Lucratief business model voor auteursrecht advocaten.

[Johnvdk]

Het onderwerp auteursrecht is hier al diverse keren besproken, maar wellicht kan mijn ervaring een bedrage zijn voor diegene die zich niet willen laten “slachtofferen" door advocaten met een lucratief business model.

 

In maart 2017 ontvang ik van een advocaten-duo een brief van drie kantjes.

Men verteld te handelen in opdracht van fotograaf X met een claim van € 815,00 omdat een auteursrechtelijk beschermde foto was gebruikt op een website.

Verbazing van mijn kant omdat de foto een jaar eerder was gevonden op een website waar foto’s license free werden aangeboden.

Vervolgens meteen deze websites weer bezocht en….. de foto was verdwenen?

Omdat ik al eerder had gehoord van dit “business model” was meteen mijn wantrouwen gewekt.

 

Vervolgens heb ik jurist Emin Schijlen uit Breda ingeschakeld.

Nadat deze zijn research had gedaan werd duidelijk dat:

 

- De advocaten nooit contact hadden gehad met de door hen benoemde opdrachtgever.

- De fotograaf geen opdracht aan de advocaten had gegeven.

- De fotograaf nog nooit van de advocaten had gehoord.

- De fotograaf zelfs niet wilde meewerken om zijn auteursrechten te claimen.

 

Nadat e.e.a. in een brief als zodanig aan de advocaten is verwoord kregen we een e-mail dat het dossier werd gesloten ? ?

 

En hoe verder: Deze week gaat er dagvaarding uit om mijn kosten te verhalen op de advocaten.

 

Hoe zou zo’n business model werken.

Men gaat simpelweg via de website “Tinyeye” aan de slag met een foto van een willekeurige fotograaf om te zien of er foto's van hem/haar ergens worden gebruikt. Op deze manier komen er tientallen en soms honderdtallen tevoorschijn van burgers die - in hun onschuld en onkunde - ergens een foto voor hebben gebruikt. Als advocaat maak je een indrukwekkende brief met veel juridische termen en stel je een willekeurige - let op - voorlopige schikking voor.

Vervolgens is het wachten op diegene die het benauwd krijgen en betalen. (en dus bekennen fout te zijn geweest). Dan neemt men contact op met de fotograaf om te melden dat er inbreuk is gemaakt op zijn/haar auteursrecht. Men belooft alvast een paar honderd euro over te maken en men vraagt om een opdracht. Beroepsfotografen hebben het doorgaans niet zo breed en zijn al snel geneigd in te stemmen met dit eenvoudig te ontvangen geld.

Omdat het slachtoffer al heeft bekend, is het nu voor de advocaten een kwestie van creatief rekenen om te zien of er nog meer valt te halen.

 

De verdwenen foto.

Dit is mijn complot theorie die ik (nog) niet hard kan maken. :)

Men zoekt auteursrechtelijk beschermde foto’s die men download.

Deze foto's worden via een “anonymus” account en met een fake name op diverse fotowebsites gezet. Men laat de foto’s een jaar of wat staan en daarna wordt gecheckt wie, en waar, en welke foto op welke website is gebruikt. Daar maakt men dan - als bewijs - een schermafdruk van.

De foto’s worden vervolgens verwijderd en het account wordt opgeven.

 

Het voorbereidende werk is nu klaar en men kan gaan "oogsten".

 

[Simon Zuurbier]

En Norbert, ik lees nergens dat de claim is ingediend door de betreffende fotograaf.

 

Dat klopt, dat lees je nergens. Je leest wel ergens dat de fotograaf uitdrukkelijk ontkent iemand opdracht te hebben gegeven.

 

TS schrijft in zijn beginpost volgens mij wel degelijk dat de claim door de fotograaf is ingediend:

 

In maart 2017 ontvang ik van een advocaten-duo een brief van drie kantjes.

Men verteld te handelen in opdracht van fotograaf X met een claim van € 815,00 omdat een auteursrechtelijk beschermde foto was gebruikt op een website.

[Norbert Bakker]

TS schrijft in zijn beginpost volgens mij wel degelijk dat de claim door de fotograaf is ingediend:

 

Nee, vraagsteller stelt dat de de advocaten dat wel beweren ("Men verteld te handelen in opdracht van fotograaf X"), maar de fotograaf zelf ontkent dat:

 

Vervolgens heb ik jurist Emin Schijlen uit Breda ingeschakeld.

Nadat deze zijn research had gedaan werd duidelijk dat:

 

- De advocaten nooit contact hadden gehad met de door hen benoemde opdrachtgever.

- De fotograaf geen opdracht aan de advocaten had gegeven.

- De fotograaf nog nooit van de advocaten had gehoord.

- De fotograaf zelfs niet wilde meewerken om zijn auteursrechten te claimen.

 

De hamvraag blijft in deze case of iemand anders (bijv een stockfotosite) rechtmatig een vordering namens de fotograaf heeft ingesteld zonder diens medeweten, of dat 2 advocaten dat onrechtmatig zelf hebben gedaan.

 

Wel kunnen allemaal blijven filosoferen over wat aannemelijker is en wat er niet staat, maar ik denk dat we de oplossing van dat mysterie pas het horen of te lezen krijgen na de uitspraak van de rechter

[jajajeroen]

En Norbert, ik lees nergens dat de claim is ingediend door de betreffende fotograaf.

 

Dat klopt, dat lees je nergens. Je leest wel ergens dat de fotograaf uitdrukkelijk ontkent iemand opdracht te hebben gegeven.

 

TS schrijft in zijn beginpost volgens mij wel degelijk dat de claim door de fotograaf is ingediend:

 

In maart 2017 ontvang ik van een advocaten-duo een brief van drie kantjes.

Men verteld te handelen in opdracht van fotograaf X met een claim van € 815,00 omdat een auteursrechtelijk beschermde foto was gebruikt op een website.

 

Dat stond in de claim, een paar berichten later schrijft TS

 

 

Hiervoor ben ik in september afgereisd naar Zuid-Frankrijk om e.e.a. te verifiëren. Het blijkt inderdaad dat de Franse fotograaf nooit contact heeft gehad met het advocaten kantoor, en nooit opdracht heeft gegeven voor het indienen van een claim. We hebben zwart op wit dat de fotograaf nog nooit van het advocaten kantoor heeft gehoord. De betrokken fotograaf in kwestie overweegt thans ook om juridische stappen te ondernemen omdat zijn naam onrechtmatig en zonder zijn medeweten is gebruikt.

 

 

[Simon Zuurbier]

TS schrijft in zijn beginpost volgens mij wel degelijk dat de claim door de fotograaf is ingediend:

 

Nee, vraagsteller stelt dat de de advocaten dat wel beweren ("Men verteld te handelen in opdracht van fotograaf X"), maar de fotograaf zelf ontkent dat:

 

Klopt, dat bedoelde ik ook.

 

 

De hamvraag blijft in deze case of iemand anders (bijv een stockfotosite) rechtmatig een vordering namens de fotograaf heeft ingesteld zonder diens medeweten, of dat 2 advocaten dat onrechtmatig zelf hebben gedaan.

 

Wel kunnen allemaal blijven filosoferen over wat aannemelijker is en wat er niet staat, maar ik denk dat we de oplossing van dat mysterie pas het horen of te lezen krijgen na de uitspraak van de rechter

Inderdaad. Ben erg benieuwd naar de uitkomst. Het kan overigens nog wel een poos duren (4+ maanden) voordat er een eindvonnis ligt.

 

[TwaBla]

... de advocaat is normaal gesproken zelf geen partij maar treedt op voor een claimende partij, in dit geval een stockfotosite. Waarom dan de advocaat betrekken in het geschil?

Dat van die stockfotosite, dat verzin je er in dit geval zelf bij?

 

Topicstarter noemde een site waar foto's license-free aangeboden worden. Topic-starter meldde ook dat de advocaten beweerden namens de fotograaf op te treden, niet namen een stockbureau of andere bemiddelaar. Er zijn talloze sites die free downloads aanbieden*, met uiteenlopende business-modellen. Het scenario dat advocaten foto's uploaden om later claims te kunnen uitzetten, is tamelijk vergezocht maar niet onmogelijk. Een ongefundeerde claim indienen is hoe-dan-ook bedriegelijk.

 

Pixababy

Pexels

Unsplash

Flickr Free

Vintage Stock

Life of Pix

StockSnap

Free Range

 

 

* ^{Altijd goed de voorwaarden lezen...}

[Branko Collin]

Of iets voor jou vergezocht is, is weinig relevant.

 

Als jij niet gelooft dat er ooit iemand vermoord wordt, zal het jou vergezocht schijnen als voor een OvJ of een rechercheur de omstandigheden van een van de honderden overlijdens die op een dag in Nederland plaatsvinden, verdacht genoeg zijn om een onderzoek in te stellen. Maar voor die OvJ en rechercheur is dat helemaal niet vergezocht, sterker nog, het is zijn dagelijks werk.

 

De TS treft omstandigheden aan die wijzen op fraude.

 

Misschien dat je met vergezocht bedoelt, dat je zelf nog nooit van dit soort fraude hebt gehoord? Het komt voor:

 

Most controversial was the shocking revelation that Prenda uploaded their own torrents to The Pirate Bay, creating a honeypot for the people they later sued over pirated downloads.

 

Als de omstandigheden niet op fraude leken, dan pas zou het vergezocht zijn.

 

Wij kennen natuurlijk niet alle omstandigheden, en het zou mogelijk te ver gaan de TS te vragen alle resultaten van zijn onderzoek met ons te delen. (In de verdachte-e-mails draad is er wél veel gedeeld, maar dat was ook, omdat de omstandigheden heel vaag waren. Dat leidde tot een slecht leesbaar topic waar momenteel mensen in posten die weigeren van tevoren de hele discussie te lezen, waardoor het topic nóg lastiger te lezen wordt.)

[TwaBla]

Het lijkt voor de topicstarter makkelijker om aan te tonen dat zijn tegenpartij een ongefundeerde claim heeft dan het te bewijzen is welke bedriegelijke acties mogelijk ondernomen zijn om tot die claim te komen. Vandaar dat meteen in dit topic gesuggereerd is om de aandacht te richten op het ontbreken van een duidelijke opdrachtgever, en niet op spannende scenario's op een dieper niveau.

 

Dat maakt het dus wel relevant. :-K

 

^{Misschien zijn het wel Russische stockhackers...}

 

Je was zelf aanvankelijk ook geen fan van al-dan-niet relevante complottheorieën.

 

Tenzij HL een forum voor complottheorieën is geworden, kan een mod deze draad misschien beter sluiten.

 

[Branko Collin]

Ik ben nog steeds geen fan van complottheoriën, mijn punt was dat X niet vergezocht is voor iemand die net X is overkomen. Misschien dat we de situatie verschillend lezen, maar voor mijn gevoel is dit inmiddels een geval talks like a duck, walks like a duck.

[TwaBla]

Die fraaie complottheorie leidt echter af van het probleem aan de oppervlak: dat er geld werd gevraagd door twee advocaten die beweerden op te treden namens een fotograaf met auteursrecht, terwijl die fotograaf van niks wist.

 

Als je suggereert dat er verdiend wordt aan mensen die gezaaide foto's gebruiken, is aannemelijk dat er meer slachtoffers zijn met vergelijkbare verhalen. En dat mogelijk ook werk van verschillende fotografen gebruikt is. Dan is er waarschijnlijk ook geld geïncasseerd en niet uitbetaald aan de rechthebbenden. Zo wordt het een lucratief businessmodel. Best een interessante hypothese. Maar hoe vind je bewijzen?

 

[Branko Collin]

Goed punt.

 

De TS op 24 juli:

 

- Het advocatenkantoor is in Nederland, de betrokken fotograaf woont in Frankrijk.

 

- Anderen gedupeerde vinden is voor mij persoonlijk niet echt belangrijk omdat de dagvaarding inmiddels loopt. Ben natuurlijk wel benieuwd of er anderen zijn met een soortgelijke ervaring.

 

Het is mij niet duidelijk wat de TS wil, wat hij eist in zijn rechtszaak, daarom is het lastig aan te geven wat nu het nut zou zijn om op zoek te gaan naar andere slachtoffers. Redenen die ik kan bedenken om toch naar andere slachtoffers op zoek te gaan:

 

- Makkelijker aan te tonen dat het om een vooropgezette zaak gaat en niet slechts om een vergissing.

 

- Je kunt aantekeningen vergelijken, twee weten meer dan één.

 

- Waar vindt de mogelijke fraude (voornamelijk) zijn oorsprong, in Nederland of in Frankrijk of elders?

 

- Welke argumenten leggen historisch gewicht in de schaal en welke niet?

 

Hoe ga je op zoek?

 

- Door in het land van de fotograaf naar vergelijkbare gevallen te zoeken.

 

- Door in het land van de advocaten naar vergelijkbare gevallen te zoeken.

 

- Door te kijken waar de betrokken advocaten en het betrokken kantoor in het verleden van beschuldigd zijn.

 

Wat dat laatste betreft, zoals je in vergelijkbare gevallen ziet, is het zelden zo dat mensen die het randje van de wet opzoeken, dat slechts één keer doen en er vervolgens mee ophouden.

[TwaBla]

Wat dat laatste betreft, zoals je in vergelijkbare gevallen ziet, is het zelden zo dat mensen die het randje van de wet opzoeken, dat slechts één keer doen en er vervolgens mee ophouden.

Dan is het geen business-model.

 

Een oproep op een openbaar ondernemersforum lijkt de meest geeigende weg om andere gedupeerden te vinden. Daar zou je namen moeten noemen (om de zoekmachines op het spoor te zetten), maar dan zit je snel in het domein van smaad en laster. Dan is een topic zonder namen een alternatief.

 

[Jonny Doe]

Zaak is en blijft nogal troebel. Mijn vragen zouden zijn:

 

Op basis van welke informatie dacht TS dat het hier om een business model zou gaan?

 

Is de claim van €815,- inderdaad gedaan namens de fotograaf zelf of een stockfotosite die verklaarde de betreffende fotograaf te vertegenwoordigen?

 

Wat zijn de algemene voorwaarden van deze site voor fotografen die foto's uploaden naar deze specifieke site?

 

Is daar enige vorm van controle op de identiteit van de uploader en/of wordt het IP adres gelogd?

 

Van welke site is de foto destijds afgehaald onder welke voorwaarden en is dit ook de eventuele site die de claim overdroeg aan de advocaten?

 

Het ging om een claim van 3 kantjes, wat stond daar dan precies in?

 

Gaat het bij de tegenclaim louter om het verhalen van de onderzoeks- en juridische kosten?

 

Wat is de juridische basis (onrechtmatigheid) van deze claim?

 

Wie is juridisch gezien de tegenpartij? Het kantoor of de individuele advocaten? Of beide?

 

Waarom is er samen met de claim niet een klacht naar de deken gegaan als onrechtmatig handelen door de advocaten bewezen kan worden?

 

En zo kan ik nog wel even doorgaan.

[TwaBla]

Update:

 

Nadat de advocaat – die door het advocatenkantoor was ingezet – de exploot dagvaarding van de deurwaarder heeft ontvangen, weet deze te melden niet aan deze zaak te willen beginnen en heeft zich vervolgens teruggetrokken. Dus weer extra kosten van € 249,00 voor niets.

Vier maanden later....

 

[herman van der helm]

Een toepasselijk stukje:

 

http://www.frontaalnaakt.nl/archives/afpersing-op-het-internet.html