Hoe integer is een incassobureau?

[boblei]

Helaas ben ik in een incassotraject beland omdat een klant van me niet betaalt voor m'n dienstverlening. M'n klant lijkt in de zogenaamde minnelijke fase niet te gaan betalen ondanks dat ik denk dat ik sterk sta (en het incassobureau dit ook zo verwoordt). Volgende week moet ik dan beslissen of ik het voor de rechter wil brengen en daartoe dien ik, aan/via het incassobureau, een voorschot van 550 euro te betalen (geen idee nog of en zo ja, hoeveel daar nog bij kan komen). Een aardig bedrag op een openstaande factuur van ca. 1000 euro.

 

Als ik sterk sta en dus de kans groot is dat een rechter mij in het gelijk zal stellen, wil ik de gang naar de rechter toch doorzetten.

 

In hoeverre is de mening van het incassobureau hierin te vertrouwen? Zij hebben immers toch ook belang bij het winnen van de zaak. Daarnaast 'voelen' zij die 550 euro niet omdat ik, via hun, die zaak aanspan en daar zelf voor betaal. M.a.w. als ik hun niet per se kan vertrouwen, aan wie kan ik de kans op succes dan voorleggen? (behalve dan dit forum ;-) ) Of is een incassobureau wel integer/te vertrouwen in z'n oordeel in deze, om redenen die ik nu nog niet zie?

 

PS: Ik heb wel wat gegoogled en jurisprudentie gevonden omtrent vergelijkbare cases (geen expliciet akkoord/handtekening maar wel geleverd werk welke instemming insinueert = gewonnen rechtszaak voor de schuldeiser; zie https://www.amsadvocaten.nl/blog/verbintenissenrecht/ontbreken-handtekening-partijen-ontbreekt-op-leningsakte-is-er-een-overeenkomst/).

 

Benieuwd naar jullie reacties!

 

Bij voorbaat dank.

 

Met vriendelijke groet,

 

Bob Lei

 

 

 

[signature en link uit berichte verwijderd: dat is een apart veld in je profielinfo :) ]

 

[boblei]

Dank voor je reactie Benm! M'n per mail gestuurde voorstel voorafgaand aan het traject was m.i. klip en klaar en op basis daarvan zijn we ook het traject ingegaan (mondelinge instemming met het traject en de diverse meetings). Zoals eerder aangegeven in deze thread heb ik in m'n 9 jaar als freelance dienstverlener nog nooit een wanbetaler meegemaakt (ongeacht niet per mail geaccordeerde werkzaamheden). Voortaan zal ik wel bij al m'n klanten expliciet om akkoord vragen, dat is wel de les. Laat onverlet dat m'n client dan mogelijk ook niet betaald had en ik alleen wat sterker gestaan had in een rechtszaak. M'n cliënt z'n argument dat mijn dienstverlening vrijblijvend zou zijn lijkt me niet heel geloofwaardig als ik vlak voor m'n werkzaamheden een voorstel (tegen betaling) stuur.

 

---

 

Hierbij het voorafgaand aan het werk gestuurde voorstel (tegen gereduceerd tarief omdat ik client al een tijdje kende):

 

Ha X,

 

[...]

 

Om een onderbouwd plan te krijgen voor de komende jaren lijkt het me, zoals gezegd, goed om eerst eens 2 dagdelen in te boeken om jouw onderneming beter in kaart te krijgen (de interne analyse). Vragen die ik dan stel zijn bijvoorbeeld: wie was je over de afgelopen 10 jaar, wie ben je nu, wat is je ambitie, wat zijn voorbeeldbedrijven voor je, wat spreekt je daarin aan, waarom, wat zijn jouw sterke punten, wat je zwakke, wat is je onderscheidend vermogen? Hoe gaat het financieel, wat is je winst, je omzet(groei), is er een balans en/of verlies- en winstrekening en zo ja wat zijn hieromtrent de conclusies? Welke expliciete producten/diensten heb je momenteel, hoe goed loopt welk product/welke dienst, welke dienst is typeren als melkkoe, wat als star, wat als dog en wat als question mark? Hoe tevreden zijn je klanten, wat zijn je relatieve kosten t.o.v. de concurrenten, hoe druk ben je met innovatie?

 

Hiervan uit volgen vaak al wat ideeën over mogelijke interessante strategieën voor de komende jaren. Dat is dan vaak een soort sterk gevoel van wat wel eens zou kunnen gaan werken. Om meer zekerheid en/of andere (interessantere) mogelijkheden te verkrijgen kun je vervolgens ook naar de externe situatie kijken. Wat voor trends en ontwikkelingen zijn er op video en foto gebied? (https://goo.gl/iipDtH bijvoorbeeld). Zijn er groeimarkten? Hoe zit welke markt in elkaar qua grootte maar ook qua besluitvorming? Wie zijn concurrenten in welke markt? Hoe kun jij je daarvan onderscheiden? Wat doet er toe voor klanten? Welke segmenten zijn er te onderscheiden?

 

Met of zonder (een deel van) de externe analyse zullen dan diverse interessante wegen duidelijk worden. Wegen die bij jou passen. Waar je energie van krijgt. Uit de diverse opties moet gekozen worden, welke is het meest interessant? Welke geeft je het meeste energie? Welke acht je het meest kansrijk?

 

De gekozen weg moet dan uitgerold worden naar de website (een nieuwe of aanpassing van de huidige), afhankelijk van de gekozen weg/strategie. Wanneer de website klaar is kan er gebeld worden, als dat dan tenminste nog steeds een interessant verkoopmiddel kan zijn. De follow-up mail die ik verstuur (na m'n belletje), verwijst naar de (nieuwe) website en heeft dezelfde boodschap als in m'n belletje verkondigd (belletje, follow up mail en site zijn 1 qua boodschap).

 

Het tarief is dus 65 euro / uur (excl. BTW). Doorgerekend naar 2 dagdelen en veronderstellende dat ik daaromheen desk research doe en gespreksverslagen maak, kom ik op zo'n 10 tot 15 uur max ofwel 650 tot 975 euro voor de strategiebepalingsfase. Ik kan je daarbij real-time inzicht geven in de gespendeerde tijd.

 

Het lijkt me erg leuk en interessant om dit traject met je in te gaan. Van wat ik tot nu toe van je gehoord heb (je technische gehalte, je netwerk, je passie, bepaalde veronderstelde trends zoals bewegende abri's en webshops met productvideo e.d.) blijken er zeker wel kansen te zijn. Kunst is om daaruit een juiste keuze te maken (kiezen is kiespijn) en daarvoor te gaan. Een site naast je bestaande site kan de pijn van het kiezen gelukkig wel wat verlichten (het voelt dan minder alsof je al je schepen achter je verbrandt).

 

Benieuwd naar je reactie! Mocht je nog vragen hebben, schroom niet! Bellen kan ook altijd.

 

PS: indien je akkoord bent met bovenstaand voorstel graag per mail je akkoord waarna we de vervolgafspraak kunnen gaan inplannen.

---

 

Op dat akkoord per mail heb ik dus niet gestaan, ook omdat ik graag goed van vertrouwen ben (maar vertrouwen is goed, controle is beter idd... ;-)) Maar verder lijkt het me toch een duidelijk verhaal?

 

Groet, Bob.

[Highio]

Bob, het tegenovergestelde standpunt is even goed verdedigbaar, waarmee je je gewenste financiële compensatie m.i. waarschijnlijk nooit (volledig) gaat realiseren bij de rechter. Waar is je streven naar klanttevredenheid?

 

Van LinkedIn:

 

We houden ervan ons eerst in jou en jouw business (idea), sales wens of website wens te verdiepen.

 

Wat is in dit verhaal dan jouw of jullie investering? Of lees ik dit met een te hoge klant(relatie)verwachting?

 

De grote vraag voor mij is dan wanneer de teller gaat lopen (eerst? vrijblijvend? onvoorwaardelijk?), ik zie geen acceptatie van de overeenkomst en je bent daar mondeling naar het lijkt ook niet zo zeer op terug gekomen.

 

Ik kan je daarbij real-time inzicht geven in de gespendeerde tijd.

Heb je dat gedaan? En was het genoemde uurtarief dan accoord bevonden?

 

Je handelswijze is gewoon niet volledig sluitend (een voorstel in deze vorm is m.i. geen bindend contract, meer een prijsindicatie) en dat heb je vooral zelf laten lopen met zoveel jaren ervaring als ondernemer...

 

...niks persoonlijks, maar ik zou hier niet voor betalen, ook niet aan het zogenaamde gereduceerde tarief. Het voorstel is mij bedrijfskundig/marketingtechnisch namelijk veel te gemakkelijk. Zie de reactie(s) van Ward.

 

Groet,

 

Highio

 

[boblei]

Hi Ward,

 

Bedankt weer.

 

Maakte de persoon van de ondernemer en zijn financiële positie of dat van zijn bedrijf op enig moment deel uit van de SWOT-analyse?

Ja, vanzelfsprekend, alleen financieel in de zin van of hij zou kunnen investeren ter uitvoering van bepaalde strategische opties. Niet in de zin van of hij mij wel zou kunnen betalen, ook omdat het geen heel groot bedrag is wat ik vroeg natuurlijk.

 

En nog interessanter: waarom zijn sales en cold calling van jouw hand bij voorbaat de operationele oplossingen als je de strategische analyse van het probleem nog moet uitvoeren?

Omdat de klant een fotograaf/videograaf is die mij primair voor sales gevraagd heeft. Omdat ik echter geen ijs aan eskimo's kan verkopen en geen 13 in dozijn verkoper wil zijn verdiep ik me vaak eerst met zo'n klant in zijn onderscheidende vermogen. Heeft of weet de klant (nog) niet wat dat is dan ga ik daar met hem naar op zoek via zo'n strategisch proces (de klant gaf ook expliciet aan graag een plan voor de komende jaren te hebben). Na een strategische keuze kan ik gaan bellen voor de klant, al dan niet na eerst nog een site of landingspage voor of met hem gemaakt te hebben. Deze stappen met dat doel zijn duidelijk met m'n klant gecommuniceerd. Voor mij staat vast dat ik voor een videograaf/fotograaf had kunnen gaan bellen (dat past prima als promotiemiddel) mits ik een goed verhaal had kunnen vertellen over hem (met onderscheidend vermogen gericht op een specifieke product-/marktcombinatie).

 

Kan het dan zo zijn dat, terwijl jij nota bene zelf twijfelt aan de integriteit van het incassobureau dat je zelf hebt uitgekozen, je ondertussen een klant hebt die in het duister tast over wat jij nu concreet doet en nog meer wat hem dat oplevert?

Als je m'n voorstel bekijkt lijkt me dat niet (daarnaast mondeling ook nog de stappen met het doel toegelicht gedurende het proces).

[boblei]

Bob, het tegenovergestelde standpunt is even goed verdedigbaar, waarmee je je gewenste financiële compensatie m.i. waarschijnlijk nooit (volledig) gaat realiseren bij de rechter.

Je bedoelt het tegenovergestelde standpunt van "M'n cliënt z'n argument dat mijn dienstverlening vrijblijvend zou zijn lijkt me niet heel geloofwaardig als ik vlak voor m'n werkzaamheden een voorstel (tegen betaling) stuur."?

 

Waar is je streven naar klanttevredenheid? en Wat is in dit verhaal dan jouw of jullie investering? Of lees ik dit met een te hoge klant(relatie)verwachting?

 

M'n streven naar klanttevredenheid komt tot uiting in:

1. De ziel en zaligheid die ik in het traject gestopt heb.

2. De vele extra uren die ik gedraaid heb zonder hem om extra betaling te vragen

3. In het gereduceerde uurtarief dat ik heb gerekend

4. Het aanbieden van een betalingsregeling (<1 jaar betalen; 1/12 per maand)

 

Zou jij zo'n 20 tot 30 uur investeren voor het verkrijgen van een relatief kleine klant? Je doet nu ook net alsof je voor strategietrajecten niets hoeft te vragen en dat je dat dan moet zien als investering. Dat ben ik niet met je eens. Misschien als het gaat om een nieuwe klant die veel geld kan opbrengen dat je veel tijd besteedt aan een pitch o.i.d., maar dat was hier helemaal niet de insteek zoals je had kunnen lezen.

 

De grote vraag voor mij is dan wanneer de teller gaat lopen (eerst? vrijblijvend? onvoorwaardelijk?), ik zie geen acceptatie van de overeenkomst en je bent daar mondeling naar het lijkt ook niet zo zeer op terug gekomen.

Ben ik ook niet met je eens. Ik omschrijf precies wat ik ga doen en dat ik daar geld voor verlang. Als ik dat dus ga doen gaat logischerwijs de teller lopen.

 

real-time inzicht geven in de gespendeerde tijd: Heb je dat gedaan? En was het genoemde uurtarief dan accoord bevonden?

Nee maar hoeft ook niet mijns inziens. Hij had erom kunnen vragen als hij er onrustig over was geweest. De meeste klanten hebben aan een voorstel genoeg en hoeven niet mee te kijken zolang het maar binnen het kader van het voorstel/de overeenkomst blijft.

 

...niks persoonlijks, maar ik zou hier niet voor betalen, ook niet aan het zogenaamde gereduceerde tarief. Het voorstel is mij bedrijfskundig/marketingtechnisch namelijk veel te gemakkelijk.

 

Ook niet wanneer je mondeling instemt met een gewenst groot plan/visie/idee, je meerdere meetings daartoe met me hebt en ik m'n onderzoeksresultaten en strategische opties met je bespreek? Als je dan na al dat werk en al die besprekingen nog niet beseft dat we binnen het kader van het voorstel handelen en dat je daarvoor overeenkomstig dient te betalen, dan ben ik blij dat ik jou ook niet als klant heb! :-)

[R.I.P. - Benm]

Dank voor je reactie Benm! M'n per mail gestuurde voorstel voorafgaand aan het traject was m.i. klip en klaar en op basis daarvan zijn we ook het traject ingegaan (mondelinge instemming met het traject en de diverse meetings). Zoals eerder aangegeven in deze thread heb ik in m'n 9 jaar als freelance dienstverlener nog nooit een wanbetaler meegemaakt (ongeacht niet per mail geaccordeerde werkzaamheden).

 

Ik begrijp je punt - over het algemeen doe ik er ook niet zo moeilijk over in het voortraject, mensen die achteraf niet willen of kunnen betalen zijn ook voor mij gelukkig zeldzame gevallen.

 

Het is me in 10+ jaar tijd wellicht 2 keer gebeurd dat iemand niet kon of wilde betalen, waarvan 1 geval achteraf gewoon een oplichter bleek, maar zelf ook geen voordeel heeft weten te behalen aan de geleverde diensten. Mocht dat alsnog gebeuren dan zou ik zeker mn gram gaan halen, maar dat lijkt vooralsnog een weinig realistisch scenario. Wellicht moet ik die partij nog maar een keer manen zodat de vordering niet verjaard, mochten ze ooit nog wat om gaan zetten (is/was een BV, categorie niets meer te halen, inmiddels zelfs uitgeschreven uit het handelsregister).

 

Overigens zou ik door 1 rotte appel niet meteen compleet paranoïde worden en iedere toekomstige overeenkomst per se spijkerhard op papier gaan zetten: als je goed werk levert is men in de regel prima bereid daarvoor te betalen, zelfs al is er mogelijk onvoldoende bewijs om die betaling via een rechter af te kunnen dwingen. Zaken als reputatie en verdere samenwerking zijn ook van belang, als een klant oprecht en met goede argumentatie ontevreden is met de geleverde diensten wil ik er niet eens voor betaald krijgen... uiteraard wel met de conditie dat de klant de geleverde programmatuur nooit in gebruik zal nemen en dergelijke.

 

Bij dienstverlening is het soms lastig - je hebt een inspanningsverplichting, maar het kan gebeuren dat het resultaat niet naar wens van de klant is ondanks je inspanning. Strict genomen heb je dan aan jouw deel van de overeenkomst voldaan en moet de klant daarvoor gewoon betalen. Anderzijds kun je er wellicht meer uit halen om eens goed duidelijk te krijgen waarom de klant niet tevreden is met wat je gedaan hebt - dat inzicht kan wel eens meer waard zijn dan soebatten over 1000 euro hier of daar.

 

[boblei]

Dank weer voor je constructieve en empathische reactie Benm! Ik heb idd ook nagedacht waarom cliënt niet wil betalen. Mogelijk is dat het feit dat hij met de analyse en het advies nog geen klanten heeft. Dat is naar mijn idee logisch, met het maken van bouwtekeningen en grondonderzoek heb je immers ook nog geen huis, maar in zijn (m.i. naïeve) verwachting had hij al een (deel van) een huis moeten hebben. M.i. is mijn voorstel duidelijk genoeg dat fase 1 een 'bouwtekening en grondonderzoek' zou zijn en dat hij daarvoor zou moeten betalen. Maar goed, vraag blijft hoe een rechter het ziet en als ik alle diverse reacties zie op mijn case denkt lang niet iedereen er eenduidig over dus is een rechter z'n mening ook nog niet zeker.

[Norbert Bakker]

Maar goed, vraag blijft hoe een rechter het ziet en als ik alle diverse reacties zie op mijn case denkt lang niet iedereen er eenduidig over dus is een rechter z'n mening ook nog niet zeker.

 

Als ik de reacties in dit topic lees dan is de meerderheid van mening dat je zwak staat en daar sluit ik mij bij aan: er is geen aantoonbare overeenkomst, geen aantoonbare opdrachtomschrijving, en geen bepalingen over verrekening van kosten bij tussentijds staken. Waarover moet een rechter dan gaan oordelen? Het is jouw woord tegen de zijne....

 

Mijn mening? Even slikken en deze zaak laten schieten.

 

Pak het voortaan anders aan: zorg in iedere geval voor duidelijke algemene voorwaarden die je ook meestuurt en van toepassing verklaart en neem daarin bepalingen op over wat er in rekening wordt gebracht bij tussentijds staken opdracht.

 

En zorg voor een duidelijke opdracht en bevestiging daarvan. Dat hoeft echt niet in een dik contract op geschept papier met handtekening, maar zorg voor iets (een akkoord per mail bijvoorbeeld ) waaruit jij achteraf - bij een rechter - kunt aantonen dat er een opdracht was en een overeengekomen beloning daarvoor en dat jij die opdracht hebt uitgevoerd. Nu heb je eigenlijk allleen het laatste.....

 

[Bob de webbouwer]

Client verweert zich richting incassobureau door te stellen dat mijn werk vrijblijvend zou zijn en dat hij nooit akkoord gegeven heeft op bepaalde betaalde activiteiten door mij zoals door mij omschreven in een voorstel voorafgaand aan het werk.

 

Ik ben geen rechter of advocaat, maar ik vermoed dat een rechter de klant in het gelijk zou stellen. Hij heeft namelijk nooit akkoord gegeven, althans niet op de manier die jij zelf omschreven hebt:

 

PS: indien je akkoord bent met bovenstaand voorstel graag per mail je akkoord waarna we de vervolgafspraak kunnen gaan inplannen.

 

Ik denk dat het prima verdedigbaar is dat de klant er van uit ging dat dit nog steeds het voortraject / offertetraject betrof. Aan de andere kant weet een fotograaf natuurlijk ook heel goed dat een professional betaald moet worden voor zijn tijd, daar verdient hij zelf immers ook zijn geld mee.

 

Ik zou het ook niet aandurven om naar de rechter te gaan op basis hiervan. Voortaan echt zorgen dat je heel duidelijk communiceert en dat je op alles een expliciet akkoord per e-mail krijgt.

 

[boblei]

Dank voor je mening Bob!

[R.I.P. - Benm]

Wel even benieuwd: had je nog iets vernomen van het incassobureau rond de specificatie van de 550 euro die zij vroegen?

 

Qua integriteit kun je je afvragen waarom zij blijkbaar procederen wel zien zitten, terwijl de meeste feedback van HL'ers met een juridische achtergrond het afraad of op zn minst tot voorzichtigheid maant.

 

Bedenk wel dat het incassobureau sowieso verdient aan procederen, ook als je verliest. Het enige verschil voor hen is dat ze jou de rekening geven ipv je tegenpartij, maar die moet hoe dan ook betaald worden. Wat dat betreft is er wel een soort incentive om naar de rechter te gaan met zaken waarvan de betalingsverplichting serieus betwist wordt of kan worden, en de kans op winnen van de zaak verre van 100% is.

[kuifje]

 

Als bewijs van gedaan werk heb ik:

1. een strategiedocument welke veel niet-openbare informatie bevat over cliënt (onderdeel van de strategiebepaling was een interne analyse)

2. diverse whatsapps met client waarin we afspreken voor de diverse meetings

3. diverse mail track informatie die laat zien dat, hoe vaak en wanneer mijn mails geopend zijn (wel openen maar zelden reageren; cliënt is nogal introvert of was reeds moedwillig bezig met ontlopen betaling)

 

Groet, Bob

 

Ben je je ervan bewust dat die laatste informatie zeer waarschijnlijk illegaal verkregen is? Zie https://blog.iusmentis.com/2017/03/06/is-tracker-e-mail-legaal/

[boblei]

Nee, dat wist ik niet! Dank.

[anononiemPH]

Maar goed, vraag blijft hoe een rechter het ziet en als ik alle diverse reacties zie op mijn case denkt lang niet iedereen er eenduidig over dus is een rechter z'n mening ook nog niet zeker.

 

Als ik de reacties in dit topic lees dan is de meerderheid van mening dat je zwak staat en daar sluit ik mij bij aan: er is geen aantoonbare overeenkomst, geen aantoonbare opdrachtomschrijving, en geen bepalingen over verrekening van kosten bij tussentijds staken. Waarover moet een rechter dan gaan oordelen? Het is jouw woord tegen de zijne....

 

Mijn mening? Even slikken en deze zaak laten schieten.

 

Pak het voortaan anders aan: zorg in iedere geval voor duidelijke algemene voorwaarden die je ook meestuurt en van toepassing verklaart en neem daarin bepalingen op over wat er in rekening wordt gebracht bij tussentijds staken opdracht.

 

En zorg voor een duidelijke opdracht en bevestiging daarvan. Dat hoeft echt niet in een dik contract op geschept papier met handtekening, maar zorg voor iets (een akkoord per mail bijvoorbeeld ) waaruit jij achteraf - bij een rechter - kunt aantonen dat er een opdracht was en een overeengekomen beloning daarvoor en dat jij die opdracht hebt uitgevoerd. Nu heb je eigenlijk allleen het laatste.....

 

 

 

Ik ben niet zozeer van mening dat je een zwakke zaak hebt indien je geen schftelijke overeenkomst hebt gesloten met klant. Het werk is verricht en geleverd en een klant kan niet zondermeer stellen dat zonder handtekening er geen afspraak is. De opdrachtgever heeft wellicht emails etc welke aantonen dat er werk is verricht en akkoord is bereikt. De hoogte van de betaling kan een punt zijn indien er niets is gecommuniceerd over de prijs. Je kan er zeker wel wat mee maar zou eerst proberen er met klant uit te komen ipv de rechter. Ik vermoed wel dat de rechter van mening zal zijn dat niets gratis is. Werk is werk en voor niets gaat de zon op. Klant moet inhoudelijk verweer leveren waarom er niets wordt betaald.

 

Ik ben eens met voorgaande commentaar dat de EUR 550 als voorschot niet de griffierechten zou dekken. @UwJurist had een goed punt. Mijn ervaring is echter dat alle incassokantoren en zakelijk dienstverleners de verschotten en kosten direct doorfactureren aan klant en niet in mindering brengen in eerste instantie op voorschot (die is bedoeld voor de werkzaamheden van de dienstverlener), tenzij klant niet betaalt...

[boblei]

@Norbert en @phileine: jullie ook nog bedankt voor je reactie.

 

Ik zie grofweg twee stromingen reacties:

 

1. Diegenen die zeggen: pech, had je maar voor een handtekening/akkoord per mail met voorwaarden e.d.moeten gaan. Ik acht je vrij kansloos of ik zou het niet durven gokken voor rechter. Get on with your life.

 

2. Diegenen (een minderheid maar een op mij ook wel kundig overkomende minderheid) die stellen een mondelinge overeenkomst is ook een overeenkomst in NL, het is niet gezegd dat je aan het kortste eind trekt als je de overeenkomst op andere manieren kan aantonen. Voordat ik het incassotraject aanvroeg bij het incassobureau vroeg ik hun ook nog hoe groot ze m'n kans op winst achten en hun oordeel was "zeker kansrijk" (anders had ik überhaupt niet voor een incassotraject gegaan).

 

@Benm: vandaag geprobeerd contact te krijgen met het incassobureau maar diegene die ik wilde spreken was in bespreking. Wordt vervolgd. Grappig feitje: degene die ik sprak werkte er net maar stak haar hand ervoor in het vuur dat er bij hun kantoor een eerlijk oordeel over de kans op winst gegeven is en zal worden gegeven (toen ik dat als twijfel over hun uitspraken meegaf). Het kwam oprecht over.

 

Het werk is verricht en geleverd en een klant kan niet zondermeer stellen dat zonder handtekening er geen afspraak is. De opdrachtgever heeft wellicht emails etc welke aantonen dat er werk is verricht en akkoord is bereikt.

Het werk is geleverd idd (een uitgebreide interne en externe analyse met gegevens ook die alleen door gesprekken kunnen zijn achterhaald, getuigt daarvan). Daarnaast dus diverse Whatsapp berichten rondom meetings met m'n client in de periode tussen m'n gestuurde (maar niet per mail beantwoorde) voorstel en de factuur. Helaas maar 1 mail retour van m'n client op de vraag waar ik e.e.a. kon vinden (ook in desbetreffende periode). Tot slot vele 'mail opened' (meerdere keren per mail) berichten retour (die dus wellicht niet gebruikt kunnen worden in een rechtszaak, Whatsapp berichten wel?).

De hoogte van de betaling kan een punt zijn indien er niets is gecommuniceerd over de prijs.

Zie m'n voorstel in de post van 11 maart 2018, 19:28

Je kan er zeker wel wat mee maar zou eerst proberen er met klant uit te komen ipv de rechter.

Geprobeerd maar eerst gaf hij aan het veel geld te vinden (op de 2e deelfactuur reageerde hij geprikkeld terwijl deze binnen de scope van het voorstel viel). Vervolgens reageert hij niet op betalingsregelingsvoorstellen en stelt hij het gewoon niet te hebben (dus pech). Tot slot hanteert hij richting het incassobureau een ander verhaal: mijn dienstverlening zou 'vrijblijvend' van aard geweest zijn en het zou slechts een analyse zijn waar hij niks aan heeft (het was een analyse met advies voor een koers de komende jaren waarvan hij de waarde niet kan of wil inzien, red). M.a.w. ik heb geprobeerd tot een oplossing te komen maar hij wil er gewoon onderuit achteraf.

Ik ben eens met voorgaande commentaar dat de EUR 550 als voorschot niet de griffierechten zou dekken.

 

UwJurist stelde: "Bij een procedure komen er gerechtelijke kosten bij (salaris gemachtigde, deurwaarderskosten en griffierecht). Deurwaarderskosten bedragen circa 100 euro voor het betekenen van de dagvaarding. Het griffierecht bedraagt voor een eenmanszaak / particulier 226 euro voor een vordering tot 2500 euro (576 euro voor een rechtspersoon, bijvoorbeeld een B.V.)."

 

Daarmee valt het m.i. dus binnen de 550 euro voor mij qua griffierecht en deurwaarderskosten maar ik zal morgen of overmorgen een specificatie opvragen van de voorschotkosten en eventueel nog te verwachten kosten als ik zou doorzetten

 

To be continued dus.

 

PS: wat ook enigszins verklarend is voor het niet per se willen verkrijgen van het expliciete akkoord (en het niet opnemen van voorwaarden) welke ik vroeg in m'n voorstel:

1. Mijn cliënt kende ik al een jaar ongeveer en ik maakte regelmatig een praatje met hem op het schoolplein (hij is vader van een kind op de school van m'n dochter). Het contact was goed te noemen. Om die reden wilde ik ook niet strikt zijn met het per se nog verkrijgen van het akkoord per mail. Ik had vertrouwen in z'n integriteit.

2. Het ging 'maar' om max 975 euro.

 

[R.I.P. - Benm]

Volledig begrijpelijk en iets dat vrijwel iedereen doet: je vertrouwt de andere partij, het bedrag is niet wereldschokkend, en het zal allemaal wel goed komen - als je goed werk levert betalen ze wel, ongeacht of je voldoende juridische munitie hebt om dat af te dwingen.

 

In 99% van de gevallen verloopt het ook min of meer zo, maar je hebt nu gewoon een keer een rotte appel te pakken.

 

Dat een incassobureau stelt eerlijk te zijn over de kans op winst is natuurlijk mooi, als ze die kans dan ook daadwerkelijk communiceren. 100% garantie is nooit te geven, maar oprecht 90% wellicht wel als alles op orde is (waarvan ik niet overtuigd ben, maar goed, ik weet niet alle details).

 

Wat ook wel van belang is: zelfs al zijn je kansen zeer goed om de zaak te winnen, is er dan wel wat te halen bij de tegenpartij? Je kunt goed en wel een proces winnen, maar als de tegenpartij financieel op omvallen staat en eerst nog schulden moet doen aan pakweg de belastingdienst dan sta je alsnog achteraan de rij om daadwerkelijk je betaling te krijgen.

 

In die zin kun je jezelf soms ook in de voet schieten: als het toekennen van jouw vordering het failliet van de tegenpartij oplevert is de kans reëel dat je nooit een cent zult terugzien. Dan heb je wel je gelijk, maar zit je waarschijnlijk ook met de kosten van het incassobureau die ze alsnog op jou zullen verhalen gezien je tegenpartij ze niet kan betalen. Dit soort situaties gebeuren niet heel vaak, maar zijn wel een risico om te overwegen.

 

Het gevoel van onrecht snap ik volledig, maar er is een enorm verschil tussen gelijk hebben, gelijk krijgen, en betaald krijgen. Het verschil tussen die laatste twee wordt vaak onderschat: je zou denken dat wanneer een kantonrechter je eis toekent je je geld ook wel gaat krijgen, maar dat is lang niet altijd het geval.