• 0

Film: Unlocking The Mystery Of Life (Intelligent Design)

Ik heb onlangs de film "Unlocking The Mystery Of Life" gekeken en die gaat over intelligent design; de theorie dat Darwin ongelijk had en dat er in de natuur sprake is van intelligent ontwerp. Als case wordt hiervoor het bacteriële flagellum aangedragen; de zweepstaart van een bacterie, die een soort buitenboordmotortje is, inclusief as, aandrijving, enzovoorts.

 

fig1.gif

( - link - naar het wetenschappelijke verhaal)

 

Hoe bekend is men hier met die 'intelligent design' theorie, en wat is jullie mening hierover?

Link naar reactie

Aanbevolen berichten

  • 0
Als je bedenkt dat je lichaam dus bestaat uit kleine wezentjes die op hun beurt ook weer doen waar ze voor gemaakt zijn, zonder dat jij ze dat opdraagt.... Zouden die ook een ik-besef hebben en zich onderdeel voelen van een groter geheel, een team, een volk?

Nou, niet in de zin dat elke cel een ik-besef heeft. Het ik-besef ontstaat in een netwerk van neuronen, dat kan haast niet anders.

 

Maar misschien wel in de zin dat ons brein veel minder enkelvoudig lijkt te zijn dan wij weleens denken. Er zijn een heleboel subsystemen aan het werk die langs verschillende wegen invloed uitoefenen op het geheel. En de consistentie die wij waarnemen lijkt deels een illusie. Zo zijn er vrije-wilexperimenten waarbij lagere hersenfuncties al bezig zijn een 'besluit' uit te voeren, dat pas later in hogere hersenfuncties wordt genomen. Een vermoeden is dat het gevoel van een besluit nemen eigenlijk een rationalisatie achteraf is.

 

Ik heb zelf dat gevoel weleens in het verkeer. In een flits zie je iets in een ooghoek en je remt. Er blijkt niets aan de hand te zijn. Vervolgens ontwikkel je een gevoel als "goed dat ik geremd heb, want er had iets ergs kunnen gebeuren". Maar was het "ik" die remde?

Link naar reactie
  • 0

Maar was het "ik" die remde?

 

Dat is een vraag die je blijft houden wanneer je je "ik" / hersens / lijf als afgesloten gehelen blijft zien.

 

Je kunt aangaande jouw voorbeeld zeggen dat iets in je ooghoeken (maakte dat jij) remde -- mede op basis van al dan niet bewuste training van jezelf.

 

Meer eenvoudig en algemeen: jij kunt jouw aandacht op iets richten, of iets kan jouw aandacht op zich richten. :)

 

De "jij" in bovenstaande zin wordt mede bepaald door voorafgaande aandacht, etc. ad inf.

 

Overigens moet je onderscheid maken tussen "ik" en je beeld van jezelf; hierboven heb ik het steeds over het eerste.

Bert mijn website>

Link naar reactie
  • 0

Zouden die ook een ik-besef hebben en zich onderdeel voelen van een groter geheel, een team, een volk?

 

Zelfbewustzijn is voorbehouden aan mensen en enkele apensoorten, voor de rest heeft niets zo'n ik-besef. Maar zonder ik-besef is best complex gedrag mogelijk, dat een soort geprogrammeerd doel lijkt te hebben. Dat gedrag (of het vermogen het te imiteren van bijv soortgenoten) is genetisch bepaald.

 

Je kunt jouw voorbeeld zeggen dat iets in je ooghoeken (maakte dat jij) remde -- mede op basis van al dan niet bewuste training.

 

Training is soms belangrijk - vooral voor taken die snel en/of vaak moeten gebeuren en altijd op dezelfde wijze. Als je bij iedere stap moest denken hoe je voet precies neer te zetten zou lopen ook niet opschieten ;)

Link naar reactie
  • 0

Zouden die ook een ik-besef hebben en zich onderdeel voelen van een groter geheel, een team, een volk?

 

Zelfbewustzijn is voorbehouden aan mensen en enkele apensoorten, voor de rest heeft niets zo'n ik-besef. Maar zonder ik-besef is best complex gedrag mogelijk, dat een soort geprogrammeerd doel lijkt te hebben. Dat gedrag (of het vermogen het te imiteren van bijv soortgenoten) is genetisch bepaald.

 

 

Zoek eens op Emoto en water :o :-X

 

love-thanks0.jpg

 

If thoughts can do this to water, imagine what thoughts can do to you

Uit What the bleep do we know

Link naar reactie
  • 0

Als je bedenkt dat je lichaam dus bestaat uit kleine wezentjes die op hun beurt ook weer doen waar ze voor gemaakt zijn, zonder dat jij ze dat opdraagt.... Zouden die ook een ik-besef hebben en zich onderdeel voelen van een groter geheel, een team, een volk? Zouden ze zich wel of niet bewust zijn van het lichaam waar ze deel van uitmaken (dat zichzelf in mijn geval Annedien noemt), en maken wij dan bijvoorbeeld ook deel uit van een lichaam dat zichzelf met 'ik' aanduidt, dat wel eens mijmert over de mensjes die hun dingetje doen zonder dat die 'ik' ze dat opdraagt?

Can't help but wonder...

:)

 

Identiteit treedt op alle niveau's op. Natuurlijk heb je identiteit als persoon, maar als je clubje voetbalt treedt er ook een club-identiteit in werking. Bij een interland hebben we een nog ruimere nationale identiteit. Die identiteit heb je ook op 'lagere' niveau's zoals celniveau, alleen spreek je dan natuurlijk niet meer over ik-besef. Maar ook op dat niveau zijn er acties vanuit die identificatie. Het mooie is dat al die identificaties op verschillende niveau's gelijktijdig aanwezig kunnen zijn. Alleen hebben sommige niveau's zoals het ik-besef vaak de focus en vallen die andere identiteiten in het niet.

 

bye,

Rob

De toekomst is niet meer wat ie geweest is

Link naar reactie
  • 0

Och, de evolutie heeft daar een kleine vier miljard jaar over gedaan, dan is het erg ambitieus om dat zomaar ff in een lab te doen.

Wat zeg je nou? Die eerste cel moet toch in nanoseconden ofzo ontstaan zijn?

 

Het gaat niet om die seconden dat de eerste cel daadwerkelijk ontstaan is, maar om de tijd die nodig was om de omstandigheden te creëren waarin die cel kon ontstaan. Bovendien was dat niet een zwart wit gebeurtenis. Hoe noem je een los rna molecuul? is dat een cel? en als het dna is? en als er een soort conglomeraat van moleculen omheen zweeft zonder dat het rna is afgescheiden van de omgeving? is dat een cel? of als er tijdelijk een soort cel ontstaat die gelijk weer uit elkaar valt? Of als rna dupliceert, per ongeluk, zonder dat het in een cel zit? Of als er tussen de eerste cel en de tweede cel twee miljard jaar zit? En dan te bedenken dat ik zelf maar een eenvoudige astronome ben die van biologie niet veel meer weet dan vwo en new scientist.

 

 

 

 

Link naar reactie
  • 0

Laten we ons vooral realiseren, dat we slechts een klontje biomassa zijn dat wanhopig probeert zijn/haar erfelijk materiaal te vererven, ongeacht of we virus zijn of olifant.

mood>

 

Nou, laten we zo niet denken. Over een paar miljard jaar is de zon weg. Verdwenen, foetsie. Dan zijn "wij" er dus ook niet meer. Alle inspanningen voor een beter milieu ten spijt. Maar ik kan je geruststellen, "we" gaan dat niet meemaken omdat voor die tijd de uitdijende zon de dampkring van de aarde heeft schoongeveegd. Weggevaagd. Foetsie!

 

Nee, ik hou me altijd maar vast aan het prisoners dilemma. Lekker simpel. En het verklaart onze maatschappij heel aardig.

 

 

 

 

 

Link naar reactie
  • 0

 

Identiteit treedt op alle niveau's op. Natuurlijk heb je identiteit als persoon, maar als je clubje voetbalt treedt er ook een club-identiteit in werking. Bij een interland hebben we een nog ruimere nationale identiteit. Die identiteit heb je ook op 'lagere' niveau's zoals celniveau, alleen spreek je dan natuurlijk niet meer over ik-besef. Maar ook op dat niveau zijn er acties vanuit die identificatie. Het mooie is dat al die identificaties op verschillende niveau's gelijktijdig aanwezig kunnen zijn. Alleen hebben sommige niveau's zoals het ik-besef vaak de focus en vallen die andere identiteiten in het niet.

 

bye,

Rob

 

Toch stoelt dat hele beeld van wanneer je een ik-besef hebt nog wel redelijk op hele vastgeroeste concepten van ik-besef/identiteit. Is het werkelijk weetbaar of een cel een groepsgevoel heeft? Bacteriën, in hun gedragingen, doen dingen niet echt op eigen houtje maar eerder in interactie met elkaar. Maar hoe moeten we ooit inpluggen op het collectief bewustzijn van een stip bacteriën in een petrischaaltje?

In hoeverre is ons eigen ik-besef een stuk minder poëtisch of filosofisch dan we denken? En wat is daarvoor de test, die met die spiegels? (Als ik doorheb dat ik het zelf ben heb ik een 'sense of identity', net als mensapen, terwijl een kat heel dom met dikke staart en gebogen rug blijft blazen naar haar reflectie en niet doorkrijgt dat ze het zelf is)

 

 

Link naar reactie
  • 0

Christine in ? ;-)

 

Not at all.

Ik ben jarenlang doorgezaagd over sterren, sterrenstelsels, heelallen, natuurkundes. Daar leer je van relativeren. Dat was niet bedoeld als woordspeling (relativiteit) maar misschien toch ook niet toevallig.

 

Het is mijn remedie tegen stress. Als ik ergens stress over heb, dan zie ik de aarde als een onzichtbaar stipje in een heelal, dat een onzichtbaar stipje is in de wereld van heelallen, en dan denk ik "in dat enorme geheel, met miljarden beschavingen vergelijkbaar met de onze, in een tijdspanne van triljoenen jaren waarin de leeftijd van ons heelal als een nanoseconde is, dan maakt het toch allemaal niet uit? En dan kan ik ontspannen en genieten van een gezonde nachtrust.

 

Ik studeerde in een kleine groep (er zijn maar weinig sterrenkundigen). Een aantal van die groep zijn nu de sterrenkundigen die je in de krant leest, hoogleraar in Amsterdam of Princeton of Tokyo. Ik ben slechts ondernemer in de ICT. Ben ik dan slechter af? Over honderd jaar merkt geen van ons het verschil. Om over een miljard jaar maar te zwijgen.

 

Ben ik dark? Neuh. Misschien uit deze postings. maar wie mij irl kent zal "dark" als laatste eigenschap noemen. Alleen ben ik ouder dan de meeste van jullie, en dus veel cynischer.....

 

 

 

 

 

Link naar reactie
  • 0

Zouden die ook een ik-besef hebben en zich onderdeel voelen van een groter geheel, een team, een volk?

 

Zelfbewustzijn is voorbehouden aan mensen en enkele apensoorten, voor de rest heeft niets zo'n ik-besef.

 

Waar baseer je dat op? Allereerst is het verschil tussen bewustzijn en zelfbewustzijn conceptueel best ingewikkeld. Ten tweede zijn veel dieren ondanks hun bewustzijn ook meer overgeleverd aan hun instinkten -- dat hebben mensen ook wel eens meer dan sociaal wenselijk, maar die sluiten we op of we vergeven ze het onder de noemer "crime passionelle".

 

Een uitgebreid zelfbewustzijn vereist een controle over je bewustzijn waarin bij mensen taal een belangrijke rol speelt. Dat wil niet zeggen dat er zonder taal niets is, maar dan heb je wel allerlei (emotionele) problemen. Ook zonder taal kun je echter gebruik maken van je korte termijn geheugen. Er zijn weinig redenen om aan te nemen dat dieren niet zoiets hebben. Elk zoogdier heeft zoiets nodig om meer complexe, niet aangeboren handelingen te kunnen plannen. Als je dat hebt, dan kun je vermoedelijk ook een beeld van jezelf vormen, zij het op een heel andere manier dan de mens. Aangezien dieren dit alles niet met elkaar kunnen communiceren blijft de inhoud nog eens extra beperkt; ze moeten alles zelf uitvinden. Maar mensen zijn daarmee ook heel erg cultureel bepaald, en dus ook heel erg niet zichZELF. Wie heeft er dan meer ZELFbewustzijn? Ik weet het niet.

 

Wat betreft de vraag van Annedien of delen van jezelf een ik-besef hebben... Laat ik eerst opmerken dat ons ik-besef in het algemeen nogal beperkt en onjuist is, en dat het een constructie is die onder meer ontstaat doordat, zoals een prof van mij altijd zei: "we catch ourselves in the act". Dus: we betrappen onszelf op iets terwijl we het doen. Dit "doen" kan, dankzij ons korte duur geheugen, ook mentale aktie omvatten, zoals denken en verbeelden. Aldus is er een eerste persoon die zichzelf als tweede of derde persoon ziet en weet dat ie het zelf is, als eerste persoon. Het is de vraag in hoeverre dit zonder taalgebruik mogelijk is, maar hieruit onstaat denk ik het zelfbewustzijn en ik-besef. (aangezien ik een neuraal netwerk verzonnen heb dat dit kan heb ik m.i. een machine verzonnen die bewustzijn heeft.)

 

Aldus kun je je ook voorstellen een (deel-)ik te hebben dat niet naar zichzelf "kijkt" en dus (qua deel) geen ik-besef heeft. Naar je innerlijke zelf kijken vereist dat je een eerdere toestand / verbeelding in jezelf kunt vasthouden om daar later naar te kijken. Het is de vraag in hoeverre delen van jezelf deze mogelijkheid hebben.

 

Je kunt wel naar je eigen lijf kijken natuurlijk. Je zou ook zonder een korte termijn geheugen met een ander deel van jezelf naar iets in jezelf kunnen "kijken". Dan zou het niet je hele ik zijn waar je naar kijkt, maar toch speelt dat ook een rol, zeker ook bij dieren, bijvoorbeeld wanneer een leeuw van plan is een gazelle te bespringen; dan heeft ie zichzelf en die gazelle in zijn gedachten. Het is een beetje een ingewikkeld systeem, maar mijns inziens leidt dat tot wat we ervaren als bewustzijn, een bewustzijn waarin je ervaring van jezelf weliswaar aanwezig is, maar toch niet verheven is tot zelfbewustzijn. Dat is wat alle zoogdieren in ieder geval ook hebben -- van andere hersenen weet ik weinig. (Angst of training kan dieren denk ik echter een behoorlijk zelfbewustzijn bijbrengen; het laatste doen we ook met kinderen, en het eerste doet een kind met zichzelf.)

 

Je bewustzijn bestaat daarmee volgens mij uit een aantal lagen, maximaal ongeveer zeven, denk ik, elk met vele naast elkaar bestaande eenheidjes, die enigszins hun eigen leven leiden maar normaal gesproken toch gedomineerd worden door de hoogste laag, tenzij er iets levensbedreigends aan de hand is; dan handelen ze autonoom en breken eventueel door in je algemene bewustzijn. Instinkten zijn hier hevig mee verweven doordat je instinkten meehelpen met het trainen van je brein. (Voor zover de delen een "ik" zijn is hun zijn beperkt; bijvoorbeeld een lijn in een beeld herkennen, dus of het so-wie-so relevant is om van een "ik" te spreken...)

 

Er is maar één, gebrekkig zelfbewustzijn. Samen met taal maakt dit zelfbewustzijn het mogelijk dat we kunnen liegen. Daarmee zou het zelfbewustzijn van dieren wel eens meer juist kunnen zijn dan dat van ons mensen en mensapen, ook al is het vermoedelijk veel beperkter.

 

(Lees "zien" hierboven als "zijn".)

 

Je kunt aangaande jouw voorbeeld zeggen dat iets in je ooghoeken (maakte dat jij) remde -- mede op basis van al dan niet bewuste training.

 

Training is soms belangrijk - vooral voor taken die snel en/of vaak moeten gebeuren en altijd op dezelfde wijze. Als je bij iedere stap moest denken hoe je voet precies neer te zetten zou lopen ook niet opschieten ;)

 

Het gaat veel verder en is veel fundamenteler. Dat wat jij ervaart als je ik (niet je beeld hiervan) is het handelen en denken van je "getrainde" brein -- (even los van allerlei mogelijke definities van "ik").

Bert mijn website>

Link naar reactie
  • 0

Een verhaal van de scienefictionschrijver Terry Bisson wat verspreid op het internet voorkomt waarin het ongeloof de andere kant op gaat. Het is de weergave van een gesprek tussen de leider van een interplanetaire verkennings vloot en zijn oppercommandant en begint als volgt"

 

'Ze zijn van vlees'

'Vlees?' [……]

'Geen twijfel aan. We hebben er ettelijke op verschillende plaatsen van de planeet opgepikt, aan boord van onze recon-schepen genomen en grondig onderzocht. Ze zijn helemaal van vlees.'

'Dat kan niet. Hoe zit het dan met de radiosignalen? De boodschappen aan de sterren?'

'Ze gebruiken de radiogolven om te praten, maar de signalen komen niet van hen.

Die komen van apparaten.'

'En wie hebben die apparaten dan gemaakt?

Dat zijn degenen waarmee we contact moeten krijgen.'

'Die hebben ze zelf gemaakt. Dat probeer ik te vertellen.

Die apparaten zijn door vlees gemaakt.'

'Dat is belachelijk. Hoe kan vlees nou een apparaat maken?

Je wilt me laten geloven in vlees met een bewustzijn.

'Dat wil ik je niet laten geloven, dat vertel ik.

Die wezens zijn de enige bewuste soort in de sector en ze bestaan uit vlees.'

'Misschien lijken ze op Orfolei, je weet wel, een intelligentievorm op koolstofbasis die een vleesstadium doormaakt.'

'Niks hoor. Ze worden geboren als vlees en sterven als vlees. We hebben er ettelijke hun leven lang bestudeerd, wat niet zo heel lang duurde. Heb je enig idee van de levensduur van vlees?'

'Spaar me. Goed, misschien bestaan ze maar voor een deel uit vlees. Je weet wel, zoals Weddilei.

Een vleeshoofd met een brein van elektronenplasma erin.'

'Niks hoor, daar hebben we ook aan gedacht, omdat ze net als de Weddilei wel een vleeshoofd hebben. Maar ik heb al gezegd dat we ze hebben onderzocht. Ze zijn helemaal van vlees.'

'Geen brein?'

'O jawel, er is wel een brein. Alleen is dat ook van vlees!'

'Maar…..wat denkt er dan?'

'je begrijpt het niet, he? Het brein denkt. Het vlees,'

'Denkend vlees! Je wilt me laten geloven in denkend vlees!'

'Ja denkend vlees! Vlees met bewustzijn! Liefhebbend vlees. Dromend vlees.

Het is een en al vlees! Begint het je te dagen?'

 

Link naar reactie
  • 0

Toch stoelt dat hele beeld van wanneer je een ik-besef hebt nog wel redelijk op hele vastgeroeste concepten van ik-besef/identiteit. Is het werkelijk weetbaar of een cel een groepsgevoel heeft? Bacteriën, in hun gedragingen, doen dingen niet echt op eigen houtje maar eerder in interactie met elkaar. Maar hoe moeten we ooit inpluggen op het collectief bewustzijn van een stip bacteriën in een petrischaaltje?

In hoeverre is ons eigen ik-besef een stuk minder poëtisch of filosofisch dan we denken? En wat is daarvoor de test, die met die spiegels? (Als ik doorheb dat ik het zelf ben heb ik een 'sense of identity', net als mensapen, terwijl een kat heel dom met dikke staart en gebogen rug blijft blazen naar haar reflectie en niet doorkrijgt dat ze het zelf is)

 

Bacteriën hebben ook een systeem om andere bacteriën aan te vallen, dus ze werken ook op eigen houtje. Natuurlijk spelen ze een rol in een hoger-niveau proces in samenwerking met andere bacteriën. Om te spreken van groepsgevoel gaat mij wat ver, maar de individuele bacterie wordt wel direct beinvloed door de 'resultaten' van dit hoger-niveau proces.

 

Als je collectief bewustzijn ruim ziet (en dus zonder grenzen) dan is persoonsbewustzijn niet anders dan celbewustzijn. Het zit alleen op een ander niveau. De ervaringen binnen je persoonsbewustzijn zijn dan een resultante van al die lagere niveau's.

 

Ik-besef is inderdaad niet echt poëtisch. Het blaast zichzelf op tot enorme proporties, maakt zichzelf centrum van het universum en heeft over het algemeen een negatieve invloed op ons organisme. Niet zo tof dus.

De toekomst is niet meer wat ie geweest is

Link naar reactie
  • 0

Christine in ? ;-)

 

Het is mijn remedie tegen stress. Als ik ergens stress over heb, dan zie ik de aarde als een onzichtbaar stipje in een heelal, dat een onzichtbaar stipje is in de wereld van heelallen, en dan denk ik "in dat enorme geheel, met miljarden beschavingen vergelijkbaar met de onze, in een tijdspanne van triljoenen jaren waarin de leeftijd van ons heelal als een nanoseconde is, dan maakt het toch allemaal niet uit? En dan kan ik ontspannen en genieten van een gezonde nachtrust.

 

 

Grappig, ik heb juist de neiging om in te zoomen op het probleem ipv uit te zoomen. Nou ja, als je maar lekker slaapt ;)

You_Are_Here.thumb.jpg.0d0fa1abf6d02127836ad1a3640cff21.jpg

De toekomst is niet meer wat ie geweest is

Link naar reactie
  • 0

Grappig, ik heb juist de neiging om in te zoomen op het probleem ipv uit te zoomen. Nou ja, als je maar lekker slaapt ;)

 

Dat is wat anders. Ik relativeer eerst de stress weg, vervolgens kan ik het probleem aanpakken. Maar niet door inzoomen, want dat is voor mij blikvernauwing. Ik neem afstand om de omgeving te overzien, en meestal wordt dan de oplossing mij zomaar aangereikt.

 

 

Link naar reactie
  • 0

Nee.. Einstein was zó gek nog niet..

Maar om er op een ludieke manier achter te komen hoe

dom we nog zijn, terwijl we denken de wijsheid in pacht te hebben.. een tip: Lees het nét uitgekomen boek van Midas Dekkers..*bioloog van beroep en genie van nature* eens.

Het boek "Lichamelijke oefening" beschrijft dat de énige sport waar je lichamelijk en geestelijk wijzer van wordt Hersengymnastiek is...

Ondertussen lees je ook hoe hij denkt over de evolutieleer en het Goddelijke..

Dit boek vind ik echt een aanrader.. behalve voor diegene die in zijn ogen DOM bezig zijn ( iedereen dus :D )

 

Cor

http://nl.linkedin.com/in/corvanprooyen

Leg niet teveel vast, anders beweegt het niet meer !

Link naar reactie
  • 0

 

Dat is wat anders. Ik relativeer eerst de stress weg, vervolgens kan ik het probleem aanpakken. Maar niet door inzoomen, want dat is voor mij blikvernauwing. Ik neem afstand om de omgeving te overzien, en meestal wordt dan de oplossing mij zomaar aangereikt.

 

 

Inzoomen is inderdaad niet het goede woord. Ik ontleed als het ware het probleem, kijk waar de angel zit, bijna als een chirurg. Zo objectiveer ik het probleem, zodat ik er geen identificatie meer mee heb. En inderdaad komt de oplossing dan vaak aanvliegen of blijkt het probleem helemaal geen probleem te zijn.

De toekomst is niet meer wat ie geweest is

Link naar reactie
  • 0

Midas Dekkers..*bioloog van beroep en genie van nature*

 

Ik luisterde vroeger altijd naar zijn radio column op zondagochtend. Dan planden we dat we dan precies aan het ontbijt zaten om rustig te kunnen luisteren.

 

Het boek "Lichamelijke oefening" beschrijft dat de énige sport waar je lichamelijk en geestelijk wijzer van wordt Hersengymnastiek is...

 

Mooi. Dus als iemand me vraagt of ik nog intensief fitness doe, kan ik zeggen "ja, ik bridge een paar keer per week".

 

 

Link naar reactie
  • 0

"De intuïtieve geest is een godsgeschenk, en het rationele verstand is een trouwe dienaar.

Wij hebben een maatschappij geschapen die de dienaar vereert en het geschenk is vergeten." - A. Einstein

 

Dat is wel heel waar. Die Einstein was zo gek nog niet. En hij kon mooi vioolspelen. En goed zeilen.

 

 

Maar was een beroerde vader. Niemand is perfect ::)

Heeft mijn antwoord je goed geholpen? Dan is een reusje nooit weg.

 

contact: www.dewitte.org | Innovation + Business + Finance

Link naar reactie
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
Hide Sidebar
  • Wil je onze Nieuwsflits ontvangen?
    Deze verzenden we elk kwartaal.

  • Wie is er online?
    9 leden, 270 Gasten

  • Breng jouw businessplan naar een higher level!

    Op dit forum worden alle onderwerpen m.b.t. ondernemerschap besproken.

    • Stel jouw ondernemersvragen
    • Antwoorden/oplossingen van collega ondernemers
    • > 75.000 geregistreerde leden
    • > 100.000 bezoekers per maand
    • 24/7 bereikbaar / binnen < 6 uur antwoord
    •  Altijd gratis

  • Ook interessant:

    Ook interessant:

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.