Dat zijn conclusies van één consultant.
Elke tijd kent zijn eigen vormen. De ouwe groothandel is ook geen natuurfenomeen. Die had een rol in de distributie. Vroeger ging de middenstander met zijn bakfiets voorraad ophalen bij de grossier. Toen er winkelketens ontstonden, smolten detailhandel en groothandel samen. Is al na de oorlog gebeurd. Jumbo is een nawee: ontstaan uit de groothandel Van Eerd in Veghel.
Als directe bezorging vanuit landelijke pakhuizen doelmatiger is dan lokale winkels, hebben aparte retailers of webwinkels amper toegevoegde waarde. Dan krijg je in de overgangstijd concurrentie tussen overbodig detailhandel en stervende groothandel, want die voelt de hete adem van de merkeigenaar en fulfilmentcenters in zijn nek.
Een nieuwe vorm is bijvoorbeeld het bezorgrestaurant op een industrieterrein. Ik zie nog wel nieuwe gaarkeukens ontstaan, waar verschillende koks elk in een eigen keukentje maaltijden bereiden voor de stadsbezorgdienst.
Facebook en Google zijn ook platforms, dus de definities zijn nog fluïde.
Als je kijkt naar de feitelijke rol van Amazon en Bol.com zijn het overwegend marginale traders met marginale producten die gebruik maken van deze platforms. Echte merken en echte retailers laten zich niet koeioneren. Die zijn zelf ketenregisseur.
Ketenregie is een veel beter manier om ontwikkelingen te verklaren.
Merkeigenaren waren vroeger fabrikanten, maar die hebben alle productie uitbesteed. Die zijn vooral bezig met beheer van intellectueel eigendom. Een groot aantal komt nu eerder naar voren met een combinatie van flagshipstores, merkwinkels (franchise), outlet stores en webwinkels. Ze experimenteren soms met platforms, maar de resultaten zijn gemengd.