Verdeling aandelen start-up

[d-2-d]

Na lang zelf nadenken en overleggen met veel mensen die er net als ik ook geen verstand van hebben plaats ik nu mijn vraag hier.

 

Begin dit jaar heb ik mijn baan opgezegd om me volledig op een nieuwe start-up te richten. Een nieuw idee met op dit moment nog geen directe concurrentie. Hiervoor ben ik een platform aan het ontwikkelen. In eerste instantie richt ik me op de Nederlandse markt, maar in de toekomst staat uitbreiding naar het buitenland op de planning.

 

Vanaf het begin heb ik meteen een vormgever (die ik al kende) erbij betrokken om mij te helpen tegen betaling. Door een 'vriendenprijs' waren de kosten nog redelijk te overzien. Hij heeft inmiddels bijna 80% opgeleverd, ik heb hem inmiddels al 60% betaald.

 

Ongeveer anderhalf maand geleden heb ik iemand ontmoet die mij kan en graag wil helpen met de marketing/communicatie en branding. Na vele gesprekken heb ik besloten hem graag erbij te willen hebben, in ruil voor aandelen.

Doordat de ingeschatte uren van de vormgever inmiddels ver overschreden zijn en er nog diverse extra wijzigingen op het gebied van vormgeving zijn bijgekomen (naar aanleiding van gesprekken met marketing man), is besloten om ook met de vormgever te kijken naar aandelen. Aangezien extra uitgaves geen optie zijn en daarnaast in de toekomst nog veel meer kosten gemaakt zullen worden voor verschillende werkzaamheden voor de vormgever, lijken aandelen de beste optie.

 

Nu zit ik met de verdeling van de aandelen. Wie krijgt hoeveel en hoeveel blijft er voor mij over.

- Ik zelf neem alle risico (baan opgezegd, aantal investeringen gedaan) en werk full time aan mijn start-up. Tevens ben ik de bedenker van het idee.

- Vormgever: Doet alle werkzaamheden voor mij naast zijn full time baan. Hij is echter onmisbaar en kan en zal in de toekomst nog veel voor me betekenen. Hij heeft echter al 60% van de betaling ontvangen.

- Marketing/communicatie: Doet alle werkzaamheden voor mij naast zijn 36 uur baan. Hij is inmiddels ook een erg belangrijke en fijne toevoeging en brengt voor mij erg belangrijke kennis binnen en weet mij te motiveren. Ik wil hem er graag bij hebben en denk dat zijn aandeel in het bedrijf erg belangrijk zal zijn voor het succes ervan.

 

Het plan is om eind dit jaar, zodra e.e.a. staat en draait, een investeerder te zoeken.

 

Mijn vraag dus: Wat is een goede verdeling in aandelen, waarbij iedereen krijgt waar hij 'recht' op heeft en gemotiveerd wordt om te 'knallen'.

 

Tevens ligt er een idee om de aandelen van de marketing man deels te koppelen aan doelstellingen die zodra hij deze haalt meer aandeel opleveren. Het leek mijzelf een idee om zowel de vormgever als de marketing man hetzelfde startpercentage te geven, maar de marketing man mogelijk te laten groeien naar een iets hoger percentage (afhankelijk van de vooraf gestelde doelen).

 

Welke verdeling zouden jullie hanteren?

[Norbert Bakker]

Beste D-2-D,

 

Allereerst welkom op Higherlevel!

 

Leuk dat de marketeer en de vormgever goed zijn in hun job en dat ze je daarnaast ook weten te motiveren, maar zijn het ook mede-ondernemers waar je een zakelijk huwelijk mee aan durft te gaan?

 

Stel jezelf de volgende vraag: wil je ze laten meedelen in de winst of wil je ze echt mede-eigenaar laten worden (met alle bijbehorende lusten maar dan ook de lasten en verantwoordelijkheid).

 

Aangezien ze vooralsnog beiden hun full time baan behouden,dit "erbij doen" en jij ze daar gewoon voor betaalt (al dan niet met korting) lijkt het er - voor mij althans - op at je het eigendom en en stemrecht niet moet weggeven, maar dat je ze - bijvoorbeeld - alleen een winstrecht moet geven.

Wellicht is in dit geval een STAK een optie: dan geef je geen eigendom weg maar alleen winstrecht. Een andere optie is letteraandelen met winstrecht en eigendom. Hoe dat op de beste manier kan en hoe dat vast te leggen, is werk voor een jurist en/of fiscalist

 

 

 

[4711]

Lijkt mij nogal een kruitvat:

 

De vormgever is “onmisbaar”.

De marketingman is “erg belangrijk”.

Jij bent “de bedenker”.

Iedereen moet tevreden zijn en “knallen”.

 

Waarom begin je niet met het inventariseren van de wensen/verwachtingen van de andere betrokkenen?

Dan weet je waar je aan toe bent en of het überhaupt mogelijk is.

 

[Ab Bauer]

Wat voor mij nog niet helemaal duidelijk is wat jij zelf nu precies in de praktijk voor werkzaamheden hebt. Ik snap dat jij het oorspronkelijke idee hebt gehad maar wat doe je in de uitvoering? Kun je ons dit vertellen, dan kunnen we je beter helpen.

 

Het is fijn om een bedrijf niet in je eentje te dragen, een twee of drietal kan elkaar enorm aanvullen, corrigeren, stimuleren, motiveren en ga zo maar door. Maar aan de andere kant kun je zelf ook bedenken dat een samenwerking ook zorgt voor onderlinge frustratie, tegengestelde belangen, verschillende visies en ga zo maar door.

 

Heb je voor jezelf al eens uitgetekend of je het bedrijf helemaal alleen zou kunnen runnen? Waarom mensen aandelen geven als je ze ook (voor een faire prijs) kunt inhuren? Er is niks mis met het betalen van een nette vergoeding voor geleverd werk maar verder wel onafhankelijk blijven.

 

Voor de pure motivatie kun je ook leunen op vrienden, familie, vakgenoten, netwerkevents en een platform als Higherlevel. Ik wil je ook wel af en toe een schop onder je kont geven of uitdagen. Geheel kosteloos ;)

 

[d-2-d]

Bedankt voor jullie reacties!

 

@Norbert:

Op dit moment voorzie ik geen problemen of nadelen in het laten meedelen in eigenaarschap. Zolang ik meer aandelen behoud en de uiteindelijke beslissingen maak vind ik het prima. Ik vind het leuk om mensen die positief bijdragen aan het bedrijf ook te belonen daarvoor.

Tevens is ook goed om te weten dat we de afspraken op dit moment aan het vastleggen zijn in een samenwerkingsovereenkomst. Dit doen we zelf. Zodra er een investeerder bij komt kijken zal e.e.a. groter worden aangepakt en voldoet mijn huidige eenmanszaak niet meer. Tevens zal e.e.a. dan ook officiëler worden vastgelegd.

 

@Peter & Hans:

Afgelopen week is er een eerste gesprek geweest met z'n drieën waarbij gesproken is over de visie en verwachtingen van het bedrijf. Er is uitgesproken dat de verwachting is dat de komende drie jaar vooral geïnvesteerd zal worden in het bedrijf en mijn eigen salaris eerst uitbetaald gaat worden. Zodat ik mijn activiteiten kan blijven uitvoeren. Mijn geldvoorraad is immers niet oneindig. Daar staan ze ook beide achter.

 

Mijn eigen werkzaamheden zijn vooral technisch gericht. Ik ben webdeveloper en zorg dus voor de bouw van het platform en alle technische aspecten.

 

Verder ben ik me inderdaad bewust van de voor- en nadelen van partners. Om me heen hoor ik vaak dat het fout gaat zodra er partners bij betrokken raken door verschil in visie. Mensen gaan zich vaak ook anders gedragen zodra er geld issues spelen. Het plan was ook altijd om dit alleen te doen. Echter erken ik mijn eigen zwakke punten (marketing) en het probleem dat ik niet oneindig geld heb (betalen vormgever). Tevens heb ik gemerkt dat het fijn is om gezamenlijk te brainstormen en mooie plannen te maken. Dit is heel anders als je iemand betaald (die doet zijn ding en is klaar) vergeleken met iemand die echt meedoet om gezamenlijk tot een goed eindproduct te komen.

 

Via de samenwerkingsovereenkomst proberen we zoveel mogelijk af te dekken en door veel in overleg te gaan probeer ik steeds in te schatten of we dezelfde visie hebben, maar ook dezelfde motivatie (hoewel dit in de toekomst natuurlijk kan veranderen).

 

Op de vraag van Hans of ik het bedrijf helemaal alleen zou kunnen runnen: ik denk het niet. In dat geval zou ik heel veel geld kwijt zijn door het inhuren van beide mannen. Met de onzekerheid dat het überhaupt een succes gaat worden.

Hoewel ondernemen = risico nemen, probeer ik het allemaal het liefst zo veilig mogelijk te starten. Als dat betekent dat ik aan het einde iets minder overhoud, dan heb ik dat er graag voor over.

 

@Hans: Bedankt voor je aanbod voor de schop onder mijn kont. Ik weet je te vinden mocht ik hem nodig hebben! :)

 

 

[mod edit: topic opgeschoond van abusievelijke posts van een andere gebruiker en reacties daarop]

 

[Ward van der Put]

Het plan is om eind dit jaar, zodra e.e.a. staat en draait, een investeerder te zoeken.

 

Mijn vraag dus: Wat is een goede verdeling in aandelen, waarbij iedereen krijgt waar hij 'recht' op heeft en gemotiveerd wordt om te 'knallen'.

Ik denk dan dat je nu al die investeerder moet meenemen in je plan en, voor zover je dat nog niet hebt gedaan, de benodigde orde van grootte en zekerheden helder moet hebben. Nu al, niet pas eind dit jaar. Je legt een bom onder de samenwerking als je iemand nu 10 of 20 procent van de aandelen belooft maar die verwateren tot nog geen procent wanneer de investeerder een belang neemt en je ondertussen door aanloopverliezen nul dividend kunt uitkeren.

 

Aangezien je een hecht team aan het smeden bent, moet je in jouw situatie via aandelen delen; gebruik ze niet slechts als ruilmiddel omdat het je aan andere middelen ontbreekt om "even" een vormgever te betalen.

[d-2-d]

Je hebt helemaal gelijk wat betreft het meenemen van een eventuele investeerder in de plannen. Daar zijn we ook al mee bezig. Het is natuurlijk wel onzeker of en welke investeerder we gaan vinden.

 

Het toezeggen van aandelen is gericht op dit moment. Het is misschien wel verstandig om de mogelijkheid tot verwateren van de huidige percentages vast te leggen in de samenwerkingsovereenkomst. Zodat de partners (en ik) niet (kunnen) blijven vasthouden aan hun oorspronkelijke percentage. Uitkeren van dividend zal plaatsvinden zodra daar mogelijkheid voor is. De partners zijn het erover eens dat we de eerste 3 jaar vooral zullen moeten investeren.

 

Aandelen gebruiken als ruilmiddel kan me inderdaad later duur komen te staan. Hoewel ik het in eerste instantie wel op die manier wilde gebruiken, ben ik er inmiddels anders naar gaan kijken en zie ik het vooral ook als middel om dit als team gezamenlijk op te pakken. Wel wil ik mezelf (en mijn partners) op zoveel mogelijk manieren indekken zodat niemand een te groot risico loopt of het gevoel krijgt dat hijtekort gedaan wordt.

 

Is er met bovenstaande gedeelde informatie al een advies te geven met betrekking tot de verdeling?

 

Zelf zat ik te denken aan een verdeling van:

Vormgever: 10%

Marketing: 10%->15% (groei naar 15% bij behaalde doelstellingen)

Ik: 80% -> 75%

 

Maar misschien geef ik al te snel te veel weg, gezien het feit dat ik alle risico draag en full time hieraan werk.

[Ab Bauer]

Maar misschien geef ik al te snel te veel weg, gezien het feit dat ik alle risico draag en full time hieraan werk.

Dat is niet helemaal waar, de partners ruilen een beloning in geld in voor een aandeel in het bedrijf. Als het bedrijf mislukt binnen drie jaar zijn ze hun aandeel kwijt en hadden ze achteraf beter voor het geld kunnen kiezen.

 

Of was je van plan de vormgever te betalen én 10% van je bedrijf te geven?

 

[d-2-d]

Je hebt gelijk. Zij investeren beide tijd en nemen daarmee inderdaad ook risico.

 

Overigens ben ik er nog niet helemaal uit wat ik met het al uitbetaalde geld aan de vormgever moet doen. Terugvorderen ervan voelt niet goed, gezien de eerdere gemaakte afspraken om hem gewoon uit te betalen. Maar hierover ga ik vandaag nog in overleg met hem.

 

Het is in ieder geval niet de bedoeling om hem EN uit te betalen (naast het al eerder afgesproken bedrag) en 10% aandeel te geven.

[4711]

Zoals ik al eerder zei: Een kruitvat...

 

Goed luisteren naar wat anderen verwachten, anders heb je snel een vonk (en dat in een kruitvat).

[Annedien Hoen]

Grote kans dat die vormgever helemaal niet motiveerbaar is met aandelen. Of zegt dat hij dat wel is, maar niet 'aan' gaat van het idee, niet op die manier intrinsiek gemotiveerd is.

(Dat is iets waar je dan gaandeweg last van krijgt als hij(?) zich steeds meer losweekt qua betrokkenheid en tijdsinvestering)

 

Wat drijft marketing/brandingman om zich op basis van aandelen aan je startup te verbinden?

 

Is er geen manier om eerst te starten met een minimaal product (mvp) en te kijken of je überhaupt wel levensvatbaar bent? Het klinkt allemaal behoorlijk old school; alles helemaal doorontwikkelen en lanceren. Ik ben groot voorstander van lean startups (zie http://theleanstartup.com/book)

 

Het is een valkuil om te denken: Ja maar ik ben met mijn baan gestopt dus ik loop veel meer risico, bladiebla. Ga niet zitten kruidenieren met geld- en tijdsinvesteringen en mate van risico. Ga gewoon dat ding in de lucht krijgen en zorg dat het werkt. Ben je nou een entrepreneur of gedraag je je nog als een werknemer en probeer je een project te managen en budgettair te laten kloppen?

[Han van Rijn]

Er zijn mensen die alleen gemotiveerd kunnen worden met maandelijkse cash (aandelen zijn niet belangrijk) en er zijn mensen die gemotiveerd kunnen worden met aandelen (maandelijkse cash is minder belangrijk). Probeer eerst te achterhalen tot welke groep deze potentiële partners horen en bepaal dan pas eventuele aandelenverhoudingen.

[Ab Bauer]

Grote kans dat die vormgever helemaal niet motiveerbaar is met aandelen. Of zegt dat hij dat wel is, maar niet 'aan' gaat van het idee, niet op die manier intrinsiek gemotiveerd is. (Dat is iets waar je dan gaandeweg last van krijgt als hij(?) zich steeds meer losweekt qua betrokkenheid en tijdsinvestering)

Zo denk ik er ook over.

 

Ik wil niet overal iets achter zoeken maar ik denk dat je behoorlijk 'in de tang zit' bij de vormgever:

 

Ten eerste is het een vriend, en we kennen allemaal de gevaren om samen met een vriend een bedrijf te gaan beginnen. Òf je bent vrienden, òf je bent zakenpartners. Als tweede is hij 'ruim over zijn uren heen gegaan'. Dus? Moet je nu gaan bijbetalen omdat hij over zijn uren is gegaan?

Omdat je geld op is wil je de vormgever nu maar aandelen gaan geven. Prima, maar dan moet wat mij betreft wel de eerder gedane betalingen aan de vormgever weer terug in het bedrijf anders is het dubbelop. Maar om de sfeer goed te houden durf je dat ook niet te vragen.

 

De vormgever is inmiddels 'onmisbaar' voor het bedrijf. Dat lijkt me echt sterk. Niemand is onmisbaar en vormgevers zijn er echt genoeg in Nederland.

 

Snap je wat we je mijn punt een beetje? Je klinkt in je antwoorden behoorlijk stellig. Het is mooi dat je zo zeker van je zaak bent maar je vroeg aan ons om met je mee te denken, dus dan komen er ook tegengeluiden. Probeer daar eens op in te gaan of denk er in ieder geval over na.

De ondernemers hier op HL hebben tezamen een berg ervaring waar je je voordeel mee kan doen.

[Bas Vlemminx]

Ik lees hier allemaal heel waardevolle tips, maar ik zou eerst die van Annedien eens even goed ter harte nemen. Ik krijg de indruk dat jullie vooral bezig zijn met de situatie 'als ons concept groot is, dan...' maar ik vraag me sterk af of dit concept überhaupt groot gaat worden. Waar baseer je dat op? Op een aantal gesprekken??? Zo snel mogelijk gaan toetsen met een MVP! Realiseer je dat jij hier als enige risico loopt. Je denkt nu partners te hebben, maar dat zijn ze pas echt als ook zij hun baan opzeggen en vol gas met jou mee gaan doen. De tijd tikt door, jouw potje loopt leeg en zij klussen wel wat mee en dromen lekker verder... Sorry, maar ik heb er een erg unheimlich gevoel bij.

[Annedien Hoen]

PS: mensen die hun baan opzeggen om een startup te gaan doen rocken enorm! ;D

[d-2-d]

Het was even stil vanuit mijn kant, maar alsnog bedankt voor al jullie adviezen.

 

Inmiddels heb ik ook weer gesprekken gehad met beide mannen, en ze zijn gelukkig beide wel motiveerbaar met aandelen. De marketingman was dat natuurlijk al.

 

Op de vraag die Annedien hierboven stelde:

Wat drijft marketing/brandingman om zich op basis van aandelen aan je startup te verbinden?

Het antwoord:

Zoals hij zegt vindt hij het een leuk project en een uitdaging. Tevens ziet hij het als kans om nog meer ervaring op te doen en lijkt het hem erg leuk om er, als het aanslaat, meer uur in te stoppen en zijn baan op te zeggen. Tevens vindt hij het, indien succesvol natuurlijk, goed op zijn CV staan :).

 

Verder zijn er nog wat andere dingen gezegd in de reacties die volgens mij niet helemaal kloppen met de situatie en een verkeerd beeld geven.

De designer is geen vriend maar een ex-collega, waarmee goed gepraat kan worden. In eerste instantie wilde hij me gratis helpen, maar ik heb het toen meteen wat zakelijker aangepast door hem gewoon te betalen voor zijn uren (al vroeg hij een 'vrienden'-prijs). Ik zit dus volgens mij niet in de 'tang' bij hem :).

 

Ik ben blij met alle, zoals Hans zei, 'tegengeluiden' en ik vind het belangrijk om de juiste beslissingen te nemen en niet als een gek me in een ravijn te storten waar ik achteraf spijt van krijg.

Dat is dan ook niet het geval. Ik ben sinds eind augustus 2014 op mijn idee gekomen, en heb voordat ik überhaupt mijn baan heb opgezegd al veel onderzoek gedaan, en met veel mensen gesproken.

Toen ik begon werd mij van verschillende kanten geadviseerd (en ook afgeraden) om partners te zoeken en niet alles in mijn eentje te doen. Dat is destijds niet gelukt, gezien veel mensen geen financieel buffer hebben om zomaar hun baan op te zeggen. Ik wilde tevens alleen met gelijk aandeel en gelijke verantwoordelijkheden aan dit project beginnen.

 

Toen was de juiste oplossing om de vormgever te betalen en de rest alleen te doen. Echter doordat ik meer tijd ben gaan stoppen in netwerken heb ik dan ook na maanden WEL een partner ontmoet die mij wil en kan helpen op mijn zwakste plek: marketing.

 

In gesprek met hem zullen er verschillende strategische wijzigingen op het concept (of meer de uitwerking ervan) komen, waardoor ik meer vertrouwen heb gekregen dat het iets grootst kan worden, dan wat ik zelf zou hebben neergezet.

 

Ik merk verder dat er veel tegengas wordt gegeven op het idee van partners. Mijn ervaring uit het verleden, en ook veel gehoorde opmerkingen: 'partners begin er niet aan!', heeft me hier ook huiverig voor gemaakt. Aan de andere kant vind ik het veel leuker om een project gezamenlijk op te zetten en er met z'n allen voor te gaan. Daar zit dan natuurlijk ook precies het risico: Gaat iedereen er ook daadwerkelijk voor, heeft iedereen dezelfde visie en dan zijn er ook nog allerlei onvoorziene toekomstige veranderingen. Iemand krijgt een kind, andere interesses, minder tijd, enz enz.

Dat willen we allemaal proberen af te vangen in een samenwerkingsovereenkomst, zodat iedereen een veilige 'exit' heeft, maar ook wordt vastgelegd wat de gevolgen zijn voor het aandelenpercentage.

 

Dan kom ik weer terug op mijn oorspronkelijke vraag: Wat zou een goede verdeling in percentages zijn voor de aandelen? Mijn idee was:

Vormgever: 10%

Marketing: 10%->15% (groei naar 15% bij behaalde doelstellingen)

Ik: 80% -> 75%

 

Als het advies blijft: 'zoek alternatieven voor weggeven van aandelen', dan vraag ik me af: Welke nadelen, die ik nu waarschijnlijk nog over het hoofd zie, kleven er nog meer aan het weggeven van aandelen?

[Norbert Bakker]

Welke nadelen, die ik nu waarschijnlijk nog over het hoofd zie, kleven er nog meer aan het weggeven van aandelen?

O.a. dat je bij een aanmerkelijk belang (5% van de aandelen of meer) en het verrichten van werkzaamheden voor de werkmij te maken krijg met moeten toepassen gebruikelijk loon (€ 44.000,- per persoon) en voor beiden ook nog sociale verzekeringsplicht (circa € 6.000,- per persoon).

 

Maar dat heeft dus niets te maken met het "weggeven": diezelfde consequenties krijg je ook als je de aandelen aan hun zou verkopen

[Ab Bauer]

Ik blijf het de verkeerde oplossing vinden voor je probleem. Je probleem is volgens mij dat je op dit moment te weinig geld hebt. Daar zijn andere oplossingen voor.

 

Als ik jouw gedachtengang probeer te volgen zeg je eigenlijk: Ja maar naast dat ik aandelen weggeef en het me zo geen geld kost krijg ik zo de vormgever en marketingman extra gemotiveerd.

 

Naar mijn idee krijg je alleen maar motivatie als je ook écht op basis van gelijkwaardigheid (of 33/33/33) gaat samenwerken. Want zeg nou eerlijk, wat voor invloed heb je écht als je maar 10% van de aandelen hebt? Zelfs de twee samen hebben maar hooguit 25%. Ze blijven dus compleet afhankelijk van jou.

 

Hou het nou gewoon simpel. Laat de vormgever een normale, zakelijke factuur sturen. En betaal die uit eigen middelen of als dat echt niet lukt leen het geld ervoor.

 

Wat jij denkt dat slim is, gaat naar mijn bescheiden mening niet werken. Maar uit je antwoord hier kan ik al bijna afleiden dat je voor jezelf al lang hebt besloten dat je het zo gaat doen, je zoekt alleen wat bevestiging. Helaas kan ik die bevestiging dat het een goed plan is niet geven.

 

Succes!

 

 

 

[d-2-d]

Bedankt Norbert en Hans.

Wat Norbert zegt is nieuw voor mij en zoals wel blijkt heb ik weinig kaas gegeten van dit soort zaken.

 

Ook wat Hans zegt (en al eerder zei) zet me (nu pas echt) aan het denken. Doordat de andere mogelijke opties wat mij betreft geen opties zijn (o.a. leningen aangaan), had ik inderdaad al in mijn hoofd zitten dat ik het op deze manier wilde doen. Maar even een stap terug dus...

 

Op dit moment denk ik dan echter dat ik persoonlijk(er) advies nodig heb van een deskundige op dit gebied, die goed naar mijn situatie (maar ook die van mijn partners) kan kijken en gericht (en misschien blijvend/toekomstig) advies kan geven.

 

Helaas heb ik niemand in mijn netwerk zitten die hier voldoende verstand van heeft. Dus richt ik me weer op jullie :).

 

Is er iemand die hier interesse in heeft en het leuk vind om me (eventueel voor een bescheiden bedrag) weer op het juiste spoor kan zetten (en houden)?

[Richard Theuws]

Is er iemand die hier interesse in heeft en het leuk vind om me (eventueel voor een bescheiden bedrag) weer op het juiste spoor kan zetten (en houden)?

 

Ik heb er geen verstand van hoor, maar werk ALTIJD met de beste die je kunt vinden*, niet de goedkoopste.

 

^{* en betalen natuurlijk}