Es

Dank voor je antwoord. Ik schuif het dan sowieso even door naar het tweede kwartaal en zie dan of ik al dan niet nog iets mag/wil aftrekken.

Dag forummers, Mag ik jullie het volgende voorleggen? Wij hebben een bedrijfsmiddel aangeschaft in Zwitserland. Nu heeft het transportbedrijf de btw voor ons voorgeschoten, die aan de douane betaald moest worden. Ik heb nu de factuur van de leverancier van het bedrijfsmiddel (met 0%), die als factuurdatum 31 maart heeft. Valt dus in het 1e kwartaal. De factuur van de transporteur staat op begin april. Daarop staan, naast de transportkosten zelf, een btw-bedrag (btw over hun transport en voorgeschoten btw over het aangeschafte middel) en inklaringskosten. Die factuur valt dus in het tweede kwartaal. Hoe, of eigenlijk wanneer, doe ik nu precies de aangifte? Edit: moet/mag ik die btw überhaupt als voorbelasting aftrekken? Alvast dank voor het meedenken.

Doen we! En ze moeten mij erbij halen tijdens, of direct na, de besprekingen ;)

Die administratie komt wel goed, wij hebben een prima r. a., die haalt eventuele fouten er wel uit bij de jaarlijkse controle.

We delen het bedrag wat hij denkt te kort te komen want volgens de mediator hebben we allebei gelijk. Nog steeds geen idee, zelf maar heb hier wel vrede mee.

Nee, btw is niet verlegd. Maar het 'probleem' is opgelost met dank aan een derde partij die zijn licht er over heeft laten schijnen.

Ik ben ts, niet de ondernemer maar de vrouw van. En medewerkzaam in het bedrijf. De ondernemer zelf heeft niets met 'papierenzooi' en 'dat stomme internet'. Mailen lukt wel. ;D

Ja zeker heeft ts de problemen verergerd, maar niet voor haarzelf. Ik heb gewoon alle facturen netjes ingeboekt en betaald. En de btw ook doorberekend/bijgeteld/afgetrokken als voorbelasting whatever. Maar goed, ik ben dus niet bij de besprekingen en de calculaties geweest. Ik ben alleen maar de tiepmiep die achteraf moet zeggen wie waarop recht heeft. ;D

Om het even nog moeilijker te maken: ik heb hem het bedrag van de olie 'teruggefactureerd' op de factuur van de andere materialen die hij van ons had gebruikt. Dat was dus de enige manier om de administratie kloppend te krijgen. Omdat ik wist dat het wel eens heel lang kon duren alvorens er een creditnota zou komen. Maar niet handig achteraf. @Marco: omdat hij minder verf gebruikt heeft dan verwacht en dus een deel retour heeft gestuurd. :-\ Waarbij hij alweer vergeet dat hij geen verf betaald heeft. Aan niemand niet ;)

Nee, de volgorde was anders: hij stuurde een factuur incl. verf. (bedrag wist hij ongeveer, want calculatie van de gehele klus is door iedereen samen gedaan ) Ik vertel hem dat ik de factuur van de verf al heb ingeboekt en betaald en vervolgens betaal ik hem zijn factuur zonder de verf. Per saldo heeft hij mij dus geen verf in rekening gebracht en heb ik hem geen verf in rekening gebracht. Dus daarom vraag ik me af waarom hij nu de creditnota wil hebben. Maar dank voor je meedenken!

Dat was niet zijn opzet hoor, om te profiteren. Het bestellen van de verf was ons eigen initiatief. Waar hij van wist. En blijkbaar er vanuit ging dat wij de factuur rechtstreeks aan hem zouden geven. Maar volgens mij zit de kern in het feit dat hij nooit kosten heeft gemaakt voor verf en wij wel. En nu wil hij geld terughebben voor niet gebruikte verf. Verf die wij betaald hebben. Edit: Colombo: zo zie ik het ook.

@Marco, de afspraak was dat het via ons zou lopen omdat wij korting krijgen. Maar toen hij klaar was, zei hij: geef die factuur maar aan mij, dan betaal ik die. Maar de factuur was aan ons gericht, dus dat wilde ik niet. @Mmint: Was 't maar een tientje ;D De aannemer had de verf niet gespecificeerd. Maar wist ongeveer hoeveel het zou zijn. (de oorspronkelijke factuur) Maar dan nog blijft het feit dat wij uiteindelijk € 40 euro aan verf hebben betaald aan de fabriek en dan zouden we nog een tientje aan de aannemer moeten betalen? Dan betalen we dus meer aan verf dan het gekost heeft?

Mag ik jullie iets voorleggen? Wij hadden een tijdje terug een order van een particulier. Wij hebben daar deels het materiaal voor geleverd en een soort aannemer heeft het uitgevoerd en zelf ook wat materiaal geleverd. Wij hebben de klant een totaalbedrag in rekening gebracht en de aannemer heeft ons gefactureerd voor werk en materialen. Nu was er 1 materiaal wat wij zelf hadden ingekocht. Laten we zeggen verf. De aannemer ging er vanuit dat hij die verf zou betalen en heeft die dan ook aan ons doorberekend. Dus: werk en verf € 800 en verf €50 Vervolgens heb ik zijn factuur betaald maar de € 50 euro van de verf er af getrokken, omdat wij die immers zelf rechtstreeks aan de verffabriek hadden betaald. Nu blijkt dat we te veel verf hadden en heeft de aannemer die teruggeleverd aan de verffabriek. Waarop wij een creditnota ontvingen, zeg voor € 10. Volgens mij hebben wij dan dus geluk en €40 voor verf betaald in plaats van € 50 Nu zegt de aannemer dat die € 10 hem toekomt. Ik had namelijk volgens hem geen € 50 voor verf van zijn factuur af mogen halen, maar € 40. Omdat hij dat daadwerkelijk heeft gebruikt. Ik denk van niet, omdat hij zelf die verf niet gekocht heeft, maar wij. Of maak ik nu een denkfout? Alvast hartelijk dank voor de moeite

Ik denk dat je een nul-aangifte had moeten doen. Overleg met de b.d. Een boekhouder lijkt me verstandig, nu je werkelijk gaat ondernemen. Al kun je ook veel zelf, in eerste instantie wel uitleg en advies vragen. En de boekhouder neem je in de arm, niet er onder.;)

Die ene klant/opdrachtgever, die zit mij ook dwars. Wij hadden een vergelijkbare situatie, 1 grote klant en verder nog wat kleinere. Op het moment dat we die grote kwijtraakten omdat die zelf ging produceren, hebben we het heel moeilijk gehad. Bijna alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Gelukkig is dat uiteindelijk goed gekomen, maar als het enigszins mogelijk is zou je je risico moeten spreiden.