[Artikel] Verzekeraars laten zzp-bouwvakkers in de kou staan

[Norbert Bakker]

Als ik, en ik denk velen hier met mij, niet meer kan werken zal dat komen door geestelijke/mentale gesteldheid, niet door fysieke ongemakken.

Die laatste kan men nu al niet eensluidend vaststellen, laten we over die eerste maar niet beginnen.

Als ik het niet meer aan kan, zal ik minder scherp worden, en slechtere resultaten leveren. Klanten blijven dan weg. ik kan mij met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat ik dan naar een verzekering kan lopen met dit verhaal.

 

We dwalen wat af, maar psychische klachten is in mijn eigen portefeuille de meest voorkomende oorzaak van arbeidsongeschiktheid, en die klanten hebben geen enkele moeite om daarmee naar verzekeraar te lopen, en geen enkele moeite om daar op correcte wijze een uitkering voor te krijgen.

 

Deze week weer een mooi voorbeeld waarbij een verzekeraar op verzoek al op voorschotbasis gaat uitkeren (omdat de ondernemer anders in de financiële problemen komt, en mede daardoor nog meer psychische klachten krijgt), nog voordat er een medisch objectieve oorzaak is vastgesteld.

 

Wat het vereist is een medisch objectief vast te stellen oorzaak. Depressie, burnout, bore-out, overspannenheid - noem maar op - valt prima medisch objectief vast te stellen.

 

Een stuk lastiger ligt dat bij z.g.n. "persoonlijkheidsstoornissen" : een lange tijd hebben veel verzekeraars geprobeerd uitkering op vage manieren weten te omzeilen, oa omdat er geen sprake zou zijn van arbeidsongeschiktheid, "omdat een persoonlijkheidsstoornis er immers altijd al was". Ik heb me daar lange tijd nogal boos om gemaakt, omdat het erg onbetrouwbaar overkomt en niet uit te leggen valt. Gelukkig is een aantal verzekeraars daar weer op teruggekomen (recent Reaal nog), en worden persoonlijkheidsstoornissen niet langer meer overal uitgesloten.

 

Terugkerend naar het starttopic : het probleem zit m meestal niet in de uitkering na schade zelf, het probleem zit m in het oorspronkelijke acceptatietraject: die verwachtingen moeten kennelijk beter gemanaged worden, om drama's achteraf te voorkomen

 

 

[herman van der helm]

Hamvraag dus: is de zakelijke dienstverlener bereid vrijwillig 50% meer te betalen aan een AOV, zodat de bouwvakker en schilder (of een chronisch ziekte dienstverlener ) ook een betaalbare AOV kunnen krijgen?

Het antwoord op die vraag is helaas nee.

 

Refererend aan de titel: niet alleen verzekeraars maar ook collega ondernemers laten de ZZP bouwvakker in de kou staan!

 

 

 

 

 

 

Leuk dat je dit zo zegt Norbert. In mijn column op de homepage van HL schrijf ik dit ook:

 

"Denkers hebben over het algemeen geen moeite met het lot van het lichamelijk aftakelende deel van de bevolking: de doeners."

 

Overigens, zou uit deze bron (ook uit mijn column) niet een leuke door de overheid gefinancierde AOV betaald kunnen worden?:

 

"Daarbij zijn de zichtbare en onzichtbare kosten van aftakeling van doeners per jaar uiteindelijk ook maar het equivalent van één Fyra debacle. Er tegenover staat een goed draaiende economie die vele Fyra debacles aan inkomsten oplevert."

 

 

[colombo]

Tja, persoonlijk ben ik van mening dat (zorg)verzekeringen niet commercieel zouden moeten zijn. Hoe je het ook wendt of keert, de verzekerde zelf heeft daar nadelen van.

 

Wat niet wil zeggen dat een gereguleerde instantie 'zomaar' uit zou moeten keren overigens.

 

Ik vind het een moeilijk onderwerp en kan deze redenering wel volgen. Zelf ben ik ook van mening dat bepaalde voorzieningen gewoon weer publiek moeten worden.

 

Ook al is het je eigen keuze ondernemer te worden, dat is wat mij betreft nog geen keuze om door een absolute ondergrens te zakken en zeker niet als er onduidelijkheden zijn of een uitkering terecht is. De overheid heeft daar vind ik een voorname rol in.

 

Vanuit mijn beroep heb ik makkelijk praten, toch zou ik geen moment aarzelen extra belasting te moeten betalen om dit vangnet veilig te stellen. En pleit ik in deze dus niet voor mezelf, maar voor die ander met mogelijk kinderen van wie de toekomst onzeker wordt.

 

In mijn ogen kunnen kapitalisme en solidariteit best prima samen gaan. Ofwel een een links beleid aan de top van de inkomens en een rechts beleid aan de onderkant met daaronder een goed geregeld vangnet. Ofwel werk moet lonen, maar iedereen heeft recht op een fatsoenlijk bestaan.

[Ab Bauer]

In mijn vorige reactie maakte ik een knipoog naar die duffe FBTO reclame met Monique van de Ven. Wat ik niet gebruik hoef ik ook niet te betalen...

Ergens de laatste twintig jaar hebben we als maatschappij de afslag genomen naar zelfredzaamheid. Verzekeringsmaatschappijen en overheid deden hier net zo hard aan mee.

Daardoor vallen er mensen tussen wal en schip, zoals in dit topic. Maar het heeft ook zijn mooie kanten. In mijn begintijd was het inkomen uit de eerste opdrachten eigenlijk veel te weinig om van te leven. Maar doordat ik geen AOV of pensioen verplicht hoefde te betalen kon ik mezelf op een absoluut minimum zetten. Huur, eten en verder niks. Daardoor heb ik het nét gered het eerste jaar (als ik eerlijk ben heeft de Zelfstandigen aftrek en KOR ook geholpen)

Dus zelfredzaamheid heeft voor mij goed uitgepakt. Daarom heb ik ook zo'n dubbel gevoel bij een paar ontwikkelingen die de vrijheid en zelfstandigheid als ondernemer inperken. Want als je gaat werken volgens standaard contracten, je moet je verplicht verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid en je moet óók nog een verplicht pensioen afsluiten... Tja, dan voel ik me steeds meer gewoon werknemer. Sterker nog, ik voel me net een bootje in de storm op de oceaan. Ik heb geen enkele invloed op wat mij als ondernemer wordt opgedrongen (behalve eens in de vier jaar stemmen). Ik denk dat veel mensen niet beseffen hoeveel voorspoed een land kan hebben als je mensen de vrijheid geeft als ondernemer. Ik wil juist die zelfredzaamheid, het geeft me het gevoel dat ik zelf voor mijn toekomst kan zorgen.

Bij de ZZP bouwvakkers zie ik ook zo weinig ondernemerschap. Er zijn misschien best wel mogelijkheden om in een collectiefje of iets dergelijks beter samen te werken en samen klappen als ziekte of arbeidsongeschiktheid op te vangen. Ik hoop echt dat mensen ook de kracht van zelfredzaamheid inzien.

 

 

[Mathias@evelo]

@Hans, dan vind ik dat je ook de de vraag moet stellen waar de afhankelijkheid eindigt en de zelfredzaamheid begint? (of omgekeerd)

 

Het is een discussie als een ander en ik heb zelf ook geen concrete antwoorden maar denk je dat je even ver zou staan met je bedrijf in pakweg Nigeria?

Ik ben als werknemer in Nigeria geweest en heb daar samengewerkt met lokale ondernemers, geen Nigerianen maar Israëli en Libanezen. Dat is echt wel van een ander kaliber dan dat we hier gewoon zijn. Zelfredzaam zijn betekent daar een muur rond je huis bouwen en wachters inhuren.

 

Ik wil gewoon maar zeggen dat als ik voor mezelf al mijn 'back-ups' op een rijtje zet zelfs zonder dat ik mijzelf vrijwillig extra zou verzekeren (doe ik grotendeels wel), dan moet het al heel erg slecht gaan voordat ik in de goot lig. Terwijl dit in heel veel andere landen de kans daartoe veel groter is, zelfs erger dan dat.

[Ab Bauer]

Mathias, het was een positief bedoelde reactie. Ik wil niet zeggen "Iedereen moet maar voor zichzelf zorgen. En als je pech hebt, dan heb je pech..."

 

Ik wilde juist aangeven dat als ik in mijn beginjaar meteen al honderden euros per maand verplicht had moeten afstorten in een arbeidsongeschiktheidsverzekering of pensioenfonds ik waarschijnlijk niet dat eerste jaar was doorgekomen. Dan had ik nu niet zo'n fijn bestaan als freelancer gehad.

 

Je hebt absoluut gelijk dat ik voor sommige dingen heel afhankelijk ben van anderen. Ik kan niet voor mijn eigen eten zorgen, niet voor de veiligheid van mijn gezin, of me beschermen tegen corruptie of oorlog. Ik vind het fijn dat er zo'n mooie scholen, wegen en ziekenhuizen zijn. In die zin ben ik best afhankelijk van 'de maatschappij' en daar wil ik ook graag mijn steentje aan bijdragen en belasting voor betalen.

 

Dus ik ben nu juist zo blij dat ik in Nederland woon en dat er (voorlopig) nog geen verplichte verzekering of pensioen is voor ondernemers.

 

 

[Richard Theuws]

Via Twitter/Facebook Mei Li Vos:

 

Premies terug als je verzekeraar weigert te betalen?

 

Stel, je bent zelfstandig loodgieter en je hebt jarenlang premies betaald voor arbeidsongeschiktheidsverzekering. Je krijgt ernstige hartklachten en kunt niet meer werken. Je verzekeraar zegt dat je ooit bij het invullen van de medische verklaren vergeten bent dat je als kind in het ziekenhuis bent geweest voor een hartruisje. Bij het invullen van de verklaring heb je daar geen seconde aan gedacht. Met een beroep op ‘medische verzwijging’ weigert de verzekeraar je nu de arbeidsongeschiktheidsuitkering te betalen.

 

Dan baal je niet alleen als een stekker. Dan voel je je bedot, genaaid en zeer onheus behandeld. Dit is een voorbeeld dat ik zomaar verzin, en hopelijk nooit is gebeurd. Maar in andere vormen is dat wel gebeurd. Een paar maanden geleden kwam Zelfstandigen Bouw, dat is een vereniging voor zzp’ers in de bouw, met het advies aan haar leden om geen arbeidsongeschiktheidsverzekering te nemen. Omdat particuliere verzekeraars medische verzwijging gebruiken om uitkeringen te weigeren.

 

Weg is het geld dat je in de premies hebt gestopt. Dat krijg je niet meer terug en ook heb je geen recht op een uitkering. Ook is de zekerheid weg dat je dacht te hebben door je te verzekeren. Dit is extra zuur, omdat je als zzp’er juist de verantwoordelijkheid hebt genomen om je te verzekeren. En dan sta je alsnog met lege handen.

 

Ik heb over dat advies van Zelfstandigen Bouw schriftelijke vragen gesteld aan de regering, omdat de situatie voor sommige zzp’ers wel heel schrijnend kan worden, zeker als ze niet wisten dat een bepaalde medische gebeurtenis gemeld had moeten worden.

 

Toen ik de antwoorden op die vragen kreeg mailde een PvdA-lid, die studie doet naar verzekeringen, dat er nog wel wat te zeggen is over die antwoorden. Hij wist bijvoorbeeld dat in Engeland het in de wet is vastgelegd dat zodra de verzekeraar een arbeidsongeschiktheidsverzekering weigert uit te keren de verzekerde wel de reeds betaalde premies terugbetaald krijgt. Dat is dan tenminste een pleister op de wonde.

 

Hij wist me ook te vertellen dat in Nederland dat voor 2006 dat óók zo geregeld was in de wet. Bij de invoering van de nieuwe verzekeringswet in 2006 is dit helaas onbedoeld verdwenen. Ik heb dat vandaag met nieuwe schriftelijke vragen bij de regering aangekaart. Ik ben vooral benieuwd of de regering het met me eens is dat we terug moeten naar de situatie van voor 2006. Dan moet de verzekeraar die een uitkering weigert uit te betalen de verzekerde wel de betaalde premies terugbetalen. Zeker als blijkt dat men in 2006 bij de nieuwe wet gewoon vergeten is om die terugbetaalplicht te regelen lijkt het me iets om heel snel weer recht te zetten.

 

Link: https://www.rijksoverheid.nl/regering/inhoud/bewindspersonen/lodewijk-asscher/documenten/kamerstukken/2016/02/29/beantwoording-kamervragen-over-het-bericht-klachtenregen-zzp-verzekeringen-en-arbeidsongeschiktheid

[Norbert Bakker]

Mei Li mist een belangrijke nuance: premie terugkrijgen zou (ook naar mijn beleving) moeten plaatsvinden als vast komt te staan dat de hele verzekering nooit tot stand zou zijn gekomen als de verzekeraar van alle feiten op de hoogte was geweest : er is dan dus sprake van het met terugwerkende kracht ontbinden van de overeenkomst

 

Dat is iets anders dan dat verzekeraar bij een specifieke aandoening weigert uit te keren : als verzekeraar immers kan aantonen dat die aandoening - indien verzekeraar daar vooraf van op de hoogte was geweest - zou zijn uitgesloten maar er verder wel een verzekering tot stand kwam, dan hoeft verzekeraar geen dekking te verlenen maar is en blijft er wel gewoon een verzekering tot stand voor alle overige risico's op arbeidsongeschiktheid. In dat geval betekent geen uitkering dus niet zo maar teruggave van premie!

 

 

[RT....]

Mei Li mist een belangrijke nuance: premie terugkrijgen zou (ook naar mijn beleving) moeten plaatsvinden als vast komt te staan dat de hele verzekering nooit tot stand zou zijn gekomen als de verzekeraar van alle feiten op de hoogte was geweest : er is dan dus sprake van het met terugwerkende kracht ontbinden van de overeenkomst

Kleine kanttekening, formeel is er geen sprake van ontbinding. De overeenkomst is simpelweg nooit tot stand gekomen (er valt dus ook niets te ontbinden). Eventueel betaalde premies zijn in dat geval onverschuldigd betaald.

 

Ontbinding kent overigens ook geen terugwerkende kracht.