StevenK

Dit gaat alleen op in de situatie dat er geen afwijkende afspraak is gemaakt over winstverdeling. Het is zeker niet ongebruikelijk om bijvoorbeeld eerst een bedrag per persoon op basis van een parameter (bijvoorbeeld gewerkte of gefactureerde uren) toe te rekenen en pas daarna het restant te verdelen,

Eerlijk gezegd zou ik het ten aanzien van de winstverdeling niet onredelijk vinden om naar rato van inzet te verdelen, maar om de eigendom / het aandeel in de opbrengst van de verkoop ook zo te verdelen vind ik niet logisch. Je hebt er toch met drieën voor gekozen eigenaar te zijn.

KIA is ook weer in de IB sfeer: het verlaagt je belasting, maar het heeft geen invloed op de balanswaarde van je investering.

Waar de verwarring zit is dat je fiscale winst op ondernemingsniveau moet bekijken en niet op IB niveau. Eigenlijk moet je het bekijken alsof de onderneming zelfstandig belastingplichtig is. En dat betekent dat de fiscale ondernemersfaciliteiten, die op IB niveau spelen, niet van invloed zijn op die fiscale winst. Dat je als ondernemer bij hetzelfde inkomen minder belasting betaalt dan een werknemer is juist al verrekend in die 17%.

Het moment dat je voor de incasso overstapt van zelf doen naar laten doen is onderdeel van hoe dit hebt ingericht. Gewoon bij een incassobureau of deurwaarder of advocaat over de schutting gooien loopt vaak op een duur en onbevredigend traject uit, omdat je in het voortraject de boel niet daarop ingericht hebt. Dat gezegd hebbende: als jouw klant niet *kan* betalen, dan is het meestal jammer van het geld incassokosten te maken en kun je beter zelf de verjaring blijven stuiten ipv kosten maken. Als jouw klant wel kan, maar niet *wil* betalen, doe je er verstandig aan een goede procespartij in te schakelen, in de vorm van een gespecialiseerde incassoadvocaat of als de discussie inhoudelijk is, een advocaat die verstand heeft van jouw werk Als de klant niet betaalt en denkt dat met een beetje druk die betaling wel komt, dan is een incassobureau wellicht een optie, maar lees dan eerst de diverse topics waarin mensen zich beklagen over de kosten van, vooral, no cure, no pay, bureaus. Wat dat laatste betreft: het no cure, no pay gedeelte ziet meestal alleen op het buitengerechtelijke traject, op het moment dat er geprocedeerd moet worden, moet in de regel de knip getrokken worden.

Lijkt mij een idee met potentie. Daarbij wellicht wel goed om het zo te maken dat wanneer iemand de zoekbalk aanklikt, ook daar dit quickmenu naar voren te brengen? Want veel bezoeken zien de homepage nooit, omdat ze via google direct op een topic uit zijn gekomen.

Als ik je goed begrijp wil je uitrekenen of er teveel of te weinig gewerkt is. Daarvoor bepaal je eerst hoeveel werkdagen er na aftrek van de vrije feestdagen zijn, dat aantal dagen doe je x 7,2. Dan heb je het totaal aantal werkuren op basis van 36 uur. Daar trek je het aantal verlofuren (168) van af. Dan heb je het totaal aantal uren dat de werknemer zou moeten werken in deze afspraak. Maar ook nu heb je het over " vast salaris per maand inclusief vakantiegeld toeslag per maand uitbetaald". Betaal je de verlofuren nu wel of niet uit? En wat staat er op de loonstrook? Staan daar de componenten wel op? Anders kun je beter gaan sparen voor de navordering. En overigens de belangrijkste vraag: waarom? Wat denk je op te lossen met een all-in salaris?

Nee, want je moet ook alle feestdagen er nog afhalen. Voor de rest: uitbetalen van de wettelijke vakantiedagen mag maar in sommige situaties (oproepkracht, specifieke CAO bepaling, einde dienstverband).

De grap van 'dubbelboekhouden' is dat je elke journaalpost in evenwicht houdt. Daarmee voorkom je op journaalpostniveau al dit soort escapades. Wat jij nu aan het doet bent is allemaal lijstjes maken die je met elkaar vergelijkt. Dat is een heel grote omweg om te zien dat het niet echt werkt dat je niet de boekhouding vanaf de basis lijkt te doen.

Hoe je betaalt zou de boeking niet moeten veranderen. In beide gevallen boek je hem dus tegen crediteuren. De betaling boek je tegen de balansrekening waarop je de verhouding privé <-> onderneming bijhoudt. Meestal iets van 'eigen vermogen', 'algemene reserve' of bij een VOF 'kapitaal vennoot A'. Gebruik één van de vele oplossingen waarin de boekhouding voor jou geregeld wordt *of* bouw een boekhouding die klopt. Ik heb dat laatste gedaan op basis van het boek 'debet en credit' wat ik in mijn eerste jaar op de uni kreeg.

Mits natuurlijk de facturen wel voldoen aan de vereisten om de BTW af te mogen trekken. Precies. Daarom is het eigenlijk altijd zaak om iets van een administratie te voeren waarin je zonder BTW rekent. Alleen bij de in- en verkoop komt er dan BTW bij kijken en daarbij is het ook zaak voor ogen te houden dat de vraag of je BTW terug hebt gekregen niet bepalend is voor de vraag of je BTW moet rekenen bij factureren.

Wat bedoel je met 'netto' ?

Met het vooruitzicht dat je over twintig jaar het pand toch weer naar privé haalt en met de ruime financieringsmogelijkheid op de bestaande woning zou ik eerst eens kijken voor aanpassing van de huidige lening of het sluiten van een tweede lening met de woning als onderpand. Dat zijn immers de leningen met de laagste rente.

Helenaal mee eens,. Ondernemen is niet alleen 'iets doen' maar ook een plan van a tot z uitwerken en financiering is daar een onderdeel van. Als je de financiering al niet voor elkaar krijgt, dan betekent dat ofwel dat je de waarde van je plan niet over kunt dragen op potentiële financiers of dat je plan minder waarde heeft dan de huidige - lage - marktrente. Vanuit het UWV zijn er regelingen voor juist die mensen die op dit moment aangewezen zijn op een uitkering en vanuit die situatie een (nieuwe) start willen maken. En juist vanwege het vooruitzicht van besparing op die uitkering is het begrijpelijk en logisch dat het UWV dan wel iets biedt, net zoals er bij een bijstandsuitkering een vergelijkbare oplossing voor handen kan zijn.

Helemaal niets. Zowel je balans als je resultaatrekening zijn toch in evenwicht?

Je hebt nu wel een boeking 'resultaat' opgenomen in de balans, maar niet in de resultaatrekening. Dat is wat er niet klopt.

Tja... Ik denk dat je dan een verkeerde mediator hebt gehad en/of met verkeerde verwachtingen de mediation in bent gestapt, als je dat niet hebt ervaren als een investering in je relatie met je compagnon c.q. de toekomst van het bedrijf. Vanaf een afstand is de tegenstelling wel duidelijk: je compagnon vindt het oneerlijk dat hij meer tijd in het bedrijf stopt, terwijl jij dat niet doet, maar wel meer geld wil hebben. En dat ligt zo mijlenver uit elkaar dat mediation toch echt wel de aangewezen weg is.

Dan heb ik nog een bijzondere conclusie voor je: jij zit net zozeer gevangen in een tunnelvisie als je compagnon. Jullie staan lijnrecht tegenover elkaar en jullie willen allebei niet bewegen. Als dat wil doorbreken, zul je iets buiten het speelveld waar alleen jullie twee op staan moeten doen. Haal iemand van buiten erbij om dat breekijzer te zijn.

Ja, dat recht heb, je maar dan mag je naar de OK en komt ook het verhaal van de koe. En zeker in een situatie dat er genoeg geld is, zal het lastig zijn een advocaat te vinden die zijn kosten onder controle wil houden.

De vraag is of de verhouding wel of niet aangemerkt moet worden als een dienstverband zoals bedoeld in de WAADI. En juist wanneer zo'n persoon, ongeacht of hij verloond wordt of factureert, vastgebonden wordt als een lijfeigene zal het juridische oordeel snel zijn dat het een werknemer is onder de WAADI. Maar juist daarom: specialist inschakelen en niet hier op halve informatie een voorzichtige inschatting zoeken.

Deze partij lijkt niet heel erg bekend met de WAADI. Onder die wet zijn de mogelijkheden om uitzendkrachten als lijfeigenen te behandelen een heel stuk beperkt. Ik zou deze concrete situatie voorleggen aan een in deze materie gespecialiseerde advocaat / arbeidsrechtjurist.

Precies dit; er zijn mediators die zich specialiseren in ondernemersgeschillen. Het alternatief is procederen bij de ondernemingskamer, maar als er één instantie is waar het gezegde 'wie procedeert om een koe, geeft er een koe op toe' opgeld doet, is dat de ondernemingskamer.

Aandeelhouderschap in een BV is niet anders dan belegging in aandelen Shell, dus dat gaat uw werkgever niets aan. Overigens is dit een werknemersvraag, die niet op HL thuishoort.

Kosten boek je in de periode waarin ze gemaakt worden, dat is onderdeel van het voeren van een fatsoenlijke administratie. Als je kosten hoger zijn dan je inkomsten zijn er - afhankelijk van ondernemingsvorm en andere parameters - mogelijkheden tot verrekening met winsten in latere jaren.

https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/internationaal/btw_voor_buitenlandse_ondernemers/goederen/exporteren_vanuit_nederland_naar_andere_eu_landen/#:~:text=Wanneer u goederen vanuit Nederland,waar de goederen naartoe gaan.