Annedien Hoen

Legend
  • Aantal berichten

    3228
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

  • Dagen gewonnen

    3

Alles dat geplaatst werd door Annedien Hoen

  1. Het lijkt erop dat we elkaars rug hebben in deze. 🤠
  2. Ik ben van de partij, of aanmelden nou lukt of niet. ❤️
  3. Gewoon helemaal wegconcurreren, leuke prikkel toch om een zo goed en lucratief mogelijk bedrijf te runnen? 😈😉
  4. Allereerst: Begin geen zaak als je 0,0% verstand van boekhouden hebt. De basics zul je toch echt zelf moeten begrijpen - al was het maar omdat je altijd zelf verantwoordelijk blijft voor een kloppende administratie/boekhouding. In die zin zou jij ook niet akkoord moeten gaan met dat je alles voor je rekening neemt op dat vlak, zonder dat de ander begrijpt wat je eigenlijk doet, want als er iets misgaat dan zijn de rapen gaar. "Ja maar jij zou dat doen", "Ja maar jij bent de eigenaar, jij zou..." (enz.) Ten tweede: Ik sluit me aan bij Hans van den Bergh - het kan erg lastig worden als je werkt voor een familielid. Daar spelen andere dynamieken mee dan alleen zakelijke, andere loyaliteiten en verwachtingen, enzovoorts. Wat ga je doen als je familielid structureel dingen niet op tijd aanlevert, of er missen facturen, of je ziet dat er een beetje te creatief omgegaan wordt met kosten, enzovoorts? Kan je dan streng zijn tegen je familielid? De samenwerking opzeggen, wetend dat je elkaar over een maand weer tegenkomt bij de verjaardag van je nichtje? (Ook daar zijn de mogelijkheden voor gedoe eindeloos ) Als je het toch gaat doen, zou ik je familielid echt adviseren zelf eerst een cursus te doen én ontzettend duidelijke afspraken maken.
  5. Los van de damage control die je overduidelijk te doen hebt; wat voor groeipotentieel is er? Kan je nieuwe markten aanboren, andere producten gaan aanbieden waarmee je snel omzet kunt genereren, kosten besparen, hebben jullie resources waar je (bv via collega organisaties) geld aan kunt verdienen, enzovoorts? Jullie zijn, onder andere door slecht advies, in een hoek geschilderd, en ik kan me goed voorstellen dat je daar een dreun van hebt gekregen ook (wie kan je vertrouwen, wanneer is een advies goed, hoe kan je beoordelen of iemand (zoals de boekhouder) haar of zijn werk goed doet). Wat jullie kunnen doen is een termijn stellen: Gaan puinruimen én kansen identificeren om te kijken of je de boel aan de groeikant kunt rechttrekken en na die termijn (bijvoorbeeld 3 maanden) evalueren wat er veranderd is en wat dán een logische/verstandige keuze is. Je zult er dan wel echt bovenop moeten zitten, no more mister nice guy (m/v) en steeds snel beoordelen of iets werkt of niet, en zo niet, het er weer uit bonjouren. Zet 'm op! 😊
  6. De andere experts hier hebben meer verstand van constructies en de juridische aspecten, wat mij interesseert is: Waarom willen de anderen niet meewerken aan je voorstel? Wat voor verstandhouding heb je met ze, wat voor mensen zijn het? Wat gaat het ze potentieel opleveren? Wat is jouw visie op je eigen ondernemerschap? Is er een scenario denkbaar waarin je dit concept laat rusten en iets anders gaat ontwikkelen, zonder inbreng van anderen, danwel, met betere afspraken? Was het coulance van ze dat je je op je eigen ding kon richten de afgelopen tijd? Zo ja, hebben ze dan niet ook een wat sportievere én zakelijkere houding van jou verdiend? Kan je in plaats van ze nu als je "tegenstanders" zien niet denken aan een scenario waarbij zij meer investeren (samen met jou) en je een ambitieuzer plan maakt waardoor je groter kunt groeien? Wees je trouwens ook bewust van de taal die je kiest. Je noemt het in je topic een "conflict", maar ondernemen is steeds weerstand tegenkomen en hier pro-actief en creatief mee omgaan. Als je alles meteen een conflict noemt ga je het nog zwaar krijgen 😉. Verschil van inzicht, andere belangen, misverstanden, de brokstukken van slechte afspraken opruimen, het hoort er gewoon bij. Maak er wat moois van!
  7. Je bent niet de enige die in dit soort tactieken trapt Schrale troost misschien. Maar wat zijn ze goed hè, in je inpakken en een goed gevoel geven en je naar de handtekening leiden. En hop, de krabbel is zo gezet en de volgende dag buikpijn en stress. Toen ik net startte (meer dan 20 jaar geleden) was er een bedrijf die een service verkocht dat je met een soort visitekaartjes in een grote bak bij de ingang van de KvK kon staan - héél misschien ben ik daar ingetrapt en héél misschien heeft me dat (in directe zin) nooit iets opgeleverd. Ahum. Dat soort clubs is gewend aan tekenspijt en mensen die er onderuit willen en dat negeren ze gewoon. Of je krijgt blafmails. Heel ongezellig allemaal. Wat staat er in hun contract over resultaten? Staat daar bijvoorbeeld dat het ze niet aangerekend kan worden als hun campagnes niks opleveren? Los van de juridische route, of de boel saboteren omdat ze waarschijnlijk niet zullen escaleren naar een rechtszaak, kan je er ook anders mee omgaan. Namelijk: het zien als leergeld, en een uitnodiging om niet in een slachtofferrol te schieten maar te denken: Ok, dan moet ik nu dus zó veel gaan verdienen dat deze kostenpost peanuts is. En het blijven zien als een investering in jezelf. Als een lief trolletje in je bedrijf dat je er aan helpt herinneren dat je jezelf en je waarde serieus moet nemen, dat je je volwassen moet opstellen, dat ondernemen ook 'omgaan met tegenslagen' betekent en dat als iets je kop afhakt je een nieuwe aangroeit en tien keer sterker terugkomt. En je later aan je kind(eren) kunt zeggen: Toen mamma koos voor een autonoom bestaan, ze haar eigen boontjes ging doppen, heeft ze wel fouten gemaakt, maar ik heb me niet laten kisten en ik ben keihard aan de slag gegaan om een goedlopend bedrijf op te zetten. Het mooie is, dat deze instinker je dan juist heel veel oplevert, en je ook alert zult maken op andere factoren in de toekomst, die van je willen profiteren en slechte deals willen maken. En misschien behoedt het je dan juist van veel grotere fouten die veel meer geld zouden kosten. Ik denk dat heel veel ondernemers in een of andere vorm wel zo'n verhaal hebben en zijn uitgedaagd om zich niet te laten kisten, zich door fouten en valkuilen hebben moeten laten motiveren om iets in zichzelf te ontwikkelen dat er nog niet was. Je hebt in elk geval de bereidheid getoond te investeren in je bedrijf, en los van of dit specifieke product een slimme investering was; je hebt er iets positiefs van te maken dat je aanspoort om groter te denken en je niet uit het veld te laten slaan. Zorg gewoon dat je zo veel gaat verdienen dat dit een terugkerend miniprikje op je afschriften is, en laat het een reminder zijn dat je leert van je fouten en dat je je bedrijf serieus neemt en gaat groeien. Een bevriende ondernemer ging toen hij net begon, toen hij begin 20 was, voor 300.000 gulden het schip in omdat zijn compagnons hem pootje lichtten. Hij heeft dat verlies genomen en is keihard gaan werken om dat gat dicht te lopen én nog meer te gaan verdienen. En dat is gelukt. Dat heeft mij altijd geïnspireerd om bij tegenslagen (economische recessie, verkeerde beslissingen of naaistreken van mensen) me niet te laten kisten. Het gaat namelijk niet alleen over wat anderen doen, maar ook over hoe je jezelf managed als ondernemer. Mag je fouten maken? Of blijf je dan jezelf op de kop zitten, waarmee je je eigen creativiteit en ondernemendheid de kop indrukt? Of ben je begripvol én motiveer je jezelf om dus groter te denken en je leergeld super goed te laten renderen? Zet 'm op!
  8. Inderdaad, WAUW! Ik kan er veel over zeggen, maar heb vooral zin om het offline te vieren met jullie!
  9. Ik begrijp je impuls, en dat je alvast stappen wilt zetten en voorsorteren op over twee maanden, en er valt genoeg te zeggen over de blokkerende werking van een uitkering en bijbehorende instanties, maar het kan ook gewoon een kwestie van respect zijn voor de ondersteuning die je nu krijgt en gewoon even chillen met je behoefte aan 'dingen kunnen afvinken'. Er wordt ten onrechte gesuggereerd dat als niemand eerder op het idee kwam die twee maanden wél het idee hebben maar niet registereren geen kwaad kan; alle creatieven/uitvinders/ondernemers kunnen je vertellen dat op de één of andere manier ideeën en uitvindingen tegelijkertijd kunnen ontstaan, ik heb hier zelf genoeg voorbeelden van en dit is in dat kader ook een interessante pagina: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_multiple_discoveries Ik zou niet gaan stunten met dit via een ander spelen (kan ook gedoe brengen), maar het risico nemen dat een ander ook op het idee komt, en als dat zo is dan bedenk je gewoon iets anders.
  10. Ik zou gewoon het stucwerk weer even gaan verwijderen bij de wanbetaler 😉
  11. De oplossing ligt deels buiten je, hoe je je inspiratie en energie op gang houdt - zoals gesuggereerd, door met collega-ondernemers te praten en sparren, door een businesscoach aan te haken. Maar misschien is het ook tijd om je interne bedrading even te beschouwen en te kijken of je je afhankelijk opstelt ten aanzien van anderen (o.a. je broer, en misschien zitten er onbewust nog loyaliteiten die je nog niet hebt losgelaten omdat je het familiebedrijf hebt overgenomen). Als je degene bent met het ondernemersbloed (dat is een percentueel klein deel van de mensheid) dan heb je dat ook te dragen en niet over te klagen als anderen dat niet hebben. Want hoewel mensen die het niet hebben nog wel wat op te rekken zijn in hun pro-actieve denkvermogen, verbeterpunten gaan spotten, strategisch denken, is het toch vaak ook echt vaak de aard van het beestje als dat er niét is. En daar kan je in blijven hangen en je eenzaam over voelen (dat is een valide gevoel, dat ontken ik niet) maar je kunt ook de knop omzetten en denken: Ok, dan ben ik blijkbaar degene die dit doet en te doen heeft binnen het bedrijf, laat ik dat met zoveel mogelijk enthousiasme en creativiteit en business sense doen. Hoe het ook voelt, probeer om jullie beider aandeel als 50% in het geheel te beschouwen, ook als het soms misschien voelt alsof jij 150% doet. Je kunt je ook afvragen hoe de relatie met je broer in elkaar steekt; is hij jonger of ouder dan jij? Voelt hij het als een zegen of een vloek dat jullie een goedlopend bedrijf hebben overgenomen? Wie niet zelf het bloed, zweet en tranen heeft moeten produceren om ergens een succes van te maken voelt niet altijd de 'vonk' die nodig is om je ondernemerstanden ergens in te zetten - of hebben jullie wel degelijk meegebouwd en is wat er nu staat ook heel erg jullie verdienste? Ik ken de ins en outs niet, maar vaak speelt er in de onderlaag wel een en ander mee. Als je wilt heb ik wel de naam van een hele goede systemische businesscoach voor je die veel doet met familiebedrijven, die zelf ook 17 jaar in een familiebedrijf werkte en nu doormiddel van opstellingen (die kan je alleen doen, heb je je broer niet voor nodig) dat soort dynamieken snel boven water krijgt. (Stuur me dan maar een berichtje. Zij had een automotive bedrijf en kan wel wat met die 'mannenwereld' ) En mooi dat je hier zo'n vraag voorlegt, op zoek gaat naar manieren om het beter te doen. Je klinkt (ook door je andere posts) als iemand die het beste voorheeft met z'n bedrijf en mensen, top!
  12. Eh. Ben jij de baas? Dat verklaart dan waarschijnlijk een hoop Als je organisatie niet zo 'plat' is voelen de mensen zich waarschijnlijk geremd. Hoe is de opstelling van de ruimte?
  13. @Benm Eens, maar wat dat betreft is het dan weer wél slimme marketing om het gat te verkopen en niet de boormachine. Mensen zitten in het 'op slot' paradigma, dus daar past het beleid, waar je vraagtekens bij kunt zetten op allerlei gronden, framen als: 'en nu gaat Nederland weer open (als je xyz doet)' prima bij. Als je dan kijkt naar het doelwit in het logo en de legergroene kleurstelling dan worden we heimelijk geïndoctrineerd om te verlangen naar de bevrijding ... Ok, een far stretch wellicht, beetje door riffend op @TwaBla maar ik vind het een beetje dubieus op z'n minst 😉
  14. Super gaaf idee met veel potentieel! Ik zou in eerste instantie wel een link zoeken met iets dat nu een hype is, en een groeimarkt, en dat in partnership doen met bepaalde sites op dat vlak, zodat je altijd actuele informatie hebt. Waar ik dan aan denk zijn sneakers. Dat is booming, en ik zou wel willen weten wat mijn berging vol schoenendozen inmiddels waard geworden is - met een trigger om te verkopen als ik veel winst kan maken. Je moet daarbij - en sowieso - slim te werk gaan, want een idee is niks, en het is super gemakkelijk te copy pasten door een ontwikkelaar met veel slagkracht en kapitaal. En nog mooier is het als je de trend van een object kunt zien, over een dag/week/maand/jaar. Ik vraag me af wat jij toevoegt aan dit verhaal - want als dat 'ik heb een idee' is, en je hebt verder geen toegevoegde waarde (bv je hebt ervaring met ondernemen, of een skill die je kunt inbrengen, zoals coden, of marketingvernuft, enz.) dan kom je niet ver.
  15. Ja, uiteraard is het een proces en zo werkt een forum, op zich prima natuurlijk - en als vraagsteller het al helder had zou die ook geen vraag op een forum zetten En ik vind het ook het mooie, dat hier geen kant en klare antwoorden uit komen. Ik vind het zelf niet altijd eenduidig waar je dan vervolgens het beste naar toe kunt gaan met "vervolgvragen". Een KvK adviseur adviseert vaak alleen over rechtsvormen zonder mee te denken over "het sociale contract", een business coach zal weer op andere aspecten inzoomen, de een neemt gedoe liever voor lief als daar zekerheid tegenover staat en de ander zal een lossere vorm adviseren, vanuit eigen ervaring. Een mooi boeket aan advies, aan vraagsteller om daar uit te plukken wat nuttig lijkt.
  16. Hou er ook rekening mee dat niet elke type coaching zomaar werkt (aanslaat) in een ander land. Hanteer je een bepaalde methodiek? Spreek jij Nederlands, of Engels en Afrikaans? (Toen ik in ZA was begonnen de locals heel enthousiast Afrikaans tegen me te praten maar ik verstond er niet zo veel van 😂) Hanteert die school een bepaalde methodiek, of hangt dat aan een oprichter, of hoe zit dat in elkaar? Word jij wederverkoper van hun online diensten, hoe zit jij daar zelf in? In Nederland is de titel 'coach' niet beschermd, iedereen mag zich coach noemen. In reactie daarop zijn accrediteringen opgezet, waardoor je als coachee bepaalde kwaliteitswaarborging hebt, en kan je je als coach (onder strenge voorwaarden) aansluiten bij instanties als de NOBCO. Heb je marktonderzoek gedaan? Nederland verzuipt in de coaches, je zult dus een heel sterke formule en/of bewezen staat van dienst moeten hebben om je te profileren. Idem voor partijen die opleiden tot coach, in allerlei tradities en stijlen. (Niet om je te ontmoedigen, maar goed om rekening mee te houden...) Hoe borg je kwaliteit? Hoe doen mensen praktijkervaring op als ze zich laten opleiden en hoe gaat dat met beoordelen, als er een verschil is in 'volksaard' tussen ZA en NL? (Ik kan me er iets bij voorstellen dat ik door een ZA leraar word afgekeurd op in haar ogen te confronterend zijn, terwijl Nederlanders daar wel aan gewend zijn, maar ze in ZA wat behoedzamer te werk gaan - of andersom, dit is slechts speculatie van me, maar zulke situaties kan ik me voorstellen.) Is die school voor coaching zo gerenommeerd of hebben ze zo'n overtuigende formule of bewezen track record dat mensen er relatief eenvoudig 'ja' op zeggen om zich daar te laten opleiden? Of moet jij nog flink wat evangeliseerwerk doen hier in Nederland, en gaat dat dus nog wel wat tijd en geld kosten om dat voor elkaar te krijgen? Als je 'mental health sector' zegt, dan kan dat ook nog op diverse manieren uitgelegd worden. Is dat de geestelijke gezondheidszorg die gelieerd is aan bv huisartsenzorg, GGZ, gaat het over door verzekeraars vergoede geestelijke gezondheidszorg, of bedoel je in algemene zin de sector van coaching, (niet beschermde beroepsgroepen van) coaching en therapeutische behandelingen? Zoals @Branko Collin al aangaf; je vraag is zo algemeen dat jou adviseren alle kanten op kan - enlighten us!
  17. Stel, je zou topicstarter zijn en je ontdekt in deze thread dat de antwoorden hier vooral eerst meer verwarring zaaien dan meteen antwoorden opleveren ... wat voor adviseur zou @peerke007 het beste kunnen inschakelen om ze te begeleiden en tot een goede constructie te komen, die ze in een gesprek verder kan helpen en niet zo fragmentarisch en vanuit verschillende invalshoeken als nu het geval is?
  18. Ik begrijp dat wel. Nog los van of die steun "de oplossing" is, dat is ook voer voor een discussie. Ondernemers zijn een bepaald type beestje, met bepaalde eigenaardigheden (ze zijn niet voor niks gaan ondernemen), en ik denk dat veel ondernemers intuïtief aanvoelen dat zo'n traject ingaan ze niet alleen iets oplevert maar ook iets kost, en dat ze daarom zo lang mogelijk uitstellen een beroep te doen op dergelijke regelingen ... hoeveel verhalen kennen we van de gekmakende procedures en denkwijze van (mensen die werken voor) overheidsinstanties, die niets begrijpen van de psychologie of behoeften of dagelijkse realiteit van een ondernemer? Er wordt blijkbaar ook per gemeente vastgesteld hoeveel privévermogen je mag hebben om aanspraak te maken op de regeling - en kan het toegekende ook worden omgezet in een lening - als je stress hebt en behoefte aan duidelijkheid, allemaal niet heel geruststellend. Bovendien zijn zelfstandigen/ondernemers de afgelopen jaren door de politiek stelselmatig neergezet als parasitair, de verzorgingsstaat uithollend, zich onverantwoordelijk gedragend en niet bereid om solidair te zijn met de samenleving, en het is wat tegennatuurlijk om je te melden bij een overheid die je eerst zo afschildert en dan hulp aanbiedt. "Ondernemers met schulden kunnen ook bij de gemeente terecht (Wet Gemeentelijke Schuldhulpverlening) voor gratis ondersteuning. Maar de drempel voor ondernemers blijft blijkbaar hoog, stelt Peter Benard, coördinator Schuldhulp bij de gemeente Zoetermeer. ‘We doen er echt van alles aan om ondernemers te bereiken. Maar slagen we daarin? Nee, zeg ik eerlijk.’ Hij vermoedt dat schaamte daar een rol in speelt." Je ziet hier bijvoorbeeld ook hoe het 'vermijdende' gedrag van de ondernemer door een medewerker van de gemeente op schaamte bij de ondernemer gegooid wordt, zonder enige zelfreflectie over of ze zelf een rol spelen in het feit dat ze niet zo intensief opgezocht worden voor hulp. I rest my case 😉
  19. Ik lees vooral over de juridische inrichting van een samenwerking in de vorm van een BV, met als reden "onze projecten, risico's en omvang". Een dergelijke oplossing lijkt me juridisch ook logisch, ook als je die op advies van @Cosara in VOF vorm zou gieten in plaats van BV, maar in feite beginnen jullie ook mét elkaar een nieuw bedrijf. Dat geeft een bepaalde dynamiek. De vennoten zitten er 'scheef' in. Dat doet iets met de psychologie van de samenwerkende partijen. Jullie ondernemen daarnaast ook nog 'op persoonlijke titel'. Matchen de beelden die jullie hebben bij het succesvol maken en houden van de samenwerking? Hebben jullie eenzelfde idee bij 'ondernemen' of komt dat al snel onder druk te staan, als Pietje een klus op eigen eenmanszaak heeft en daardoor te druk is om voor de BV goed werk te leveren? Zitten jullie ongeveer hetzelfde in elkaar, of is er een kans dat er mensen bij zitten die het 'gedoe' van een BV (of VOF) in de praktijk toch wel wat heftig vinden in verhouding tot wat het oplevert? Je dekt niet alleen risico's af, maar je wordt ook op een andere manier voor de samenwerking en elkaar verantwoordelijk. Is er een kans dat men gewend is zich als zzp'er te gedragen, en dat je straks 4 kapiteins op het schip hebt, zodat je niet slagvaardig bent? Allemaal zaken om goed over na te denken voordat jullie je handtekening onder iets zetten. Ik zie in dat mijn opmerking hier wat off-topic is, maar het is bedoeld om te voorkomen dat we je over een jaar terugzien in het "Herrie in de zaak" topic
  20. VNO-NCW publiceerde dit artikel, met advies van o.a. Jacqueline Zuidweg. We hebben hier op Higherlevel.nl maar al te vaak gezien hoe mensen pas aan de bel trekken of in actie komen als het (veel) te laat is, terwijl problemen als ze in een eerder stadium aangepakt worden vaak veel beter gemanaged kunnen worden. Vaak is het schaamte, in combinatie met dat heilige geloof 'dat het wel weer goed komt' - dat is óók hoe een ondernemer móet denken, maar dat is niet altijd het meest verstandige. (Weet ik uit ervaring, ik onderneem nu 21 jaar, en ik heb in die periode uiteraard ook de nodige ups en downs gekend...) In sommige situaties is het echt uitzichtloos - maar ook dát is niet het einde van de wereld, terwijl het soms wel zo voelt. Hoe dat kan uitpakken weten we helaas ook maar al te goed, en hebben we hier op Higherlevel in de loop der jaren ook In Memoriams moeten plaatsen voor zeer gewaardeerde (en geliefde) mede-ondernemers voor wie het allemaal zo hopeloos voelde dat ze uit het leven gestapt zijn. In het artikel wordt ook al een ondernemer genoemd die geen andere uitweg zag. Interen op reserves die eigenlijk voor je oude dag bedoeld waren, je markt zien verdampen, door de overheid geblokkeerd worden om je inkomen te verdienen en maar half geholpen worden (terwijl de overheid het doet voorkomen alsof je volledig overeind gehouden wordt), moeten omgaan met de onzekere vooruitzichten - het is allemaal verdraaid ingewikkeld, maar kom op tijd in actie en neem de regie over je onderneming en je leven, ook als het niet zo loopt als je voor ogen had. https://www.vno-ncw.nl/forum/6-praktische-tips-voor-ondernemers-met-coronaschulden
  21. Volgens mij kan je beter zorgen dat je het telefoonnummer van een advocaat gespecialiseerd in IE in je telefoon hebt staan en er mee dealen als het zich voordoet. Je kunt je ook afvragen wat voor soort juristen voor een verzekeraar werken en rechtsbijstand verlenen, en welke bij advocatenkantoren werken, en welk type je het liefst je zaak zou willen laten verdedigen. En natuurlijk zelf je due dilligence voor elkaar hebben of je product niet bij voorbaat al inbreuk maakt op een bestaand patent/octrooi/IE. Grote organisaties hebben vaak wat ik een "naaiatelier" noem; een batterij juristen die er een dagtaak aan hebben (vermeende) inbreuk op te sporen en aan te pakken, al dan niet terecht. Kleinere clubs de stuipen op het lijf jagen
  22. Ondernemers in de horeca hebben óf wel wat anders aan hun hoofd nu (dreigend faillissement of op z'n minst grandioos interen op reserves) óf werken zich het schompes om de boel draaiende te houden met afhaal/bezorgen. Je timing is dus niet al te gelukkig. Of gaan je vragen specifiek over horeca ondernemingen in coronatijd? Is er via het CBS niet het nodige te achterhalen, of, als je hele specifieke vragen hebt om iets voor je eigen onderneming te researchen, concrete vragen aan de ondernemers hier? Waar wil je achter komen en waarom?
  23. Mijn suggestie zou zijn ... Ga eerst eens jullie ondernemerschap beproeven zonder zakelijk te trouwen. Dat kan prima op de eenmanszaak van 1 van jullie, en de ander factureert haar aandeel aan degene die het geld int. Wat nu een goed idee lijkt kan in de praktijk allerlei kanten op. Eén van jullie is bloedfanatiek, de ander gaat mee in de ondernemendheid van de ander maar heeft zelf geen initiatief, jullie blijken er als er geld in het spel komt andere ideeën op na te houden waar in te investeren, de cavia van één van jullie blijkt allergisch voor hooi en heeft meer verzorging nodig dan gedacht en dat zorg voor verminderde inzetbaarheid voor het bedrijf, de één is wel heel serieus over het laten groeien van het bedrijf maar de ander blijft toch in het werknemergevoel hangen en pakt daarom niet door, jullie blijken een succesformule te hebben, één wil wel stoppen met haar baan, de ander niet, of jullie willen allebei stoppen met jullie baan ... allerlei scenario's denkbaar en je weet pas wat je aan elkaar hebt als je voor 't echie gespeeld hebt Tenzij je een bedrijf start met aansprakelijkheid, veel risico en hoge financiële inzet, maar dan zou ik ook niet voor een VOF kiezen ;-)
  24. Ik weet niet of iedereen met een stift en papier kan omgaan. Proces, aanpak, doelstellingen, methodiek, context, visie (enz.) zijn allemaal relevant voor iets dat heel simpel lijkt. Wat de kwaliteit van de output zeer beïnvloedt. (Uiteraard is het puur technische van 'iets met stift op papier schrijven' voor bijna iedereen wel te doen ;-)) Ik heb zelf het idee dat er veel verloren gaat in het 'veronlinen' van dat soort sessies, het kán wel maar het is wel even van een andere orde. En je kunt zeggen wat je wilt van grote stukken papier, die nog uitgewerkt moeten worden - het feit dat je fysieke materialen hebt die je kunt ordenen, patronen in kunt ontdekken, waar een proces zich zichtbaar op voltrokken heeft, is heel anders dan dat je terugkeert naar een digitaal document. Dat heeft er ook mee te maken, dat je dan je lichaam veel meer betrekt bij het proces, en dat lichaam heeft z'n eigen intelligentie en kan dan echt een rol spelen in scheppende processen. Het is anders of een groepje mensen om een stuk papier heen staan en overleggen over wat ze daar zien, kunnen bewegen, lopen, herschikken, of dat ze achter een laptop zitten het werk zittend, kijkend, typend (en dus) mentaal te doen. (Misschien is dat zonder dat ze zelf precies weten waarom ook wel de 'klacht' van creatieven die niet lekker kunnen brainstormen online...) Het zegt ook veel over mijn stijl van dat soort processen doen met mensen, ik zie ook hele mooie goede dingen gebeuren op die online manier, waarbij mensen heel tevreden zijn over de output. Ik heb het zelf echt nodig om met mensen in een ruimte te zijn om ze te kunnen 'lezen' en hun proces goed te begeleiden - wat dus een beetje een ding is momenteel ;-) Heel veel 'creatie- en denkhygiëne' zit ook in mensen zelf, of ze in staat zijn hun eigen probleemvinding, oplossingen genereren, beslissingen, door de onduidelijke fases heen navigeren goed te managen en katalyseren.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.