Toekomst Octrooistelsel

[Georges Plat]

Het octrooistelsel is bedoelt om uitvinders te beschermen tegen namaak. De wet spreekt van intellectueel eigendom. Deze formulering suggereert dat bedenksels eigendom zijn van de bedenker. In beginsel heeft de bedenker dus recht op bescherming. Maar zoals hier wellicht bekend is wettelijke bescherming pas mogelijk na een kostbare en langdurige procedure.

 

Het gevolg hiervan is dat de overlevingskans van een uitvinding helemaal afhankelijk is van het vooruitzicht op grote winst. Er kan dus niet in praktijk worden geëxperimenteerd met uitvindingen die mogelijk niet direct veel winst opleveren, maar misschien wel opmaat zijn voor een succesvolle ontwikkeling.

 

Als het éénvoudiger zou zijn om octrooi te krijgen dan zouden er meer en originelere ideeën op de markt komen. Bovendien zullen deze producten hun weerslag hebben op de ontwikkeling van grootschalige projecten waardoor uiteindelijk ons hele industriële proces sneller ontwikkelt.

[Edward]

Het octrooistelsel is bedoelt om uitvinders te beschermen tegen namaak.

Dit is niet helemaal correct. Het wettelijk stelsel m.b.t. IE is bedoeld om voortbrengselen van de geest te beschermen tegen inbreuken in de ruimte zin van het woord. Voor octrooien/patenten geldt dat hiermee vaak grote investeringen gemoeid gaan en de uitvinder in de gelegenheid moet zijn om die investeringen weer terug te verdienen.

 

Om de bescherming kracht bij te zetten moeten de vindingen een heel keuringcirsus en depotprocedure door, daaraan zijn nu eenmaal kosten verbonden. En dat is het keerpunt, Wille Wortel mag niet langer denken als uiitvinder, maar moet gaan denken als ondernemer. Vaak niet de sterkste kant.Met name daar zit volgens mij ook het probleem. Heeft de uitvinder het lef om zijn vinding te (laten) vermarkten?

[Merkava]

Even kort door de bocht,er zijn eigenlijk twee grote hindernissen voor een uitvinder die het uit eigen pocket betaald, of in ieder geval het eerste traject.

 

Ten eerste is er de procedure, voor één land valt het nog wel mee, ga je in Europees verband octrooi aan vragen dan wordt het duur doordat alle aanvragen in de landstaal ingedient moeten worden.

Kosten afhankelijk van de compexiteit al snel enkele duizenden euro's per land.

 

Daarnaast zijn er de instandhoudingstaxen, taxen die rechtstreeks de overheidspot invloeien en op de begroting niet terug te vinden zijn, voor de uitvinder is dit een kosten zorg. Vooral als je klein bent wil het proces van proto tot werkelijk product nog well eens tegen zitten, een groot bedrijf kan makkelijker even wat extra capaciteit inzetten. Voor een klein bedrij f is dit lastiger, de kans dat ze taxen betalen over iets wat aalleen nog maar geld kost is groot.

 

Nadeel van een laagdrempelig octrooibeleid is dat er waarschijnlijk een sstroom aan bullshit patenten ingedient gaat worden die de doorloop ernstig gaan vertragen.

 

Op innovatieland staat een stuk over een nieuwe octrooiprcedure die men in Amerika bestudeert, het saillante is dat ook IBM aan dit proces deelneemt. Hier een link naar het artikel paradoctrooi

[Georges Plat]

Wille Wortel mag niet langer denken als uiitvinder, maar moet gaan denken als ondernemer.

 

Willy wortel is Willy Wortel en wil dolgraag ondernemen. Het ontwikkelen en productierijp maken van de vinding en het produceren zelf, dat meestal ook de nodige vernieuwing behoeft, en de onbekendheid van zijn product, zijn allemaal hindernissen die een flinke aanslag doen op de ondernemersvaardigheden van Willy Wortel. Maar Willy is ondertussen rasondernemer.

Hem daarbij in een juridische slangenput gooien en deze stappen bovendien financieel moeten onderbouwen terwijl het octrooi zelf de grootste kostenpost is, is dan voor de meeste Willy’s gewoon te veel gevraagd.

 

Daarom stel ik de vraag: Waarom is Willy vogelvrij in zijn poging de kernwaarde van onze maatschappij te ontwikkelen.

 

, maar moet gaan denken als ondernemer. Vaak niet de sterkste kant. Met name daar zit volgens mij ook het probleem. Heeft de uitvinder het lef om zijn vinding te (laten) vermarkten?

 

Afgezien van de hindernis van het octrooi denk ik dat er genoeg uitvinders zijn die meer lef hebben dan menig ondernemer.

 

 

 

[Georges Plat]

Nadeel van een laagdrempelig octrooibeleid is dat er waarschijnlijk een sstroom aan bullshit patenten ingedient gaat worden die de doorloop ernstig gaan vertragen.

 

Blijft over optie drie en vier. Als de drempel wordt verlaagd door de procedure te vereenvoudigen dan zullen de aanvragen inderdaad stijgen maar makkelijker zijn af te wikkelen en daardoor per saldo minder werk opleveren.

 

Bij automatische bescherming kan de hele erkenningprocedure zelfs komen te vervallen omdat hier de bewijslast wordt omgedraaid. Er kan worden volstaan met registratie van wat de uitvinder heeft bedacht. Ongeveer zoals hij het bedacht heeft.

Om ontwikkelaars behulpzaam te zijn bij het voorkomen van inbreuk zou een database met een gedetailleerde classificatie gewenst zijn, maar voor deze toepassing zou dat er heel anders uitzien dan wat er nu staat.

Bovendien zou deze database veel beter de functie vervullen die het octrooisysteem nu ook pretendeert, namelijk uitvindingen bereikbaar maken voor ontwikkelaars.

 

Maar los daarvan kan capaciteitgebrek van de octrooiraad e.d. toch nooit een motivatie zijn om te kiezen voor een systeem waarbij veel goede ideeën blijven liggen?

 

En waarom zouden mensen bullshittpatenten indienen? Ik ben van mening dat veel pateneten die nu worden ingediend grote bullshit zijn omdat de inhoud van veel patenten jurisdisch breiwerk is dat weinig meer te maken heeft met de inspiratie van de uitvinder.

[Merkava]

Het omdraaien van de bewijslast zal de "waarde" van een patent voor kleine bedrijven en uitvinders juist nog verder uithollen. Een van de onderdelen van patentstrategie is na te gaan hoe groot de juridsche slagkracht is van eventuele concurrenten en hoe zij zich eerder in patantkwesties hebben opgesteld.

 

Met bullshit patenten doel ik op patenten die verleend worden terwijl ze wat mij betreft onder de noemer "voor hand liggend vallen".

Met eenvoudige en goedkope procedure denk ik dat er ook meer mensen op goedgeluk patenten in gaan dienen, mensen die helemaal geen plannen hebben maar net als domaingrabbers hopen dat er een keer iemand veel geld gaat betalen.

 

Het is een vrij complex geheel met veel praktische en juridische haken en ogen, maar ik vind ook dat het grondig op de schop moet.

[PaulGo]

Het grote probleem bij octrooien is het prioriteitsjaar, waarbinnen men moet beslissen in welke landen men ook een aanvrage wil indienen. M.b.v. de PCT procedure kan men deze beslissing nog wel anderhalfjaar uitstellen, maar voor dat hij dit weet komt een uitvinder voor torenhoge kosten te staan. Daarom zou het prioriteitsjaar verlengd moeten worden naar bijvoorbeeld twee jaar. Verder staan de kosten van de Nederlandse en Europese octrooien in geen verhouding tot de kosten van bijv. die in de VS. Laten zij een lager apart tarief voor het MKB en particulieren instellen en een hoger tarief voor multinationals. Die kunnen die hogere tarieven toch probleemloos ophoesten. Vergelijkbaar is het stelsel voor de PCTbedragen: Uitvinders uit derde wereldlanden krijgen namelijk 75% reductie bij deze instanties. Echter de nieuwe economische reus China wordt volgens deze regels ook als derde wereldland beschouwd. Kortom een idiote situatie.

[Georges Plat]

Het omdraaien van de bewijslast zal de "waarde" van een patent voor kleine bedrijven en uitvinders juist nog verder uithollen.

 

Bij omgedraaide bewijslast krijgt een claim pas waarde in een eventuele rechtzaak. Het grote voordeel daarvan is dat pas dan hoeft worden afgewogen hoeveel geld er moet worden uitgegeven aan juristen in plaats van bij de totstandkoming heel veel te investeren in het dichttimmeren van een patent.

 

Een van de onderdelen van patentstrategie is na te gaan hoe groot de juridsche slagkracht is van eventuele concurrenten en hoe zij zich eerder in patantkwesties hebben opgesteld.

 

En is het dus minder belangrijk van te voren te weten wat een tegenpartij zal gaan doen.

 

Met bullshit patenten doel ik op patenten die verleend worden terwijl ze wat mij betreft onder de noemer "voor hand liggend vallen".

 

Bij automatische bescherming wordt er helemaal niets op voorhand toegekend.

 

Met eenvoudige en goedkope procedure denk ik dat er ook meer mensen op goedgeluk patenten in gaan dienen, mensen die helemaal geen plannen hebben maar net als domaingrabbers hopen dat er een keer iemand veel geld gaat betalen.

 

Als de claims zouden lijken op de huidige octrooien is dat inderdaad te verwachten. Maar als claims beperkt blijven tot registratie van wat er werkelijk is uitgevonden, zonder oeverloze redenatie waarom dit idee patentwaardig is, blijft er m.i. weinig ruimte over voor dergelijke obstructie.

 

Het is een vrij complex geheel met veel praktische en juridische haken en ogen, maar ik vind ook dat het grondig op de schop moet.

 

Ik ben reuze benieuwd wat mensen ervan vinden die ervaring hebben met de materie. Wat zou jij graag veranderd zien?