Vof met schulden in zwaar weer, vennoot is geëmigreerd, wsnp.

[Stilleven]

Goedemiddag lezers,

 

Na een aantal slapeloze nachten HL doorspitten, wil ik graag mijn specifieke situatie voorleggen, aangezien ik hier niet echt voorbeelden van heb gezien. Ik lees vaak het verzoek uitgebreid te zijn in de beschrijving over je situatie, bij deze.

 

De situatie:

Vof, 2 vennoten 50/50 17j bestaand.

Sinds 2013 in zwaar weer door aanhoudende crisis, nu 2016 nog maar 5% opdrachten tov 2012.

140k schuld waarvan 100k bij bank en 20k btw, 20k onderaannemers. 15k aan vorderingen klanten incl. BTW.

Er komt niet genoeg meer binnen om überhaupt de vaste kosten te voldoen.

Vennoot eind 2014 geëmigreerd naar VS en daar sinds eind 2015 zeer goede baan loondienst.

Ik doe dagelijkse werk vof, maar kan nu geen euro meer zelf opnemen voor brood.

Elk jaar heeft een accountant keurig de jaarrekeningen opgemaakt, admin op orde, schuld 50/50.

 

Maatregelen zelf genomen:

Door jaren heen minder salaris, maar de crisis ging nog harder. (Ja, ook wij tegen beter weten in te lang blijven hopen op herstel)

Kleiner kantoor.

Afspraak bank eind 2013 van 125k rc 40 omzetten in lening. Daar inmiddels netjes 25k van kunnen aflossen via maandelijkse termijnen.

 

Voortzetting zaak is geen optie, onze tak van sport is over de hele linie in zeer zwaar weer en men werkt onder kostprijs, terwijl personeel van diverse concullega's en van ons voor zichzelf begint bij gebrek aan werk en dus zelf gaat proberen. Onhoudbaar, geen toekomst.

 

Ik wil dus stoppen. Heb geen koopwoning, in 2013 verkocht vanwege ook weer de crisis. Vennoot heeft nog wel koopwoning in Nederland, maar flink onder water.

 

Mijn knoop doorgehakt:

Ik kies er nu voor om 3j de wsnp in te gaan als dat mag van de rechter, ik heb nu ook niets in te komen en de schulden blijven bestaan en oplopen door rente. Deurwaarders van schuldeisers en inboedel kwijt is horror, heb een dochtertje. Een koelkast is toch wel het minste voor een beetje menswaardig bestaan. Ik heb afgelopen maanden wel 2k p/m opgenomen voor huur en eten plus betaling restschuld hypotheek. Zeg maar mijn maandinkomen van afgelopen jaren. Dat is per 1 maart voorbij. Rekening staat op max.

 

Restschuld hypotheek 50k, dus privé ook geen vet op de botten evenals bij familie. Al geprobeerd.

 

De vennoot:

Mijn compagnon voelt zich onaantastbaar in VS. Maakte verleden jaar opmerking mbt zijn woning in Nederland en hypo onder water 'mij kunnen ze toch niet raken, al betaal ik hypotheek niet meer'. Ik denk ook dat de bank voor in ieder geval die 100k rc niet een advocaat etc in de VS gaat inschakelen. Betreffende bank heeft daar ook geen VS-tak meer. Alleen de Belastingdienst kan hem wat doen, maar die gaat via mijn boedel en de 15k openstaande posten als eerste worden afgelost en die schuld is nog te doen, mooi voor hem. We staan op zich op goede voet, dat zeg ik erbij, maar merk wel dat ie afstand aan het nemen is van het geheel.

 

Zijn visie en tot voor kort mijn laatste strohalm:

Ik doorgaan en iig de rente en aflossing bank dekken en daarnaast ook een baan of zelfde soort bedrijf onder eigen naam ernaast. Dat gaat ff wat lastig, de opdrachten dekken nu al de aflossing niet meer en offerte werkzaamheden/admin/tel. pakt nog altijd 25 uren per week (btw, onderaannemers nemen niet meer aan, de willen eerst geld zien, maar hebben we wel nodig). No go dus, niche branche is naar de knoppen. Los van feit nog 11 jaar aflossen zonder zelf inkomen te hebben. Zou knettergek zijn die weg te gaan.

 

Aanvulling op zijn vertrek, de kleine lettertjes bank zeggen dat hij had moeten melden dat ie naar VS ging en dat bank dan binnen 3mnd volledige bedrag wil zien. Dus ik ga ook niet afwachten tot ze daar achter komen bij hun volgende 'hoe gaat het?' gesprekje. Zit ik alsnog met een deurwaarder en alle ellende vanwege mijn hoofdelijke aansprakelijkheid en hij in 'kutkrabbeveen' VS.

 

Mbt tot zover kunnen laten komen: Ik weet pas sinds een week dat onderaannemers sinds okt niet meer zijn betaald. Was zijn admin taak. Nu die opeens aan de bel trekken weet ik dat niets meer overblijft om van te leven. Heb vorderingen klanten even on hold gezet(mijn taak admin), eerst overleg schuldhulp/bewindvoerder. Ik denk dat ivm blokkeren rekening door bank, dus eerst schuldeisers in kaart brengen, de bank aan leiband rechter, zo de belangrijkste (BD?) eerst betalen uit de nog openstaande vorderingen, correct me if I'm wrong.

 

Mijn onderbuik:

Wat ik wrang vind is dat dochter en ik 3j niets kunnen (nu al eigenlijk), een filmpje pakken al no go is en hij in zonnig USA achter zijn Weber de steaks staat te schroeien. Ik ben van mening dat hij toch ook iets moet doen, ook al is ie niet interessant om achteraan te gaan (hij komt nooit meer terug, mogen daar blijven met of zonder werk, geen binding NL). Al is het maar de helft van wat ik straks

met post bezorgen steeds moet afdragen aan de boedel, mijn auto, stereo, etc. Zeker gezien ie nu een dikbetaalde baan heeft en zijn stereoset en meubels die in Nederland zijn vergaard en de 4x4 op de oprit onaantastbaar blijken. Laten we wel zijn, de helft van de schulden is van hem, ik betaal ze deels af en zorg daarmee dat iig BD lief is voor hem. De anderen kunnen hem volgens mij idd weinig maken.

 

Mijn vraag:

Wat adviseren jullie? Is hij echt onaantastbaar en hebben wij simpelweg de ellende op ons te nemen waar ook hij van profiteert? Kan ik iets vorderen op hem of slechts hopen op enige empathie aan het eind van de hellerit? Het is natuurlijk een bizarre situatie.

 

Met hartelijke groet.

 

[Hans van den Bergh]

Welkom op HL en... wat een pittige situatie (understatement), maar kort en goed gezegd: de zaak staat blijkbaar op ploffen en schuldeisers zullen zich wellicht spoedig gaan melden, dus zo snel mogelijk de schuldhulp inschakelen!

 

Wat je stelt over dat ieder de helft van de schulden draagt, klopt niet, iedere vennoot in een VOF is hoofdelijk voor 100% van de schulden aansprakelijk en dan komt de vennoot ook echt wel aan de beurt als er bij jou niets te halen valt. En met een betaalde baan van de vennoot, is de kans groot dat dit ook gaat gebeuren.

 

Sterkte!

[Tonino]

Denk dat je qua omstandigheden nu goed bezig bent.

Inderdaad zo spoedig mogelijk met professionele schuldhulpverlening aan de slag en focus houden op wat jij verder wilt me je leven. Je zeker niet druk gaan maken over een ex-compagnon en of die er (te) makkelijk vanaf komt, je kunt je energie beter gebruiken.

 

Mocht je nog ergens een zak met cash vandaan kunnen toveren voor een voorstel tegen finale kwijting, dan zou ik dat ook zeker proberen.

 

Sterkte.

[Cosara]

Mijn compagnon voelt zich onaantastbaar in VS.

1 punt in het voordeel:

Firmanten zijn, ieder voor zich, voor 100% aansprakelijk voor de schulden van de firma.

 

Vennoot eind 2014 geëmigreerd naar VS en daar sinds eind 2015 zeer goede baan loondienst.

1 punt in het nadeel:

Dat betekent dat de onderneming eigenlijk door slechts één persoon wordt bestuurd, en dat is de achtergebleven firmant in Nederland. Een beetje handige Amerikaanse advocaat zal daar dankbaar gebruik van maken. De geëmigreerde compagnon kan wel eens gelijk krijgen.

 

Geld én tijd voor een goede advocaat zal er niet meer zijn, dus blijft over om zelf het faillissement aan te vragen en proberen het WSNP-traject in te gaan.

 

 

 

[Stilleven]

Dank voor alle reacties. We zijn inmiddels een stap verder:

 

Vennoot eist nu 18u30 25/2/16 woedend dat ik factureer en daarmee onderaannemers betaal. Ben van mening dat gezien het feit dat we 5 van de 10 verplichtingen niet meer kunnen nakomen, nu tijd voor pas op plaats is qua geldzaken en actie qua schuldhulp en dan situatie op rij wie eerst, wie niet. Nu de onderaannemers elk 2mille pp gaan betalen (dat soort bedragen gaat het over) en dan achterblijven met Belastingdienst als die 20mille nog moet krijgen een domme zet is. Voor de goede orde, Amerika begint nu dreigend uit te slaan.

 

PS: Ik wil ook geen onderaannemers nog opdracht te geven met deze kennis. Volgens mij benadeel je dan moedwillig.

[Cosara]

We zijn inmiddels een stap verder

Dat denk ik niet.

 

Wat compagnon op afstand allemaal roept is weinig relevant meer. Zaak is om zelf faillissement aan te vragen om erger te voorkomen ... tenzij de compagnon alsnog met geld over de brug gaat komen.

 

Daarna worden alle financiële zaken uit handen genomen en ben je voor de duur van het faillissement en de WSNP handelsonbekwaam. Dat betekent een baantje in loondienst zoeken en een jaar of 6-7 op bijstandsniveau leven. Dat klinkt griezelig, maar het went op den duur. Je slaapt ook weer een stuk beter. Die koelkast mag je best houden, maar dat filmpje pakken kan je wel vergeten.

 

Wat betreft de aansprakelijkheid van de in Amerika wonende en werkende compagnon ... ik betwijfel of een curator die daar energie in gaat stoppen ... die kiezen meestal voor de gemakkelijkste en goedkoopste weg ... en dat ben jij.

 

Zoals eerder gezegd ... geld en tijd ontbreken om de compagnon aan te pakken ... tenzij zijn werkvergunning binnenkort afloopt en hij naar Nederland terug moet keren.

[Stilleven]

Dank. Ik weet het. En wat betreft bijstandsniveau, ik heb juist al een jaar door realistisch te zijn maar 80,- pm in te komen voor eten, drinken, kleding. Lang leve de Lidl. Gisteren kon ik desondanks toch van het zonnetje genieten. Onkruid vergaat niet, een ondernemer al helemaal niet.