakt op de afwijzing van duitse belastingdienst, en is dát niet gelukt, en is er dan eventueel nog verder geprocedeerd zonder resultaat? Of is er helemaal niet geprocedeerd, en is het gebleven bij een afwijzing van het verzoek?

 

Pieter

Link naar reactie
  • 0
Kijk eens rond op schiphol, zat bedrijven die btw buitenland verzorgen.

Googelen op "BTW teruggaaf Duitsland" dan kom je ook wel een aantal gespecialiseerde bedrijven tegen.

Ik heb zelf geen ervaringen met die bedrijven, ik ben benieuwd naar gebruikservaringen! Ik doe het altijd zelf.

 

In Nederland kent men overigens de zogenaamde vervoersverklaring bij afhaaltransacties (mededeling 38). Echter stelt de belastingdienst hierbij dat deze beter alleen toegepast wordt bij "vaste klanten die al vaker zonder problemen bij u hebben gekocht". Zoniet is het advies om toch BTW in rekening te brengen.

Dit vind ik erg interessant! Dit is de link op de site van de belastingdienst: link. Allereerst komt dit over als een advies van de belastingdienst wat ingaat tegen de Europeese regels. De transactie voldoet wel of niet aan de voorwaarden voor een intracommunataire prestatie. Europa bepaalt vervolgens wat er dan gedaan moet worden. Er is geen keuze.

 

... De klant heeft dan eigenlijk geen andere mogelijkheid om zich voor de BTW te registreren en de overbrenging als een fictieve intracommunautaire levering aan te geven.

Spreek je je hier uit naar de Nederlandse leverancier (verkoop vanuit Nederland)? Dat zijn Duitse klant een factuur krijgt waarop de BTW in rekening gebracht is? Want hoe werkt het vervolgens voor die Duitser dat hij de (o.v.v. een fictieve intracommunautaire levering?) BTW terugkrijgt?

Ik ben hierin geinteresseerd omdat het dan waarschijnlijk de andere kant op (Duitsland naar Nederland waarbij ik de koper ben) ook zo zal werken. En dat kan ik goed gebruiken want veel Duitsers weigeren een verkoop aan het buitenland omdat ze dan geen BTW in rekening mogen brengen.

 

... Als je dit vaker overkomt zou je dus eens na kunnen denken over een Duits BTW-nummer.

Ik ga er nog steeds vanuit dat je je hier uitspreekt naar de Nederlandse leverancier (verkoop vanuit Nederland). Hoe bedoel je dit dan?

 

Voor als een Duits ondernemer (verkoop in Duitsland) een goed verkoopt aan een Nederlandse ondernemer had ik de volgende gedachte:

ik vraag een Duits BTW-nummer aan en laat mij Duitse BTW in rekening brengen. Vervolgens doe ik BTW aangifte in Duitsland en krijg de BTW terug. Dit heb ik voorgelegd aan de Duitse belastingdienst maar deze geven aan:

- of er nu een Duits BTW nummer op staat of niet, nog steeds is voldaan aan de voorwaarden voor een intracommunautaire prestatie waardoor er geen BTW in rekening gebracht mag of had mogen worden èn

- at in rekening gebrachte BTW (voorbelasting) slechts terugbetaald wordt als deze door de transactie wettelijk verschuldigd was.

In Duitsland kent men, net zoals in Nederland, ook de regel dat als BTW in rekening wordt gebracht, terecht of onterecht, degene die die BTW berekend heeft, deze verschuldigd is aan de belastingdienst. Maar dat wordt in Duitsland dus niet gezien als door de transactie wettelijk verschuldigd en wordt dus ook niet terugbetaald.

Conclusie: Het biedt geen oplossing als ik een Duits BTW-nummer aanvraag.

 

Daarom verbaasd me deze uitspraak dan ook:

Het lijkt erop dat het kantoor geprobeerd heeft de BTW terug te vragen op grond van de teruggaafregeling. Even los van eventuele termijnen zou de oplossing kunnen zijn een Duits BTW-nummer aan te vragen, in je Duitse BTW aangifte de betaalde BTW op te voeren en via een met overbrenging van eigen goederen gelijkgestelde intracommunautaire levering de BTW terug te krijgen.

 

Toen ik het bericht van Pieter las was ik reeds voornemens om hem te helpen (aanbod bij deze). Ik heb zelf ook nog een zaak voor een andere klant lopen waar ik nog bepaalde ideeen die ik dan ook inzake zaak-Pieter zou willen inzetten, wilde uitzoeken. Dat heb ik ondertussen gedaan, maar ik heb nog geen concrete antwoorden.

 

Wat ik namelijk aan de Duitse belastingdienst voorgelegd heb is het volgende. Wanneer de Duitse ondernemer met BTW factureert zal hij ook niet om een vervoersverklaring (in het Duits: Gelangenbestätigung) gevraagd hebben. Ik ben ervan overtuigd dat zonder Gelangenbestätigung niet voldaan is aan de voorwaarden voor een BTW-vrije intracommunautaire prestatie en dat de BTW dus op basis van de transactie wettelijk verschuldigd is (en niet onterecht in rekening is gebracht). Dan zou ook een teruggave vanuit het Bundeszentralamt für Steuern terecht zijn en dus niet geweigerd mogen worden.

 

Terwijl ik dit schreef heb ik overigens de belastingdienst in Nederland gevraagd of het in de toekomst misschien een oplossing is om een Duitse verkoper een Nederlands BTW nummer aan te laten vragen. Dat speelt voor de casussen in het verleden niet. Zodra ik daar antwoord op heb, laat ik dat hier weten.

 

@pieter: stuur me even een PM zodat we in contact komen.

 

@rlx1991: na mijn bericht aan je van 26 mei 2014 heb ik niets meer van je vernomen. Goed dat je het uit handen hebt gegeven. Jammer dat het niet gelukt is. Ik denk hetzelfde als Kwootje hier aangeeft:

Het lijkt erop dat het kantoor geprobeerd heeft de BTW terug te vragen op grond van de teruggaafregeling.

Ik vraag me dan ook af of er een civielrechtelijke procedure opgezet is tegen de verkoper. En als dat zo is, waarom die verloren is. Ik wil heel graag naar jouw zaak kijken. Waarschijnlijk kan ik jou helpen, maar anders heb jij mij in ieder geval geholpen. Je hebt m'n mailadres.

Link naar reactie
  • 0

Het advies van de Nederlandse belastingdienst om in sommige gevallen bij een afhaaltransactie toch BTW in rekening te brengen is mijns inziens correct (al in de praktijk moeilijk uitvoerbaar) en gaat niet in tegen EU regels. Je kunt als verkoper niet verplicht worden om met een nul-tarief te factureren. Aan de levering tegen het nul-tarief gaan een aantal voorwaarden aan vooraf, de leverancier moet aantonen dat de goederen NL verlaten hebben en in het land van bestemming in de heffing zijn opgenomen. Als hij dit niet kan aantonen wordt de BTW bij hem nageheven. De leverancier loopt dus risico en het kan niet de bedoeling van wetgeving zijn dat een persoon verplicht wordt risico te dragen. Er is dus wel keuze.

 

De oplossing om de koper zich te laten registreren en van de overbrenging aangifte te doen staat nota bene in hetzelfde besluit, is gebaseerd op EU regelgeving en de Duitse belastingdienst zou dus wel via de Duitse BTW aangifte van het Nederlandse bedrijf de BTW moeten teruggeven. De BTW is niet onterecht in rekening gebracht want de Duitse leverancier kan in beginsel niet aantonen dat de goederen Duitsland verlaten hebben. Volgens mij spreek je jezelf tegen want je schrijft eerst dat een Duits BTW nummer niets oplost en een alinea verder het omgekeerde, dat de teruggave niet geweigerd mag worden.

 

De Duitse belastingdienst mag overigens een teruggaafverzoek als bedoeld in EU richtlijn 2008/9 wel weigeren op grond van artikel 4, onder b).

Link naar reactie
  • 0

Ik heb inmiddels ook met een Duitse vestiging van Gerlach contact opgenomen, en gevraagd of zij voor mij een duits btw nummer wilden aanvragen, en de btw wilden terugvorderen. Hun reactie was dat dit wel erg duur zou worden. Er zou dan gedurende twee jaar lang, elke maand een aangifte moeten worden gedaan, omdat eerder afmelden van het btw nummer niet mogelijk was. Dit zou enkele duizenden euro's kosten. Verder twijfelden ze eraan of dit alles wel zou werken omdat mijn bedrijf geen diensten in Duitsland verricht.

 

Dat was dus ook geen erg hoopgevende oplossingsrichting. :-\

 

Nadeel voor mij vind ik ook wel dat ik de Duitse taal wel enigszins beheers, maar niet goed genoeg om zelf allerlei formulieren in te gaan vulen, of schriftelijk te gaan communiceren met de belastingdienst in Duitsland :(

 

Pieter

Link naar reactie
  • 0
Het advies van de Nederlandse belastingdienst om in sommige gevallen bij een afhaaltransactie toch BTW in rekening te brengen is mijns inziens correct (al in de praktijk moeilijk uitvoerbaar) en gaat niet in tegen EU regels. Je kunt als verkoper niet verplicht worden om met een nul-tarief te factureren. Aan de levering tegen het nul-tarief gaan een aantal voorwaarden aan vooraf, de leverancier moet aantonen dat de goederen NL verlaten hebben en in het land van bestemming in de heffing zijn opgenomen. Als hij dit niet kan aantonen wordt de BTW bij hem nageheven. De leverancier loopt dus risico en het kan niet de bedoeling van wetgeving zijn dat een persoon verplicht wordt risico te dragen. Er is dus wel keuze.
Ik ben van mening dat dat niet juist is (het advies van de belastingdienst gaat wel in tegen de EU-regels / Je kunt als verkoper wel verplicht worden om met een nul-tarief te factureren). Maar ik zou heel graag in discussie treden om mijn ongelijk bewezen te zien en er iets van te leren.

De richtlijnen die ik gebruikt heb bij het onderbouwen van mijn mening zijn RICHTLIJN 2008/9/EG VAN DE RAAD van 12 februari 2008 en RICHTLIJN 2006/112/EG VAN DE RAAD van 28 november 2006.

2006/112/EG artikel 138

De lidstaten verlenen vrijstelling voor de levering van goederen, door of voor rekening van de verkoper of de afnemer verzonden of vervoerd naar een plaats buiten hun respectieve grondgebied, maar binnen de Gemeenschap, welke wordt verricht voor een andere belastingplichtige of voor een nietbelastingplichtige rechtspersoon die als zodanig handelt in een andere lidstaat dan de lidstaat van vertrek van de verzending of het vervoer van de goederen.

Er staat niet dat het verleend màg worden of dat ze ervoor mogen kiezen om het te verlenen. De EU draagt de lidstaten op om het te verlenen.

 

Volgens mij is het zo dat je, als je aan een ondernemer in een andere EU-lidstaat levert, je als verkoper geen keus hebt en zult moeten toetsen of aan de voorwaarden voldaan is. En als uit de toetsing blijkt dat aan de voorwaarden voldaan is, dan moet je overeenkomstige uitvoeren. En tuurlijk is het zo dat als je je aan deze regels moet houden dat het risico bestaat dat je het fout doet en aan het betalen gaat. Maar dat risico is hetzelfde als wanneer je bijvoorbeeld in het geheel geen boekhouding bij zou houden. Dat zou een fraai argument zijn om geen BTW te betalen. (Overdrijven maakt de zaak duidelijk).

Ik kan me dus zo voorstellen dat bijvoorbeeld op het moment dat de goederen verkocht worden aan alle voorwaarden behalve die van de vervoersverklaring is voldaan en dus BTW in rekening wordt gebracht. Vervolgens ontvangt de verkoper de vervoersverklaring. Hiermee is dan wel aan alle voorwaarden voldaan. Daardoor rust op de verkoper de verplichting om een nieuwe rekening te sturen zonder BTW.

 

In bovenstaande mening word ik ook gesterkt omdat iedere afwijzing voor de teruggave van BTW door de Duitse belastingdiensten wordt vergezeld van de uitspraak dat ik wel een civielrechtelijke claim heb op de leverancier om een nieuwe rekening te sturen zonder BTW en de BTW terug te betalen.

 

Ik ken overigens de voorwaarde niet dat de levering in het land van bestemming in de heffing moet zijn opgenomen. Waar staat dat? In mijn dagelijkse praktijk kom ik intracommunautaire leveringen geregeld tegen, maar heb, volgens mij, nog nooit iets verstrekt waaruit dit zou blijken. Hoe krijgt dit normaal gesproken vorm?

De oplossing om de koper zich te laten registreren en van de overbrenging aangifte te doen staat nota bene in hetzelfde besluit
Ik geloof je meteen, maar waar dan? Ik heb het niet gevonden.
De oplossing om de koper zich te laten registreren en van de overbrenging aangifte te doen staat nota bene in hetzelfde besluit, is gebaseerd op EU regelgeving en de Duitse belastingdienst zou dus wel via de Duitse BTW aangifte van het Nederlandse bedrijf de BTW moeten teruggeven. De BTW is niet onterecht in rekening gebracht want de Duitse leverancier kan in beginsel niet aantonen dat de goederen Duitsland verlaten hebben. Volgens mij spreek je jezelf tegen want je schrijft eerst dat een Duits BTW nummer niets oplost en een alinea verder het omgekeerde, dat de teruggave niet geweigerd mag worden.

 

De Duitse belastingdienst mag overigens een teruggaafverzoek als bedoeld in EU richtlijn 2008/9 wel weigeren op grond van artikel 4, onder b).

Wat ik schrijf is m.i. niet tegenstrijdig. Ik geef aan dat wanneer een Nederlandse ondernemer een buitenlands (Duits) BTW nummer neemt, dat niets oplost. Middels dat Duitse BTW nummer krijg je namelijk hooguit ook, net zoals wanneer je het via een teruggaveverzoek doet, alleen voorbelasting terug die door de transactie wettelijk verschuldigd was. Dus het Duitse BTW nummer heeft qua wel of niet terugkrijgen geen voordeel ten opzichte van een teruggaveverzoek. Dat bedoel ik met niets oplossen. Vervolgens schets ik een situatie waarvan ik vind dat de op de BTW vermeldde factuur door de transactie wettelijk verschuldigd was en waarvan de teruggaaf dus niet geweigerd mag worden.

 

Waar overigens voor mij nog een probleem bestaat....

2008/9 artikel 4 aanhef en onder b:

Deze richtlijn is niet van toepassing ten aanzien van gefactureerde btw-bedragen voor goederenleveringen die krachtens artikel 138 of artikel 146, lid 1, punt b) van Richtlijn 2006/112/EG van btw vrijgesteld zijn of kunnen worden.

Gesteld zij:

A- De verkoper weet dat hij met een buitenlandse ondernemer te maken heeft en aan alle verplichtingen mbt de intracommunautaire prestatie en btw-vrije levering voldoet, behalve dat hij

B- niet kan aantonen dat het goed het land heeft verlaten.

Dus:

C- De verkoper brengt BTW in rekening

 

De crux zit 'm in het woordje "kunnen". Mijn inziens kan 2008/9 artikel 4 aanhef en onder b op twee manieren uitgelegd worden:

1- Als je niet kunt aantonen dat het goed het land heeft verlaten kan de goederenlevering niet vrijgesteld worden van btw. Resultaat: De richtlijn 2008/9 geldt wel.

2- Je kunt niet aantonen dat het goed het land niet heeft verlaten. Dus het is niet uitgesloten dat dat wel is gebeurd maar je alleen het niet kunt bewijzen. Het is dus niet uitgesloten dat de goederenlevering vrijgesteld kon worden van btw. Resultaat: De richtlijn 2008/9 geldt niet.

 

Ik ga van "1" uit. En als ik jou goed begrijp (de BTW is niet onterecht in rekening gebracht), jij ook.

Zoals gezegd, ik ben nog in gesprek met de Duitse belastingdienst, echter het lijkt erop dat de Duitse belastingdienst zich op standpunt "2" stelt.

Wie heeft daar nou gelijk? Is het uitleg "1" of uitleg "2"?

 

Overigens: Als ik zo vrij mag zijn, vind ik dat jij jezelf tegen spreekt, want als de BTW terecht in rekening is gebracht dan kon deze prestatie dus niet vrijgesteld worden en kan dus teruggaaf op basis van EU richtlijn 2008/9 artikel 4, onder b, niet geweigerd worden.

 

Ik vind dat ook hieruit optie 1 blijkt: Als een leverancier zonder btw gefactureerd heeft maar niet aan de voorwaarden heeft voldaan dan zal de belastingdienst hem de btw alsnog in rekening brengen. Daar zijn we het allemaal over eens. Dat kunnen ze alleen maar doen als het wettelijk zo geregeld is. De belastingdienst moet immers een wettelijke grondslag hebben. Als vervolgens de leverancier aan de afnemer een nieuwe factuur stuurt, maar nu dan verhoogd met BTW, dan is die BTW door de transactie wettelijk verschuldigd. Het moge duidelijk zijn dat deze terecht berekend wordt en als dan de belastingdienst de inhoud van de factuur bepaalt, dan kan het toch niet anders zijn dat de BTW die vervolgens op de factuur vermeld staat, terug te krijgen is?

 

Graag hoor ik van jullie!

Link naar reactie
  • 0
pb is gestuurd
Ontvangen. Ik zal je zo een mail sturen met het verzoek om de stukken.
Ik heb inmiddels ook met een Duitse vestiging van Gerlach contact opgenomen, en gevraagd of zij voor mij een duits btw nummer wilden aanvragen, en de btw wilden terugvorderen. Hun reactie was dat dit wel erg duur zou worden. Er zou dan gedurende twee jaar lang, elke maand een aangifte moeten worden gedaan, omdat eerder afmelden van het btw nummer niet mogelijk was. Dit zou enkele duizenden euro's kosten. Verder twijfelden ze eraan of dit alles wel zou werken omdat mijn bedrijf geen diensten in Duitsland verricht.

 

Dat was dus ook geen erg hoopgevende oplossingsrichting. :-\

Ik lees uit je antwoord dat Gerlag dus aangeeft dat je middels een Duits BTW nummer de BTW zult terugkrijgen.

 

Ik ben vervolgens van mening:

Of de BTW terug te vragen is hangt ervan af of de BTW door de transactie wettelijk verschuldigd is geworden en dus terecht op de factuur is gezet. Omdat Gerlag aangeeft dat de BTW terug te krijgen is middels een Duits BTW nummer vind Gerlag kennelijk dus dat de BTW door de transactie wettelijk verschuldigd is geworden en de belastingdienst zich niet op het standpunt kan stellen dat deze voorbelasting niet terug te vragen is omdat deze onterecht/onverschuldigd op de factuur gezet is. En daarmee ben ik het eens.

 

Zoals ik in mijn vorige post uitlegde is het irrelevant hoe je het terugvraagt maar of het überhaupt terug te vragen is.

 

Als dus de BTW terug te vragen is middels een Duits BTW nummer dan moet je de BTW ook terugkrijgen middels een teruggaveverzoek.

 

Dat je geen diensten in Duitsland verricht is niet de kern van de discussie (en volgens mij geen factor in het terugkrijgen van de BTW).

 

Overigens heb ik ook een Duits bedrijf en doe ik aangifte per kwartaal. Je moet je er 1 keer in verdiepen en dan is het helemaal niet moeilijk. Het aanvragen van een Duits BTW nummer voor Nederlandse ondernemers doe je bij het Finanzamt Kleve. Ik heb geen Duits BTW nummer voor mijn Nederlands bedrijf.

Link naar reactie
  • 0

Het verbaast me dat Duitsland zo moeilijk doet. Naar ik hoor gaat het andersom vrij simpel. We moesten eens iets naar een Baltische staat sturen en omdat ik steeds geen BTW nummer van hun kreeg, heb ik gewoon BTW gefactureerd. Ik heb de belastingdienst hierover nog om advies gevraagd en zij vertelden dat dit okay was en dat de ontvanger bij hun gewoon een formuliertje kon aanvragen om de btw terug te krijgen.

 

Dat dit vlot gaat heb ik ook bevestigd gekregen door twee Nederlanders die nu in het buitenland wonen, maar nog veel in Nederland inkopen. Beiden vonden het een gezeur om steeds achter nul btw facturen aan te gaan en zeiden dat het net zo makkelijk was om de btw achteraf in Nederland terug te halen.

 

Wat dat betreft vind ik het bedroevend dat niet elk land hier even soepel mee omgaat in één Europa.

Link naar reactie
  • 0

Ik ben nog steeds benieuwd naar de reacties op mijn eerdere posts, maar ik heb nog een nieuwe vraag erbij:

 

Een Gelangenbestätigung mag je per kwartaal doen. Maar mag je zelf kiezen wanneer dat kwartaal begint en dus eindigt? Dus bijvoorbeeld 15 mei - 15 augustus? Of moet je persé als kwartalen jan/feb/mrt, apr/mei/jun, jul/aug/sep, okt/nov/dec aanhouden?

En hoe snel na afloop van een kwartaal moet de gelangenbestätigung de verkoper bereikt hebben?

 

Alvast bedankt!

 

P.S. Ik heb de vraag ondertussen ook aan de belastingdienst in Duitsland gevraagd.

Link naar reactie
  • 0

]Ik ben van mening dat dat niet juist is (het advies van de belastingdienst gaat wel in tegen de EU-regels / Je kunt als verkoper wel verplicht worden om met een nul-tarief te factureren). Maar ik zou heel graag in discussie treden om mijn ongelijk bewezen te zien en er iets van te leren.

Op HL is deze discussie al eerder gevoerd, zie hier, meningen zijn inderdaad verdeeld. Ik ga er vanuit de de staatssecretaris en zijn ambtenaren bij het maken van een besluit toch wel weten waar ze het het over hebben.

 

Ik geloof je meteen, maar waar dan? Ik heb het niet gevonden.

 

Even googelen op "BTW mededeling 38" dan vindt je het wel. In het besluit staat letterlijk:

 

" In gevallen van afhaaltransacties, waarin geen sprake is van een vaste afnemer en waarin de goederen contant worden betaald, terwijl de leverancier ook overigens niet over bescheiden beschikt die het intracommunautaire karakter van de levering ondersteunen, dat wil zeggen gevallen waarin er behalve een op naam van een buitenlandse afnemer gestelde factuur (waarop het buitenlandse BTW-identificatienummer van de afnemer is vermeld) geen andere bescheiden zijn waaruit het intracommunautaire karakter van de levering blijkt, zal de leverancier de aanspraak op toepassing van het nultarief niet zonder meer kunnen rechtvaardigen. Onder deze omstandigheden kan de leverancier het risico van naheffing vermijden door Nederlandse BTW aan de koper in rekening te brengen.

 

De koper zal, wanneer hij de goederen overbrengt naar een andere Lid-Staat, hiervan aangifte moeten doen bij de Nederlandse Belastingdienst. Op deze aangifte zal hij de in rekening gebrachte Nederlandse BTW in aftrek kunnen brengen. "

 

Verder lees ik artikel 138 van de richtlijn toch iets anders. "De lidstaten verlenen vrijstelling". "vrijstelling verlenen" betekent m.i. dat een ondernemer toestemming krijgt om iets na te laten, in dit geval met BTW te factureren. Dit impliceert dat hij de toestemming ook niet zou kunnen krijgen dat is iets anders dan een ondernemer verplichten met 0% te factureren. De vrijstelling is verder verbonden aan voorwaarden, onder andere deze:

 

Ik ken overigens de voorwaarde niet dat de levering in het land van bestemming in de heffing moet zijn opgenomen. Waar staat dat? In mijn dagelijkse praktijk kom ik intracommunautaire leveringen geregeld tegen, maar heb, volgens mij, nog nooit iets verstrekt waaruit dit zou blijken. Hoe krijgt dit normaal gesproken vorm?

 

Dit staat onder andere in de Wet op de Omzetbelasting, Tabel II post 6:

" goederen die worden vervoerd naar een andere lid-staat, wanneer deze goederen aldaar

zijn onderworpen aan heffing van belasting ter zake van intracommunautaire verwerving

van die goederen"

 

Ik ben er vrij zeker van dat je hier in de praktijk wel mee te maken hebt. Omdat het voor een ondernemer bijna niet mogelijk is om te controleren of zijn klant BTW aangifte doet krijgt dit normaal gesproken vorm door het vermelden van het (geldige) BTW-nummer van de afnemer op de factuur :).

 

Zonder deze voorwaarde zouden leveringen aan particulieren in andere lidstaten ook onder het 0-tarief vallen (en dat is natuurlijk niet de bedoeling).

 

Als je als ondernemer achteraf niet kunt aantonen dat aan beide verplichtingen voldaan is dan wordt de BTW bij je nageheven. Het kan toch niet zo zijn dat je verplicht bent om met 0% te factureren, geen keuze hebt om iets anders te doen (terwijl je dat wel zou willen) en later daarvoor de rekening betaalt?

 

De crux zit 'm in het woordje "kunnen". Mijn inziens kan 2008/9 artikel 4 aanhef en onder b op twee manieren uitgelegd worden

 

Helemaal mee eens, ik vind dit ook niet erg duidelijk. De Engelse versie van de richtlijn zegt zelfs "may be" wat ook vertaald zou kunnen worden met "misschien". De reactie van de Duitse belastingdienst om de BTW terug te vragen bij de leverancier kan ik me wel voorstellen, dat sluit voor hen het risico uit dat ze twee keer BTW terugbetalen.

 

 

 

Link naar reactie
  • 0

Even een opmerking "on the side"... Hebben jullie wel eens BTW teruggevraagd in België? Ik doe dat al een aantal jaren, voornamelijk van brandstof. Ik krijg altijd een mail waarin om alle facturen gevraagd wordt. Nu viel mij bij het lezen van de RICHTLIJN 2008/9/EG VAN DE RAAD van 12 februari 2008 op dat alleen facturen gevraagd mag worden als het belastingbedrag méér dan 1000 euro (bij benzine 250 euro) is (artikel 10) tenzij er een twijfel over de vordering bestaat (artikel 20). Volgens mij gaat België dus zijn boekje te buiten! Iemand anders hier ervaring mee?

Link naar reactie
  • 0
Ik ben van mening dat dat niet juist is (het advies van de belastingdienst gaat wel in tegen de EU-regels / Je kunt als verkoper wel verplicht worden om met een nul-tarief te factureren). Maar ik zou heel graag in discussie treden om mijn ongelijk bewezen te zien en er iets van te leren.
Op HL is deze discussie al eerder gevoerd, zie hier, meningen zijn inderdaad verdeeld. Ik ga er vanuit de de staatssecretaris en zijn ambtenaren bij het maken van een besluit toch wel weten waar ze het het over hebben.
Ik lees hier niet dat de meningen verdeeld zijn, maar dat jij het oneens bent met de meningen van alle anderen. Ik hoop dat deze thread een eind kan maken aan die discussie en zal daarom de anderen via een PM vragen om deel te nemen aan deze thread. Ook zal ik, als dat mogelijk is, het webcareteam van de belastingdienst een PM sturen. In de aangehaalde andere thread was al om de mening van het webcareteam van de belastingdienst gevraagd maar daarop hebben zij niet gereageerd.

De oplossing om de koper zich te laten registreren en van de overbrenging aangifte te doen staat nota bene in hetzelfde besluit
Ik geloof je meteen, maar waar dan? Ik heb het niet gevonden.
Even googelen op "BTW mededeling 38" dan vindt je het wel. In het besluit staat letterlijk:

 

" In gevallen van afhaaltransacties, waarin geen sprake is van een vaste afnemer en waarin de goederen contant worden betaald, terwijl de leverancier ook overigens niet over bescheiden beschikt die het intracommunautaire karakter van de levering ondersteunen, dat wil zeggen gevallen waarin er behalve een op naam van een buitenlandse afnemer gestelde factuur (waarop het buitenlandse BTW-identificatienummer van de afnemer is vermeld) geen andere bescheiden zijn waaruit het intracommunautaire karakter van de levering blijkt, zal de leverancier de aanspraak op toepassing van het nultarief niet zonder meer kunnen rechtvaardigen. Onder deze omstandigheden kan de leverancier het risico van naheffing vermijden door Nederlandse BTW aan de koper in rekening te brengen.

 

De koper zal, wanneer hij de goederen overbrengt naar een andere Lid-Staat, hiervan aangifte moeten doen bij de Nederlandse Belastingdienst. Op deze aangifte zal hij de in rekening gebrachte Nederlandse BTW in aftrek kunnen brengen. "

Klopt het dat je bedoelt Heffing van omzetbelasting met betrekking tot intracommunautaire leveringen (Mededeling 38), 1 oktober 2002 – DGB2002/4947M, zoals in deze link? Volgens mij geeft echter de aangehaalde tekst geen antwoord waar het staat dat de koper zich kan laten registreren. Ik lees in de laatste link echter wel dit:
Heffing van omzetbelasting met betrekking tot intracommunautaire leveringen (Mededeling 38), 1 oktober 2002 – DGB2002/4947M

1. Inleiding

...

In het verslag van de Europese Commissie over de werking van de BTW-overgangsregeling voor intracommunautaire transacties van 23 november 1994, nr. COM(94) 515 constateert de Commissie dat bedrijven bepaalde moeilijkheden ondervinden bij het verzamelen van de bewijsstukken om aan te tonen dat is voldaan aan de voorwaarden voor vrijstelling van een intra-communautaire levering van goederen (alinea 93). In bepaalde omstandigheden wordt vaak door de leveranciers de vrees uitgedrukt dat naar aanleiding van een BTW-controle hun verantwoordelijkheid in vraag kan worden gesteld en de door hen verleende vrijstelling zou worden verworpen (alinea 95). Sommige verkopers weigeren hun leveringen vrij te stellen wanneer het vervoer door de koper zelf wordt verricht. De koper heeft dan geen andere mogelijkheid meer dan zich voor BTW-doeleinden in die Lid-Staat te laten identificeren.

Is in deze context identificeren hetzelfde als registreren?
Verder lees ik artikel 138 van de richtlijn toch iets anders. "De lidstaten verlenen vrijstelling". "vrijstelling verlenen" betekent m.i. dat een ondernemer toestemming krijgt om iets na te laten, in dit geval met BTW te factureren. Dit impliceert dat hij de toestemming ook niet zou kunnen krijgen dat is iets anders dan een ondernemer verplichten met 0% te factureren.
Zoals jij verderop doet, had ik deze tekst met betrekking tot het woordje "verlenen" al eens gelezen in het Engels "shall exempt" en Duits "befreien". M.i. blijkt hieruit wel degelijk een verplichting. Als je overigens op "btw Mededeling 38", "DGB2002/4947M" of "besluit van 10 november 1995, nr. VB 95/3447" googled kom je een stortvloed aan informatie tegen! Zo ook onder andere: Masterscriptie ABC-transacties van N.R.H. ten Kaate - ERASMUS UNIVERSITEIT ROTTERDAM - Faculteit der Economische Wetenschappen - 8 maart 2010 waarin verwezen wordt naar HvJ EG 27 september 2007, zaak C-146/05 (Colleé) waaruit blijkt dat er voor de lidstaten wel degelijk een verplichting bestaat. Echter wij zijn ernaar op zoek of de verkopers/leveranciers die verplichting hebben. Dat is een verschil! Ik zie nu pas dat mijn verwijzing naar artikel 138 niet relevant is geweest. Een antwoord of de verkoper/leverancier een verplichting heeft, blijft nog ter discussie.
De vrijstelling is verder verbonden aan voorwaarden, onder andere deze:
Aan de levering tegen het nul-tarief gaan een aantal voorwaarden aan vooraf, de leverancier moet aantonen dat de goederen NL verlaten hebben en in het land van bestemming in de heffing zijn opgenomen.
Ik ken overigens de voorwaarde niet dat de levering in het land van bestemming in de heffing moet zijn opgenomen. Waar staat dat? In mijn dagelijkse praktijk kom ik intracommunautaire leveringen geregeld tegen, maar heb, volgens mij, nog nooit iets verstrekt waaruit dit zou blijken. Hoe krijgt dit normaal gesproken vorm?
Dit staat onder andere in de Wet op de Omzetbelasting, Tabel II post 6:

" goederen die worden vervoerd naar een andere lid-staat, wanneer deze goederen aldaar

zijn onderworpen aan heffing van belasting ter zake van intracommunautaire verwerving

van die goederen"

 

Ik ben er vrij zeker van dat je hier in de praktijk wel mee te maken hebt. Omdat het voor een ondernemer bijna niet mogelijk is om te controleren of zijn klant BTW aangifte doet krijgt dit normaal gesproken vorm door het vermelden van het (geldige) BTW-nummer van de afnemer op de factuur :).

 

Zonder deze voorwaarde zouden leveringen aan particulieren in andere lidstaten ook onder het 0-tarief vallen (en dat is natuurlijk niet de bedoeling).

Volgens mij leg je de tekst verkeerd uit; de leverancier hoeft niet aan te tonen dat over de geleverde goederen belasting is betaald maar dat er in het land van bestemming over goederen zoals geleverd volgens de regels belasting betaald moet worden. De leverancier moet dus de regels van het bestemmingsland bekijken!
Als je als ondernemer achteraf niet kunt aantonen dat aan beide verplichtingen voldaan is dan wordt de BTW bij je nageheven. Het kan toch niet zo zijn dat je verplicht bent om met 0% te factureren, geen keuze hebt om iets anders te doen (terwijl je dat wel zou willen) en later daarvoor de rekening betaalt?
Dit stelde je al. En daar reageerde ik als volgt op:
Volgens mij is het zo dat je, als je aan een ondernemer in een andere EU-lidstaat levert, je als verkoper geen keus hebt en zult moeten toetsen of aan de voorwaarden voldaan is. En als uit de toetsing blijkt dat aan de voorwaarden voldaan is, dan moet je overeenkomstige uitvoeren. En tuurlijk is het zo dat als je je aan deze regels moet houden dat het risico bestaat dat je het fout doet en aan het betalen gaat. Maar dat risico is hetzelfde als wanneer je bijvoorbeeld in het geheel geen boekhouding bij zou houden. Dat zou een fraai argument zijn om geen BTW te betalen. (Overdrijven maakt de zaak duidelijk).

Ik kan me dus zo voorstellen dat bijvoorbeeld op het moment dat de goederen verkocht worden aan alle voorwaarden behalve die van de vervoersverklaring is voldaan en dus BTW in rekening wordt gebracht. Vervolgens ontvangt de verkoper de vervoersverklaring. Hiermee is dan wel aan alle voorwaarden voldaan. Daardoor rust op de verkoper de verplichting om een nieuwe rekening te sturen zonder BTW.

 

In bovenstaande mening word ik ook gesterkt omdat iedere afwijzing voor de teruggave van BTW door de Duitse belastingdiensten wordt vergezeld van de uitspraak dat ik wel een civielrechtelijke claim heb op de leverancier om een nieuwe rekening te sturen zonder BTW en de BTW terug te betalen.

Het tegenovergestelde van wat jij het risico van de leverancier noemt: dat de koper/afnemer zijn BTW niet terug kan krijgen of kan verrekenen, kan toch ook niet waar zijn?

De crux zit 'm in het woordje "kunnen". Mijn inziens kan 2008/9 artikel 4 aanhef en onder b op twee manieren uitgelegd worden
Helemaal mee eens, ik vind dit ook niet erg duidelijk. De Engelse versie van de richtlijn zegt zelfs "may be" wat ook vertaald zou kunnen worden met "misschien". De reactie van de Duitse belastingdienst om de BTW terug te vragen bij de leverancier kan ik me wel voorstellen, dat sluit voor hen het risico uit dat ze twee keer BTW terugbetalen.
Mooi dat we het hierover eens zijn. Echter de Duitse belastingdienst kan 2 keer BTW terugbetalen wel uitsluiten; wanneer de belastingdienst het geld teruggeeft en daarna verstuurt de leverancier ook nog eens een nieuwe factuur (die hij in zijn opgave van intracommunautaire transacties moet opgeven) dan komt dat eruit bij de opgave van de intracommunautaire transacties en moet de Duitse belastingdienst het geld dat ze aan de afnemer teruggeven hebben, terugeisen van de afnemer (immers fraude van de afnemer).

Je zou je ook voor kunnen stellen dat de Duitse belastingdienst alvorens ze een besluit nemen, de leverancier aangeven dat ze voornemens zijn de BTW aan de afnemer terug te geven tenzij hij binnen een termijn aangeeft dat hij dat al heeft gedaan. Een brief waarop hij slechts niet hoeft te reageren als hij de BTW niet al heeft terugbetaald. En in deze brief verbieden ze de leverancier om in de toekomst nog BTW terug te betalen. Nadat de termijn verlopen is en de Duitse belastingdienst dus zeker gesteld heeft dat de afnemer niet op een andere manier de btw al heeft teruggekregen of zal terugkrijgen berichten ze de afnemer dat hij de BTW van de Duitse belastingdienst terugkrijgt.

 

Zelfs bij afhaaltransacties voor goederen die naar een ander EU-land gaan is het mogelijk om aan te tonen dat aan alle voorwaarden voldaan is. Waarom zou je voor goederen die naar een ander EU-land gaan dan nog BTW teruggaveverzoeken in kunnen dienen bij de buitenlandse belastingdienst? Die verzoeken kan de buitenlandse belastingdienst dan toch altijd afkeuren en de afnemer terugsturen naar de verkoper?

Dat je een teruggaveverzoek voor goederen die naar een ander EU-land gaan in kunt dienen is het bewijs dat een rekening waarop BTW in rekening is gebracht omdat niet aan alle voorwaarden is voldaan wel degelijk kloppend is, dat de BTW door de transactie wettelijk verschuldigd is geworden èn door de belastingdienst terugbetaald moet worden.

 

Mijn stelling is: Een Duitse verkoper is verplicht om, wanneer aan alle voorwaarden is voldaan, de BTW niet in rekening te brengen. De verkoper behoort de voorwaarden te kennen, net zoals alle andere BTW regels waarover hij eveneens risico loopt als hij die niet kent of niet toepast.

Tevens is mijn stelling dat als niet aan alle voorwaarden is voldaan de verkoper dus verplicht is een rekening met BTW uit te schrijven. En dat vervolgens de Duitse belastingdienst verplicht is deze terug te betalen.

Anders werkt het systeem niet. Dan zou het zo kunnen zijn dat een afnemer zijn BTW niet terug kan krijgen.

Het staat de afnemer vrij om ervoor te zorgen dat hij òf alsnog de gegevens aanlevert aan de verkoper waardoor deze alsnog verplicht wordt de BTW terug te betalen òf een teruggaveverzoek bij de Duitse belastingdienst in te dienen.

 

Edit: (Aanvulling) Dezelfde wettelijke grondslag als waardoor de BTW op de transactie wettelijk verschuldigd is geworden op de factuur van de verkoper/leverancier die wel BTW in rekening heeft gebracht kan worden gebruikt om een naheffingsaanslag op te leggen aan de verkoper/leverancier die niet voldeed aan de voorwaarden en dus onterecht een factuur zonder BTW heeft opgemaakt.

 

Link naar reactie
  • 0
Klopt het dat je bedoelt Heffing van omzetbelasting met betrekking tot intracommunautaire leveringen (Mededeling 38), 1 oktober 2002 – DGB2002/4947M, zoals in deze link? Volgens mij geeft echter de aangehaalde tekst geen antwoord waar het staat dat de koper zich kan laten registreren.

 

Dat is inderdaad de juiste link, het gedeelte over het registreren van de koper staat in de laatste alinea van 4.3. Het wordt nog eens herhaald in de tekst die je zelf citeert.

 

De koper heeft dan geen andere mogelijkheid meer dan zich voor BTW-doeleinden in die Lid-Staat te laten identificeren.

 

Is in deze context identificeren hetzelfde als registreren?

 

Registreren is hetzelfde als identificeren.

 

Volgens mij leg je de tekst verkeerd uit; de leverancier hoeft niet aan te tonen dat over de geleverde goederen belasting is betaald maar dat er in het land van bestemming over goederen zoals geleverd volgens de regels belasting betaald moet worden. De leverancier moet dus de regels van het bestemmingsland bekijken! [/quiote]

 

Ik heb niet gezegd dat de leverancier moet aantonen dat er in het land van bestemming belasting betaald wordt. Dat is in beginsel onmogelijk, ik heb geschreven dat de leverancier het btw-nummer van de afnemer moet vermelden. Dit staat overigens ook beschreven in het eerder genoemde besluit, onder punt 3. Zorgvuldigheid.

 

Het tegenovergestelde van wat jij het risico van de leverancier noemt: dat de koper/afnemer zijn BTW niet terug kan krijgen of kan verrekenen, kan toch ook niet waar zijn?

 

De koper kan zijn BTW terugkrijgen door zich in het land van de verkoper voor de BTW te registreren/identificeren en met een intracommunautaire levering gelijkgestelde overbrenging van eigen goederen aan te geven.

 

Overigen is het zo dat in artikel 4,onder b van de electronische teruggaaf verordening helemaal niet gesteld wordt dat de intracommunautaire levering door de verkoper dient te gebeuren, dat kan ook door de afnemer (de hierboven genoemde overbrenging van eigen goederen). Dus registratie/identificatie door de koper en BTW aangifte. Een ondernemer die eigen goederen als intracommunautaire transactie wil overbrengen is hiertoe zelfs verplicht. Als de belastingdienst op grond van richtlijn 2008/9 BTW teruggeeft (terwijl artikel 4 al stelt dat dit niet kan) zou de afnemer BTW terugkrijgen omdat hij niet aan zijn BTW verplichtingen voldaan heeft.... Als hij zich wel geregistreerd zou hebben zou het hele electronische teruggaafverzoek niet eens nodig zijn.

 

Kortom, bij een intracommunautaire levering is het naar mijn mening niet in steen gebeiteld om met met 0% te factureren, daar mag dus van afgeweken worden. Deze mening wordt gedeeld door de staatssecretaris van financien (en dus blijkbaar niet door alle andere schrijvers op dit forum).

Verder kan n.m.m. richtlijn 2008/9 niet dienen om BTW terug te geven die bij intracommunautaire transacties toch is gefactureerd.

Link naar reactie
  • 0

Het tegenovergestelde van wat jij het risico van de leverancier noemt: dat de koper/afnemer zijn BTW niet terug kan krijgen of kan verrekenen, kan toch ook niet waar zijn?

De koper kan zijn BTW terugkrijgen door zich in het land van de verkoper voor de BTW te registreren/identificeren en met een intracommunautaire levering gelijkgestelde overbrenging van eigen goederen aan te geven.
Dit is, volgens de Duitse belastingdienst, niet correct wanneer je geen vaste inrichting in Duitsland hebt. Omdat de levering dus direct aan Nederland gedaan is, had gebruik gemaakt moeten worden van een intracommunautaire levering die van BTW vrijgesteld had kunnen worden. De Duitse belastingdienst vervolgt: De BTW die vervolgens in rekening is gebracht is dus niet wettelijk verschuldigd geworden en mag dus niet in vooraftrek genomen worden, of het nu via een Duits BTW nummer is of via een teruggaveverzoek.
Overigen is het zo dat in artikel 4,onder b van de electronische teruggaaf verordening helemaal niet gesteld wordt dat de intracommunautaire levering door de verkoper dient te gebeuren, dat kan ook door de afnemer (de hierboven genoemde overbrenging van eigen goederen). Dus registratie/identificatie door de koper en BTW aangifte. Een ondernemer die eigen goederen als intracommunautaire transactie wil overbrengen is hiertoe zelfs verplicht. Als de belastingdienst op grond van richtlijn 2008/9 BTW teruggeeft (terwijl artikel 4 al stelt dat dit niet kan) zou de afnemer BTW terugkrijgen omdat hij niet aan zijn BTW verplichtingen voldaan heeft.... Als hij zich wel geregistreerd zou hebben zou het hele electronische teruggaafverzoek niet eens nodig zijn.

 

Kortom, bij een intracommunautaire levering is het naar mijn mening niet in steen gebeiteld om met met 0% te factureren, daar mag dus van afgeweken worden. Deze mening wordt gedeeld door de staatssecretaris van financien (en dus blijkbaar niet door alle andere schrijvers op dit forum).

Verder kan n.m.m. richtlijn 2008/9 niet dienen om BTW terug te geven die bij intracommunautaire transacties toch is gefactureerd.

Dit kan ik niet volgens noch rijmen met mijn tekst. Zou je nogmaals kunnen proberen aan te geven wat je bedoelt?
Link naar reactie
  • 0
Dit is, volgens de Duitse belastingdienst, niet correct wanneer je geen vaste inrichting in Duitsland hebt.

 

Dit kan niet kloppen, het hebben van een vaste inrichting kan geen voorwaarde zijn voor een Duits BTW-nummmer. Ik zelf sowieso jarenlang ingevoerd in Duitsland met regeling 4200, met Duits BTW-nummer zonder vaste inrichting.

 

Dit kan ik niet volgens noch rijmen met mijn tekst. Zou je nogmaals kunnen proberen aan te geven wat je bedoelt?

In de WOB '68 is artikel 4 uit de richtlijn als volgt opgenomen (misschien is dat wat duidelijker).

 

Artikel 32c

Deze paragraaf is niet van toepassing ten aanzien van:

 

gefactureerde belastingbedragen voor goederenleveringen die krachtens artikel 9, tweede lid,

onderdeel b, en de bij deze wet behorende tabel II, onderdeel a, post 6, onder het tarief van

nihil vallen;

 

De grondslag voor teruggaaf van de Duitse BTW is overbrenging van de goederen naar NL waar ze vervolgens voor de BTW aangegeven worden. Aan beide bepalingen moet voldaan worden. De overbrenging van eigen goederen qualificeert als een intracommunautaire levering. De NL afnemer doet een beroep op teruggaaf omdat hij de goederen zelf intracommunautair geleverd heeft. Richtlijn 2008/9 is daarop niet van toepassing.

Link naar reactie
  • 0

Ik zeg niet dat een vaste inrichting een voorwaarde is voor een Duits BTW-nummer. Ik geef aan dat er zonder vaste inrichting in Duitsland altijd sprake is van een intracommunautaire prestatie en dat daarom de BTW nooit in vooraftrek genomen mag worden (in het geval van een Duits BTW nummer) noch teruggevraagd kan worden (middels een teruggaveverzoek).

 

Voor het overige: Ik kan er niet op reageren want ik weet niet wat je stelling is of met welke stelling je het van mij oneens bent. Ik zie halve teksten aangehaald. Dus ik weet niet hoe ik moet reageren. De stellingen waarover we discussieren is: is het btw-vrij leveren een verplichting, moet de BTW middels een buitenlands BTW nummer teruggeven worden, moet de BTW middels een teruggaveverzoek teruggeven worden, etc etc. Zou je je uitspraken naar 1 van die stellingen kunnen leiden?

 

Link naar reactie
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
Hide Sidebar
  • Wil je onze Nieuwsflits ontvangen?
    Deze verzenden we elk kwartaal.

  • Wie is er online?
    12 leden, 244 Gasten

  • Breng jouw businessplan naar een higher level!

    Op dit forum worden alle onderwerpen m.b.t. ondernemerschap besproken.

    • Stel jouw ondernemersvragen
    • Antwoorden/oplossingen van collega ondernemers
    • > 75.000 geregistreerde leden
    • > 100.000 bezoekers per maand
    • 24/7 bereikbaar / binnen < 6 uur antwoord
    •  Altijd gratis

  • Ook interessant:

    Ook interessant:

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.