Salvador

Kun jij vertellen hoe het dan precies werkt? En als je dat niet kunt... geloof je Jan Sloot dan gewoon? Begrijp me goed, ik heb het boek gelezen hoor, en het klinkt allemaal erg interessant. Maar ik zou nog steeds niet precies kunnen vertellen hoe het precies werkt. Ook het octrooi is zeer algemeen geschreven.

Ja, maar heb je dat patent wel doorgelezen? Dat bescrijft niet meer dan een onnavolgbaar opslagmechanisme (niet compressie) per beeld (bladzijde) en per serie beelden (hoofdstuk) en per film (boek). Maar hoe het precies werkt: staat er ook niet in. Dat het octrooiburo dat geaccepteerd heeft vindt ik onbegrijpelijk! Ja, inter geheugen zat er wel in volgens Sloot zelf, maar niet meer dan 300 Mb. En dat is nooit genoeg om 10 films tegelijkertijd te kunnen opslaan/afspelen lijkt me! Dus waar sloeg Jan sloot dan de vele Gbtes van video op? Niemand weet het... en het zal ook nooit bekend worden. Zelf denk ik dat hij het in zijn beeldscherm opsloeg... omdat hij altijd zijn eigen beeldscherm wilde gebruiken! ;D

Spannende vraag is natuurlijk altijd: als iemand beweert iets uitgevonden te hebben, maar hij heeft de exacte technische werking (nog) niet heeft aangetoond... is hij dan een oplichter? Ik denk het niet! Problematisch wordt het wel als er -terwijl duidelijk technisch bewijs ontbreekt- alvast een bedrijf wordt opgestart waarin vele miljoenen worden gestoken en miljarden belangen (lijken) te zijn gemoeid. Misschien was Sloot wel een perfecte demo-bouwer en was Pieper gewoon te dom (?) om dit technisch goed te doorgronden. Pieper is als technisch natuurkundige op de TUDelft cum laude afgestudeerd en heeft jarenlang als programmeur oa. bij grote internationale bedrijven gewerkt... dus Pieper had beter moeten weten!

Jan Sloot -een Nederlandse uitvinder- claimde dat hij een uitvinding had gedaan om digitale data te reduceren tot ongeveer 1 kilobyte per videofilm van 60 minuten. Een revolutionaire claim! Roel Pieper heeft het Philips bestuur verlaten en is samen met Sloot een bedrijf begonnen: FifthForce om de uitvinding van Sloot te commercialiseren. Het zou het grootste bedrijf van de wereld moeten worden. Vlak voordat de contracten getekend waren is Jan Sloot overleden. De broncode van zijn uitvinding is nooit gevonden en niemand van FofthForce was in staat om de demonstratiemodellen (hardware en software) te ontrafelen en de vinding verder te commercialiseren. De grote vraag is nu: had Jan Sloot écht een uitvinding gedaan en die zelfs voor de mensen in zijn eigen bedrijf goed geheim gehouden, of had Jan Sloot een geniaal demontratiemodel gemaakt, die geen echte uitvinding in zich had... deed hij maar alsof? Graag jullie mening.

Voor zover ik heb begrepen zijn de octrooihouder (uitvinder) en het bedrijf (Bolletje) nog niet tot een overeenkomst gekomen. Vreemd vind ik dan wel dat de reclames gewoon doorgaan... misschien kondern ze die niet meer cancellen of misschien gebruikt Bolletje die om de octrooihouder onder druk te zetten?

Ja, goede vraag Evert! Dat zou zeker een goede dienst zijn. Ik ken geen bedrijven die zich hier op specialiseren. Ik zou zeggen: maak er een 1 pagina omschrijving van en dien hem in bij NewVenture 2003. Dan maak je een goede kans volgens mij. :o

Weet jij of dat al ergens wordt toegepast? Het lijkt me namelijk dat dat wettelijk onuitvoerbaar is, hoe ideeel dat ook moge zijn!

Ik hoop maar dat de octrooihouder/ uitvinder hier nog wat geld/eer aan overhoudt. Helaas is de werkelijkheid vaak dat je octrooi net zo sterk is als je zak geld diep is! Of denken jullie dat Bolletje (als niet octrooihouder) toch aan het korste eind trekt?

En geen geld ook zeker? Want als ze wel wat geld te besteden hebben dan zijn er natuurlijk uitstekende proto-bouwers in Nederland. Geen geld, geen skills, maar wel een proto? Tsja, er zijn natuurlijk vele makkelijke "keukentafel" technieken, maar die moet je dan wel kennen. En je moet toch op zijn minst 2 handen hebben... ;D Ik weet eigenlijk niet of er hierover boeken zijn of sites... zou wel een goed idee zijn. Groetjes, Salvador

Ik denk dat het een stoel is voor in een trein/tram, die de ene keer vooruit rijd, en de andere keer achteruit. Of misschien een rangeerders-stoel? Moet wel een oud soort trammetje/treintje zijn, want de stoel ziet er uit alsof deze ook uit het jaar 0 komt. ??? ;D

Ja, en voor uitvinders is het goed dat er een octrooi bestaat. En/of auteursrecht for that matter. Want anders zou iedereen met het idee aan de haal kunnen. Persoonlijk vind ik die hoge prijzen voor aidsremmers ook wel een maatschappelijk probleem. Daarentegen: als er geen goede "afzetmarkt" was, dan hadden de pharmaco's waarschijnlijk dit middel niet onderzocht, laten testen en goedkeuren en op de markt gebracht. Dat was het überhaupt waarschijnlijk niet te koop geweest. Dus dat ze er iets voor terugkrijgen vind ik ook wel fair.

Hoi Evert, ja dat klopt, ik ben zeer NOVU minded. Dat komt doordat ik daar al een paar jaar lid en en zeer postitief ben hierover. Ik heb een produkt uitgevonden, gepatenteerd en op de markt gebracht, wat zeer succesvol is. De NOVU heeft mij hierin erg goed geholpen. En de reden dat ik in eerste instantie aan NOVU denk (en bijv. niet aan ID-NL) is dat de NOVU een neutralere positie heeft bij het traject idee-tot-markt. Aangezien ID-NL zelf een belang heeft (/kan hebben) kan het natuurlijk altijd voorkomen dat het wel een goed idee is, maar dat ID-NL niet geinteresseerd is. Maar voor de rest heb ik niets contra ID-NL hoor. Alleen in deze fase heb ik meer pro's bij de NOVU staan. En met de fase bedoel ik: beginfase. Want het lijkt er op dat Arne nog helemaal aan het begin (idee-fase) zit. En juist voor deze mensen kan de NOVU heel veel doen. Maar misschien moet Arne wel alledrie gewoon proberen, dan ziet hij vanzelf het verschil. Een telefoontje naar de NOVU is trouwens ook gratis. ;) Verderop in het traject kan Syntens ook heel nuttig zijn. Maar mijn ervaring is dat dit meestal in een commercialisatie-fase pas. Als je al een product/octrooi hebt, en er een business van wilt gaan maken. Maar Syntens heeft ook utvindersspreekuren, dus dat kan Arne ook doen. Misschien is een discussie over het verschil en overeenkomsten (?) tussen de NOVU, ID-NL en Syntens ook wel een leuke topic voor een nieuwe thread?

Nu is het zo nalees is het antwoord misschien nog simpeler. Dat uitputtingsrecht slaat volgens mij op de auteur. Dat ben jij niet (neem ik aan, want wie gaat nu zijn eigen boek kopen en kopieren? ;D Dat wil je toch nooit meer lezen als je eindelijk klaar bent ;D ;D). Voor de auteur geldt dat uitputtingsrecht. Dus jij mag gewoon een gehele kopie maken van het door jezelf gekochte boek en het geheel uitlezen of meenemen op vakantie. Dat zou toch mooi worden als dat niet meer kon!

Maar om terug te komen op Bas' vraag. Heb ik het goed begrepen en staat hier eigenlijk het volgende? Jij hebt een boek gekocht en je wilt voor eigen studie het boek geheel kopieren. Of je wilt iemand anders vragen om voor jou een totale copie te maken. Volgens mij mag dat gewoon, ja. Zolang de koper alleen zelf die kopie gebruikt en hem bijv. niet aan iemand anders geeft (of erger nog: verkoopt). Dat uitputtingsrecht slaat volgens mij op iets geheel anders. Dat is in jouw voorbeeld geloof ik niet aan de orde. Of moet ik je vorbeeld anders lezen?

Interessante opmerking Arnoud. Dat onderwerp zal onder juristen/ octrooigemachtigden wel bekend zijn misschien, maar ik kende het nog niet. Kan een leuke discussie opleveren. De vraag is deze: moet je "het tijdelijk laden van het werkgeheugen met een bestand" kopieren noemen? JA, zeg ik, als je een bestand van de ene harde schijf permanent naar de andere harde schijf kopieert wel ja. Dan zijn er na het bekijken ervan 2 exemplaren overgebleven. Maar als je op internet een bestand leest, dan blijft er niet een geheel document achter op je harde schijf. (Dan reken ik je cache op je HD even niet mee, want die wordt toch later weer automatisch gewist). Vergelijkbaar met het lezen van een document op je eigen computer: na het lezen ervan blijven er immers niet iens twee bestanden over. a zou een mooie boel opleveren ;) Maar zou je het tijdelijk laden in het werkgeheugen niet moeten beschouwen als "het louter lezen van een bestand, en niet als kopieren n de zin van de auteurswet"? Want als jij een boek leest, dan worden de lettertjes ook "tijdelijk opgeslagen in je eigen centrale verwerkingseenheid, in een andere vorm dan het originele werk, met het doel de betekenis en inhoud van het originele werk waar te nemen en te beoordelen"? M.a.w. LEZEN? En na het lezen verdwijnt deze -in andere vorm tijdelijk opgeslagen- kopie weer vanzelf als sneeuw voor de zon. Een tijdelijke kopie, voor eigen consumptie in een andere vorm dus, die na consumptie vanzelf verdwijnt. Dat is volgens mij geen kopie in de zin van de auteurswet, dus mag je op internet zoveel bestanden opvragen als je wilt! Ben zeer benieuwd wat jij ervan denkt Arnoud!