Re: Oude boekhouder geeft geen gehoor.

[AndreV]

Ik wil hier even op inhaken, vanwege een soortgelijke (maar niet identieke) situatie. Indien het gepaster is om hiervoor een nieuw topic aan te maken, dan verneem ik dat graag.

____________________________

 

modcomment: topic is afgesplitst om te voorkomen dat mensen reageren op de oude berichten ipv de nieuwe vraag die hieronder staat beschreven

______________________________

 

 

Situatie is als volgt:

 

- Boekhouder kwam herhaaldelijk zijn afspraken niet na, waardoor meerdere malen deadlines niet gehaald werden. Vorige week was dat wederom zo - waarna de boekhouder met diverse (onzin) excuusjes kwam.

- Boekhouder heeft tevens vorige week een factuur gestuurd voor uitgevoerde werkzaamheden. Die factuur heb ik niet betwist en zou ik ook gewoon binnen de betalingstermijn betalen. De factuur had een betalingstermijn van 14 dagen, welke nog niet verstreken is (deze verloopt pas over een week).

- Boekhouder stelde deze week dat hij die factuur eerst betaald wilde krijgen (ondanks dat de betalingstermijn dus nog lang niet verstreken was), voordat hij verder zou gaan met de rest van de werkzaamheden (terwijl die werkzaamheden dus reeds vorige week klaar zouden zijn, conform afspraak).

 

Dat laatste was voor mij de druppel. Eerst komt de boekhouder herhaaldelijk zijn afspraken niet na (hetgeen ook van negatieve invloed is op onze bedrijfsvoering), en vervolgens eist hij dat ik een factuur vroegtijdig betaal voordat hij de werkzaamheden (welke dus reeds vorige week afgerond zouden moeten zijn) voortzet. Dit beschadigde mijn vertrouwen dermate dat ik simpelweg heb gesteld "ofwel je voert deze werkzaamheden nu direct uit zonder verdere vertraging of eisen, ofwel we zetten de samenwerking per direct stop". Hij heeft vervolgens voor dat laatste gekozen.

 

Ik zou vervolgens vandaag onze stukken (mijn eigen documenten, dus geen werk wat door de boekhouder verricht is) komen ophalen. Echter vlak voor de afspraak stuurde hij me een bericht dat hij eist dat ik eerst de factuur voldoe voordat hij de documenten vrij zal geven. Voor de goede orde: de betalingstermijn van die factuur is nog niet verstreken - en ik heb daarnaast ook aangegeven de factuur gewoon binnen de betalingstermijn te voldoen. En m.i. heeft de boekhouder dus ook geen enkel recht om de documenten te gijzelen, aangezien ik op geen enkel manier in gebreke ben (en zover ik weet mag hij mijn documenten uberhaupt niet achterhouden, zelfs al zou er een betalingsachterstand zijn, aangezien het hier niet om werk gaat wat de boekhouder zelf verricht heeft. Maar dat doet verder in deze kwestie niet eens ter zake omdat er uberhaupt geen betalingsachterstand was).

 

Ik heb daar uiteraard direct bezwaar tegen aangetekend, en de boekhouder in gebreke gesteld. Hij hield echter voet bij stuk. Zijn argumentatie was dat ik (nadat hij zelf had gezegd de samenwerking per direct af te breken) zijn online toegang tot ons boekhoudsysteem heb ingetrokken, en dat ik daarmee het werk wat hij heeft verricht zouden hebben toegeëigend. Voor de goede orde (niet relevant, maar enkel ter info): dit was niet de achterliggende gedachte qua het ontzeggen van de toegang. De reden daarvoor was simpelweg dat hij geen toegang meer nodig heeft zodra hij kenbaar maakte de samenwerking stop te zetten (en daarnaast uiteraard ook dat ik hem voor geen meter meer vertrouwde na zijn rare fratsen).

 

Uiteindelijk heb ik besloten om de factuur onder protest te betalen, en vervolgens heb ik de stukken van hem meegekregen.

 

Het urgente deel van deze kwestie is daarmee weliswaar verholpen. Maar wat ik me nu vooral afvraag: in hoeverre kan ik juridische stappen ondernemen wat betreft een schadevergoeding? Het punt in dat opzicht is voornamelijk dat ik ook daadwerkelijk schade oploop doordat ik nu enerzijds belastingstukken niet tijdig kan indienen (waarvoor hoogstwaarschijnlijk een boete opgelegd zal worden), en anderzijds meerdere financieringsaanvragen niet meer tijdig rond zullen kunnen komen (met alle gevolgen van dien). Daar bovenop kan er wellicht ook van reputatieschade gesproken worden, omdat ik herhaaldelijk last-minute afspraken met financierders hebben moeten uitstellen (hetgeen dermate onprofessioneel overkomt dat de kans dat ik zaken kunnen doen met die financierders aanzienlijk verkleind is). De boekhouder was zich hier overigens volkomen van bewust, dit is uitvoerig besproken.

 

Wat verder nog relevant is, is dat alles wat ik bovenstaand heb beschreven, op papier heb (en daarmee dus gemakkelijk aan kan tonen), i.v.m. communicatie per email.

 

Ik heb deze kwestie reeds beknopt met een advocaat besproken. Deze advocaat gaf reeds aan dat gebaseerd op wat ik omschreef, retentierecht niet van toepassing is, en dat we een goede kans zullen maken om een schadevergoeding los te krijgen. Echter, om dit in detail te beoordelen stelde de advocaat dat hij daarvoor kosten in rekening zal moeten brengen (en dat soort kosten kunnen natuurlijk vrij rap oplopen). Met dien verstande leek het mij zinvol om deze kwestie eerst hier eens aan te kaarten, en dat daarnaast anderen daar ook lering uit kunnen trekken.

 

Om de situatie kort samen te vatten:

 

- Boekhouder kwam afspraken na. Hij heeft er vervolgens zelf voor gekozen de samenwerking stop te zetten, na onenigheid over het niet nakomen van die afspraken.

- Ik heb zijn toegang tot mijn boekhoudsysteem vervolgens geblokkeerd.

- Boekhouder had mijn stukken (mijn eigen documenten) nog in zijn bezit. Hij weigerde deze vrij te geven, tenzij ik een openstaande (maar nog niet vervallen) factuur eerst zou voldoen. Hierdoor heeft alles (door toedoen van de boekhouder) nog meer onnodige vertraging opgelopen, hetgeen voor mij in schade resulteert/zal resulteren.

- Ik heb de factuur vervolgens onder protest voldaan, waarna de boekhouder de documenten vrij gaf.

 

Mijn punt is dus voornamelijk dat ik door het onterecht toepassen van retentierecht schade oploop (c.q. zal oplopen). En nu ben ik dus enerzijds benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken, en hoe jullie mijn kansen inschatten om een schadevergoeding los te krijgen.

 

 

 

 

[4711]

En alles is "de schuld van de boekhouder"?

 

Hij heeft zomaar jou als klant opgegeven (een week nadat hij werkzaamheden gefactureerd heeft), hoewel hij dan wel automatisch ook een incassoprobleem voor zichzelf creëert (een 'beetje dom'...).

En dit deed hij omdat hij zelf zijn afspraken niet nakomt.

 

Ben jij wel alle afspraken nagekomen? Want een verhaal heeft meestal meer kanten dan één.

Het klinkt nogal vreemd allemaal.

 

Overigens kan dit volgens mij in de papieren gaan lopen. Advocaten zijn duur. Schadevergoeding krijg je (meestal) niet zomaar.

 

 

[AndreV]

En alles is "de schuld van de boekhouder"?

 

Hij heeft zomaar jou als klant opgegeven (een week nadat hij werkzaamheden gefactureerd heeft), hoewel hij dan wel automatisch ook een incassoprobleem voor zichzelf creëert (een 'beetje dom'...).

En dit deed hij omdat hij zelf zijn afspraken niet nakomt.

 

Ben jij wel alle afspraken nagekomen? Want een verhaal heeft meestal meer kan ten dan één.

Het klinkt nogal vreemd allemaal.

 

Begrijpelijk vraag. Ja, ik heb alle afspraken van mijn kant volkomen nagekomen. De enige reden die ik kan bedenken voor zijn handelen is dat hij niet gewend is om onder enige tijdsdruk te werken, en/of dat hij wellicht tegen overspannenheid aanzit. Als hij dan andere klanten heeft die minder veeleisend zijn, dan zou dat een verklaring kunnen zijn. Of als hij tegen overspannenheid aan zit, dan zou dat een verklaring kunnen zijn voor zijn irrationele handelen. Maargoed, dat is uiteraard speculatie - ik geef dit enkel aan om voor de beeldvorming.

 

Voor de goede orde: ik ben ook de kwaadste niet, en ik heb hem in het recente verleden herhaaldelijk en uitdrukkelijk gevraagd of hij de opdracht wel aan kon (omdat hij dus al meerdere malen afspraken niet was nagekomen), en dat hij zich niet bezwaard zou moeten voelen om nee te zeggen. Hij heeft daar heel expliciet op geantwoord dat dit geen probleem zou zijn. Ik heb daar nog aan toegevoegd dat indien hij zou voorzien dat het toch niet zou lukken, hij dat gerust zou kunnen aankaarten.

 

Als er nu enkel sprake zou zijn van dat hij de opdracht niet tijdig zou hebben afgerond, dan zou ik hooguit de samenwerking stopgezet hebben en het daarbij laten. Het punt is nu dus echter dat hij daarna kwaadschiks heeft gehandeld wat dus ook tot schade lijdt - en dat neemt dus ook mijn bereidheid om hem te ontzien weg. Het maken van fouten vat ik niet heel zwaar op, maar kwaadschiks handelen is een heel ander verhaal.

 

Overigens kan dit volgens mij in de papieren gaan lopen. Advocaten zijn duur. Schadevergoeding krijg je (meestal) niet zomaar.

 

Die indruk had ik inderdaad ook wel, daarom wil ik dus ook eerst enige inschatting maken van mijn kansen.

[4711]

Ja, ik heb alle afspraken van mijn kant volkomen nagekomen.

 

 

Ooit van de stelling “Shit in, shit out” gehoord?

 

Vrij vertaald, in dit geval:

Als de aangeleverde informatie niet tijdig, juist en volledig is (jouw verantwoordelijkheid!) kan je niet verwachten dat het resultaat heel goed wordt.

 

Niet dat ik zeg dat jij ‘bagger’ aangeleverd hebt, maar dat zal hij vast wel vinden (of tenminste beweren). Aangevuld met allerlei vaktermen:

 

‘Niet aansluitende saldi’

‘Onvolledige overzichten’

‘Ontbrekende stukken’

‘Onbeantwoorde vraagposten’

 

En nog veel meer.

 

Kan je dat weerleggen, denk je?

Als het echt een prutser is, dan maak je misschien een kans. Anders denk ik niet dat er veel te halen valt, eerlijk gezegd.

 

 

 

 

[AndreV]

Als de aangeleverde informatie niet tijdig, juist of volledig is (jouw verantwoordelijkheid!) kan je niet verwachten dat het resultaat heel goed wordt.

 

Niet dat ik zeg dat jij ‘bagger’ aangeleverd hebt, maar dat zal hij vast wel vinden (of tenminste beweren). Aangevuld met allerlei vaktermen

 

Daar is hier geen sprake van, staat niet ter discussie.

 

Kan je dat weerleggen, denk je?

 

Ja. Maar buiten dat, is dit in deze kwestie totaal niet relevant:

 

1. De boekhouder had alle stukken die hij nodig had, en dat heeft hij ook expliciet bevestigd.

2. Ten tweede is het op geen enkele manier relevant. Mijn vraagstuk draait er niet om of de boekhouder al dan niet blaam treft voor het niet naleven van afspraken/deadlines. Het vraagstuk draait er om dat hij onterecht retentierecht heeft toegepast en dat dit tot (extra en onnodige) schade lijdt.

 

Als het echt een prutser is, dan maak je misschien een kans. Anders denk ik niet dat er veel te halen valt, eerlijk gezegd.

 

Ik stel je input uiteraard op prijs, maar ik ben in deze vooral op zoek naar wat input op basis van juridische ervaring (dit is absoluut niet denigrerend bedoeld).

[4711]

Fijn dat je niet denigrerend bent...

 

Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten. Ik heb hier wel een beetje ervaring mee trouwens. Ook juridisch.

 

Succes!

[Branko Collin]

Het urgente deel van deze kwestie is daarmee weliswaar verholpen. Maar wat ik me nu vooral afvraag: in hoeverre kan ik juridische stappen ondernemen wat betreft een schadevergoeding?

 

Dat zijn van die dingen die je een advocaat moet vragen.

 

Mijn lekenmening is echter dat als de boekhouder jouw stukken hooguit een week onder zich heeft gehouden, jij lastig hem de schuld kunt geven voor een te late aangifte. Je had de stukken eerder kunnen aanleveren, je had voorafgaand kopieën van de stukken kunnen maken en je had uitstel van aangifte kunnen aanvragen.

 

Wat betreft opdrachten die je bent misgelopen: kun jij bewijzen dat je die bent misgelopen vanwege je boekhouder?

 

Schade kun je in Nederland via de juridische weg over het algemeen alleen vergoed krijgen als je deze ook aannemelijk kunt maken.

[Annedien Hoen]

Je bent m.i. veel te ver meegegaan in de flauwekulleritus van je boekhouder.

En is je verlies nemen waarschijnlijk de meest interessante optie, archiveren onder 'leergeld'.

Als zo'n figuur gewoon je spullen gijzelt en met onzin aankomt is dát het goede moment om een advocaat in de arm te nemen en zeggen dat je het niet pikt, en niet naderhand. Aangifte doen van verduistering van jouw administratie, en dreigen met het eisen van een schadevergoeding voor het hinderen van jouw bedrijfsvoering en boetes van de belastingdienst komen ook voor zijn rekening. Zo zou ik het bedacht hebben ;) (of al eerder de stekker eruitgetrokken hebben misschien? :)

Je bent gezwicht voor boekhouderterreur. Wie is daarvoor wat precies verschuldigd?

 

[Han van Rijn]

Helemaal met Annedien eens. Accepteren als zijnde leergeld en over tot de orde van de dag

[AndreV]

Mijn lekenmening is echter dat als de boekhouder jouw stukken hooguit een week onder zich heeft gehouden, jij lastig hem de schuld kunt geven voor een te late aangifte. Je had de stukken eerder kunnen aanleveren, je had voorafgaand kopieën van de stukken kunnen maken en je had uitstel van aangifte kunnen aanvragen.

 

Waar haal je die "week" vandaan? Daar is helemaal geen sprake van. Het gaat over een veel langer tijdsbestek.

 

Maar om toch even op deze hypothese in te gaan: ik ben het niet met je eens. Stel (nogmaals: dit is niet het geval) ik moet binnen een week iets indienen, en ik stap nu naar een boekhouder toe. Als de boekhouder expliciet akkoord gaat met het hanteren van een deadline en garandeert dat het tijdig klaar zal zijn, dan zou het niet langer relevant zijn of ik al dan niet eerder naar die boekhouder toe zou moeten gaan. Wanneer hij zijn afspraak niet nakomt, dan kan hij moeilijk achteraf stellen "dan had je maar eerder naar me toe moeten komen". Hij had dan simpelweg niet akkoord moeten gaan met de opdracht, of op z'n minst een voorbehoud inbouwen in de zin van "ik ga m'n best doen, maar ik kan op voorhand niets beloven".

 

Maargoed, daar is hier dus helemaal geen sprake van. Dus om het bij de hoofdlijn te houden:

 

Het gaat me niet zo zeer om het feit dat hij zich niet aan de deadlines hield. Het gaat me om het feit dat hij onrechtmatig mijn documenten gijzelde.

 

 

Wat betreft opdrachten die je bent misgelopen: kun jij bewijzen dat je die bent misgelopen vanwege je boekhouder?

 

Het gaat indirect om misgelopen opdrachten. Het gaat om het te laat (of mogelijk helemaal niet) rond krijgen van bepaalde financieringen, hetgeen tot extra kosten en misgelopen omzet lijdt. Ik kan daar niet direct een prijskaartje aan hangen, dat vergt wat rekenwerk, maar het is wel aannemelijk te maken.

[AndreV]

Je bent m.i. veel te ver meegegaan in de flauwekulleritus van je boekhouder.

 

Helemaal mee eens. En al des te meer als ik daar nog eens bij vertel dat ik juist met deze boekhouder in zee gegaan was omwille van het feit dat mijn vorige boekhouder ook nogal onbetrouwbaar was (maar dan niet in kwaadwillende zin, maar in de zin van een totale chaoot). Maar deze "nieuwe" boekhouder was feitelijk nog onbetrouwbaarder. Ik had dat eerder een halt toe willen roepen. De reden dat ik dat niet gedaan heb, is tijdgebrek.

 

Maar, voor de goede orde: de boekhouder ging dus over van het niet nakomen van afspraken (vervelend, maar geen reden voor directe actie) naar onrechtmatig handelen. Wanneer ik naar een nieuwe boekhouder op zoek had moeten gaan, dan was alles nog langer uitgelopen, omdat ik daar dus geen tijd voor had. Dus het is in die zin wel vrij logisch dat ik nog niet eerder actie had ondernomen (op het moment dat zijn onrechtmatig handelen duidelijk werd, heb ik dat uiteraard wel per direct een halt toe geroepen).

 

 

Als zo'n figuur gewoon je spullen gijzelt en met onzin aankomt is dát het goede moment om een advocaat in de arm te nemen en zeggen dat je het niet pikt, en niet naderhand. Aangifte doen van verduistering van jouw administratie, en dreigen met het eisen van een schadevergoeding voor het hinderen van jouw bedrijfsvoering en boetes van de belastingdienst komen ook voor zijn rekening.

 

Gelet op het feit dat ik *alles* op papier heb, en dus kan aantonen, zie ik niet zo zeer waarom dit niet achteraf zou kunnen. Ik snap je redenatie wel, maar de suggestie om de bedrijfsvoering er langer onder te laten lijden dan nodig, in de veronderstelling dat dit voor zijn rekening komt, lijkt me nu niet echt een goede strategie.

 

Hou er in die zin ook rekening mee: ik zou die factuur hoe dan ook wel moeten betalen, het is niet alsof hij me gedwongen heeft om gelden te betalen die ik eigenlijk niet verschuldigd ben. Hij heeft me enkel gedwongen om vroegtijdig te betalen.

 

In die zin lijkt het me dus niet dat mijn manier van handelen invloed heeft op de juridische mogelijkheden.

 

En is je verlies nemen waarschijnlijk de meest interessante optie, archiveren onder 'leergeld'.

 

Dat is inderdaad een van de opties die ik overweeg, al zal dit toch ook wel afhankelijk van hoe hoog een eventuele schadeclaim zou kunnen oplopen (dat zal ik uiteraard zelf nader moeten bepalen). Daarnaast is het natuurlijk ook wel een stukje principe, al koop je daar natuurlijk niets voor.

 

Met dat gezegd te hebben: ik ben nog steeds benieuwd hoe jullie de kansen inschatten om een rechtszaak omwille van een schadevergoeding te winnen, op basis van hetgeen ik heb omschreven (er even vanuit gaande dat het bedrag van de schadevergoeding hoog genoeg zou zijn om het de moeite waard te laten zijn).

[Branko Collin]

Waar haal je die "week" vandaan? Daar is helemaal geen sprake van. Het gaat over een veel langer tijdsbestek.

 

Je schreef dat je op een gegeven moment zei de samenwerking stop te willen zetten, waarop de boekhouder aangaf je stukken onder zich te houden totdat je betaald had. Dat was een week of minder geleden. Daarvoor had de boekhouder weliswaar ook de stukken onder zich, maar dat was het gevolg van een overeenkomst tussen jullie twee.

 

Maar om toch even op deze hypothese in te gaan: ik ben het niet met je eens.

 

Dat is aardig.

 

Het gaat indirect om misgelopen opdrachten. Het gaat om het te laat (of mogelijk helemaal niet) rond krijgen van bepaalde financieringen, hetgeen tot extra kosten en misgelopen omzet lijdt. Ik kan daar niet direct een prijskaartje aan hangen, dat vergt wat rekenwerk, maar het is wel aannemelijk te maken.

 

Zoals ik al zei: praat met een advocaat. Schade door een onrechtmatige daad is de term die je denk ik zoekt.

[Jean Ecogeneration]

Ik vemoed dat je hier juridisch gezien niet met een onrechtmatige daad te maken hebt maar (vooral) met wanprestatie (of zoals het tegenwoordig heet: "toerekenbare tekortkoming in de nakoming") . Zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wanprestatie

 

Zie ook: https://www.das.nl/kennis/3746-case-schade-door-een-foute-boekhouder

[4711]

En zoals je daar ook kan lezen is de oordeel van DAS bij dit soort zaken:

"Wanprestatie vaak lastig te bewijzen"

 

De boekhouder in kwestie moet, zoals ik al gezegd heb, mijns inziens echt prutswerk geleverd hebben voordat hier iets te halen valt.

 

[StevenK]

Mijn lekenmening is echter dat als de boekhouder jouw stukken hooguit een week onder zich heeft gehouden, jij lastig hem de schuld kunt geven voor een te late aangifte. Je had de stukken eerder kunnen aanleveren, je had voorafgaand kopieën van de stukken kunnen maken en je had uitstel van aangifte kunnen aanvragen.

Deze advocaat vindt jou een leek met een goed en helder juridisch inzicht.

 

 

 

[4711]

Het meest opvallende in dit verhaal vind ik dit:

 

TS heeft, na de openingspost, vier reacties op nogal kritische kanttekeningen van verschillende lezers bij zijn verhaal gegeven.

Daarbij stelt hij vier keer: "daar is helemaal geen sprake van...", soms afgewisseld met "in deze kwestie totaal niet relevant..." of soms "op geen enkele manier relevant...".

Alle kanttekeningen zijn dus van tafel geveegd door TS.

 

Je zou dan verwachten dat hier een ijzersterke zaak ligt!

Maar volgens mij is het gewoon en nogal eenzijdige kijk op een bepaald verhaal.

 

Tip aan TS: Ga hier niet veel geld/tijd aan spenderen, want dat zal weinig brengen.

Maar nogmaals: je moet het helemaal zelf weten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[RiVe]

 

- Boekhouder kwam herhaaldelijk zijn afspraken niet na, waardoor meerdere malen deadlines niet gehaald werden. Vorige week was dat wederom zo - waarna de boekhouder met diverse (onzin) excuusjes kwam.

- Boekhouder heeft tevens vorige week een factuur gestuurd voor uitgevoerde werkzaamheden. Die factuur heb ik niet betwist en zou ik ook gewoon binnen de betalingstermijn betalen. De factuur had een betalingstermijn van 14 dagen, welke nog niet verstreken is (deze verloopt pas over een week).

- Boekhouder stelde deze week dat hij die factuur eerst betaald wilde krijgen (ondanks dat de betalingstermijn dus nog lang niet verstreken was), voordat hij verder zou gaan met de rest van de werkzaamheden (terwijl die werkzaamheden dus reeds vorige week klaar zouden zijn, conform afspraak).

 

Dat laatste was voor mij de druppel.

 

Ik heb dit draadje gevolgd en gelezen uiteraard, en ik heb het gevoel dat bij de boekhouder al eerder de laatste druppel is gevallen, en misschien in dit geval wel twee karakters tegen over elkaar elkaar, actie=reactie.

 

Mijn advies, ga uit elkaar en zoek een andere boekhouder, of beter nog, een boekhoudkantoor waar de afbreukrisico's minimaal zijn door een altijd voldoende bezetting.

 

En ga niet zelf invullen wat de reden zou kunnen zijn van zijn al dan niet lakse werkhouding, de werkelijkheid is soms anders. :)

[Annedien Hoen]

Ik zal de laatste zijn om een principekwestie te diskwalificeren (integendeel) of bij voorbaat een strijd al niet aan te gaan omdat het teveel gedoe zou zijn of geld zou kunnen kosten, maar in dit geval zou ik adviseren je geld en energie niet in deze zaak te steken maar in een goede businesscoach die je helpt onderzoeken waarom dit soort ervaringen met boekhouders in je leven verschijnen.

[AndreV]

Ik zal de laatste zijn om een principekwestie te diskwalificeren (integendeel) of bij voorbaat een strijd al niet aan te gaan omdat het teveel gedoe zou zijn of geld zou kunnen kosten, maar in dit geval zou ik adviseren je geld en energie niet in deze zaak te steken maar in een goede businesscoach die je helpt onderzoeken waarom dit soort ervaringen met boekhouders in je leven verschijnen.

 

Een begrijpelijke reactie, maar op basis van slechte ervaringen met 2 boekhouders, zou ik nog niet de aanname willen maken dat het per definitie aan mij ligt. Bij de eerste slechte ervaring was dat wel zo: die boekhouder was veel te goedkoop, en de daaruit voortvloeiende problematiek had ik moeten voorzien (het uit handen geven van belangrijk werk aan iemand die de waarde van zijn eigen tijd niet hoog inschat, is simpelweg vragen om problemen). De 2e problematische boekhouder, was echter een heel ander verhaal. Deze was absoluut niet goedkoop (en uiteraard komt er meer dan enkel dat bij kijken, maar daar lag het in ieder geval niet aan).

 

TS heeft, na de openingspost, vier reacties op nogal kritische kanttekeningen van verschillende lezers bij zijn verhaal gegeven.

Daarbij stelt hij vier keer: "daar is helemaal geen sprake van...", soms afgewisseld met "in deze kwestie totaal niet relevant..." of soms "op geen enkele manier relevant...".

Alle kanttekeningen zijn dus van tafel geveegd door TS.

 

Je zou dan verwachten dat hier een ijzersterke zaak ligt!

Maar volgens mij is het gewoon en nogal eenzijdige kijk op een bepaald verhaal.

 

Ik leg een bepaalde casus voor, en was benieuwd wat juridisch gezien mijn kansen zouden zijn, uitsluitend op basis van de feiten zoals ik ze noemde. Hoewel het ongetwijfeld goed bedoeld zal zijn dat er dan reacties komen van "het klinkt als een eenzijdig verhaal", of "heb je het probleem wel eens bij jezelf gezocht?" - heb ik daar weinig aan. Ik vroeg namelijk niet om een beoordeling van de plausibiliteit van mijn verhaal, maar om een beoordeling van de juridische mogelijkheden op basis van de feiten zoals ik ze presenteerde. Met dien verstande zou het dus ook niet relevant zijn of je het een plausibel verhaal vindt.

 

Daar komt verder nog bij: het is ook helemaal niet aannemelijk dat ik een gekleurd verhaal zou voorspiegelen. Ik heb er namelijk totaal geen baat bij als ik advies vraag op basis van een verhaal wat niet volledig klopt, dan zou ik enkel mezelf in de maling nemen. Het is niet alsof het voor mij enige vorm van meerwaarde heeft als ik jullie zou overtuigen van een verhaal wat niet volledig is, of niet volledig klopt.

 

Mijn lekenmening is echter dat als de boekhouder jouw stukken hooguit een week onder zich heeft gehouden, jij lastig hem de schuld kunt geven voor een te late aangifte. Je had de stukken eerder kunnen aanleveren, je had voorafgaand kopieën van de stukken kunnen maken en je had uitstel van aangifte kunnen aanvragen.

 

Wellicht moet je m'n verhaal dan nog eens lezen. Ik stelde namelijk niet dat ik de schuld van een te late aangifte bij hem zou liggen (ik stelde dat dat een gevolg zou kunnen zijn, niet dat de schuld daarvan per se bij de boekhouder zou liggen). De essentie van mijn verhaal was dat het een onrechtmatige daad was dat de boekhouder de stukken achter hield, en dat ik daar juridische actie op wilde nemen. Wat de eventuele gevolgschade van die onrechtmatige daad zou zijn, lichtte ik enkel toe ter illustratie van het verhaal - maar dat is niet de essentie (dat zou wellicht invloed hebben op de hoogte van een schadevergoeding, maar niet op het vraagstuk of zijn handelen al dan niet onrechtmatig was).

 

Heb je ondertussen al een vervangend administratiekantoor gevonden?

 

Mogelijk kunnen wij de dienstverlening (beter) overnemen en voortzetten.

 

Ja, ik ben destijds direct met een nieuwe boekhouder (en accountant) in zee gegaan - tot dusver met volle tevredenheid. Het lijkt me echter niet wenselijk (volgens de huisregels) om op deze manier aan zelfpromotie te doen.

 

 

Tenslotte nog even een vervolg op de kwestie, voor degenen die daarin geïnteresseerd zijn:

 

Ik ben het volkomen met jullie eens dat de tijd en moeite die zou komen kijken bij een dergelijk juridisch traject, niet op zou wegen tegen de eventuele baten. Echter, zoals ik ook aangaf: het was ook voor een deel een principekwestie. Als het enkel om een meningsverschil zou gaan, zou ik daar verder geen tijd aan besteden. Maar in dit geval vond ik het toch dermate schofterig dat ik het daar niet bij wilde laten zitten. Ik zou het bijna een stukje maatschappelijke verantwoordelijkheid willen noemen. Als iedereen een ander overal maar mee weg laat komen, enkel op basis van dat het niet lucratief is om er werk van te maken, dan werk je het m.i. alleen maar in de hand dat zo iemand ook een ander op soortgelijke manier belazert.

 

Met die gedachte heb ik de kwestie voorgelegd aan een advocaat. Hij heeft in eerste instantie een aanzegging voor een dagvaarding gestuurd. Uitkomst: 2 dagen later is er een schikking getroffen, waarbij de boekhouder ook direct schuld erkend heeft.