Uitvinden

[Christine]

 

 

 

Het probleem van uitvinden is dat je heel veel tijd kunt besteden aan iets wat heel veelbelovend is maar uiteindelijk toch niets wordt.

 

 

[RT....]

Is dit de nieuwe 'Loesje' van de maand?

[Christine]

Dan zou het een "Tientje van de maand" zijn.

 

Het is meer een overpeinzing, van iemand die maanden aan iets werkt, zonder zekerheid dat waaraan ze werkt, ook gaat werken.

 

 

[herman van der helm]

Dan zou het een "Tientje van de maand" zijn.

 

Het is meer een overpeinzing, van iemand die maanden aan iets werkt, zonder zekerheid dat waaraan ze werkt, ook gaat werken.

 

 

Dat maakt uitvinden nu eenmaal zo leuk.

[Hans v N]

Tijd is nog het minste probleem. Als je lekker actief bezig bent in je bovenkamer kan dat een heel prettig gevoel geven.

 

Het wordt voor veel uitvinders pas een probleem als er geld moet worden geïnvesteerd. Dan moet opeens de keuze gemaakt worden of er een nieuwe auto of TV komt of dat vader/moeder (uitvinder vaak een man) het geld gaat "investeren". Op een bijeenkomst van de NOVU sprak ik diverse uitvinders die allemaal al flink hadden geïnvesteerd en nog steeds hoopte op een succes. Enkele waren al meer dan 10 jaar bezig en hadden meerdere octrooien.

 

Vrij recent waren er 2 ondernemers die een apparaat hadden ontwikkeld in mijn branche, daar via een dure octrooigemachtigde, octrooi op hebben gevraagd en advies kwamen vragen bij wie ze het best aan konden kloppen om het grote geld binnen te harken. Al na 5 minuten wist ik dat het helemaal fout zat. Dat apparaat bestond namelijk al, ik had het ergens gezien. Google hielp me vrij snel aan de firmanaam, het apparaat en het bijbehorende octrooi. Investeringen waren al enkele 10 duizenden Euro's. Broddelwerk van de octrooigemachtigde vind en vond ik. Heb geadviseerd daar werk van te maken. Daarna nooit meer iets van gehoord.

 

Uitvinders hebben vaak een tunnelvisie, ontkennen de problemen en zijn uitermate bang dat anderen er met hun kindje (vinding) vandoor gaan. Als er eenmaal is geïnvesteerd dan is men bereid steeds grotere financiële risico's te lopen om maar niet geconfronteerd te worden met verlies. Ook hier op het forum al meerdere keren meegemaakt. Ik herinner me nog een mevrouw met een muziekinstrument en hoe is het met de "supermotor" waar octrooi op octrooi werd gestapeld.

 

Natuurlijk gaat het soms ook goed. Een goede uitvinding kan jaren lang een goed passief inkomen genereren. Jammer genoeg is dat niet voor heel veel mensen weggelegd.

[Christine]

 

 

dat vader (uitvinder vaak een man) het geld gaat "investeren".

 

 

Mijn zoons kunnen zeggen dat ma het huishoudgeld in uitvindingen investeert.

 

 

[Christine]

 

 

Het is meer een overpeinzing, van iemand die maanden aan iets werkt, zonder zekerheid dat waaraan ze werkt, ook gaat werken.

Dat maakt uitvinden nu eenmaal zo leuk.

 

 

Ja, maar dan is het mooi weer, je zit peinzend uit het raam te kijken, en dan denk je "zou het ooit af komen" of "zal dit wel ooit echt gaan werken", en dan denk je "had ik maar gewoon een baan".

 

 

Maar dan denk je terug aan de tijd dat je nog "gewoon een baan had", en dan ga je weer heeel hard aan het werk. Dat nooit weer!

 

 

[Hans v N]

Snel hoor die Quote. Had er al vader/moeder van gemaakt omdat jij (TS) natuurlijk een vrouw bent. Maar ik zie zelden vrouwen met een uitvinding waar ze octrooi op willen. Ze zijn er wel natuurlijk. Ik weet niet of vrouwen rationeler omgaan met uitvindingen.

 

[Christine]

Maar ik zie zelden vrouwen met een uitvinding waar ze octrooi op willen.

 

Ik heb zo'n mooie oorkonde, met zegels en zo, van het octrooibureau.

 

 

[idbroker]

 

De vraag die veel uitvinders niet beantwoorden voordat zij veel tijd en geld in hun vinding investeren, is of er een markt zal zijn voor een op hun vinding gebaseerd product (of dienst). Dikwijls komen zij na een zoveelste lening met hun woning als onderpand er pas achter dat die markt niet bestaat of veel te klein is. Het is geen uitzonderiong dat zo'n uitvinder dan de doodlopende weg toch blind blijft volgen "omdat er reeds zoveel tijd en geld in is geïnvesteerd".

[Christine]

 

 

Idbroker, je zegt niet of je het goed of slecht vindt als uitvinders iets uitvinden waar volgens iedereen geen markt voor is. Echte vernieuwingen vinden altijd plaats als iemand iets uitvindt "waarvoor geen markt is". De transistor is daar een voorbeeld van. De mobiele telefoon ook. Paypal ook.

 

Te lang een pad blijven volgen is wat anders. Maar dat zijn toch vaak de mensen die je gelijk al had kunnen vertellen dat het niks zou worden. Ir Poot is daar een voorbeeld van.

 

[Jomee]

 

 

 

Het probleem van uitvinden is dat je heel veel tijd kunt besteden aan iets wat heel veelbelovend is maar uiteindelijk toch niets wordt.

 

 

 

Wat is dit nu weer voor topicstart?

Een mijmering op een verveeld moment ofzo?

[herman van der helm]

 

 

 

Het probleem van uitvinden is dat je heel veel tijd kunt besteden aan iets wat heel veelbelovend is maar uiteindelijk toch niets wordt.

 

 

 

Wat is dit nu weer voor topicstart?

Een mijmering op een verveeld moment ofzo?

 

Ja dat hebben uitvinders zo af en toe.

[idbroker]

 

Idbroker, je zegt niet of je het goed of slecht vindt als uitvinders iets uitvinden waar volgens iedereen geen markt voor is. Echte vernieuwingen vinden altijd plaats als iemand iets uitvindt "waarvoor geen markt is". De transistor is daar een voorbeeld van. De mobiele telefoon ook. Paypal ook.

 

 

Ik vind dat voor de 'gemiddelde' uitvinder een heilloze weg. In deze context behoort, naar mijn mening, >95% van de uitvinders tot de groep gemiddelde uitvinders.

 

Voor de mensheid is het plezierig dat er uitvinders zijn die producten/diensten bedenken, waar de markt niet op zit te wachten, maar die uiteindelijk een doorslaand succes worden. Echter, dat is slechts voor een enkeling weggelegd.

 

 

[geanonimiseerd__]

Maar ik zie zelden vrouwen met een uitvinding waar ze octrooi op willen.

 

Ik heb zo'n mooie oorkonde, met zegels en zo, van het octrooibureau.

 

 

Natuurlijk zijn vrouwen net zo goed in staat als mannen om een uitvinding te doen waarop octrooi afgegeven kan worden.

 

Mannen zijn denk ik oa beter vertegenwoordigd omdat ze de aanleg hebben (vaak tegen beter weten in) ergens in vast te bijten tot er een oplossing is gevonden. En hiernaast meer de drang hebben, relatief gezien, risico's te nemen. Soms is dat dom achteraf, maar bijna alle vooruitgang is te danken aan mensen die irrationele beslissingen nemen die tot onverwachte resultaten leiden. In de meeste omstandigheden zouden buitenstaanders ze voor gek verklaren, en later inzien dat 1 op de 1000 van deze gekken wel eens gelijk gaat krijgen.

 

Vandaar is de ruimte om meest gekke dingen te onderzoeken zo belangrijk, met hiernaast de sociale maatschappij die dit mogelijk maakt om zo eens in de zoveel jaar een grote stap voorwaards te maken waar iedereen voordeel aan heeft.

 

Ik denk ook dat de 999 van 1000 die niet slagen ook een onderdeel zijn van het success van die ene.

 

Het is jammer om te zien dat, voor mijn gevoel in ieder geval, de fundaties, elementaire basis voorwaarden waaronder innovatie kan plaatsvinden de laatste 2 decennia steeds minder wordt. Gevoel van vrijheid, tolerantie en ook echte vrijheid zijn denk ik zwaar onderschatte voorwaarden waaronder innovatie optimaal kan plaatsvinden. De "state of mind" is denk ik super belangrijk.

[Christine]

Voor de mensheid is het plezierig dat er uitvinders zijn die producten/diensten bedenken, waar de markt niet op zit te wachten, maar die uiteindelijk een doorslaand succes worden. Echter, dat is slechts voor een enkeling weggelegd.

 

Maar je kunt dat niet van te voren weten. Misschien als die vlinder in China rechtsaf was gevlogen in plaats van linksaf, dan was niet Jeff Bezos rijk geworden maar iemand anders met een nieuwe boekensite. Ik bedoel te zeggen, die 19 ondernemers die het niet redden maken het mogelijk dat die ene een succes wordt.

 

[fvddungen]

Maar als je het niet probeert zul je nooit weten of het een succes zou zijn geworden of niet. Verder moet je niet zo stil staan bij de vraag of de markt er op zit te wachten, maar meer hoe je er mee de markt gaat veroveren. Niets is zo beinvloedbaar als de mens. En je ziet nog steeds dat de meeste nutteloze dingen enorm aanslaan. Kijk alleen al naar de rage van deze tijd: De loombandjes. Eigenlijk niets meer dan een opgepoetste oude uitvinding, maar keihard op de markt gedrukt. En het verkoopt als een gek. Zou me niets verbazen dat de ontwikkelkosten van dit product een schijntje zijn van wat het oplevert. De bedenker aka 'uitvinder' lacht zich een kriek en wordt slapende rijk.

[kuifje]

 

Het wordt voor veel uitvinders pas een probleem als er geld moet worden geïnvesteerd. Dan moet opeens de keuze gemaakt worden of er een nieuwe auto of TV komt of dat vader/moeder (uitvinder vaak een man) het geld gaat "investeren". Op een bijeenkomst van de NOVU sprak ik diverse uitvinders die allemaal al flink hadden geïnvesteerd en nog steeds hoopte op een succes. Enkele waren al meer dan 10 jaar bezig en hadden meerdere octrooien.

 

Vrij recent waren er 2 ondernemers die een apparaat hadden ontwikkeld in mijn branche, daar via een dure octrooigemachtigde, octrooi op hebben gevraagd en advies kwamen vragen bij wie ze het best aan konden kloppen om het grote geld binnen te harken. Al na 5 minuten wist ik dat het helemaal fout zat. Dat apparaat bestond namelijk al, ik had het ergens gezien. Google hielp me vrij snel aan de firmanaam, het apparaat en het bijbehorende octrooi. Investeringen waren al enkele 10 duizenden Euro's. Broddelwerk van de octrooigemachtigde vind en vond ik. Heb geadviseerd daar werk van te maken. Daarna nooit meer iets van gehoord.

 

Uitvinders hebben vaak een tunnelvisie, ontkennen de problemen en zijn uitermate bang dat anderen er met hun kindje (vinding) vandoor gaan. Als er eenmaal is geïnvesteerd dan is men bereid steeds grotere financiële risico's te lopen om maar niet geconfronteerd te worden met verlies. Ook hier op het forum al meerdere keren meegemaakt. Ik herinner me nog een mevrouw met een muziekinstrument en hoe is het met de "supermotor" waar octrooi op octrooi werd gestapeld.

 

Natuurlijk gaat het soms ook goed. Een goede uitvinding kan jaren lang een goed passief inkomen genereren. Jammer genoeg is dat niet voor heel veel mensen weggelegd.

 

Hans,

 

Je hebt helemaal gelijk, ook met betrekking tot de psychologie van de kleine uitvinder, die kosten op kosten blijft stapelen om maar niet te hoeven toegeven dat het mislukt is.

 

Ik ben octrooigemachtigde en zie dit soort zaken regelmatig. Ik moet dan ook wel even reageren op 'broddelwerk van de octrooigemachtigde'. Daar twijfel ik aan.

 

Ik denk dat je een ander beeld hebt van wat een octrooigemachtigde doet of zou moeten doen dan de realiteit:

 

Het is aan te raden een vooronderzoek naar de octrooieerbaarheid te doen. Maar een octrooigemachtigde doet meestal, tenzij expliciet gevraagd door de klant, geen vooronderzoek naar de octrooieerbaarheid: Redenen: kost veel, en die kosten wil de klant niet maken. Bovendien: De uitvinder kent de markt/industrie/technologie en is dus beter in staat te beoordelen of iets bijzonder is of niet. De uitvinder is dus de bestgeplaatste en eerstverantwoordelijke voor een dergelijk vooronderzoek. Hij kan dat uitbesteden aan zijn gemachtigde, maar dit gebeurt in de praktijk zelden.

 

De octrooigemachtigde kan ook niet het businessbelang inschatten van een octrooi. Hij kent de markt niet, kent de productiekosten niet, kent de omzet en winstverwachtingen niet van de uitvinder/ondernemer, en kan niet inschatten of die realistisch zijn. Hij kent kortom het businessplan niet. En al zou het het wel kennen, hij is niet deskundig, en wordt meestal niet gevraagd, om er advies over te geven.

 

Desalniettemin heb ik, en collega's, regelmatig het idee 'daar kan geen business inzitten'. Je deelt dan wel voorzichtig met de klant dat je aan het businessidee twijfelt, en daardoor ook aan het nut van een octrooiaanvraag, je legt hem nog eens goed uit hoe het octrooisysteem werkt, maar als de uitvinder vastbesloten is.... wat kun je dan doen? Het is zijn idee, zijn (proto)business, als hij erin gelooft en door wil gaan en denkt dat het zinvol is, dan kan de octrooigemachtigde toch niet anders dan meewerken?

 

Het komt voor dat ik echt denk dat mensen hun geld wegsmijten door een octrooi aan te vragen, of een procedure niet te stoppen maar door te zetten. En ondanks dat het geld deels naar mij gaat doet me dat pijn. Maar als ze goed voorgelicht zijn, zijn ze vrij om hun eigen beslissingen te nemen. Ik vind ook dat veel mensen hun geld wegsmijten door een ferrari of het laatste model Iphone of een borstvergroting te kopen. Maar het zijn volwassen mensen, die hun eigen beslissingen mogen nemen, of anderen het daar nu wel of niet mee eens zijn.

 

Octrooigemachtigden hebben wel een bepaalde verantwoordelijkheid om mensen tegen hun eigen stommiteiten te beschermen, maar die verantwoordelijkheid is niet eindeloos.

 

Bovendien komt het ook voor dat een idee waarvan je dacht 'dat kan nooit iets worden', later toch succesvol wordt. Dan wordt je vanzelf terughoudender in het uiten van een negatieve mening over ideeen.

 

Of iets een stommiteit is is dus meestal alleen achteraf in te schatten.

 

Ook is het zo dat voor veel uitvinders/ondernemers het hebben van een octrooi (nuttig of niet) objectief wenselijk is om fiscale redenen, psychologische redenen, of om subsidies los te krijgen. Ook het hebben van (zelfs een zwakke) lopende octrooiaanvraag kan voor partijen objectief wenselijk zijn omdat het toch voor een bepaalde afschrikking van concurrentie zorgt.

 

Wellicht heb je met een aantal octrooigemachtigden goede ervaringen. Maar dat zal vooral een gevolg zijn van je eigen bereidwilligheid om naar door de octrooigemachtigde geuite twijfel te luisteren, een bereidwilligheid die vele anderen niet hebben.

 

Ik kan me het scenario van de uitvinders die je boven schetst levendig voorstellen. Meer dan waarschijnlijk zijn er legio signalen geweest dat de uitvinders op de verkeerde weg waren, maar hebben ze die gewoon niet willen zien.

 

Dat is waarschijnlijker dan broddelwerk van de octrooigemachtigde.

 

Je kunt die octrooigemachtigde toch niet verwijten dat hij niet wist dat die machine al bestond, als de deskundigen, namelijk de ondernemers die op die markt actief wilden zijn, dat niet eens wisten?

 

Hoe moet ik weten welke smaken jam er op de markt zijn als Albert Heijn het niet weet?

 

Als een patient van een arts doodgaat, is dat vrijwel altijd ondanks de goede zorgen van de arts, niet door een fout van de arts. Niemand heeft als eerste reactie 'broddelwerk van die arts'. Waarom hier wel?