Erelijst

Lijkt me toch sterk dat die rest allemaal arbeidsongeschikt is; blijkt ook niet uit cijfers CBS en verzekeraars. Misschien dat ze ondertussen een ander beroep hebben gekozen? Kwestie van keuzes maken: Als je rekening houdt met omscholing naar een ander beroep bij arbeidsongeschiktheid dan is de gemiddelde prijs die een nu 30-jarige ijsverkoper betaald voor een AOV met een uitkering van € 20.000,- bruto (een basisbedrag, net iets hoger dan het minimumloon) 90 Euro bruto per maand gemiddeld voor de komende 10 jaar. Netto 6-7 tientjes dus, en bij aanvang zelfs nog lager. Terug naar het onderwerp van dit topic: is het risico van arbeidsongeschiktheid wel echt een nadeel van ondernemen, of heeft een werknemer daar eigenlijk net zo veel last van?

hi FMlaura, Bunq en N26 accepteren nog geen klanten buiten de EU. Het aanvragen van een zakelijke rekening in een ander land, zonder daar gevestigd te zijn lijkt mij onmogelijk, in verband met alle risico voor de bank voor zo'n constructie. Voor ideal kun je ook terecht bij een payment service provider. Als ik google zie ik deze aanbieder uit Curacao, is dat niet iets voor jou? https://cxpay.global/features/payment-options/ Succes, Dirk

Ik destilleer uit je berichten de volgende wensen: je wilt ondernemen en winst maken je wilt voor jezelf een betaalde baan met marktconform salaris creëren om van te leven je wilt goedkope arbeidskrachten in de vorm van vrijwilligers je wilt subsidies verwerven je wilt graag werken met mensen met psychische problemen je wilt mensen met psychische problemen ontwikkelen richting de reguliere arbeidsmarkt je wilt aansluiten op de behoefte van bedrijven en particulieren je wilt de saamhorigheid in de wijk stimuleren je wilt samenwerken met het Leger des Heils Dat is nogal wat. Doelen en middelen lopen hier echter door elkaar. Zet ze voor jezelf ook eens in volgorde: wat gaat voor wat? En waarom? Is winst bijvoorbeeld belangrijker dan de maatschappelijke doelstelling? Er zitten al snel allerlei spanningsvelden in. Om twee voorbeelden te noemen: Cliënten ontwikkelen richting de reguliere arbeidsmarkt betekent dat je er continu naar streeft om ervaren personeel uit te laten stromen en onervaren personeel in te laten stromen. Dat streven naar maximale (begeleidings-)kosten past niet goed bij winstdoelstelling. Subsidieverstrekkers willen graag hun subsidie besteed zien aan een maatschappelijk doel, en niet aan het spekken van jouw winstdoelstelling. Daarnaast zijn er al tal van vergelijkbare initiatieven, al dan niet vanuit de subsidieverstrekkende instanties zelf. Wat je wilt is complex, risicovol en kostbaar. Ik schat je kansen op basis van je grote wensenlijst en beperkte ervaring niet groot in om dit gefinancierd en gerealiseerd te krijgen. Het verhaal is overigens niet alleen een risico voor de financiers, maar ook voor de doelgroep. Ik zie op basis van je verhaal nog niet hoe je de cliënten kwaliteit en continuïteit in begeleiding kunt geven. Als je graag iets wilt doen met je studie en een inkomen wilt verdienen, kun je misschien beter in loondienst gaan bij een van de vele maatschappelijke instellingen en van daaruit wat betekenen voor mensen met psychische problemen. In de komende jaren kun je dan meer ervaring opdoen en kijken hoe je vanuit een maatschappelijke instelling (of misschien toch een onderneming, maar dan met duidelijke prioriteiten) zoiets kunt realiseren.

Hoi Robert, Als importeur ben je product-aansprakelijk, dus lijkt het me echt belangrijk om te zorgen dat de kleding voldoet aan veiligheidseisen én dat je een goede verzekering voor productaansprakelijkheid afsluit. Ik weet (ook uit ervaring) dat het lastig is om overal aan te voldoen als je op kleine schaal wil beginnen, maar het is wel écht aan te raden. @Hans van den Bergh - het lijkt me niet altijd nodig om nieuwe mensen die een vraag stellen te wijzen op Google of de zoekfunctie op dit forum. Als je dan zelf toch al die doorverwijzingen opgezocht hebt plaats ze dan tenminste even in dit topic, met eventueel een link naar een eerdere vraag. Ook belangrijk om rekening mee te houden; als iemand zoekt naar oude topics en daar iets vindt dat 'wel in de buurt zit van de eigen vraag' komt er alsnog een waarschuwing of het nodig is om te reageren op zo'n oud topic. Het lijkt me dus logisch dat mensen er voor kunnen kiezen om een nieuwe vraag te stellen.

Helemaal mee eens. Het zal wel in de genen zitten ... of noem het karakter. Hoewel de vraag gaat over de nadelen van het ondernemer zijn en daar braaf op wordt gereageerd met een opsomming daarvan, ervaar ik dat niet zo. Natuurlijk zijn er mindere momenten, meer hé, soms is de biefstuk minder mals dan je doorgaans gewend bent. Het begrip vrije tijd, of beter gezegd het gebrek daaraan, dat in diverse reacties zo duidelijk naar voren komt, is slechts een relatief begrip. Gebrek aan vrije tijd impliceerd dat er zaken moeten worden gedaan, die je liever niet wilt doen. Dat heeft weinig tot niets met ondernemer of werknemer zijn te maken. Voor mij is ondernemer zijn “a way of living” en daar zitten mooie en minder mooie zaken aan vast.

Ik ben zelf ook in loondienst geweest om er uiteindelijk achter te komen dat ik simpelweg geen werknemer kan zijn. Het bleek dat, zodra ik enige betrokkenheid en zingeving voelde bij wat ik voor de werkgever moest doen, ik het liefst zelfstandig opereerde en ook zeer hulpvaardig wilde meedenken en -beslissen. Een keertje thuis wat doen voor de baas of wat langer blijven vond ik zelden een probleem. Bij collega's werd ik daardoor soms gezien als een afstandelijke slijmbal en bij leidinggevenden/werkgevers als een bemoeial. Toen het besef tot mij doordrong dat mijn houding en gedrag ertoe konden leiden er niet bij te horen, heb ik mijn best gedaan om daar verandering in te brengen, wat zowaar ook nog aardig lukte. Toen begon ik mij echter minder op mijn gemak te voelen, want om dat spel vol te houden, moest ik veel politiek bedrijven en daar ben ik heel slecht in. Het gevolg moge duidelijk zijn: wat ik vanaf die tijd ging doen, doe en blijf doen, het moet en zal nimmer meer voor een baas zijn, maar echt voor eigen rekening en risico, want als je dan op je bek dreigt te gaan, is er maar één die het kan helpen en dat ben ik zelf, dat kan soms een nadeel zijn, maar kan ook zijn voordelen hebben, als het succesvol blijkt te zijn en je dat volledig aan jezelf kunt toeschrijven.

Wellicht kom je nog in aanmerking voor de Tegemoetkoming specifieke zorgkosten. https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/prive/relatie_familie_en_gezondheid/gezondheid/tegemoetkoming_specifieke_zorgkosten/tegemoetkoming_specifieke_zorgkosten De regeling komt er op neer dat een deel van de zorgkosten wordt uitbetaald, als je onvoldoende ruimte hebt in je aangifte om de zorgkosten af te trekken. Hoef je niets voor te doen, de Belastingdienst berekent het automatisch.

Hoi Allemaal, Mijn vernieuwde website is nu live. Bob de bouwer heeft hem helemaal verbouwd en geperfectioneerd. Ik ben zeer tevreden over hoe Bob alles heeft opgepakt en ik vind het eindresultaat helemaal top. Kunnen jullie de site bekijken en mij feedback geven over wat jullie er nu van vinden? Groet Joro